| dbo:abstract
|
- Toreutika je odborné označení výtvarné techniky spočívající ve zdobení kovových předmětů (zlato, měď, stříbro), převážně nádob, zastudena pomocí tepání, rytí či cizelování, které vytváří na povrchu ornamenty či figurální motivy. Termín pochází z řeckého τορευς (nástroj s ostrou špičkou) a označuje i umělecká díla takto zhotovená. Toreutika existovala už v době bronzové, rozvoj zaznamenala na Krétě, v Asýrii, Persii a antickém Řecku, kde byl nejvýznamnějším toreutikem . (cs)
- Toreutik (von griechisch τορευτική toreutiké, lateinisch Caelatura) ist die Bildnerei in Metallen im Unterschied zur Skulptur (sculptura), der Arbeit in Stein, Keramik und Holz. Die Künstler in dieser Arbeit heißen Toreuten. (de)
- La toréutica es cualquier trabajo que comporta relieves sobre pequeñas piezas de metal (cuños, medallas, etc.) sea positivo o negativo este relieve. Esta técnica también puede ser combinadas con otras como el cincelado, la ataujía o damasquinado y la marquetería. El término es utilizado para designar los objetos realizados a través de esa técnica, cuyo especialista es llamado toreuta, así como para nombrar una disciplina de curso de Arte Medieval. (es)
- Toreutika metalezko, egurrezko edo bolizko pieza txiki baten gainean egindako erliebezko edozein lana da, positiboa zein negatiboa. Pieza diru molde, txanpona, domina... izan daiteke. Teknika hau beste teknikekin konbinatu daiteke, esaterako , damaskinatua, marketeria... Toreutika hitzarekin teknika honen bidez egindako objektuak izendatzen dira. Egilea toreuta izena du, bestetik. Antzinako Egiptotik ezagutzen da. Erdi Haroko Artearen gaiak ere izen bera du. (eu)
- La toreutique est l'art de travailler le métal par le martelage de métaux (or et argent principalement) ou par la gravure, allant de la simple courbure du métal à l'inscription de motifs détaillés gravés ou en relief dans le métal choisi. Ce travail se fait par l'usage d'outils divers tels que la masse, le marteau, des ciseaux à tranchant en biseau ou encore le burin. On peut ainsi avoir tendance à la rapprocher de l'orfèvrerie.La toreutique existe depuis la haute antiquité. Elle est attestée à l'Âge du Bronze et a fleuri en Mésopotamie et en Perse, bien que le terme n'ait été inventé qu'au XIXe siècle. (fr)
- The term toreutics, relatively rarely used in English, refers to artistic metalworking – hammering gold or silver (or other materials), engraving, or using repoussé and chasing to form minute detailed reliefs or small engraved patterns. Toreutics can include metal-engraving – forward-pressure linear metal removal with a burin. Toreutics is extremely ancient, and depending on the metal used will survive burial for periods of centuries better than art in many other materials. Conversely if above ground it was likely to be melted down and the metal reused. Until the Middle Ages it was also among the art forms with the highest prestige. (en)
- 金属工芸（きんぞくこうげい）は、金属を材料に細工をほどこす工芸の一分野である。 (ja)
- 금속공예(金屬工藝)는 미적인 금속가공을 의미한다. 다음은 그에 대한 설명이다. (ko)
- La toreutica è l'arte di lavorare il metallo con decorazioni a incavo e/o a rilievo, tramite il cesello, lo sbalzo e l'incisione. L'artista che si dedica a questa produzione è chiamato toreuta. (it)
- Toreutyka, metaloplastyka – sztuka artystycznej obróbki metalu (brązu, srebra, złota), głównie na zimno, przy użyciu techniki repusowania, puncowania, cyzelowania, grawerowania itp. Od starożytności stosowano ją do dekorowania m.in. posągów, broni, naczyń, biżuterii. W starożytnej Grecji wytworami toreutów były przedmioty użytkowe, np. luksusowe zastawy stołowe, zwierciadła, ozdoby mebli, ale także statuetki i złote części posągów chryzelefantynowych. W IV wieku p.n.e. do najważniejszych ośrodków toreutyki należały Korynt (znany z jakości zwierciadeł), Ateny, Chalkis i Tarent. Rozkwit tej sztuki, zwłaszcza produkcja wyrobów z metali szlachetnych, nastąpił w okresie hellenistycznym (m.in. w Aleksandrii). Do wybitnych greckich toreutów, znanych z przekazów antycznych, należeli (współpracownik Fidiasza, który sam zajmował się również toreutyką), Boetos z Chalkedonu, , , Pyteasz, Rojkos, Stratonikos z Kyziku. W okresie rzymskim renomę zyskali Chejrizofos, Demetrios z Efezu i Zopyros. U Etrusków, którzy wysoko rozwinęli toreutykę w oparciu o wzory greckie, mistrzostwem zasłynęli Wulka z Wejów i Novios Plautios – twórca tzw. cisty ficorońskiej. Zdobione wyroby metaloplastyczne ze srebra i złota cenione były wysoko przez Rzymian, gdzie szczególny rozwój toreutyki nastąpił w epoce Augusta.Odkryte zestawy luksusowych naczyń (zastawy stołowe) pochodzą na ogół z rzymskich willi, także spoza granic cesarstwa (Niemcy, Dania). W ich dekoracji oprócz motywów mitologicznych (rzadko historycznych) przeważają roślinne, swymi elementami (liście, wici) podkreślające kształt naczynia. Do najczęstszych i najlepiej zachowanych należą odnalezione w postaci skarbów wyroby toreutyczne z epoki późnego cesarstwa (głównie IV w. n.e.). Najbardziej znane to skarby z Boscoreale, Eskwilinu, Hildesheim, , , i z . (pl)
- Торе́втика (греч. τορευτιχος — искусный в рельефной работе по металлу, от греч. τορεο — вырезываю, чеканю, лат. caelatura, фр. toreutique) — искусство холодной обработки изделий из металла, а также декорирования рельефом художественных изделий, «в противоположность ваянию из камня, глины, воска и дерева. Преимущественно словом „торевтика“ обозначается обработка металлов острыми стальными инструментами, а именно чеканка, выбивка при помощи пунсонов». В Большой Советской энциклопедии дано устаревшее определение, в котором к торевтике, помимо чеканки, тиснения, «выколотки», то есть так называемой «холодной обработки» изделий из металла, отнесено и художественное литьё. Средневековое название мастера этого ремесла — златокузнец (нем. Goldschmied, итал. battere metalli). (ru)
- Торевтика — мистецтво рельєфної обробки скульптурних художніх виробів з металу. Поширене з античних часів. Найчастіше торевтикою називають обробку виробів шляхом карбування або тиснення. Іноді цим терміном позначають й обробку литих виробів. Відомим давньогрецьким майстром торевтики був помічник Фідія — . (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Toreutika je odborné označení výtvarné techniky spočívající ve zdobení kovových předmětů (zlato, měď, stříbro), převážně nádob, zastudena pomocí tepání, rytí či cizelování, které vytváří na povrchu ornamenty či figurální motivy. Termín pochází z řeckého τορευς (nástroj s ostrou špičkou) a označuje i umělecká díla takto zhotovená. Toreutika existovala už v době bronzové, rozvoj zaznamenala na Krétě, v Asýrii, Persii a antickém Řecku, kde byl nejvýznamnějším toreutikem . (cs)
- Toreutik (von griechisch τορευτική toreutiké, lateinisch Caelatura) ist die Bildnerei in Metallen im Unterschied zur Skulptur (sculptura), der Arbeit in Stein, Keramik und Holz. Die Künstler in dieser Arbeit heißen Toreuten. (de)
- La toréutica es cualquier trabajo que comporta relieves sobre pequeñas piezas de metal (cuños, medallas, etc.) sea positivo o negativo este relieve. Esta técnica también puede ser combinadas con otras como el cincelado, la ataujía o damasquinado y la marquetería. El término es utilizado para designar los objetos realizados a través de esa técnica, cuyo especialista es llamado toreuta, así como para nombrar una disciplina de curso de Arte Medieval. (es)
- Toreutika metalezko, egurrezko edo bolizko pieza txiki baten gainean egindako erliebezko edozein lana da, positiboa zein negatiboa. Pieza diru molde, txanpona, domina... izan daiteke. Teknika hau beste teknikekin konbinatu daiteke, esaterako , damaskinatua, marketeria... Toreutika hitzarekin teknika honen bidez egindako objektuak izendatzen dira. Egilea toreuta izena du, bestetik. Antzinako Egiptotik ezagutzen da. Erdi Haroko Artearen gaiak ere izen bera du. (eu)
- La toreutique est l'art de travailler le métal par le martelage de métaux (or et argent principalement) ou par la gravure, allant de la simple courbure du métal à l'inscription de motifs détaillés gravés ou en relief dans le métal choisi. Ce travail se fait par l'usage d'outils divers tels que la masse, le marteau, des ciseaux à tranchant en biseau ou encore le burin. On peut ainsi avoir tendance à la rapprocher de l'orfèvrerie.La toreutique existe depuis la haute antiquité. Elle est attestée à l'Âge du Bronze et a fleuri en Mésopotamie et en Perse, bien que le terme n'ait été inventé qu'au XIXe siècle. (fr)
- 金属工芸（きんぞくこうげい）は、金属を材料に細工をほどこす工芸の一分野である。 (ja)
- 금속공예(金屬工藝)는 미적인 금속가공을 의미한다. 다음은 그에 대한 설명이다. (ko)
- La toreutica è l'arte di lavorare il metallo con decorazioni a incavo e/o a rilievo, tramite il cesello, lo sbalzo e l'incisione. L'artista che si dedica a questa produzione è chiamato toreuta. (it)
- Торе́втика (греч. τορευτιχος — искусный в рельефной работе по металлу, от греч. τορεο — вырезываю, чеканю, лат. caelatura, фр. toreutique) — искусство холодной обработки изделий из металла, а также декорирования рельефом художественных изделий, «в противоположность ваянию из камня, глины, воска и дерева. Преимущественно словом „торевтика“ обозначается обработка металлов острыми стальными инструментами, а именно чеканка, выбивка при помощи пунсонов». В Большой Советской энциклопедии дано устаревшее определение, в котором к торевтике, помимо чеканки, тиснения, «выколотки», то есть так называемой «холодной обработки» изделий из металла, отнесено и художественное литьё. Средневековое название мастера этого ремесла — златокузнец (нем. Goldschmied, итал. battere metalli). (ru)
- Торевтика — мистецтво рельєфної обробки скульптурних художніх виробів з металу. Поширене з античних часів. Найчастіше торевтикою називають обробку виробів шляхом карбування або тиснення. Іноді цим терміном позначають й обробку литих виробів. Відомим давньогрецьким майстром торевтики був помічник Фідія — . (uk)
- The term toreutics, relatively rarely used in English, refers to artistic metalworking – hammering gold or silver (or other materials), engraving, or using repoussé and chasing to form minute detailed reliefs or small engraved patterns. Toreutics can include metal-engraving – forward-pressure linear metal removal with a burin. (en)
- Toreutyka, metaloplastyka – sztuka artystycznej obróbki metalu (brązu, srebra, złota), głównie na zimno, przy użyciu techniki repusowania, puncowania, cyzelowania, grawerowania itp. Od starożytności stosowano ją do dekorowania m.in. posągów, broni, naczyń, biżuterii. W starożytnej Grecji wytworami toreutów były przedmioty użytkowe, np. luksusowe zastawy stołowe, zwierciadła, ozdoby mebli, ale także statuetki i złote części posągów chryzelefantynowych. W IV wieku p.n.e. do najważniejszych ośrodków toreutyki należały Korynt (znany z jakości zwierciadeł), Ateny, Chalkis i Tarent. Rozkwit tej sztuki, zwłaszcza produkcja wyrobów z metali szlachetnych, nastąpił w okresie hellenistycznym (m.in. w Aleksandrii). (pl)
|
_(9428277598).jpg?width=300)
_(9428277598).jpg?width=300){kind=link}
_(9428277598).jpg){kind=link}
_(9428277598).jpg){kind=link}