| dbo:abstract
|
- La Realpolitik («política dels fets reals» en alemany) és la política basada en el racionalisme pràctic més que en principis absoluts ètics o ideològics. És una forma de pragmatisme. Hom ha defensat que la realpolitik és imprescindible per a poder realitzar una part dels objectius i ideals, i protegeix contra l'aplicació totalitària de principis per majories absolutes. Queda un dilema ètic entre el realisme del possible, el pragmatisme polític i el cinisme de la realpolitik econòmica que només veu els valors financers sense tenir compte de valors ecològics, culturals o socials. Otto von Bismarck va encunyar el terme complint la petició del príncep Klemens von Metternich de trobar un mètode per a balancejar el poder entre els imperis europeus. El balanç de poders significava la pau, i els practicants de la realpolitik intentaven evitar la carrera armamentista. No obstant això, durant els primers anys del segle xx, la realpolitik va ser abandonada i en el seu lloc es va implementar la doctrina "Weltpolitik" i la carrera armamentista va recobrar el seu ritme, donant lloc a la Primera Guerra Mundial. Un dels seus precursors més famosos va ser Nicolau Maquiavel, conegut per la seva obra El príncep. Maquiavel sostenia que l'única preocupació d'un príncep deuria ser la de buscar i retenir el poder, sense importar consideracions ètiques o religioses. Les seves idees van ser més tard expandides i implementades pel Cardenal Richelieu en el seu Raison d'etat durant la Guerra dels Trenta Anys. Ja en uns texts del segle VII-VI aC de l'antiga Grècia s'han trobat traces d'una veritable realpolitik per a resoldre problemes de la realitat quotdiana. L'historiador grec Tucídides, qui va escriure la Història de la Guerra del Peloponès, també és citat com un precursor ideològic de la realpolitik. En alemany, el terme Realpolitik és més freqüentment utilitzat per a distingir a les polítiques moderades o «realistes» de les polítiques de canvi radical. En la política de pactes, quan ningú té majoria, fer realpolitik sembla l'única possibilitat per avançar. Dins d'un mateix partit aquesta situació pot crear tensions entre l'ala pragmàtica (en alemany realos) i l'ala que vol la coherència total amb els principis sense concessions (en alemany fundis). En català, s'ha d'escriure la paraula entre cometes o amb cursiva. (ca)
- Reálpolitika (z německého Realpolitik) je zahraniční politika založená na mocenském kalkulu a národních zájmech. Pojem zavedl německý politický myslitel v knize Grundsätze der Realpolitik angewendet auf die staatlichen Zustände Deutschlands z roku 1853. Bývá spojován především s politikou evropských velmocí druhé poloviny 19. století, zejména s postupem německého kancléře Bismarcka. (cs)
- الواقعية السياسية (بالألمانية: Realpolitik) تشير إلى السياسة أو الدبلوماسية التي تستند في المقام الأول على السلطة وعلى العوامل والاعتبارات العملية والمادية، بدلًا من المفاهيم العقائدية أو الأخلاقية. في هذا الصدد، فإنها تشترك في جوانب من مقاربتها الفلسفية مع مذهبي الواقعية والبراغماتية. يستخدم مصطلح الواقعية السياسة في بعض الأحيان للتحقير للدلالة على السياسة القسرية غير الأخلاقية أو المكيافيلية. (ar)
- Realpolitik orientiert sich eng an den als real anerkannten Bedingungen und Möglichkeiten. Sie ist auf das rasche Treffen von Entscheidungen gerichtet. Abzugrenzen ist sie von eher werteorientierten Ansätzen, die sich auch auf die politische Ideengeschichte beziehen. Ein wichtiges Wesensmerkmal der Realpolitik ist daher die Grundannahme, Werte und darauf basierende Mittel seien letztlich immer verhandelbar und dispositiv, wenn ein bestimmtes Ziel erreicht werden soll. Seit dem 20. Jahrhundert korrespondiert realpolitisches Handeln mit dem Begriff der Verantwortungsethik, wie er von Max Weber in seinem Vortrag Politik als Beruf geprägt wurde. Der Begriff fand als Lehnwort Eingang in den englischen Wortschatz und wird vor allem in US-Medien und in der dortigen politischen Wissenschaft benutzt. (de)
- Realecpolitiko, ofte trovata internacie laŭ la germana termino Realpolitik, estas politiko, kiu eliras el la eblecoj kaj rezignas pri abstraktaj programoj kaj idealaj postulatoj.Ĝi estas uzata ĉefe en diplomatio, kiam la agado de ŝtatoj baziĝas unuavice sur praktikaj konsideroj, prefere al ideoj aŭ moralaj bazoj. Ĝi foje alproksimiĝas al ideoj de pragmatismo. La termino Realpolitik estas ofte uzata pejorative, por aludi politikon, kiu estas truda, malmorala aŭ makiavela. La termino estis elpensita de Ludwig von Rochau, germana verkisto kaj politikisto de la 19-a jarcento, sekvanta la konduton de Metternich, pri la trovo de vojoj por ekvilibrigi la potencon de eŭropaj imperioj. Ekvilibrigi potencon de la Eŭropa Koncerto estis la rimedo por konservi la pacon kaj praktikantoj de zorgema Realpolitik provis eviti vetarmadon. Rodrigo Borja difinas ĝin kiel la principon, sur kiu nacia ago en iliaj aleksteraj politikoj, estas kondukata de ties propraj interesoj, kaj ne de altruismo, amikeco, idealismo aŭ solidarecaj konsideroj. (eo)
- Realpolitik (del alemán Realpolitik 'política realista') es la política o diplomacia basada principalmente en consideraciones de circunstancias y factores dados, en lugar de nociones ideológicas explícitas o premisas éticas y morales. A este respecto, comparte aspectos de su enfoque filosófico con los del realismo y el pragmatismo. A menudo se lo denomina simplemente "pragmatismo" en política, p. "siguiendo políticas pragmáticas". (es)
- Realpolitik (alemanez "errealitatearen politika") boterean eta irizpide praktikoetan oinarritutako politika da. Realpolitik-ak garaian garaiko interesen arabera jarduten du, printzipio filosofiko, teoriko edo moralei jarraitu beharrean. Zentzu horretan, filosofikoki errealismotik eta pragmatismotik hurbil dago. Batzuetan, hitza politika amoralak edo makiavelikoak izendatzeko erabili da, adiera gaitzesgarrian. (eu)
- La realpolitik (de l'allemand : politique réaliste) désigne « la politique étrangère fondée sur le calcul des forces et l'intérêt national ». (fr)
- Realpolitik (German: [ʁeˈaːlpoliˌtiːk]; from German real 'realistic, practical, actual', and Politik 'politics') refers to enacting or engaging in diplomatic or political policies based primarily on considerations of given circumstances and factors, rather than strictly binding itself to explicit ideological notions or moral and ethical premises. In this respect, it shares aspects of its philosophical approach with those of realism and pragmatism. It is often simply referred to as pragmatism in politics, e.g. "pursuing pragmatic policies" or "realistic policies". While often used as a positive and neutral term, the term Realpolitik is sometimes also used pejoratively to imply political policies that are perceived as being coercive, amoral, or Machiavellian. Prominent proponents of Realpolitik during the 20th century include Henry Kissinger, George F. Kennan, Zbigniew Brzezinski, and Hans-Dietrich Genscher, as well as politicians such as Charles De Gaulle and Lee Kuan Yew. (en)
- Realpolitik (lihat pula realisme politik; dari bahasa Jerman: real "realistis", "praktis", atau "aktual"; dan Politik "politik", pengucapan bahasa Jerman: [ʁeˈaːlpoliˌtiːk]) merujuk pada politik atau diplomasi yang lebih didasarkan pada kekuatan dan faktor-faktor dan pertimbangan praktis dan material, alih-alih arti ideologi atau premis moralistik atau etis. Realpolitik memiliki aspek pendekatan filosofis yang sama seperti dan pragmatisme. Istilah realpolitik kadang digunakan secara peyoratif untuk menyebut politik yang koersif, amoral, atau . Penyeimbangan kekuatan untuk mempertahankan pentarki Eropa bermaksud mempertahankan perdamaian dan para Realpolitiker mencoba mencegah . (in)
- La realpolitik (in tedesco "politica reale" o "politica concreta") è una politica basata su una concreta pragmaticità, rifuggendo da ogni premessa ideologica o morale. Traducibile anche come pragmatismo politico nel contesto internazionale, identifica, ad esempio, scelte basate più su questioni pratiche che su principi universali o etici. (it)
- 현실정치(現實政治, 독일어: Realpolitik 레알폴리티크[*])란 이념적 관념이나 도덕적 전제 따위보다 권력 및 실질적 물질적 요소와 그 고려에 주로 의거하는 정치적 또는 외교적 견해를 말한다. 이 점에 있어서 현실정치는 현실주의 및 실용주의와 철학적 양상을 공유한다. 현실정치라는 단어는 간혹 강압적, 비도덕적 또는 마키아벨리적인 정치를 가리키는 경멸어로 사용되기도 한다. (ko)
- レアルポリティーク（ドイツ語：Realpolitik）、または日本語で現実政治（げんじつせいじ）は、が1853年に提唱した、イデオロギー、理想、倫理ではなく利害に従って権力を行使して行われる政治のあり方。国家間の外交においては執拗な国益の追求と関連する。ロハウなどによると、「力の自然法則の現実」によって導かれるオットー・フォン・ビスマルクの外交政策を現実政治の概念はよく表している。 John Bewによれば、強者は正当性だけで打ち倒せるものではなく権力と政治を理解して現実的な手法で目標を達成しようとすべきだということを革命に失敗したリベラルに向けて説いたのがロハウの当初の意図であり、現代の「レアルポリティーク」の解釈はそこから乖離している。 (ja)
- Realpolitik is een wijze van politiek bedrijven waarbij op een nuchtere manier de kosten en de baten van een bepaald beleid worden bekeken. Ideologie, politiek-filosofische overwegingen of ethiek worden bij die afweging achterwege gelaten. Realpolitik is dan ook een vorm van realisme. De term wordt over het algemeen gebruikt in een pejoratieve betekenis maar wordt in positievere zin ook gebruikt door technocratische politici. Politieke principes achterwege laten en bestuurlijke overwegingen de doorslag laten geven wordt wel beschouwd als machiavellisme. De Duitser August Ludwig von Rochau was de eerste politicus die de term introduceerde. Dit deed hij na de rumoerige tijden van de revolutie van 1848 waarna liberalen, confessionele conservatieven, royalisten en kapitalisten lijnrecht tegenover elkaar stonden. Aan de machthebbers was het de taak om met deze verschillende groepen zonder al te veel conflicten het land te besturen. Later werd het begrip Realpolitik ook uitgebreid naar de internationale politiek, omdat met alle verschillende regeringsvormen en religies in de omringende landen anders niets mogelijk zou zijn. Het was een politieke handelswijze die Otto von Bismarck in de negentiende eeuw uitzonderlijk goed beheerste en zodoende de macht van Pruisen en later het Keizerrijk Duitsland wist uit te breiden. Tegenstanders van realpolitik vinden dat voorstanders alles doen om het landsbelang te dienen. Er is volgens hen geen ruimte voor ethische of morele overwegingen wanneer politieke beslissingen genomen dienen te worden. De politicus in kwestie dient zodanig te werk te gaan, dat alle omringende landen vrienden zijn of in toom worden gehouden. De relatie van de buurlanden onderling is slechter dan de relatie tussen het land van de politicus in kwestie en de buurlanden. Voorstanders vinden echter dat ideologie geen (prominente) plaats zou moeten hebben in de politiek omdat ideologie juist tot gevaarlijke machtsspelletjes kan leiden. Met name als er dogmatische partijen aan de macht zijn. Ook zij noemen de nationaal-socialisten in Duitsland en de communisten in de Sovjet-Unie als redenen om ideologie geen te grote rol te laten spelen in de internationale politiek. De Koude Oorlog laat zien waartoe te veel ideologie kan leiden. In een land als Nederland is Realpolitiek een veel gebruikte tactiek door politici en hoge ambtenaren, juist vanwege de vele ver uiteenlopende meningen in het land. Het polderen zou men dan ook kunnen zien als een vorm van Realpolitik. Ook in de buitenlandse politiek vindt men dat bepaalde politieke posities met realpolitik zouden moeten worden bestierd, vaak technocratische ambten zoals de positie van de minister van Financiën. Hedendaagse voorstanders zeggen dat Realpolitik niet per se zonder ethische principes uitgevoerd hoeft te worden. Zolang men maar rekening houdt met de internationale rechten en verdragen die erkend worden door de VN. Een voorbeeld van realpolitik uit de twintigste eeuw is het Molotov-Ribbentroppact dat in 1939 werd gesloten tussen Nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie. Hoewel Nazi-Duitsland een fascistisch beleid voerde en de USSR communistisch was zetten deze twee wereldmachten hun ideologieën opzij voor het landsbelang zoals dat er uit beider gezichtspunt uitzag. Vanuit bepaalde (linkse en rechtse) hoeken uit men kritiek op de politieke klasse van de afgelopen 20 jaar. Men vindt dat er te veel aan realpolitik wordt gedaan en dat ideologie begraven is. De grote ideologische discussies zoals men die kende in onder andere het Verenigd Koninkrijk met Margaret Thatcher in de 1980 of in België met Guy Verhofstadt in de jaren 1980 en 1990 zijn voorbij. Dossierkennis en strategisch machtsdenken hebben politieke en ethische principes vervangen aldus de critici. (nl)
- Realpolitik (z niem. polityka realistyczna) – polityka oparta na kalkulacji siły i interesów narodowych, odrzucająca wpływ czynników ideowych i moralnych na politykę. Pojęcie Realpolitik wprowadził w 1853 r. do niemieckiej myśli politycznej (1810-1873). Było ono niejako nierozerwalnie związane z pojęciem siły jako głównego rozwiązywania konfliktów w stosunkach międzynarodowych. Roschau wskazywał, że siła nie stanowi ideologii, lecz w pewnym stopniu jest jej antynomią, gdyż w sytuacjach krytycznych ideologia zawsze musi ustąpić pod jej naporem. W tym ujęciu wojna stawała się nie tylko jednym z wielu możliwych, ale wręcz podstawowych narządzi realizacji polityki państwa. Na brak elementarnej zdolności do realnego ujmowania zjawisk politycznych w Polsce wskazywał np. Józef Feldman. (pl)
- Realpolitik är ett pragmatiskt politiskt synsätt där realistiska resultat anses viktigare än moraliska eller ideologiska principer. Det kan anses vara en synonym till kompromissvillig politik, eftersom kompromisser ofta är en grundförutsättning för att uppnå resultat. Två exempel på realpolitiker är Otto von Bismarck och Henry Kissinger. Begreppet används ibland i nedsättande syfte, om politik och politiker som agerar utifrån opportunism och . (sv)
- Realpolitik (em alemão «política realística») refere-se à política ou diplomacia baseada principalmente em considerações práticas, em detrimento de noções ideológicas. O termo é frequentemente utilizado pejorativamente, indicando tipos de política que são coercitivas, imorais ou maquiavélicas. Pensadores como Maquiavel e Nietzsche defendem a Realpolitik como um tipo de realismo político segundo o qual as relações de poder tendem a solapar todas as pretensões de fundamentação moral, num tipo de ceticismo moral análogo ao do argumento de Trasímaco na República de Platão. Henry Kissinger conceitua Realpolitik como sendo “política exterior baseada em avaliações de poder e interesse nacional”. O termo também refere-se a promulgar ou engajar-se em políticas diplomáticas ou políticas com base principalmente em considerações de determinadas circunstâncias e fatores, em vez de estritamente vinculativa a noções ideológicas explícitas ou a premissas morais e éticas. Nesse sentido, compartilha aspectos de sua abordagem filosófica com os do realismo e do pragmatismo. Muitas vezes é simplesmente referido como " pragmatismo " na política, por exemplo, "prosseguir políticas pragmáticas" ou "políticas realistas". Embora muitas vezes usado como um termo positivo e neutro, o termo Realpolitik às vezes também é usado negativamente por implicar em políticas que são percebidas como coercitivas, amorais ou maquiavélicas . Proponentes proeminentes da Realpolitik durante o século 20 incluem Henry Kissinger, George F. Kennan, Zbigniew Brzezinski e Hans-Dietrich Genscher, bem como políticos como Charles De Gaulle e Lee Kuan Yew. (pt)
- Реа́льная поли́тика (нем. Realpolitik; в русскоязычных текстах часто используется без перевода (Realpolitik) либо в виде транслитерации — Реалполити́к) — вид государственного политического курса, который был введён и осуществлялся Бисмарком и был назван по аналогии с понятием, предложенным Людвигом фон Рохау (1853). Сущность такого курса — отказ от использования любой идеологии в качестве основы государственного курса. Такая политика исходит прежде всего из практических соображений, а не идеологических или моральных. (ru)
- 現實政治（德語：Realpolitik）源自十九世紀德國，由普鲁士王国首相奧托·馮·俾斯麥提出，當代英文相關討論沿用德文之Realpolitik。 (zh)
- Реальна політика (нім. Realpolitik, ʀeˈaːlpoliˌtiːk) — політика чи дипломатія, яка спирається на владу й реальні умови та можливості. У цьому сенсі вона має спільні риси з реалізмом та прагматизмом. Реальна політика зосереджена на силі та здатності впливати на рішення інших країн, а не на ідеалах, моралі, або принципах. Поняття в XIX столітті сформулював канцлер Німеччини Отто фон Бісмарк[джерело?]. З XX століття «реальну політику» пов'язують з описаним Максом Вебером поняттям нім. Verantwortungsethik (спрямованість на результат). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Reálpolitika (z německého Realpolitik) je zahraniční politika založená na mocenském kalkulu a národních zájmech. Pojem zavedl německý politický myslitel v knize Grundsätze der Realpolitik angewendet auf die staatlichen Zustände Deutschlands z roku 1853. Bývá spojován především s politikou evropských velmocí druhé poloviny 19. století, zejména s postupem německého kancléře Bismarcka. (cs)
- الواقعية السياسية (بالألمانية: Realpolitik) تشير إلى السياسة أو الدبلوماسية التي تستند في المقام الأول على السلطة وعلى العوامل والاعتبارات العملية والمادية، بدلًا من المفاهيم العقائدية أو الأخلاقية. في هذا الصدد، فإنها تشترك في جوانب من مقاربتها الفلسفية مع مذهبي الواقعية والبراغماتية. يستخدم مصطلح الواقعية السياسة في بعض الأحيان للتحقير للدلالة على السياسة القسرية غير الأخلاقية أو المكيافيلية. (ar)
- Realpolitik (del alemán Realpolitik 'política realista') es la política o diplomacia basada principalmente en consideraciones de circunstancias y factores dados, en lugar de nociones ideológicas explícitas o premisas éticas y morales. A este respecto, comparte aspectos de su enfoque filosófico con los del realismo y el pragmatismo. A menudo se lo denomina simplemente "pragmatismo" en política, p. "siguiendo políticas pragmáticas". (es)
- Realpolitik (alemanez "errealitatearen politika") boterean eta irizpide praktikoetan oinarritutako politika da. Realpolitik-ak garaian garaiko interesen arabera jarduten du, printzipio filosofiko, teoriko edo moralei jarraitu beharrean. Zentzu horretan, filosofikoki errealismotik eta pragmatismotik hurbil dago. Batzuetan, hitza politika amoralak edo makiavelikoak izendatzeko erabili da, adiera gaitzesgarrian. (eu)
- La realpolitik (de l'allemand : politique réaliste) désigne « la politique étrangère fondée sur le calcul des forces et l'intérêt national ». (fr)
- Realpolitik (lihat pula realisme politik; dari bahasa Jerman: real "realistis", "praktis", atau "aktual"; dan Politik "politik", pengucapan bahasa Jerman: [ʁeˈaːlpoliˌtiːk]) merujuk pada politik atau diplomasi yang lebih didasarkan pada kekuatan dan faktor-faktor dan pertimbangan praktis dan material, alih-alih arti ideologi atau premis moralistik atau etis. Realpolitik memiliki aspek pendekatan filosofis yang sama seperti dan pragmatisme. Istilah realpolitik kadang digunakan secara peyoratif untuk menyebut politik yang koersif, amoral, atau . Penyeimbangan kekuatan untuk mempertahankan pentarki Eropa bermaksud mempertahankan perdamaian dan para Realpolitiker mencoba mencegah . (in)
- La realpolitik (in tedesco "politica reale" o "politica concreta") è una politica basata su una concreta pragmaticità, rifuggendo da ogni premessa ideologica o morale. Traducibile anche come pragmatismo politico nel contesto internazionale, identifica, ad esempio, scelte basate più su questioni pratiche che su principi universali o etici. (it)
- 현실정치(現實政治, 독일어: Realpolitik 레알폴리티크[*])란 이념적 관념이나 도덕적 전제 따위보다 권력 및 실질적 물질적 요소와 그 고려에 주로 의거하는 정치적 또는 외교적 견해를 말한다. 이 점에 있어서 현실정치는 현실주의 및 실용주의와 철학적 양상을 공유한다. 현실정치라는 단어는 간혹 강압적, 비도덕적 또는 마키아벨리적인 정치를 가리키는 경멸어로 사용되기도 한다. (ko)
- レアルポリティーク（ドイツ語：Realpolitik）、または日本語で現実政治（げんじつせいじ）は、が1853年に提唱した、イデオロギー、理想、倫理ではなく利害に従って権力を行使して行われる政治のあり方。国家間の外交においては執拗な国益の追求と関連する。ロハウなどによると、「力の自然法則の現実」によって導かれるオットー・フォン・ビスマルクの外交政策を現実政治の概念はよく表している。 John Bewによれば、強者は正当性だけで打ち倒せるものではなく権力と政治を理解して現実的な手法で目標を達成しようとすべきだということを革命に失敗したリベラルに向けて説いたのがロハウの当初の意図であり、現代の「レアルポリティーク」の解釈はそこから乖離している。 (ja)
- Realpolitik är ett pragmatiskt politiskt synsätt där realistiska resultat anses viktigare än moraliska eller ideologiska principer. Det kan anses vara en synonym till kompromissvillig politik, eftersom kompromisser ofta är en grundförutsättning för att uppnå resultat. Två exempel på realpolitiker är Otto von Bismarck och Henry Kissinger. Begreppet används ibland i nedsättande syfte, om politik och politiker som agerar utifrån opportunism och . (sv)
- Реа́льная поли́тика (нем. Realpolitik; в русскоязычных текстах часто используется без перевода (Realpolitik) либо в виде транслитерации — Реалполити́к) — вид государственного политического курса, который был введён и осуществлялся Бисмарком и был назван по аналогии с понятием, предложенным Людвигом фон Рохау (1853). Сущность такого курса — отказ от использования любой идеологии в качестве основы государственного курса. Такая политика исходит прежде всего из практических соображений, а не идеологических или моральных. (ru)
- 現實政治（德語：Realpolitik）源自十九世紀德國，由普鲁士王国首相奧托·馮·俾斯麥提出，當代英文相關討論沿用德文之Realpolitik。 (zh)
- Реальна політика (нім. Realpolitik, ʀeˈaːlpoliˌtiːk) — політика чи дипломатія, яка спирається на владу й реальні умови та можливості. У цьому сенсі вона має спільні риси з реалізмом та прагматизмом. Реальна політика зосереджена на силі та здатності впливати на рішення інших країн, а не на ідеалах, моралі, або принципах. Поняття в XIX столітті сформулював канцлер Німеччини Отто фон Бісмарк[джерело?]. З XX століття «реальну політику» пов'язують з описаним Максом Вебером поняттям нім. Verantwortungsethik (спрямованість на результат). (uk)
- La Realpolitik («política dels fets reals» en alemany) és la política basada en el racionalisme pràctic més que en principis absoluts ètics o ideològics. És una forma de pragmatisme. Hom ha defensat que la realpolitik és imprescindible per a poder realitzar una part dels objectius i ideals, i protegeix contra l'aplicació totalitària de principis per majories absolutes. Queda un dilema ètic entre el realisme del possible, el pragmatisme polític i el cinisme de la realpolitik econòmica que només veu els valors financers sense tenir compte de valors ecològics, culturals o socials. (ca)
- Realpolitik orientiert sich eng an den als real anerkannten Bedingungen und Möglichkeiten. Sie ist auf das rasche Treffen von Entscheidungen gerichtet. Abzugrenzen ist sie von eher werteorientierten Ansätzen, die sich auch auf die politische Ideengeschichte beziehen. Ein wichtiges Wesensmerkmal der Realpolitik ist daher die Grundannahme, Werte und darauf basierende Mittel seien letztlich immer verhandelbar und dispositiv, wenn ein bestimmtes Ziel erreicht werden soll. Seit dem 20. Jahrhundert korrespondiert realpolitisches Handeln mit dem Begriff der Verantwortungsethik, wie er von Max Weber in seinem Vortrag Politik als Beruf geprägt wurde. (de)
- Realecpolitiko, ofte trovata internacie laŭ la germana termino Realpolitik, estas politiko, kiu eliras el la eblecoj kaj rezignas pri abstraktaj programoj kaj idealaj postulatoj.Ĝi estas uzata ĉefe en diplomatio, kiam la agado de ŝtatoj baziĝas unuavice sur praktikaj konsideroj, prefere al ideoj aŭ moralaj bazoj. Ĝi foje alproksimiĝas al ideoj de pragmatismo. La termino Realpolitik estas ofte uzata pejorative, por aludi politikon, kiu estas truda, malmorala aŭ makiavela. (eo)
- Realpolitik (German: [ʁeˈaːlpoliˌtiːk]; from German real 'realistic, practical, actual', and Politik 'politics') refers to enacting or engaging in diplomatic or political policies based primarily on considerations of given circumstances and factors, rather than strictly binding itself to explicit ideological notions or moral and ethical premises. In this respect, it shares aspects of its philosophical approach with those of realism and pragmatism. It is often simply referred to as pragmatism in politics, e.g. "pursuing pragmatic policies" or "realistic policies". (en)
- Realpolitik (em alemão «política realística») refere-se à política ou diplomacia baseada principalmente em considerações práticas, em detrimento de noções ideológicas. O termo é frequentemente utilizado pejorativamente, indicando tipos de política que são coercitivas, imorais ou maquiavélicas. Pensadores como Maquiavel e Nietzsche defendem a Realpolitik como um tipo de realismo político segundo o qual as relações de poder tendem a solapar todas as pretensões de fundamentação moral, num tipo de ceticismo moral análogo ao do argumento de Trasímaco na República de Platão. (pt)
- Realpolitik is een wijze van politiek bedrijven waarbij op een nuchtere manier de kosten en de baten van een bepaald beleid worden bekeken. Ideologie, politiek-filosofische overwegingen of ethiek worden bij die afweging achterwege gelaten. Realpolitik is dan ook een vorm van realisme. De term wordt over het algemeen gebruikt in een pejoratieve betekenis maar wordt in positievere zin ook gebruikt door technocratische politici. Politieke principes achterwege laten en bestuurlijke overwegingen de doorslag laten geven wordt wel beschouwd als machiavellisme. De Duitser August Ludwig von Rochau was de eerste politicus die de term introduceerde. Dit deed hij na de rumoerige tijden van de revolutie van 1848 waarna liberalen, confessionele conservatieven, royalisten en kapitalisten lijnrecht tegeno (nl)
- Realpolitik (z niem. polityka realistyczna) – polityka oparta na kalkulacji siły i interesów narodowych, odrzucająca wpływ czynników ideowych i moralnych na politykę. Pojęcie Realpolitik wprowadził w 1853 r. do niemieckiej myśli politycznej (1810-1873). Było ono niejako nierozerwalnie związane z pojęciem siły jako głównego rozwiązywania konfliktów w stosunkach międzynarodowych. Roschau wskazywał, że siła nie stanowi ideologii, lecz w pewnym stopniu jest jej antynomią, gdyż w sytuacjach krytycznych ideologia zawsze musi ustąpić pod jej naporem. W tym ujęciu wojna stawała się nie tylko jednym z wielu możliwych, ale wręcz podstawowych narządzi realizacji polityki państwa. (pl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}