| dbo:abstract
|
- Paul Reynaud (1878 – 1966) va ser un polític francès actiu en el període d'entre guerres i posteriorment després de la Segona Guerra Mundial. Va ser partidari del liberalisme econòmic i adversari d'Alemanya. Va ser el penúltim Primer Ministre de França de la Tercera República i el vicepresident del Partit de centre dreta, Aliança Republicana Democràtica. A partir de la invasió alemanya de França, el 1940, Reynaud persistentment va refusar un armistici i va dimitir. Va ser arrestat per l'administració de la França Lliure, comandada per Philippe Petain. Va ser empresonat a Alemanya i després a Àustria fins l'alliberament de 1945. (ca)
- Paul Reynaud (15. října 1878 Barcelonnette, Francie - 21. září 1966 Neuilly-sur-Seine, Francie) byl francouzský politik a prominentní právník meziválečného období. Byl předposledním premiérem Třetí republiky. (cs)
- بول رينو (بالفرنسية: Paul Reynaud) سياسي فرنسي (15 أكتوبر 1878-21 سبتمبر 1966) تولى رئاسة الحكومة في فرنسا من 21 مارس 16 يونيو 1940. رغم أن فترة حكمه كانت أقل من ثلاثة أشهر، غلاّ أنها كانت فترة حرجة للغاية، إذ تسلم الحكومة نحو سبعة أشهر من دخولها الحرب العالمية الثانية، وكان عمر حكومته 50 يوماً تقريباً عندما بدأت معركة فرنسا التي انتهت بهزيمة قوات الحلفاء، فاستقال رينو في 16 يونيو بعد يومين من سقوط باريس في يد القوات الألمانية، وخلفه في الحكم القائد الفرنسي الشهير هنري فيليب بيتان. (ar)
- Ο Πωλ Ρεϊνώ (Jean Paul Reynaud, 15 Οκτωβρίου 1878 - 21 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Γάλλος νομικός, πολιτικός, επί σειρά ετών υπουργός όπου αναλαμβάνοντας Πρόεδρος της Γαλλίας, (ο τελευταίος της Γ΄ Γαλλικής Δημοκρατίας), στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ιούνιο του 1940, απέτυχε να σώσει τη χώρα του από τη γερμανική κατάληψή της. Στον μεσοπόλεμο υποστήριξε έντονα τον οικονομικό φιλελευθερισμό. (el)
- Jean Paul REYNAUD (15-a de oktobro 1878 - 21-a de septembro 1966) estis franca politikisto. Li naskiĝis en Barcelonnette, Provenco-Alpoj-Bordo Lazura. Li estis nomumita la 118-a Ĉefministro de Francio, dum la regado de la Prezidento de Francio . Kiel Ĉefministro, li estis partiano por la pluigo de la rezistado en la francaj kolonioj se la kontinenta Francio falus, sed li akceptis finfine la sintenon de la ministroj favoraj al la batalpaŭzo kaj prezentis sian demision. Li estis arestita de la polico de la reĝimo de Vichy, estis transdonita al la germanoj, kiuj enkarcerigtis lin ĝis la fino de la Dua Mondmilito. (eo)
- Paul Reynaud (* 15. Oktober 1878 in Barcelonnette; † 21. September 1966 in Neuilly-sur-Seine) war ein französischer Politiker (AD) der Dritten Republik in der Zwischenkriegszeit sowie der Vierten Republik. (de)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, Frantzia, 1878ko urriaren 15a - Paris, Frantzia, 1966ko irailaren 21a) politikaria izan zen. Jakituna zen ekonomia arloan, eta Frantziako Finantzako ministro (1930), Kolonietakoa (1931-1932) eta Justiziakoa (1932) izan zen. Finantzako ministroa izan zen berriro ere Édouard Daladierren gobernuan (1938-1940). Gerrarako aurrekontua prestatu zuen. Alemaniarrek atxilotu zuten, eta gerra amaitutakoan diputatu (1946), Finantzako ministro (1948) eta lehendakariorde (1954) izan zen. De Gaulle aginpidera itzultzearen aldeko agertu zen 1958an, eta Frantziako V. Errepublikako konstituzioa idazteko lanetan parte hartu zuen. (eu)
- Jean Paul Reynaud (15 de octubre de 1878 - 21 de septiembre de 1966) político francés. Nacido en Barcelonette, Provenza-Alpes-Costa Azul. En junio de 1934, Reynaud defendió en la Cámara de los Diputados la necesidad de devaluar el franco, cuya pertenencia al patrón oro era cada vez más perjudicial para la economía francesa, pero en aquellos momentos la opinión pública francesa era contraria a toda devaluación. El franco fue devaluado el 1 de octubre de 1936 por el Gobierno del Frente Popular presidido por Leon Blum, en una horquilla entre el 25% y el 34%. Reynaud se opuso a los acuerdos de Munich de septiembre de 1938, en los que Francia y Gran Bretaña cedieron ante Hitler en sus pretensiones sobre el desmembramiento de Checoslovaquia. En noviembre de 1938 Reynaud fue nombrado Ministro de Hacienda. Se restauró la confianza de los inversores y la economía se recuperó. En marzo de 1940 fue nombrado el 118 primer ministro de Francia, siendo Presidente de Francia Albert Lebrun. Como primer ministro era partidario de continuar la resistencia en las colonias si Francia caía. El 16 de junio de 1940 el gabinete rechazó la propuesta del Reino Unido de constituir una unión franco-británica, imaginada por Jean Monnet y defendida por De Gaulle. Reynaud tuvo que ceder ante los ministros favorables al armisticio y presentó la dimisión. Detenido por la policía de Vichy, fue entregado a los alemanes, que lo encarcelaron hasta el fin de la guerra. (es)
- Paul Reynaud (French: [pɔl ʁɛno]; 15 October 1878 – 21 September 1966) was a French politician and lawyer prominent in the interwar period, noted for his stances on economic liberalism and militant opposition to Germany. Reynaud opposed the Munich Agreement of September 1938, when France and the United Kingdom gave way before Hitler's proposals for the dismemberment of Czechoslovakia. After the outbreak of World War II Reynaud became the penultimate Prime Minister of the Third Republic in March 1940. He was also vice-president of the Democratic Republican Alliance center-right party. Reynaud was Prime Minister during the German defeat of France in May and June 1940; he persistently refused to support an armistice with Germany, as premier in June 1940, he unsuccessfully attempted to save France from German occupation in World War II, and resigned on 16 June. After unsuccessfully attempting to flee France, he was arrested by Philippe Petain's administration. Surrendering to German custody in 1942, he was imprisoned in Germany and later Austria until liberation in 1945, where he was released after the Battle of Itter Castle in which one of the leaders, German Major Josef Gangl, declared a hero by the Austrian resistance, gave his life, taking a sniper's bullet to save Reynaud. Elected to the Chamber of Deputies in 1946, he became a prominent figure again in French political life, serving in several cabinet positions. He favoured a United States of Europe, and participated in drafting the constitution for the Fifth Republic, but resigned from government in 1962 after disagreement with President de Gaulle over changes to the electoral system. (en)
- Paul Reynaud, né le 15 octobre 1878 à Barcelonnette (Basses-Alpes) et mort le 21 septembre 1966 à Neuilly-sur-Seine (Hauts-de-Seine), est un homme d'État français. Député des Basses-Alpes (aujourd'hui Alpes-de-Haute-Provence) puis de Paris, il est plusieurs fois ministre sous la Troisième République, notamment ministre des Finances en 1938 dans le gouvernement Daladier. Il est président du Conseil du 22 mars au 16 juin 1940, fonction qu'il cumule avec celle de ministre des Affaires étrangères puis de ministre de la Guerre. Au début de la Seconde Guerre mondiale, après la débâcle de juin, Paul Reynaud, alors en désaccord avec les principaux membres du gouvernement et responsables militaires quant à la conduite à tenir, démissionne et se voit remplacé par le maréchal Pétain, qui signe l’armistice. Durant l'occupation, il est d'abord emprisonné en France par le régime de Vichy, puis, à partir de 1942, en Allemagne par le IIIe Reich. Après la guerre, il retrouve un mandat de député, se faisant élire dans le Nord, ainsi que des responsabilités ministérielles. (fr)
- Paul Reynaud (bahasa Prancis: [pɔl ʁɛjno]; 15 Oktober 1878 – 21 September 1966) adalah seorang politikus Prancis yang dikenal akan kebijakan ekonominya yang liberal dan sifatnya yang bermusuhan dengan Jerman. Setelah meletusnya Perang Dunia II, Reynaud menjadi Perdana Menteri Republik Prancis Ketiga pada Maret 1940. Pada masa kepemimpinannya, Jerman berhasil mengalahkan Prancis pada bulan Mei dan Juni 1940. Ia menolak mendukung gencatan senjata dengan Jerman dan mundur pada tanggal 16 Juni. Setelah gagal melarikan diri dari Prancis, ia ditangkap oleh pemerintahan Philippe Petain. Ia diserahkan kepada aparat Jerman pada tahun 1942 dan kemudian di penjara di Jerman dan kemudian dipindah ke Kastel Itter di Austria hingga ia dibebaskan oleh pasukan Sekutu pada tahun 1945. Ia terpilih sebagai anggota Dewan Perwakilan pada tahun 1946 dan kembali menjadi tokoh penting dalam panggung perpolitikan Prancis. Ia beberapa kali diangkat menjadi menteri. Reynaud mendukung konsep Federasi Eropa dan turut serta dalam perumusan konstitusi Republik Prancis Kelima, tetapi ia mundur dari pemerintahan pada tahun 1962 akibat perselisihan dengan Presiden de Gaulle mengenai perubahan sistem pemilu. (in)
- ポール・レノー（Paul Reynaud, 1878年10月15日 - 1966年9月21日）は、フランスの政治家、首相（在任：1940年3月21日 - 6月16日）。レイノーとも表記。 (ja)
- 폴 레노 (Paul Reynaud, 1878년 10월 15일 ~ 1966년 9월 21일)는 프랑스의 정치인, 변호사이다. 1940년 3월 21일부터 1940년 6월 16일까지 프랑스 제3공화국의 총리를 지냈으며 중도 우파 (Alliance républicaine démocratique) 부총재를 하였다. (ko)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, 15 ottobre 1878 – Neuilly-sur-Seine, 21 settembre 1966) è stato un politico francese, Presidente del Consiglio di Francia dal 21 marzo al 16 giugno 1940. (it)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, Basses-Alpes, 15 de Outubro de 1878 - Neuilly-sur-Seine, Seine, 21 de Setembro de 1966) foi um político francês. Ocupou o cargo de primeiro-ministro da França, entre 21 de Março de 1940 e 16 de Junho de 1940. Ligado à direita moderada, foi várias vezes ministro da Terceira República. Ministro das Finanças em 1938, no governo de Édouard Daladier, em seguida foi presidente do Conselho de Ministros, de 22 de março a 17 de junho de 1940, função que acumulou com a de ministro das Relações Exteriores e depois, com a de Ministro da Guerra. Após a Batalha de França, Paul Reynaud, em desacordo com os principais membros do governo e responsáveis militares quanto à conduta a adotar, pede demissão, sendo substituído pelo marechal Pétain, que assinará o armistício com a Alemanha. Durante seu mandato, foi defensor ferrenho da guerra móvel blindada, mas isso quase não foi posto em prática pois a maioria dos comandantes do exército francês na época defendiam a guerra de trincheiras. Foi preso pelos alemães e libertado na Batalha pelo Castelo Itter. (pt)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, 15 oktober 1878 - Neuilly-sur-Seine, 21 september 1966) was een Frans politicus. Hij was premier van Frankrijk in 1940, toen de Duitse legers Frankrijk onder de voet liepen. (nl)
- Paul Reynaud (ur. 15 października 1878, zm. 21 września 1966) – polityk francuski, premier rządu Republiki Francuskiej i minister spraw zagranicznych od 21 marca 1940 roku. Reynaud urodził się w Barcelonnette. Ukończył prawo na Sorbonie. W roku 1914 wybrano go po raz pierwszy w skład Izby Deputowanych. Oficjalnie był niezależnym deputowanym, związanym wszelako z umiarkowaną prawicą. Był też związany ze światem francuskiej finansjery. W latach 30. był członkiem różnych gabinetów III Republiki, odpowiadał m.in. za resorty finansów i sprawiedliwości. Był zwolennikiem zajęcia zdecydowanej postawy wobec rządów Hitlera. Postulował m.in. – po przeczytaniu książki majora Charles'a de Gaulle'a – rozbudowę i wystawienie dywizji pancernych, czemu sprzeciwił się skutecznie Édouard Daladier i generalicja. 21 marca 1940 roku zastąpił Daladiera na stanowisku premiera rządu wojennego. W skład rządu mianował zarówno marszałka Francji Philippe'a Pétaina – jako wicepremiera – ministra bez teki, jak i pułkownika (awansowanego z tej okazji na generała brygady) de Gaulle'a – jako wiceministra wojny. 28 marca 1940 podpisał porozumienie z rządem brytyjskim przewidujące, że żadne z państw nie zawrze oddzielnego pokoju z Niemcami. W następnym miesiącu poparł brytyjską interwencję w Norwegii. 20 maja 1940, pozostając premierem, przejął stanowisko ministra obrony. Rząd Reynauda zdecydowany był kontynuować walkę z najeźdźcami hitlerowskimi. Jednakże szybkie postępy armii niemieckiej wobec niewydolności francuskiej obrony (której reformę swego czasu postulował obecny premier) i opozycji stronnictwa kapitulantów (Pétain, Pierre Laval, , Maxime Weygand) utrudniał mu zadanie. Z kolei zwolennicy walki (de Gaulle, Georges Mandel, Léon Blum) postulowali ewakuowanie się, kiedy stała się jasna przegrana w bitwie o terytorium metropolii, do Afryki północnej. Plan ten miał szanse powodzenia, ale rozbił się o veto admirała Francois Darlana. Reynaud apelował jeszcze o pomoc do prezydenta USA Franklina Delano Roosevelta, ale ten nie uczynił nic konkretnego. 16 czerwca 1940, został zmuszony do rezygnacji przez większość rządową opowiadającą się ze zawieszeniem broni, kiedy rząd schronił się w Bordeaux tracąc praktycznie kontrolę nad krajem. Prezydent Albert Lebrun mianował nowym premierem marszałka Pétaina. Równocześnie generał de Gaulle ogłosił w Londynie powstanie ruchu Wolnej Francji, który kontynuował walkę z okupantem. We wrześniu aresztowany przez Rząd Vichy, stanął przed sądem pod zarzutem wciągnięcia Francji w wojnę (por. Proces w Riom). Od listopada 1942 do końca wojny był więziony w hitlerowskich obozach koncentracyjnych w Mauthausen i Itter, skąd uwolniły go wojska amerykańskie. Po wyzwoleniu został ponownie powołany w skład rządu. W roku 1948 pełnił urząd ministra finansów w rządzie premiera André Marie. Był przeciwnikiem powrotu do władzy de Gaulle'a w roku 1958. W roku 1962 sprzeciwiał się koncepcjom ustrojowym generała. De Gaulle chciał, aby jego dawny polityczny protektor został przewodniczącym Zgromadzenia Narodowego w roku 1958, ale ostatecznie wybrano na to stanowisko Jacques'a Chaban-Delmasa. (pl)
- Paul Reynaud, född 15 oktober 1878 i Barcelonnette, Frankrike, död 21 september 1966 i Neuilly-sur-Seine, var en fransk högerpolitiker. (sv)
- Поль Рейно (фр. Paul Reynaud; * 15 жовтня 1878 — † 21 вересня 1966) — французький політик і юрист періоду між двома світовими війнами, прихильник економічного лібералізму, запеклий противник Німеччини. Передостанній прем'єр-міністр Франції в період Третьої республіки, віце-президент правоцентристської партії Демократичний республіканський альянс. В'язень «Целленбау». (uk)
- Жан Поль Рейно (фр. Jean Paul Reynaud; 15 октября 1878, Барселоннет, департамент Альпы Верхнего Прованса — 21 сентября 1966, Нёйи-сюр-Сен) — французский политик и юрист периода между двумя мировыми войнами, сторонник экономического либерализма, яростный противник Германии. Предпоследний премьер-министр Франции в период Третьей республики, вице-президент Демократического альянса (правоцентристской партии). (ru)
- 保羅·雷諾（法語：Paul Reynaud，法语：[pɔl ʁɛno]；1878年10月15日－1966年9月21日）是一名法國政治人物和律師，因其對經濟自由主義的立場和對德國的激進反對而知名。 雷諾反對1938年9月的慕尼黑協定，當時法國和英國在希特勒關於瓜分捷克斯洛伐克的建議面前讓步 。第二次世界大戰爆發後，雷諾於1940年3月成為第三共和國的倒數第二任總理。他也是中右翼政黨的副主席。雷諾在1940年5月和6月德國擊敗法國期間擔任總理；他堅持拒絕支持與德國停戰，在1940年6月擔任總理時，他試圖在第二次世界大戰中挽救法國免遭德國占領，但未獲成功，並於6月16日辭職。在試圖逃離法國未果後，他被菲利普·貝當的政府逮捕。1942年，他向德國人投降，被囚禁在德國和後來的奧地利，直到1945年的伊特爾堡之戰中獲得解放。在這次戰役中，被奧地利抵抗組織宣佈為英雄的德國少校獻出自己的生命，為救雷諾而挨了狙擊手的子彈 。 1946年，他當選為眾議院議員，再次成為法國政壇中的一個重要人物，曾擔任過幾個內閣職位。他贊成建立歐羅巴合眾國，並參與第五共和國憲法的起草工作，但在1962年因與戴高樂總統在選舉制度的修改上發生分歧而辭去政府職務。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Paul Reynaud (1878 – 1966) va ser un polític francès actiu en el període d'entre guerres i posteriorment després de la Segona Guerra Mundial. Va ser partidari del liberalisme econòmic i adversari d'Alemanya. Va ser el penúltim Primer Ministre de França de la Tercera República i el vicepresident del Partit de centre dreta, Aliança Republicana Democràtica. A partir de la invasió alemanya de França, el 1940, Reynaud persistentment va refusar un armistici i va dimitir. Va ser arrestat per l'administració de la França Lliure, comandada per Philippe Petain. Va ser empresonat a Alemanya i després a Àustria fins l'alliberament de 1945. (ca)
- Paul Reynaud (15. října 1878 Barcelonnette, Francie - 21. září 1966 Neuilly-sur-Seine, Francie) byl francouzský politik a prominentní právník meziválečného období. Byl předposledním premiérem Třetí republiky. (cs)
- بول رينو (بالفرنسية: Paul Reynaud) سياسي فرنسي (15 أكتوبر 1878-21 سبتمبر 1966) تولى رئاسة الحكومة في فرنسا من 21 مارس 16 يونيو 1940. رغم أن فترة حكمه كانت أقل من ثلاثة أشهر، غلاّ أنها كانت فترة حرجة للغاية، إذ تسلم الحكومة نحو سبعة أشهر من دخولها الحرب العالمية الثانية، وكان عمر حكومته 50 يوماً تقريباً عندما بدأت معركة فرنسا التي انتهت بهزيمة قوات الحلفاء، فاستقال رينو في 16 يونيو بعد يومين من سقوط باريس في يد القوات الألمانية، وخلفه في الحكم القائد الفرنسي الشهير هنري فيليب بيتان. (ar)
- Ο Πωλ Ρεϊνώ (Jean Paul Reynaud, 15 Οκτωβρίου 1878 - 21 Σεπτεμβρίου 1966) ήταν Γάλλος νομικός, πολιτικός, επί σειρά ετών υπουργός όπου αναλαμβάνοντας Πρόεδρος της Γαλλίας, (ο τελευταίος της Γ΄ Γαλλικής Δημοκρατίας), στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τον Ιούνιο του 1940, απέτυχε να σώσει τη χώρα του από τη γερμανική κατάληψή της. Στον μεσοπόλεμο υποστήριξε έντονα τον οικονομικό φιλελευθερισμό. (el)
- Jean Paul REYNAUD (15-a de oktobro 1878 - 21-a de septembro 1966) estis franca politikisto. Li naskiĝis en Barcelonnette, Provenco-Alpoj-Bordo Lazura. Li estis nomumita la 118-a Ĉefministro de Francio, dum la regado de la Prezidento de Francio . Kiel Ĉefministro, li estis partiano por la pluigo de la rezistado en la francaj kolonioj se la kontinenta Francio falus, sed li akceptis finfine la sintenon de la ministroj favoraj al la batalpaŭzo kaj prezentis sian demision. Li estis arestita de la polico de la reĝimo de Vichy, estis transdonita al la germanoj, kiuj enkarcerigtis lin ĝis la fino de la Dua Mondmilito. (eo)
- Paul Reynaud (* 15. Oktober 1878 in Barcelonnette; † 21. September 1966 in Neuilly-sur-Seine) war ein französischer Politiker (AD) der Dritten Republik in der Zwischenkriegszeit sowie der Vierten Republik. (de)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, Frantzia, 1878ko urriaren 15a - Paris, Frantzia, 1966ko irailaren 21a) politikaria izan zen. Jakituna zen ekonomia arloan, eta Frantziako Finantzako ministro (1930), Kolonietakoa (1931-1932) eta Justiziakoa (1932) izan zen. Finantzako ministroa izan zen berriro ere Édouard Daladierren gobernuan (1938-1940). Gerrarako aurrekontua prestatu zuen. Alemaniarrek atxilotu zuten, eta gerra amaitutakoan diputatu (1946), Finantzako ministro (1948) eta lehendakariorde (1954) izan zen. De Gaulle aginpidera itzultzearen aldeko agertu zen 1958an, eta Frantziako V. Errepublikako konstituzioa idazteko lanetan parte hartu zuen. (eu)
- ポール・レノー（Paul Reynaud, 1878年10月15日 - 1966年9月21日）は、フランスの政治家、首相（在任：1940年3月21日 - 6月16日）。レイノーとも表記。 (ja)
- 폴 레노 (Paul Reynaud, 1878년 10월 15일 ~ 1966년 9월 21일)는 프랑스의 정치인, 변호사이다. 1940년 3월 21일부터 1940년 6월 16일까지 프랑스 제3공화국의 총리를 지냈으며 중도 우파 (Alliance républicaine démocratique) 부총재를 하였다. (ko)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, 15 ottobre 1878 – Neuilly-sur-Seine, 21 settembre 1966) è stato un politico francese, Presidente del Consiglio di Francia dal 21 marzo al 16 giugno 1940. (it)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, 15 oktober 1878 - Neuilly-sur-Seine, 21 september 1966) was een Frans politicus. Hij was premier van Frankrijk in 1940, toen de Duitse legers Frankrijk onder de voet liepen. (nl)
- Paul Reynaud, född 15 oktober 1878 i Barcelonnette, Frankrike, död 21 september 1966 i Neuilly-sur-Seine, var en fransk högerpolitiker. (sv)
- Поль Рейно (фр. Paul Reynaud; * 15 жовтня 1878 — † 21 вересня 1966) — французький політик і юрист періоду між двома світовими війнами, прихильник економічного лібералізму, запеклий противник Німеччини. Передостанній прем'єр-міністр Франції в період Третьої республіки, віце-президент правоцентристської партії Демократичний республіканський альянс. В'язень «Целленбау». (uk)
- Жан Поль Рейно (фр. Jean Paul Reynaud; 15 октября 1878, Барселоннет, департамент Альпы Верхнего Прованса — 21 сентября 1966, Нёйи-сюр-Сен) — французский политик и юрист периода между двумя мировыми войнами, сторонник экономического либерализма, яростный противник Германии. Предпоследний премьер-министр Франции в период Третьей республики, вице-президент Демократического альянса (правоцентристской партии). (ru)
- 保羅·雷諾（法語：Paul Reynaud，法语：[pɔl ʁɛno]；1878年10月15日－1966年9月21日）是一名法國政治人物和律師，因其對經濟自由主義的立場和對德國的激進反對而知名。 雷諾反對1938年9月的慕尼黑協定，當時法國和英國在希特勒關於瓜分捷克斯洛伐克的建議面前讓步 。第二次世界大戰爆發後，雷諾於1940年3月成為第三共和國的倒數第二任總理。他也是中右翼政黨的副主席。雷諾在1940年5月和6月德國擊敗法國期間擔任總理；他堅持拒絕支持與德國停戰，在1940年6月擔任總理時，他試圖在第二次世界大戰中挽救法國免遭德國占領，但未獲成功，並於6月16日辭職。在試圖逃離法國未果後，他被菲利普·貝當的政府逮捕。1942年，他向德國人投降，被囚禁在德國和後來的奧地利，直到1945年的伊特爾堡之戰中獲得解放。在這次戰役中，被奧地利抵抗組織宣佈為英雄的德國少校獻出自己的生命，為救雷諾而挨了狙擊手的子彈 。 1946年，他當選為眾議院議員，再次成為法國政壇中的一個重要人物，曾擔任過幾個內閣職位。他贊成建立歐羅巴合眾國，並參與第五共和國憲法的起草工作，但在1962年因與戴高樂總統在選舉制度的修改上發生分歧而辭去政府職務。 (zh)
- Jean Paul Reynaud (15 de octubre de 1878 - 21 de septiembre de 1966) político francés. Nacido en Barcelonette, Provenza-Alpes-Costa Azul. En junio de 1934, Reynaud defendió en la Cámara de los Diputados la necesidad de devaluar el franco, cuya pertenencia al patrón oro era cada vez más perjudicial para la economía francesa, pero en aquellos momentos la opinión pública francesa era contraria a toda devaluación. El franco fue devaluado el 1 de octubre de 1936 por el Gobierno del Frente Popular presidido por Leon Blum, en una horquilla entre el 25% y el 34%. Reynaud se opuso a los acuerdos de Munich de septiembre de 1938, en los que Francia y Gran Bretaña cedieron ante Hitler en sus pretensiones sobre el desmembramiento de Checoslovaquia. En noviembre de 1938 Reynaud fue nombrado Ministro (es)
- Paul Reynaud (French: [pɔl ʁɛno]; 15 October 1878 – 21 September 1966) was a French politician and lawyer prominent in the interwar period, noted for his stances on economic liberalism and militant opposition to Germany. Elected to the Chamber of Deputies in 1946, he became a prominent figure again in French political life, serving in several cabinet positions. He favoured a United States of Europe, and participated in drafting the constitution for the Fifth Republic, but resigned from government in 1962 after disagreement with President de Gaulle over changes to the electoral system. (en)
- Paul Reynaud (bahasa Prancis: [pɔl ʁɛjno]; 15 Oktober 1878 – 21 September 1966) adalah seorang politikus Prancis yang dikenal akan kebijakan ekonominya yang liberal dan sifatnya yang bermusuhan dengan Jerman. (in)
- Paul Reynaud, né le 15 octobre 1878 à Barcelonnette (Basses-Alpes) et mort le 21 septembre 1966 à Neuilly-sur-Seine (Hauts-de-Seine), est un homme d'État français. Député des Basses-Alpes (aujourd'hui Alpes-de-Haute-Provence) puis de Paris, il est plusieurs fois ministre sous la Troisième République, notamment ministre des Finances en 1938 dans le gouvernement Daladier. Après la guerre, il retrouve un mandat de député, se faisant élire dans le Nord, ainsi que des responsabilités ministérielles. (fr)
- Paul Reynaud (ur. 15 października 1878, zm. 21 września 1966) – polityk francuski, premier rządu Republiki Francuskiej i minister spraw zagranicznych od 21 marca 1940 roku. Reynaud urodził się w Barcelonnette. Ukończył prawo na Sorbonie. W roku 1914 wybrano go po raz pierwszy w skład Izby Deputowanych. Oficjalnie był niezależnym deputowanym, związanym wszelako z umiarkowaną prawicą. Był też związany ze światem francuskiej finansjery. W latach 30. był członkiem różnych gabinetów III Republiki, odpowiadał m.in. za resorty finansów i sprawiedliwości. (pl)
- Paul Reynaud (Barcelonnette, Basses-Alpes, 15 de Outubro de 1878 - Neuilly-sur-Seine, Seine, 21 de Setembro de 1966) foi um político francês. Ocupou o cargo de primeiro-ministro da França, entre 21 de Março de 1940 e 16 de Junho de 1940. Foi preso pelos alemães e libertado na Batalha pelo Castelo Itter. (pt)
|
