| dbo:abstract
|
- L'estelita és un aliatge que forma part d'una família molt resistent al desgastament i la corrosió, i que conté entre un 20 i un 65% de cobalt, Co, de l'11 al 32% de crom, Cr, entre el 2 i el 5% de tungstè, W, i petites proporcions d'altres metalls. Fou inventat per Elwood Haynes, un inventor nord-americà i metal·lúrgic, el 1906. Haynes descobrí l'alta resistència mecànica, a la corrosió i al desgast del sistema binari de cobalt-crom i l'efecte que l'enfortiment dels elements d'aliatge com el tungstè i el molibdè. El 1912 a Kokomo fundà la Haynes Stellite Company. S'empra en pròtesis dentals i per a eines de tall. (ca)
- Stellite ist der kommerzielle Name für Hartlegierungen auf Cobalt-Chrom-Basis. Heute werden sie als Nichteisenlegierungen geführt, jedoch ist aus den 1950er-Jahren auch Stellite mit bis zu 20 % Volumenanteil Eisen bekannt. Stellite enthält je nach Einsatzgebiet Anteile von Chrom, Wolfram, Nickel, Molybdän und Kohlenstoff, der durch die Bildung von Carbiden einen großen Einfluss auf die Eigenschaften der Legierung hat. Das Hauptmerkmal von Stellite ist eine hohe Beständigkeit gegen Verschleiß wie beispielsweise Korrosion oder Abrasion, die auch bei hohen Temperaturen erhalten bleibt, wodurch sie aber auch schwer zu bearbeiten sind. Stellite wird für Bauteile bevorzugt, die hohen Verschleißbelastungen ausgesetzt sind. Dazu gehören unter anderem Schneidwerkzeuge, Laufschienenpanzerungen von Motorsägeschwertern, Auskleidungen von Waffenläufen, Teile von Turboladern, Ventilsitze von Verbrennungsmotoren oder Schiffsdieselpanzerungen. Weitere Anwendungen finden sich bei der Energieerzeugung durch Turbinen, der Lebensmittelherstellung, der Öl- und Gasgewinnung, in der Glasindustrie, der Petrochemie, im Armaturenbau als metallischer Ventilsitz sowie im Maschinen- und Anlagenbau. Stellite kann sowohl vergossen werden als auch als Beschichtungswerkstoff in Form von Stäben, Pulvern, Drähten oder Elektroden auf stark beanspruchte Oberflächen aufgeschweißt oder aufgespritzt werden. Ende des 19. Jahrhunderts ließ sich der US-Amerikaner Elwood Haynes (1857–1925) diese Hartlegierungen auf Kobaltbasis patentieren, die ihren Namen wegen ihres Glanzes vom lateinischen Wort Stella (Stern) ableitete. Der im kanadischen Deloro ansässige Goldminenbesitzer erhielt die Lizenz zur Produktion. Zusammen gründeten Haynes und O’Brien 1917 die Deloro Smelting and Refining Company Ltd., aus der sich später die Firma entwickelte. Ende 2012 wurde Deloro Stellite von Kennametal Inc. akquiriert und vertrieb weiterhin Stellite. 2015 wurden die europäischen Werke der Deloro Stellite von Madison Industries in Chicago übernommen und in Deloro umbenannt. Deloro produziert neben dem Hauptsitz in Koblenz an drei weiteren Standorten in Europa. (de)
- El estelite (stellite, en inglés) es una aleación de cobalto-cromo creada para aumentar la resistencia al desgaste de los metales. Puede también contener tungsteno y una cantidad pequeña, pero importante, de carbono. Es una marca registrada de y fue inventado por a principios del siglo XX como sustituto para los recubrimientos de cubertería (en algunos países llamado "servicios") que debía ser limpiada frecuentemente. (es)
- Le stellite est un alliage métallique dont le composant principal est le cobalt et l'élément d'alliage principal le chrome. L'alliage peut aussi contenir une petite quantité de tungstène ou de molybdène et une quantité petite mais importante de carbone. Les outils en stellite ne sont pas forgeables ; ils sont moulés ou le stellite est fixé au chalumeau sur le corps de l'outil pour former la partie active de l'outil. (fr)
- Stellite is a range of cobalt-chromium alloys designed for wear resistance. The alloys may also contain tungsten or molybdenum and a small, but important, amount of carbon. (en)
- ステライト®（Stellite®）はコバルトを主成分とし30%程度のクロム、4～15%のタングステンなどからなる合金に使用されるデロロステライトグループ（Deloro Stellite Group）の商標である。 (ja)
- Stellit – stop odlewniczy kobaltu (44% do 67%), chromu (25% do 32%) i wolframu (2% do 14%) zawierający często także domieszki węgla (0,5% do 4%), żelaza i molibdenu. Stellity charakteryzują się bardzo wysoką twardością, do 64 HRC (bezpośrednio po odlaniu), a zarazem kruchością, wykazują dużą odporność na ścieranie i na wysokie temperatury (do 950 °C), a także wykazują dobrą odporność korozyjną. Produkty ze stellitu odlewa się i nie wymagają one żadnej obróbki cieplnej. Wykorzystuje się je do produkcji najwyższej jakości noży i narzędzi, części silników spalinowych (duża wytrzymałość na działanie gazów o wysokiej temperaturze) oraz innych elementów pracujących w ekstremalnych warunkach cieplnych. Stellity wykorzystuje się także do napawania powierzchni które są zagrożone zużyciem ściernym. Nazwa pochodzi od łac. stella oznaczającego „gwiazda”. Badacze struktur zauważyli bowiem charakterystyczne gwiazdy o ostro zarysowanych kształtach w mikrostrukturze badanych przekrojów stopów kobaltu. (pl)
- Stellite è il nome commerciale di una lega cobalto-cromo, brevettata dalla Deloro Stellite Company, ora Kennametal Stellite. Con il termine stellite sono denominate specificatamente le leghe di cobalto resistenti all'usura. (it)
- Estelite ou estelita é uma liga de crómio e cobalto especialmente resistente ao desgaste. Pode ser composta também por tungsténio, carbono e outros elementos. (pt)
- Стеллиты (англ. Stellite, от лат. stella - звезда) — группа литых твёрдых сплавов на основе кобальта и хрома с добавками вольфрама и/или молибдена для напыления, наплавки и напайки деталей машин, станков и инструмента с целью повышения износостойкости. Исторически предшествовали широко известным спечённым твёрдым сплавам ("победит" и т.п.). В отличие от них стеллит менее хрупок, более стоек к механическим и термическим ударам, допускает нанесение наплавкой, не требует алмазного инструмента для заточки. Изобретён в 1907 году. В настоящее время торговая марка Stellite® — собственность группы компаний Kennametal Stellite Group. В отечественной литературе и практике наименование традиционно используется как нарицательное. (ru)
- Стелі́т (англ. Stellite® — фірмова назва, від лат. stella — зірка) — загальна назва високовуглецевих ливарних твердих сплавів на основі кобальту (Со), чи нікелю (Ni), чи заліза (Fe), що відзначаються підвищеною твердістю 370…475 HV (оскільки містять багато карбідів), високим опором зношуванню, корозії а також здатністю працювати при високих темепературах (до 950 °C). Сплав було створено Елвудом Гейнсом (англ. Elwood Haynes) у 1907 році. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- L'estelita és un aliatge que forma part d'una família molt resistent al desgastament i la corrosió, i que conté entre un 20 i un 65% de cobalt, Co, de l'11 al 32% de crom, Cr, entre el 2 i el 5% de tungstè, W, i petites proporcions d'altres metalls. Fou inventat per Elwood Haynes, un inventor nord-americà i metal·lúrgic, el 1906. Haynes descobrí l'alta resistència mecànica, a la corrosió i al desgast del sistema binari de cobalt-crom i l'efecte que l'enfortiment dels elements d'aliatge com el tungstè i el molibdè. El 1912 a Kokomo fundà la Haynes Stellite Company. S'empra en pròtesis dentals i per a eines de tall. (ca)
- El estelite (stellite, en inglés) es una aleación de cobalto-cromo creada para aumentar la resistencia al desgaste de los metales. Puede también contener tungsteno y una cantidad pequeña, pero importante, de carbono. Es una marca registrada de y fue inventado por a principios del siglo XX como sustituto para los recubrimientos de cubertería (en algunos países llamado "servicios") que debía ser limpiada frecuentemente. (es)
- Le stellite est un alliage métallique dont le composant principal est le cobalt et l'élément d'alliage principal le chrome. L'alliage peut aussi contenir une petite quantité de tungstène ou de molybdène et une quantité petite mais importante de carbone. Les outils en stellite ne sont pas forgeables ; ils sont moulés ou le stellite est fixé au chalumeau sur le corps de l'outil pour former la partie active de l'outil. (fr)
- Stellite is a range of cobalt-chromium alloys designed for wear resistance. The alloys may also contain tungsten or molybdenum and a small, but important, amount of carbon. (en)
- ステライト®（Stellite®）はコバルトを主成分とし30%程度のクロム、4～15%のタングステンなどからなる合金に使用されるデロロステライトグループ（Deloro Stellite Group）の商標である。 (ja)
- Stellite è il nome commerciale di una lega cobalto-cromo, brevettata dalla Deloro Stellite Company, ora Kennametal Stellite. Con il termine stellite sono denominate specificatamente le leghe di cobalto resistenti all'usura. (it)
- Estelite ou estelita é uma liga de crómio e cobalto especialmente resistente ao desgaste. Pode ser composta também por tungsténio, carbono e outros elementos. (pt)
- Стеллиты (англ. Stellite, от лат. stella - звезда) — группа литых твёрдых сплавов на основе кобальта и хрома с добавками вольфрама и/или молибдена для напыления, наплавки и напайки деталей машин, станков и инструмента с целью повышения износостойкости. Исторически предшествовали широко известным спечённым твёрдым сплавам ("победит" и т.п.). В отличие от них стеллит менее хрупок, более стоек к механическим и термическим ударам, допускает нанесение наплавкой, не требует алмазного инструмента для заточки. Изобретён в 1907 году. В настоящее время торговая марка Stellite® — собственность группы компаний Kennametal Stellite Group. В отечественной литературе и практике наименование традиционно используется как нарицательное. (ru)
- Стелі́т (англ. Stellite® — фірмова назва, від лат. stella — зірка) — загальна назва високовуглецевих ливарних твердих сплавів на основі кобальту (Со), чи нікелю (Ni), чи заліза (Fe), що відзначаються підвищеною твердістю 370…475 HV (оскільки містять багато карбідів), високим опором зношуванню, корозії а також здатністю працювати при високих темепературах (до 950 °C). Сплав було створено Елвудом Гейнсом (англ. Elwood Haynes) у 1907 році. (uk)
- Stellite ist der kommerzielle Name für Hartlegierungen auf Cobalt-Chrom-Basis. Heute werden sie als Nichteisenlegierungen geführt, jedoch ist aus den 1950er-Jahren auch Stellite mit bis zu 20 % Volumenanteil Eisen bekannt. Stellite kann sowohl vergossen werden als auch als Beschichtungswerkstoff in Form von Stäben, Pulvern, Drähten oder Elektroden auf stark beanspruchte Oberflächen aufgeschweißt oder aufgespritzt werden. (de)
- Stellit – stop odlewniczy kobaltu (44% do 67%), chromu (25% do 32%) i wolframu (2% do 14%) zawierający często także domieszki węgla (0,5% do 4%), żelaza i molibdenu. Stellity charakteryzują się bardzo wysoką twardością, do 64 HRC (bezpośrednio po odlaniu), a zarazem kruchością, wykazują dużą odporność na ścieranie i na wysokie temperatury (do 950 °C), a także wykazują dobrą odporność korozyjną. Nazwa pochodzi od łac. stella oznaczającego „gwiazda”. Badacze struktur zauważyli bowiem charakterystyczne gwiazdy o ostro zarysowanych kształtach w mikrostrukturze badanych przekrojów stopów kobaltu. (pl)
|
