| dbo:abstract
|
- مدرسة العلاج المتمركز حول العميل أو مدرسة العلاج المتمركز حول الشخص (بالإنجليزية: Person-centered therapy) هي العمل الرئيسي الذي نشره كارل روجرز عام 1951. وتُعد من أوضح الأمثلة على المدارس الإنسانية في العلاج النفسي. صنفها النقاد كونها ممارسة لعلاقة إنسانية عميقة من الفهم والقبول حيث يقوم المعالج بإظهار الانفتاح والتعاطف والتقدير الإيجابي غير المشروط، مع أهمية إبرازه الاستماع العميق المتمعن للعميل والمحاولة الأمينة للدخول إلى عالمه الخاص لمساعدته على التعبير عن ذاته وتطويرها. تُؤكد هذه المدرسة على أن العميل هو مركز العملية المشورية وليس المعالج، حيث أنها تؤمن أن كل إنسان لديه القدرة الكامنة على التعامل مع مشكلاته واستخراج الموارد الكامنة في نفسه لإزالة الأسباب المعوقة لنموه الشخصي. كما تُوكد أيضًا على أولوية الفرد في مقابل الجمود والعقائدية الموجودة سواء في الدين أو في المدارس النفسية الجامدة مثل التحليل النفسي الكلاسيكي. (ar)
- La personocentrigita psikoterapio – angle person-centered psychotherapy - estas terapia formo de la humanisma psikologio kaj ankaŭ foje nomatas "interparola", "ne-direktiga" aŭ "klientocentrigita psikoterapio". (eo)
- Die Gesprächspsychotherapie (umgangssprachlich auch Gesprächstherapie), klientenzentrierte Psychotherapie oder klientenzentrierte Gesprächspsychotherapie (auch non-direktive sowie personzentrierte Psychotherapie nach der im Englischen gebräuchlichen Bezeichnung person-centered psychotherapy) ist eine Psychotherapieform der Humanistischen Psychologie, die auf Konzepte von Carl Rogers (1902–1987) zurückgeht. Der nur im Deutschen übliche Begriff Gesprächspsychotherapie (GPT) wurde in den 1960er-Jahren aus berufspolitischen Gründen von Reinhard Tausch (1921–2013) bei der Einführung dieser Therapieform geprägt und ist für die Bezeichnung der heilkundlichen Therapie in Deutschland heute üblich. In der Schweiz ist auch der Begriff personzentrierter Ansatz (PCA) gebräuchlich. Einzelne in der GPT entwickelte konzeptionelle Ansätze und interaktionsbezogene Vorgehensweisen finden auch außerhalb der Psychotherapie Anwendung, z. B. im Rahmen alltäglicher zwischenmenschlicher Kommunikation, der Beratung bis hin zu Lehr- und Lernmethoden. (de)
- La psicoterapia centrada en el cliente es el nombre de una psicoterapia enmarcada en la psicología humanista. "Cliente" pretende enfatizar un matiz semántico distinto a "paciente", ya que un cliente permanece con la responsabilidad y libertad sobre el proceso terapéutico como un agente activo, en contraposición de "paciente", como indica este término en su sentido literal ("ser paciente con el problema"). Con frecuencia se habla de "enfoque centrado en el cliente". Enfoque es un término más general con más matices filosóficos, que permiten enmarcar con este una consecuente psicoterapia y comprensión sobre los intercambios interpersonales acaecidos durante el proceso psicoterapéutico. Psicoterapia centrada en el cliente es también el nombre de un libro escrito por el psicólogo estadounidense Carl Rogers, considerado fundamental dentro de la escuela humanista de psicoterapia. (es)
- L’Approche centrée sur la personne (ACP) est une méthode de psychothérapie et de relation d'aide (counselling) créée par le psychologue nord-américain Carl Rogers (1902-1987). L’Approche centrée sur la personne appartient au courant de la psychologie humaniste également dénommée « troisième force » sur le continent américain, aux côtés de la psychanalyse et du béhaviorisme (thérapie comportementale). Les idées de Carl Rogers ont fortement influencé le champ des relations humaines et ont donné naissance à la Psychothérapie centrée sur le client. En 1987, année de sa mort, il est d'ailleurs pressenti comme candidat au prix Nobel de la Paix[réf. nécessaire] pour ses interventions de facilitation en Afrique du Sud, en Irlande, en Amérique centrale et dans l'ex-Union soviétique. (fr)
- Modh oibre, saothraithe ag an síceolaí Meiriceánach Carl Rogers, a dtugtar teiripe neamhdhírithe uirthi freisin. Bunaithe ar an gcoincheap go bhfuil gach duine maith réasúnach sóisialaithe go bunúsach, ag iarraidh a chumas folaigh a bhaint amach an t-am ar fad (é féin a chur i ngníomh). Sa choincheap seo, tarlaíonn mí-oiriúnú síceolaíoch nuair a tharlaíonn rudaí do dhuine a théann i gcoinne a fhéiníomhá. Tá an teiripe seo neamhdhírithe sa chiall nach dtugann an síceolaí treoir don chliant ar cad ba cheart a rá, a dhéanamh nó a mhothú, ach éisteann le hionbhá chun ligean don chliant a fhéiníomhá a athrú de réir a chéile. (ga)
- Person-centered therapy, also known as person-centered psychotherapy, person-centered counseling, client-centered therapy and Rogerian psychotherapy, is a form of psychotherapy developed by psychologist Carl Rogers beginning in the 1940s and extending into the 1980s. Person-centered therapy seeks to facilitate a client's self-actualizing tendency, "an inbuilt proclivity toward growth and fulfillment", via acceptance (unconditional positive regard), therapist congruence (genuineness), and empathic understanding. (en)
- Terapi berpusat pada orang adalah bentuk terapi humanistik yang dikembangkan oleh Carl Rogers pada pertengahan abad ke-20. Tujuan dari terapi ini adalah untuk membantu klien mengenali dan memahami perasaan sesungguhnya. Asumsi pada terapi ini didasarkan bahwa merupakan ahli yang paling baik tentang dirinya sendiri dan mampu mencari pemecahan atas permasalahannya sendiri. Tugas terapis adalah memberikan suasana yang hangat dan mendukung untuk meningkatkan konsep diri klien serta mendorong klien memperoleh pemahaman terhadap masalah. Cara untuk mencapai tujuan ini dengan mendengar secara aktif dan pembicaraan , sebuah teknik yang memposisikan terapis sebagai cermin untuk perasaan yang dialami klien. (in)
- 인간 중심 치료(PCT, Person-centered therapy)로도 불리우는 인간 중심 상담(person-centered counseling)은 미국의 심리학자 칼 로저스(Carl Rogers)가 1940년대 초에 개발한 상담심리학의 한 방법이다. 이 상담(counseling)은 개발 이래 1980년대까지 이어져왔다. 인간 중심 심리치료(person-centered psychotherapy), 인간 중심 상담(person-centered counseling), 내담자 중심 치료(client-centered therapy) 로저스 심리치료(Rogerian psychotherapy) 등으로도 불리는 인본주의 심리학(Humanistic psychology)이다. 이 치료는 "성장과 성취를 향한 내재적 경향(an inbuilt proclivity toward growth and fulfillment)"이라는 자기실현경향성(self-actualizing tendency)을 강화하는 것을 목표로 한다. 이는 수용(acceptance) 혹은 무조건적 긍정적 존중(unconditional positive regard), 치료자의 일치성(therapist congruence) 혹은 진실성(genuineness), 공감적 이해(empathic understanding)를 통해서 진행된다. (ko)
- La Terapia non direttiva o Terapia centrata sul cliente, formulata da Carl Rogers, è una forma di psicoterapia che si basa su una teoria della personalità (la psicologia umanistica) secondo la quale l'individuo tende all', e struttura il proprio Sé ricercando un accordo tra la valutazione-accettazione dei valori suggerita dall'esterno e quelli conformi alla richiesta di autorealizzazione. Secondo tale approccio, l'accettazione di comportamenti impropri (ovvero incongruenti col sistema di valori rivolti all'autorealizzazione del soggetto) sarebbe causa del disagio che motiva il ricorso alla terapia, la quale ha lo scopo di rivitalizzare le naturali capacità di autoregolazione del cliente. (it)
- 来談者中心療法（らいだんしゃちゅうしんりょうほう、クライエント中心療法、Person-Centered Therapy）は、カール・ロジャーズとその共同研究者たちにより提唱され、展開している心理療法の一派。 その名称は、ロジャーズによって、 (Non-Directive Counseling) から来談者中心療法、そして (Person Centered Approach) へと、時代を追って改名されている。 ロジャーズは、個人のパーソナリティを、自己概念と経験の一致、不一致から説明。自己概念と経験の不一致が不適応や病理を生み出すと説明した。 これはオットー・ランク (Otto Rank) のの影響から生まれたもので、ロジャーズは晩年、あるインタビューに答えて「わたしの師はオットー・ランクと、自分のクライエントたちです」と述べている。なお、ロジャーズははじめて心理療法を受診する者を「患者」ではなくクライエントと称した。 (ja)
- Cliëntgerichte (psycho)therapie of rogeriaanse therapie is een vorm van psychotherapie waarin het inzicht van de patiënt (cliënt) in zichzelf centraal staat (-gericht). Actief luisteren is techniek die Rogers hiervoor gebruikt. De vader van deze therapie is Carl R. Rogers. De rol van de psychotherapeut is het reflecteren van gevoelens, zonder vastgestelde therapeutische richting op te leggen (non-directief). Door gesprekken komt de patiënt tot inzichten en emoties die eerst verborgen bleven. Een ander kernwoord is empathie, het zich kunnen inleven in de gedachten en gevoelens van een ander. Dit dient niet alleen een vaardigheid van de psychotherapeut te zijn, het is bij Rogers de belangrijkste sociale vaardigheid. Uitgangspunt is de stelling dat de patiënt een volwassen iemand is die best weet wat er met hem aan de hand is. Er zijn voldoende gezonde krachten in de cliënt aanwezig, zodat hij in staat is zelf zijn problemen op te lossen. De psychotherapeut die slechts een begeleidingsfunctie heeft werkt de genezing in de hand door zijn totale aanvaarding van de mens mét zijn problemen. (nl)
- Клиент-центрированная психотерапия — метод психотерапии, предложенный Карлом Роджерсом (1902—1987), американским психотерапевтом, который радикально перевернул основное понимание психотерапии: не терапевт, а клиент является экспертом самому себе. Роджерс утверждал, что «медицинская модель — с влиянием диагноза патологического поведения, методов лечения, а также желанием выздоровления является полностью несоответствующей моделью для обращения с психически нуждающимся или имеющим отклонения в поведении индивидом». (ru)
- Terapia centrada na pessoa, também conhecida como psicoterapia centrada na pessoa, aconselhamento centrado na pessoa, terapia centrada no paciente e Psicoterapia rogeriana, é uma forma de psicoterapia desenvolvida por psicólogo Carl Rogers a partir da década de 1940 e estendendo-se até os anos 80. A terapia centrada na pessoa procura facilitar a tendência, auto-atualizante do paciente, "uma tendência inerente ao crescimento e à realização". Carl Rogers é tido como o primeiro psicólogo a abordar as questões principais da Psicologia sob a ótica da “Saúde Mental”, ao contrário de outros estudiosos cuja atenção se concentrava na ideia de que todo ser humano possuía uma neurose básica. Rogers rejeitou essa visão, defendendo que, na verdade, o núcleo básico da personalidade humana era tendente à saúde, ao bem-estar, o que ele denominou de Tendência Atualizante. Tal conclusão sobreveio a um processo meticuloso de investigação científica levado a cabo por ele, ao longo de sua atuação profissional. A partir dessa concepção primária, o processo psicoterapêutico consiste em um trabalho de cooperação entre psicólogo e cliente, cujo objetivo é a liberação desse núcleo da personalidade, obtendo-se com isso a descoberta ou redescoberta da autoestima, da autoconfiança e do amadurecimento emocional. Há três condições básicas e simultâneas defendidas por Rogers como sendo aquelas que vão permitir que, dentro do relacionamento entre psicoterapeuta e cliente, ocorra a descoberta desse núcleo essencialmente positivo existente em cada um de nós. São elas:
* a consideração positiva incondicional;
* a empatia;
* a congruência. Em linhas gerais, ter consideração positiva incondicional é receber e aceitar a pessoa como ela é e expressar um afeto positivo por ela, simplesmente por ela existir, não sendo necessário que ela faça ou seja isto ou aquilo; a empatia, por sua vez, consiste na capacidade de se colocar no lugar do cliente, ver o mundo pelos olhos deles e sentir como ele sente, comunicando tal situação para ele, que receberá esta manifestação como uma profunda e reconfortante experiência de estar sendo compreendido, não julgado; por último, é a congruência a condição que permitirá ao profissional, embora nutra um afeto positivo e incondicional por seu cliente e tenha a capacidade de “estar no lugar” dele, a habilidade de expressar de modo objetivo seus sentimentos e percepções, de modo a permitir ao cliente as experiências de reflexão e conclusão sobre si mesmo. O interessante na abordagem rogeriana é que a aplicação do seu método em psicoterapia, passa por um processo de amadurecimento do próprio psicoterapeuta, já que ele não pode simplesmente apropriar-se da “técnica”, antes que lhe seja próprio e natural agir conforme as condições desenhadas por Rogers. Percebe-se então, por exemplo, que a expressão de uma afetividade incondicional só ocorre devidamente se brotar com sinceridade do psicólogo; não há como simular tal afetividade. O mesmo ocorre com a empatia e com a congruência. Por isso se diz que não existe uma “técnica rogeriana”, mas sim psicólogos cuja conduta pessoal e profissional mais se aproximam da perspectiva de Carl Rogers. Outro ponto a considerar é que após longos estudos, Carl Rogers chegou a conclusão de que as três condições que descobriu são eficazes como instrumento de aperfeiçoamento da condição humana em qualquer tipo de relacionamento interpessoal, tais como: na educação entre professor e aluno; no trabalho entre chefes e subordinados; na família entre pais e filhos ou entre marido e mulher. Cabe salientar que a Abordagem Centrada na Pessoa não é a mesma coisa que a Psicologia Fenomenológica-Existencial, embora se saiba que a ACP é reconhecida como uma abordagem que bebe das águas da Fenomenologia e Existencialismo. (pt)
- Psychoterapia zorientowana na klienta, psychoterapia rogersowska, psychoterapia rogeriańska to szkoła terapeutyczna, stworzona przez Carla Rogersa, której celemjest samorealizacja pacjenta i pomoc w zwiększaniu poczucia własnej wartości.Założeniem terapii jest teoria osobowości Rogersa, oparta na założeniach, że 1.
* Organizm to umiejscowienie wszelkiego doświadczenia. Każdy buduje wewnętrzną poznawczą koncepcję rzeczywistości - . Pole to składa się z doświadczeń świadomych i nieświadomych. Doświadczenia świadome są symboliczne, głównie słowne, czynnościowe. Doświadczenia nieświadome to subcepcja - nieświadome akty pamięci. 2.
* (ja) to część doświadczenia, najczęściej ma charakter symboliczny. Rozwój osobowości ma charakter wrodzony i ma tendencje do samourzeczywistnienia. Istotna potrzebą jest potrzeba aprobaty społecznej, którą zaspokaja się przez intensywne kontakty z innymi ludźmi. 3.
* Niezgodności to źródło problemów adaptacyjnych. Mogą występować:- między spostrzeganiem ja a doświadczeniem organizmu (gdy to co widzę i co wiem o sobie różni się od moich doświadczeń, których nie pamiętam). Nieadekwatny obraz siebie powoduje, że ludzie zachowują się jakby się nie znali, zachowują się asekuracyjnie bądź wyolbrzymiają swoje zdolności.- między rzeczywistością obiektywną a subiektywną (gdy to co myślę różni się od obiektywnej rzeczywistości). Człowiek nie żyje w świecie realnym, a we własnej rzeczywistości.- między ja realnym a ja idealnym. (pl)
- Кліє́нт-центро́вана терапі́я (не директивна психотерапія, англ. person-centered therapy — «людино-центрована терапія» тому інколи пишеться PCT-психотерапія) — один із різновидів сучасної психотерапії, що була розроблена американським психологом Карлом Роджерсом і застосовується в такому напрямі, як гуманістична психологія, як в самій психологічній терапії так і в консультуванні (наприклад метод ) та ставить на перше місце людину, як особистість та її самовдосконалення. Згідно з , «клієнт-центрована психотерапія — напрям, орієнтований на актуалізацію за допомогою розуміючого і глибоко особистого контакту між клієнтом і терапевтом уродженої тенденції організму і психіки до розвитку, самоорганізації і самозбереження з метою досягнення внутрішньої гармонії і задоволеності життям.» (uk)
- 以人為中心治療（Person-Centered Therapy）是由卡爾·羅哲斯（Carl Rogers）於二十世紀四、五年代在美國所創立的一個心理治療取向，或會被稱為「非指導式治療」、「當事人中心治療法」。與精神分析學派有很大的分別，強調人的正面成長和發展，並且非常著重治療師本身的態度如「一致」（Congruence）、「真誠」（Genuineness）、「無條件正向看重」（Unconditional Positive Regard）和「同理心／共情理解」（Empathic Understanding）等，而非治療的技巧。 而且羅哲斯亦提出治療應由案主洞察自己的問題，而非如傳統精神分析治療等由治療師主導治療過程。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La personocentrigita psikoterapio – angle person-centered psychotherapy - estas terapia formo de la humanisma psikologio kaj ankaŭ foje nomatas "interparola", "ne-direktiga" aŭ "klientocentrigita psikoterapio". (eo)
- Modh oibre, saothraithe ag an síceolaí Meiriceánach Carl Rogers, a dtugtar teiripe neamhdhírithe uirthi freisin. Bunaithe ar an gcoincheap go bhfuil gach duine maith réasúnach sóisialaithe go bunúsach, ag iarraidh a chumas folaigh a bhaint amach an t-am ar fad (é féin a chur i ngníomh). Sa choincheap seo, tarlaíonn mí-oiriúnú síceolaíoch nuair a tharlaíonn rudaí do dhuine a théann i gcoinne a fhéiníomhá. Tá an teiripe seo neamhdhírithe sa chiall nach dtugann an síceolaí treoir don chliant ar cad ba cheart a rá, a dhéanamh nó a mhothú, ach éisteann le hionbhá chun ligean don chliant a fhéiníomhá a athrú de réir a chéile. (ga)
- Person-centered therapy, also known as person-centered psychotherapy, person-centered counseling, client-centered therapy and Rogerian psychotherapy, is a form of psychotherapy developed by psychologist Carl Rogers beginning in the 1940s and extending into the 1980s. Person-centered therapy seeks to facilitate a client's self-actualizing tendency, "an inbuilt proclivity toward growth and fulfillment", via acceptance (unconditional positive regard), therapist congruence (genuineness), and empathic understanding. (en)
- Terapi berpusat pada orang adalah bentuk terapi humanistik yang dikembangkan oleh Carl Rogers pada pertengahan abad ke-20. Tujuan dari terapi ini adalah untuk membantu klien mengenali dan memahami perasaan sesungguhnya. Asumsi pada terapi ini didasarkan bahwa merupakan ahli yang paling baik tentang dirinya sendiri dan mampu mencari pemecahan atas permasalahannya sendiri. Tugas terapis adalah memberikan suasana yang hangat dan mendukung untuk meningkatkan konsep diri klien serta mendorong klien memperoleh pemahaman terhadap masalah. Cara untuk mencapai tujuan ini dengan mendengar secara aktif dan pembicaraan , sebuah teknik yang memposisikan terapis sebagai cermin untuk perasaan yang dialami klien. (in)
- 来談者中心療法（らいだんしゃちゅうしんりょうほう、クライエント中心療法、Person-Centered Therapy）は、カール・ロジャーズとその共同研究者たちにより提唱され、展開している心理療法の一派。 その名称は、ロジャーズによって、 (Non-Directive Counseling) から来談者中心療法、そして (Person Centered Approach) へと、時代を追って改名されている。 ロジャーズは、個人のパーソナリティを、自己概念と経験の一致、不一致から説明。自己概念と経験の不一致が不適応や病理を生み出すと説明した。 これはオットー・ランク (Otto Rank) のの影響から生まれたもので、ロジャーズは晩年、あるインタビューに答えて「わたしの師はオットー・ランクと、自分のクライエントたちです」と述べている。なお、ロジャーズははじめて心理療法を受診する者を「患者」ではなくクライエントと称した。 (ja)
- Клиент-центрированная психотерапия — метод психотерапии, предложенный Карлом Роджерсом (1902—1987), американским психотерапевтом, который радикально перевернул основное понимание психотерапии: не терапевт, а клиент является экспертом самому себе. Роджерс утверждал, что «медицинская модель — с влиянием диагноза патологического поведения, методов лечения, а также желанием выздоровления является полностью несоответствующей моделью для обращения с психически нуждающимся или имеющим отклонения в поведении индивидом». (ru)
- Кліє́нт-центро́вана терапі́я (не директивна психотерапія, англ. person-centered therapy — «людино-центрована терапія» тому інколи пишеться PCT-психотерапія) — один із різновидів сучасної психотерапії, що була розроблена американським психологом Карлом Роджерсом і застосовується в такому напрямі, як гуманістична психологія, як в самій психологічній терапії так і в консультуванні (наприклад метод ) та ставить на перше місце людину, як особистість та її самовдосконалення. Згідно з , «клієнт-центрована психотерапія — напрям, орієнтований на актуалізацію за допомогою розуміючого і глибоко особистого контакту між клієнтом і терапевтом уродженої тенденції організму і психіки до розвитку, самоорганізації і самозбереження з метою досягнення внутрішньої гармонії і задоволеності життям.» (uk)
- 以人為中心治療（Person-Centered Therapy）是由卡爾·羅哲斯（Carl Rogers）於二十世紀四、五年代在美國所創立的一個心理治療取向，或會被稱為「非指導式治療」、「當事人中心治療法」。與精神分析學派有很大的分別，強調人的正面成長和發展，並且非常著重治療師本身的態度如「一致」（Congruence）、「真誠」（Genuineness）、「無條件正向看重」（Unconditional Positive Regard）和「同理心／共情理解」（Empathic Understanding）等，而非治療的技巧。 而且羅哲斯亦提出治療應由案主洞察自己的問題，而非如傳統精神分析治療等由治療師主導治療過程。 (zh)
- مدرسة العلاج المتمركز حول العميل أو مدرسة العلاج المتمركز حول الشخص (بالإنجليزية: Person-centered therapy) هي العمل الرئيسي الذي نشره كارل روجرز عام 1951. وتُعد من أوضح الأمثلة على المدارس الإنسانية في العلاج النفسي. صنفها النقاد كونها ممارسة لعلاقة إنسانية عميقة من الفهم والقبول حيث يقوم المعالج بإظهار الانفتاح والتعاطف والتقدير الإيجابي غير المشروط، مع أهمية إبرازه الاستماع العميق المتمعن للعميل والمحاولة الأمينة للدخول إلى عالمه الخاص لمساعدته على التعبير عن ذاته وتطويرها. (ar)
- Die Gesprächspsychotherapie (umgangssprachlich auch Gesprächstherapie), klientenzentrierte Psychotherapie oder klientenzentrierte Gesprächspsychotherapie (auch non-direktive sowie personzentrierte Psychotherapie nach der im Englischen gebräuchlichen Bezeichnung person-centered psychotherapy) ist eine Psychotherapieform der Humanistischen Psychologie, die auf Konzepte von Carl Rogers (1902–1987) zurückgeht. (de)
- La psicoterapia centrada en el cliente es el nombre de una psicoterapia enmarcada en la psicología humanista. "Cliente" pretende enfatizar un matiz semántico distinto a "paciente", ya que un cliente permanece con la responsabilidad y libertad sobre el proceso terapéutico como un agente activo, en contraposición de "paciente", como indica este término en su sentido literal ("ser paciente con el problema"). (es)
- L’Approche centrée sur la personne (ACP) est une méthode de psychothérapie et de relation d'aide (counselling) créée par le psychologue nord-américain Carl Rogers (1902-1987). L’Approche centrée sur la personne appartient au courant de la psychologie humaniste également dénommée « troisième force » sur le continent américain, aux côtés de la psychanalyse et du béhaviorisme (thérapie comportementale). (fr)
- La Terapia non direttiva o Terapia centrata sul cliente, formulata da Carl Rogers, è una forma di psicoterapia che si basa su una teoria della personalità (la psicologia umanistica) secondo la quale l'individuo tende all', e struttura il proprio Sé ricercando un accordo tra la valutazione-accettazione dei valori suggerita dall'esterno e quelli conformi alla richiesta di autorealizzazione. (it)
- 인간 중심 치료(PCT, Person-centered therapy)로도 불리우는 인간 중심 상담(person-centered counseling)은 미국의 심리학자 칼 로저스(Carl Rogers)가 1940년대 초에 개발한 상담심리학의 한 방법이다. 이 상담(counseling)은 개발 이래 1980년대까지 이어져왔다. 인간 중심 심리치료(person-centered psychotherapy), 인간 중심 상담(person-centered counseling), 내담자 중심 치료(client-centered therapy) 로저스 심리치료(Rogerian psychotherapy) 등으로도 불리는 인본주의 심리학(Humanistic psychology)이다. (ko)
- Cliëntgerichte (psycho)therapie of rogeriaanse therapie is een vorm van psychotherapie waarin het inzicht van de patiënt (cliënt) in zichzelf centraal staat (-gericht). Actief luisteren is techniek die Rogers hiervoor gebruikt. (nl)
- Psychoterapia zorientowana na klienta, psychoterapia rogersowska, psychoterapia rogeriańska to szkoła terapeutyczna, stworzona przez Carla Rogersa, której celemjest samorealizacja pacjenta i pomoc w zwiększaniu poczucia własnej wartości.Założeniem terapii jest teoria osobowości Rogersa, oparta na założeniach, że (pl)
- Terapia centrada na pessoa, também conhecida como psicoterapia centrada na pessoa, aconselhamento centrado na pessoa, terapia centrada no paciente e Psicoterapia rogeriana, é uma forma de psicoterapia desenvolvida por psicólogo Carl Rogers a partir da década de 1940 e estendendo-se até os anos 80. A terapia centrada na pessoa procura facilitar a tendência, auto-atualizante do paciente, "uma tendência inerente ao crescimento e à realização".
* a consideração positiva incondicional;
* a empatia;
* a congruência. (pt)
|
