| dbo:abstract
|
- البرج هو بناء مرتفع عن مستوى المباني السكنية، ينشأ لأهداف جمالية أو دفاعية أو كبرج للاتصالات الهاتفية وغيرها. (ar)
- Una torre (del llatí turris), en arquitectura o enginyeria, és una mena d'estructura en què predomina la dimensió vertical sobre l'amplària. En construcció, una torre és una estructura elevada construïda per l'home. El DIEC la defineix com una construcció cilíndrica o prismàtica més alta que ampla, aïllada o sobresortint d'una edificació, feta per protegir una ciutat, un castell, per fer observacions, etc.: per exemple, una torre de defensa, la torre de l'homenatge, una torre emmerletada. Inicialment la paraula s'aplicava a estructures amb una finalitat tecnològica, encara que també es pot utilitzar com a sinònim de gratacels i per designar edificis amb nombroses plantes. A Catalunya també s'anomenen així les cases unifamiliars, de més d'una planta, exempta i amb jardí, que sovint són segones residències. Pot ser edificada com una estructura exempta (és a dir, independent) o com a part integrant d'un edifici, i la seva planta pot ser circular, quadrangular o poligonal. Els materials de construcció emprats poden ser molt diversos. La referència més antiga a aquests edificis es troba en la Bíblia: l'episodi de la torre de Babel, que es considera inspirada en els ziggurats mesopotàmics. En els limes fortificats de l'Imperi Romà es van construir i , precedents de les medievals. L'edat mitjana va ser un període caracteritzat per la construcció de torres militars i religioses (tant cristianes com musulmanes). En altres civilitzacions diferents de l'occidental es van construir també torres amb similars formes i funcions , en alguns casos fins i tot alguna ciutat antiga va edificar els seus habitatges en altura, com Shibam (Iemen), la Manhattan del desert. La capacitat evocadora de les torres les han fet ser molt freqüentment utilitzades en l'art, tant en les arts visuals com en la literatura (Les dues torres de la sèrie de novel·les El senyor dels anells de J. R. R. Tolkien); on l'arquetip que simbolitza una torre pot tenir diferents simbologies, però sempre vinculades a l'aïllament: , quan és positiu; o bé opressió i presó, especialment per la transcendència històrica de la funció repressora de moltes torres, identificades amb el poder (la Torre de Londres, les torres de La Bastilla). (ca)
- Věž je stavba, jejíž výška značně převyšuje půdorysné rozměry. V naprosté většině případů obsahuje různě členěný a vybavený funkční prostor, někdy však bývá plná. Ve starověku a středověku se stavěla zpravidla kvůli opevňovacím a strážním úkolům (dobře se bránila a bylo z ní daleko vidět), později se začaly prosazovat i další důvody stavby (prestiž či šetření místem v místech s velice drahými pozemky). Pro obranu ve středověku byly nejdříve stavěny věže s hranatým půdorysem, ale později se ukázalo, že pro obranu jsou lepší věže s kruhovou základnou a tak se začaly budovat převážně tyto věže. (cs)
- Οι πύργοι είναι υψηλά συνήθως κτίρια στα οποία το ύψος υπερβαίνει το πλάτος. Είναι κατασκευασμένα για να εκμεταλλευτούν το ύψος τους. Μπορούν σταθούν μόνα τους ή να αποτελούν μέρους ενός άλλου κτιρίου. (el)
- Turo estas aparta konstruaĵo aŭ parto de konstruaĵo, kiu havas okulfrape pli da alto ol larĝo, kaj kies formo pli similas al kolono aŭ arbo ol al tiu de domo aŭ tomboŝtono. Ofte turo estas parto de alia konstruaĵo. Ofte malfacilas distingi inter nubskrapulo kaj turo - la rektangulaj kutime nomataj tiel kaj la pintiĝantaj tiel ĉi. Precipe en la mezepoko ĉu milit-cele aŭ loĝej-cele konstruiĝis turoj. En Jemeno oni konstruis altajn loĝejojn. Turojn oni konstruadis ĉu por akiri superrigardon, ĉu por montri sian potencon aŭ por aliaj celoj, estetikaj, sociaj, kulturaj, praktikaj ktp. Krom milita apliko, oni uzas turojn ankaŭ por pacaj celoj. Oni povas tie ĉi, ekzemple, konduki astronomian observadon, instali akvan rezervujon, translacii signalojn per optika telegrafo. Oni ofte pendigas en turoj sonorilojn (en kristanaj landoj) aŭ oni havigas konvenan lokon por la muezino (en islamaj landoj) kaj oni instalas horloĝon sur ekstera muro de turo; tiu ĉi tradicio naskiĝis en mezepokaj eŭropaj urboj. Lumturo permesas averti ŝipojn kaj indiki ĝustan vojon nokte per lumo kaj nebule per fajfilego. Pli frue oni uzis turojn ankaŭ por observado pro incendioj kaj inundoj; se aperis serioza minaco, oni avertis la civiton per koloraj flagoj, globoj aŭ lanternoj, kiujn oni altigis super la turo. Pli ĵuse, la termino uzatas por aludi diversajn teknologiajn strukturojn, same kiel konstruaĵojn por oficejoj aŭ loĝejoj de granda alteco. La turoj estas unu el la ĉefaj urbaj simboloj kaj ikonoj, kaj konstituas la "personecon" de urbo. Oni ne bezonas rekte nomigi la simbolajn turojn por scii pri kiu temas ĉe la kazoj ekzemple de Parizo, Berlino, Sevilo, Pisa ktp. La plej frua referenco al tiuj konstruaĵoj troviĝas en la Biblio: nome la epizodo de la turo de Babel, kiu estas konsiderata inspirita el la ziguratoj de Mezopotamio. Ĉe la fortikigitaj limes de la Romia Imperio oni konstruis turris kaj burgus, antaŭaĵoj de la tur-domoj mezepokaj. La Mezepoko estis periodo karakterizita per la konstruado de militaj kaj religiaj turoj (kaj kristanaj kaj islamaj). En aliaj civilizoj for de la Okcidenta civilizo oni konstruis ankaŭ turojn kun similaj formoj, celoj kaj funkcioj (bazaj piramidoj de Mezameriko, silentoturoj de la Zaratuŝtrismo, gopuramoj de Barato, ĉinaj pagodoj, japanaj kasteloj, ktp); en kelkaj kazoj eĉ kelka antikva urbo konstruis loĝejojn en alteco, kiel ĉe Ŝibam (Jemeno), la Manhatano de la dezerto. La kapablo elvokiva de la turoj igis ke oni uzis ĝin ofte en la arto, kaj same ĉe la vidaj artoj kaj en la literaturo (La Du Turoj de la serio de romanoj La Mastro de l' Ringoj de J. R. R. Tolkien), kie la arketipo kies simbolo estas turo povas havi diferencajn signifojn, sed ĉiam ligitaj al izolado: eburturo, kiam ĝi estas pozitiva, aŭ eĉ subpremado kaj karcero, ĉefe pro la historia trascendo de la subpremada funkcio de multaj turoj, identigitaj kun la povo (la Turo de Londono, la turoj de Bastille). Laŭ Francisko Azorín turo estas Konstruaĵo tre alta proporcie al ĝia long-larĝeco. Li indikas etimologion el la greka turris, tursis (fortikaĵo, kastelo), kaj de tie la latina turris. Kaj li aldonas la terminojn lumturo, por turo starigita por fari lumsignojn malproksime videblajn; kaj turdomo, por domo, alte kiel turo, kun multegaj etaĝoj. (eo)
- Ein Turm ist ein begehbares vertikal ausgerichtetes Bauwerk, das sich über seine Höhe definiert. Das heißt, seine Höhe beträgt entweder ein Mehrfaches seines Durchmessers bzw. seiner Stärke und/oder er überragt deutlich die umgebende Bebauung bzw. anschließende Bauteile (z. B. das Kirchenschiff bei einer Kirche oder die Mauer einer Stadtbefestigung). Ein Turm kann für sich stehen (echter Turm z. B. Rundturm), oder Teil eines größeren Gebäudes bzw. einer baulichen Anlage sein (z. B. Kirchturm, Minarett; Türme als Teil einer Burg oder einer Stadtbefestigungsanlage). Türme können prinzipiell aus unterschiedlichsten Materialien errichtet werden. Weit verbreitet sind die auch sonst im Bauwesen üblichen Baumaterialien: Holz, Metall, Stein, Stahl oder Beton. Die Höhe von Türmen kann unterschiedliche Motivationen haben, vor allem funktionale und gestalterische. Die Funktion von Türmen ist häufig, einen nutzbaren Ort in exponierter Lage zu schaffen (Aussichtsturm, Wachturm, Gefechtsturm, Sprungturm) oder ein Objekt zur besseren Wirksamkeit in exponierte Lage zu bringen (Glocken, Werbetafeln, Antenne, Wasser-Hochbehälter etc.). Andere Türme ergeben sich aus der Notwendigkeit zu einem nutzungsbedingt hohen eher schlanken Raum (typologisch sind sie Hallen mit geringer Grundfläche vergleichbar). Zum Teil spielen aber auch gestalterische Beweggründe eine Rolle. Türme sind oft städtebauliche Dominanten in einer Siedlung (Dorf, Stadt etc.) oder Landmarken in der Landschaft. Der Begriff Turm ist einerseits vom Begriff Hochhaus, andererseits vom Begriff Mast abzugrenzen, wobei die genaue Abgrenzung oft nicht möglich ist, teils gibt es Schnittmengen, je nach Kontext unterschiedliche Definitionen oder sprachliche Unschärfen. So werden meist Glocken- oder Kirchtürme auch dann als Turm bezeichnet, wenn sie nicht begehbar sind. Insbesondere in der Funktechnik wird – im Unterschied zu einem Mast (Sendemast), der oft als Fachwerkkonstruktion ausgeführt wird – unter einem Turm (Sendeturm) eine begehbare, nicht abgespannte (d. h. nicht mit Pardunen verankerte) aufrecht stehende Kragarmkonstruktion verstanden. Turmkonstruktionen für funktechnische Zwecke, die gegen Erde isoliert sind, werden als selbststrahlender Sendemast bezeichnet. Allerdings wird die Trennung in der Praxis nicht immer eingehalten, da es Mischkonstruktionen, sogenannte Hybridtürme, gibt. Die DIN V 4131:2008-09 „Antennentragwerke aus Stahl“ definiert im Abschnitt 3.3 den Turm als freistehende, Kragarm tragende Konstruktion. Türme sind lotrechte Konstruktionen. Oft verjüngen sie sich aus statischen Gründen zur Spitze hin. Daneben gibt es aber auch schiefe Turmkonstruktionen, die entweder durch ungleichmäßige Bodenabsenkung entstanden sind, oder auch absichtlich mit einem Neigungswinkel gegen die Vertikale gebaut wurden. (de)
- Dorre bat zabala baino garaiagoa den egitura edo eraikina da, gehienetan alde handiarekin, itxura luze eta meharra ematen diona. Dorreek askotariko funtzioak izan ditzakete, betiere haien garaiera handiari lotuak, baina historikoki militarrak eta erlijiosoak izan dira, edo babesgarri edo talaia funtzioarekin, baina estetika jakin bat bilatzeko ere erabili izan dira. Gaur egun dorreek hainbat funtzio berri bereganatu dute, hala nola garaiera handiko etxebizitza edo bulego eraikinak (etxe-orratzak) edo telekomunikazio azpiegitura bezala. Dorreen gaitasun gogorarazleei esker, artean sarritan erabiltzen dira, bai arte bisualetan nola literaturan (adibidez J. R. R. Tolkien-en Bi dorreak eleberria, Eraztunen Jauna sailean), non sinbolizatzen duen arketipoak ia beti isolamendua edo bakarraldia adierazten duen: bolizko dorrea positiboa bada, edo opresioa eta espetxea, batez ere historian zehar dorrek izan duten zapalkuntza betekizunagatik (Londresko dorrea, Bastilla eta abar). Euskal Herriko dorre garaiena Iberdrola dorrea da (Bilbo, 165 metro). (eu)
- Une tour est un édifice plus haut que large et dont la base est au sol (à ne pas confondre avec une échauguette). (fr)
- Una torre es un edificio mucho más alto que ancho. Sus funciones pueden ser diferentes, pero históricamente han sido militares y religiosas, además de estéticas (para esparcimiento de la vista y para adorno, indica el DRAE). Más recientemente, el término se emplea para designar a diferentes estructuras tecnológicas, así como a edificios de oficinas o viviendas de gran altura. Las torres son uno de los principales hitos urbanos, y configuran la personalidad de una ciudad. La referencia más antigua a estos edificios se encuentra en la Biblia: el episodio de la torre de Babel, que se considera inspirada en los ziggurat mesopotámicos. En los limes fortificados del Imperio romano se construyeron turris y burgus, precedentes de las casas-torre medievales. La Edad Media fue un periodo caracterizado por la construcción de torres militares y religiosas (tanto cristianas como musulmanas). En otras civilizaciones distintas de la occidental se construyeron también torres con similares formas y funciones (pirámides mesoamericanas, torres del silencio zoroastrianas, gopuram de la India, pagodas chinas, castillos japoneses, etcétera); en algunos casos incluso alguna ciudad antigua edificó sus viviendas en altura, como Shibam (Yemen), la Manhattan del desierto. La capacidad evocadora de las torres las han hecho ser muy frecuentemente utilizadas en el arte, tanto en las artes visuales como en la literatura (Las dos torres de la serie de novelas El señor de los anillos de J. R. R. Tolkien), donde el arquetipo que simboliza una torre puede tener distintas simbologías, pero siempre vinculadas al aislamiento: torre de marfil, cuando es positivo, o bien opresión y cárcel, especialmente por la trascendencia histórica de la función represora de muchas torres, identificadas con el poder (la Torre de Londres, las torres de La Bastilla). Hice labrar una torre entre las peñas y riscos de esos montes, donde apenas la luz ha hallado camino, por defenderle la entrada sus rústicos obeliscos. (...) Allí Segismundo vive mísero, pobre y cautivo. Calderón de la Barca, La vida es sueño, acto I. (es)
- Is foirgneamh ard caol, a d'fhéadfadh a bheith ina shaorsheasaimh nó cuid foirgneamh mar eaglais nó caisleán é túr. (ga)
- Menara ialah sebuah struktur buatan manusia dan tingginya lebih dari lebarnya. Menara selalu dibangun untuk menjadi sebuah mercu tanda sebuah organisasi. Justru itu menara dibangun dengan indah dan cantik. Tetapi tujuan utama pembangunan menara adalah untuk memelihara ruang dan tanah. (in)
- A tower is a tall structure, taller than it is wide, often by a significant factor. Towers are distinguished from masts by their lack of guy-wires and are therefore, along with tall buildings, self-supporting structures. Towers are specifically distinguished from buildings in that they are built not to be habitable but to serve other functions using the height of the tower. For example, the height of a clock tower improves the visibility of the clock, and the height of a tower in a fortified building such as a castle increases the visibility of the surroundings for defensive purposes. Towers may also be built for observation, leisure, or telecommunication purposes. A tower can stand alone or be supported by adjacent buildings, or it may be a feature on top of a larger structure or building. (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 탑 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 타워는 여기로 연결됩니다. 불교 건축물에 대해서는 탑파 문서를 참고하십시오.)
( 타워는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 타워 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)
( 이 문서는 건축물에 관한 것입니다. 빅뱅의 가수에 대해서는 T.O.P 문서를 참고하십시오.)
탑(塔) 또는 타워(영어: tower)는 뾰족하게 높이 세운 건축물을 뜻하며 단층 또는 여러 층으로 되어 있다. (ko)
- Een toren is een bouwwerk dat aanmerkelijk hoger is, dan het breed en lang is. De grondslag van een toren is meestal vierkant of nagenoeg vierkant. Een toren kan alleenstaand of met een ander gebouw verbonden zijn. Een toren steekt in de regel boven andere gebouwen uit. Traditioneel waren kerktorens in Nederland, België en andere Europese landen vaak de hoogste bouwwerken in iedere plaats en kerktorens zijn dan ook de bekendste soort torens. Over het algemeen denkt men bij een toren alleen aan een bouwwerk zonder reguliere verdiepingen. De benaming wordt ook wel gebruikt voor andere hoge gebouwen zoals bij torenflat of kantoortoren. (nl)
- La torre è un edificio nel quale l'altezza risulta decisamente maggiore rispetto alla base. Nella storia dell'architettura le torri hanno avuto in tutto il mondo un particolare rilievo, come elementi sia funzionali (di vedetta o di avvistamento, campanili, minareti, torri dell'orologio, torri del vento, ecc.) sia di prestigio (casatorre, torre gentilizia, ecc.), spesso fondendo in un unico elemento due o più caratteristiche di fruizione. (it)
- Wieża – konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości, pracująca jako wspornik utwierdzony w fundamencie, obciążony działaniem wiatru w kierunku poziomym oraz obciążeniem grawitacyjnym. Wieże miały różne funkcje, szczególnie popularne były w architekturze średniowiecznej, przede wszystkim jako wieże obronne i kościelne – zarówno wolno stojące (kampanile, dzwonnice), jak i stanowiące część budynku kościoła. W średniowiecznym zamku występowały charakterystyczne formy mieszkalno-obronne (donżony) i tzw. wieże ostatniej obrony (stołpy). Zasady obliczeń statycznych stalowych wież oraz masztów regulują normy PN-B-03204:2002 Konstrukcje stalowe. Wieże i maszty. Projektowanie i wykonanie oraz PN-EN 1993-3-1:2006 Eurokod 3 – Projektowanie konstrukcji stalowych – Część 3 -1: Wieże, maszty i kominy – Wieże i maszty. Ze względu na przeznaczenie wyróżniamy kilkanaście rodzajów wież:
* wieże telewizyjne
* wieże ciśnień
* wieże obserwacyjne
* wieże obronne
* wieże kościelne
* i inne (pl)
- 塔（とう）は、接地面積に比較して著しく高い構造物のことである。 (ja)
- Torn (mlt: tor(e)n, ytterst av latinets turris) är en hög byggnad eller byggnadsdel, med en relativt liten basyta. Som fristående byggnad används det numera ofta för utsikt ("utsiktstorn") och/eller kommunikation (exempelvis Eiffeltornet). Som del av en byggnad kan det exempelvis vara del av ett slott eller en kyrka. (sv)
- A torre (do latim "turris"), em arquitectura e engenharia, é uma estrutura em que a altura é bastante superior à largura, apresentando uma demarcada verticalidade. Pode ser edificada para diversos fins ou funções (defesa, comemoração ou otimização de espaço). A sua morfologia e materiais construtivos tem apresentado variantes conforme a função, a época e a região em que são construídas. De um modo geral pode ser edificada como estrutura auto-portante independente ou como parte integrante de um edifício, e a sua planta pode variar formalmente: circular, quadrangular ou poligonal. (pt)
- Ба́шня — инженерное сооружение, отличающееся значительным преобладанием высоты над стороной или диаметром основания. Башни могут быть отдельно стоящими или соединёнными с другим зданием или стеной. Ствол башни может быть сплошным (у каменных и железобетонных конструкций) или сквозным, а в сечении круглым, квадратным, многоугольным, встречаются также сечения других форм. (ru)
- Ве́жа, башта — «висока вузька споруда, що має висоту значно більшу за ширину і будується окремо або як складова частина фортеці, палацу і таке інше. // Вишка для спостереження і передачі сигналів. Сторожова вежа». Основні відмінності вже від інших високих будівель — відсутність розтяжок (консольна конструкція, що закріплена тільки в основі) і невеликий внутрішній об'єм, іноді весь об'єм вежі зайнятий одними лише сходами. Як інженерна споруда вежа відноситься до антенно-щоглових будівель. Вежі, що не мають внутрішнього об'єму взагалі (ферменні конструкції), також називають . Найчастіше вишки використовують для розташування на них антенно-фідерного обладнання. Наприклад, оператори стільникового зв'язку розміщують на вежах радіорелейні та панельні антени.Якщо висота антенно-щоглової споруди (АЩС) більша за 45 метрів, то треба встановити на ній систему світлоогородження, що необхідно для убезпечення польотів. (uk)
- 塔式建築（英語：Tower），常簡稱為「塔」或「臺」，是指高大偏細長的建築結構物，在不同环境中具備各式不同功能的建築類型。嚴格的塔式建築定義：是指高大的塔形建築物，通常高度大於寬度，能夠不需依靠其它支撐物（如：索纜、支架等）而單獨豎立，或是作為更大結構的一部分，同時，可供人類經常進入而非長期居住。 在汉语中的塔本來指源於佛教於東亞文化圈及印度文化圈中常見的高層建築，其英文是Pagoda，後來也常用於稱呼其他地區一些高大建築，如埃菲尔铁塔、比萨斜塔、電波塔、金字塔、灯塔。在现代建筑中，塔也被用来称呼一些極其高大的单体建筑，比如曾经矗立在纽约曼哈顿岛上的世界贸易中心，就被称作“双塔”，这些摩天大楼其實属于大楼。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- البرج هو بناء مرتفع عن مستوى المباني السكنية، ينشأ لأهداف جمالية أو دفاعية أو كبرج للاتصالات الهاتفية وغيرها. (ar)
- Věž je stavba, jejíž výška značně převyšuje půdorysné rozměry. V naprosté většině případů obsahuje různě členěný a vybavený funkční prostor, někdy však bývá plná. Ve starověku a středověku se stavěla zpravidla kvůli opevňovacím a strážním úkolům (dobře se bránila a bylo z ní daleko vidět), později se začaly prosazovat i další důvody stavby (prestiž či šetření místem v místech s velice drahými pozemky). Pro obranu ve středověku byly nejdříve stavěny věže s hranatým půdorysem, ale později se ukázalo, že pro obranu jsou lepší věže s kruhovou základnou a tak se začaly budovat převážně tyto věže. (cs)
- Οι πύργοι είναι υψηλά συνήθως κτίρια στα οποία το ύψος υπερβαίνει το πλάτος. Είναι κατασκευασμένα για να εκμεταλλευτούν το ύψος τους. Μπορούν σταθούν μόνα τους ή να αποτελούν μέρους ενός άλλου κτιρίου. (el)
- A tower is a tall structure, taller than it is wide, often by a significant factor. Towers are distinguished from masts by their lack of guy-wires and are therefore, along with tall buildings, self-supporting structures. (en)
- Une tour est un édifice plus haut que large et dont la base est au sol (à ne pas confondre avec une échauguette). (fr)
- Is foirgneamh ard caol, a d'fhéadfadh a bheith ina shaorsheasaimh nó cuid foirgneamh mar eaglais nó caisleán é túr. (ga)
- Menara ialah sebuah struktur buatan manusia dan tingginya lebih dari lebarnya. Menara selalu dibangun untuk menjadi sebuah mercu tanda sebuah organisasi. Justru itu menara dibangun dengan indah dan cantik. Tetapi tujuan utama pembangunan menara adalah untuk memelihara ruang dan tanah. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 탑 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)( 타워는 여기로 연결됩니다. 불교 건축물에 대해서는 탑파 문서를 참고하십시오.)
( 타워는 여기로 연결됩니다. 다른 뜻에 대해서는 타워 (동음이의) 문서를 참고하십시오.)
( 이 문서는 건축물에 관한 것입니다. 빅뱅의 가수에 대해서는 T.O.P 문서를 참고하십시오.)
탑(塔) 또는 타워(영어: tower)는 뾰족하게 높이 세운 건축물을 뜻하며 단층 또는 여러 층으로 되어 있다. (ko)
- La torre è un edificio nel quale l'altezza risulta decisamente maggiore rispetto alla base. Nella storia dell'architettura le torri hanno avuto in tutto il mondo un particolare rilievo, come elementi sia funzionali (di vedetta o di avvistamento, campanili, minareti, torri dell'orologio, torri del vento, ecc.) sia di prestigio (casatorre, torre gentilizia, ecc.), spesso fondendo in un unico elemento due o più caratteristiche di fruizione. (it)
- 塔（とう）は、接地面積に比較して著しく高い構造物のことである。 (ja)
- Torn (mlt: tor(e)n, ytterst av latinets turris) är en hög byggnad eller byggnadsdel, med en relativt liten basyta. Som fristående byggnad används det numera ofta för utsikt ("utsiktstorn") och/eller kommunikation (exempelvis Eiffeltornet). Som del av en byggnad kan det exempelvis vara del av ett slott eller en kyrka. (sv)
- A torre (do latim "turris"), em arquitectura e engenharia, é uma estrutura em que a altura é bastante superior à largura, apresentando uma demarcada verticalidade. Pode ser edificada para diversos fins ou funções (defesa, comemoração ou otimização de espaço). A sua morfologia e materiais construtivos tem apresentado variantes conforme a função, a época e a região em que são construídas. De um modo geral pode ser edificada como estrutura auto-portante independente ou como parte integrante de um edifício, e a sua planta pode variar formalmente: circular, quadrangular ou poligonal. (pt)
- Ба́шня — инженерное сооружение, отличающееся значительным преобладанием высоты над стороной или диаметром основания. Башни могут быть отдельно стоящими или соединёнными с другим зданием или стеной. Ствол башни может быть сплошным (у каменных и железобетонных конструкций) или сквозным, а в сечении круглым, квадратным, многоугольным, встречаются также сечения других форм. (ru)
- 塔式建築（英語：Tower），常簡稱為「塔」或「臺」，是指高大偏細長的建築結構物，在不同环境中具備各式不同功能的建築類型。嚴格的塔式建築定義：是指高大的塔形建築物，通常高度大於寬度，能夠不需依靠其它支撐物（如：索纜、支架等）而單獨豎立，或是作為更大結構的一部分，同時，可供人類經常進入而非長期居住。 在汉语中的塔本來指源於佛教於東亞文化圈及印度文化圈中常見的高層建築，其英文是Pagoda，後來也常用於稱呼其他地區一些高大建築，如埃菲尔铁塔、比萨斜塔、電波塔、金字塔、灯塔。在现代建筑中，塔也被用来称呼一些極其高大的单体建筑，比如曾经矗立在纽约曼哈顿岛上的世界贸易中心，就被称作“双塔”，这些摩天大楼其實属于大楼。 (zh)
- Una torre (del llatí turris), en arquitectura o enginyeria, és una mena d'estructura en què predomina la dimensió vertical sobre l'amplària. En construcció, una torre és una estructura elevada construïda per l'home. El DIEC la defineix com una construcció cilíndrica o prismàtica més alta que ampla, aïllada o sobresortint d'una edificació, feta per protegir una ciutat, un castell, per fer observacions, etc.: per exemple, una torre de defensa, la torre de l'homenatge, una torre emmerletada. Inicialment la paraula s'aplicava a estructures amb una finalitat tecnològica, encara que també es pot utilitzar com a sinònim de gratacels i per designar edificis amb nombroses plantes. A Catalunya també s'anomenen així les cases unifamiliars, de més d'una planta, exempta i amb jardí, que sovint són sego (ca)
- Turo estas aparta konstruaĵo aŭ parto de konstruaĵo, kiu havas okulfrape pli da alto ol larĝo, kaj kies formo pli similas al kolono aŭ arbo ol al tiu de domo aŭ tomboŝtono. Ofte turo estas parto de alia konstruaĵo. Ofte malfacilas distingi inter nubskrapulo kaj turo - la rektangulaj kutime nomataj tiel kaj la pintiĝantaj tiel ĉi. Precipe en la mezepoko ĉu milit-cele aŭ loĝej-cele konstruiĝis turoj. En Jemeno oni konstruis altajn loĝejojn. Turojn oni konstruadis ĉu por akiri superrigardon, ĉu por montri sian potencon aŭ por aliaj celoj, estetikaj, sociaj, kulturaj, praktikaj ktp. (eo)
- Una torre es un edificio mucho más alto que ancho. Sus funciones pueden ser diferentes, pero históricamente han sido militares y religiosas, además de estéticas (para esparcimiento de la vista y para adorno, indica el DRAE). Más recientemente, el término se emplea para designar a diferentes estructuras tecnológicas, así como a edificios de oficinas o viviendas de gran altura. Las torres son uno de los principales hitos urbanos, y configuran la personalidad de una ciudad. Hice labrar una torre entre las peñas y riscos de esos montes, donde apenas la luz ha hallado camino, por defenderle la entrada (es)
- Ein Turm ist ein begehbares vertikal ausgerichtetes Bauwerk, das sich über seine Höhe definiert. Das heißt, seine Höhe beträgt entweder ein Mehrfaches seines Durchmessers bzw. seiner Stärke und/oder er überragt deutlich die umgebende Bebauung bzw. anschließende Bauteile (z. B. das Kirchenschiff bei einer Kirche oder die Mauer einer Stadtbefestigung). Ein Turm kann für sich stehen (echter Turm z. B. Rundturm), oder Teil eines größeren Gebäudes bzw. einer baulichen Anlage sein (z. B. Kirchturm, Minarett; Türme als Teil einer Burg oder einer Stadtbefestigungsanlage). Türme können prinzipiell aus unterschiedlichsten Materialien errichtet werden. Weit verbreitet sind die auch sonst im Bauwesen üblichen Baumaterialien: Holz, Metall, Stein, Stahl oder Beton. (de)
- Dorre bat zabala baino garaiagoa den egitura edo eraikina da, gehienetan alde handiarekin, itxura luze eta meharra ematen diona. Dorreek askotariko funtzioak izan ditzakete, betiere haien garaiera handiari lotuak, baina historikoki militarrak eta erlijiosoak izan dira, edo babesgarri edo talaia funtzioarekin, baina estetika jakin bat bilatzeko ere erabili izan dira. Gaur egun dorreek hainbat funtzio berri bereganatu dute, hala nola garaiera handiko etxebizitza edo bulego eraikinak (etxe-orratzak) edo telekomunikazio azpiegitura bezala. (eu)
- Een toren is een bouwwerk dat aanmerkelijk hoger is, dan het breed en lang is. De grondslag van een toren is meestal vierkant of nagenoeg vierkant. Een toren kan alleenstaand of met een ander gebouw verbonden zijn. Een toren steekt in de regel boven andere gebouwen uit. Traditioneel waren kerktorens in Nederland, België en andere Europese landen vaak de hoogste bouwwerken in iedere plaats en kerktorens zijn dan ook de bekendste soort torens. Over het algemeen denkt men bij een toren alleen aan een bouwwerk zonder reguliere verdiepingen. (nl)
- Wieża – konstrukcja o wymiarach poprzecznych znacznie mniejszych od wysokości, pracująca jako wspornik utwierdzony w fundamencie, obciążony działaniem wiatru w kierunku poziomym oraz obciążeniem grawitacyjnym. Wieże miały różne funkcje, szczególnie popularne były w architekturze średniowiecznej, przede wszystkim jako wieże obronne i kościelne – zarówno wolno stojące (kampanile, dzwonnice), jak i stanowiące część budynku kościoła. W średniowiecznym zamku występowały charakterystyczne formy mieszkalno-obronne (donżony) i tzw. wieże ostatniej obrony (stołpy). (pl)
- Ве́жа, башта — «висока вузька споруда, що має висоту значно більшу за ширину і будується окремо або як складова частина фортеці, палацу і таке інше. // Вишка для спостереження і передачі сигналів. Сторожова вежа». Основні відмінності вже від інших високих будівель — відсутність розтяжок (консольна конструкція, що закріплена тільки в основі) і невеликий внутрішній об'єм, іноді весь об'єм вежі зайнятий одними лише сходами. Як інженерна споруда вежа відноситься до антенно-щоглових будівель. Вежі, що не мають внутрішнього об'єму взагалі (ферменні конструкції), також називають . (uk)
|
