| dbo:abstract
|
- الحرمان النسبي هو نقص الموارد اللازمة لدعم النظام الغذائي وأسلوب الحياة والنشاطات ووسائل الراحة التي اعتاد عليها الفرد أو المجموعة، أو التي تحظى بالتشجيع والدعم في المجتمع الذي ينتمون إليه. يسمح قياس الحرمان النسبي بالمقارنة الموضوعية بين حالة الفرد أو المجموعة مقارنة مع باقي المجتمع. قد يركز الحرمان النسبي على تجربة الفرد للسخط عندما يُحرم من شيء يعتقد أنه من حقه، مع أن التركيز على منظور الفرد يجعل القياس الموضوعي مثيرًا للمشاكل. الحرمان النسبي هو مصطلح يستخدم في العلوم الاجتماعية لوصف مشاعر أو مقاييس الحرمان الاجتماعي أو السياسي أو الاقتصادي النسبية وليس المطلقة. يرتبط هذا المصطلح بشكل وثيق بمصطلحات مشابهة مثل الاستبعاد الاجتماعي والفقر. يترك الحرمان النسبي عواقب مهمة على السلوك والمواقف، بما في ذلك مشاعر الضغط النفسي، والمواقف السياسية والمشاركة في العمل الجماعي. يرتبط المفهوم بدراسات الباحثين لمجالات متعددة في العلوم الاجتماعية. استخدم مؤلفو كتاب الجندي الأمريكي الذين درسوا وحدات الجيش هذا المفهوم بشكل منهجي واكتشفوا أن الفرق المتصور بين التوقع والتحصيل هو الذي يؤدي إلى مشاعر الحرمان النسبي. أشار العلماء الاجتماعيون، خصوصًا العلماء السياسيون وعلماء الاجتماع منهم، إلى أن الحرمان النسبي، بشكل خاص الحرمان النسبي المؤقت، سبب محتمل للحركات الاجتماعية والانحراف ويؤدي في الحالات القصوى إلى العنف السياسي مثل أعمال الشغب والإرهاب والحروب الاهلية وحالات أخرى من الانحراف الاجتماعي كالجرائم. على سبيل المثال، يفسر بعض الباحثون في الحركات الاجتماعية ظهورها من خلال الإشارة إلى شكاوى الأشخاص الذين يشعرون بأنهم محرومون من القيم التي يعتبرونها من حقهم. بشكل مشابه، يمارس الأفراد السلوكيات المنحرفة عندما لا تتناسب وسائلهم مع أهدافهم. ظهر مصطلح الإشباع النسبي في علم النفس الاجتماعي ردًا على البحث في مفهوم الحرمان النسبي، ليناقش الظاهرة المعاكسة له. (ar)
- Relativní deprivace je stav, při kterém jedinec zažívá pocity nedostatku, újmy nebo strádání, vznikající srovnáváním se s ostatními jedinci a skupinami nebo porovnáváním své současné situace se situací v minulosti. Tento pojem zavedl americký sociolog a dále jej rozvinul například sociolog Robert K. Merton, který jej rozpracoval do teorie referenčních skupin. Merton na rozdíl od Stouffera sledoval nejenom samotný jev relativní deprivace, ale zabýval se také tím, co člověka do takového stavu přivede. Základem tohoto psychosociálního konceptu je předpoklad našeho subjektivního jednání, které v sobě odráží naše emoce, poznatky a chování. Jde o přesvědčení, že je jedinec nebo jeho sociální skupina v porovnání s jinou (referenční) skupinou v nevýhodě. To vede k pocitům vzteku, rozmrzelosti a závisti, kdy člověk nabude dojmu, že má právo na více výhod, než se mu doposud dostávalo. Sociální vědci, zejména politologové a sociologové, uváděli relativní deprivaci (obzvláště dočasnou relativní deprivaci) jako potenciální příčinu vzniku sociálního hnutí vedoucí v extrémních případech ke vzpourám, terorismu, občanským válkám a další řadě projevů sociální deviace. Někteří odborníci na sociální hnutí vysvětlují jejich vznik citací stížností lidí, kteří se cítí deprivovaní tím, co vnímají jako hodnoty, které jim v jejich očích náleží. Jednotlivci se také zapojují do těchto hnutí, pokud nežijí tak úplně podle svých představ. Sociolog Robert K. Merton V sociální psychologii se nově objevil koncept , který je opakem relativní deprivace. (cs)
- Relative deprivation is the lack of resources to sustain the diet, lifestyle, activities and amenities that an individual or group are accustomed to or that are widely encouraged or approved in the society to which they belong. Measuring relative deprivation allows an objective comparison between the situation of the individual or group compared to the rest of society. Relative deprivation may also emphasise the individual experience of discontent when being deprived of something to which one believes oneself to be entitled, however emphasizing the perspective of the individual makes objective measurement problematic. It is a term used in social sciences to describe feelings or measures of economic, political, or social deprivation that are relative rather than absolute. The term is inextricably linked to the similar terms poverty and social exclusion. The concept of relative deprivation has important consequences for both behaviour and attitudes, including feelings of stress, political attitudes, and participation in collective action. It is relevant to researchers studying multiple fields in social sciences. The concept was first used systematically by the authors of The American Soldier who studied army units and found out that it is the perceived discrepancy between anticipation and attainment which results in feelings of relative deprivation. Social scientists, particularly political scientists and sociologists, have cited relative deprivation, especially temporal relative deprivation, as a potential cause of social movements and deviance, leading in extreme situations to political violence such as rioting, terrorism, civil wars and other instances of social deviance such as crime. For example, some scholars of social movements explain their rise by citing grievances of people who feel deprived of what they perceive as values to which they are entitled. Similarly, individuals engage in deviant behaviours when their means do not match their goals. In response to exploration of the concept of relative deprivation, the term "relative gratification" has emerged in social psychology to discuss the opposite phenomenon. (en)
- Kekurangan relatif adalah kekurangan yang timbul akibat pembandingan individu atau kelompok sosial yang lebih unggul. Sifat kekurangan relatif adalah subjektif. Tiap individu mempunyai kekurangan relatif yang berbeda karena mempunyai batasan kemampuan yang berbeda pula. Hal-hal yang menjadi kekurangan relatif ditentukan oleh individu atau kelompok yang dijadikan sebagai pembanding. Pada pembanding dengan tingkatan yang sama, kekurangan relatif tidak ada. Kekurangan relatif mempunyai tingkatan yang didasarkan kepada keinginan pencapaian dari pihak yang membandingkan dan dibandingkan. (in)
- La frustration relative désigne, en sociologie, le décalage entre ce que les agents sociaux ou individus considèrent comme pouvant être raisonnablement désiré, et l'état de fait de ce qu'ils possèdent. (fr)
- 상대적 박탈감은 개인 혹은 집단이 그들이 속해있는 사회에서 익숙한 식생활, 생활방식, 활동 및 오락시설을 지속할 수 있는 자원의 결핍을 뜻한다. 상대적 박탈감을 측정함으로써 개인이나 집단의 상황을 사회의 다른 부분과 객관적으로 비교할 수 있다. 이는 절대적인 기준이 아닌, 상대적인 경제적, 정치적, 혹은 사회적 박탈의 감정 또는 척도를 나타내기 위해 사회과학에서 사용하는 단어이다. 이 단어는 빈곤과 사회적 배제라는 단어들과 떼어놓고 설명하기 어려울 만큼 연관 되어 있다. 상대적 박탈감의 개념은 스트레스의 감정, 정치적 태도, 그리고 집단 행동의 참여와 같은 행동과 태도 양 쪽에 모두 중요한 결과를 가져온다. 이것은 사회과학의 여러 분야를 연구하는 연구자들과 관련이 있다. 때때로는 경쟁자들을 성공적으로 능가한 유기체가 유전자풀에 더 많은 복제본을 남기는, 상대적 적합성이라는 생물학적 개념과도 관련이 있다. 사회과학자, 그 중에서도 특히 정치학자와 사회학자들은 사회운동이나 일탈의 잠재적 원인으로 상대적 박탈감(특히 사회적 상대적 박탈감)을 언급했는데, 이는 폭동, 테러, 내전과 같은 정치적 폭력과 범죄와 같은 사회적 일탈로 이어지는 극단적인 상황을 이끌어낼 수 있다. 예를 들어, 사회학자 중에는 스스로의 가치를 박탈당했다고 느끼는 사람들의 불만을 인용하며 이러한 사람들이 증가하고 있음을 설명하기도 한다. 마찬가지로 각 개인들은 그들의 수단과 목표가 일치하지 않을 때 일탈적인 행동을 하곤 한다. 최근 사회심리학에서는 상대적 박탈감과 반대되는 상대적 만족감이라는 개념이 등장했다. (ko)
- Relatieve deprivatie is een subjectieve ontevredenheid die niet wordt veroorzaakt door een objectieve situatie, maar door de relatieve positie ten opzichte van de situatie van een ander. Men gaat volgens deze theorie voortdurend de eigen situatie vergelijken met de ander. Dit kan aanzetten tot criminaliteit en wordt wel gezien als drijfveer om in opstand te komen tegen een heersende toestand, zelfs als er in absolute zin sprake is van vooruitgang. Er kan onderscheid gemaakt worden tussen relatieve persoonlijke deprivatie en relatieve groepsdeprivatie. Relatieve persoonlijke deprivatie heeft betrekking op individuen, terwijl relatieve groepsdeprivatie beschrijft hoe een groep zich benadeeld kan voelen ten opzichte van een andere groep. (nl)
- Deprywacja relatywna – w psychologii społecznej - to samorzutnie identyfikowany (przez daną jednostkę lub grupę społeczną) wzrost (stopniowy lub skokowy) dysharmonii pomiędzy faktycznym (w miarę obiektywnym) i pożądanym (z natury subiektywnym) stanem tudzież poziomem życia. Deprywacja relatywna w rzeczywistości uźródla podejmowanie przez ludzi poczynań mających z założenia owocować istotnymi dla nich zmianami, a które to kroki w istocie eliminują ewolucyjnie (postępowa praca) lub rewolucyjnie (uwsteczniające odreagowania) nadmiar czynnika stresującego (nieodłącznie związanego z "deprywacją relatywną") i są racjonalizowane przede wszystkim własnymi odczuciami (m.in. również tym, iż zupełnie niesłusznie żyje się komuś gorzej niż się należy ze względu na własne zasługi czy wcześniej uzyskane obietnice, bądź - w skrajnych przypadkach - przez cudze szczęście czy sukces życiowy). Istnieją trzy typy deprywacji relatywnej: ASPIRACYJNY (pożądany poziom życia "rośnie", a faktyczny nieznośnie "stoi" - w następstwie konstruktywna bądź destruktywna "autoaktywizacja", zarówno w przypadku jednostek, jak i grup społecznych); KRYZYSOWY (pożądany poziom życia "stoi", a faktyczny nieznośnie "spada" - w następstwie konstruktywna bądź destruktywna "autoaktywizacja", zarówno w przypadku jednostek, jak i grup społecznych); PROGRESYWNY (pożądany poziom życia "rośnie", faktyczny nieznośnie "spada" - w następstwie konstruktywna bądź destruktywna "autoaktywizacja", zarówno w przypadku jednostek, jak i grup społecznych); (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Kekurangan relatif adalah kekurangan yang timbul akibat pembandingan individu atau kelompok sosial yang lebih unggul. Sifat kekurangan relatif adalah subjektif. Tiap individu mempunyai kekurangan relatif yang berbeda karena mempunyai batasan kemampuan yang berbeda pula. Hal-hal yang menjadi kekurangan relatif ditentukan oleh individu atau kelompok yang dijadikan sebagai pembanding. Pada pembanding dengan tingkatan yang sama, kekurangan relatif tidak ada. Kekurangan relatif mempunyai tingkatan yang didasarkan kepada keinginan pencapaian dari pihak yang membandingkan dan dibandingkan. (in)
- La frustration relative désigne, en sociologie, le décalage entre ce que les agents sociaux ou individus considèrent comme pouvant être raisonnablement désiré, et l'état de fait de ce qu'ils possèdent. (fr)
- الحرمان النسبي هو نقص الموارد اللازمة لدعم النظام الغذائي وأسلوب الحياة والنشاطات ووسائل الراحة التي اعتاد عليها الفرد أو المجموعة، أو التي تحظى بالتشجيع والدعم في المجتمع الذي ينتمون إليه. يسمح قياس الحرمان النسبي بالمقارنة الموضوعية بين حالة الفرد أو المجموعة مقارنة مع باقي المجتمع. قد يركز الحرمان النسبي على تجربة الفرد للسخط عندما يُحرم من شيء يعتقد أنه من حقه، مع أن التركيز على منظور الفرد يجعل القياس الموضوعي مثيرًا للمشاكل. ظهر مصطلح الإشباع النسبي في علم النفس الاجتماعي ردًا على البحث في مفهوم الحرمان النسبي، ليناقش الظاهرة المعاكسة له. (ar)
- Relativní deprivace je stav, při kterém jedinec zažívá pocity nedostatku, újmy nebo strádání, vznikající srovnáváním se s ostatními jedinci a skupinami nebo porovnáváním své současné situace se situací v minulosti. Tento pojem zavedl americký sociolog a dále jej rozvinul například sociolog Robert K. Merton, který jej rozpracoval do teorie referenčních skupin. Merton na rozdíl od Stouffera sledoval nejenom samotný jev relativní deprivace, ale zabýval se také tím, co člověka do takového stavu přivede. Sociolog Robert K. Merton (cs)
- Relative deprivation is the lack of resources to sustain the diet, lifestyle, activities and amenities that an individual or group are accustomed to or that are widely encouraged or approved in the society to which they belong. Measuring relative deprivation allows an objective comparison between the situation of the individual or group compared to the rest of society. Relative deprivation may also emphasise the individual experience of discontent when being deprived of something to which one believes oneself to be entitled, however emphasizing the perspective of the individual makes objective measurement problematic. (en)
- 상대적 박탈감은 개인 혹은 집단이 그들이 속해있는 사회에서 익숙한 식생활, 생활방식, 활동 및 오락시설을 지속할 수 있는 자원의 결핍을 뜻한다. 상대적 박탈감을 측정함으로써 개인이나 집단의 상황을 사회의 다른 부분과 객관적으로 비교할 수 있다. 이는 절대적인 기준이 아닌, 상대적인 경제적, 정치적, 혹은 사회적 박탈의 감정 또는 척도를 나타내기 위해 사회과학에서 사용하는 단어이다. 이 단어는 빈곤과 사회적 배제라는 단어들과 떼어놓고 설명하기 어려울 만큼 연관 되어 있다. 상대적 박탈감의 개념은 스트레스의 감정, 정치적 태도, 그리고 집단 행동의 참여와 같은 행동과 태도 양 쪽에 모두 중요한 결과를 가져온다. 이것은 사회과학의 여러 분야를 연구하는 연구자들과 관련이 있다. 때때로는 경쟁자들을 성공적으로 능가한 유기체가 유전자풀에 더 많은 복제본을 남기는, 상대적 적합성이라는 생물학적 개념과도 관련이 있다. 최근 사회심리학에서는 상대적 박탈감과 반대되는 상대적 만족감이라는 개념이 등장했다. (ko)
- Relatieve deprivatie is een subjectieve ontevredenheid die niet wordt veroorzaakt door een objectieve situatie, maar door de relatieve positie ten opzichte van de situatie van een ander. Men gaat volgens deze theorie voortdurend de eigen situatie vergelijken met de ander. Dit kan aanzetten tot criminaliteit en wordt wel gezien als drijfveer om in opstand te komen tegen een heersende toestand, zelfs als er in absolute zin sprake is van vooruitgang. (nl)
- Deprywacja relatywna – w psychologii społecznej - to samorzutnie identyfikowany (przez daną jednostkę lub grupę społeczną) wzrost (stopniowy lub skokowy) dysharmonii pomiędzy faktycznym (w miarę obiektywnym) i pożądanym (z natury subiektywnym) stanem tudzież poziomem życia. Deprywacja relatywna w rzeczywistości uźródla podejmowanie przez ludzi poczynań mających z założenia owocować istotnymi dla nich zmianami, a które to kroki w istocie eliminują ewolucyjnie (postępowa praca) lub rewolucyjnie (uwsteczniające odreagowania) nadmiar czynnika stresującego (nieodłącznie związanego z "deprywacją relatywną") i są racjonalizowane przede wszystkim własnymi odczuciami (m.in. również tym, iż zupełnie niesłusznie żyje się komuś gorzej niż się należy ze względu na własne zasługi czy wcześniej uzyskane (pl)
|
