| dbo:Weapon/height
| |
| dbo:Weapon/length
| |
| dbo:Weapon/weight
| |
| dbo:Weapon/width
| |
| dbo:abstract
|
- شتورر إميل "Sturer Emil" (الألمانية لـ "Stubborn Emil") قانصة دبابات تجريبية ذاتيًة الحركة في الحرب العالمية الثانية. بنيت على هيكل هينشيل أند صن في كيه 30.01 ومزودًة بمدفعراينميتال من عيار12.8 سم كيه40 أل / 61 (على أساس مدفع 12.8 سم فلاك 40 ). يمكن لهذا المدفع التحرك 7 درجات على كل جانب، ويرتفع لأعلى 10 درجات وينزل -15 درجة. تم بناء مركبتين (سميت باسم )، وكلاهما خدم على الجبهة الشرقية. تم تدمير إحدى المركبات، وتم القبض على الأخرى في ستالينجراد في يناير 1943. (ar)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK30.01(H) „Sturer Emil“ („Tvrdohlavý Emil“) byl experimentální německý stíhač tanků z období druhé světové války. Byl založen na podvozku Henschel VK3001 prodlouženém o jedno pojezdové kolo a vyzbrojen kanonem Rheinmetall 12,8 cm K L/61. Toto dělo mělo odměr 14° na každou stranu, náměr +10° a −15°. V bojovém prostoru vezl 15 granátů pro hlavní dělo. Sturer Emil byl vyroben ve dvou kusech (s názvem Max a Moritz) a oba sloužily na východní frontě. Jedno vozidlo bylo zničeno a druhé ukořistěno u Stalingradu v lednu 1943. Nákres (cs)
- El 12,8;cm Selbstfahrlafette auf VK30.01(H) "Sturer Emil" (de l'alemany "Stubborn Emil") era una arma antitancs autopropulsada de la Segona Guerra Mundial. Va ser basada en el disseny de Henschel del VK30.01 xassís i armat amb un canó 12,8 cm K L/61 (basat en el ). Aquesta arma podia girar 7° en cada costat, elevar-se 10° i tenia una depressió de -15°. Portava 15 bales per a l'arma principal. El xassís era el del projecte cancel·lat de Henschel del VK30.01 (Tiger I P) del programa de tancs pesats, pero el buc va ser allargat amb una roda més per poder portar aquella arma, que estava muntada en el pedestal del motor. Un buc obert per al combat, obert per dalt, va ser fet per protegir la tripulació d'armes de petit calibre, que es va posar al mateix lloc on devia estar la torreta del VK30.01. Dos vehicles (més tard anomenats Max i Moritz) van ser construïts, i els dos van ser utilitzats en el front de l'est. Un va ser destrossat i l'altre capturat a Stalingrad el gener de 1943, amb 31 marques de morts al canó. Aquest vehicle capturat està exposat actualment al museu de tancs de Kubinka. (ca)
- Die 12,8-cm-Selbstfahrlafette L/61 (Pz.Sfl. V) oder auch Panzerselbstfahrlafette für 12,8-cm-Kanone 40 entstand im Zweiten Weltkrieg aus der versuchsweisen Montage einer schweren Flugabwehrkanone auf dem Fahrgestell des Panzer-Entwicklungsmodell VK 30.01 von Henschel. Bei Projektbeginn zur Bekämpfung von Bunkern und Panzerkuppeln entwickelt, wurden die beiden Prototypen erstmals beim Überfall auf die Sowjetunion als schwere Panzerjäger eingesetzt und gingen Ende 1942 verloren. (de)
- Le 12,8-cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H) « Sturer Emil » (littéralement « Emil le têtu ») ou Panzer-Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V) est un prototype de chasseur de chars lourd allemand de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- El Selbstfahrlafette auf VK30.01(H), también conocido como "Sturer Emil" (traducido del alemán como "Emil el obstinado") fue un cazacarros autopropulsado experimental durante la Segunda Guerra Mundial. Se basó en el chasis Henschel VK30.01, un diseño temprano del Panzer VI Tiger, al cual se le montó un cañón Rheinmetall K L/61 de 12,8 cm, basado en el FlaK 40. Esta arma tenía un giro transversal de 7° tanto a la izquierda como a la derecha, 10° de elevación y -15° de depresión. Su capacidad de almacenaje era de 15 proyectiles para su cañón principal. La cancelación del proyecto para la creación de un tanque pesado denominado VK30.01 dejó a Henschel con los chasis de prueba que habían de presentar. Estos fueron modificados reduciendo su longitud y agregando una rueda extra, ampliando así el área cubierta por las orugas, con el fin de acomodar el cañón, en cual en su porción anterior descansa en un pedestal fijado al chasis por delante del motor. El compartimento que acomodaba a la dotación del cazacarros era amplio, sin techo, y se ubicaba donde originalmente iría la torreta. Se completaron dos vehículos (Los cuales fueron nombrados en honor a Max y Moritz), ambos sirvieron en el Frente Oriental hasta que uno de ellos fue destruido y el otro fue capturado en Stalingrado en enero de 1943, con 31 marcas de bajas pintadas en el cañón. El vehículo que fue capturado es parte de la colección del Museo de Blindados de Kúbinka. (es)
- The 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 30.01(H) "Sturer Emil" (German for "Stubborn Emil"), also called Panzer Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V), was an experimental World War II German self-propelled anti-fortification gun. It was based on the Henschel VK 30.01 (H) chassis and armed with a Rheinmetall 12.8 cm Kanone 40 L/61 gun (based on the 12.8 cm FlaK 40). This gun could traverse 7° to each side, elevate 10° and depress -15°. It carried 15 rounds for the main gun. The hulls were left over from Henschel's submission for the canceled VK 30.01 heavy tank program - development of a 30-tonne tank which led to the Tiger - but the hull was stretched and an extra road wheel added to its overlapped and interleaved Schachtellaufwerk roadwheel-based suspension system, to accommodate the large gun, which was mounted on a pedestal ahead of the engine. A large, open-topped fighting compartment, much like that fitted to the Panzer IV-based Hummel self-propelled 15 cm howitzer, was built where the turret was intended to go in the original design. Two vehicles were built (and named after Max and Moritz, the storybook characters); both of which served on the Eastern Front. Max was destroyed in 1942, Moritz was captured at Stalingrad in January 1943, with at least 22 kill marks painted on the barrel. This captured vehicle is now displayed in the collection on the Kubinka Tank Museum. (en)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 3001(H) "Sturer Emil" (Bahasa Jerman dari "Emil yang keras kepala") adalah penghancur tank ekperimental Jerman Nazi pada masa Perang Dunia 2. Penghancur tank ini dibuat oleh Henschel dengan memodifikasi sasis dari prototipe VK 30.01. Tank ini menggunakan meriam swagerak Rheinmetall 128mm PaK 40 L/61. Desain Sturer Emil selesai pada tahun 1941. Dua prototipe selesai dibuat pada tahun 1942. Keduanya diberi nama yang beroperasi di Front Timur. Satu dari kedua tank tersebut dihancurkan, dan satunya lagi ditangkap oleh Soviet saat Pertempuran Stalingrad pada tahun 1943. Saat diperiksa, terdapat 31 tanda bunuh di barelnya. Satu-satunya Sturer Emil yang tersisa dipajang di , Rusia. (in)
- De 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 30.01(H) "Sturer Emil" (Duits voor Eigenwijze Emil), ook de Panzer Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V), was een experimenteel zelfrijdend anti-tank geschut uit de Tweede Wereldoorlog. Het geschut was gemonteerd op een Henschel VK 30.01 (H) onderstel en bewapend met een Rheinmetall 12.8 cm Kanone 40 L/61 kanon (gebaseerd op de 12.8 cm FlaK 40). (nl)
- VK3001(H) 12.8cm自走砲（ドイツ語：12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H)）は第二次世界大戦中のナチス・ドイツで試作された自走砲である。「シュタール・エミール」、「シュトゥーラー・エミール」（ドイツ語：Sturer Emil：しぶといエミール）の愛称でも呼ばれる。 (ja)
- Il 12,8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H) Sturer Emil, indicato anche come Selbstfahrlafette L/61 o semplicemente con la designazione non ufficiale Sturer Emil, era un semovente cacciacarri sperimentale realizzato dall'azienda tedesca Henschel & Sohn ed utilizzato dall'Heer durante la seconda guerra mondiale. (it)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 3001(H) (Panzerselbstfahrlafette V) Sturer Emil − samobieżne działo przeciwpancerne zbudowane na podwoziu eksperymentalnego czołgu Henschela VK 3001 (H) uzbrojone w działo Rheinmetall 12.8 cm K 40 L/61 (które z kolei było rozwinięciem 12.8 cm FlaK 40). W marcu 1941 dwa egzemplarze VK 3001(H) były gotowe do przebudowy na niszczyciel czołgów. Polegała ona na zamontowaniu nadbudówki wraz z działem 12.8 cm K L/61, Aby było to możliwe konieczne było powiększenie podwozia, co osiągnięto poprzez dodanie dodatkowej pary kół jezdnych. Przedział bojowy został umieszczony z tyłu pojazdu, a sposób zamontowania działa pozwalał na jego ograniczone przemieszczanie w osi poziomej do 7°. Ograniczona wielkość przedziału bojowego musiała pomieścić pięciu członków załogi oraz zaledwie od 15 do 18 pocisków. Pojazd był dodatkowo wyposażony w karabin maszynowy MG34, który był zabudowany w kadłubie pojazdu i służył do obrony przed piechotą wroga. Od sierpnia 1941 do marca 1942 firmy Rheinmetall-Borsig i Henschel wyprodukowały dwa prototypy, które w połowie 1942 roku zostały skierowane do testów na front wschodni. Oba pojazdy odniosły na froncie spore sukcesy jednak zrezygnowano z ich produkcji na korzyść PzKpfw VI Tiger. Jeden "Sturer Emil" służył w 2 Dywizji Pancernej, a drugi w 521 Panzerjäger Abteilung. Oba prototypy zostały utracone, z czego pierwszy został zniszczony w walce, a drugi z uzyskanymi 22 zniszczeniami namalowanymi na dziale został przejęty przez Rosjan w Stalingradzie w styczniu 1943 roku. Obecnie znajduje się w Muzeum w Kubince. (pl)
- Sturer Emil (с нем. — «Упрямый Эмиль»; полное название 12,8 cm Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V) für 12,8 cm K.40). В войсках получила прозвище «Sturer Emil», то есть «Упрямый Эмиль», с намеком на игру слов (Emil вместо Esel — осёл). Экспериментальная немецкая самоходная артиллерийская установка (САУ) времён Второй мировой войны. (ru)
- 12,8 cm PaK 40 L/61 Henschel Selbstfahrlafette auf VK-3001(Н) Sturer Emil (нім. Sturer Emil (Впертий Еміль)) — німецька важка самохідна артилерійська установка періоду Другої світової війни класу винищувач танків. (uk)
- VK3001(H) 12.8cm自走砲（德語：12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H)），又稱斯圖爾·埃米爾（德語：Sturer Emil），是一款德國於二戰期間研發的反坦克自走炮。這款自走炮使用了VK 3001 (H)的底盤，主炮是一門128毫米 PaK40 L/61戰車炮。1942年中期，德軍曾將兩輛斯圖爾·埃米爾的原型車送往東線戰場進行測試。這兩輛原型車在測試中表現良好，但最後德軍因為更加看好虎I坦克而放棄了將這款自走炮投入量產的計劃。 (zh)
|
| dbo:height
| |
| dbo:length
| |
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:usedInWar
| |
| dbo:weight
|
- 35000000.000000 (xsd:double)
|
| dbo:width
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 3968 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:caption
|
- The only surviving 'Sturer Emil' in Kubinka Tank Museum (en)
|
| dbp:crew
| |
| dbp:designDate
| |
| dbp:engine
|
- Maybach water-cooled, V-6, HL116 (en)
|
| dbp:imageSize
| |
| dbp:isVehicle
| |
| dbp:name
| |
| dbp:number
| |
| dbp:origin
| |
| dbp:primaryArmament
|
- Rheinmetall 128 mm PaK 40 L/61 (en)
|
| dbp:productionDate
| |
| dbp:pwRatio
| |
| dbp:secondaryArmament
| |
| dbp:service
| |
| dbp:type
|
- Anti-fortification gun (en)
|
| dbp:usedBy
| |
| dbp:wars
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dbp:wordnet_type
| |
| dct:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- شتورر إميل "Sturer Emil" (الألمانية لـ "Stubborn Emil") قانصة دبابات تجريبية ذاتيًة الحركة في الحرب العالمية الثانية. بنيت على هيكل هينشيل أند صن في كيه 30.01 ومزودًة بمدفعراينميتال من عيار12.8 سم كيه40 أل / 61 (على أساس مدفع 12.8 سم فلاك 40 ). يمكن لهذا المدفع التحرك 7 درجات على كل جانب، ويرتفع لأعلى 10 درجات وينزل -15 درجة. تم بناء مركبتين (سميت باسم )، وكلاهما خدم على الجبهة الشرقية. تم تدمير إحدى المركبات، وتم القبض على الأخرى في ستالينجراد في يناير 1943. (ar)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK30.01(H) „Sturer Emil“ („Tvrdohlavý Emil“) byl experimentální německý stíhač tanků z období druhé světové války. Byl založen na podvozku Henschel VK3001 prodlouženém o jedno pojezdové kolo a vyzbrojen kanonem Rheinmetall 12,8 cm K L/61. Toto dělo mělo odměr 14° na každou stranu, náměr +10° a −15°. V bojovém prostoru vezl 15 granátů pro hlavní dělo. Sturer Emil byl vyroben ve dvou kusech (s názvem Max a Moritz) a oba sloužily na východní frontě. Jedno vozidlo bylo zničeno a druhé ukořistěno u Stalingradu v lednu 1943. Nákres (cs)
- Die 12,8-cm-Selbstfahrlafette L/61 (Pz.Sfl. V) oder auch Panzerselbstfahrlafette für 12,8-cm-Kanone 40 entstand im Zweiten Weltkrieg aus der versuchsweisen Montage einer schweren Flugabwehrkanone auf dem Fahrgestell des Panzer-Entwicklungsmodell VK 30.01 von Henschel. Bei Projektbeginn zur Bekämpfung von Bunkern und Panzerkuppeln entwickelt, wurden die beiden Prototypen erstmals beim Überfall auf die Sowjetunion als schwere Panzerjäger eingesetzt und gingen Ende 1942 verloren. (de)
- Le 12,8-cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H) « Sturer Emil » (littéralement « Emil le têtu ») ou Panzer-Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V) est un prototype de chasseur de chars lourd allemand de la Seconde Guerre mondiale. (fr)
- De 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 30.01(H) "Sturer Emil" (Duits voor Eigenwijze Emil), ook de Panzer Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V), was een experimenteel zelfrijdend anti-tank geschut uit de Tweede Wereldoorlog. Het geschut was gemonteerd op een Henschel VK 30.01 (H) onderstel en bewapend met een Rheinmetall 12.8 cm Kanone 40 L/61 kanon (gebaseerd op de 12.8 cm FlaK 40). (nl)
- VK3001(H) 12.8cm自走砲（ドイツ語：12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H)）は第二次世界大戦中のナチス・ドイツで試作された自走砲である。「シュタール・エミール」、「シュトゥーラー・エミール」（ドイツ語：Sturer Emil：しぶといエミール）の愛称でも呼ばれる。 (ja)
- Il 12,8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H) Sturer Emil, indicato anche come Selbstfahrlafette L/61 o semplicemente con la designazione non ufficiale Sturer Emil, era un semovente cacciacarri sperimentale realizzato dall'azienda tedesca Henschel & Sohn ed utilizzato dall'Heer durante la seconda guerra mondiale. (it)
- Sturer Emil (с нем. — «Упрямый Эмиль»; полное название 12,8 cm Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V) für 12,8 cm K.40). В войсках получила прозвище «Sturer Emil», то есть «Упрямый Эмиль», с намеком на игру слов (Emil вместо Esel — осёл). Экспериментальная немецкая самоходная артиллерийская установка (САУ) времён Второй мировой войны. (ru)
- 12,8 cm PaK 40 L/61 Henschel Selbstfahrlafette auf VK-3001(Н) Sturer Emil (нім. Sturer Emil (Впертий Еміль)) — німецька важка самохідна артилерійська установка періоду Другої світової війни класу винищувач танків. (uk)
- VK3001(H) 12.8cm自走砲（德語：12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H)），又稱斯圖爾·埃米爾（德語：Sturer Emil），是一款德國於二戰期間研發的反坦克自走炮。這款自走炮使用了VK 3001 (H)的底盤，主炮是一門128毫米 PaK40 L/61戰車炮。1942年中期，德軍曾將兩輛斯圖爾·埃米爾的原型車送往東線戰場進行測試。這兩輛原型車在測試中表現良好，但最後德軍因為更加看好虎I坦克而放棄了將這款自走炮投入量產的計劃。 (zh)
- El 12,8;cm Selbstfahrlafette auf VK30.01(H) "Sturer Emil" (de l'alemany "Stubborn Emil") era una arma antitancs autopropulsada de la Segona Guerra Mundial. Va ser basada en el disseny de Henschel del VK30.01 xassís i armat amb un canó 12,8 cm K L/61 (basat en el ). Aquesta arma podia girar 7° en cada costat, elevar-se 10° i tenia una depressió de -15°. Portava 15 bales per a l'arma principal. (ca)
- El Selbstfahrlafette auf VK30.01(H), también conocido como "Sturer Emil" (traducido del alemán como "Emil el obstinado") fue un cazacarros autopropulsado experimental durante la Segunda Guerra Mundial. Se basó en el chasis Henschel VK30.01, un diseño temprano del Panzer VI Tiger, al cual se le montó un cañón Rheinmetall K L/61 de 12,8 cm, basado en el FlaK 40. Esta arma tenía un giro transversal de 7° tanto a la izquierda como a la derecha, 10° de elevación y -15° de depresión. Su capacidad de almacenaje era de 15 proyectiles para su cañón principal. (es)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 3001(H) "Sturer Emil" (Bahasa Jerman dari "Emil yang keras kepala") adalah penghancur tank ekperimental Jerman Nazi pada masa Perang Dunia 2. Penghancur tank ini dibuat oleh Henschel dengan memodifikasi sasis dari prototipe VK 30.01. Tank ini menggunakan meriam swagerak Rheinmetall 128mm PaK 40 L/61. Desain Sturer Emil selesai pada tahun 1941. (in)
- The 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 30.01(H) "Sturer Emil" (German for "Stubborn Emil"), also called Panzer Selbstfahrlafette V (Pz.Sfl. V), was an experimental World War II German self-propelled anti-fortification gun. It was based on the Henschel VK 30.01 (H) chassis and armed with a Rheinmetall 12.8 cm Kanone 40 L/61 gun (based on the 12.8 cm FlaK 40). This gun could traverse 7° to each side, elevate 10° and depress -15°. It carried 15 rounds for the main gun. (en)
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 3001(H) (Panzerselbstfahrlafette V) Sturer Emil − samobieżne działo przeciwpancerne zbudowane na podwoziu eksperymentalnego czołgu Henschela VK 3001 (H) uzbrojone w działo Rheinmetall 12.8 cm K 40 L/61 (które z kolei było rozwinięciem 12.8 cm FlaK 40). Od sierpnia 1941 do marca 1942 firmy Rheinmetall-Borsig i Henschel wyprodukowały dwa prototypy, które w połowie 1942 roku zostały skierowane do testów na front wschodni. Oba pojazdy odniosły na froncie spore sukcesy jednak zrezygnowano z ich produkcji na korzyść PzKpfw VI Tiger. (pl)
|
| rdfs:label
|
- شتورر إميل (ar)
- Sturer Emil (ca)
- Sturer Emil (cs)
- Panzerselbstfahrlafette für 12,8-cm-Kanone 40 (de)
- Sturer Emil (es)
- 12,8 cm Selbstfahrlafette auf VK3001(H) (fr)
- Sturer Emil (in)
- Sturer Emil (it)
- VK3001(H) 12.8cm自走砲 (ja)
- Sturer Emil (nl)
- Panzerselbstfahrlafette V (pl)
- Sturer Emil (en)
- Sturer Emil (ru)
- 斯圖爾·埃米爾自走炮 (zh)
- Sturer Emil (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| foaf:name
|
- 12.8 cm Selbstfahrlafette auf VK 30.01(H) "Sturer Emil" (en)
|
| is dbo:wikiPageDisambiguates
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
_%E2%80%9CSturer_Emil%E2%80%9D_(37840913651).jpg?width=300)
_“Sturer_Emil”_(37840913651).jpg?width=300){kind=link}
_“Sturer_Emil”_(37840913651).jpg){kind=link}
