| dbo:abstract
|
- Flavi Gracià o simplement Gracià (Sírmium, Pannònia, 19 d'abril del 359- 25 d'agost del 383) fou emperador romà, nomenat pel seu pare Valentinià I, el qual el va responsabilitzar de les províncies d'occident el 367. A la seva mort el 375 el govern de l'imperi va quedar repartit entre tres emperadors: ell, el seu germà menor Valentinià que governava les províncies centrals i el seu oncle Valent les orientals. (ca)
- گراتيان بالإنجليزية Gratian، هو إمبراطور روماني تولى عرش الإمبراطورية الرومانية الغربية خلفا لوالده الإمبراطور فالنتيان الأول في الفترة من (375-383).وقد قام بنصرة الديانة المسيحية على الوثنية الرومانية. (ar)
- Flavius Gratianus, známý též jako Gracián (18. dubna 359, Sirmium – 25. srpna 383, Lugdunum), byl římský císař vládnoucí od 24. srpna 367 do 25. srpna 383, nejprve jako spoluvládce svého otce Valentiniana I., od 17. listopadu 375 jako samostatný panovník na západě impéria. Jeho matkou byla Valentinianova první manželka Marina Severa. (cs)
- Ο Γρατιανός (18 Απριλίου 359 - 25 Αυγούστου 383) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας στη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (367 - 383), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Ουαλεντινιανού Α΄. Ο Γρατιανός συνόδευσε τον πατέρα του σε όλες τις εκστρατείες κατά μήκος του Ρήνου και του Δούναβη, προβιβάστηκε στο αξίωμα του Αυγούστου (367). Με τον θάνατο του πατέρα του (375) ο Γρατιανός ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας στη δύση ενώ ο ετεροθαλής αδελφός του Ουαλεντινιανός Β΄ ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας στην Παννονία, τις ανατολικές επαρχίες κυβερνούσε ο θείος του Ουάλης. Σε εκστρατεία στον Ρήνο ανάγκασε τα Γερμανικά φύλα να υποταχθούν (379), την ίδια χρονιά έπεσε ο θείος του Ουάλης στη Μάχη της Αδριανούπολης και τον διαδέχθηκε ο Θεοδόσιος Α΄. Ο Γρατιανός υποστήριξε τον Χριστιανισμό της Νίκαιας σε αντίθεση με τη Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη, εξέδωσε το Έδικτο της Θεσσαλονίκης με το οποίο αρνήθηκε τον τίτλο του Ύπατου Ποντίφηκα, μετακίνησε τον Βωμό της Νίκης από την Κούρια Ιούλια της Ρωμαϊκής Συγκλήτου. Η πόλη Κούλαρο στον ποταμό Ιζέρ της Ρωμαικής Γαλατίας ονομάστηκε προς τιμή του Γρατιανόπολις, αργότερα εξελίχτηκε στη σύγχρονη Γκρενόμπλ. Ο σφετεριστής Μάγνος Μάξιμος επαναστάτησε εναντίον του (383), ο Γρατιανός οδήγησε τον στρατό του στη Λουτέτια έξω από το Παρίσι, ηττήθηκε, δραπέτευσε στο Λούγδουνο και δολοφονήθηκε. (el)
- Graciano, latine Flavius Gratianus, naskiĝis en 359, aŭ en en laŭ Zosimo (Ίστορία νέα), kaj mortis en 383. Li estis romia imperiestro de 375 ĝis sian morto, antaŭe, en 367 li estis kunimperiestro kun sia patro Valentiniano la 1-a. En la jaro 380 Edikton de Tesaloniko promulgis li, kiu igis la kristanismon oficiala religio de Romia imperio. La franca urbo Grenoble venis el latina Gratianopolis omaĝe al Graciano. (eo)
- Gratian (* 18. April 359 in Sirmium; † 25. August 383 in Lugdunum), mit vollständigem Namen Flavius Gratianus, war von 375 bis 383 Kaiser im Westen des Römischen Reiches, wurde aber bereits 367 von seinem Vater Valentinian I. zum Mitkaiser ernannt. Zusammen mit Theodosius I. erhob er das Christentum zur Staatsreligion im Römischen Reich. (de)
- Gratian (/ˈɡreɪʃən/; Latin: Gratianus; 18 April 359 – 25 August 383) was emperor of the Western Roman Empire from 367 to 383. The eldest son of Valentinian I, Gratian accompanied his father on several campaigns along the Rhine and Danube frontiers and was raised to the rank of Augustus in 367. Upon the death of Valentinian in 375, Gratian took over government of the west while his half-brother Valentinian II was also acclaimed emperor in Pannonia. Gratian governed the western provinces of the empire, while his uncle Valens was already the emperor over the east. Gratian subsequently led a campaign across the Rhine, attacked the Lentienses, and forced the tribe to surrender. That same year, the eastern emperor Valens was killed fighting the Goths at the Battle of Adrianople, which led to Gratian elevating Theodosius to replace him in 379. Gratian favoured Nicene Christianity over traditional Roman religion, issuing the Edict of Thessalonica, refusing the office of pontifex maximus, and removing the Altar of Victory from the Roman Senate's Curia Julia. The city of Cularo on the Isère river in Roman Gaul was renamed Gratianopolis after him, which later evolved to Grenoble. In 383, faced with rebellion by the usurper Magnus Maximus, Gratian marched his army towards Lutetia (Paris). His army deserted him. He fled to Lugdunum and was later murdered. (en)
- Flavio Graziano Augusto (latinez: Flavius Gratianus Augustus; Sirmium, 359 - Lyon, 383ko abuztuaren 25), erromatar enperadorea izan zen 375 hil zen arte. Valentiniano I.aren semea izan zen. 367ko abuztuaren 4an, aitak augusto titulua eman zion. 375eko azaroaren 17an, Valentiniano I.aren heriotzaren ostean, legioek haren beste seme bat aldarrikatu zuten enperadore, Valentiniano II.aren izenpean. Grazianok hautaketa hori onartu zuen. Galia probintzia bere esku utzita, Valentiniano II.ak Italia, Iliria eta Afrika probintziak zituen bere agindupean, ofizialki behintzat, zeren, benetako boterea Grazianok zeukan. Ekialdean Valentek jarraitu zuen gobernuan. 378ko abuztuaren 9an egundoko porrota izan zuen Valentek godoen kontra. Borrokan hil zenez, Grazianoren esku geratu zen ekialdeko erdia ere. Honek, ordea, uste zuen haren menpeko lurraldea zabalegia zela kontrolpean eduki ahal izateko. Hortaz, Teodosio I izendatu zuen ekialdeko enperadorea. Elkarrekin Balkanetako barbaroen aurka borrokatu zuten 382 arte. Hastapenean adore handiko enperadorea bazen ere, poliki poliki gobernuko kontuak utzi eta postuak ematen zizkion plazeretan murgildu zen Graziano. Honela, Inperioa Merobaudes jeneral frankoaren eta Anbrosio Milango artzapezpikuaren esku geratu zen. Gainera, alanoen talde bat hartu zuen bizkartzain, eta publikoki eszita bezala agertzen zen. Hori guztia zela eta, nahigabea nagusitu zen armadaren artean. Magno Maximo izeneko jeneral bat, nahigabe horretaz baliatuta, Britanian matxinatu zen. Armada handi baten lagun, Galiara abiatu zen, non Graziano zegoen garai hartan. Graziano, bere tropek desertatu ondoren, atzeman eta hil zuten 383ko abuztuaren 25ean. Grazianoren agintaldia garrantzitsua da kristau historiaren aldetik. Izan ere, garai horretan kristautasuna erlijio nagusia bilakatu zen Inperioan barnan. Milango Anbrosioren aholkuei jarraiki, erlijio paganoak debekatu zituen; titulua arbuiatu zuen; Garaipenaren Aldarea Senatuko etxetik atera zuen; eta, Vestaren birjinei ematen zitzaien diru-laguntzak murriztu zizkien.
* Datuak: Q189108
* Multimedia: Gratianus (eu)
- Flavio Graciano Augusto (en latín, Flavius Gratianus Augustus; abril o mayo de 359-25 de agosto de 383), más conocido como Graciano o Graciano el Joven para diferenciarlo de su abuelo Graciano el Viejo, fue emperador de Occidente entre 375 y 383. Favoreció claramente la religión cristiana contra el paganismo, rechazando los tradicionales atributos paganos de los emperadores, como el título y cargo de Pontifex maximus, y quitando el Altar de la Victoria del Senado. (es)
- Gratianus (/ˈɡreɪʃən/; bahasa Latin: Flavius Gratianus Augustus; 18 April/23 Mei 359 – 25 Agustus 383) adalah kaisar Romawi dari 367 sampai 383.Sebagai anak sulung dari Valentinian I, pada masa mudanya Gratianus diajak ayahnya pada beberapa kampanye di sepanjang frontier Rhine dan Danube. Setelah kematian Valentinian pada 375, saudara Gratianus Valentinian II diangkat menjadi kaisar oleh para prajurit ayahnya. Pada 378, para jenderal Gratianus meraih kemenangan atas , sebuah cabang dari Alamanni, di . Gratianus kemudian memimpin sebuah kampanye di sepanjang Rhine, sebagai kaisar terakhir yang melakukan hal tersebut, dan menyerang Lentienses, memaksa suku tersebut untuk menyerah. Pada tahun yang sama, pamannya Valens tewas dalam Pertempuran Adrianopel melawan – membuat Gratianus menjadi penguasa seluruh Kekaisaran Romawi. Ia mengangkat agama Kristen sebagai agama Romawi tradisional, menolak dan menyingkirkan dari Senat Romawi. (in)
- Gratien (en latin : Flavius Gratianus Augustus), né en 359 à Sirmium (actuelle Sremska Mitrovica en Serbie) et mort le 25 août 383 à Lugdunum, régna sur la partie occidentale de l’Empire romain de 367 à 383. Fils aîné de l’empereur Valentinien Ier, il accompagna son père au cours de campagnes sur les frontières du Rhin et du Danube. Élevé au rang d’Auguste en 367, il sera coempereur avec son père jusqu’à la mort de celui-ci en 375. Il gouverna alors la partie occidentale de l’Empire romain de concert avec son demi-frère, Valentinien II, également acclamé auguste par les généraux de Pannonie. Son oncle, Valens, était déjà empereur dans la partie orientale de l’empire. Par la suite, il fit campagne au-delà du Rhin chez les Lentiens qu’il vainquit lors de la bataille d'Argentovaria, en 378. La même année, Valens devait périr aux mains des Goths lors de la bataille d’Andrinople. Devant l’urgence de la situation militaire, Gratien, devenu seul Auguste, le remplaça par le général espagnol Théodose (r. 379 – 395) qui devait par la suite être le dernier empereur à régner seul sur un empire indivis. Sa politique religieuse qui lui aliéna tant l’aristocratie encore païenne que les chrétiens ariens ainsi que son favoritisme à l’endroit de militaires étrangers lui valurent de nombreux ennemis. En 383, devant faire face à la rébellion de Magnus Maximus, « comes » de Bretagne, Gratien fit face à celui-ci près de Lutèce, mais fut abandonné par son armée. L’empereur tenta de se réfugier à Lyon où il fut assassiné le 25 aout 383 par un lieutenant de Magnus Maximus. (fr)
- フラウィウス・グラティアヌス（ラテン語: Flavius Gratianus, 359年4月18日か5月23日 - 383年8月25日）は、ローマ帝国の皇帝（在位：367年 - 383年）。異母弟にウァレンティニアヌス2世がいる。 (ja)
- 그라티아누스(Flavius Valentinianus, 359년 4월 18일 - 383년 8월 25일)는 375년부터 383년 죽을 때까지 로마 제국의 서방을 다스린 황제였다. 그는 과거 로마의 다신교적 전통에서 벗어나 기독교의 우위를 강조한 황제로 유명하다. (ko)
- Flavio Graziano (in latino: Flavius Gratianus; Sirmio, 18 aprile/23 maggio 359 – Lugdunum, 25 agosto 383) è stato un imperatore romano dal novembre 375 fino alla sua morte. Sotto l'influenza del vescovo di Milano Ambrogio, l'imperatore Graziano avviò una politica fortemente anti-pagana. Rifiutò di assumere la tradizionale carica di Pontefice Massimo, eliminò i privilegi dei collegi sacerdotali pagani e fece togliere dal senato romano l'altare della Vittoria. Il gesto di Graziano diede avvio a una lunga polemica fra pagani e cristiani, che fu gestita con estrema durezza dal vescovo Ambrogio, contrario a ogni cedimento. La disputa sull'altare della Vittoria fu l'estremo tentativo del paganesimo di salvaguardare la propria posizione nel mondo politico dell'Impero ormai divenuto cristiano. (it)
- Flávio Graciano (em latim: Flavius Gratianus; Sirmio, 18 de abril ou 23 de maio de 359 — 25 de agosto de 383), mais tarde renomeado como Flávio Graciano Augusto (em latim: Flavius Gratianus Augustus) em decorrência de sua ascensão, foi um imperador romano do Ocidente de 375 a 383. Em 378, com a morte de Valente no campo de Adrianópolis, Graciano passou a governar também o Império Romano do Oriente, que concedeu em 19 de janeiro de 379 a Teodósio I. Favoreceu claramente a religião cristã contra o paganismo, recusando os tradicionais atributos pagãos dos imperadores e tirando o Altar da Vitória do senado. (pt)
- Flavius Gratianus (Sirmium, 18 april 359 - 25 augustus 383) was een Romeins keizer van 4 augustus 367 tot 25 augustus 383; in het westen eerst samen met zijn vader Valentinianus I, later met zijn halfbroer Valentinianus II, en in het oosten was hij met Valentinianus II de enige keizer na de dood van Valens (378) tot de benoeming van Theodosius I (379). Gratianus was de zoon van Valentinianus I en diens eerste vrouw Marina Severa, en werd in 359 geboren in Sirmium in Pannonia. Als kind vergezelde hij in 367 zijn vader op een veldtocht tegen de Alamannen in Gallia. Zijn vader werd ernstig ziek en het leek of hij zou sterven. Valentinianus werd echter weer beter en benoemde vervolgens Gratianus tot medekeizer. Velen (zowel generaals als ook Valentinianus zelf) hadden bedenkingen bij deze stap. Gratianus, hoewel absoluut niet dom, was niet echt in de wieg gelegd om legeraanvoerder te worden, hoezeer zijn vader ook pogingen deed. Daarom werd, en om een opstand van het leger te voorkomen, na de dood van Valentinianus in 375 diens vierjarige zoon als Valentinianus II tot keizer uitgeroepen. Gratianus leek hier eerst niet echt blij mee te zijn, maar schikte zich later toch in de zaak. In 378 vroeg Valens, de keizer in het oosten, om hulp bij een veldtocht tegen de Goten, die in Thracië in opstand waren. Gratianus stuurde een leger, maar tegen zijn bevel in besloot de legerleiding een aantal legioenen toch thuis te laten. Dit onderstreepte nog eens hoe weinig respect Gratianus genoot bij het leger. Dit bleek achteraf wel een goede zet, want toen Gratianus vertrok naar het oosten vielen de Alamannen aan. Zij werden echter volledig verslagen door de achtergebleven troepen in de Slag bij Argentovaria. In het oosten wilde Valens niet wachten op Gratianus: hij wilde liever in zijn eentje overwinnen. De Slag bij Adrianopel op 9 augustus 378 werd echter een catastrofe, en twee derde van het oostelijk leger werd vernietigd, inclusief Valens. Gratianus, zelf dus geen militair had toen een groot probleem. Snel haalde hij de jonge Theodosius uit Spanje en maakte hem aanvoerder van de oostelijke troepen. Deze had aardig wat succes tegen de Goten, en op 19 januari benoemde Gratianus Theodosius tot keizer, en keerde vervolgens terug naar het westen. Gratianus was een christen, en liet onder invloed van bisschoppen veel wetten uitvaardigen tegen het oude Romeinse polytheïsme. Daar was veel weerstand tegen. Als antwoord daarop weigerde Gratianus voortaan de titel pontifex maximus (opperpriester) te voeren. Deze titel wordt sindsdien gevoerd door de pausen. Begin 383 kwam usurpator Magnus Maximus in Britannia in opstand. Hij nam Gallia en Spanje in bezit en had weinig te duchten van Gratianus. Deze trok tegen Maximus ten strijde, doch bij Parijs liep zijn leger, inclusief generaal Merobaudes over naar de opstandelingen. Gratianus blies de aftocht en probeerde naar Italië te vluchten. Tijdens die vlucht werd hij gevangengenomen en vermoord. (nl)
- Gracjan, Gratianus, Flavius Gratianus Augustus (ur. 18 kwietnia 359 w Sirmium, zm. 25 sierpnia 383 pod Lugdunum) – cesarz zachodniorzymski od 375, syn Walentyniana I i jego pierwszej żony – Sewery. Tytuł augusta otrzymał w 367 roku, po objęciu władzy mianował współrządcą swego czteroletniego brata przyrodniego – Walentyniana II. 1 stycznia 367 objął konsulat wraz z Dagalaifem. W tym samym roku w Ambianum Walentynian ogłosił go cesarzem. Mniej więcej w tym czasie retor i poeta Auzoniusz został wychowawcą Gracjana na dworze w Trewirze. Rok później Gracjan wyprawił się z Walentynianem na Alamanów, wyprawa zakończyła się zwycięstwem pod Solicinium. Prawdopodobnie w 370 uczestniczył w wyprawie, która dotarła do źródeł Dunaju. Wydarzenie to zostało opisane przez Auzoniusza w poemacie Mozela. W 371 objął swój drugi konsulat wraz z Petroniuszem Probusem. Trzy lata później został konsulem wraz z Ekwicjuszem oraz ożenił się z Konstancją, pogrobową córką cesarza Konstancjusza II. W 377 roku wysłał komesa Frigeridusa do Tracji, by wspomóc wschodniorzymskiego cesarza Walensa w walce ze zrewoltowanymi Gotami. Rok później odniósł zwycięstwo nad Alamanami pod Argentią i wyruszył na wschód do walki z Gotami. Walens, nie czekając na posiłki, wydał Gotom bitwę pod Adrianopolem, w której poniósł śmierć. Gracjan został wtedy jedynowładcą Imperium Romanum. Był pierwszym z cesarzy chrześcijańskich, który odmówił przyjęcia tytułu pontifex maximus. W 380 objął konsulat wraz z Teodozjuszem, razem z nim wydał Edykt tesaloński. Rok później przeniósł swój dwór do Mediolanu. W 382 usunął ołtarz bogini Wiktorii z sali posiedzeń senatu i odebrał dotacje państwowe świątyniom pogańskim mimo sprzeciwu Symmacha, prefekta miasta Rzymu. W 383 po śmierci Konstancji Gracjan ożenił się z Letą. W tym samym roku wybuchł bunt legionów stacjonujących w Brytanii pod dowództwem Magnusa Maximusa. Wojska Gracjana spotkały armię uzurpatora pod Lutecją (Paryżem), jednak nie doszło do bezpośredniego starcia. Gracjan, niedoświadczony dowódca opuszczony przez armię, uciekł na południe. 25 sierpnia został pochwycony i zabity w Lugdunum przez Adragancjusza, współpracownika Maksymusa. Imię Gratianus nosił również rzymski uzurpator z Brytanii, rządzący w latach 406-407. (pl)
- Gratianus (Flavius Gratianus), född 18 april 359 i Sirmium, Pannonien, död 25 augusti 383 vid Lugdunum, var romersk kejsare från den 4 augusti 367 till den 25 augusti 383. Han uppfostrades av skalden Ausonius från Burdigala (Bordeaux). Gratianus utsågs som åttaåring till romersk kejsare av sin far kejsaren Valentinianus I år 367. Gratianus var då medkejsare med sin far och farbror Valens, som härskade över den östliga delen av imperiet. När Valentinianus I dog år 375 blev Gratianus härskare över rikets västliga hälft. Han överlät Italien till brodern Valentinianus II och övertog själv de romerska områdena på andra sidan Alperna med residens i Trier i södra Gallien. Han fick kämpa mot flera folk, bland annat alemannerna över vilka han vann en stor seger 378. Samma år försökte han hjälpa sin farbror Valens som dog i slaget vid Adrianopel mot goterna, men kom för sent. Han blev då ensam härskare över romarriket men överlät östriket till Theodosius. När usurpatorn Magnus Maximus gjorde uppror och sände en här till Gallien, måste Gratianus fly och blev år 383 mördad i Lugdunum. Såsom kejsare visade han sig vara en ivrig kristen och athanasian samt leddes i mycket av biskop Ambrosius av Milano, som uppmuntrande förföljelser av hedningar. (sv)
- Фла́вий Грациа́н (лат. Flavius Gratianus, 359—383 гг.) — император западной части Римской империи в 375—383 гг. Грациан был провозглашён отцом, императором Валентинианом I, соправителем Римской империи на западе с титулом августа в 367 году. В 375 году после смерти отца он стал правящим императором в возрасте 16 лет. Одним из самых значительных его деяний в качестве правителя было назначение в 379 году военачальника Феодосия (получившего прозвище Великий) императором восточной части Римской империи. 24-летний Грациан был убит заговорщиками в Галлии в результате военного мятежа Магна Максима. По случаю посещения Грацианом был переименован галльский город Куларо. Отсюда происходит его современное название — Гренобль. (ru)
- Фла́вій Граціа́н (лат. Flavius Gratianus; * бл. 359, Сірмій — † 25 серпня 383, Ліон) — імператор Західної Римської імперії з 375 по 383 рік. Граціан був проголошений батьком, імператором Валентиніаном I, співправителем Західної Римської імперії з титулом августа у 367 році. У 375 році після смерті батька він став самостійним імператором у віці 16 років. (uk)
- 格拉提安（Flavius Gratianus，359年－383年），罗马帝国西部的皇帝，375年至383年在位。史學家愛德華·吉朋評為英勇、寬厚的皇帝。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Flavi Gracià o simplement Gracià (Sírmium, Pannònia, 19 d'abril del 359- 25 d'agost del 383) fou emperador romà, nomenat pel seu pare Valentinià I, el qual el va responsabilitzar de les províncies d'occident el 367. A la seva mort el 375 el govern de l'imperi va quedar repartit entre tres emperadors: ell, el seu germà menor Valentinià que governava les províncies centrals i el seu oncle Valent les orientals. (ca)
- گراتيان بالإنجليزية Gratian، هو إمبراطور روماني تولى عرش الإمبراطورية الرومانية الغربية خلفا لوالده الإمبراطور فالنتيان الأول في الفترة من (375-383).وقد قام بنصرة الديانة المسيحية على الوثنية الرومانية. (ar)
- Flavius Gratianus, známý též jako Gracián (18. dubna 359, Sirmium – 25. srpna 383, Lugdunum), byl římský císař vládnoucí od 24. srpna 367 do 25. srpna 383, nejprve jako spoluvládce svého otce Valentiniana I., od 17. listopadu 375 jako samostatný panovník na západě impéria. Jeho matkou byla Valentinianova první manželka Marina Severa. (cs)
- Graciano, latine Flavius Gratianus, naskiĝis en 359, aŭ en en laŭ Zosimo (Ίστορία νέα), kaj mortis en 383. Li estis romia imperiestro de 375 ĝis sian morto, antaŭe, en 367 li estis kunimperiestro kun sia patro Valentiniano la 1-a. En la jaro 380 Edikton de Tesaloniko promulgis li, kiu igis la kristanismon oficiala religio de Romia imperio. La franca urbo Grenoble venis el latina Gratianopolis omaĝe al Graciano. (eo)
- Gratian (* 18. April 359 in Sirmium; † 25. August 383 in Lugdunum), mit vollständigem Namen Flavius Gratianus, war von 375 bis 383 Kaiser im Westen des Römischen Reiches, wurde aber bereits 367 von seinem Vater Valentinian I. zum Mitkaiser ernannt. Zusammen mit Theodosius I. erhob er das Christentum zur Staatsreligion im Römischen Reich. (de)
- Flavio Graciano Augusto (en latín, Flavius Gratianus Augustus; abril o mayo de 359-25 de agosto de 383), más conocido como Graciano o Graciano el Joven para diferenciarlo de su abuelo Graciano el Viejo, fue emperador de Occidente entre 375 y 383. Favoreció claramente la religión cristiana contra el paganismo, rechazando los tradicionales atributos paganos de los emperadores, como el título y cargo de Pontifex maximus, y quitando el Altar de la Victoria del Senado. (es)
- フラウィウス・グラティアヌス（ラテン語: Flavius Gratianus, 359年4月18日か5月23日 - 383年8月25日）は、ローマ帝国の皇帝（在位：367年 - 383年）。異母弟にウァレンティニアヌス2世がいる。 (ja)
- 그라티아누스(Flavius Valentinianus, 359년 4월 18일 - 383년 8월 25일)는 375년부터 383년 죽을 때까지 로마 제국의 서방을 다스린 황제였다. 그는 과거 로마의 다신교적 전통에서 벗어나 기독교의 우위를 강조한 황제로 유명하다. (ko)
- Flavio Graziano (in latino: Flavius Gratianus; Sirmio, 18 aprile/23 maggio 359 – Lugdunum, 25 agosto 383) è stato un imperatore romano dal novembre 375 fino alla sua morte. Sotto l'influenza del vescovo di Milano Ambrogio, l'imperatore Graziano avviò una politica fortemente anti-pagana. Rifiutò di assumere la tradizionale carica di Pontefice Massimo, eliminò i privilegi dei collegi sacerdotali pagani e fece togliere dal senato romano l'altare della Vittoria. Il gesto di Graziano diede avvio a una lunga polemica fra pagani e cristiani, che fu gestita con estrema durezza dal vescovo Ambrogio, contrario a ogni cedimento. La disputa sull'altare della Vittoria fu l'estremo tentativo del paganesimo di salvaguardare la propria posizione nel mondo politico dell'Impero ormai divenuto cristiano. (it)
- Фла́вій Граціа́н (лат. Flavius Gratianus; * бл. 359, Сірмій — † 25 серпня 383, Ліон) — імператор Західної Римської імперії з 375 по 383 рік. Граціан був проголошений батьком, імператором Валентиніаном I, співправителем Західної Римської імперії з титулом августа у 367 році. У 375 році після смерті батька він став самостійним імператором у віці 16 років. (uk)
- 格拉提安（Flavius Gratianus，359年－383年），罗马帝国西部的皇帝，375年至383年在位。史學家愛德華·吉朋評為英勇、寬厚的皇帝。 (zh)
- Ο Γρατιανός (18 Απριλίου 359 - 25 Αυγούστου 383) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας στη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (367 - 383), μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα Ουαλεντινιανού Α΄. Ο Γρατιανός συνόδευσε τον πατέρα του σε όλες τις εκστρατείες κατά μήκος του Ρήνου και του Δούναβη, προβιβάστηκε στο αξίωμα του Αυγούστου (367). Με τον θάνατο του πατέρα του (375) ο Γρατιανός ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας στη δύση ενώ ο ετεροθαλής αδελφός του Ουαλεντινιανός Β΄ ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας στην Παννονία, τις ανατολικές επαρχίες κυβερνούσε ο θείος του Ουάλης. Σε εκστρατεία στον Ρήνο ανάγκασε τα Γερμανικά φύλα να υποταχθούν (379), την ίδια χρονιά έπεσε ο θείος του Ουάλης στη Μάχη της Αδριανούπολης και τον διαδέχθηκε ο Θεοδόσιος Α΄. Ο Γρατιανός υποστήριξε τον Χριστιανισμό της Νίκαιας σε αντίθεση με τη Θ (el)
- Gratian (/ˈɡreɪʃən/; Latin: Gratianus; 18 April 359 – 25 August 383) was emperor of the Western Roman Empire from 367 to 383. The eldest son of Valentinian I, Gratian accompanied his father on several campaigns along the Rhine and Danube frontiers and was raised to the rank of Augustus in 367. Upon the death of Valentinian in 375, Gratian took over government of the west while his half-brother Valentinian II was also acclaimed emperor in Pannonia. Gratian governed the western provinces of the empire, while his uncle Valens was already the emperor over the east. (en)
- Flavio Graziano Augusto (latinez: Flavius Gratianus Augustus; Sirmium, 359 - Lyon, 383ko abuztuaren 25), erromatar enperadorea izan zen 375 hil zen arte. Valentiniano I.aren semea izan zen. 367ko abuztuaren 4an, aitak augusto titulua eman zion. 375eko azaroaren 17an, Valentiniano I.aren heriotzaren ostean, legioek haren beste seme bat aldarrikatu zuten enperadore, Valentiniano II.aren izenpean.
* Datuak: Q189108
* Multimedia: Gratianus (eu)
- Gratianus (/ˈɡreɪʃən/; bahasa Latin: Flavius Gratianus Augustus; 18 April/23 Mei 359 – 25 Agustus 383) adalah kaisar Romawi dari 367 sampai 383.Sebagai anak sulung dari Valentinian I, pada masa mudanya Gratianus diajak ayahnya pada beberapa kampanye di sepanjang frontier Rhine dan Danube. Setelah kematian Valentinian pada 375, saudara Gratianus Valentinian II diangkat menjadi kaisar oleh para prajurit ayahnya. Pada 378, para jenderal Gratianus meraih kemenangan atas , sebuah cabang dari Alamanni, di . Gratianus kemudian memimpin sebuah kampanye di sepanjang Rhine, sebagai kaisar terakhir yang melakukan hal tersebut, dan menyerang Lentienses, memaksa suku tersebut untuk menyerah. Pada tahun yang sama, pamannya Valens tewas dalam Pertempuran Adrianopel melawan – membuat Gratianus menjadi pe (in)
- Gratien (en latin : Flavius Gratianus Augustus), né en 359 à Sirmium (actuelle Sremska Mitrovica en Serbie) et mort le 25 août 383 à Lugdunum, régna sur la partie occidentale de l’Empire romain de 367 à 383. Fils aîné de l’empereur Valentinien Ier, il accompagna son père au cours de campagnes sur les frontières du Rhin et du Danube. Élevé au rang d’Auguste en 367, il sera coempereur avec son père jusqu’à la mort de celui-ci en 375. Il gouverna alors la partie occidentale de l’Empire romain de concert avec son demi-frère, Valentinien II, également acclamé auguste par les généraux de Pannonie. Son oncle, Valens, était déjà empereur dans la partie orientale de l’empire. (fr)
- Flavius Gratianus (Sirmium, 18 april 359 - 25 augustus 383) was een Romeins keizer van 4 augustus 367 tot 25 augustus 383; in het westen eerst samen met zijn vader Valentinianus I, later met zijn halfbroer Valentinianus II, en in het oosten was hij met Valentinianus II de enige keizer na de dood van Valens (378) tot de benoeming van Theodosius I (379). Gratianus was de zoon van Valentinianus I en diens eerste vrouw Marina Severa, en werd in 359 geboren in Sirmium in Pannonia. (nl)
- Gracjan, Gratianus, Flavius Gratianus Augustus (ur. 18 kwietnia 359 w Sirmium, zm. 25 sierpnia 383 pod Lugdunum) – cesarz zachodniorzymski od 375, syn Walentyniana I i jego pierwszej żony – Sewery. Tytuł augusta otrzymał w 367 roku, po objęciu władzy mianował współrządcą swego czteroletniego brata przyrodniego – Walentyniana II. Imię Gratianus nosił również rzymski uzurpator z Brytanii, rządzący w latach 406-407. (pl)
- Flávio Graciano (em latim: Flavius Gratianus; Sirmio, 18 de abril ou 23 de maio de 359 — 25 de agosto de 383), mais tarde renomeado como Flávio Graciano Augusto (em latim: Flavius Gratianus Augustus) em decorrência de sua ascensão, foi um imperador romano do Ocidente de 375 a 383. (pt)
- Фла́вий Грациа́н (лат. Flavius Gratianus, 359—383 гг.) — император западной части Римской империи в 375—383 гг. Грациан был провозглашён отцом, императором Валентинианом I, соправителем Римской империи на западе с титулом августа в 367 году. В 375 году после смерти отца он стал правящим императором в возрасте 16 лет. Одним из самых значительных его деяний в качестве правителя было назначение в 379 году военачальника Феодосия (получившего прозвище Великий) императором восточной части Римской империи. 24-летний Грациан был убит заговорщиками в Галлии в результате военного мятежа Магна Максима. (ru)
- Gratianus (Flavius Gratianus), född 18 april 359 i Sirmium, Pannonien, död 25 augusti 383 vid Lugdunum, var romersk kejsare från den 4 augusti 367 till den 25 augusti 383. Han uppfostrades av skalden Ausonius från Burdigala (Bordeaux). Gratianus utsågs som åttaåring till romersk kejsare av sin far kejsaren Valentinianus I år 367. Gratianus var då medkejsare med sin far och farbror Valens, som härskade över den östliga delen av imperiet. När usurpatorn Magnus Maximus gjorde uppror och sände en här till Gallien, måste Gratianus fly och blev år 383 mördad i Lugdunum. (sv)
|
_-_Glyptothek_-_Munich_-_Germany_2017.jpg?width=300)
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
_-_Glyptothek_-_Munich_-_Germany_2017.jpg){kind=link}
.png){kind=link}
.jpg){kind=link}
