| dbo:abstract
|
- السيكاستينيا أو النهك النفسي (بالإنجليزية: Psychasthenia) هو عجز عن التخلص من وعن مقاومة الهواجس والمخاوف التي يعلم المرء أنها غير سوية. وأعراض هذا العصاب إنما ترجع أصولها إلى الإجراءات الصارمة التي فرضت على المرء، وهو بعد طفل، خلال تعويده مبادئ النظافة الخاصة بالتغوط والتبول. ويتميز المصابون به بمغالاتهم في شؤون النظافة وبتعلقهم بقواعد السلوك المثالي على الرغم من أنهم في الأساس أنانيون عنيدون. والمصطلح من وضع عالم النفس الفرنسي (1859-1947). (ar)
- Psychastenie je označení duševního onemocnění charakterizovaného fobiemi, nutkavými představami nebo přílišnou úzkostí. V současné době se již jako samostatná psychiatrická diagnóza nepoužívá. Postižený má pocit vlastní nedostačivosti, méněcennosti, nedůvěřuje si, bojí se života, žije ve stálých obavách z budoucnosti. Je nerozhodný, pochybovačný, špatně se přizpůsobuje novým životním podmínkám, těžko navazuje bližší a vřelejší vztahy k lidem.Velmi často trápí tyto nemocné chorobné strachy, často těžko pochopitelného obsahu.Postižený např. prožívá těžkou úzkost, přechází-li sám volné prostranství nebo naopak jede-li sám v těsné zdviži.Jsou sužováni nutkavými představami, nutkavým jednáním, které jim samý se zdá nesmyslným.Snaží-li se potlačit nutkání, prožívají tísnivý pocit strachu, že se něco stane, který je tak nesnesitelný, že raději svému nutkání povolí.Někteří jsou puzeni k stálému počítání bezvýznamných předmětů (aut na ulici).Velmi tíživá bývá pro nemocného vtíravá představa, že jednou někomu, zpravidla blízkému milovanému člověku ublíží nebo ho zabije. (cs)
- Psychasthenie ist eine psychische Störung, die derzeit als („andere“) neurotische Störung (ICD-10 F48.8; ICD-9-CM 300.89) klassifiziert wird. Der Terminus wurde von Pierre Janet 1903 durch Abwandlung aus „Neurasthenie“ eingeführt. Er gilt heute als veraltete Bezeichnung für geringe körperliche und psychische Belastbarkeit (als neurotische Störung), die trotz ihres ICD-Codes in der Praxis nur noch selten verwendet wird oder gar „in Vergessenheit geraten“ ist. Sprachlich ist er aus altgriechisch ψυχή psȳchḗ ‚Hauch, Atem, Leben, Lebenskraft, Seele, Geist, Gemüt‘ und ἀσθένεια asthéneia ‚Schwäche, Kraftlosigkeit, Krankheit‘ (zu ἀσθενής asthenḗs ‚kraftlos, schwach‘) zusammengesetzt. (de)
- La psicastenia (del griego psyché, "alma" y asthenia, "debilidad") es una dolencia de la psique caracterizada por fobias, obsesiones, compulsiones y ansiedad. El término ya no se utiliza en el diagnóstico clínico, aunque sigue figurando como una de las diez subescalas clínicas en el MMPI, test de personalidad diseñado para detectar trastornos de personalidad o de conducta. (es)
- Psychasthenia was a psychological disorder characterized by phobias, obsessions, compulsions, or excessive anxiety. The term is no longer in psychiatric diagnostic use, although it still forms one of the ten clinical subscales of the popular self-report personality inventories MMPI and MMPI-2. (en)
- La psychasthénie ([psikasteni]; du grec ancien ψυχή / psukhế, “âme” et ἀσθένεια / asthéneia, “faiblesse”) est un syndrome psychopathologique chronique, se manifestant par l’incapacité à agir, l’absence d'attention, le manque d’appétit, l’insomnie, des préoccupations obsédantes, l'angoisse, le doute permanent, des ruminations, des phobies et des inhibitions. Mise à jour pour la première fois par Pierre Janet aujourd'hui, la psychasthénie est plus fréquemment désignée par le terme de “névrose obsessionnelle” en psychanalyse ou de “trouble obsessionnel compulsif” (TOC) en psychiatrie. La psychasthénie est classifiée par l'Organisation mondiale de la santé dans la catégorie "F48.8 Autres troubles névrotiques précisés", du groupe “Troubles névrotiques, troubles liés à des facteurs de stress et troubles somatoformes” de la famille de “Troubles mentaux et du comportement se manifestant par des sentiments d’incomplétude”. Le terme “la psychasthénie”, également, constitue toujours l'une des dix sous-échelles du questionnaire standardisé d'évaluation de la personnalité le plus utilisé au monde, l’Inventaire Multiphasique de Personnalité du Minnesota (Minnesota Multiphasic Personality Inventory; MMPI et MMPI-2). (fr)
- 불안증(Psychasthenia)은 공포증, 집착, 강박증 또는 과도한 불안을 특징으로하는 심리적 장애이다. 이 용어는 더 이상 DSM-5 같은 정신의학적 진단에는 사용되지 않지만 여전히 정신의학 및 심리학적으로 권위있는 자가보고식 성격검사로 잘 알려진 MMPI(미네소타 다면적 인성검사,Minnesota Multiphasic Personality Inventory) 및 MMPI-2의 10가지 임상척도 프레임워크(framework)중 하나를 구성하고있으며 하위척도를 위한 주요 척도로 사용된다. (ko)
- De term psychasthenie (letterlijk: zielszwakte) is historisch gezien vooral verbonden van het werk van de Franse psychiater Pierre Janet, die de neurosen in twee soorten indeelde: psychasthenie en hysterie. Volgens Janet was de hysterie in wezen een vernauwing van het bewustzijn, en psychasthenie een stoornis in fonction du reél (realiteitszin). Met het laatste bedoelde hij een onvermogen of zwakte in het richten van de aandacht en synthese van de wisselende ervaringen; iets dat in de moderne psychologie wellicht executieve functies wordt genoemd. Carl Jung associeerde later hysterie en psychasthenie met de karaktertrekken extraverte en introverte persoonlijkheid.De term psychasthenie werd ook door de Duitse psychiater Karl Jaspers gebruikt. In navolging van Janet omschreef Jaspers psychasthenie als een verzameling van fenomenen onderling verbonden door het theoretisch concept van ‘vermindering van psychische energie’. De psychasthenicus is volgens Jaspers gekenmerkt door een gebrek aan zelfvertrouwen, teruggetrokken gedrag, dwanggedachten, ongegronde angsten, besluiteloosheid en sterke zelfcontrole. Dit gaat samen met dagdromerij en gebrek aan stabiliteit in de persoonlijkheid. Karl Jaspers onderscheidde naast psychasthenie ook de trek neurasthenie. Neurasthenie (letterlijk: 'zenuwzwakte') werd door hem omschreven als extreme prikkelbaarheid, overgevoeligheid voor prikkels en pijn, en een gevoel van chronische vermoeidheid. De term psychasthenie wordt tegenwoordig niet meer gebruikt in de psychiatrische diagnostiek, hoewel hij wél verbonden is met de subschalen van vragenlijsten als de -I en MMPI-II (subschaal 7). Volgens subschaal 7 komt psychasthenie overeen met de obsessieve-compulsieve stoornisIn de persoonlijkstheorie van Hans Eysenck komt ten slotte de eigenschap psychasthenie overeen met de trek hoog neuroticisme. In combinatie met sterke introversie predisponeert dit tot het dwangmatig (obsessief-compulsief) gedrag, in combinatie met hoge extraversie tot hysterisch gedrag. (nl)
- Psicastenia é uma neurose caracterizada por queda do nível de tensão psicológica, fazendo o paciente ter depressões, obsessões, compulsões, perda do sentido da realidade e perda gradual da personalidade. Caracteriza-se também por esgotamento nervoso, com traços de fadiga mental, impotência diante do esforço, cefaleias, distúrbio gastrointestinais, inquietude, tristeza. A psicastenia, a partir dos trabalhos de Janet, é caracterizada pelo esgotamento nervoso com estigmas, orgânicos (astenia muscular, perturbações gastrointestinais, cefaleias) uma astenia mental (fatigabilidade, impotência diante do esforço, desespero em face do obstáculo; inserção difícil no real e no presente: o que Janet chamava 'a perda da função do real') enfim perturbações da emotividade (tristeza, inquietude, ansiedade paroxística). M. Foucault - Doença Mental e Psicologia. (pt)
- Psychastenia – (z gr. ψυχή, psyche «dusza» i ἀσθένεια, asteneia «bezsilność, słabość») zaburzenie nerwicowe związane z nerwicą natręctw. Chorzy nie potrafią sprecyzować swoich uczuć (ambiwalencja) lub wypracować swojego zdania na pewien temat (ambitendencja). Nie są też pewni siebie i muszą przemyśleć każdą swoją akcję. (pl)
- Psykasteni (av grekiskans psyche, själ, och asteni) är en psykiaktrisk term, varmed åsyftas de former av neuros, som huvudsakligen berör själslivet och centra för de psykiska funktionerna. Det nämns i ICD-10 som en variant av neurotisk störning, samman med flera kulturspecifika psykiska störningar. Symtomen är, som namnet anger, av psykisk art, och deras allmänna karaktär ses som en funktionell svaghet hos det centrala nervsystemet (hjärnbarken), yttrande sig i försvagningar inom psykiska processer som viljelivet och föreställningslivet, varvid även en bristande jämvikt inom känslorna kan komma till synes. En vanlig form av psykasteniska rubbningar ansågs förr vara de så kallade tvångstankarna. Pierre Janet var den förste att nyttja termen då han delade in neuroser i psykasteni och hysteri, och undvek sålunda termen neurasteni, som antyder en obefintlig neurologisk förklaring. (sv)
- Психастенія (від дав.-гр. ψυχή — душа та ἀσθένεια — слабкість) — хворобливий стан, у якому найбільш вираженою особливістю психічного складу людини є тривожно-помисливий характер, який виявляється в постійній невпевненості в собі, нерішучості, боязкості й уразливості. Такі люди схильні до сумнівів, їм постійно важко приймати будь-яке рішення; вони нескінченно аналізують свої вчинки, схильні до зниженої самооцінки, рідко бувають задоволені собою. В етіології провідними є конституційний фактор, а також психогенний вплив зовнішнього середовища. В лікуванні та профілактиці психастенії важлива роль належить педагогічним заходам, а також соціальному і трудовому влаштуванню хворого, психотерапії. Психастенік — різновид астеніка в типології характерів П. Б. Ганнушкіна. (uk)
- Психастени́я (от др.-греч. ψυχή «душа» + ἀσθένεια «бессилие, слабость») — психическое расстройство, на данный момент классифицируемое как невроз (F48.8). Специфических признаков данного невроза в Международном классификаторе болезней не приводится. До перехода на этот классификатор в 1997 году в советской, а затем российской психиатрии использовалась классификация психопатий, разработанная П. Б. Ганнушкиным, в которой выделялась психастени́ческая психопати́я. В современной классификации расстройств личности точного эквивалента психастенической психопатии не выделяется, но наибольшее сходство имеет тревожное (уклоняющееся) расстройство личности. Характер психастеников называют тревожно-сомневающимся (тревожно-мнительным). Психастеников характеризуют изначальная (базальная) тревога со слабым вытеснением, дефензивность с конфликтом ранимого самолюбия и чувства неполноценности, деперсонализация со слабой , рефлексивная аналитичность и постоянные тревожные сомнения, реалистичность мироощущения. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- السيكاستينيا أو النهك النفسي (بالإنجليزية: Psychasthenia) هو عجز عن التخلص من وعن مقاومة الهواجس والمخاوف التي يعلم المرء أنها غير سوية. وأعراض هذا العصاب إنما ترجع أصولها إلى الإجراءات الصارمة التي فرضت على المرء، وهو بعد طفل، خلال تعويده مبادئ النظافة الخاصة بالتغوط والتبول. ويتميز المصابون به بمغالاتهم في شؤون النظافة وبتعلقهم بقواعد السلوك المثالي على الرغم من أنهم في الأساس أنانيون عنيدون. والمصطلح من وضع عالم النفس الفرنسي (1859-1947). (ar)
- Psychasthenie ist eine psychische Störung, die derzeit als („andere“) neurotische Störung (ICD-10 F48.8; ICD-9-CM 300.89) klassifiziert wird. Der Terminus wurde von Pierre Janet 1903 durch Abwandlung aus „Neurasthenie“ eingeführt. Er gilt heute als veraltete Bezeichnung für geringe körperliche und psychische Belastbarkeit (als neurotische Störung), die trotz ihres ICD-Codes in der Praxis nur noch selten verwendet wird oder gar „in Vergessenheit geraten“ ist. Sprachlich ist er aus altgriechisch ψυχή psȳchḗ ‚Hauch, Atem, Leben, Lebenskraft, Seele, Geist, Gemüt‘ und ἀσθένεια asthéneia ‚Schwäche, Kraftlosigkeit, Krankheit‘ (zu ἀσθενής asthenḗs ‚kraftlos, schwach‘) zusammengesetzt. (de)
- La psicastenia (del griego psyché, "alma" y asthenia, "debilidad") es una dolencia de la psique caracterizada por fobias, obsesiones, compulsiones y ansiedad. El término ya no se utiliza en el diagnóstico clínico, aunque sigue figurando como una de las diez subescalas clínicas en el MMPI, test de personalidad diseñado para detectar trastornos de personalidad o de conducta. (es)
- Psychasthenia was a psychological disorder characterized by phobias, obsessions, compulsions, or excessive anxiety. The term is no longer in psychiatric diagnostic use, although it still forms one of the ten clinical subscales of the popular self-report personality inventories MMPI and MMPI-2. (en)
- 불안증(Psychasthenia)은 공포증, 집착, 강박증 또는 과도한 불안을 특징으로하는 심리적 장애이다. 이 용어는 더 이상 DSM-5 같은 정신의학적 진단에는 사용되지 않지만 여전히 정신의학 및 심리학적으로 권위있는 자가보고식 성격검사로 잘 알려진 MMPI(미네소타 다면적 인성검사,Minnesota Multiphasic Personality Inventory) 및 MMPI-2의 10가지 임상척도 프레임워크(framework)중 하나를 구성하고있으며 하위척도를 위한 주요 척도로 사용된다. (ko)
- Psychastenia – (z gr. ψυχή, psyche «dusza» i ἀσθένεια, asteneia «bezsilność, słabość») zaburzenie nerwicowe związane z nerwicą natręctw. Chorzy nie potrafią sprecyzować swoich uczuć (ambiwalencja) lub wypracować swojego zdania na pewien temat (ambitendencja). Nie są też pewni siebie i muszą przemyśleć każdą swoją akcję. (pl)
- Psychastenie je označení duševního onemocnění charakterizovaného fobiemi, nutkavými představami nebo přílišnou úzkostí. V současné době se již jako samostatná psychiatrická diagnóza nepoužívá. Postižený má pocit vlastní nedostačivosti, méněcennosti, nedůvěřuje si, bojí se života, žije ve stálých obavách z budoucnosti. Je nerozhodný, pochybovačný, špatně se přizpůsobuje novým životním podmínkám, těžko navazuje bližší a vřelejší vztahy k lidem.Velmi často trápí tyto nemocné chorobné strachy, často těžko pochopitelného obsahu.Postižený např. prožívá těžkou úzkost, přechází-li sám volné prostranství nebo naopak jede-li sám v těsné zdviži.Jsou sužováni nutkavými představami, nutkavým jednáním, které jim samý se zdá nesmyslným.Snaží-li se potlačit nutkání, prožívají tísnivý pocit strachu, že se (cs)
- La psychasthénie ([psikasteni]; du grec ancien ψυχή / psukhế, “âme” et ἀσθένεια / asthéneia, “faiblesse”) est un syndrome psychopathologique chronique, se manifestant par l’incapacité à agir, l’absence d'attention, le manque d’appétit, l’insomnie, des préoccupations obsédantes, l'angoisse, le doute permanent, des ruminations, des phobies et des inhibitions. Mise à jour pour la première fois par Pierre Janet aujourd'hui, la psychasthénie est plus fréquemment désignée par le terme de “névrose obsessionnelle” en psychanalyse ou de “trouble obsessionnel compulsif” (TOC) en psychiatrie. (fr)
- De term psychasthenie (letterlijk: zielszwakte) is historisch gezien vooral verbonden van het werk van de Franse psychiater Pierre Janet, die de neurosen in twee soorten indeelde: psychasthenie en hysterie. Volgens Janet was de hysterie in wezen een vernauwing van het bewustzijn, en psychasthenie een stoornis in fonction du reél (realiteitszin). Met het laatste bedoelde hij een onvermogen of zwakte in het richten van de aandacht en synthese van de wisselende ervaringen; iets dat in de moderne psychologie wellicht executieve functies wordt genoemd. Carl Jung associeerde later hysterie en psychasthenie met de karaktertrekken extraverte en introverte persoonlijkheid.De term psychasthenie werd ook door de Duitse psychiater Karl Jaspers gebruikt. In navolging van Janet omschreef Jaspers psychas (nl)
- Psicastenia é uma neurose caracterizada por queda do nível de tensão psicológica, fazendo o paciente ter depressões, obsessões, compulsões, perda do sentido da realidade e perda gradual da personalidade. Caracteriza-se também por esgotamento nervoso, com traços de fadiga mental, impotência diante do esforço, cefaleias, distúrbio gastrointestinais, inquietude, tristeza. (pt)
- Психастени́я (от др.-греч. ψυχή «душа» + ἀσθένεια «бессилие, слабость») — психическое расстройство, на данный момент классифицируемое как невроз (F48.8). Специфических признаков данного невроза в Международном классификаторе болезней не приводится. До перехода на этот классификатор в 1997 году в советской, а затем российской психиатрии использовалась классификация психопатий, разработанная П. Б. Ганнушкиным, в которой выделялась психастени́ческая психопати́я. В современной классификации расстройств личности точного эквивалента психастенической психопатии не выделяется, но наибольшее сходство имеет тревожное (уклоняющееся) расстройство личности. Характер психастеников называют тревожно-сомневающимся (тревожно-мнительным). (ru)
- Psykasteni (av grekiskans psyche, själ, och asteni) är en psykiaktrisk term, varmed åsyftas de former av neuros, som huvudsakligen berör själslivet och centra för de psykiska funktionerna. Det nämns i ICD-10 som en variant av neurotisk störning, samman med flera kulturspecifika psykiska störningar. Pierre Janet var den förste att nyttja termen då han delade in neuroser i psykasteni och hysteri, och undvek sålunda termen neurasteni, som antyder en obefintlig neurologisk förklaring. (sv)
- Психастенія (від дав.-гр. ψυχή — душа та ἀσθένεια — слабкість) — хворобливий стан, у якому найбільш вираженою особливістю психічного складу людини є тривожно-помисливий характер, який виявляється в постійній невпевненості в собі, нерішучості, боязкості й уразливості. Такі люди схильні до сумнівів, їм постійно важко приймати будь-яке рішення; вони нескінченно аналізують свої вчинки, схильні до зниженої самооцінки, рідко бувають задоволені собою. В етіології провідними є конституційний фактор, а також психогенний вплив зовнішнього середовища. В лікуванні та профілактиці психастенії важлива роль належить педагогічним заходам, а також соціальному і трудовому влаштуванню хворого, психотерапії. (uk)
|
