| dbo:abstract
|
- وقع حصار هاليكارناسوس في عام 334 ق م بين الإسكندر الأكبر والإمبراطورية الإخمينية. ظل الإسكندر، الذي لم يمتلك حينها أي أسطول بحري، تحت تهديد سلاح البحرية الفارسي. وقد استمرت البحرية الفارسية في محاولة استفزاز الإسكندر لجذبه إلى الاشتباك معها، لكنه رفض الانجذاب والرد على كل هذه الإستفزازات. وفي النهاية، أبحر الأسطول الفارسي نحو هاليكارناسوس، لتنظيم دفاعات جديدة فيها. كانت آدا الكارية en، وهي الملكة السابقة للمدينة، قد أزيحت عن عرش المدينة من قبل أخيها الأصغر پيكسوداروس الكاري en. وعندما مات أخوها قام داريوش بتعيين أورونتوباتen كسطراف على كاريا، فكانت المدينة ضمن نطاق سلطته. ومع اقتراب الإسكندر في عام 334 ق م، قامت آدا التي كانت تحتل قلعة أليندا، بتسليم القلعة له طواعية. تخندق أورونتوبات و داخل حصون هاليكارناسوس. وأرسل الإسكندر العيون والجواسيس للتخادن مع المتآمرين داخل المدينة، الذين وعدوا بأن يفتحوا البوابات ليسمحوا بدخول الإسكندر وجيشه. إلا أن المتآمرين لم يُعثر عليهم مع قدوم الجواسيس. فدارت معركة صغيرة، حول المدينة، تمكن الإسكندر خلالها من اختراق أسوار المدينة. إلا أن ممنون، تمكن من نشر أسلحة المنجنيق، فتراجع الإسكندر بجيشه. ثم نشر ممنون مشاته، وقبل أن يوشك الإسكندر أن يُمنى بأولى هزائمه، نجح جنوده بأن يخترقوا أسوار المدينة مرة أخرى، ويفاجئوا القوات الفارسية ويقتلوا أورونتوبات. وبعد أن أدرك ممنون، سقوط المدينة، أضرم النار فيها وسحب قوّاته منها، فتسببت رياح قوية بأن تتدمر أجزاء كبيرة من المدينة. ولى الإسكندر حكومة كاريا إلى آدا، وهي بدورها قامت بتبني الإسكندر رسمياً كابن لها، لتؤكّد على الانتقال التلقائي غير المشروط لحكومة كاريا إلى الإسكندر عند موتها. وخلال فترة سطرافية زوجها، أحب سكان كاريا الملكة آدا. وبتعيين آدا، التي شعرت براحة نحو الإسكندر، على عرش كاريا، ضمن أن تبقى حكومة كارية وسكانها موالين للإسكندر. (ar)
- Ως πολιορκία της Αλικαρνασσού εννοείται η πολιορκία και άλωση της πόλης της Αλικαρνασσού, στη διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλέξανδρου στην αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών κατά των Περσών, κατά το έτος 334 π.Χ.. (el)
- Die Belagerung von Halikarnassos war eine mehrere Monate andauernde militärische Auseinandersetzung, nach deren Ende Alexander der Große die strategisch bedeutende Hafenstadt Halikarnassos, das heutige Bodrum in der Türkei, erobern konnte. Sie dauerte vom Sommer bis zum Herbst des Jahres 334 v. Chr., wobei die letzten Verteidigungsanlagen der Stadt erst im Herbst 333 v. Chr. eingenommen werden konnten. Die Belagerung zählt zu den wichtigsten militärischen Stationen des Alexanderzugs. (de)
- El Sitio de Halicarnaso fue una batalla librada entre las fuerzas del Imperio Macedonio, lideradas por Alejandro Magno, y el Imperio Aqueménida junto con tropas griegas guarnicionadas en la ciudad de Halicarnaso en 334 a. C. La caída de Halicarnaso en manos de Alejandro significó un duro golpe para la armada persa ya que facilitó el avance macedonio hacia el este. (es)
- Le siège d’Halicarnasse oppose à l'été 334 av. J.-C. l'armée macédonienne d'Alexandre le Grand aux forces perses de la garnison de la cité d'Halicarnasse auxquelles se sont jointes des mercenaires grecs commandés par Memnon de Rhodes. Alexandre ne peut s'emparer que de la ville basse, tandis que les deux acropoles restent un temps aux mains des mercenaires grecs. (fr)
- Pengepungan Halikarnassos adalah konflik antara Aleksander Agung melawan Kekaisaran Persia Akhemeniyah pada tahun 334 SM. Aleksander, yang tidak memiliki angkatan laut, terus-menerus terancam oleh angkatan laut Persia. Kapal-kapal perang Persia berusaha menyerang Aleksander, yang tidak memiliki satu kapal perang pun. Pada akhirnya, armada Persia berlayar ke Halikarnassos untuk menstabilkan pertahanan baru. Sementara itu, Ada dari Karia, mantan ratu Halikarnassos, digulingkan dari tahtanya oleh suatu pemberontakan. Darius lalu menunjuk sebagai satrap di Karia, yang meliputi Halikarnassos dalam yuridiksinya. Ketika Aleksander mendatangi Halikarnassos pada tahun 334 SM, Ada, yang mengendalikan benteng , menyerahkan benteng itu pada Aleksander. Aleksander dan Ada terbukti memiliki ikatan emosional. Aleksander memanggil Ada sebagai "ibu", karena Aleksander merasa bahwa Ada lebih ramah sebagai sosok ibu baginya bahkan lebih daripada ibu kandungnya sendiri, Olympias. Orontobates dan dari Rodoss membuat pertahanan di Halikarnassos. Aleksander lalu mengirim mata-mata yang untuk bertemu orang dalam di Halikarnassos yang bersedia membuka gerbang kota dan membiarkan Aleksander masuk. Namun ketika mata-matanya tiba, orang dalam tersebut tidak ditemukan. Terjadilah pertempuran kecil dan pasukan Aleksander berhasil menembus dinding kota. Memnon mengerahkan katapel tempurnya dan Aleksander terpaksa mundur. Memnon kemudian mengirim infantrinya namun infantri Alekssander berhasil kembali menembus dinding kota dan mengejutkan pasukan Persia. Memnon, menyadari bahwa kota sudah jatuh, akhirnya membakar kota dan menarik mundur pasukannya. Angin yang kuat menyebabkan api menyebar dengan cepat dan menghanguskan sebagian besar kota. Aleksander menunjuk Ada untuk mengurusi pemerintahan di Karia, dan Ada pada gilirannya secara fromal mengadopsi Aleksander sebagai putranya, dan menjamin bahwa setelah Ada wafat, pemerintahan Karia secara otomatis akan diserahkan pada Aleksander. Ada disenangi oleh rakyat Karia, sehingga dengan menempatkannya sebagai pemimpin Karia, Aleksander berhasil memastikan bahwa Karia berada di bawah kekuaaannya. (in)
- The siege of Halicarnassus was fought between Alexander the Great and the Achaemenid Persian Empire in 334 BC. Alexander, who had no navy, was constantly being threatened by the Persian navy. It continuously attempted to provoke an engagement with Alexander, who would not oblige them. Eventually, the Persian fleet sailed to Halicarnassus, in order to establish a new defense. Ada of Caria, the former queen of Halicarnassus, had been driven from her throne by her younger brother Pixodarus of Caria. When Pixodarus died, Persian King Darius had appointed Orontobates satrap of Caria, which included Halicarnassus in its jurisdiction. On the arrival of Alexander in 334 BC, Ada, who was in possession of the fortress of Alinda, surrendered the fortress to him. Orontobates and Memnon of Rhodes entrenched themselves in Halicarnassus. Alexander had sent spies to meet with dissidents inside the city, who had promised to open the gates and allow Alexander to enter. When his spies arrived, however, the dissidents were nowhere to be found. A small battle resulted, and Alexander's army managed to break through the city walls. Memnon, however, now deployed his catapults, and Alexander's army fell back. Memnon then deployed his infantry, and shortly before Alexander would have received his first defeat, his infantry managed to break through the city walls, surprising the Persian forces. Memnon, realizing the city was lost, set fire to it and withdrew with his army. Strong winds caused the fire to destroy much of the city. Alexander committed the government of Caria to Ada; and she, in turn, formally adopted Alexander as her son, ensuring that the rule of Caria passed unconditionally to him upon her eventual death. During her husband's tenure as satrap, Ada had been loved by the people of Caria. By putting Ada, who felt very favorably towards Alexander, on the throne, he ensured that the government of Caria, as well as its people, remained loyal to him.
* Map of Halicarnassus at the time of the siege
* Ruins of the fortications around Halicarnassus (the Myndus Gate), 4th century BC (en)
- L'assedio di Alicarnasso fu una battaglia combattuta tra Alessandro Magno e l'impero persiano achemenide nel 334 a.C. (it)
- Oblężenie Halikarnasu – oblężenie, które miało miejsce w roku 334 p.n.e. Zakończyło się zdobyciem przez Macedończyków miasta bronionego przez wojska perskie, składające się głównie z greckich najemników. Po zdobyciu Miletu wojska Aleksandra pomaszerowały na południe, zajmując Alindę, Jassos i Bargylię. W Alindzie spotkał się z królową Adą, której obiecał pomóc w odzyskaniu tronu, w zamian za to ta uznała go za swojego syna i prawnego następcę. Po tym spotkaniu armia macedońska skierowała się do Halikarnasu, gdzie schroniła się armia najemników greckich oraz flota, która wycofała się spod Miletu. Obroną miasta dowodzili Memnon, Orontobates i Efialtes. Wojska macedońskie rozbiły obóz w rejonie Bramy Mylasyjskiej i przystąpiły do oblężenia miasta. Oddziały rozpoznawcze Aleksandra zostały zmuszone do odwrotu silnym ostrzałem z miasta. Niedługo potem obrońcy dokonali wypadu z miasta. Sytuacja oblegających była trudna, gdyż wojsku brakowało wody i żywności, a machiny oblężnicze, transportowane morzem, nie mogły być wyładowane z uwagi na działania floty perskiej. Macedończycy powtarzali bezskuteczne szturmy bez wsparcia katapult. Dopiero po kilku dniach udało się dokonać rozładunku machin oblężniczych w jednej z okolicznych zatoczek. Wojska Aleksandra rozpoczęły zasypywanie fos i ostrzał fortyfikacji Halikarnasu. Szturmy nie przynosiły jednak oczekiwanych rezultatów, a pewnej nocy obrońcy dokonali wypadu, który Macedończykom udało się odeprzeć, lecz ponieśli oni ciężkie straty. Aleksander zdecydował się wtedy przenieść ciężar walki na północną część miasta. Jednak pomimo zniszczenia fragmentu muru nocny szturm nie powiódł się, gdyż obrońcy utrzymali mur wewnętrzny. Następnego dnia rano miał miejsce krótki rozejm w celu pozbierania ciał zabitych. Następnie własną akcję ofensywną podjęli obrońcy. Jeden oddział podpalił macedońskie machiny oblężnicze, a drugi (pod dowództwem Efialtesa) zaatakował przez główną bramę gaszących pożar. Dzięki oddziałowi zwolnionych ze służby weteranów, który w krytycznym momencie natarł na obrońców miasta, wypad udało się odeprzeć, a w czasie odwrotu do Halikarnasu zginął Efialtes. W trakcie narady Memnon i podjęli decyzję o podpaleniu miasta i odwrocie. Większość wojsk ewakuowano na Kos, ale część pozostała w kilku umocnionych punktach. Po wkroczeniu do miasta, Aleksander nakazał Ptolemeuszowi oblegać resztę garnizonu, dowodzoną przez Orontobatesa. Po kilku miesiącach oblężenia zdobyto ostatnie punkty perskiego oporu w Halikarnasie. Po odwrocie z Halikarnasu, Memnon został mianowany naczelnym wodzem wszystkich sił perskich w Azji Mniejszej. Z kolei armia macedońska, po zdobyciu większej części miasta, podzieliła się – hetajrowie i Tesalowie pod komendą Parmeniona ruszyli do Sardes, a reszta wojsk – pod osobistym dowództwem Aleksandra – pomaszerowała w kierunku Licji. (pl)
- O Cerco de Halicarnasso foi travado entre Alexandre o Grande e o Império Persa Aquemênida em 334 a.C. Alexandre, que não possuía uma marinha, era continuamente ameaçado pela marinha persa. Eventualmente, a frota persa navegou para Halicarnasso, a fim de estabelecer uma nova defesa. Ada de Caria, a ex-rainha de Halicarnasso, foi expulsa de seu trono por seu irmão mais novo, Pixodarus de Caria. Quando Pixodarus morreu, o rei persa Dario nomeou Orontobates sátrapa de Caria, que incluía Halicarnasso em sua jurisdição. Com a chegada de Alexandre em 334 a.C, Ada, que possuía a fortaleza de Alinda, entregou-lhe a fortaleza. (pt)
- Оса́да Галикарна́са (осень 334 года до н. э.) — осада Александром Македонским Галикарнаса, столицы Карии. (ru)
- 哈利卡那索斯圍城戰（Siege of Halicarnassus），為亞歷山大大帝東征時，與波斯阿契美尼德帝國之間的一場攻城戰，發生在前334年。 (zh)
- Обло́га Галікарна́са — облога Александром Македонським Галікарнаса, столиці Карії, восени 334 р. до н. е. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ως πολιορκία της Αλικαρνασσού εννοείται η πολιορκία και άλωση της πόλης της Αλικαρνασσού, στη διάρκεια της εκστρατείας του Μεγάλου Αλέξανδρου στην αυτοκρατορία των Αχαιμενιδών κατά των Περσών, κατά το έτος 334 π.Χ.. (el)
- Die Belagerung von Halikarnassos war eine mehrere Monate andauernde militärische Auseinandersetzung, nach deren Ende Alexander der Große die strategisch bedeutende Hafenstadt Halikarnassos, das heutige Bodrum in der Türkei, erobern konnte. Sie dauerte vom Sommer bis zum Herbst des Jahres 334 v. Chr., wobei die letzten Verteidigungsanlagen der Stadt erst im Herbst 333 v. Chr. eingenommen werden konnten. Die Belagerung zählt zu den wichtigsten militärischen Stationen des Alexanderzugs. (de)
- El Sitio de Halicarnaso fue una batalla librada entre las fuerzas del Imperio Macedonio, lideradas por Alejandro Magno, y el Imperio Aqueménida junto con tropas griegas guarnicionadas en la ciudad de Halicarnaso en 334 a. C. La caída de Halicarnaso en manos de Alejandro significó un duro golpe para la armada persa ya que facilitó el avance macedonio hacia el este. (es)
- Le siège d’Halicarnasse oppose à l'été 334 av. J.-C. l'armée macédonienne d'Alexandre le Grand aux forces perses de la garnison de la cité d'Halicarnasse auxquelles se sont jointes des mercenaires grecs commandés par Memnon de Rhodes. Alexandre ne peut s'emparer que de la ville basse, tandis que les deux acropoles restent un temps aux mains des mercenaires grecs. (fr)
- L'assedio di Alicarnasso fu una battaglia combattuta tra Alessandro Magno e l'impero persiano achemenide nel 334 a.C. (it)
- O Cerco de Halicarnasso foi travado entre Alexandre o Grande e o Império Persa Aquemênida em 334 a.C. Alexandre, que não possuía uma marinha, era continuamente ameaçado pela marinha persa. Eventualmente, a frota persa navegou para Halicarnasso, a fim de estabelecer uma nova defesa. Ada de Caria, a ex-rainha de Halicarnasso, foi expulsa de seu trono por seu irmão mais novo, Pixodarus de Caria. Quando Pixodarus morreu, o rei persa Dario nomeou Orontobates sátrapa de Caria, que incluía Halicarnasso em sua jurisdição. Com a chegada de Alexandre em 334 a.C, Ada, que possuía a fortaleza de Alinda, entregou-lhe a fortaleza. (pt)
- Оса́да Галикарна́са (осень 334 года до н. э.) — осада Александром Македонским Галикарнаса, столицы Карии. (ru)
- 哈利卡那索斯圍城戰（Siege of Halicarnassus），為亞歷山大大帝東征時，與波斯阿契美尼德帝國之間的一場攻城戰，發生在前334年。 (zh)
- Обло́га Галікарна́са — облога Александром Македонським Галікарнаса, столиці Карії, восени 334 р. до н. е. (uk)
- وقع حصار هاليكارناسوس في عام 334 ق م بين الإسكندر الأكبر والإمبراطورية الإخمينية. ظل الإسكندر، الذي لم يمتلك حينها أي أسطول بحري، تحت تهديد سلاح البحرية الفارسي. وقد استمرت البحرية الفارسية في محاولة استفزاز الإسكندر لجذبه إلى الاشتباك معها، لكنه رفض الانجذاب والرد على كل هذه الإستفزازات. وفي النهاية، أبحر الأسطول الفارسي نحو هاليكارناسوس، لتنظيم دفاعات جديدة فيها. كانت آدا الكارية en، وهي الملكة السابقة للمدينة، قد أزيحت عن عرش المدينة من قبل أخيها الأصغر پيكسوداروس الكاري en. وعندما مات أخوها قام داريوش بتعيين أورونتوباتen كسطراف على كاريا، فكانت المدينة ضمن نطاق سلطته. ومع اقتراب الإسكندر في عام 334 ق م، قامت آدا التي كانت تحتل قلعة أليندا، بتسليم القلعة له طواعية. (ar)
- Pengepungan Halikarnassos adalah konflik antara Aleksander Agung melawan Kekaisaran Persia Akhemeniyah pada tahun 334 SM. Aleksander, yang tidak memiliki angkatan laut, terus-menerus terancam oleh angkatan laut Persia. Kapal-kapal perang Persia berusaha menyerang Aleksander, yang tidak memiliki satu kapal perang pun. Pada akhirnya, armada Persia berlayar ke Halikarnassos untuk menstabilkan pertahanan baru. Sementara itu, Ada dari Karia, mantan ratu Halikarnassos, digulingkan dari tahtanya oleh suatu pemberontakan. Darius lalu menunjuk sebagai satrap di Karia, yang meliputi Halikarnassos dalam yuridiksinya. Ketika Aleksander mendatangi Halikarnassos pada tahun 334 SM, Ada, yang mengendalikan benteng , menyerahkan benteng itu pada Aleksander. Aleksander dan Ada terbukti memiliki ikatan emos (in)
- The siege of Halicarnassus was fought between Alexander the Great and the Achaemenid Persian Empire in 334 BC. Alexander, who had no navy, was constantly being threatened by the Persian navy. It continuously attempted to provoke an engagement with Alexander, who would not oblige them. Eventually, the Persian fleet sailed to Halicarnassus, in order to establish a new defense. Ada of Caria, the former queen of Halicarnassus, had been driven from her throne by her younger brother Pixodarus of Caria. When Pixodarus died, Persian King Darius had appointed Orontobates satrap of Caria, which included Halicarnassus in its jurisdiction. On the arrival of Alexander in 334 BC, Ada, who was in possession of the fortress of Alinda, surrendered the fortress to him. (en)
- Oblężenie Halikarnasu – oblężenie, które miało miejsce w roku 334 p.n.e. Zakończyło się zdobyciem przez Macedończyków miasta bronionego przez wojska perskie, składające się głównie z greckich najemników. Po odwrocie z Halikarnasu, Memnon został mianowany naczelnym wodzem wszystkich sił perskich w Azji Mniejszej. Z kolei armia macedońska, po zdobyciu większej części miasta, podzieliła się – hetajrowie i Tesalowie pod komendą Parmeniona ruszyli do Sardes, a reszta wojsk – pod osobistym dowództwem Aleksandra – pomaszerowała w kierunku Licji. (pl)
|
