About: Revolution 9

An Entity of Type: song, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

"Revolution 9" is a sound collage from the Beatles' 1968 self-titled double album (also known as the "White Album"). The composition, credited to Lennon–McCartney, was created primarily by John Lennon with assistance from Yoko Ono and George Harrison. Lennon said he was trying to paint a picture of a revolution using sound. The composition was influenced by the avant-garde style of Ono as well as the musique concrète works of composers such as Edgard Varèse and Karlheinz Stockhausen.

Property Value
dbo:Work/runtime
  • 8.366666666666667
dbo:abstract
  • „Revolution 9“ je osmiminutová kompozice, vydaná na albu The Beatles, obecně známém jako The White Album od anglické skupiny The Beatles. Jedná se o experimentální psychedelickou skladbu, kterou vytvořili John Lennon a George Harrison ve spolupráci s Yoko Ono a Paulem McCartneym. Ve skladbě znějí hlasy autorů na pozadí rozličných efektů, stejně jako úryvky jiných písní z "Bílého alba". (cs)
  • Revolution 9 (häufig auch Revolution No. 9 oder Revolution #9 genannt) ist ein experimentelles Stück der Beatles, das auf dem neunten Studioalbum der Band, dem sogenannten Weißen Album erschien. Anders als offiziell angegeben ist es keine Lennon/McCartney-Komposition, sondern eine Klangkollage, die John Lennon und Yoko Ono in Zusammenarbeit mit George Harrison im Juni 1968 produzierten. Paul McCartney hingegen war an der Entstehung des Stücks nicht beteiligt. Mit einer Laufzeit von acht Minuten und 22 Sekunden ist es das längste veröffentlichte Stück der Beatles. (de)
  • «Revolution 9» es una pieza experimental de Los Beatles que apareció en el álbum blanco, en 1968. Es una de sus composiciones más controvertidas e incomprendidas, y en realidad no es una canción, sino una mezcla de aproximadamente unos cien fragmentos de cintas y voces y música usando, entre otras cosas, la técnica de collage que se volvió popular en la música artística contemporánea. También se le considera un ejemplo innovador e inicial del sampling. La pieza alcanzó la cima de experimentación de estudio en su tiempo; además, la inclusión de collages de sonidos y música concreta en un lanzamiento de música popular fue algo sin precedentes, lo mismo que la inclusión temprana de lo que hoy se conoce como samples. Su grabación empezó como un final extendido de la versión del álbum de la canción "Revolution", a la que se le añadieron clips musicales, vocales, de sonidos, bucles de cintas y efectos sonoros, después editado y manipulado con técnicas de modificación de sonidos. Así como "Revolution" estuvo inspirada por los disturbios revolucionarios mundiales de 1968, "Revolution 9" expresaba la captura de la violencia de una guerra futura. Con una duración de ocho minutos y veintiún segundos, es la canción más larga del álbum y, a la vez, la canción más larga que Los Beatles lanzaran oficialmente. El trabajo se acreditó como Lennon/McCartney (como en toda pieza escrita por cualquiera de ellos dos), aunque el esfuerzo fue principalmente de John Lennon. La influencia vanguardista de Yoko Ono en las composiciones y letras de Lennon es obvia en esta composición. George Harrison y Ringo Starr llegaron a hacer pequeñas contribuciones en él, mientras que Paul McCartney no participó, por estar fuera. Se ha dicho incluso que Paul y George Martin, el productor del grupo, trataron de impedir que se incluyera en el álbum, pero dieciocho meses antes McCartney fue quien lideró una pieza experimental llamada "Carnival of Light", con más de trece minutos de duración, aún inédita. Finalmente el tema "Revolution 9" fue incluido como la penúltima canción del lado D.[cita requerida] (es)
  • Revolution 9 est un enregistrement des Beatles, signé Lennon/McCartney, figurant sur leur album The Beatles, sorti en 1968. Contrairement aux autres titres du groupe, Revolution 9 n’est pas à proprement parler une chanson, mais un collage de bandes sonores d'une durée de 8:22, réalisé par John Lennon et sa compagne Yoko Ono, avec l'aide de George Harrison. (fr)
  • "Revolution 9" is a sound collage from the Beatles' 1968 self-titled double album (also known as the "White Album"). The composition, credited to Lennon–McCartney, was created primarily by John Lennon with assistance from Yoko Ono and George Harrison. Lennon said he was trying to paint a picture of a revolution using sound. The composition was influenced by the avant-garde style of Ono as well as the musique concrète works of composers such as Edgard Varèse and Karlheinz Stockhausen. The recording began as an extended ending to the album version of Lennon's song "Revolution". He, Harrison and Ono then combined the unused coda with numerous overdubbed vocals, speech, sound effects, and short tape loops of speech and musical performances, some of which were reversed. These were further manipulated with echo, distortion, stereo panning, and fading. At eight minutes and twenty-two seconds, it is the longest track that the Beatles officially released. (en)
  • 「レボリューション9」(Revolution 9)は、ビートルズのである。1968年に発売された9作目のイギリス盤オリジナル・アルバム『ザ・ビートルズ』に収録された。レノン=マッカートニー名義となっているが、主にジョン・レノンがオノ・ヨーコとジョージ・ハリスンのサポートを受けて作成した楽曲。本作では、オノの前衛芸術性や、エドガー・ヴァレーズやカールハインツ・シュトックハウゼンが手がけたミュジーク・コンクレートに影響を受けている。 1968年5月にレコーディングされたレノン作の「レボリューション1」のエンディング部分が原型となっており、エンディング部分を再構築して、レノン、ハリスン、オノの3人がボーカルやテープループなどをオーバー・ダビングして完成させた。演奏時間は8分21秒と、ビートルズの公式発表曲の中で最も長い楽曲である。 (ja)
  • Revolution 9 is een in 1968 uitgekomen nummer van The Beatles, op hun album The Beatles (ook wel bekend als White Album). De opname begon als een verlenging van het einde van het nummer Revolution.Er werden vele conversaties, muziekfragmenten (zoals de laatste akkoorden van de Zevende symfonie van Jean Sibelius) en geluidseffecten in gebruikt.De geluidseffecten waren geïnspireerd op de Musique concrète-stijlen van Karlheinz Stockhausen, Edgard Varèse en John Cage. Ook werd er geëxperimenteerd met knip- en plakwerk in de tape, moderne technieken als en fade-in- en fade-out-effecten.De inspiratie voor het nummer zelf kwam van de rellen in Parijs in mei 1968.Doel van het nummer was het geweld van de revolutie weer te geven.Met zijn acht minuten is dit het langste nummer op het album en meteen ook het langste officieel uitgebrachte nummer van The Beatles. Het nummer is bedacht en hoofdzakelijk gemaakt door John Lennon met enige hulp van George Harrison en Yoko Ono en viel niet erg in de smaak bij de anderen.Vooral Paul McCartney en George Martin hebben volop hun best gedaan om te voorkomen dat dit nummer op het album zou verschijnen. (nl)
  • 〈Revolution 9〉는 비틀즈의 1968년 동명 LP 음반 (통칭 "화이트 음반") 수록곡이다. 레논-매카트니로 크레디트된 이 사운드 콜라주는 존 레논의 주도로 창작되었으며, 조지 해리슨과 오노 요코가 보조했다. 레논은 소리를 이용한 혁명의 그림을 그리고 싶었다고 설명했다. 노래는 오노의 아방가르드 스타일을 비롯해 작곡가 에드가르 바레즈와 카를하인츠 슈토크하우젠 등의 뮤직 콩크레트에 영향을 받았다. 녹음은 음반에 수록될 레논의 노래 〈Revolution〉의 확장된 끝 부분으로부터 시작한다. 레논, 해리슨, 오노는 이내 미사용된 코다, 수많은 오버더빙된 보컬, 육성, 음향효과, 육성 및 기악이 녹음된 짤막한 테이프 루프를 결합했고, 사용음향 중 일부는 역전시켜 활용했다. 이들은 잔향, 왜곡, 스테레오 , 페이딩의 적용으로 좀 더 조작이 가해졌다. 8분을 넘어서는 곡으로써 비틀즈 공식 발매 트랙 중 가장 긴 트랙으로 기록되었다. (ko)
  • Revolution 9 è un brano di musica sperimentale del gruppo musicale britannico The Beatles, penultima traccia dell'album The Beatles (anche noto come White Album) del 1968. Il brano è un collage sonoro, pieno di grida e altri rumori alternati a fraseggi di pianoforte e un dipendente della EMI che, testando un nastro, ripete la frase: «number nine, number nine... » ("numero nove, numero nove, numero nove... "). Si tratta della registrazione più sperimentale dei Beatles, costituita da suoni di diverso genere (dialoghi, rumori, frasi musicali) uniti in un brano unico; con la durata di oltre 8 minuti, rappresentò il pezzo più lungo dell'intera discografia dei Beatles. Revolution 9 (ufficialmente firmato Lennon-McCartney) fu realizzato principalmente da Lennon insieme a Yōko Ono, alla cui influenza si deve certamente la natura sperimentale e avant garde di questo brano. Non a caso le sonorità del brano furono ispirate dalla ricerca musicale di John Cage, di Edgard Varèse e di Karlheinz Stockhausen. Mentre George Harrison e Ringo Starr contribuirono in qualche misura alla realizzazione del brano, Paul McCartney e il produttore George Martin opposero una forte resistenza alla sua pubblicazione. Essendo stato incluso in un album dei Beatles, questo pezzo di musica sperimentale è l'opera di avanguardia più venduta e diffusa al mondo. (it)
  • "Revolution 9" é uma canção dos Beatles composta por John Lennon, creditada a dupla Lennon-McCartney, e lançada no álbum The Beatles ou "Álbum Branco" de 1968. Faz parte da impensada trilogia que consiste no single lado-B de “Hey Jude”, "Revolution," a versão blues “Revolution 1” e essa colagem de sons intitulada “Revolution 9.” (pt)
  • Revolution 9 – eksperymentalny utwór zespołu The Beatles skomponowany przez Johna Lennona (oficjalnie Lennon/McCartney) z pomocą George’a Harrisona i Yoko Ono. Lennon stworzył ten utwór, inspirując się awangardową twórczością Yoko Ono oraz muzyką takich kompozytorów jak Edgar Varèse i Karlheinz Stockhausen. Nagranie zostało umieszczone na płycie The Beatles. „Revolution 9”, trwający ponad 8 minut, to najdłuższy oficjalnie wydany utwór zespołu The Beatles. (pl)
  • "Revolution 9" (Lennon/McCartney) är en låt utgiven av The Beatles på albumet The Beatles (även kallat The White Album) 1968. (sv)
  • «Revolution 9» (с англ. — «Революция 9») — песня британской рок-группы The Beatles из их Белого альбома 1968 года. (ru)
  • 《Revolution 9》(参考译名《九號革命》)是一首披头士乐队作品,收录于1968年专辑《The Beatles》(白色專輯)中。 (zh)
dbo:album
dbo:artist
dbo:genre
dbo:producer
dbo:recordLabel
dbo:releaseDate
  • 1968-11-22 (xsd:date)
dbo:runtime
  • 502.000000 (xsd:double)
dbo:soundRecording
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 1433367 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 36640 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123242788 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbo:writer
dbp:album
dbp:align
  • right (en)
dbp:artist
dbp:date
  • 2007-10-22 (xsd:date)
  • 2009-09-16 (xsd:date)
dbp:description
  • The claimed backmasked section of Revolution 9. (en)
  • The same section, reversed, which was claimed to sound like "turn me on, dead man". (en)
dbp:filename
  • Revolution-9-forward.ogg (en)
  • Revolution-9-reversed.ogg (en)
dbp:format
dbp:genre
  • *Sound collage *experimental *avant-garde *musique concrète *psychedelia *surrealist music (en)
dbp:label
dbp:name
  • Revolution 9 (en)
dbp:producer
dbp:quote
  • 9.0
  • ... compare Lennon's work with Luigi Nono's similar Non Consumiamo Marx to see how much more aesthetically and politically acute Lennon was than most of the vaunted avant-garde composers of the time ... Nono's piece entirely lacks the pop-bred sense of texture and proportion manifested in "Revolution 9". (en)
dbp:recorded
  • June 1968 (en)
dbp:released
  • 1968-11-22 (xsd:date)
dbp:salign
  • right (en)
dbp:source
  • – Ian MacDonald (en)
  • – Jonathan Gould (en)
dbp:studio
  • EMI, London (en)
dbp:title
  • 9.0
  • A detailed analysis of Revolution 9 (en)
  • A minute-by-minute piece summary (en)
dbp:type
  • composition (en)
dbp:url
dbp:width
  • 30.0
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:wordnet_type
dbp:writer
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • „Revolution 9“ je osmiminutová kompozice, vydaná na albu The Beatles, obecně známém jako The White Album od anglické skupiny The Beatles. Jedná se o experimentální psychedelickou skladbu, kterou vytvořili John Lennon a George Harrison ve spolupráci s Yoko Ono a Paulem McCartneym. Ve skladbě znějí hlasy autorů na pozadí rozličných efektů, stejně jako úryvky jiných písní z "Bílého alba". (cs)
  • Revolution 9 (häufig auch Revolution No. 9 oder Revolution #9 genannt) ist ein experimentelles Stück der Beatles, das auf dem neunten Studioalbum der Band, dem sogenannten Weißen Album erschien. Anders als offiziell angegeben ist es keine Lennon/McCartney-Komposition, sondern eine Klangkollage, die John Lennon und Yoko Ono in Zusammenarbeit mit George Harrison im Juni 1968 produzierten. Paul McCartney hingegen war an der Entstehung des Stücks nicht beteiligt. Mit einer Laufzeit von acht Minuten und 22 Sekunden ist es das längste veröffentlichte Stück der Beatles. (de)
  • Revolution 9 est un enregistrement des Beatles, signé Lennon/McCartney, figurant sur leur album The Beatles, sorti en 1968. Contrairement aux autres titres du groupe, Revolution 9 n’est pas à proprement parler une chanson, mais un collage de bandes sonores d'une durée de 8:22, réalisé par John Lennon et sa compagne Yoko Ono, avec l'aide de George Harrison. (fr)
  • 「レボリューション9」(Revolution 9)は、ビートルズのである。1968年に発売された9作目のイギリス盤オリジナル・アルバム『ザ・ビートルズ』に収録された。レノン=マッカートニー名義となっているが、主にジョン・レノンがオノ・ヨーコとジョージ・ハリスンのサポートを受けて作成した楽曲。本作では、オノの前衛芸術性や、エドガー・ヴァレーズやカールハインツ・シュトックハウゼンが手がけたミュジーク・コンクレートに影響を受けている。 1968年5月にレコーディングされたレノン作の「レボリューション1」のエンディング部分が原型となっており、エンディング部分を再構築して、レノン、ハリスン、オノの3人がボーカルやテープループなどをオーバー・ダビングして完成させた。演奏時間は8分21秒と、ビートルズの公式発表曲の中で最も長い楽曲である。 (ja)
  • 〈Revolution 9〉는 비틀즈의 1968년 동명 LP 음반 (통칭 "화이트 음반") 수록곡이다. 레논-매카트니로 크레디트된 이 사운드 콜라주는 존 레논의 주도로 창작되었으며, 조지 해리슨과 오노 요코가 보조했다. 레논은 소리를 이용한 혁명의 그림을 그리고 싶었다고 설명했다. 노래는 오노의 아방가르드 스타일을 비롯해 작곡가 에드가르 바레즈와 카를하인츠 슈토크하우젠 등의 뮤직 콩크레트에 영향을 받았다. 녹음은 음반에 수록될 레논의 노래 〈Revolution〉의 확장된 끝 부분으로부터 시작한다. 레논, 해리슨, 오노는 이내 미사용된 코다, 수많은 오버더빙된 보컬, 육성, 음향효과, 육성 및 기악이 녹음된 짤막한 테이프 루프를 결합했고, 사용음향 중 일부는 역전시켜 활용했다. 이들은 잔향, 왜곡, 스테레오 , 페이딩의 적용으로 좀 더 조작이 가해졌다. 8분을 넘어서는 곡으로써 비틀즈 공식 발매 트랙 중 가장 긴 트랙으로 기록되었다. (ko)
  • "Revolution 9" é uma canção dos Beatles composta por John Lennon, creditada a dupla Lennon-McCartney, e lançada no álbum The Beatles ou "Álbum Branco" de 1968. Faz parte da impensada trilogia que consiste no single lado-B de “Hey Jude”, "Revolution," a versão blues “Revolution 1” e essa colagem de sons intitulada “Revolution 9.” (pt)
  • Revolution 9 – eksperymentalny utwór zespołu The Beatles skomponowany przez Johna Lennona (oficjalnie Lennon/McCartney) z pomocą George’a Harrisona i Yoko Ono. Lennon stworzył ten utwór, inspirując się awangardową twórczością Yoko Ono oraz muzyką takich kompozytorów jak Edgar Varèse i Karlheinz Stockhausen. Nagranie zostało umieszczone na płycie The Beatles. „Revolution 9”, trwający ponad 8 minut, to najdłuższy oficjalnie wydany utwór zespołu The Beatles. (pl)
  • "Revolution 9" (Lennon/McCartney) är en låt utgiven av The Beatles på albumet The Beatles (även kallat The White Album) 1968. (sv)
  • «Revolution 9» (с англ. — «Революция 9») — песня британской рок-группы The Beatles из их Белого альбома 1968 года. (ru)
  • 《Revolution 9》(参考译名《九號革命》)是一首披头士乐队作品,收录于1968年专辑《The Beatles》(白色專輯)中。 (zh)
  • «Revolution 9» es una pieza experimental de Los Beatles que apareció en el álbum blanco, en 1968. Es una de sus composiciones más controvertidas e incomprendidas, y en realidad no es una canción, sino una mezcla de aproximadamente unos cien fragmentos de cintas y voces y música usando, entre otras cosas, la técnica de collage que se volvió popular en la música artística contemporánea. También se le considera un ejemplo innovador e inicial del sampling. (es)
  • "Revolution 9" is a sound collage from the Beatles' 1968 self-titled double album (also known as the "White Album"). The composition, credited to Lennon–McCartney, was created primarily by John Lennon with assistance from Yoko Ono and George Harrison. Lennon said he was trying to paint a picture of a revolution using sound. The composition was influenced by the avant-garde style of Ono as well as the musique concrète works of composers such as Edgard Varèse and Karlheinz Stockhausen. (en)
  • Revolution 9 è un brano di musica sperimentale del gruppo musicale britannico The Beatles, penultima traccia dell'album The Beatles (anche noto come White Album) del 1968. Il brano è un collage sonoro, pieno di grida e altri rumori alternati a fraseggi di pianoforte e un dipendente della EMI che, testando un nastro, ripete la frase: «number nine, number nine... » ("numero nove, numero nove, numero nove... "). Essendo stato incluso in un album dei Beatles, questo pezzo di musica sperimentale è l'opera di avanguardia più venduta e diffusa al mondo. (it)
  • Revolution 9 is een in 1968 uitgekomen nummer van The Beatles, op hun album The Beatles (ook wel bekend als White Album). De opname begon als een verlenging van het einde van het nummer Revolution.Er werden vele conversaties, muziekfragmenten (zoals de laatste akkoorden van de Zevende symfonie van Jean Sibelius) en geluidseffecten in gebruikt.De geluidseffecten waren geïnspireerd op de Musique concrète-stijlen van Karlheinz Stockhausen, Edgard Varèse en John Cage. Ook werd er geëxperimenteerd met knip- en plakwerk in de tape, moderne technieken als en fade-in- en fade-out-effecten.De inspiratie voor het nummer zelf kwam van de rellen in Parijs in mei 1968.Doel van het nummer was het geweld van de revolutie weer te geven.Met zijn acht minuten is dit het langste nummer op het album en metee (nl)
rdfs:label
  • Revolution 9 (cs)
  • Revolution 9 (de)
  • Revolution 9 (es)
  • Revolution 9 (it)
  • Revolution 9 (fr)
  • Revolution 9 (ko)
  • レボリューション9 (ja)
  • Revolution 9 (nl)
  • Revolution 9 (en)
  • Revolution 9 (pt)
  • Revolution 9 (pl)
  • Revolution 9 (ru)
  • Revolution 9 (sv)
  • Revolution 9 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Revolution 9 (en)
is dbo:wikiPageDisambiguates of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:title of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License