| dbo:abstract
|
- L'assaig de tracció d'un material consisteix a sotmetre a una proveta normalitzada realitzada amb dit material a un esforç axial de tracció creixent fins que es produeix el trencament de la proveta. En un assaig de tracció poden determinar-se diverses característiques dels materials elàstics (Alguns d'ells representats en la gràfica 3):
* Mòdul d'elasticitat o Mòdul de Young que quantifica la proporcionalitat anterior.
* Coeficient de Poisson que quantifica la raó entre l'allargament longitudinal i l'acurtament de les longituds transversals a la direcció de la força.
* Límit de proporcionalitat: valor de la tensió per sota la qual l'allargament és proporcional a la càrrega aplicada.
* Límit de fluència o límit elàstic aparent: valor de la tensió que suporta la proveta en el moment de produir-se el fenomen de la fluència. Aquest fenomen té lloc en la zona de transició entre les deformacions elàstiques i plàstiques i es caracteritza per un ràpid increment de la deformació sense augment apreciable de la càrrega aplicada.
* Límit elàstic (límit elàstic convencional o pràctic): valor de la tensió a la qual es produeix un allargament prefixat per endavant (0,2%, 0,1%, etc.) en funció de l'extensòmetre emprat.
* Càrrega de trencament o resistència a la tracció: càrrega màxima resistida per la proveta dividida per la secció inicial de la proveta.
* Allargament de trencament: increment de longitud que ha sofert la proveta. Es mesura entre dos punts la posició dels quals està normalitzada i s'expressa en tant per cent.
* : és la reducció de la secció que es produeix en la zona del trencament. Normalment, el límit de proporcionalitat no sol determinar-se, ja que manca d'interès per als càlculs. Tampoc es calcula el Mòdul de Young, ja que aquest és característic del material, així, tots els acers tenen el mateix mòdul d'elasticitat encara que les seves resistències puguin ser molt diferents. (ca)
- منحنى الإجهاد-الانفعال (بالإنجليزية: Stress-Strain Curve) هو منحني يوضح العلاقة بين الإجهاد والإنفعال التي تظهرها المواد المختلفة. لكل مادة منحني خاص بها، ويتم ايجاد هذا المنحنى عن طريق إجراء أو لعينة من المادة وتسجيل مقدار التشوه فيها لفترات زمنية معينه. وتكشف هذه المنحنيات العديد من خصائص المواد (بما في ذلك البيانات لتحديد معامل المرونة ;E). تختلف منحنيات الإجهاد والانفعال للمواد المختلفة على نطاق واسع، واختبارات الشد المختلفة التي اجريت على نفس العينة اعطت نتائجًا مختلفة أيضًا، اعتمادا على درجة الحرارة وسرعة تسليط الحمل. لكن مع ذلك يمكن تمييز بعض الخصائص المشتركة بين مجموعات مختلفة من المواد، وعلى هذا الأساس يمكن تقسيم المواد إلى نوعين رئيسيين: المواد المطيلية . افرض وجود شريط معدني بمساحة (A) يتعرض إلى قوتين متساويتين ومتعاكستين (F) تسحبان نهايتي المعدن فيكون تحت تأثير قوى الشد. تعاني المادة في هذه الحالة إجهادا يعرّف على أنه نسبة القوة إلى مساحة المقطع العرضي للمعدن. يدعى هذا الإجهاد بإجهاد الشد (tensile stress) لأن كل جزء من المعدن يتعرض إلى قوة شد. حسب وحدات النظام الدولي (SI) فوحدات الإجهاد هي نيوتن على متر مربع N\M2 والتي تدعى باسكال، حيث: 1 باسكال = 1 نيوتن \ متر مربع 1 بار = 100000 باسكال افرض الآن بأن هناك قوة مماسية تؤثر على المعدن مسببة قوة قص، نسبة قوة القص إلى المساحة تدعى إجهاد القص (shear strain). ولو التوى المعدن بزاوية (q) فإن إجهاد القص: shear strain = tan q (ar)
- In der Technik ist es häufig von großer Bedeutung, die Eigenschaften eines verwendeten Materials hinsichtlich seiner Festigkeit, seiner Plastizität bzw. seiner Sprödigkeit, seiner Elastizität und einiger anderer Eigenschaften genau zu kennen. Zu diesem Zweck werden Materialproben im Zugversuch getestet, indem die Probe mit bekanntem Ausgangsquerschnitt in eine Zugprüfmaschine eingespannt und mit einer Zugkraft F belastet wird. Unter Erhöhung der Kraft wird diese dann über der verursachten Längenänderung ΔL grafisch dargestellt. Diese Kurve bezeichnet man als Kraft-Verlängerungs-Diagramm. Um eine Messkurve zu erhalten, die nur von der Art und Struktur des geprüften Materials, also nicht von den geometrischen Abmessungen der Probe abhängt, verwendet man reduzierte Einheiten, das heißt die Längenänderung ΔL wird auf die Anfangslänge L0 und die Kraft F auf den senkrechten Querschnitt S0 des Körpers im undeformierten Zustand bezogen. Diese jetzt von der Probenform unabhängige Kurve nennt man Spannungs-Dehnungs-Diagramm. Dehnung: (Nenn-)Spannung: Die Dehnung ist eine Größe der Dimension Zahl. Häufig wird sie in Prozent oder in Promille angegeben (z. B. „0,2-%-Dehngrenze“).Die Einheit der Spannung ist N/m² (= 1 Pa). Im Maschinenbau und der Werkstoffkunde wird oft mit der Einheit 1 N/mm² (= 1 MPa) gearbeitet. Je nachdem, ob man den Versuch spannungsgeregelt oder dehnungsgeregelt fährt, ist die Spannung bzw. die Dehnung die unabhängige Variable. Es hat sich jedoch eingebürgert, immer die Spannung über der Dehnung aufzutragen. Die (technische) Spannung bezieht sich immer auf den Ausgangsquerschnitt . Die wahre Spannung steigt jedoch im Zugversuch ab weiter an, da sich die Querschnittsfläche aufgrund von Einschnürung verringert. Die wahre Spannung kann allerdings nicht direkt mit dem Zugversuch ermittelt werden, daher verwendet man fast immer die technische Spannung . Eine Möglichkeit, die wahre Spannung zu ermitteln, ist die gleichzeitige optische Auswertung. Die technische Spannung und Dehnung können in Näherung auch in die wahre Spannung und Dehnung umgerechnet werden: Wahre Spannung: Wahre Dehnung: Man unterscheidet verschiedene Bereiche im Spannungs-Dehnungs-Diagramm:
* den linear-elastischen Bereich (Proportionalbereich, „Hookesche Gerade“), in welchem die Dehnung der Spannung proportional ist und somit das Hookesche Gesetz gilt
* den nichtlinear-elastischen Bereich, in welchem die Verformung noch reversibel ist (elastisch) aber nicht mehr der Spannung proportional ist.
* den elastisch-plastischen Bereich, in welchem die Verformung teilweise plastisch – das heißt irreversibel – ist. Wenn die Elastizitätsgrenze überschritten wird, entstehen im Bauteil bleibende Deformationen aufgrund von Versetzungsbewegungen, die temperatur- und dehnratenabhängig sind (Thermisch aktiviertes Fließen). Baustähle zeigen einen ausgeprägten Streckgrenzeneffekt, der durch interstitiell eingelagerte Fremdatome, beispielsweise Kohlen- und Stickstoff hervorgerufen wird.
* Abb. 1 schematisches Spannungs-Dehnungs-Diagramm mit ausgeprägter Streckgrenze
* Abb. 2 schematisches Spannungs-Dehnungs-Diagramm mit kontinuierlichem Fließbeginn und eingetragener 0,2-%-Dehngrenze
* Abb. 3 schematisches Feindehnungsdiagramm In den Diagrammen sind folgende Abkürzungen verwendet worden:
* = Zugfestigkeit
* = obere Streckgrenze
* = untere Streckgrenze
* = Dehngrenze mit 0,2 % plastischer Verformung
* = Elastizitätsmodul
* = Bruchdehnung
* = Gleichmaßdehnung
* = Lüdersdehnung (de)
- Material baten trakzio-saiakuntza, probeta normalizatu bat, apurketa gertatu arte handituz doan esfortzu axial baten menpe jartzean datza. Saiakuntza honek, material batek indar estatiko baten eraginpean duen erresistentzia neurtzen du. Tentsio-saiakuntza batean deformazio-abiadurak oso txikiak izaten dira(ε = 10–4-tik 10–2 s–1-ra). (eu)
- El ensayo de tracción de un material consiste en someter a una probeta normalizada a un esfuerzo axial de tracción creciente hasta que se produce la rotura de la misma. Este ensayo mide la resistencia de un material a una fuerza estática o aplicada lentamente. Las velocidades de deformación en un ensayo de tensión suelen ser muy pequeñas (ε = 10–4 a 10–2 s–1). (es)
- Un essai de traction est une expérience de physique qui permet d'obtenir des informations sur le comportement élastique, le comportement plastique et le degré de résistance à la rupture d'un matériau, lorsqu'il est soumis à une sollicitation uniaxiale. Certains objets manufacturés doivent avoir un minimum de solidité pour pouvoir supporter les charges, le poids et bien d'autres efforts. L'essai de traction permet de caractériser les matériaux, indépendamment de la forme de l'objet sollicité, ou la performance d'un assemblage mécanique. Comme tout essai mécanique, l'essai de traction reproduit une sollicitation simple, donc éloignée des sollicitations réelles, mais facilement maîtrisable et reproductible. Cet essai ou expérience consiste à placer une petite barre du matériau à étudier entre les mâchoires d'une machine de traction qui tire sur la barre jusqu'à sa rupture. On enregistre l'allongement et la force appliquée, que l'on convertit ensuite en déformation et contrainte. Une variante moderne des essais de traction consiste à utiliser la force centrifuge sur un assemblage pour générer une contrainte de traction. Lorsque la valeur limite de résistance à la traction (exprimée en MPa ou N/mm²) d'un assemblage ou d'un collage est égale à la force centrifuge appliquée, on génère la rupture de ceux-ci et enregistre la limite de rupture. L'avantage consiste à réaliser des tests en batterie sur plusieurs éprouvettes soumises à une contrainte strictement identique lors de l'essai. L'essai de traction donne plusieurs valeurs importantes :
* le module de Young, E, ou module d'élasticité longitudinale, exprimé en mégapascals (MPa) ou en gigapascals (GPa) ;
* la limite d'élasticité (lorsqu'elle existe), Re, σe, σy ou fy (yield stress), qui sert à caractériser un domaine conventionnel de réversibilité ;
* la résistance à la traction Rm, σm ou fu (limite ultime), qui définit la limite à la rupture ;
* l'allongement à la rupture A%, qui mesure la capacité d'un matériau à s'allonger sous charge avant sa rupture, propriété intéressante dans certaines applications ;
* le coefficient de Poisson ν, qui correspond à la proportion entre la déformation transversale (diminution de section) et la déformation longitudinale (allongement relatif) de la pièce dans le domaine élastique. (fr)
- Kurva tegangan-regangan merupakan kurva yang digunakan untuk menjelaskan karakteristik suatu bahan yang mengalami tarikan selama pengujian tarik. Dimensi komponen mesin dibuat dengan mengacu kepada kurva tegangan-regangan. Kurva tegangan diperlukan untuk mengetahui batas elastisitas dari pembebanan komponen mesin. Acuan yang digunakan di dalam kurva tegangan-regangan diperoleh dari batas penambahan panjang benda uji selama penarikan dan pengembalian ke bentuk semula setelah berhenti ditarik. (in)
- In engineering and materials science, a stress–strain curve for a material gives the relationship between stress and strain. It is obtained by gradually applying load to a test coupon and measuring the deformation, from which the stress and strain can be determined (see tensile testing). These curves reveal many of the properties of a material, such as the Young's modulus, the yield strength and the ultimate tensile strength. (en)
- 응력-변형도 선도(stress-strain curve) 또는 응력-변형률 곡선은 재료의 시편에 가한 하중과 변형을 측정하여 얻은 그래프이다. 재료마다 다른 응력-변형도 선도를 보인다. 공학에서는 재료 시편의 초기 칫수로 계산한 “공칭응력”(σ)과 “공칭변형도”(ε)를 사용하며, 시험 중 매 순간마다 시편의 치수를 사용해 계산된 진응력-변형도 선도는 다르게 나타난다. (ko)
- Het spanning-rekdiagram (ook wel trek-rekkromme, trekcurve of trekkromme) is een diagram, waarin de spanning als gevolg van een trekkracht op een materiaal wordt uitgezet tegen de relatieve rek , de verlenging als percentage van de oorspronkelijke lengte. Een dergelijke curve kan worden opgenomen met een trekbank. In de bovenste figuur is in een spanning-rekdiagram het eindresultaat weergegeven van een trekproef die is uitgevoerd op zacht staal. (nl)
- 応力-ひずみ曲線（おうりょく-ひずみきょくせん、英語: stress-strain curve）とは、材料の引張試験、圧縮試験において得られる応力とひずみの関係曲線。応力-ひずみ線図（英語: stress-strain diagram）とも呼ばれる。 一般的に、ひずみを横軸に、応力を縦軸にとって描かれる。材料によって応力-ひずみ曲線は異なり、縦弾性係数、降伏点、引張強さといった、それぞれの材料の基礎的な機械的性質を応力-ひずみ曲線から得ることができる。 (ja)
- Krzywa naprężenia ilustruje, jaka jest współzależność naprężenia i wydłużenia materiału. Krzywa ta może mieć różny kształt w zależności od substancji, jej kształtu i warunków, w jakich poddawana jest naprężeniu, na przykład od temperatury. Można na tej krzywej wyróżnić pewne charakterystyczne strefy:
* Odcinek prostoliniowy. Jest to zakres stosowania prawa Hooke’a.
* (2) Granica sprężystości. Dla mniejszych naprężeń ciało powraca do pierwotnego kształtu po usunięciu naprężenia. Zakres sprężystości zawiera w sobie również zakres stosowalności prawa Hooke’a.
* (4) Zakres plastyczności. W tym zakresie naprężeń, po ustaniu naprężenia pozostaje trwałe odkształcenie ciała.
* (5) Obszar płynięcia kończący się punktem zerwania (3). Przy naprężeniach z tego zakresu materiał zaczyna zachowywać się jak ciecz i ulega dalszemu odkształcaniu nawet przy zmniejszeniu naprężenia ulegając w końcu zerwaniu. Poszczególne zakresy mogą mieć różny rozmiar dla różnego typów materiałów, co więcej, nie wszystkie muszą wystąpić w krzywej naprężenia. Równie ważną informacją dotyczącą materiału jest kształt ścieżki odciążenia czyli kształt krzywej jaka się tworzy kiedy po obciążeniu tylko do pewnej wartości zaczynamy zmniejszać obciążenie. Z punktu widzenia teorii wyróżnia się trzy możliwe, wyidealizowane zachowania: 1.
* sprężyste – krzywa odciążenia pokrywa się z krzywą obciążenia czyli materiał wraca do swojego pierwotnego kształtu. 2.
* plastyczne – krzywa odciążenia jest prostą, która przy braku obciążenia pozostawia w materiale trwałe odkształcenia plastyczne (por. wartość na Rys. 2). Cechą charakterystyczną typowego zachowania plastycznego jest nachylenie krzywej odciążenia w punkcie przecięcia osi identyczne z nachyleniem ścieżki obciążenia pierwotnego (krzywa odciążenia jest przesunięta względem krzywej obciążenia o wartość odkształcenia bez istotnej zmiany kąta nachylenia względem osi ). 3.
* uszkodzenie (degradacja) materiału – odciążenie następuje po prostej zmierzającej do początku układu współrzędnych. Przy ponownym obciążeniu krzywa obciążenia różni się od początkowej gdyż w materiale wystąpiły wewnętrzne uszkodzenia i jest on mniej sztywny. Przy ponownym obciążeniu naprężenie rośnie liniowo dokładnie po prostej odciążenia aż do maksymalnego naprężenia, które osiągnięto w poprzednim procesie obciążenia. Oprócz tego występują kombinacje różnych zachowań: np. materiały sprężysto-plastyczne czy materiały plastyczne z degradacją. Kształt krzywej naprężenia (i odciążenia) jest podstawą klasyfikacji materiałów na
* sprężyste w których po zdjęciu obciążenia materiał wraca do pierwotnego kształtu. Materiały sprężyste mogą wykazywać zakres liniowy, opisany prawem Hooke’a, kiedy wykres jest liniowy jak i zakres nieliniowy, gdzie zależność naprężenie-odkształcenie nie jest funkcją liniową ale przy odciążeniu materiał dalej wraca do stanu nienaprężonego. Określenie materiał sprężysty nie mówi w jaki sposób materiał się niszczy, mówi tylko, że posiada zakres sprężysty. Ponieważ większość materiałów taki zakres posiada więc określenie to oznacza w praktyce, że rozpatrujemy materiał w zakresie sprężystym.
* plastyczne w których po zdjęciu obciążenia pozostają trwałe odkształcenia a materiał nie wraca do swojego pierwotnego kształtu. Formalnie należałoby rozróżnić materiały plastyczne i materiały sprężysto-plastyczne. Często określenie materiał plastyczny jest skrótowym określeniem dla materiału sprężysto-plastycznego. Wtedy, ponieważ materiał sprężysto-plastyczny posiada początkowy wyraźny odcinek sprężysty, więc w praktyce określenie to oznacza materiał, który przed zniszczeniem wykazuje wyraźne płynięcie plastyczne i zdolność do redystrybucji naprężeń w wyniku płynięcia plastycznego jest wykorzystywana w projektowaniu.
* kruche w których po odcinku sprężystym następuje zniszczenie w wyniku dekohezjii. W praktyce oznacza materiał, który nie posiada cech plastycznych. Podział ten jest nieostry i są materiały, które trudno zaliczyć do którejś z tych grup. Przykładem może być polimer, którego krzywą naprężeń pokazuje rys. 2. Obszar sprężystości przechodzi tu płynnie w obszar plastyczności. Innym przykładem może być beton, który przy ściskaniu wykazuje własności plastyczne a przy rozciąganiu jest kruchy i wyraźnie się degraduje. (pl)
- Em um ensaio de tração, um corpo de prova ou provete é submetido a um esforço que tende a alongá-lo ou esticá-lo até à ruptura. Geralmente, o ensaio é realizado num corpo de prova de formas e dimensões padronizadas, para que os resultados obtidos possam ser comparados ou, se necessário, reproduzidos. Este é fixado em uma máquina universal de ensaios que aplica esforços crescentes na sua direção axial, sendo medidas as deformações correspondentes. Os esforços ou cargas são mensurados na própria máquina e normalmente o ensaio ocorre até a ruptura do material (ensaio destrutivo). (pt)
- Диаграмма деформирования — графическое изображение зависимости между напряжениями (или нагрузками) и деформациями материала. Эта характеристика различна для различных материалов и определяется с помощью регистрации величины деформации при определённых приращениях (шагах) величины растягивающих или сжимающих усилий. По напряженно-деформированному состоянию можно определить многие характеристики материала.До некоторой точки диаграммы зависимость между деформацией и напряжением выражается прямой линией. Наибольшее напряжение, до которого деформации в материале растут пропорционально напряжениям, называется пределом пропорциональности. Несколько выше предела пропорциональности на диаграмме встречается участок, на котором удлинения начинают расти без увеличения напряжения. Это явление называется текучестью материала, а напряжение соответствующее явлению текучести, называется пределом текучести. Наибольшее условное напряжение, выдерживаемое образцом, называется пределом прочности или временным сопротивлением. Вид диаграммы различных материалов может сильно зависеть от температуры испытываемого образца или скорости нагружения. Однако, на основании общих особенностей диаграмм принято разделять материалы на две основные группы: хрупкие материалы и пластичные материалы. (ru)
- En dragprovkurva visar mekanisk spänning som funktion av töjning vid dragprov av material. Kurvans form varierar mycket med det provade materialets egenskaper, och dragprovet är en av de viktigaste provmetoderna inom materialtekniken. Dragprovet genomförs genom att ett materialprov, ofta i form av en långsmal cylinder, spänns fast mellan två backar. Därefter utsätts provet för en spänning genom att det förlängs med konstant hastighet genom att avståndet mellan de två backarna ökas. Detta sker med hjälp av en elektrisk motor i en elektromekanisk dragprovmaskin eller med hydraulik i en servohydraulisk dragprovmaskin. På den horisontella axeln i dragprovkurvan visas töjningen som är längdökningen dividerad med den ursprungliga längden, alltså den relativa längförändringen, . På den vertikala axeln visas spänningen som är den pålagda kraften dividerad med tvärsnittsarean (provets ursprungliga tvärsnittsarea), σ = F/A. (sv)
- 某一种特定材料的应力与应变关系称为该材料的应力-应变曲线（stress-strain curve）。 每一种材料都有唯一的应力-应变曲线，该曲线可以通过记录材料在不同的拉伸和压缩加载（应力）下的形变（应变）来获得。这条曲线也提供了很多该材料的特性，例如其弹性模量、降伏強度（彈力限）、極限拉伸強度，也可以看出材料是脆性材料還是延展性材料。 一般而言，有關任何變形下，应力和应变的關係都可以視為是应力-应变曲线。应力和应变可以是正應力及正應變，剪應力及剪應變，也可以是混合的。可以是單一軸向、雙軸或是多軸的，甚至可以是時變的。變形可以是壓縮、拉伸、扭转、轉動等。若沒有特別標明，应力-应变曲线是指在拉伸測試下正向應力及正向應變之間的關係。 考慮一截面積為A的棒狀物體，其兩端施加大小相等，方向相反的拉伸力。材料會受到應力（定義為受力和其截面積之間比值），也會有軸向的伸長： 其中下標0是材料的原始尺寸，應力的SI單位是牛頓每平方米（N/m2），或是Pa（1 Pa = 1 N/m2），應變為無因次量。 在拉伸試驗下，記錄不同應變下，材料應力的變化，一直到材料斷裂為止，描繪其曲線，即為应力-应变曲线。一般而言，应力-应变曲线會用應變為x軸，應力為y軸。為了工程的需求，一般會假設材料在整個拉伸過程中，其截面積不會變化，不過在變形過程中，截面積也會略為變小。在假設截面積不變的條件下所畫的应力-应变曲线稱為「工程应力-应变曲线」，考慮真正截面積變化的应力-应变曲线稱為「真应力-应变曲线」。 (zh)
- Діагра́ма деформува́ння відображає залежність між напруженням і деформацією матеріалу. Може бути отримана в результаті механічних випробувань (для випадку розтягування — випробувань на розтягування). Крива діаграми може мати різну форму в залежності від виду матеріалу, його стану та умов, при яких відбувалось випробування (наприклад від температури). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Material baten trakzio-saiakuntza, probeta normalizatu bat, apurketa gertatu arte handituz doan esfortzu axial baten menpe jartzean datza. Saiakuntza honek, material batek indar estatiko baten eraginpean duen erresistentzia neurtzen du. Tentsio-saiakuntza batean deformazio-abiadurak oso txikiak izaten dira(ε = 10–4-tik 10–2 s–1-ra). (eu)
- El ensayo de tracción de un material consiste en someter a una probeta normalizada a un esfuerzo axial de tracción creciente hasta que se produce la rotura de la misma. Este ensayo mide la resistencia de un material a una fuerza estática o aplicada lentamente. Las velocidades de deformación en un ensayo de tensión suelen ser muy pequeñas (ε = 10–4 a 10–2 s–1). (es)
- Kurva tegangan-regangan merupakan kurva yang digunakan untuk menjelaskan karakteristik suatu bahan yang mengalami tarikan selama pengujian tarik. Dimensi komponen mesin dibuat dengan mengacu kepada kurva tegangan-regangan. Kurva tegangan diperlukan untuk mengetahui batas elastisitas dari pembebanan komponen mesin. Acuan yang digunakan di dalam kurva tegangan-regangan diperoleh dari batas penambahan panjang benda uji selama penarikan dan pengembalian ke bentuk semula setelah berhenti ditarik. (in)
- In engineering and materials science, a stress–strain curve for a material gives the relationship between stress and strain. It is obtained by gradually applying load to a test coupon and measuring the deformation, from which the stress and strain can be determined (see tensile testing). These curves reveal many of the properties of a material, such as the Young's modulus, the yield strength and the ultimate tensile strength. (en)
- 응력-변형도 선도(stress-strain curve) 또는 응력-변형률 곡선은 재료의 시편에 가한 하중과 변형을 측정하여 얻은 그래프이다. 재료마다 다른 응력-변형도 선도를 보인다. 공학에서는 재료 시편의 초기 칫수로 계산한 “공칭응력”(σ)과 “공칭변형도”(ε)를 사용하며, 시험 중 매 순간마다 시편의 치수를 사용해 계산된 진응력-변형도 선도는 다르게 나타난다. (ko)
- Het spanning-rekdiagram (ook wel trek-rekkromme, trekcurve of trekkromme) is een diagram, waarin de spanning als gevolg van een trekkracht op een materiaal wordt uitgezet tegen de relatieve rek , de verlenging als percentage van de oorspronkelijke lengte. Een dergelijke curve kan worden opgenomen met een trekbank. In de bovenste figuur is in een spanning-rekdiagram het eindresultaat weergegeven van een trekproef die is uitgevoerd op zacht staal. (nl)
- 応力-ひずみ曲線（おうりょく-ひずみきょくせん、英語: stress-strain curve）とは、材料の引張試験、圧縮試験において得られる応力とひずみの関係曲線。応力-ひずみ線図（英語: stress-strain diagram）とも呼ばれる。 一般的に、ひずみを横軸に、応力を縦軸にとって描かれる。材料によって応力-ひずみ曲線は異なり、縦弾性係数、降伏点、引張強さといった、それぞれの材料の基礎的な機械的性質を応力-ひずみ曲線から得ることができる。 (ja)
- Em um ensaio de tração, um corpo de prova ou provete é submetido a um esforço que tende a alongá-lo ou esticá-lo até à ruptura. Geralmente, o ensaio é realizado num corpo de prova de formas e dimensões padronizadas, para que os resultados obtidos possam ser comparados ou, se necessário, reproduzidos. Este é fixado em uma máquina universal de ensaios que aplica esforços crescentes na sua direção axial, sendo medidas as deformações correspondentes. Os esforços ou cargas são mensurados na própria máquina e normalmente o ensaio ocorre até a ruptura do material (ensaio destrutivo). (pt)
- Діагра́ма деформува́ння відображає залежність між напруженням і деформацією матеріалу. Може бути отримана в результаті механічних випробувань (для випадку розтягування — випробувань на розтягування). Крива діаграми може мати різну форму в залежності від виду матеріалу, його стану та умов, при яких відбувалось випробування (наприклад від температури). (uk)
- منحنى الإجهاد-الانفعال (بالإنجليزية: Stress-Strain Curve) هو منحني يوضح العلاقة بين الإجهاد والإنفعال التي تظهرها المواد المختلفة. لكل مادة منحني خاص بها، ويتم ايجاد هذا المنحنى عن طريق إجراء أو لعينة من المادة وتسجيل مقدار التشوه فيها لفترات زمنية معينه. وتكشف هذه المنحنيات العديد من خصائص المواد (بما في ذلك البيانات لتحديد معامل المرونة ;E). افرض وجود شريط معدني بمساحة (A) يتعرض إلى قوتين متساويتين ومتعاكستين (F) تسحبان نهايتي المعدن فيكون تحت تأثير قوى الشد. تعاني المادة في هذه الحالة إجهادا يعرّف على أنه نسبة القوة إلى مساحة المقطع العرضي للمعدن. 1 باسكال = 1 نيوتن \ متر مربع (ar)
- L'assaig de tracció d'un material consisteix a sotmetre a una proveta normalitzada realitzada amb dit material a un esforç axial de tracció creixent fins que es produeix el trencament de la proveta. En un assaig de tracció poden determinar-se diverses característiques dels materials elàstics (Alguns d'ells representats en la gràfica 3): (ca)
- In der Technik ist es häufig von großer Bedeutung, die Eigenschaften eines verwendeten Materials hinsichtlich seiner Festigkeit, seiner Plastizität bzw. seiner Sprödigkeit, seiner Elastizität und einiger anderer Eigenschaften genau zu kennen. Zu diesem Zweck werden Materialproben im Zugversuch getestet, indem die Probe mit bekanntem Ausgangsquerschnitt in eine Zugprüfmaschine eingespannt und mit einer Zugkraft F belastet wird. Unter Erhöhung der Kraft wird diese dann über der verursachten Längenänderung ΔL grafisch dargestellt. Diese Kurve bezeichnet man als Kraft-Verlängerungs-Diagramm.
*
*
* (de)
- Un essai de traction est une expérience de physique qui permet d'obtenir des informations sur le comportement élastique, le comportement plastique et le degré de résistance à la rupture d'un matériau, lorsqu'il est soumis à une sollicitation uniaxiale. L'essai de traction donne plusieurs valeurs importantes : (fr)
- Krzywa naprężenia ilustruje, jaka jest współzależność naprężenia i wydłużenia materiału. Krzywa ta może mieć różny kształt w zależności od substancji, jej kształtu i warunków, w jakich poddawana jest naprężeniu, na przykład od temperatury. Można na tej krzywej wyróżnić pewne charakterystyczne strefy: Poszczególne zakresy mogą mieć różny rozmiar dla różnego typów materiałów, co więcej, nie wszystkie muszą wystąpić w krzywej naprężenia. Oprócz tego występują kombinacje różnych zachowań: np. materiały sprężysto-plastyczne czy materiały plastyczne z degradacją. (pl)
- En dragprovkurva visar mekanisk spänning som funktion av töjning vid dragprov av material. Kurvans form varierar mycket med det provade materialets egenskaper, och dragprovet är en av de viktigaste provmetoderna inom materialtekniken. På den horisontella axeln i dragprovkurvan visas töjningen som är längdökningen dividerad med den ursprungliga längden, alltså den relativa längförändringen, . På den vertikala axeln visas spänningen som är den pålagda kraften dividerad med tvärsnittsarean (provets ursprungliga tvärsnittsarea), σ = F/A. (sv)
- Диаграмма деформирования — графическое изображение зависимости между напряжениями (или нагрузками) и деформациями материала. Эта характеристика различна для различных материалов и определяется с помощью регистрации величины деформации при определённых приращениях (шагах) величины растягивающих или сжимающих усилий. По напряженно-деформированному состоянию можно определить многие характеристики материала.До некоторой точки диаграммы зависимость между деформацией и напряжением выражается прямой линией. Наибольшее напряжение, до которого деформации в материале растут пропорционально напряжениям, называется пределом пропорциональности. Несколько выше предела пропорциональности на диаграмме встречается участок, на котором удлинения начинают расти без увеличения напряжения. Это явление называетс (ru)
- 某一种特定材料的应力与应变关系称为该材料的应力-应变曲线（stress-strain curve）。 每一种材料都有唯一的应力-应变曲线，该曲线可以通过记录材料在不同的拉伸和压缩加载（应力）下的形变（应变）来获得。这条曲线也提供了很多该材料的特性，例如其弹性模量、降伏強度（彈力限）、極限拉伸強度，也可以看出材料是脆性材料還是延展性材料。 一般而言，有關任何變形下，应力和应变的關係都可以視為是应力-应变曲线。应力和应变可以是正應力及正應變，剪應力及剪應變，也可以是混合的。可以是單一軸向、雙軸或是多軸的，甚至可以是時變的。變形可以是壓縮、拉伸、扭转、轉動等。若沒有特別標明，应力-应变曲线是指在拉伸測試下正向應力及正向應變之間的關係。 考慮一截面積為A的棒狀物體，其兩端施加大小相等，方向相反的拉伸力。材料會受到應力（定義為受力和其截面積之間比值），也會有軸向的伸長： 其中下標0是材料的原始尺寸，應力的SI單位是牛頓每平方米（N/m2），或是Pa（1 Pa = 1 N/m2），應變為無因次量。 (zh)
|
