| dbo:abstract
|
- Res iudicata (též res judicata) označuje v právu věc pravomocně rozhodnutou soudem nebo jiným příslušným orgánem. , De re iudicata, 1579 Zpravidla se používá ve spojení překážka rei iudicatae (překážka věci pravomocně rozhodnuté). Jedná se o negativní podmínku řízení, spočívající v tom, že jakmile bylo o totožné věci pravomocně rozhodnuto, nemůže být tatáž věc v rozsahu závaznosti výroku rozhodnutí projednávána znovu; totožnost věci je dána stejným předmětem řízení a stejnými účastníky. (cs)
- Als res iudicata (lateinisch für ‚entschiedene Sache‘) bezeichnet man in der juristischen Terminologie ein rechtskräftig ergangenes Urteil durch ein anderes Gericht bzw. eine als rechtskräftig anerkannte Sache (Heirat, Scheidung, Kauf, Erbschaft). Als res iudicata pro veritate accipitur kommt dem Sinnspruch die Übersetzung: Das Urteil gilt als Wahrheit zu. (de)
- La cosa juzgada (del latín res iudicata) es el efecto impeditivo que, en un proceso judicial, ocasiona la preexistencia de una sentencia judicial firme dictada sobre el mismo objeto. Es firme una sentencia judicial cuando en derecho no caben contra ella medios de impugnación que permitan modificarla. Este efecto impeditivo se traduce en el respeto y subordinación a lo decidido sobre lo mismo, en un juicio anterior. Por ello también se le define como la fuerza que atribuye el derecho a los resultados del proceso. Habitualmente se utiliza como un medio de defensa frente a una nueva demanda planteada sobre idéntico objeto que lo fue de otra controversia ya sentenciada, y que le cierra el paso. (es)
- L’autorité de la chose jugée (res iudicata) est la conséquence juridique d’un jugement entré en force de chose jugée qui n'est plus susceptible de voie de recours. Elle lie les parties et tous les tribunaux et les empêche de trancher à nouveau sur le même objet du litige. (fr)
- Res judicata (RJ) or res iudicata, also known as claim preclusion, is the Latin term for "a matter decided" and refers to either of two concepts in both civil law and common law legal systems: a case in which there has been a final judgment and that is no longer subject to appeal; and the legal doctrine meant to bar (or preclude) relitigation of a claim between the same parties. In the case of res judicata, the matter cannot be raised again, either in the same court or in a different court. A court will use res judicata to deny reconsideration of a matter. The doctrine of res judicata is a method of preventing injustice to the parties of a case supposedly finished but perhaps also or mostly a way of avoiding unnecessary waste of judicial resources. Res judicata does not merely prevent future judgments from contradicting earlier ones, but also prevents litigants from multiplying judgments, and confusion. (en)
- 기판력(旣判力)은 실질적 확정력이라고 하며 영미법과 대륙법 체계에 있는 개념이다. 한번 확정된 판결후에는 같은 사건으로 다시 판결을 받거나 판결을 반복하는 것을 막는 원칙이다. 기판력은 과태료의 부과처분에 대해서는 인정되지 않는다. 기판력은 당사자에게만 미치고 제3자에게는 미치지 않는 것이 원칙이다. (ko)
- 既判力（きはんりょく、英res judicata）とは、前の確定裁判でその目的とした事項に関する判断につき、当事者は後の裁判で別途争うことができず、別の裁判所も前の裁判の判断内容に拘束されるという効力、すなわち前の裁判における判断内容の後の裁判への拘束力のことをいう。 ただし、刑事訴訟の場合は、後述のようにその用語法に混乱が見られる。 (ja)
- Met de uitdrukking gezag van gewijsde (Latijn auctoritas rei iudicatae) wordt de bindende kracht van een vonnis of arrest aangeduid. Deze houdt in dat de beslissing voor partijen bindend is en dat met name in latere processen tussen dezelfde partijen onbetwistbaar vastligt wat de rechter omtrent de rechtsbetrekking tussen deze partijen in de uitspraak heeft beslist. Ook een arbitrale uitspraak heeft gezag van gewijsde. Het gaat om de juridische waarheid: wat de rechter beslist over de feiten en de daaraan te verbinden rechtsgevolgen, is niet "de" waarheid, maar wordt beschouwd als de waarheid zoals die wordt gezien vanuit een juridisch perspectief. Het is nodig om dit gezag aan een rechterlijke uitspraak te geven, omdat geschillen in een maatschappij op een bepaald moment beëindigd moeten worden. Zo wordt het uitdrukkelijk gesteld door het Hof van Cassatie van België: "Het gezag van gewijsde steunt op de noodzakelijkheid te beletten dat eenzelfde betwisting altijd zou blijven duren". Ook in het Nederlands recht is het gezag van gewijsde een belangrijk beginsel. Het gaat als juridische waarheid ook om een "voorlopige" waarheid, tot de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan (niet meer vatbaar voor de aanwending van een rechtsmiddel). (nl)
- Giudicato o cosa giudicata (dal latino res iudicata) è l'effetto che, in un procedimento giudiziario, discende dalla preesistenza di una sentenza recante un accertamento definitivo sullo stesso oggetto: questo effetto di impedimento si traduce in rispetto e subordinazione a quanto già deciso in un precedente processo. Nel diritto processuale italiano, indica un provvedimento giurisdizionale divenuto ormai irrevocabile, ossia non più assoggettabile ai mezzi di impugnazione ordinari, o perché siano già decorsi i termini per impugnare o perché siano già stati esperiti tutti i mezzi d'impugnazione previsti. Angelo Gambiglioni, De re iudicata, 1579 (it)
- Res iudicata (łac. rzecz (już) osądzona, powaga rzeczy osądzonej) – negatywny aspekt prawomocności orzeczenia polegający na niedopuszczalności ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, która została już prawomocnie osądzona (ne bis in idem). Istotę „rzeczy osądzonej” w dawnej nauce określano formułą Res iudicata pro veritate habetur (lub Res iudicata pro veritate accipitur) – „sprawę osądzoną uważa się za prawdę”. Res iudicata znana była już prawu rzymskiemu w postaci exceptio rei iudicatae – zarzutu (ekscepcji) sprawy uprzednio rozstrzygniętej wyrokiem sądowym. Przyjęcie res iudicata (powagi rzeczy osądzonej) służy pewności prawa i unikaniu wznawiania ustawicznych sporów „o to samo” (między tymi samymi stronami o ten sam przedmiot). Kolejne pozwy w tej samej sprawie będą przez sądy odrzucane. Res iudicata chroni strony postępowania przed kolejnymi procesami i odciąża sądy od obowiązku zajmowania się sprawami wcześniej rozstrzygniętymi. (pl)
- Рес юдиката (лат. res judicata — разрешенное дело) — в римском праве положение, в соответствии с которым окончательное решение полномочного суда, которое вступило в силу, является обязательным для сторон спора и не может быть пересмотрено. В современном международном праве это положение закреплено в Статуте Международного суда ООН: Статья 59 Решение Суда обязательно лишь для участвующих в деле сторон и лишь по данному делу. Статья 60 Решение окончательно и не подлежит обжалованию. В случае спора о смысле или объеме решения толкование его принадлежит Суду по требованию любой стороны. Рес юдиката применяется также и в таких специфических учреждениях как Европейский суд по правам человека. В соответствии с пунктами 1-2 статьи 44 решение большой палаты Суда, а в некоторых случаях - любой из его палат является окончательным. Однако, в данном случае решение является обязательным для исполнение лишь в отношении государств. Принцип рес юдиката присущ также и арбитражным решениям. Так, статья 81 Конвенции о мирном решение международных столкновений (Гаагская конвенция 1907 года) содержит такое положение: третейское определение решает спор окончательно и безапелляционно Модель правил арбитражной процедуры, которая была принята Комиссией международного права ООН, также содержит положение о рес юдиката. В частности статья 34 содержит формулировку, что «арбитражное решение является окончательным решением спора». (ru)
- Coisa julgada é a qualidade conferida à sentença judicial contra a qual não cabem mais recursos, tornando-a imutável e indiscutível. Sua origem remonta ao direito romano (res judicata), onde era justificada principalmente por razões de ordem prática: pacificação social e certeza do final do processo. Atualmente tem por objetivos a segurança jurídica e impedir a perpetuação dos litígios. O instituto da coisa julgada está presente em praticamente todos os sistemas jurídicos ocidentais, principalmente aqueles que têm seus fundamentos no direito romano. Entretanto, a coisa julgada é um dos institutos jurídicos com maior variabilidade de modalidades do sistema brasileiro, além de muitas controvérsias, isso porque a coisa julgada comporta muitas nuancias, como pode ser visto no tópico exceções. (pt)
- Res judicata (latin) avser förhållandet att en rättssak är avdömd, dvs. att ett visst materiellt rättsförhållande (saken) har blivit prövat genom dom, som äger laga kraft. Vid res judicata kan samma sak inte tas upp igen i en ny process (om inte den äldre domen undanröjs genom resning eller efter klagan över domvilla). (sv)
- 既判力（既決事項，定讞, 確定判決; res judicata、res iudicata、claim preclusion）為法律專有名詞，從字面上看，即是一個已經（既）確定下來的判決（判），它所產生的效力（力）。簡單來說，「既判力」指的就是一旦判決確定後，對於同一事件，當事人不可再行起訴，法院亦不可再為裁判。 在中华民国，既判力規定在民事訴訟法第400條；在中華人民共和國，因為其再審制度特殊，因此有認為其並沒有類似於既判力之制度設計者；在德國，既判力規定在民事訴訟法322條。 (zh)
- Res judicata (лат.) — правова доктрина, що походить із римського права і означає остаточність рішення суду, яке набрало законної сили. "Res judicata" (вирішена справа), це скорочення від фрази "res judicata pro veritate habetur!" (лат.- судове рішення визнається за істину), що означає незмінність рішення і передусім необхідність безпосереднього забезпечення його виконання . Значення "res judicata", полягає в тому, що сторона обвинувачення, яка при завершенні судового провадження отримала належне й остаточне рішення, не може ініціювати інше провадження щодо того самого обвинуваченого за тим самим правопорушенням. Таким чином положення попереджає пролонгування судового провадження. Правова доктрина діє як в країнах загального права, так і в країнах романо-германської системи права і має однаковий зміст: справа, після остаточного судового провадження, не підлягає перегляду. Окрім того, у загальному праві "res judicata" є моделлю захисту. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Res iudicata (též res judicata) označuje v právu věc pravomocně rozhodnutou soudem nebo jiným příslušným orgánem. , De re iudicata, 1579 Zpravidla se používá ve spojení překážka rei iudicatae (překážka věci pravomocně rozhodnuté). Jedná se o negativní podmínku řízení, spočívající v tom, že jakmile bylo o totožné věci pravomocně rozhodnuto, nemůže být tatáž věc v rozsahu závaznosti výroku rozhodnutí projednávána znovu; totožnost věci je dána stejným předmětem řízení a stejnými účastníky. (cs)
- Als res iudicata (lateinisch für ‚entschiedene Sache‘) bezeichnet man in der juristischen Terminologie ein rechtskräftig ergangenes Urteil durch ein anderes Gericht bzw. eine als rechtskräftig anerkannte Sache (Heirat, Scheidung, Kauf, Erbschaft). Als res iudicata pro veritate accipitur kommt dem Sinnspruch die Übersetzung: Das Urteil gilt als Wahrheit zu. (de)
- La cosa juzgada (del latín res iudicata) es el efecto impeditivo que, en un proceso judicial, ocasiona la preexistencia de una sentencia judicial firme dictada sobre el mismo objeto. Es firme una sentencia judicial cuando en derecho no caben contra ella medios de impugnación que permitan modificarla. Este efecto impeditivo se traduce en el respeto y subordinación a lo decidido sobre lo mismo, en un juicio anterior. Por ello también se le define como la fuerza que atribuye el derecho a los resultados del proceso. Habitualmente se utiliza como un medio de defensa frente a una nueva demanda planteada sobre idéntico objeto que lo fue de otra controversia ya sentenciada, y que le cierra el paso. (es)
- L’autorité de la chose jugée (res iudicata) est la conséquence juridique d’un jugement entré en force de chose jugée qui n'est plus susceptible de voie de recours. Elle lie les parties et tous les tribunaux et les empêche de trancher à nouveau sur le même objet du litige. (fr)
- 기판력(旣判力)은 실질적 확정력이라고 하며 영미법과 대륙법 체계에 있는 개념이다. 한번 확정된 판결후에는 같은 사건으로 다시 판결을 받거나 판결을 반복하는 것을 막는 원칙이다. 기판력은 과태료의 부과처분에 대해서는 인정되지 않는다. 기판력은 당사자에게만 미치고 제3자에게는 미치지 않는 것이 원칙이다. (ko)
- 既判力（きはんりょく、英res judicata）とは、前の確定裁判でその目的とした事項に関する判断につき、当事者は後の裁判で別途争うことができず、別の裁判所も前の裁判の判断内容に拘束されるという効力、すなわち前の裁判における判断内容の後の裁判への拘束力のことをいう。 ただし、刑事訴訟の場合は、後述のようにその用語法に混乱が見られる。 (ja)
- Res judicata (latin) avser förhållandet att en rättssak är avdömd, dvs. att ett visst materiellt rättsförhållande (saken) har blivit prövat genom dom, som äger laga kraft. Vid res judicata kan samma sak inte tas upp igen i en ny process (om inte den äldre domen undanröjs genom resning eller efter klagan över domvilla). (sv)
- 既判力（既決事項，定讞, 確定判決; res judicata、res iudicata、claim preclusion）為法律專有名詞，從字面上看，即是一個已經（既）確定下來的判決（判），它所產生的效力（力）。簡單來說，「既判力」指的就是一旦判決確定後，對於同一事件，當事人不可再行起訴，法院亦不可再為裁判。 在中华民国，既判力規定在民事訴訟法第400條；在中華人民共和國，因為其再審制度特殊，因此有認為其並沒有類似於既判力之制度設計者；在德國，既判力規定在民事訴訟法322條。 (zh)
- Res judicata (RJ) or res iudicata, also known as claim preclusion, is the Latin term for "a matter decided" and refers to either of two concepts in both civil law and common law legal systems: a case in which there has been a final judgment and that is no longer subject to appeal; and the legal doctrine meant to bar (or preclude) relitigation of a claim between the same parties. In the case of res judicata, the matter cannot be raised again, either in the same court or in a different court. A court will use res judicata to deny reconsideration of a matter. (en)
- Giudicato o cosa giudicata (dal latino res iudicata) è l'effetto che, in un procedimento giudiziario, discende dalla preesistenza di una sentenza recante un accertamento definitivo sullo stesso oggetto: questo effetto di impedimento si traduce in rispetto e subordinazione a quanto già deciso in un precedente processo. Nel diritto processuale italiano, indica un provvedimento giurisdizionale divenuto ormai irrevocabile, ossia non più assoggettabile ai mezzi di impugnazione ordinari, o perché siano già decorsi i termini per impugnare o perché siano già stati esperiti tutti i mezzi d'impugnazione previsti. (it)
- Res iudicata (łac. rzecz (już) osądzona, powaga rzeczy osądzonej) – negatywny aspekt prawomocności orzeczenia polegający na niedopuszczalności ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy, która została już prawomocnie osądzona (ne bis in idem). Istotę „rzeczy osądzonej” w dawnej nauce określano formułą Res iudicata pro veritate habetur (lub Res iudicata pro veritate accipitur) – „sprawę osądzoną uważa się za prawdę”. Res iudicata znana była już prawu rzymskiemu w postaci exceptio rei iudicatae – zarzutu (ekscepcji) sprawy uprzednio rozstrzygniętej wyrokiem sądowym. (pl)
- Met de uitdrukking gezag van gewijsde (Latijn auctoritas rei iudicatae) wordt de bindende kracht van een vonnis of arrest aangeduid. Deze houdt in dat de beslissing voor partijen bindend is en dat met name in latere processen tussen dezelfde partijen onbetwistbaar vastligt wat de rechter omtrent de rechtsbetrekking tussen deze partijen in de uitspraak heeft beslist. Ook een arbitrale uitspraak heeft gezag van gewijsde. Het gaat als juridische waarheid ook om een "voorlopige" waarheid, tot de uitspraak in kracht van gewijsde is gegaan (niet meer vatbaar voor de aanwending van een rechtsmiddel). (nl)
- Рес юдиката (лат. res judicata — разрешенное дело) — в римском праве положение, в соответствии с которым окончательное решение полномочного суда, которое вступило в силу, является обязательным для сторон спора и не может быть пересмотрено. В современном международном праве это положение закреплено в Статуте Международного суда ООН: Статья 59 Решение Суда обязательно лишь для участвующих в деле сторон и лишь по данному делу. Статья 60 Решение окончательно и не подлежит обжалованию. В случае спора о смысле или объеме решения толкование его принадлежит Суду по требованию любой стороны. (ru)
- Coisa julgada é a qualidade conferida à sentença judicial contra a qual não cabem mais recursos, tornando-a imutável e indiscutível. Sua origem remonta ao direito romano (res judicata), onde era justificada principalmente por razões de ordem prática: pacificação social e certeza do final do processo. Atualmente tem por objetivos a segurança jurídica e impedir a perpetuação dos litígios. O instituto da coisa julgada está presente em praticamente todos os sistemas jurídicos ocidentais, principalmente aqueles que têm seus fundamentos no direito romano. (pt)
- Res judicata (лат.) — правова доктрина, що походить із римського права і означає остаточність рішення суду, яке набрало законної сили. "Res judicata" (вирішена справа), це скорочення від фрази "res judicata pro veritate habetur!" (лат.- судове рішення визнається за істину), що означає незмінність рішення і передусім необхідність безпосереднього забезпечення його виконання . Значення "res judicata", полягає в тому, що сторона обвинувачення, яка при завершенні судового провадження отримала належне й остаточне рішення, не може ініціювати інше провадження щодо того самого обвинуваченого за тим самим правопорушенням. Таким чином положення попереджає пролонгування судового провадження. (uk)
|
