| dbo:abstract
|
- Čeljuskin (rusky Челюскин) byl sovětský parník zpevněný pro cesty arktickým ledem za účelem proplutí Severní mořskou cestou z Murmansku do Vladivostoku. Cílem expedice bylo zjistit, zda by tuto cestu mohla celou v jedné sezóně absolvovat i jiná loď než ledoborec. Potopení Čeljuskina Čeljuskin byl postaven v Dánsku a spuštěný na vodu 11. března 1933 firmou z Kodaně (původně jako Lena) a pojmenováno po ruském polárníkovi Semjonu Ivanovičovi Čeljuskinovi, který žil v osmnáctém století. Velitelem expedice byl Otto Juljevič Šmidt a kapitánem lodi byl . Na palubě bylo celkem 111 členů posádky a z Murmansku Čeljuskin odplul 2. srpna 1933. Loď sice proplula velkou část Severní cesty, ale v září uvízla v ledových polích a pak už jen driftovala než se 13. února 1934 potopila rozdrcená ledy nedaleko ostrova Koljučin v Čukotském moři. Posádce se podařilo uniknout na led a zde vytvořila provizorní vzletovou a přistávací dráhu, díky které mohli být všichni do konce dubna zachráněni. Piloti, kteří se podíleli na pátrání a záchraně, se stali prvními držiteli nově vytvořeného vyznamenání Hrdina Sovětského svazu. Při záchraně byla použita civilní verze letounu TB-1, letouny Polikarpov R-5 a jeden dopravený za účelem záchrany posádky Čeljuskina až ze Spojených států amerických. Dva američtí letečtí mechanici, kteří se na operacích podíleli, získali Leninův řád. Poloha ostrova Koljučin v Čukotském moři Protože se parníku podařilo doplout až k okraji Beringova průlivu, považovalo vedení Sovětského svazu expedici za víceméně úspěšnou. Následovaly další expedice a v roce 1935 byla cesta už využívána oficiálně i pro obchod. V roce 1936 tudy proplula ruská do Tichého oceánu, protože hrozil konflikt s Japonskem. Vrak lodi byl objeven v září 2006 v hloubce 50 metrů, nedaleko mysu Srdce-Kameň. (cs)
- Die Cheliuskin (russisch Челюскин, deutsche Transkription: Tscheljuskin) war ein sowjetisches Schiff, das von 1933 bis 1934 eine Expedition ins Nordpolarmeer zur Erkundung des Nördlichen Seewegs unternahm. Dabei geriet das Schiff ins Packeis und versank nach einer unkontrollierten Drift. Die Rettung der Schiffbrüchigen führte in der Sowjetunion zur Stiftung der Auszeichnung „Held der Sowjetunion“. Das Schiff mit Eisklasse lief 1933 unter dem Namen Lena in Dänemark vom Stapel. Es wurde von Burmeister & Wain in Kopenhagen gebaut und nach der Ablieferung im Juni 1933 an die Sowjetunion nach dem russischen Polarforscher Semjon Iwanowitsch Tscheljuskin benannt. (de)
- El desastre del Cheliúskin (en ruso, Челюскин) fue el hundimiento de un barco de vapor soviético reforzado para navegar en el hielo polar, que quedó atrapado en los hielos árticos durante la travesía de la ruta del Mar del Norte entre los puertos de Múrmansk y Vladivostok en 1933 y que se hundió definitivamente el 13 de febrero de 1934. La misión de la expedición era explorar las posibilidades que tenían los barcos no rompehielos de cubrir esa ruta del Mar del Norte en una sola temporada de navegación. (es)
- SS Chelyuskin (bahasa Rusia: «Челю́скин»; IPA: ) adalah sebuah kapal uap Soviet yang dikerahkan untuk bernavigasi ke es kutub yang menjadi lapisan es di perairan Arktik pada navigasi di sepanjang dari Murmansk sampai Vladivostok. Tugas ekspedisi tersebut adalah untuk menentukan kemungkinan perjalanan oleh kapal non-pemecah es melewati pada musim navigasi tunggal. (in)
- SS Chelyuskin (Russian: «Челю́скин», IPA: [tɕɪˈlʲuskʲɪn]) was a Soviet steamship, reinforced to navigate through polar ice, that became ice-bound in Arctic waters during navigation along the Northern Maritime Route from Murmansk to Vladivostok, and sank. 111 people were on board the Chelyuskin, and all but one were rescued by air. The expedition's task was to determine the possibility to travel by non-icebreaker through the Northern Maritime Route in a single navigation season. It was built in Denmark in 1933 by Burmeister and Wain (B&W, Copenhagen) and named after the 18th century Russian polar explorer Semion Ivanovich Chelyuskin. The head of the expedition was Otto Yuliyevich Shmidt and the ship's captain was V. I. Voronin. There were 111 people on board the steamship, including Soviet cinematographers and who documented on film the entire voyage, including the rescue. The crew members were known as Chelyuskintsy, with the singular form "Chelyuskinets". (en)
- Le Tcheliouskine (en russe : Челюскин ; en anglais : Chelyuskin ou Cheliuskin) est un bateau à vapeur soviétique renforcé pour la navigation dans les glaces polaires. Il devait étudier les possibilités de navigation par le passage du Nord-Est. Pris par les glaces, il coula en 1934, mais son équipage put être secouru. (fr)
- Il Cheliuskin (in russo: Челюскин?, traslitterato: Čeljuskin) fu un piroscafo sovietico rinforzato costruito per navigare all'interno della banchisa artica lungo la rotta marittima del Nord da Murmansk a Vladivostok. Il compito della spedizione alla quale fu destinata era quello di verificare la possibilità di percorrere con una nave non rompighiaccio la rotta marittima del Nord in una sola stagione. Fu costruito in Danimarca nel 1933 da Burmeister and Wain (B&W), Copenaghen; il suo nome ricorda un esploratore artico del XVIII secolo, il russo Semën Ivanovič Čeljuskin. Alla testa della spedizione fu nominato Otto Jul'evič Schmidt mentre il comando della nave a vapore venne affidato a Vladimir Ivanovič Voronin. L'equipaggio era composto da 111 membri che venivano chiamati Čeljuskincy. Dopo la partenza da Murmansk, avvenuta il 2 agosto 1933, la nave a vapore riuscì a raggiungere il tracciato principale della Rotta Marittima del Nord ma fu intrappolata dai ghiacci in settembre. Dopo mesi di deriva sulla banchisa la nave s'inabissò il 13 febbraio 1934, stritolata dal pack presso l'Isola di Koljučin, nel Mare dei Ciukci. Francobollo sovietico del 1935, con Anatolij Ljapidevsky, uno dei piloti che parteciparono alle operazioni si soccorso L'equipaggio riuscì però a scampare al relitto percorrendo la banchisa e costruì una pista per atterraggi aerei di emergenza usando solo alcune vanghe, badili da neve e due piedi di porco. La pista dovette essere ricostruita tredici volte prima dell'arrivo dei soccorsi: nell'aprile del 1934 l'equipaggio fu infatti trasferito per via aerea al villaggio di Vankarem. Di là circa metà dei Čeljuskincy furono trasportati, sempre con l'aereo, al villaggio di Uėlen; 53 tra loro dovettero però percorrere a piedi le oltre 300 miglia che li separavano da questa seconda località. I piloti degli aerei che parteciparono alle operazioni di soccorso furono le prime persone a ricevere l'appena istituito titolo onorifico di Eroe dell'Unione Sovietica. Questi piloti furono Anatolij Vasil'evič Ljapidevskij, Sigizmund Levanevskij (il quale però non effettuò voli verso il campo allestito sulla banchisa), , , , Nikolaj Kamanin e . pilotava un ANT-4, la versione civile del bombardiere pesante TB-1; gli altri piloti erano alla guida di Polikarpov R-5 e Slepnëv e Levanevskij conducevano un , un velivolo fatto arrivare appositamente dagli USA per partecipare alla missione. Anche due meccanici aeronautici statunitensi, Clyde Armistead e William Latimer Lavery, collaborarono alle operazioni di ricerca e soccorso della Čeljuskin e il 10 settembre 1934 fu assegnato loro l'Ordine di Lenin. Nonostante la nave fosse rimasta intrappolata alle porte dello Stretto di Bering l'URSS considerò la spedizione in modo sostanzialmente positivo perché suggeriva che una normale nave a vapore avesse la possibilità di percorrere in una sola stagione l'intera Rotta Marittima del Nord. Dopo alcune successive prove la rotta fu ufficialmente aperta e il suo sfruttamento commerciale incominciò nel 1935. L'anno successivo parte della Flotta del Baltico sovietica percorse il passaggio per trasferirsi sull'Oceano Pacifico a causa dell'incipiente stato di guerra contro il Giappone. In memoria della spedizione una piazza centrale di Jaroslavl' fu chiamata Čeljuskincy e la poetessa Marina Cvetaeva scrisse un'opera che celebrava l'operato delle squadre di soccorso. Quattro diverse spedizioni tentarono negli anni di individuare il relitto della nave. Esso fu infine scoperto nel settembre 2006 nel Mare dei Ciukci a circa 50 metri di profondità. L'esploratore polare propose che la nave fosse recuperata e trasformata in un museo. (it)
- チェリュースキン（ロシア語: «Челю́скин»；英語: SS Chelyuskin）は、ソビエト連邦の蒸気船である。1933年、ムルマンスクから北極海を経由して太平洋へ至る北極海航路を砕氷船を使わずに通過する可能性を確認するための航海を行った。9月に氷海に閉じ込められ、1934年2月に沈没したが、ベーリング海の入り口にまで到達したので、通常の汽船でもひと夏の間に北極海航路で太平洋に到達することが可能であることを示したと評価された。乗員は、チェリュースキネツ（Челюскинец, Челюскинцы）と呼ばれ、讃えられた。 (ja)
- De Tsjeljoeskin (Russisch: Челюскин) was een Sovjet-Russisch stoomschip dat van 1933 tot 1934 een expeditie ondernam in de Noordelijke IJszee (Arctische Oceaan) voor het onderzoek naar de Noordoostelijke Doorvaart. Het schip raakte daarbij bekneld in het pakijs en zonk na een ongecontroleerde verplaatsing. De redding van de bemanning van het schip werd in de Sovjet-Unie gebruikt als propagandamiddel en leidde tot de titel en onderscheiding "Held van de Sovjet-Unie". Het schip liep in 1933 onder de naam Lena van stapel in Denemarken. Het was gebouwd door de scheepswerf en machinefabriek Burmeister & Wain in Kopenhagen en na de overdracht aan de Sovjet-Unie vernoemd naar de Russische poolonderzoeker Semjon Tsjeljoeskin. Het schip was echter geen ijsbreker. (nl)
- SS Chelyuskin (russo: «Челю́скин»; IPA: [tɕɪˈlʲʉskʲɪn]) foi um navio a vapor soviético reforçado para navegar através do gelo polar e ficou preso nas águas do Ártico na Passagem do Nordeste de Murmansk para Vladivostok. O propósito da expedição era determinar a possibilidade de navegar pela Passagem com um navio que não fosse quebra-gelo. Construído na Dinamarca em 1933 pela Burmeister and Wain (B&W, Copenhagen) e nomeado em homeganem ao explorador polar russo Semion Chelyuskin. O chefe da expedição foi Otto Schmidt e o capitão do navio Vladimir Voronin. Ao todo existiam 111 pessoas a bordo do navio. A tripulação era conhecida como Chelyuskintsy, "Chelyuskinites". (pt)
- SS Czeluskin (ros. Челюскин) – parowiec o wyporności 7500 ton wybudowany w Danii w 1933 roku i zakupiony przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Nazwany na cześć Siemiona Iwanowicza Czeluskina – badacza polarnego. 10 sierpnia 1933 r. wyszedł w rejs z dwudziestodniowym opóźnieniem z Murmańska do Władywostoku przez tzw. Przejście Północno-Wschodnie. Miał przejść tę trasę w asyście lodołamacza Krasin bez zawijania do portów. Szefem ekspedycji był O. J. Szmidt, kapitanem statku W. I. Woronin, resztę 110 uczestników rejsu stanowiła załoga oraz naukowcy i ich rodziny. Podczas planowania wyprawy popełniono wiele błędów. Statek rozpoczął podróż, mimo iż nie był przystosowany do żeglugi na częściowo zamrożonych akwenach. Rejsu nie odwołano pomimo znacznego opóźnienia. Innym zaniedbaniem było zezwolenie na kontynuowanie ekspedycji po awarii, do której doszło w Cieśninie Matoczkin Szar, gdzie parowiec rozerwał dziób. Po odwołaniu towarzyszącego lodołamacza okręt został zakuty w lodach 100 mil morskich od Cieśniny Beringa. Następnie dryfował na Morzu Czukockim i 13 lutego 1934 roku zatonął, zmiażdżony przez lody. Uczestnicy rejsu wyszli na lód, skąd zostali ewakuowani (ostatnia ekipa 13 kwietnia) na ląd (przylądek Wankarem) przez lotników radzieckich: Nikołaja Kamanina (dowódcę grupy ratowniczej), A.W. Lapidiewskiego, S. A. Lewoniewskiego, W. S. Mołokowa, M. T. Slepniowa, M. W. Wodopjanowa i I. W. Doronina. Lotnicy za swój czyn, jako pierwsi w Związku Radzieckim, byli nagrodzeni tytułami bohaterów Związku Radzieckiego. (pl)
- «Челю́скин» — советский пароход, построенный в Дании на верфях фирмы Burmeister & Wain (B&W, Copenhagen) по заказу внешнеторговых организаций СССР.Пароход был предназначен для хождения между устьем Лены (отсюда и первоначальное название судна «Лена») и Владивостоком. По техническим данным пароход был для того времени наиболее современным грузопассажирским кораблём. Корабль был построен в соответствии со специальными требованиями Ллойда — «усиленный для навигации во льдах» (англ. ✠100 A1 strengthened for navigation in ice). В пресс-релизе фирмы B&W пароход был отнесён к судам ледокольного типа (the ice breaking type) для специальных целей или для специального торгового мореплавания (арктической торговли). Судно имело водоизмещение 7,5 тысяч тонн. Пароход был спущен на воду 11 марта 1933 года, испытательный поход — 6 мая 1933 года. В первый поход в Ленинград судно вышло 3 июня 1933 года под названием «Лена». Командовал судном капитан Торгфлота СССР Петерис Биезайс. В Ленинград корабль прибыл 5 июня 1933 года. Пароход «Лена» переименовали 19 июня 1933 года. Он получил новое название — «Челюскин» в честь русского мореплавателя и исследователя Севера С. И. Челюскина. (ru)
- 切柳斯金号（俄语：Челю́скин，IPA：[tɕɪˈlʲuskʲɪn]）是苏联汽船，用于探索无破冰船保障情况下通过从摩尔曼斯克到符拉迪沃斯托克的可能性。 1933年由丹麦哥本哈根的伯迈斯特韦恩公司（B&W）制造，以18世纪俄罗斯北极探险家謝苗·伊萬諾維奇·切柳斯金命名。“切柳斯金”号排水量7500吨，载重量4700吨，最高航速12节，无破冰能力。远征队领队是苏联科学院院士、著名国务活动家、北方海上航路总局局长奥托·尤利耶维奇·施密特，船长是。两人在1933年指挥“西伯利亚科夫”号成功地穿过北冰洋从阿尔汉格尔斯克航行到符拉迪沃斯托克。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- El desastre del Cheliúskin (en ruso, Челюскин) fue el hundimiento de un barco de vapor soviético reforzado para navegar en el hielo polar, que quedó atrapado en los hielos árticos durante la travesía de la ruta del Mar del Norte entre los puertos de Múrmansk y Vladivostok en 1933 y que se hundió definitivamente el 13 de febrero de 1934. La misión de la expedición era explorar las posibilidades que tenían los barcos no rompehielos de cubrir esa ruta del Mar del Norte en una sola temporada de navegación. (es)
- SS Chelyuskin (bahasa Rusia: «Челю́скин»; IPA: ) adalah sebuah kapal uap Soviet yang dikerahkan untuk bernavigasi ke es kutub yang menjadi lapisan es di perairan Arktik pada navigasi di sepanjang dari Murmansk sampai Vladivostok. Tugas ekspedisi tersebut adalah untuk menentukan kemungkinan perjalanan oleh kapal non-pemecah es melewati pada musim navigasi tunggal. (in)
- Le Tcheliouskine (en russe : Челюскин ; en anglais : Chelyuskin ou Cheliuskin) est un bateau à vapeur soviétique renforcé pour la navigation dans les glaces polaires. Il devait étudier les possibilités de navigation par le passage du Nord-Est. Pris par les glaces, il coula en 1934, mais son équipage put être secouru. (fr)
- チェリュースキン（ロシア語: «Челю́скин»；英語: SS Chelyuskin）は、ソビエト連邦の蒸気船である。1933年、ムルマンスクから北極海を経由して太平洋へ至る北極海航路を砕氷船を使わずに通過する可能性を確認するための航海を行った。9月に氷海に閉じ込められ、1934年2月に沈没したが、ベーリング海の入り口にまで到達したので、通常の汽船でもひと夏の間に北極海航路で太平洋に到達することが可能であることを示したと評価された。乗員は、チェリュースキネツ（Челюскинец, Челюскинцы）と呼ばれ、讃えられた。 (ja)
- 切柳斯金号（俄语：Челю́скин，IPA：[tɕɪˈlʲuskʲɪn]）是苏联汽船，用于探索无破冰船保障情况下通过从摩尔曼斯克到符拉迪沃斯托克的可能性。 1933年由丹麦哥本哈根的伯迈斯特韦恩公司（B&W）制造，以18世纪俄罗斯北极探险家謝苗·伊萬諾維奇·切柳斯金命名。“切柳斯金”号排水量7500吨，载重量4700吨，最高航速12节，无破冰能力。远征队领队是苏联科学院院士、著名国务活动家、北方海上航路总局局长奥托·尤利耶维奇·施密特，船长是。两人在1933年指挥“西伯利亚科夫”号成功地穿过北冰洋从阿尔汉格尔斯克航行到符拉迪沃斯托克。 (zh)
- Čeljuskin (rusky Челюскин) byl sovětský parník zpevněný pro cesty arktickým ledem za účelem proplutí Severní mořskou cestou z Murmansku do Vladivostoku. Cílem expedice bylo zjistit, zda by tuto cestu mohla celou v jedné sezóně absolvovat i jiná loď než ledoborec. Potopení Čeljuskina Poloha ostrova Koljučin v Čukotském moři Vrak lodi byl objeven v září 2006 v hloubce 50 metrů, nedaleko mysu Srdce-Kameň. (cs)
- Die Cheliuskin (russisch Челюскин, deutsche Transkription: Tscheljuskin) war ein sowjetisches Schiff, das von 1933 bis 1934 eine Expedition ins Nordpolarmeer zur Erkundung des Nördlichen Seewegs unternahm. Dabei geriet das Schiff ins Packeis und versank nach einer unkontrollierten Drift. Die Rettung der Schiffbrüchigen führte in der Sowjetunion zur Stiftung der Auszeichnung „Held der Sowjetunion“. (de)
- SS Chelyuskin (Russian: «Челю́скин», IPA: [tɕɪˈlʲuskʲɪn]) was a Soviet steamship, reinforced to navigate through polar ice, that became ice-bound in Arctic waters during navigation along the Northern Maritime Route from Murmansk to Vladivostok, and sank. 111 people were on board the Chelyuskin, and all but one were rescued by air. The expedition's task was to determine the possibility to travel by non-icebreaker through the Northern Maritime Route in a single navigation season. (en)
- Il Cheliuskin (in russo: Челюскин?, traslitterato: Čeljuskin) fu un piroscafo sovietico rinforzato costruito per navigare all'interno della banchisa artica lungo la rotta marittima del Nord da Murmansk a Vladivostok. Il compito della spedizione alla quale fu destinata era quello di verificare la possibilità di percorrere con una nave non rompighiaccio la rotta marittima del Nord in una sola stagione. Fu costruito in Danimarca nel 1933 da Burmeister and Wain (B&W), Copenaghen; il suo nome ricorda un esploratore artico del XVIII secolo, il russo Semën Ivanovič Čeljuskin. (it)
- De Tsjeljoeskin (Russisch: Челюскин) was een Sovjet-Russisch stoomschip dat van 1933 tot 1934 een expeditie ondernam in de Noordelijke IJszee (Arctische Oceaan) voor het onderzoek naar de Noordoostelijke Doorvaart. Het schip raakte daarbij bekneld in het pakijs en zonk na een ongecontroleerde verplaatsing. De redding van de bemanning van het schip werd in de Sovjet-Unie gebruikt als propagandamiddel en leidde tot de titel en onderscheiding "Held van de Sovjet-Unie". (nl)
- SS Czeluskin (ros. Челюскин) – parowiec o wyporności 7500 ton wybudowany w Danii w 1933 roku i zakupiony przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Nazwany na cześć Siemiona Iwanowicza Czeluskina – badacza polarnego. 10 sierpnia 1933 r. wyszedł w rejs z dwudziestodniowym opóźnieniem z Murmańska do Władywostoku przez tzw. Przejście Północno-Wschodnie. Miał przejść tę trasę w asyście lodołamacza Krasin bez zawijania do portów. Szefem ekspedycji był O. J. Szmidt, kapitanem statku W. I. Woronin, resztę 110 uczestników rejsu stanowiła załoga oraz naukowcy i ich rodziny. (pl)
- SS Chelyuskin (russo: «Челю́скин»; IPA: [tɕɪˈlʲʉskʲɪn]) foi um navio a vapor soviético reforçado para navegar através do gelo polar e ficou preso nas águas do Ártico na Passagem do Nordeste de Murmansk para Vladivostok. O propósito da expedição era determinar a possibilidade de navegar pela Passagem com um navio que não fosse quebra-gelo. (pt)
- «Челю́скин» — советский пароход, построенный в Дании на верфях фирмы Burmeister & Wain (B&W, Copenhagen) по заказу внешнеторговых организаций СССР.Пароход был предназначен для хождения между устьем Лены (отсюда и первоначальное название судна «Лена») и Владивостоком. (ru)
|
