| dbo:abstract
|
- إرادة القدرة، (بالألمانية: der Wille zur Macht)، هو مفهوم بارز في فلسفة فريدريك نيتشه. تصف إرادة السلطة بما يعتقده نيتشه، أنه القوة الدافعة الرئيسية في البشر. ومع ذلك، لم يتم تعريف المفهوم بشكل منهجي في عمل نيتشه، تاركًا تفسيره مفتوحًا للنقاش. أدرج ألفريد أدلر إرادة القوة في علم النفس الفردي. ويمكن مقارنة هذا مع مدارس العلاج النفسي الأخرى في فيينا: سيجموند فرويد الصورة مبدأ اللذة (الرغبة في المتعة) وفيكتور فرانكل الصورة (الرغبة في معنى). كل من هذه المدارس تدافع وتعلم قوة دافعة أساسية مختلفة تمامًا في البشر. (ar)
- La koncepto volo de potenco (en la germana Wille zur Macht), kune kun tiu de superhomo kaj tiu de eterna reveno, estas temo karakteriza de la filozofio de Nietzsche, emanta al la transvalorigo de ĉiuj valoroj. Ĝi estis teorigita en la manuskripto “La volo al potenco” de Nietzsche, publikigita postmorte de la verkisto fare de lia fratino kiu kolektis diversajn fragmentojn. (eo)
- Der Wille zur Macht ist ein Gedanke Friedrich Nietzsches, der von ihm zum ersten Mal in Also sprach Zarathustra vorgestellt und in allen nachfolgenden Büchern zumindest am Rande erwähnt wird, z. B. im fünften Buch der Fröhlichen Wissenschaft, das 1882 erscheint. Seine Anfänge liegen in den psychologischen Analysen des menschlichen Machtwillens in der Aphorismensammlung Morgenröte. Nietzsche führte ihn in seinen nachgelassenen Notizbüchern ab etwa 1885 umfassender aus. Die erste Erwähnung des Begriffs im Nachlass stammt von 1876/77: „Furcht (negativ) und Wille zur Macht (positiv) erklären unsere starke Rücksicht auf die Meinungen der Menschen.“ (de)
- Voluntad de poder, voluntad de potencia o voluntad de pujanza (en alemán: Der Wille zur Macht) es un concepto importante de la filosofía de Friedrich Nietzsche. Esta describe lo que él consideraba el motor principal del hombre: la ambición de lograr sus deseos, la demostración de fuerza que lo hace presentarse al mundo y estar en el lugar que siente que le corresponde; todas esas son manifestaciones de la voluntad de poder. Otro punto particular de la voluntad de poder es que también representa un proceso de expansión de la energía creativa que, de acuerdo con Nietzsche, era la fuerza interna fundamental de la naturaleza. (es)
- La volonté de puissance (Wille zur Macht [ˈvɪlə tsuːɐ̯ mart]) est un concept de philosophie qui désigne, chez Friedrich Nietzsche, l'« essence la plus intime de l'Être ». Il s'agit d'une pulsion fondamentale de l'homme qui cherche l'accroissement de la puissance. La volonté de puissance peut être positive, c'est-à-dire créatrice, exaltant la vie, ou alors négative, c'est-à-dire être animée par le ressentiment, la haine, la volonté de nuire ou de dégrader. La volonté de puissance s'inscrit dans l'anthropologie de Nietzsche, selon laquelle l'humain est l'ensemble de ses pulsions hiérarchisées de manière plus ou moins stable. Chaque pulsion interprète la force des autres pulsions et agit en conséquence, tentant de monter dans la chaîne de commandement. Il faudrait donc parler des volontés de puissance. Au singulier, ce concept s'applique à la synthèse accomplie au niveau de l'individu. Ce concept, quoique très commenté, n'a jamais été défini de manière systématique dans l'œuvre de Nietzsche. Il a par conséquent suscité des interprétations diverses et contradictoires. On le trouve notamment dans ses Fragments posthumes, bien que l'expression soit déjà présente dans des œuvres publiées, notamment Ainsi parlait Zarathoustra, Par-delà le bien et le mal et Généalogie de la morale. Le concept de Volonté de puissance est, pour de nombreux commentateurs (Heidegger ou M. Haar, par exemple), l'un des concepts centraux de la pensée de Nietzsche, dans la mesure où il est pour lui un instrument de description du monde, d'interprétation de phénomènes humains comme la morale et l'art (interprétation connue sous le nom de généalogie), et d'une réévaluation de l'existence visant un état futur de l'humanité (le Surhomme). C'est pourquoi il est souvent utilisé pour exposer l'ensemble de sa philosophie. L'expression a donné lieu à un projet de livre, intitulé La Volonté de puissance. Essai d'inversion de toutes les valeurs, abandonné à la fin de l'année 1888, et à plusieurs compilations de fragments présentés comme son œuvre principale et aujourd'hui considérés comme des falsifications. (fr)
- Menurut filsuf Martin Heidegger, der Wille zur Macht- Nietzsche tidaklah diartikan secara harafiah sebagai 'kehendak untuk berkuasa'. Kehendak di sini diartikan sebagai kehendak untuk mengatasi rintangan. Lalu rintangan yang seperti apa yang dimaksudkan? Rintangan terbesar adalah 'kebenaran', karena dia mencerminkan pengkristalan dari pandangan atau perspektif. Der Wille zur Macht tidak dapat berhenti pada sebuah pandangan atau perspektif, oleh karena menurut Nietzsche, dia memiliki karakter dasar untuk adil. Adil dalam arti mengakui masing-masing kebenaran yang ada. Arti lebih mendalam: setiap perspektif harus diamati dan dicermati. 'Kebenaran' dianggap sebagai semacam kekeliruan. Oleh sebab itu harus ada sesuatu untuk meng-atasi kebenaran, yakni seni. Karena seni tidak pernah cukup puas dengan sebuah perspektif atau pandangan (dibaca: pada sebuah kebenaran). Kata seni di sini bukanlah sekadar berarti seni dalam arti yang sempit, untuk subyek yang ber-seni, melainkan kata lain dari 'yang menjadi atau yang akan datang' (Das Werden). Dan dia lebih intim dengan kehidupan daripada dengan kebenaran. Seni adalah representantiv tertinggi dari der Wille zur Macht, dan ia bukanlah sekadar kehendak seorang subyek. Ia adalah karakter dasar dari keberadaan atau Das Sein (sebagaimana Heidegger menggambarkan). Bukan subyek individu yang menentukan der Wille zur Macht, melainkan sebaliknya. Daya Kekuatan dari der Wille zur Macht menentukan subyek. Der Wille zur Macht juga adalah sebuah penampakan (ein Schein), dia adalah das Werden itu sendiri, yang terus bergulir, bertransformasi dan tidak akan pernah berhenti pada sebuah pandangan. (in)
- ( 니체가 쓴 책에 대해서는 권력에의 의지 문서를 참고하십시오.) 권력 의지(權力意志, 독일어: Der Wille zur Macht, 영어: will to power)는 프리드리히 니체 철학의 주요 개념이다. (ko)
- The will to power (German: der Wille zur Macht) is a concept in the philosophy of Friedrich Nietzsche. The will to power describes what Nietzsche may have believed to be the main driving force in humans. However, the concept was never systematically defined in Nietzsche's work, leaving its interpretation open to debate. Usage of the term by Nietzsche can be summarized as self-determination, the concept of actualizing one's will onto one's self or one's surroundings, and coincides heavily with egoism. Alfred Adler incorporated the will to power into his individual psychology. This can be contrasted to the other Viennese schools of psychotherapy: Sigmund Freud's pleasure principle (will to pleasure) and Viktor Frankl's logotherapy (will to meaning). Each of these schools advocates and teaches a very different essential driving force in human beings. (en)
- De Wil tot Macht (Duits: Der Wille zur Macht) is een van de grondbegrippen van de filosofie van Friedrich Nietzsche. Voor Nietzsche was deze fundamentele drijvende kracht de "onuitputtelijke voortplantingswil van het leven" in alle dingen. In de jaren 1880 ontstonden er een aantal wetenschappen en filosofieën die een algemeen principe zochten van wat mensen werkelijk drijft, of zelfs alle levende wezens en ook maatschappelijke ontwikkelingen. De psychoanalyse kwam met het , het darwinisme of de evolutieleer kwam met survival of the fittest, het utilitarisme kwam met het streven naar geluk en het marxisme kwam met de klassenstrijd. Al deze wetenschappen of filosofieën bouwden een verklaring van het menselijk gedrag op deze basisprincipes. Een van de meest vooraanstaande voorbeelden voor Nietzsche, de Duitse filosoof Arthur Schopenhauer, poneerde het idee van een "wil tot leven" als de drijvende kracht achter alle levende wezens. Dit benaderde het idee van de natuurlijke selectie dat in de tweede helft van de 19de eeuw steeds meer ingang kreeg. Volgens deze theorieën was macht eenvoudig een middel om te overleven. Nietzsche meende dat macht het doeleinde van alle inspanning was. Dit wordt verklaard door gedrag dat overlevingsinstincten tegenspreekt. Veel organismen, met name mensen, riskeren zelfs de dood om te bloeien. Volgens Nietzsche wordt alles in het universum aldus gedreven door één ding: de wil tot macht. Wat hij hiermee bedoelt, legt hij uitvoerig uit in het boek Jenseits von Gut und Böse. Hij doet dit echter zodanig dat hij hieraan zijn ook zichzelf gegeven bijnaam te danken heeft, "de filosoof met de hamer" (Götzen-Dämmerung oder Wie man mit dem Hammer philosophirt, 1889). Hij maakt de theorieën van anderen kapot, slaat ze stuk met zijn hamer. Hier zie je onmiddellijk dat Nietzsche zelf zodanig gedreven is door zijn wil tot macht, dat hij geen van alle andere filosofen spaart. Andere belangrijke werken van Nietzsche zijn: Die fröhliche Wissenschaft (1882), Also sprach Zarathustra (1885) en Zur Genealogie der Moral (1887). Hierin zijn twee inspiratiebronnen duidelijk herkenbaar: Schopenhauer en Charles Darwin. Volgens Nietzsche is de werkelijkheid een onophoudelijk 'worden' of 'gebeuren'; zij is constant in beweging en verandering. Door een spel en strijd van krachten die elkaar tegenwerken ontstaat dit. Elke kracht wil zich als dermate uiten, en zo andere krachten aan zich wil onderwerpen en bevelen. Elke kracht wordt dan ook beschreven als een wil tot macht: "dat wil zeggen als onverzadigbaar verlangen naar het betonen van macht; of gebruik, uitoefening van macht, als scheppende enz." De wil tot macht is aan de ene kant een bevelen van een andere wil tot macht, en aan de andere kant is het een zelfoverwinning: Iedere macht wil meer macht dan het op ieder moment bezit. (nl)
- Il concetto di volontà di potenza (in tedesco Wille zur Macht), insieme a quello di oltreuomo e a quello dell'eterno ritorno, è un tema caratteristico della filosofia di Nietzsche, ispirato ad una prospettiva di trasvalutazione di tutti i valori. La volontà di potenza è inoltre il titolo dato a diverse raccolte postume di appunti di Nietzsche. Esistono almeno cinque versioni differenti della "Volontà di potenza": una curata dai fratelli Horneffer e Peter Gast nel 1901 e composta da 483 paragrafi; una da Elisabeth Förster-Nietzsche e Peter Gast nel 1906 che consta di 1067 paragrafi; una da Max Brahn del 1917 in 696 paragrafi; una da August Messer del 1930 in 491 paragrafi; e una da Friedrich Würzbach del 1935 in 2397 (ripubblicata poi nel 1940 col titolo Il lascito di Friedrich Nietzsche). (it)
- 力への意志（ちからへのいし、英:Will to Power、独：Wille zur Macht）は、ドイツの哲学者フリードリヒ・ニーチェの後期著作に登場する、突出した哲学的概念のひとつである。 力への意志は、ニーチェの考えによれば人間を動かす根源的な動機である: 達成、野心、「生きている間に、できるかぎり最も良い所へ昇りつめよう」とする努力、これらはすべて力への意志の表れである。本人の著作では、「我がものとし、支配し、より以上のものとなり、より強いものとなろうとする意欲」と表現される思想である。ニーチェの著作と言われる『権力への意志』は、ニーチェの死後に遺稿を元に妹のエリーザベトが編集出版したものである。 直接の影響を受けたのはアルフレッド・アドラーである。アドラー心理学には力への意思の概念が反映されている。これはウィーンの他の心理療法学派と対照的である。それらにはジークムント・フロイトの快楽原則(快楽への意思)、ヴィクトール・フランクルのロゴセラピー(意味への意思)などがある。それぞれは、人の根源的な動機を別々に定義している。 (ja)
- Vontade de poder ou de potência (alemão: "Der Wille zur Macht") é um conceito da filosofia de Friedrich Nietzsche. A vontade de poder descrita por Nietzsche é a principal força motriz em seres humanos — realização, ambição e esforço para alcançar a posição mais alta possível na vida. Estas são manifestações da vontade de poder; no entanto, o conceito nunca foi sistematicamente definido no trabalho de Nietzsche, deixando a sua interpretação aberta ao debate. (pt)
- 權力意志（德語：Der Wille zur Macht），德國哲學家尼采提出的一種哲學概念，作為他用來進行價值判斷的依據。先生建議譯為力量意志，陳鼓應先生則建議譯為衝創意志，認為應譯為權能意志。 權力意志是尼采在經過價值重估後提出來作為他的價值準則，權力意志是種最基本的驅力，曾被他用來解釋物理上的變化、動植物的生長、繁殖、擴張等等，乃至於人類的心理、文化的現象。尼采認為這些背後都是由權力意志所推動的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- إرادة القدرة، (بالألمانية: der Wille zur Macht)، هو مفهوم بارز في فلسفة فريدريك نيتشه. تصف إرادة السلطة بما يعتقده نيتشه، أنه القوة الدافعة الرئيسية في البشر. ومع ذلك، لم يتم تعريف المفهوم بشكل منهجي في عمل نيتشه، تاركًا تفسيره مفتوحًا للنقاش. أدرج ألفريد أدلر إرادة القوة في علم النفس الفردي. ويمكن مقارنة هذا مع مدارس العلاج النفسي الأخرى في فيينا: سيجموند فرويد الصورة مبدأ اللذة (الرغبة في المتعة) وفيكتور فرانكل الصورة (الرغبة في معنى). كل من هذه المدارس تدافع وتعلم قوة دافعة أساسية مختلفة تمامًا في البشر. (ar)
- La koncepto volo de potenco (en la germana Wille zur Macht), kune kun tiu de superhomo kaj tiu de eterna reveno, estas temo karakteriza de la filozofio de Nietzsche, emanta al la transvalorigo de ĉiuj valoroj. Ĝi estis teorigita en la manuskripto “La volo al potenco” de Nietzsche, publikigita postmorte de la verkisto fare de lia fratino kiu kolektis diversajn fragmentojn. (eo)
- Der Wille zur Macht ist ein Gedanke Friedrich Nietzsches, der von ihm zum ersten Mal in Also sprach Zarathustra vorgestellt und in allen nachfolgenden Büchern zumindest am Rande erwähnt wird, z. B. im fünften Buch der Fröhlichen Wissenschaft, das 1882 erscheint. Seine Anfänge liegen in den psychologischen Analysen des menschlichen Machtwillens in der Aphorismensammlung Morgenröte. Nietzsche führte ihn in seinen nachgelassenen Notizbüchern ab etwa 1885 umfassender aus. Die erste Erwähnung des Begriffs im Nachlass stammt von 1876/77: „Furcht (negativ) und Wille zur Macht (positiv) erklären unsere starke Rücksicht auf die Meinungen der Menschen.“ (de)
- Voluntad de poder, voluntad de potencia o voluntad de pujanza (en alemán: Der Wille zur Macht) es un concepto importante de la filosofía de Friedrich Nietzsche. Esta describe lo que él consideraba el motor principal del hombre: la ambición de lograr sus deseos, la demostración de fuerza que lo hace presentarse al mundo y estar en el lugar que siente que le corresponde; todas esas son manifestaciones de la voluntad de poder. Otro punto particular de la voluntad de poder es que también representa un proceso de expansión de la energía creativa que, de acuerdo con Nietzsche, era la fuerza interna fundamental de la naturaleza. (es)
- ( 니체가 쓴 책에 대해서는 권력에의 의지 문서를 참고하십시오.) 권력 의지(權力意志, 독일어: Der Wille zur Macht, 영어: will to power)는 프리드리히 니체 철학의 주요 개념이다. (ko)
- 力への意志（ちからへのいし、英:Will to Power、独：Wille zur Macht）は、ドイツの哲学者フリードリヒ・ニーチェの後期著作に登場する、突出した哲学的概念のひとつである。 力への意志は、ニーチェの考えによれば人間を動かす根源的な動機である: 達成、野心、「生きている間に、できるかぎり最も良い所へ昇りつめよう」とする努力、これらはすべて力への意志の表れである。本人の著作では、「我がものとし、支配し、より以上のものとなり、より強いものとなろうとする意欲」と表現される思想である。ニーチェの著作と言われる『権力への意志』は、ニーチェの死後に遺稿を元に妹のエリーザベトが編集出版したものである。 直接の影響を受けたのはアルフレッド・アドラーである。アドラー心理学には力への意思の概念が反映されている。これはウィーンの他の心理療法学派と対照的である。それらにはジークムント・フロイトの快楽原則(快楽への意思)、ヴィクトール・フランクルのロゴセラピー(意味への意思)などがある。それぞれは、人の根源的な動機を別々に定義している。 (ja)
- Vontade de poder ou de potência (alemão: "Der Wille zur Macht") é um conceito da filosofia de Friedrich Nietzsche. A vontade de poder descrita por Nietzsche é a principal força motriz em seres humanos — realização, ambição e esforço para alcançar a posição mais alta possível na vida. Estas são manifestações da vontade de poder; no entanto, o conceito nunca foi sistematicamente definido no trabalho de Nietzsche, deixando a sua interpretação aberta ao debate. (pt)
- 權力意志（德語：Der Wille zur Macht），德國哲學家尼采提出的一種哲學概念，作為他用來進行價值判斷的依據。先生建議譯為力量意志，陳鼓應先生則建議譯為衝創意志，認為應譯為權能意志。 權力意志是尼采在經過價值重估後提出來作為他的價值準則，權力意志是種最基本的驅力，曾被他用來解釋物理上的變化、動植物的生長、繁殖、擴張等等，乃至於人類的心理、文化的現象。尼采認為這些背後都是由權力意志所推動的。 (zh)
- Menurut filsuf Martin Heidegger, der Wille zur Macht- Nietzsche tidaklah diartikan secara harafiah sebagai 'kehendak untuk berkuasa'. Kehendak di sini diartikan sebagai kehendak untuk mengatasi rintangan. Lalu rintangan yang seperti apa yang dimaksudkan? Rintangan terbesar adalah 'kebenaran', karena dia mencerminkan pengkristalan dari pandangan atau perspektif. Der Wille zur Macht tidak dapat berhenti pada sebuah pandangan atau perspektif, oleh karena menurut Nietzsche, dia memiliki karakter dasar untuk adil. Adil dalam arti mengakui masing-masing kebenaran yang ada. Arti lebih mendalam: setiap perspektif harus diamati dan dicermati. 'Kebenaran' dianggap sebagai semacam kekeliruan. Oleh sebab itu harus ada sesuatu untuk meng-atasi kebenaran, yakni seni. Karena seni tidak pernah cukup puas (in)
- La volonté de puissance (Wille zur Macht [ˈvɪlə tsuːɐ̯ mart]) est un concept de philosophie qui désigne, chez Friedrich Nietzsche, l'« essence la plus intime de l'Être ». Il s'agit d'une pulsion fondamentale de l'homme qui cherche l'accroissement de la puissance. La volonté de puissance peut être positive, c'est-à-dire créatrice, exaltant la vie, ou alors négative, c'est-à-dire être animée par le ressentiment, la haine, la volonté de nuire ou de dégrader. (fr)
- The will to power (German: der Wille zur Macht) is a concept in the philosophy of Friedrich Nietzsche. The will to power describes what Nietzsche may have believed to be the main driving force in humans. However, the concept was never systematically defined in Nietzsche's work, leaving its interpretation open to debate. Usage of the term by Nietzsche can be summarized as self-determination, the concept of actualizing one's will onto one's self or one's surroundings, and coincides heavily with egoism. (en)
- Il concetto di volontà di potenza (in tedesco Wille zur Macht), insieme a quello di oltreuomo e a quello dell'eterno ritorno, è un tema caratteristico della filosofia di Nietzsche, ispirato ad una prospettiva di trasvalutazione di tutti i valori. (it)
- De Wil tot Macht (Duits: Der Wille zur Macht) is een van de grondbegrippen van de filosofie van Friedrich Nietzsche. Voor Nietzsche was deze fundamentele drijvende kracht de "onuitputtelijke voortplantingswil van het leven" in alle dingen. In de jaren 1880 ontstonden er een aantal wetenschappen en filosofieën die een algemeen principe zochten van wat mensen werkelijk drijft, of zelfs alle levende wezens en ook maatschappelijke ontwikkelingen. De psychoanalyse kwam met het , het darwinisme of de evolutieleer kwam met survival of the fittest, het utilitarisme kwam met het streven naar geluk en het marxisme kwam met de klassenstrijd. Al deze wetenschappen of filosofieën bouwden een verklaring van het menselijk gedrag op deze basisprincipes. (nl)
|
