| dbo:abstract
|
- Timón z Fleiuntu (taktéž Timón z Fliúntu), (Τίμων ὁ Φλιάσιος) byl řecký filozof helénistického období. Hlásil se ke skepticismu, byl žákem Pyrrhóna z Élidy, na kterého narazil při Pyrrhónově přednášce o lidské nevědomosti. Ta Timóna ohromila natolik, že s Pyrrhónem již zůstal. Narodil se okolo roku 320 př. n. l. v městečku (leželo severovýchodě Peloponésu). Pocházel z chudých poměrů, živil se jako profesionální tanečník a divadelník. Díky tomu měl možnost procestoval velkou část antického světa, což ho dovedlo i ke studiu lékařství. Teprve po čtyřicítce se usadil v Athénách, kde působil jako skeptický filosof a rétor. Stal se velice váženým člověkem a získal nemalé bohatství. Timón z Fleiuntu se dožil vysokého věku, zhruba devadesáti let. Uvádí se, že ve stáří přišel o oko, což odbýval žertem, že aspoň vypadá jako Kyklop. Žil dlouho v Élidě, kde se oženil a zplodil dva syny. Starší syn – – byl známým lékařem. Mezi jeho žáky byl významný astronom . Timónovy verše často citují ve svém díle doxografové a Sextus Empiricus. Pozdější autoři však nejsou příliš věrohodní, protože ho často zaměňovali se známým misantropem Timónem Athénským. Timón nenašel žádného nástupce a tak s jeho smrtí zaniká i jeho filosofická škola. Pro jeho názory byla typická nedůvěra k autoritativně hlásaným pravdám a od života odtrženým teoriím. Nebyl však pouze skeptik, v oblibě měl také ironii a sarkasmus. taktéž byl známým pijanem vína. (cs)
- Timó (grec antic: Τίμων Tímōn; Fliünt (Argòlida), ca 320 aC - ca 235 aC), fill de Timarc, fou un filòsof escèptic grec i poeta satíric que escrivia en un sistema anomenat silloi (σίλλοι), referit a una sàtira o paròdia filosòfica a l'antiga Grècia. Va florir en el regnat de Ptolemeu II Filadelf vers el 279 aC i en endavant. La seva vida és comentada per Diògenes Laerci tenint com a referència Apol·lònides de Nicea, Antígon de Carist i Sotió. Va quedar orfe encara jove i fou coreuta (membre del cor) al teatre, professió que va abandonar per estudiar filosofia. Va anar a viure a Mègara (vers 300 aC), on va coincidir amb Estilpó, i després va tornar a Fliünt i es va casar; seguidament, en companyia de la seva dona, va anar a Elis i es va fer seguidor de Pirró. A Elis, va tenir un fill de nom Xanthus que fou metge i filòsof; expulsat d'Elis en circumstàncies no conegudes va viure a l'Hel·lespont i a la Propòntida i va ensenyar a Calcedònia com a sofista amb tant d'èxit que va fer fortuna. Llavors, va anar a Atenes, on va viure fins a la seva mort, excepte una curta estada a Tebes. (ca)
- Timon von Phleius (altgriechisch Τίμων Tímōn; * um 320 v. Chr. in Phleius; † um 230 v. Chr. in Athen) war ein antiker griechischer Philosoph, satirischer Dichter und Wanderredner. Timon studierte Philosophie bei Stilpon von Megara und Pyrrhon von Elis, dem Begründer der Pyrrhonischen Skepsis, von dem er stark geprägt wurde. Nachdem er durch Lehr- und Vortragstätigkeit in Chalkedon bekannt und einigermaßen wohlhabend geworden war, verbrachte er den Rest seines Lebens vor allem in Athen, wo er auch starb. Er verfasste zahlreiche poetische und prosaische Werke, darunter Epen, Tragödien, Komödien und Satyrspiele. Von diesen Werken sind nur wenige Fragmente erhalten. Am bekanntesten waren und sind allerdings seine Silloi (Σίλλοι), ein großes satirisches hexametrisches Gedicht in drei Büchern, das teilweise als Parodie auf Homers Epen angelegt war. Darin verspottet Timon sämtliche Philosophen vor Pyrrhon als von „Vielwisserei aufgeblähte Schläuche“, die in Wirklichkeit gar nichts Gewisses, schon gar keine Weisheit erkannt hätten, sondern dies nur vorgäben. Vom ärgsten Spott verschont wird nur Xenophanes, den Timon als Erkenntniskritiker versteht, der sich unter allen Denkern noch am ehrlichsten gezeigt habe und der in den Silloi als eine Art Führer durch die Wahnideen der anderen Denker fungiert. Wirklich weise aber sei nur Pyrrhon, den Timon geradezu als „Sonne“ anspricht und verherrlicht. Auch von den Silloi sind nur einige Fragmente erhalten. Dem Lob Pyrrhons dienten auch ein erhaltener Dialog, der unter dem Titel Python eine Unterhaltung zwischen Timon und seinem Lehrer wiedergibt, die sie auf dem Weg zum Orakel von Delphi führen, sowie durch einige Fragmente bezeugte Gedichte in elegischen Distichen. Da Pyrrhon selbst keinerlei schriftliche Aufzeichnungen hinterließ, wurde Timon durch seine Werke zum Vermittler der Gedanken Pyrrhons und prägte damit das bleibende Bild der Pyrrhonischen Skepsis. Nicht zu verwechseln ist Timon von Phleius mit dem Misanthropen Timon von Athen. Beide wurden aber später in der anekdotischen Überlieferung gleichgesetzt. Der solchermaßen verschmolzene Timon bildete eine Inspiration für Shakespeares unvollendetes Drama Timon von Athen, das allerdings mit dem historischen Timon von Phleius nicht viel gemein hat. (de)
- Ο Τίμων ο Φλιάσιος ήταν , που γεννήθηκε περί το 320/15 π.Χ. και πέθανε κατά το 230 π.Χ. Είναι μαθητής του Στίλπωνα, καθώς και του Πύρρωνα, ιδρυτή του σκεπτικισμού. Ο Τίμων ταξίδεψε στον Ελλήσποντο και αλλού, διδάσκοντας ρητορική και φιλοσοφία. Έχουν διασωθεί λίγα έργα του, τα περισσότερα εξ αυτών: κωμωδίες, δράματα και έπη. (el)
- Timono de Flio (en antikva greka Τίμων ὁ Φλιάσιος: ĉirkaŭ 320 a.K., Flio - ĉirkaŭ 230 a.K., Ateno), filozofo de Antikva Grekio, poeto kaj satira kaj migranta predikisto. Timono studis filozofion kun Stilpono kaj kun Pirono, la fondinto de la skeptikismo, kiu profunde influis lin. Fariĝinte fama kaj eĉ riĉiĝante de instruaj kaj paroladaj postenoj ĉe Kalcedono, li pasigis la ceteron de sia vivo ĉefe en Ateno, kie li mortis. Li verkis multajn verkojn en prozo kaj poezio, inkluzive de epopeoj, tragedioj, komedioj kaj satiraj teatraĵoj, laŭ la raportoj de Diogeno Laertio. El liaj verkoj nur kelkaj eltiraĵoj postvivis. Timono famiĝis ĉefe pro sia poemo Silloi, satira poemo kun tri volumoj de heksametro, kiu ankaŭ servis kiel parodio al la epopeoj de Homero. En la poemo Timono mokis ĉiujn filozofojn, kiuj antaŭis Pironon pro ilia pretendo kaj aroganteco scii ĉion, kiam fakte ili sciis nenion kaj ne rekonis veran saĝon kiam ili renkontis ĝin. Nur de Ksenofono oni ŝparis la mokadon, ĉar Timono konsideris lin la plej honesta el la filozofoj, kaj estas prezentita en "Silloi" kiel unu, kiu sekure gvidis la mallertajn ideojn de aliaj pensuloj. Timono plej respektis Pironon, kiun li admirinde nomas la "Suno". Nur kelkaj eltiraĵoj de "Silloi" travivis. En alia verko de Timono nomata "Python", estas dialogo inter Timono kaj unu el liaj instruistoj dum ili marŝis al la Orakolejo de Delfo. Ĉar Pirono mem postlasis neniun skribaĵon, Timon, kiel la buŝo de Pirono, fakte tre influis la akcepton de Pirona skeptikismo. Ne konfuzu Timono de Fliuso kun la mizantropo Timono el Ateno. En postaj anekdotaj raportoj iliaj roluloj reunuiĝis. Ĉi tiu Timon, la hibrida filo, estis la inspiro por la teatraĵo de William Shakespeare, "Timono la viro de Ateno", kiu ne havis multajn historiajn fundamentojn rilatajn al la vivo de Timono de Flio. (eo)
- Timón el Silógrafo o Timón de Fliunte (Τίμων, ca. 320 - 230 a. C.) fue un filósofo escéptico griego, así como un poeta satírico. Era discípulo de Estilpón de Megara y de Pirrón. (es)
- Timon dari Phleious (/ˈtaɪmən/; bahasa Yunani: Τίμων ὁ Φλιάσιος, gen.: Τίμωνος; skt. 320 SM – skt. 230 SM) merupakan seorang filsuf pyrrhonisme Yunani, murid Pyrron, dan penulis puisi-puisi satire terkenal bernama (bahasa Yunani: Σίλλοι). Ia lahir di , pindah ke Megara, dan kemudian ia kembali ke rumah dan menikah. Ia kemudian pergi ke Elis dengan istrinya dan mendengar Pyrron, yang ajarannya ia ambil. Ia juga tinggal di Selat Dardanella, dan mengajar di Kalsedon, sebelum pindah ke Athena, di mana ia tinggal sampai kematiannya. Tulisan-tulisannya konon sangat banyak. Ia menyusun puisi, tragedi, drama satir, dan komedi, yang hanya sedikit yang tersisa. Komposisinya yang paling terkenal adalah Silloinya, Sebuah cerita satir tentang filsuf terkenal, hidup dan mati, dalam ayat heksima. Silloi belum bertahan secara utuh, tetapi disebutkan dan dikutip oleh beberapa penulis kuno. (in)
- Timon de Phlionte (vers 325 av. J.-C. - 235 av. J.-C.) était un philosophe sceptique héritier de la pensée de Pyrrhon, considéré comme le théoricien de ce dernier, organisant l'école sceptique là où son maître n'avait fait que donner l'exemple par sa manière de vivre. Il eut Aratos de Soles pour disciple. (fr)
- Timon of Phlius (/ˈtaɪmən/ TY-mən; Ancient Greek: Τίμων ὁ Φλιάσιος, romanized: Tímōn ho Phliásios, gen. Τίμωνος, Tímōnos; c. 320 BC – c. 235 BC) was a Greek Pyrrhonist philosopher, a pupil of Pyrrho, and a celebrated writer of satirical poems called Silloi (Σίλλοι). He was born in Phlius, moved to Megara, and then he returned home and married. He next went to Elis with his wife, and heard Pyrrho, whose tenets he adopted. He also lived on the Hellespont, and taught at Chalcedon, before moving to Athens, where he lived until his death. His writings were said to have been very numerous. He composed poetry, tragedies, satiric dramas, and comedies, of which very little remains. His most famous composition was his Silloi, a satirical account of famous philosophers, living and dead; a spoudaiogeloion in hexameter verse. The Silloi has not survived intact, but it is mentioned and quoted by several ancient authors. It has been suggested that Pyrrhonism ultimately originated with Timon rather than Pyrrho. (en)
- 티몬(Τίμων ὁ Φλιάσιος, 기원전 320년 경 ~ 기원전 230년 경)은 그리스의 회의주의 철학자이자 피론의 제자이며, 풍자시 ⟪실로이⟫(Σίλλοι)의 저자이다. 플레이오우스에서 태어났으며, 메가라로 이주하였다가 고향으로 돌아와 결혼하였다. 아내와 함께 엘리스로 피론의 강의를 들었으며, 피론의 견해를 수용하였다. 사망할 때가지 거주한 아테네로 이주하기 전에는 다르다넬스 해협에 살면서 칼케톤에서 강의하였다. 티몬은 많은 저술을 하였다고 전해진다. 운문과 비극, 풍자극, 희극을 지었다고 하나 극소수만이 전해진다. 가장 유명한 작품은 당시에 생존해 있거나 이미 사망한 유명 철학자를 풍자한 ⟪실로이⟫라는 시이다. 실로이는 온전히 전해지지 않으나 몇몇 고대 저술가에 의해 인용되었다. (ko)
- Timone di Fliunte (in greco antico: Τίμων, Tìmōn; Fliunte, 320 a.C. circa – Atene, 230 a.C. circa) è stato un filosofo scettico e poeta greco antico, allievo di Stilpone di Megara e del fondatore della scuola scettica Pirrone di Elide. (it)
- Tímon (em grego: Τίμων; ca. 320 a.C. — ca. 230 a.C.) de Fliunte, filho de Timarco, foi um filósofo cético grego, pupilo de Pirro de Élis, célebre autor de poemas satíricos, chamados (em grego: σίλλοι). Conta-se que em certa ocasião viu Arcesílaos atravessando a praça dos Cêrcopes e lhe disse: “Que fazes aqui onde estamos, nós, os homens livres?” Contra os filósofos que admitiam a validade das sensações confirmadas pela razão, Tímon citava frequentemente o verso 728: “Atagás e Numênios se encontraram.” Tímon costumava fazer gracejos desse tipo, como se pode deduzir também das seguintes anedotas. A alguém que se admirava de tudo o filósofo disse: “Por que não te admiras de que nós, embora sejamos três, tenhamos apenas quatro olhos?” De fato, Tímon tinha apenas um, e seu discípulo Dioscurides também, enquanto a pessoa a quem ele se dirigia era normal. Arcesílaos perguntou-lhe em certa ocasião por que viera de Tebas para Atenas, e sua resposta foi: “Para rir, vendo-vos em exibição ao ar livre.” 728: Nomes de dois ladrões famosos. Trata-se de um provérbio aplicável quando duas pessoas (ou coisas) de má fama estão juntas. (pt)
- Tymon z Fliuntu, gr. Τίμων ὁ Φλιάσιος (ok. 328 p.n.e.–238 p.n.e.) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły sceptyków, uczeń Pyrrona. W młodości był tancerzem, później uczył się w Megarze u Stilpona i w Elidzie u Pyrrona. Przez pewien czas prowadził szkołę filozoficzną w Chalcedonie, by po zgromadzeniu majątku przenieść się do Aten, gdzie mieszkał do śmierci. Był autorem poezji, dramatów satyrowych i tragedii. Jego najbardziej znanym dziełem był pisany heksametrem poemat Silloi (Σίλλοι) w trzech księgach, w którym wyszydzał spory szkół filozoficznych, oprócz Pirrona, którego wprowadził jako autorytatywnego sędziego w sporze eleaty Ksenofanesa, materialisty Demokryta i sofisty Protagorasa. Napisał też utwór Pyton, w formie dialogu między sobą samym a Pyrronem w trakcie podróży do Delf. Z pism Tymona zachowały się tylko fragmenty. Jako filozof złagodził skrajny sceptycyzm Pyrrona, przeciwstawiając całkowitej obojętności wobec świata umiarkowaną wrażliwość. Po śmierci Tymona i przerwaniu działalności przez jego uczniów, rozwój szkoły sceptycyzmu urywa się, przynajmniej jeśli chodzi o historyczne świadectwa, na całe dwa stulecia. (pl)
- Timon från Fleios, även kallad Sillografen, född omkring 320 f.Kr., död 230 f.Kr., var en filosof som tillhörde de så kallade skeptikerna. Han var aktiv från omkring 279 f.Kr. och framåt. (sv)
- Тимон из Флиунта (также Тимон Флиазийский или Флиасийский; др.-греч. Τίμων, 320—230 гг. до н. э.) — греческий философ-скептик, ученик Пиррона и известный создатель сатирических поэм, объединённых под названием «Силлы» (греч. σίλλοι). «Силлы» — это особый жанр греческой поэзии, сатирические стихотворения. Считается, что он написал очень много произведений, среди них есть поэмы, сатирические драмы, около тридцати комедий и шестидесяти трагедий, а также любовные поэмы, но лишь малая часть дошла до наших дней. Но Силлы — самое известное произведение Тимона, в котором он в сатирической форме описывает знаменитых философов, живых на тот момент и уже умерших. Поэма написана гекзаметром. Сам текст не сохранился, но многие авторы тех времён упоминали это произведение и цитировали строки из него. (ru)
- Тімон Фліунтський (дав.-гр. Τίμων; 320 до н. е. — 230 до н. е.) — давньогрецький філософ, письменник, поет. (uk)
- 斐利亞修斯的第蒙（古希臘語：Τίμων ὁ Φλιάσιος，前320年－前230年），懷疑論者，生於，第蒙後來移居迦克墩（希臘語：Χαλκηδών，英語：Chalcedon），在此以詭辯學派的學問方法出名，爾後又移居雅典，直至逝世。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ο Τίμων ο Φλιάσιος ήταν , που γεννήθηκε περί το 320/15 π.Χ. και πέθανε κατά το 230 π.Χ. Είναι μαθητής του Στίλπωνα, καθώς και του Πύρρωνα, ιδρυτή του σκεπτικισμού. Ο Τίμων ταξίδεψε στον Ελλήσποντο και αλλού, διδάσκοντας ρητορική και φιλοσοφία. Έχουν διασωθεί λίγα έργα του, τα περισσότερα εξ αυτών: κωμωδίες, δράματα και έπη. (el)
- Timón el Silógrafo o Timón de Fliunte (Τίμων, ca. 320 - 230 a. C.) fue un filósofo escéptico griego, así como un poeta satírico. Era discípulo de Estilpón de Megara y de Pirrón. (es)
- Timon de Phlionte (vers 325 av. J.-C. - 235 av. J.-C.) était un philosophe sceptique héritier de la pensée de Pyrrhon, considéré comme le théoricien de ce dernier, organisant l'école sceptique là où son maître n'avait fait que donner l'exemple par sa manière de vivre. Il eut Aratos de Soles pour disciple. (fr)
- 티몬(Τίμων ὁ Φλιάσιος, 기원전 320년 경 ~ 기원전 230년 경)은 그리스의 회의주의 철학자이자 피론의 제자이며, 풍자시 ⟪실로이⟫(Σίλλοι)의 저자이다. 플레이오우스에서 태어났으며, 메가라로 이주하였다가 고향으로 돌아와 결혼하였다. 아내와 함께 엘리스로 피론의 강의를 들었으며, 피론의 견해를 수용하였다. 사망할 때가지 거주한 아테네로 이주하기 전에는 다르다넬스 해협에 살면서 칼케톤에서 강의하였다. 티몬은 많은 저술을 하였다고 전해진다. 운문과 비극, 풍자극, 희극을 지었다고 하나 극소수만이 전해진다. 가장 유명한 작품은 당시에 생존해 있거나 이미 사망한 유명 철학자를 풍자한 ⟪실로이⟫라는 시이다. 실로이는 온전히 전해지지 않으나 몇몇 고대 저술가에 의해 인용되었다. (ko)
- Timone di Fliunte (in greco antico: Τίμων, Tìmōn; Fliunte, 320 a.C. circa – Atene, 230 a.C. circa) è stato un filosofo scettico e poeta greco antico, allievo di Stilpone di Megara e del fondatore della scuola scettica Pirrone di Elide. (it)
- Timon från Fleios, även kallad Sillografen, född omkring 320 f.Kr., död 230 f.Kr., var en filosof som tillhörde de så kallade skeptikerna. Han var aktiv från omkring 279 f.Kr. och framåt. (sv)
- Тимон из Флиунта (также Тимон Флиазийский или Флиасийский; др.-греч. Τίμων, 320—230 гг. до н. э.) — греческий философ-скептик, ученик Пиррона и известный создатель сатирических поэм, объединённых под названием «Силлы» (греч. σίλλοι). «Силлы» — это особый жанр греческой поэзии, сатирические стихотворения. Считается, что он написал очень много произведений, среди них есть поэмы, сатирические драмы, около тридцати комедий и шестидесяти трагедий, а также любовные поэмы, но лишь малая часть дошла до наших дней. Но Силлы — самое известное произведение Тимона, в котором он в сатирической форме описывает знаменитых философов, живых на тот момент и уже умерших. Поэма написана гекзаметром. Сам текст не сохранился, но многие авторы тех времён упоминали это произведение и цитировали строки из него. (ru)
- Тімон Фліунтський (дав.-гр. Τίμων; 320 до н. е. — 230 до н. е.) — давньогрецький філософ, письменник, поет. (uk)
- 斐利亞修斯的第蒙（古希臘語：Τίμων ὁ Φλιάσιος，前320年－前230年），懷疑論者，生於，第蒙後來移居迦克墩（希臘語：Χαλκηδών，英語：Chalcedon），在此以詭辯學派的學問方法出名，爾後又移居雅典，直至逝世。 (zh)
- Timó (grec antic: Τίμων Tímōn; Fliünt (Argòlida), ca 320 aC - ca 235 aC), fill de Timarc, fou un filòsof escèptic grec i poeta satíric que escrivia en un sistema anomenat silloi (σίλλοι), referit a una sàtira o paròdia filosòfica a l'antiga Grècia. Va florir en el regnat de Ptolemeu II Filadelf vers el 279 aC i en endavant. (ca)
- Timón z Fleiuntu (taktéž Timón z Fliúntu), (Τίμων ὁ Φλιάσιος) byl řecký filozof helénistického období. Hlásil se ke skepticismu, byl žákem Pyrrhóna z Élidy, na kterého narazil při Pyrrhónově přednášce o lidské nevědomosti. Ta Timóna ohromila natolik, že s Pyrrhónem již zůstal. Pro jeho názory byla typická nedůvěra k autoritativně hlásaným pravdám a od života odtrženým teoriím. Nebyl však pouze skeptik, v oblibě měl také ironii a sarkasmus. taktéž byl známým pijanem vína. (cs)
- Timono de Flio (en antikva greka Τίμων ὁ Φλιάσιος: ĉirkaŭ 320 a.K., Flio - ĉirkaŭ 230 a.K., Ateno), filozofo de Antikva Grekio, poeto kaj satira kaj migranta predikisto. Timono studis filozofion kun Stilpono kaj kun Pirono, la fondinto de la skeptikismo, kiu profunde influis lin. Fariĝinte fama kaj eĉ riĉiĝante de instruaj kaj paroladaj postenoj ĉe Kalcedono, li pasigis la ceteron de sia vivo ĉefe en Ateno, kie li mortis. Li verkis multajn verkojn en prozo kaj poezio, inkluzive de epopeoj, tragedioj, komedioj kaj satiraj teatraĵoj, laŭ la raportoj de Diogeno Laertio. El liaj verkoj nur kelkaj eltiraĵoj postvivis. (eo)
- Timon von Phleius (altgriechisch Τίμων Tímōn; * um 320 v. Chr. in Phleius; † um 230 v. Chr. in Athen) war ein antiker griechischer Philosoph, satirischer Dichter und Wanderredner. Timon studierte Philosophie bei Stilpon von Megara und Pyrrhon von Elis, dem Begründer der Pyrrhonischen Skepsis, von dem er stark geprägt wurde. Nachdem er durch Lehr- und Vortragstätigkeit in Chalkedon bekannt und einigermaßen wohlhabend geworden war, verbrachte er den Rest seines Lebens vor allem in Athen, wo er auch starb. Er verfasste zahlreiche poetische und prosaische Werke, darunter Epen, Tragödien, Komödien und Satyrspiele. Von diesen Werken sind nur wenige Fragmente erhalten. (de)
- Timon dari Phleious (/ˈtaɪmən/; bahasa Yunani: Τίμων ὁ Φλιάσιος, gen.: Τίμωνος; skt. 320 SM – skt. 230 SM) merupakan seorang filsuf pyrrhonisme Yunani, murid Pyrron, dan penulis puisi-puisi satire terkenal bernama (bahasa Yunani: Σίλλοι). Ia lahir di , pindah ke Megara, dan kemudian ia kembali ke rumah dan menikah. Ia kemudian pergi ke Elis dengan istrinya dan mendengar Pyrron, yang ajarannya ia ambil. Ia juga tinggal di Selat Dardanella, dan mengajar di Kalsedon, sebelum pindah ke Athena, di mana ia tinggal sampai kematiannya. Tulisan-tulisannya konon sangat banyak. Ia menyusun puisi, tragedi, drama satir, dan komedi, yang hanya sedikit yang tersisa. Komposisinya yang paling terkenal adalah Silloinya, Sebuah cerita satir tentang filsuf terkenal, hidup dan mati, dalam ayat heksima. Silloi (in)
- Timon of Phlius (/ˈtaɪmən/ TY-mən; Ancient Greek: Τίμων ὁ Φλιάσιος, romanized: Tímōn ho Phliásios, gen. Τίμωνος, Tímōnos; c. 320 BC – c. 235 BC) was a Greek Pyrrhonist philosopher, a pupil of Pyrrho, and a celebrated writer of satirical poems called Silloi (Σίλλοι). He was born in Phlius, moved to Megara, and then he returned home and married. He next went to Elis with his wife, and heard Pyrrho, whose tenets he adopted. He also lived on the Hellespont, and taught at Chalcedon, before moving to Athens, where he lived until his death. His writings were said to have been very numerous. He composed poetry, tragedies, satiric dramas, and comedies, of which very little remains. His most famous composition was his Silloi, a satirical account of famous philosophers, living and dead; a spoudaiogel (en)
- Tímon (em grego: Τίμων; ca. 320 a.C. — ca. 230 a.C.) de Fliunte, filho de Timarco, foi um filósofo cético grego, pupilo de Pirro de Élis, célebre autor de poemas satíricos, chamados (em grego: σίλλοι). 728: Nomes de dois ladrões famosos. Trata-se de um provérbio aplicável quando duas pessoas (ou coisas) de má fama estão juntas. (pt)
- Tymon z Fliuntu, gr. Τίμων ὁ Φλιάσιος (ok. 328 p.n.e.–238 p.n.e.) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły sceptyków, uczeń Pyrrona. W młodości był tancerzem, później uczył się w Megarze u Stilpona i w Elidzie u Pyrrona. Przez pewien czas prowadził szkołę filozoficzną w Chalcedonie, by po zgromadzeniu majątku przenieść się do Aten, gdzie mieszkał do śmierci. Był autorem poezji, dramatów satyrowych i tragedii. Jego najbardziej znanym dziełem był pisany heksametrem poemat Silloi (Σίλλοι) w trzech księgach, w którym wyszydzał spory szkół filozoficznych, oprócz Pirrona, którego wprowadził jako autorytatywnego sędziego w sporze eleaty Ksenofanesa, materialisty Demokryta i sofisty Protagorasa. Napisał też utwór Pyton, w formie dialogu między sobą samym a Pyrronem w trakcie podróży do Delf. Z pism (pl)
|
