| dbo:abstract
|
- Štěpán Dragutin († 1316, Štěpán Dragutin Nemanjić, srbsky Стефан Драгутин Немањић, Stefan Dragutin Nemanjić) byl srbský král v době existence středověkého státu. Vládl pouze krátkou dobu, a to v letech 1276–1282. Po roce 1282 vládl jako král Sremu až do roku 1316. Měl dva syny; Vladislava a Urošice a dceru Jelisavetu. (cs)
- Ο Στέφανος Ντραγκούτιν, (σερβικά: Стефан Драгутин, 1251 - 12 Μαρτίου 1316) ήταν βασιλιάς της Σερβίας από το 1276 έως το 1282 και βασιλιάς της Σίρμιας από το 1284 έως το 1316. (el)
- Stefan Dragutin (* um 1252; † 12. März 1316 im Kloster Đurđevi Stupovi) war von 1276 bis 1282 serbischer König. (de)
- Esteban Dragutin (en serbio, Стефан Драгутин, en húngaro, Dragutin István; c. 1244-12 de marzo de 1316) fue rey de Serbia desde 1276 hasta 1282. Desde 1282, gobernó un reino separado que incluía el norte de Serbia y (desde 1284) los banatos húngaros vecinos (o provincias fronterizas), por lo que extraoficialmente fue llamado «rey de Sirmia». Era el primogénito del rey Esteban Uroš I de Serbia y la reina Helena de Anjou. Dragutin se casó con Catalina de Hungría, probablemente después de que su padre concluyera un tratado de paz con su abuelo, Bela IV de Hungría, en 1268. En 1271, recibió el título de «rey joven» en reconocimiento de su derecho a suceder a su padre. Se rebeló contra su padre y, con la ayuda húngara, lo obligó a abdicar en 1276. Dragutin abandonó la política centralizadora de Uroš I y cedió grandes territorios a su madre como feudos. Después de un accidente de equitación, abdicó en favor de su hermano Milutin en 1282, pero retuvo las regiones del norte de Serbia a lo largo de la frontera con Hungría. Dos años más tarde, su cuñado, Ladislao IV de Hungría, le concedió tres banatos: (o Sirmia ulterior), Usora y . Fue el primer monarca serbio en gobernar Belgrado. Con el apoyo de su hermano, también ocupó el Banato de Braničevo en 1284 o 1285. En teoría, Dragutin era vasallo tanto de su hermano (para sus territorios serbios) como de los monarcas húngaros (para los cuatro banatos), pero en la práctica gobernó su reino como gobernante independiente desde la década de 1290. Sus conflictos con Milutin se convirtieron en una guerra abierta en 1301, y atacó con frecuencia a los señores húngaros vecinos desde 1307. La mayoría de los nobles serbios apoyaron a Dragutin, pero se vio obligado a hacer las paces con Milutin después de que los mercenarios de Milutin lo derrotaron en 1311 o 1312. Antes de su muerte, ingresó en un monasterio y murió como monje tomando el nombre de Teoctisto, el santo bizantino del siglo V. En la , Dragutin es venerado el 12 de noviembre o el 30 de octubre (fechas del viejo antiguo y nuevo estilo). (es)
- Eztebe Dragutin (serbieraz: Стефан Драгутинj, Stefan Dragutin; hungarieraz: Dragutin István; c. 1244 - 1316ko martxoaren 12a) serbiar agintaria izan zen. 1276tik 1282ra bitartean Serbiako errege izan zen. 1282tik aurrera, Serbiako iparraldea eta (1284tik aurrera) inguruko hungariar banerriak (edo mugako probintziak) barne hartzen zituen erresuma independente bat gobernatu zuen. Hori zela eta «Sirmiako errege» deitu zioten. erregearen eta Helena Anjoukoa erreginaren seme nagusia izan zen. Dragutin ezkondu zen, bere aitak 1268an Bela IV.a Hungariakoa Katalinaren aitonarekin, bake-hitzarmena sinatu ondoren. 1271n, «errege gazte» titulua jaso zuen, aitaren oinordeko izateko eskubidea aitortuz. Bere aitaren aurka matxinatu zen eta, hungariar laguntzarekin, 1276an abdikatzera behartu zuen. Dragutinek Uroš I.aren politika zentralizatzailea utzi eta amari feudo gisa lurralde handiak eman zizkion. Zaldiketa istripu baten ondoren, 1282an bere anaiaren alde abdikatu zuen, baina Hungariako mugan zehar zeuden Serbia iparraldeko eskualdeak atxiki zituen. Bi urte geroago, bere koinatuak, , hiru banerri eman zizkion: Mačva (edo haraindiko Sirmia), Usora eta Soli. Belgrad gobernatu zuen lehen errege serbiarra izan zen. Anaiaren laguntzarekin, 1284 edo 1285ean Braničevoko banerria ere okupatu zuen. Teorian, Dragutin anaiaren (bere lurralde serbiarrentzat) eta Hungariako erregeen (lau banatuentzat) basailu zen, baina, praktikan, 1290eko hamarkadatik gobernatzaile independente gisa gobernatu zuen bere erresuma. 1301ean, Milutinekin zituen gatazkak gerra ireki bihurtu ziren, eta 1307tik aurrera gertuko jaun hungariarrei maiz eraso zien. Serbiar noble gehienek Dragutinen alde egin zuten, baina, Milutinen mertzenarioek 1311n edo 1312an garaitu ondoren, honekin bakeak egin behar izan zituen. Hil aurretik, monasterio batean sartu eta monje gisa hil zen, V. mendeko santu bizantziarra zen Teoktisto izena hartuz. (eu)
- Stefan Dragutin Nemanjić, en serbe serbe cyrillique Стефан Драгутин Немањић, on trouve aussi en français Etienne Dragutin ou encore Dragoutine, roi de Serbie de 1276 à 1282, roi de Syrmie de 1282 à 1316, souverain serbe de la dynastie des Nemanjić, fils de Stefan Uros et de Hélène d'Anjou. Il eut deux fils Vladislav et Urosica. (fr)
- Dragutin (bahasa Serbia: Стефан Драгутин; meninggal 12 Maret 1316) adalah Raja Serbia yang berkuasa dari tahun dari tahun 1276 hingga 1282 dan Raja Syrmia (Srem) dari tahun 1282 hingga 1316. Ia adalah putra tertua Raja Stefan Uroš I dari Serbia dan . Ia menikahi , putri Raja Hongaria Stefan V. Dragutin adalah seorang pendukung Hongaria dan akibatnya ia sering kali berkonflik dengan ayahnya. Ia kemudian merebut tahta dengan bantuan dari Hongaria pada tahun 1276. Stefan Dragutin memimpin Serbia hingga ia turun tahta pada tahun 1282 karena sakit. Ia kemudian memimpin wilayah kerajaan Syrmia, sementara adik laki-lakinya menggantikan posisinya sebagai Raja Serbia. Belakangan ia memutuskan untuk menjadi seorang biarawan dan mengganti namanya sebagai Teokist. Ia kini dihormati sebagai seorang santo oleh kepercayaan Ortodoks Serbia dan harinya dirayakan pada 12 November (Kalender Gregorian) atau 30 Oktober (Kalender Julian). (in)
- Stefan Dragutin (Serbian Cyrillic: Стефан Драгутин, Hungarian: Dragutin István; c. 1244 – 12 March 1316) was King of Serbia from 1276 to 1282. From 1282, he ruled a separate kingdom which included northern Serbia, and (from 1284) the neighboring Hungarian banates (or border provinces), for which he was unofficially styled "King of Syrmia". He was the eldest son of King Stefan Uroš I of Serbia and Queen Helen. Dragutin married Catherine of Hungary, likely after his father concluded a peace treaty with her grandfather, Béla IV of Hungary, in 1268. By 1271, he received the title of "young king" in recognition of his right to succeed his father. He rebelled against his father, and with Hungarian assistance, forced him to abdicate in 1276. Dragutin abandoned Uroš I's centralizing policy and ceded large territories to his mother in appanage. After a riding accident, he abdicated in favor of his brother Milutin in 1282, but retained the northern regions of Serbia along the Hungarian border. Two years later, his brother-in-law, Ladislaus IV of Hungary, granted him three banates—Mačva (or Sirmia ulterior), Usora and Soli. He was the first Serbian monarch to rule Belgrade. With his brother's support, he also occupied the Banate of Braničevo in 1284 or 1285. In theory, Dragutin was a vassal both to his brother (for his Serbian territories), and to the Hungarian monarchs (for the four banates), but in practice he ruled his realm as an independent ruler from the 1290s. His conflicts with Milutin developed into open war in 1301, and he frequently raided the neighboring Hungarian lords from 1307. Most of the Serbian noblemen supported Dragutin, but he was forced to make peace with Milutin after Milutin's mercenaries routed him in 1311 or 1312. Before his death, he entered a monastery and died as the monk taking the name of Theoctistus, the fifth century Byzantine saint. On the list of Serbian saints, Dragutin is venerated on 12 November or 30 October (Old Style and New Style dates). (en)
- ステファン・ドラグティン（セルビア語: Стефан Драгутин、? - 1316年3月12日）は、13世紀から14世紀にかけてのセルビア人君主。存命中にセルビア王（在位：1276年 - 1282年）、スレム王（在位：1282年 - 1316年）の地位に君臨していた。 (ja)
- Stefan Dragutin (Servisch: Стефан Драгутин) (1252 — 12 maart 1316) was de oudste zoon van Stefan Uroš I en koning van Servië van 1276 tot 1282. Hij was getrouwd met Catharina van Hongarije, de dochter van de Hongaarse koning Stefanus V van Hongarije. Zijn kinderen waren:
* Stefan Vladislav II, koning van Srem (1316-1325)
* Elisaveta (Јелисавета) of Jelisaveta van Servië, in 1284 gehuwd met de Bosnische ban Stefan I Kotromanić, en moeder van Stefan II van Bosnië
* Ursula, gehuwd met Pavel Shubich Bribirsky
* Urošic (Урошиц), monnik. Dragutin stond bekend om zijn loyaliteit tegenover de Hongaarse kroon. Dit veroorzaakte echter een conflict met zijn vader. Toen deze een veldtocht ondernam tegen Hongarije in 1269, en daarin neergeslagen werd, werd zijn zoon Dragutin onder druk van Hongarije als mederegent aangesteld. Hij richtte zich echter tegen zijn vader toen die in 1275 de Republiek Dubrovnik (Ragusa) trachtte te veroveren: met de steun van Hongarije en Dubrovnik verzamelde hij een leger, dat het leger van zijn vader versloeg. De Servische adel vreesde een te grote invloed van Hongarije (en sommigen vreesden zelfs meer; een annexatie door Hongarije), en zo werd Dragutin in 1282 afgezet, en opgevolgd door zijn jongere broer Milutin. Na zijn afzetting bleef Dragutin vazal in Noord-Servië, en bekwam hij - omwille van zijn huwelijk met een Hongaarse prinses - Belgrado en Syrmië, en tevens Só en Osora in Oost-Bosnië, waar hij tot 1316 heerste. Zijn nieuwe staat heette het Koninkrijk , dat bestond uit Nedersrem (het huidige Mačva). Oppersrem (het huidige Srem) werd geregeerd door Ugrin Čak. Dragutin veroverde samen met zijn broer Milutin enkele gebieden in Oost-Servië. Dragutin trok zich als monnik terug in het klooster Đurđevi Stupovi bij Ras, waar hij stierf in 1316. Zijn zoon Stefan Vladislav schonk de gebieden van zijn vader terug aan de Hongaarse kroon; Milutin echter heroverde de zuidelijke gebieden. Hij wordt als heilige gevierd op 30 oktober. (nl)
- Stefano Dragutin Nemanjić (in serbo: Стефан Драгутин Немањић?; 1252 – 12 marzo 1316) è stato un sovrano serbo. (it)
- Stefan Dragutin (serb. Стефан Драгутин; ur. przed 1253, zm. 12 marca 1316) – król serbski w latach 1276–1282, syn Stefana Urosza I. Stefan Dragutin urodził się jako najstarszy syn króla Serbii Stefana Urosza I i jego żony Heleny. Po nieudanej wyprawie ojca przeciw Węgrom w 1268 roku poślubił córkę króla Węgier Katarzynę. W 1276 roku zbuntował się przeciw ojcu i z pomocą węgierską zdobył tron serbski. Po objęciu władzy, został zmuszony przez możnowładztwo do wydzielenia znacznych apanaży swej matce. W 1282 roku pod naciskiem niezadowolonych z jego pokojowej polityki możnych został zmuszony do abdykacji na rzecz młodszego brata, Stefana Milutina. Zachował swoje włości w środkowej i północnej Serbii, a być może również tytuł królewski. Początkowo pozostawał w dobrych stosunkach z bratem. W 1283 roku wsparł jego wyprawę przeciw Bizancjum. W 1284 roku zajął Usorę i Soli w północnej Bośni. W tym samym roku otrzymał od króla węgierskiego banat . W 1291 roku przyłączył do swego państwa ziemię braniczewską. Pod koniec stulecia stosunki z bratem popsuły się, doprowadzając do wybuchu wojny w 1301 roku. W wyniku działań wojennych Dragutin utracił Rudnik, który odzyskał dopiero po ostatecznym zakończeniu wojny w 1312 roku. W czasie konfliktu z bratem aktywnie uczestniczył w wojnie o sukcesję węgierską, próbując nawet osadzić na tronie Węgier swego syna . Zdaniem części historyków w wyniku wojny z Milutinem lub niedługo po jej zakończeniu Władysław został wyznaczony na następcę tronu serbskiego. (pl)
- Estêvão Dragutino Nemânica, em sérvio cirílico Стефан Драгутин Немањић, também Stefan Dragutin (1253 – 12 de março de 1316) foi rei da Sérvia de 1276 a 1282, rei da Sírmia de 1282 a 1316 soberano da dinastia Nemânica, filho de Estêvão Uroš I e de . Ele teve dois filhos: Vladislau e Urosica. (pt)
- Сте́фан Драгу́тин (серб. Стефан Драгутин; до 1253 — 12 марта 1316) — король Сербии (1276—1282) и Срема (1282—1316) из династии Неманичей. Старший сын короля Стефана Уроша I и его жены Елены Анжуйской. После неудачного похода его отца против Венгрии в 1268 году женился на дочери короля Иштвана V Екатерине. В 1276 году восстал против своего отца и с помощью венгров занял сербский престол. В 1282 году под давлением недовольных его политикой аристократов был вынужден отречься от престола в пользу своего младшего брата, Милутина. Взамен получил в управление земли в центральной и северной Сербии (Срем), а также, возможно, сохранил королевский титул. Первоначально оставался в хороших отношениях с братом и в 1283 году поддержал его поход против Византии. В 1284 года присоединил к своим землям Усоре и Соли в северной части Боснии. В том же году получил от венгерского короля банат Мачва, а в 1291 году присоединил . К концу столетия его отношения с братом испортились, что привело к началу войны в 1301 году, в результате которой Драгутин потерял часть своих земель. Одновременно он принимал активное участие в войне за венгерское наследство, предлагая своего сына Владислава в качестве кандидата на трон. (ru)
- 斯特凡·德拉古廷（塞尔维亚语：Стефан Драгутин，？—1316年3月12日，塞尔维亚新帕扎尔），斯特凡·乌罗什一世之子，塞尔维亚国王（1276年-1282年）和（1282年-1316年）。 (zh)
- Стефан Драгутин (д/н-1316) — 5-й король Сербії з 1276 до 1282 року, 1-й король Срема з 1284 до 1316 року. Походив з династії Неманичів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Štěpán Dragutin († 1316, Štěpán Dragutin Nemanjić, srbsky Стефан Драгутин Немањић, Stefan Dragutin Nemanjić) byl srbský král v době existence středověkého státu. Vládl pouze krátkou dobu, a to v letech 1276–1282. Po roce 1282 vládl jako král Sremu až do roku 1316. Měl dva syny; Vladislava a Urošice a dceru Jelisavetu. (cs)
- Ο Στέφανος Ντραγκούτιν, (σερβικά: Стефан Драгутин, 1251 - 12 Μαρτίου 1316) ήταν βασιλιάς της Σερβίας από το 1276 έως το 1282 και βασιλιάς της Σίρμιας από το 1284 έως το 1316. (el)
- Stefan Dragutin (* um 1252; † 12. März 1316 im Kloster Đurđevi Stupovi) war von 1276 bis 1282 serbischer König. (de)
- Stefan Dragutin Nemanjić, en serbe serbe cyrillique Стефан Драгутин Немањић, on trouve aussi en français Etienne Dragutin ou encore Dragoutine, roi de Serbie de 1276 à 1282, roi de Syrmie de 1282 à 1316, souverain serbe de la dynastie des Nemanjić, fils de Stefan Uros et de Hélène d'Anjou. Il eut deux fils Vladislav et Urosica. (fr)
- ステファン・ドラグティン（セルビア語: Стефан Драгутин、? - 1316年3月12日）は、13世紀から14世紀にかけてのセルビア人君主。存命中にセルビア王（在位：1276年 - 1282年）、スレム王（在位：1282年 - 1316年）の地位に君臨していた。 (ja)
- Stefano Dragutin Nemanjić (in serbo: Стефан Драгутин Немањић?; 1252 – 12 marzo 1316) è stato un sovrano serbo. (it)
- Estêvão Dragutino Nemânica, em sérvio cirílico Стефан Драгутин Немањић, também Stefan Dragutin (1253 – 12 de março de 1316) foi rei da Sérvia de 1276 a 1282, rei da Sírmia de 1282 a 1316 soberano da dinastia Nemânica, filho de Estêvão Uroš I e de . Ele teve dois filhos: Vladislau e Urosica. (pt)
- 斯特凡·德拉古廷（塞尔维亚语：Стефан Драгутин，？—1316年3月12日，塞尔维亚新帕扎尔），斯特凡·乌罗什一世之子，塞尔维亚国王（1276年-1282年）和（1282年-1316年）。 (zh)
- Стефан Драгутин (д/н-1316) — 5-й король Сербії з 1276 до 1282 року, 1-й король Срема з 1284 до 1316 року. Походив з династії Неманичів. (uk)
- Esteban Dragutin (en serbio, Стефан Драгутин, en húngaro, Dragutin István; c. 1244-12 de marzo de 1316) fue rey de Serbia desde 1276 hasta 1282. Desde 1282, gobernó un reino separado que incluía el norte de Serbia y (desde 1284) los banatos húngaros vecinos (o provincias fronterizas), por lo que extraoficialmente fue llamado «rey de Sirmia». (es)
- Eztebe Dragutin (serbieraz: Стефан Драгутинj, Stefan Dragutin; hungarieraz: Dragutin István; c. 1244 - 1316ko martxoaren 12a) serbiar agintaria izan zen. 1276tik 1282ra bitartean Serbiako errege izan zen. 1282tik aurrera, Serbiako iparraldea eta (1284tik aurrera) inguruko hungariar banerriak (edo mugako probintziak) barne hartzen zituen erresuma independente bat gobernatu zuen. Hori zela eta «Sirmiako errege» deitu zioten. (eu)
- Dragutin (bahasa Serbia: Стефан Драгутин; meninggal 12 Maret 1316) adalah Raja Serbia yang berkuasa dari tahun dari tahun 1276 hingga 1282 dan Raja Syrmia (Srem) dari tahun 1282 hingga 1316. Ia adalah putra tertua Raja Stefan Uroš I dari Serbia dan . Ia menikahi , putri Raja Hongaria Stefan V. Dragutin adalah seorang pendukung Hongaria dan akibatnya ia sering kali berkonflik dengan ayahnya. Ia kemudian merebut tahta dengan bantuan dari Hongaria pada tahun 1276. (in)
- Stefan Dragutin (Serbian Cyrillic: Стефан Драгутин, Hungarian: Dragutin István; c. 1244 – 12 March 1316) was King of Serbia from 1276 to 1282. From 1282, he ruled a separate kingdom which included northern Serbia, and (from 1284) the neighboring Hungarian banates (or border provinces), for which he was unofficially styled "King of Syrmia". (en)
- Stefan Dragutin (Servisch: Стефан Драгутин) (1252 — 12 maart 1316) was de oudste zoon van Stefan Uroš I en koning van Servië van 1276 tot 1282. Hij was getrouwd met Catharina van Hongarije, de dochter van de Hongaarse koning Stefanus V van Hongarije. Zijn kinderen waren:
* Stefan Vladislav II, koning van Srem (1316-1325)
* Elisaveta (Јелисавета) of Jelisaveta van Servië, in 1284 gehuwd met de Bosnische ban Stefan I Kotromanić, en moeder van Stefan II van Bosnië
* Ursula, gehuwd met Pavel Shubich Bribirsky
* Urošic (Урошиц), monnik. (nl)
- Сте́фан Драгу́тин (серб. Стефан Драгутин; до 1253 — 12 марта 1316) — король Сербии (1276—1282) и Срема (1282—1316) из династии Неманичей. Старший сын короля Стефана Уроша I и его жены Елены Анжуйской. После неудачного похода его отца против Венгрии в 1268 году женился на дочери короля Иштвана V Екатерине. В 1276 году восстал против своего отца и с помощью венгров занял сербский престол. В 1282 году под давлением недовольных его политикой аристократов был вынужден отречься от престола в пользу своего младшего брата, Милутина. Взамен получил в управление земли в центральной и северной Сербии (Срем), а также, возможно, сохранил королевский титул. Первоначально оставался в хороших отношениях с братом и в 1283 году поддержал его поход против Византии. В 1284 года присоединил к своим землям Усор (ru)
- Stefan Dragutin (serb. Стефан Драгутин; ur. przed 1253, zm. 12 marca 1316) – król serbski w latach 1276–1282, syn Stefana Urosza I. Stefan Dragutin urodził się jako najstarszy syn króla Serbii Stefana Urosza I i jego żony Heleny. Po nieudanej wyprawie ojca przeciw Węgrom w 1268 roku poślubił córkę króla Węgier Katarzynę. W 1276 roku zbuntował się przeciw ojcu i z pomocą węgierską zdobył tron serbski. Po objęciu władzy, został zmuszony przez możnowładztwo do wydzielenia znacznych apanaży swej matce. W 1282 roku pod naciskiem niezadowolonych z jego pokojowej polityki możnych został zmuszony do abdykacji na rzecz młodszego brata, Stefana Milutina. Zachował swoje włości w środkowej i północnej Serbii, a być może również tytuł królewski. Początkowo pozostawał w dobrych stosunkach z bratem. W 12 (pl)
|
