| dbo:abstract
|
- Stanisław Ledóchowski (* 1666; † 1725) war ein polnischer Staatsmann. Er wurde 1701 Marschall des königlichen Tribunals, 1715–1716 Marschall der Konföderation von Tarnogród, 1717 Sejmmarschall des Stummen Sejms von 1717 und ab 1723 Wojewode von Wolynien, aus dem Adelsgeschlecht der Ledóchowskis. (de)
- Stanisław Ledóchowski (1666–1725) was a polish marshal of the Crown Tribunal (1701), member of the Sandomierz Confederation of 1704, marshal of the Tarnogród Confederation (1715–1716), marshal of the Sejm during Sejm Niemy of 1717. Stanisław Ledóchowski began serving his country under the leadership of King Jan III Sobieski. In 1683, as an 18-year-old young man he took part, together with his two brothers, Felicjan and Kazimierz, in the relief of Vienna. After his return to Poland Stanisław embarked on an exceptional political and military career – he was Marshall of the Senate, voivod of the Volhynian Voivodship and Marshall of the Tarnogród Confederation. Stanisław Ledóchowski was a prominent member of the Ledóchowski family. (en)
- Stanisław Ledóchowski herbu Szaława, (ur. w 1666 roku – zm. 13 maja 1725 roku) – marszałek generalny konfederacji tarnogrodzkiej, wojewoda wołyński w latach 1724–1725, podkomorzy krzemieniecki w latach 1699–1724, podstoli wołyński w latach 1692–1699, cześnik wołyński w latach 1691–1692, marszałek sejmu niemego 1717. W 1701 był marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego. Poseł na sejm 1703 roku z województwa wołyńskiego. W 1704 roku przystąpił do konfederacji sandomierskiej. Wprowadzenie wojska saskiego do Rzeczypospolitej przez Augusta II w 1713, wywołało falę protestów szlachty, na której czele stanął na Wołyniu. 26 listopada 1715 został wybrany marszałkiem antysaskiej konfederacji tarnogrodzkiej. Zyskał powszechne poparcie rzesz szlacheckich, tak iż poseł rosyjski Grzegorz Dołgoruki uważał, iż w wypadku opróżnienia tronu polskiego – Ledóchowski miał szansę zostać królem Polski. W krótkim czasie zbudował silne wojsko konfederackie z którym musieli liczyć się Sasi. Popełnił jednak błąd prosząc o mediację rosyjską między konfederatami a królem, z której to mediacji Rosjanie skrzętnie skorzystali, prowokując konflikt, i mieszając się do wewnętrznych spraw Rzeczypospolitej. Rozpoczął jednak antyrosyjską akcję dyplomatyczną, chcąc uzyskać pomoc zewnętrzną Austrii, Turcji lub Tatarów krymskich. Wobec niepowodzenia tych starań i wkroczeniu na życzenie Augusta II w połowie sierpnia 1716 wojsk rosyjskich, zwołał pospolite ruszenie i rozpoczął negocjacje z królem, chcąc uchronić Polskę od nowej wojny. Porozumienie podpisano 3 listopada 1716. W 1716 został marszałkiem sejmu kończącego konfederację (sejmu niemego). 1 lutego 1717 wystąpił na sejmie ze sławnym przemówieniem, by w imieniu nieodrodnych synów Orła Białego przysiąc królowi wierność, nie dopuszczając nikogo do dyskusji. Zamknął sejm wyrażając nadzieję, że Polska wkroczy w okres zasłużonego spokoju. W 1718 na sejmie żądał wycofania wojsk rosyjskich i zawarcia sojuszu z Austrią co nastąpiło w 1719. Poseł na roku z województwa wołyńskiego. Na krótko przed śmiercią, 26 marca 1724 r. został wojewodą czernihowskim. Miał opinię człowieka prawego i szlachetnego, o wyjątkowej inteligencji i przenikliwości. Poseł rosyjski pisał o nim: Taki mądry i chytry człowiek, że ja takiego w całej Polsce nie widziałem. om VI, str. 32 – 33 (pl)
- Станислав Ледоховский (1666—1725) — государственный деятель Речи Посполитой, генеральный маршалок Тарноградской конфедерации (1715), воевода волынский (1724—1725). (ru)
- Станіслав Лєдуховський гербу Шалава (також Лідихівський; пол. Stanisław Ledóchowski, близько 1666 — 13 травня 1725) — польський шляхтич, військовий та державний діяч Корони Польської в Речі Посполитій. Один з найвідоміших польських політиків свого часу; посол Григорій Долгоруков казав про нього: мудрий та хитрий чоловік, якого в цілій Польщі не бачив. Представник cпольщеного руського роду Лєдуховських. Протягом свого життя займав такі уряди в Речі Посполитій: чашник волинський (1691–1692), підстолій волинський (1692–1699), підкоморій кременецький (1699–1724), воєвода волинський (1724–1725), маршалок Головного Коронного трибуналу (1701), генеральний маршалок тарноґрудської конфедерації. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Stanisław Ledóchowski (* 1666; † 1725) war ein polnischer Staatsmann. Er wurde 1701 Marschall des königlichen Tribunals, 1715–1716 Marschall der Konföderation von Tarnogród, 1717 Sejmmarschall des Stummen Sejms von 1717 und ab 1723 Wojewode von Wolynien, aus dem Adelsgeschlecht der Ledóchowskis. (de)
- Станислав Ледоховский (1666—1725) — государственный деятель Речи Посполитой, генеральный маршалок Тарноградской конфедерации (1715), воевода волынский (1724—1725). (ru)
- Stanisław Ledóchowski (1666–1725) was a polish marshal of the Crown Tribunal (1701), member of the Sandomierz Confederation of 1704, marshal of the Tarnogród Confederation (1715–1716), marshal of the Sejm during Sejm Niemy of 1717. Stanisław Ledóchowski was a prominent member of the Ledóchowski family. (en)
- Stanisław Ledóchowski herbu Szaława, (ur. w 1666 roku – zm. 13 maja 1725 roku) – marszałek generalny konfederacji tarnogrodzkiej, wojewoda wołyński w latach 1724–1725, podkomorzy krzemieniecki w latach 1699–1724, podstoli wołyński w latach 1692–1699, cześnik wołyński w latach 1691–1692, marszałek sejmu niemego 1717. W 1701 był marszałkiem Trybunału Głównego Koronnego. Poseł na sejm 1703 roku z województwa wołyńskiego. W 1704 roku przystąpił do konfederacji sandomierskiej. om VI, str. 32 – 33 (pl)
- Станіслав Лєдуховський гербу Шалава (також Лідихівський; пол. Stanisław Ledóchowski, близько 1666 — 13 травня 1725) — польський шляхтич, військовий та державний діяч Корони Польської в Речі Посполитій. Один з найвідоміших польських політиків свого часу; посол Григорій Долгоруков казав про нього: мудрий та хитрий чоловік, якого в цілій Польщі не бачив. Представник cпольщеного руського роду Лєдуховських. (uk)
|
