An Entity of Type: Thing, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Companion (Polish: Towarzysz Polish: [tɔˈvaʐɨʂ]), plural: towarzysze) was a junior cavalry officer or knight-officer in the army of the Polish–Lithuanian Commonwealth from the 16th century until its demise in 1794.

Property Value
dbo:abstract
  • Companion (Polish: Towarzysz Polish: [tɔˈvaʐɨʂ]), plural: towarzysze) was a junior cavalry officer or knight-officer in the army of the Polish–Lithuanian Commonwealth from the 16th century until its demise in 1794. (en)
  • Un towarzysz (en polaco, compañero; plural: towarzysze) fue un oficial de caballería del ejército de la República de las Dos Naciones (autorament narodowy) desde el siglo XVI hasta 1794. Era responsable de aportar y liderar un contingente de tropas en el ejército polaco-lituano. (es)
  • Il Towarzysz (letteralmente "Compagno", plurale towarzysze in lingua polacca) era un ufficiale di cavalleria nell'esercito del Regno di Polonia prima e della confederazione Polacco-Lituana poi. Dal termine towarzysz deriva il товарищ (tovarishch, "camerata") in uso nell'Unione Sovietica. (it)
  • Towarzysz był szlachcicem służącym w wojsku autoramentu narodowego. Do służby stawał wraz z pocztem składającym się zwykle z chłopów. Wielkość pocztu zależała od zamożności towarzysza i była jej wyrazem. Stąd liczba pocztowych w chorągwiach "poważnego znaku", takich jak husaria lub pancerni, była znacznie większa od liczby towarzyszy. Status towarzysza mógł mieć tylko polski lub litewski szlachcic i jako towarzysz nie mógł być oddany pod komendę oficera autoramentu cudzoziemskiego, choćby wyższego stopniem. Dlatego też oficerowie cudzoziemskiego autoramentu, którzy byli Polakami lub Litwinami, bywali też towarzyszami w chorągwiach autoramentu narodowego. Wiązało się to z wystawieniem zastępcy w chorągwi narodowej, wraz z pocztem, a więc ze znacznym kosztem. Oficerowie cudzoziemcy nie mogli być towarzyszami w chorągwiach autoramentu narodowego, chyba że uzyskali polskie szlachectwo (indygenat). Uposażenie towarzysza zależało od liczby pocztowych (w chorągwiach lekkiej jazdy towarzysze zazwyczaj walczyli samodzielnie). Podział na towarzyszy i pocztowych utrzymał się w polskim wojsku praktycznie do końca Rzeczypospolitej i obowiązywał jeszcze w oddziałach Kawalerii Narodowej. Określenie nobilitujące towarzystwo, mające swój źródłosłów w powyższym, przyjęło się znacznie później jako określenie elitarnego kręgu znajomych (XIX wiek). Inne użycia pochodne to np. "towarzysz podróży", "towarzysz niedoli", "towarzysz zabaw". Br. Gembarzewski o „towarzyszach” tak nam pisze: „Każdy towarzysz, jako rycerz-szlachcic, uważał się za równego rotmistrzowi dowodzącemu chorągwią i stąd to właśnie powstała nazwa „towarzysza”. Towarzysz miał wyższą rangę niż którykolwiek oficer cudzoziemskiego autoramentu, będącego wojskiem najemnem. To też oficerowie starsi cudzoziems. autor. aby nie pójść pod komendę towarzysza i być wyżsi, starali się mieć chorągwie husarską lub pancerną. W epokach porozbiorowych system towarzyski był jeszcze stosowany przy formowaniu oddziałów jazdy polskiej przez Austrję, Rosję i Prusy. W r. 1781 na tych zasadach uformowana została gwardja galicyjska (Königliche galizische adelige Leibgarde), której dowódcą czyli kapitanem został feldmarszałek ks. Adam Czartoryski, generał ziem Podolskich. Na podobnych zasadach utworzono w Rosyi w r. 1797 pułki konnopolski i litewsko-tatarski, a w r. 1800 w wojsku pruskiem t. zw. korpus towarzyszy, który po traktacie tylżyckim 1807 otrzymał nazwę korpusu ułańskiego i był podstawą dla pułków ułańskich w pruskiej armii aż do naszych czasów.” (pl)
  • Това́рищ (польск. towarzysz) — польский шляхтич, служащий в войсках народного авторамента. (ru)
  • Това́риш (пол. towarzysz) — шляхтич, що в часи Республіки Обидвох Націй (Речі Посполитої) служив у підрозділах національного автораменту (найманого війська) разом зі своїм почтом — поштовими (почтовими), що складався переважно з його 2—3 слуг, селян. Товариші вважали себе рівними командиру хоругви (корогви) — ротмістру, а кількість поштових була символом їхньої заможності і статусу. В елітних хоругвах гусарських і панцерних кількість поштових значно перевищувала кількість товаришів. У менш престижних хоругвах легкої кавалерії товариші зазвичай вступали у бій самостійно зі своїм почтом. Велика частка хоругов формувалася на теренах України, де значна частина почту складалася з українців. Поділ на товаришів і поштових зберігся до поділу Речі Посполитої. По даному принципу 1781 була сформована галицька гвардія (нім. Königliche galizische adelige Leibgarde) під командуванням капітана — генерала землі подільської, фельдмаршала, князя Адама Чарторийського. Іноземці, навіть здобувши польське шляхетство, не могли бути товаришами у підрозділах національного авторименту. Статус товариша могли мати виключно шляхтичі з Польщі і Литви, яким не могли віддавати команди навіть вищі званням офіцери з підрозділів іноземного аутораменту. Польські і литовські шляхтичі, що були офіцерами у підрозділах іноземного ауторименту, вважали за доречне бути одночасно товаришами у національних хоругвах, виставляючи там свого замісника з почтом, що вартувало немалих коштів. Був заснований на товариському принципі набору найманого війська, за яким полковник згідно з наданим королем чи коронним гетьманом патентом наймав ротмістрів, а ті зі свого боку згідно з вербувальним листом у визначеному терені на певну кількість порцій на визначений час наймали собі товаришів. Кожен товариш був зобов'язаний виставити певну мінімальну кількість коней, воїнів — поштових і челяді з визначеним озброєнням. Ротмістр видавав платню «чвертями» щоквартально товаришам, а ті розділяли її поміж своїм почтом. Розмір платні залежав від чисельності почту. Товариська система найму війська існувала у підрозділах: * Гусар * Панцерних * Кінноти козаків * Петигорійців * Кінноти татарської * Кінноти волоської * Угорської піхоти * Піхоти польсько-угорської * Піхоти польської Серед старшини українських козаків з XVII ст. застосовувались титули значковий товариш, військовий товариш, бунчуковий товариш, а титул товариш використовувався серед козаків на Січі. Термін товариш з початку XIX ст. прийняв значення елітарного кола близьких знайомих. (uk)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1420566 (xsd:integer)
dbo:wikiPageInterLanguageLink
dbo:wikiPageLength
  • 5636 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1070657833 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
rdfs:comment
  • Companion (Polish: Towarzysz Polish: [tɔˈvaʐɨʂ]), plural: towarzysze) was a junior cavalry officer or knight-officer in the army of the Polish–Lithuanian Commonwealth from the 16th century until its demise in 1794. (en)
  • Un towarzysz (en polaco, compañero; plural: towarzysze) fue un oficial de caballería del ejército de la República de las Dos Naciones (autorament narodowy) desde el siglo XVI hasta 1794. Era responsable de aportar y liderar un contingente de tropas en el ejército polaco-lituano. (es)
  • Il Towarzysz (letteralmente "Compagno", plurale towarzysze in lingua polacca) era un ufficiale di cavalleria nell'esercito del Regno di Polonia prima e della confederazione Polacco-Lituana poi. Dal termine towarzysz deriva il товарищ (tovarishch, "camerata") in uso nell'Unione Sovietica. (it)
  • Това́рищ (польск. towarzysz) — польский шляхтич, служащий в войсках народного авторамента. (ru)
  • Towarzysz był szlachcicem służącym w wojsku autoramentu narodowego. Do służby stawał wraz z pocztem składającym się zwykle z chłopów. Wielkość pocztu zależała od zamożności towarzysza i była jej wyrazem. Stąd liczba pocztowych w chorągwiach "poważnego znaku", takich jak husaria lub pancerni, była znacznie większa od liczby towarzyszy. Podział na towarzyszy i pocztowych utrzymał się w polskim wojsku praktycznie do końca Rzeczypospolitej i obowiązywał jeszcze w oddziałach Kawalerii Narodowej. (pl)
  • Това́риш (пол. towarzysz) — шляхтич, що в часи Республіки Обидвох Націй (Речі Посполитої) служив у підрозділах національного автораменту (найманого війська) разом зі своїм почтом — поштовими (почтовими), що складався переважно з його 2—3 слуг, селян. Товариші вважали себе рівними командиру хоругви (корогви) — ротмістру, а кількість поштових була символом їхньої заможності і статусу. В елітних хоругвах гусарських і панцерних кількість поштових значно перевищувала кількість товаришів. У менш престижних хоругвах легкої кавалерії товариші зазвичай вступали у бій самостійно зі своїм почтом. Велика частка хоругов формувалася на теренах України, де значна частина почту складалася з українців. Поділ на товаришів і поштових зберігся до поділу Речі Посполитої. По даному принципу 1781 була сформована (uk)
rdfs:label
  • Towarzysz (es)
  • Companion (military rank) (en)
  • Towarzysz (it)
  • Towarzysz (wojsko) (pl)
  • Товарищ (гусария) (ru)
  • Товариш (військо) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License