An Entity of Type: work, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

The Deposition (also called the Bandini Pietà or The Lamentation over the Dead Christ) is a marble sculpture by the Italian High Renaissance master Michelangelo. The sculpture, on which Michelangelo worked between 1547 and 1555, depicts four figures: the dead body of Jesus Christ, newly taken down from the Cross, Nicodemus (or possibly Joseph of Arimathea), Mary Magdalene and the Virgin Mary. The sculpture is housed in the Museo dell'Opera del Duomo in Florence and is therefore also known as the Florentine Pietà.

Property Value
dbo:abstract
  • La Pietat florentina anomenada també Pietat Bandini, o Pietat del Duomo és una escultura en marbre realitzada per Miquel Àngel i conservada al Museu dell'Opera del Duomo (Florència). (ca)
  • Piedad florentina, llamada también Piedad Bandini, del Duomo, de las cuatro figuras o Deposición, es una escultura en mármol que representa una variante de las tipologías iconográficas de la Pietà ("piedad") y de la Deposición de Cristo, realizada por Miguel Ángel y conservada en el Museo dell’Opera del Duomo en Florencia. (es)
  • La Pietà Bandini ou la Pietà aux quatre figures (encore appelée La Déposition ou La Lamentation sur le Christ mort) est une sculpture en marbre de Michel-Ange se trouvant actuellement au museo dell'Opera del Duomo à Florence. La sculpture, sur laquelle Michel-Ange a travaillé entre 1547 et 1555, représente quatre figures : le cadavre de Jésus-Christ, nouvellement descendu de la Croix, Nicodème (ou peut-être Joseph d'Arimathie), Marie de Magdala et Marie (mère de Jésus). Elle pèse quelque 2 700 kg. C'est l'une des dernières sculptures réalisées par l'artiste, qui aurait inclus son propre autoportrait dans la figure de Nicodème. (fr)
  • The Deposition (also called the Bandini Pietà or The Lamentation over the Dead Christ) is a marble sculpture by the Italian High Renaissance master Michelangelo. The sculpture, on which Michelangelo worked between 1547 and 1555, depicts four figures: the dead body of Jesus Christ, newly taken down from the Cross, Nicodemus (or possibly Joseph of Arimathea), Mary Magdalene and the Virgin Mary. The sculpture is housed in the Museo dell'Opera del Duomo in Florence and is therefore also known as the Florentine Pietà. According to Vasari, Michelangelo originally made the sculpture to decorate his tomb in Santa Maria Maggiore in Rome. He later sold it however, prior to completion of the work after intentionally damaging Christ's left arm and leg and removing several components for reasons still under debate. Some experts believe it was because the marble was flawed and the sculpture could not be completed without the addition of a piece of marble from another block ("piecing"). Vasari noted that Michelangelo began to work on the sculpture around the age of 72. Without commission, Michelangelo worked tirelessly into the night with just a single candle to illuminate his work. Vasari wrote that he began to work on this sculpture to amuse his mind and to keep his body healthy. After 8 years of working on it, Michelangelo would go on and attempt to destroy the work in a fit of frustration. This marked the end of Michelangelo's work on the sculptural group, which found itself in the hands of Francesco Bandini, who hired an apprentice sculptor, by the name of Tiberio Calcagni, to restore the work to its current composition. The left leg of Christ is missing. Since its inception, the sculpture has been plagued by ambiguities and never ending interpretations, with no straightforward answers available. The face of Nicodemus under the hood is considered to be a self-portrait of Michelangelo himself. (en)
  • La Pietà Bandini, o del Duomo/dell'Opera del Duomo, è una scultura marmorea (h. 277 cm) di Michelangelo Buonarroti, databile al 1547-1555 circa e conservata nel Museo dell'Opera del Duomo a Firenze. Si tratta di una delle ultime sculture dell’artista, rimasta incompleta,nella quale si pensa inserì un proprio autoritratto nella figura di Nicodemo. (it)
  • De Florence Pietà (ook bekend als de Kruisafneming of de Pietà del Duomo) is een marmeren, onvoltooid gebleven, beeldhouwwerk van Michelangelo dat zich bevindt in het Museo dell'Opera del Duomo, in Florence.Het beeld, waaraan Michelangelo werkte tussen 1547 en 1553, was door hem bedoeld voor zijn eigen grafmonument in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, maar is daar nooit terechtgekomen. De kunstenaar zelf sloeg het beeld in een woedeaanval kapot toen tijdens het werk eraan bleek dat het marmer niet in goede staat was. Hierdoor mist nog steeds het linkerbeen van de Christusfiguur. Een leerling van Michelangelo, , heeft het werk gerestaureerd, en er de figuur van Maria Magdalena aan de linkerkant aan toegevoegd. Hoofdonderwerp van het beeld is de bewening van het lichaam van Christus in een piramidevorige compositie met Maria die het lichaam van haar zoon ondersteunt en Nicodemus (of Jozef van Arimathea) die het lichaam overeind houdt. Vanwege de uiterlijke gelijkenis met de kunstenaar en de bedachte bestemming voor het beeld ziet men in het gelaat van Nicodemus een zelfprortret van Michelangelo. Het beeld kwam pas in de achttiende eeuw naar Florence en heeft daar een tijd in de Santa Maria del Fiore gestaan. Sinds 1981 is het te bezichtigen in het Museo dell'Opera del Duomo in Florence. (nl)
  • A Pietà de Florença é uma escultura de uma Pietà realizada em mármore por Miguel Ângelo e conservada no Museu dell'Opera del Duomo em Florença. (pt)
  • Pietà Florencka – marmurowa rzeźba późnorenesansowego mistrza rzeźbiarstwa Michała Anioła. Rzeźba ta przedstawia cztery postacie: martwe ciało Jezusa Chrystusa, zdjęte z Krzyża, Nikodema (lub Józefa z Arymatei), Marię Magdalenę oraz inną niedokończoną postać kobiecą (być może jest to Maryja) w żałobie z ciałem Chrystusa na swych kolanach. Rzeźba umieszczona jest w Museum dell'Opera del Duomo we Florencji. Ostatnimi rzeźbami Michała Anioła były dwie piety. Prawdopodobnie co najmniej jedna z nich miała ozdabiać jego grobowiec. Zgodnie z planem ustalonym ze swym uczniem Giorgio Vasarim, artysta życzył sobie być pochowany w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie u stóp piety, nad którą pracował w latach od 1547 do 1553 r. Została ona częściowo zniszczona w 1555 r., gdyż jedna z nóg została odłamana z powodu wadliwego bloku marmuru. Pietà ta znajduje się teraz we Florenckim Muzeum Katedralnym. Michał Anioł w Piecie Florenckiej nie przedstawił żadnego motywu biblijnego; utworzył osobiste wyobrażenie cierpienia po zdjęciu Chrystusa z Krzyża. W jego kompozycji Nikodem zajął miejsce Maryi, natomiast ona sama wraz z Marią Magdaleną przejęły rolę aniołów, które podpierają Ciało. W piecie nie ma już więcej tylko Matki, aż trójka ludzi otacza Ciało. Jego martwota jest wyrażona bardziej realistycznie poprzez opadanie Jego ciała, uchwycone w „locie”. Postacie nie są odseparowane od wychudzonego, martwego ciała, lecz są uchwycone w swoim strachu, rozpaczy i bólu nad ciałem. Postacie żywych są statyczne, nie ma żadnego innego niezależnego punktu skupienia, oprócz martwego Ciała. Według badaczy twarz Nikodema jest autoportretem Michała Anioła. Michał Anioł nigdy nie dokończył dzieła osobiście. Postać kobieca po lewej została utworzona przez Tiberio Calcagniego, kiedy Michał Anioł po ośmiu latach niestrudzonej pracy przy usuwaniu zanieczyszczeń z marmuru odstąpił od swojej pracy zatrudniając Calcagniego. (pl)
  • Florentinska Pietà, även kallad Bandini Pietà, Nedtagandet från Korset och Kristi begråtande, är en skulptur utförd av Michelangelo från omkring 1546 till 1555. Skulpturen framställer fyra personer: den döde Jesus Kristus, Nikodemos, Maria från Magdala (till vänster) och Jungfru Maria (till höger). (sv)
  • Флорентийская Пьета, Пьета Бандини, Пьета с Никодимом (итал. Рietà Fiorentini, Pieta Bandini, Pietà con Nicodemo) — одно из поздних произведений выдающегося художника эпохи Возрождения, скульптора Микеланджело Буонарроти. Композиция Пьета была создана 80-летним скульптором из мрамора в 1547—1555 годах. Хранится в Музее Произведений искусства Собора во Флоренции. Высота скульптурной группы — 226 см. Пьета́, Пиета́ (итал. pietà — сострадание, любовь, жалость, милосердие, от лат. pietas — набожность, благочестие) — западноевропейское название иконографии темы оплакивания Христа. В основе такой иконографии — эпизод «Страстей Христовых», следующий за снятием тела Иисуса Христа с креста и предшествующий Его погребению. Флорентийская Пьета — одна из четырёх известных работ на эту тему, созданных мастером. Ранняя (1499) находится в Соборе святого Петра в Ватикане, а самая последняя, известная как Пьета Ронданини (1552—1564), над которой мастер работал за несколько дней до смерти, — в замке Сфорцеско в Милане. Ещё одна — Пьета Палестрины (ок. 1555) экспонируется в Галерее Академии во Флоренции. В отличие от двух других скульптурных композиций, в которых тело снятого с креста Спасителя поддерживает Его Мать, на Флорентийской Пьете безжизненное тело Иисуса поддерживают с двух сторон Дева Мария и Мария Магдалина, а позади, возвышаясь над ними, — святой Никодим, упоминаемый в «Евангелии от Иоанна» фарисей, член синедриона, тайный ученик Иисуса Христа. Микеланджело создал свой шедевр в поздний период творчества, поглощённый скорбными мыслями о скорой смерти и раздумьями о ценности прожитой жизни, в особенности после смерти своего друга маркизы Виттории Колонна в 1547 году. По утверждению Дж. Вазари, автора «Жизнеописаний наиболее знаменитых живописцев, ваятелей и зодчих» (1550) голова Святого Никодима в этой композиции стала автопортретом старого Микеланджело, а сама скульптурная группа предназначалась скульптором для собственного надгробия. По другой версии, загадочный персонаж скульптуры не Никодим, а Иосиф Аримафейский. Микеланджело в этом произведении отошёл от готической традиции «Горизонтальных оплакиваний» (лат. Pietas Horizontalis), или «Веспербильд» (нем. Vesperbilder), в которых тело Христа изображали горизонтально распростёртым на коленях Девы Марии. Исследователи видят в необычной «вертикальной» композиции античные влияния, однако оригинальность этого произведения превосходит все возможные сравнения. Тела зрительно сливаются друг с другом, подчинённые мощному духовному единению, выраженному пластически: S-образной линией (от верхней точки скульптурной группы через правый контур тела Христа и Его правую руку, поддержанной рукой Марии Магдалины, до колена согнутой ноги Христа). Такой мощный приём характерен для всего творчества Микеланджело — выражать духовное напряжение через пластику тела. Известно также, что художник оставил произведение незаконченным. Отчасти по причине брака в мраморе, но прежде всего из-за неудовлетворённости найденным решением. Мысль Микеланджело развивалась столь стремительно, что опережала работу в материале. Левая рука Христа была сломана выше локтя, левая нога отбита (отсутствовавшая до реставрации часть находилась в мастерской Даниэле да Вольтерра), есть разломы и мелкие повреждения в нескольких местах, в отчаянии нанесённые скульптором. По сообщениям Дж. Вазари и ученика скульптора Асканио Кондиви старый мастер намеревался быть захороненным у подножия этой скульптуры в римской церкви Санта-Мария-Маджоре, но затем его воля изменилась. Он стал думать о захоронении в родной Флоренции. Неудовлетворённый работой Микеланджело хотел совсем её уничтожить, но его помощник Тиберио Кальканьи в 1561 году уговорил скульптора продать это произведение за двести скудо Франческо Бандини, который поместил скульптуру в своих садах близ площади Монтекавалло в Риме. Там скульптура вызвала восхищение Дж. Л. Бернини. Бандини умер в 1564 году. Благодаря вмешательству герцога Козимо III Медичи Пьету Микеланджело в 1674 году доставили во Флоренцию и установили в церкви Сан-Лоренцо, в крипте с захоронениями членов семьи Медичи. Здесь шедевр Микеланджело оставался до 1722 года, пока не был перенесён в собор Санта-Мария-дель-Фьоре. Скульптуру поместили за главным алтарём, в 1933 году перенесли в первую боковую капеллу северной стены. С 1981 года произведение Микеланджело находится в Музее произведений искусств Собора. Имеются копия, сделанная Лоренцо Сабатини с произведения Микеланджело до нанесения утрат (хранится в сакристии собора Святого Петра), рисунки и гравюры, а также восковая реплика (некоторые биографы считают её моделью). Существует предположение, что скульптура планировалась как часть монументальной гробницы папы Юлия II и на самом деле создана в 1534—1535 годах. Тиберио Кальканьи, продавший скульптуру Бандини, пытался её отреставрировать и завершить. Мнения о том, где кончается работа Микеланджело и начинается работа его помощника, расходятся. Мраморные копии и гипсовые слепки с произведения Микеланджело находятся во многих музеях мира. Русский художник П. Я. Павлинов, рисовальщик и гравёр-ксилограф, теоретик и педагог, изучая гипсовую копию Пьеты Микеланджело в 1924 году в Музее изобразительных искусств в Москве, ощутил, как он писал, «неприятное чувство» несоответствия идеи и тому, что он видел перед собой. Пытаясь уяснить художественный смысл шедевра, он сделал два шага влево и увидел это произведение «во всей его композиционной гармонии». Позднее выяснилось, что при постановке скульптуры во флорентийском соборе весьма произвольно обрубили плинт и в дальнейшем её устанавливали согласно неправильно сделанному постаменту. Павлинов в те годы работал над рукописью по теории композиции, опираясь на труды В. А. Фаворского и следуя концепции фронтальности немецкого скульптора А. Гильдебранда. По этой теории круглая скульптура, предполагающая осмотр со многих точек зрения, «по кругу», тем не менее, всегда имеет одну главную точку зрения, поскольку скульптор во время работы, «двигаясь в глубину мраморного блока», мыслит последовательно углубляющимися фронтальными планами. Поэтому любую статую нельзя экспонировать «подобно мебели в комнате», она всегда предполагает «фон стены позади». Павлинов поделился своими размышлениями о том, как небольшое изменение точки зрения преображает восприятие и раскрывает духовный смысл скульптурного произведения, с М. В. Алпатовым и встретил полное понимание. Павлинов написал статью «О экспозиции флорентийской „Пиета“ Микеланджело и о его творческом методе вообще». При реконструкции экспозиции в московском музее в 1949 году копию шедевра Микеланджело поставили правильно. Павлинов послал свою статью в Италию, она была опубликована в Милане в 1965 году, и на неё откликнулась Джуста Никко Фазола, опубликовав свою статью: «Русский ученый увидел последнюю трагедию Микеланджело» (Uno studioso russo ha visto l’ultima tragedia di Michelangelo). Скульптуру «повернули» и во Флоренции. Несоответствие старого плинта и новой постановки заметно на фотографиях и репродукциях. (ru)
  • «Флорентійська П'єта» (італ. Pietà Bandini; також «П'єта́ Бандіні», «Пієта́ Бандіні», «Оплакування Христа», «Зняття з хреста») — мармурова статуя роботи італійського скульптора і художника Мікеланджело Буонарроті, над якою він працював з 1547 по 1555 роки. За свідченнями Вазарі саме цей твір скульптор планував «мати за надгробок над його[Мікеланджело] могилою коло підніжжя вівтаря, де він мав намір поставити цю групу». Зберігається у музеї Флорентійського собору, Італія. Сімондз, британський історик культури, писав, що це — «велична поема у мармурі». (uk)
dbo:author
dbo:museum
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 3157232 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 19516 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1105555145 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:artist
dbp:city
dbp:followedBy
dbp:heightMetric
  • 277 (xsd:integer)
dbp:imageUpright
  • 1 (xsd:integer)
dbp:imperialUnit
  • in (en)
dbp:metricUnit
  • cm (en)
dbp:museum
  • Museo dell'Opera del Duomo (en)
dbp:precededBy
dbp:title
  • The Deposition (en)
dbp:type
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:year
  • c. 1547–1555 (en)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • La Pietat florentina anomenada també Pietat Bandini, o Pietat del Duomo és una escultura en marbre realitzada per Miquel Àngel i conservada al Museu dell'Opera del Duomo (Florència). (ca)
  • Piedad florentina, llamada también Piedad Bandini, del Duomo, de las cuatro figuras o Deposición, es una escultura en mármol que representa una variante de las tipologías iconográficas de la Pietà ("piedad") y de la Deposición de Cristo, realizada por Miguel Ángel y conservada en el Museo dell’Opera del Duomo en Florencia. (es)
  • La Pietà Bandini, o del Duomo/dell'Opera del Duomo, è una scultura marmorea (h. 277 cm) di Michelangelo Buonarroti, databile al 1547-1555 circa e conservata nel Museo dell'Opera del Duomo a Firenze. Si tratta di una delle ultime sculture dell’artista, rimasta incompleta,nella quale si pensa inserì un proprio autoritratto nella figura di Nicodemo. (it)
  • A Pietà de Florença é uma escultura de uma Pietà realizada em mármore por Miguel Ângelo e conservada no Museu dell'Opera del Duomo em Florença. (pt)
  • Florentinska Pietà, även kallad Bandini Pietà, Nedtagandet från Korset och Kristi begråtande, är en skulptur utförd av Michelangelo från omkring 1546 till 1555. Skulpturen framställer fyra personer: den döde Jesus Kristus, Nikodemos, Maria från Magdala (till vänster) och Jungfru Maria (till höger). (sv)
  • «Флорентійська П'єта» (італ. Pietà Bandini; також «П'єта́ Бандіні», «Пієта́ Бандіні», «Оплакування Христа», «Зняття з хреста») — мармурова статуя роботи італійського скульптора і художника Мікеланджело Буонарроті, над якою він працював з 1547 по 1555 роки. За свідченнями Вазарі саме цей твір скульптор планував «мати за надгробок над його[Мікеланджело] могилою коло підніжжя вівтаря, де він мав намір поставити цю групу». Зберігається у музеї Флорентійського собору, Італія. Сімондз, британський історик культури, писав, що це — «велична поема у мармурі». (uk)
  • La Pietà Bandini ou la Pietà aux quatre figures (encore appelée La Déposition ou La Lamentation sur le Christ mort) est une sculpture en marbre de Michel-Ange se trouvant actuellement au museo dell'Opera del Duomo à Florence. La sculpture, sur laquelle Michel-Ange a travaillé entre 1547 et 1555, représente quatre figures : le cadavre de Jésus-Christ, nouvellement descendu de la Croix, Nicodème (ou peut-être Joseph d'Arimathie), Marie de Magdala et Marie (mère de Jésus). Elle pèse quelque 2 700 kg. (fr)
  • The Deposition (also called the Bandini Pietà or The Lamentation over the Dead Christ) is a marble sculpture by the Italian High Renaissance master Michelangelo. The sculpture, on which Michelangelo worked between 1547 and 1555, depicts four figures: the dead body of Jesus Christ, newly taken down from the Cross, Nicodemus (or possibly Joseph of Arimathea), Mary Magdalene and the Virgin Mary. The sculpture is housed in the Museo dell'Opera del Duomo in Florence and is therefore also known as the Florentine Pietà. (en)
  • De Florence Pietà (ook bekend als de Kruisafneming of de Pietà del Duomo) is een marmeren, onvoltooid gebleven, beeldhouwwerk van Michelangelo dat zich bevindt in het Museo dell'Opera del Duomo, in Florence.Het beeld, waaraan Michelangelo werkte tussen 1547 en 1553, was door hem bedoeld voor zijn eigen grafmonument in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, maar is daar nooit terechtgekomen. De kunstenaar zelf sloeg het beeld in een woedeaanval kapot toen tijdens het werk eraan bleek dat het marmer niet in goede staat was. Hierdoor mist nog steeds het linkerbeen van de Christusfiguur. Een leerling van Michelangelo, , heeft het werk gerestaureerd, en er de figuur van Maria Magdalena aan de linkerkant aan toegevoegd. (nl)
  • Pietà Florencka – marmurowa rzeźba późnorenesansowego mistrza rzeźbiarstwa Michała Anioła. Rzeźba ta przedstawia cztery postacie: martwe ciało Jezusa Chrystusa, zdjęte z Krzyża, Nikodema (lub Józefa z Arymatei), Marię Magdalenę oraz inną niedokończoną postać kobiecą (być może jest to Maryja) w żałobie z ciałem Chrystusa na swych kolanach. Rzeźba umieszczona jest w Museum dell'Opera del Duomo we Florencji. Według badaczy twarz Nikodema jest autoportretem Michała Anioła. (pl)
  • Флорентийская Пьета, Пьета Бандини, Пьета с Никодимом (итал. Рietà Fiorentini, Pieta Bandini, Pietà con Nicodemo) — одно из поздних произведений выдающегося художника эпохи Возрождения, скульптора Микеланджело Буонарроти. Композиция Пьета была создана 80-летним скульптором из мрамора в 1547—1555 годах. Хранится в Музее Произведений искусства Собора во Флоренции. Высота скульптурной группы — 226 см. (ru)
rdfs:label
  • Pietat florentina (ca)
  • Piedad florentina (es)
  • Pietà Bandini (fr)
  • Pietà Bandini (it)
  • Florence Pietà (nl)
  • Pietà Florencka (pl)
  • The Deposition (Michelangelo) (en)
  • Pietà de Florença (pt)
  • Флорентийская Пьета (ru)
  • Florentinska Pietà (sv)
  • Флорентійська П'єта (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • (en)
  • The Deposition (The Florentine Pietà) (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:followedBy of
is dbp:precededBy of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License