| dbo:abstract
|
- Der Begriff Produktivkraft entstammt der marxistischen Wirtschaftstheorie. Als Produktivkräfte werden alle natürlichen, technischen, organisatorischen und geistig-wissenschaftlichen Ressourcen bezeichnet, die der Gesellschaft zur Produktion von Gütern und Dienstleistungen zur Verfügung stehen. Nach dem Gesetz der Übereinstimmung der Produktionsverhältnisse mit dem Charakter der Produktivkräfte stehen sie in einem dialektischen Verhältnis zu den Produktionsverhältnissen, mit denen sie gemeinsam eine historisch spezifische Produktionsweise bilden. Die wichtigsten gesellschaftlichen Produktivkräfte sind 1.
* die Menschen, besonders ihre Fähigkeiten, Fertigkeiten und Erfahrungen, 2.
* die Technologie und Organisation der Produktion, sowie die Produktionsmittel und 3.
* das gesellschaftliche Wissen, insbesondere auch die Wissenschaft. Aus der klassischen Nationalökonomie – dem Vorläufer der modernen Volkswirtschaftslehre – ist der sehr viel enger gefasste und deshalb nicht als Synonym zu verstehende Begriff „Produktionsfaktoren“ geläufig. Im ersten Band des Kapital charakterisiert Karl Marx die Produktivkräfte als „durch mannigfache Umstände bestimmt, unter anderem durch den Durchschnittsgrad des Geschickes der Arbeiter, die Entwicklungsstufe der Wissenschaft und ihrer technologischen Anwendbarkeit, die gesellschaftliche Kombination des Produktionsprozesses, den Umfang und die Wirkungsfähigkeit der Produktionsmittel, und durch Naturverhältnisse“. In der Deutschen Ideologie von 1845/46 ging Marx zusammen mit Friedrich Engels davon aus, dass „jede neue Produktivkraft, sofern sie nicht eine bloß quantitative Ausdehnung der bisher schon bekannten Produktivkräfte ist (z. B. Urbarmachung von Ländereien)[…] eine neue Ausbildung der Teilung der Arbeit zur Folge“ habe. Wobei „die jedesmalige Stufe der Teilung der Arbeit […] auch die Verhältnisse der Individuen zueinander in Beziehung auf das Material, Instrument und Produkt der Arbeit“, sprich die Produktionsverhältnisse bestimme (Marx/Engels, Die deutsche Ideologie in: MEW Bd. 3, 1990, S. 22). Mit steigender Produktivkraft der Arbeit würden die bestehenden Produktionsverhältnisse zu „Fesseln“ dieser. Im Kommunistischen Manifest beschreiben Marx und Engels diesen Prozess rückblickend auf die Aufhebung des Feudalismus: Die Produktionsverhältnisse „hemmten die Produktion, statt sie zu fördern. Sie verwandelten sich in ebensoviele Fesseln. Sie mußten gesprengt werden, sie wurden gesprengt.“ Zitat:
* Die Entwicklung der Produktivkräfte der gesellschaftlichen Arbeit ist die historische Aufgabe und Berechtigung des Kapitals. Karl Marx, Marx-Engels-Werke 25, Kapital III, S. 269 (de)
- Ekoizpen indarrak kontzeptua (alemanez: Produktivkräfte) “historiaren ikuspegi materialista” edo “materialismo historikoaren” kontzeptu nagusietako bat da. Materialismo historikoa esan zioten Friedrich Engels eta Karl Marx filosofoak giza historia ulertzeko egindako marko kontzeptualari. Materialismo historikoaren arabera, historia baldintza materialen emaitza da, eta ez giza kontzientziarena; gizarte batean dagoen bizitza materiala ekoizteko moduak, hau da, ekoizpen indarrek eta ekoizpen harremanek, determinatuko dute gizarte horren antolakuntza soziala. “Ekoizpen indarrak” ekoizpen bitartekoen (tresneria, makinak, etab.) eta giza lan indarraren arteko konbinaketari egiten dio erreferentzia. Pentsatzen da Adam Smithen The Wealth of Nations (1776, 8.kapitulua) liburuan aipatzen den “lanaren indar produktiboak” hitzetik hartu zutela kontzeptua, naiz ekonomilari politiko alemanak ere aipatu The National System of Political Economy (1841) lanean. Ekoizpen prozesuan pertsonok erabilitako indar guztiak (gorputz eta buru, tresna zein teknika, materialak, baliabideak...) barnebiltzen ditu kontzeptu honek, baita lantegi barruko lan banaketa teknikoa eta giza jakintza bera ere. Ekoizpen harreman sozialekin batera ekoizpen indarrek ekoizpen modu historiko jakin bat osatzen dute. (eu)
- Fuerzas productivas o fuerzas de producción (en alemán, Produktivkräfte) es un concepto central en el marxismo y en el materialismo histórico. Subvirtiendo la concepción tradicional de la historia, que situaba en primer plano las hazañas de los personajes ilustres, el marxismo hace hincapié en la vida material de las sociedades. Para Marx, el primer hecho histórico es la producción por los grupos humanos de su propia existencia social. Para producir los bienes necesarios para su subsistencia, los hombres emplean cierto número de medios materiales. Esos medios de producción son primero, elementos que se dan en la naturaleza: tierra, bosque, mar, etc. Otros permiten transformar mediante el trabajo materiales brutos en artículos de consumo. A esos elementos asigna el marxismo el nombre de fuerzas productivas. Tales son las herramientas y todas las fuerzas motrices utilizadas por el hombre (aire, agua, electricidad, energía atómica, etcétera). Pero hay que incluir también entre las fuerzas productivas todos los procedimientos laborales, el agrupamiento de los obreros en fábricas o talleres y luego en complejos industriales, la división del trabajo y su racionalización, entre otros. La ciencia interviene en la formación de las fuerzas productivas. Dentro de la concepción marxista, las fuerzas productivas están necesariamente en conexión con un tipo determinado de relaciones entre los hombres en la producción e incluso con un conjunto de la formación social. Para Engels, el escasísimo desarrollo de las fuerzas productivas en las sociedades primitivas tenía por consecuencia la falta absoluta de propiedad privada de medios de producción y la inexistencia de clases antagónicas. Ese tipo de sociedad habría conocido un modo de producción que Engels denomina comunismo primitivo. No obstante, las fuerzas productivas no sufren una evolución independiente. Ésta puede verse obstaculizada o favorecida por el sistema de las relaciones de producción y por las superestructuras políticas e ideológicas. Las fuerzas productivas son las que organizan, ya que son las bases del trabajo con las que cuenta una sociedad o una nación. (es)
- Les forces productives sont les éléments utilisés par les hommes pour produire leurs moyens d'existence; elles sont composées de la force de travail du corps humain, force musculaire et nerveuse, et des moyens de production sur lesquels elle s'applique : d'une part la nature elle-même, la terre, avec toutes ses ressources, et d'autre part, les outils, d'abord simples silex taillés qui ne cessent de se perfectionner, pour aboutir après des millénaires de progrès technique aux moyens de production modernes : les machines mues par une énergie naturelle qui n'est plus la force musculaire. (fr)
- Productive forces, productive powers, or forces of production (German: Produktivkräfte) is a central idea in Marxism and historical materialism. In Karl Marx and Friedrich Engels' own critique of political economy, it refers to the combination of the means of labor (tools, machinery, land, infrastructure, and so on) with human labour power. Marx and Engels probably derived the concept from Adam Smith's reference to the "productive powers of labour" (see e.g. chapter 8 of The Wealth of Nations (1776)), although the German political economist Friedrich List also mentions the concept of "productive powers" in The National System of Political Economy (1841). All those forces which are applied by people in the production process (body and brain, tools and techniques, materials, resources, quality of workers' cooperation, and equipment) are encompassed by this concept, including those management and engineering functions technically indispensable for production (as contrasted with social control functions). Human knowledge can also be a productive force. Together with the social and technical relations of production, the productive forces constitute a historically specific mode of production. (en)
- 생산력(生産力, 독일어: Produktivkräfte)은 마르크스주의와 역사적 유물론의 중심 관념이다. 카를 마르크스와 프리드리히 엥겔스의 정치경제학 비판에서 생산력이란 과 인간 노동력의 조합을 지칭한다. 마르크스와 엥겔스는 이 개념을 『국부론』(1776년) 등에서 애덤 스미스가 언급한 “노동의 생산적 힘”(영어: productive powers of labour)에서 가져왔을 것으로 추측되며, 독일의 프리드리히 리스트도 『정치경제학의 국민적 체계』(1841년)에서 비슷한 개념을 언급했다. 생산과정에서 인간이 사용하게 되는 모든 힘들(신체와 두뇌, 도구와 기술, 원료, 자원, 노동자들의 협력의 질, 장비, 경영, 공학 등)가 생산력이라는 개념으로 포괄된다. 인간의 지식 역시 생산력이 될 수 있다. 생산력이 사회기술적 와 조합되면 역사적으로 특정한 생산양식을 구성하게 된다. (ko)
- Siły wytwórcze - potencjał produkcyjny danego społeczeństwa, techniczna strona procesu produkcji. Na strukturę sił wytwórczych składają się dwa zasadnicze elementy:
* człowiek (siła robocza) jako istota mająca zdolność celowego działania w procesie produkcji i posiadająca określony zasób wiedzy praktycznej i naukowej;
* środki produkcji (materialna strona procesu produkcji), w skład których wchodzą: środki pracy (narzędzia pracy i urządzenia pomocnicze) oraz przedmioty pracy (surowce i półfabrykaty). Te elementy sił wytwórczych nazywane są również w literaturze ekonomicznej odpowiednio: czynnikiem ludzkim i czynnikiem rzeczowym procesu produkcji, a także pracą żywą i pracą uprzedmiotowioną lub też pracą i kapitałem. Współdziałanie obydwu tych czynników sił wytwórczych jest konieczne w procesie produkcji. W pewnych granicach istnieje jednak zjawisko "substytucyjności czynników produkcji", np. możliwość zastępowania pracy ludzkiej przez pracę maszyn. Zjawisko to jest typową cechą dynamizmu rozwoju sił wytwórczych. Mechanizm tego rozwoju polega na wzajemnym oddziaływaniu i doskonaleniu środków produkcji przez człowieka, i na odwrót - człowieka przez środki produkcji. (pl)
- Produktivkrafter är hjälpmedel som avgör vad och hur mycket som kan produceras. Den viktigaste produktivkraften var enligt Adam Smith arbetsdelningen. Inom den marxistiska historiematerialismen används ordet på två sätt; dels i singular produktivkraft i betydelsen produktivitet, dels i plural produktivkrafter ungefär i betydelsen teknik och organisation inom produktionen. Denna artikel om politik eller statsvetenskap saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Forças produtivas (em alemão, Produktivkräfte) é uma ideia central do marxismo e do materialismo histórico. Na crítica da economia política de Karl Marx e Friederich Engels, o conceito corresponde à combinação da força de trabalho humana com os meios de produção - isto é, instrumentos e objetos de trabalho, tais como tecnologia, incluindo infraestrutura, ferramentas, máquinas, técnicas, materiais, conhecimento técnico; a terra e demais recursos naturais. São, portanto, todas as forças usadas para controlar ou transformar a Natureza, com vistas à produção de bens materiais. Mas a principal força produtiva é o próprio homem - seu corpo, sua energia, sua inteligência, seu conhecimento. Dispondo de todos esses elementos (força de trabalho e meios de produção) é necessário que o homem se organize socialmente para produzir. Assim se estabelecem relações sociais e técnicas de produção, isto é, o modo pelo qual os homens (agentes da produção) se organizam socialmente, dividindo funções e tarefas e utilizando as forças produtivas, para dominar a Natureza, dela retirando o seu sustento. As relações de produção (sociais e técnicas) e as forças produtivas constituem o modo de produção, o qual se modifica historicamente (escravagista, feudal, capitalista). Isto porque a expansão constante das forças produtivas vai modificando as relações de produção, até que, num determinado nível do seu desenvolvimento, as forças produtivas entram em contradição com as relações de produção (sociais e técnicas) existentes. Tal contradição, segundo a teoria marxista, só poderia ser resolvida através de uma quebra radical de paradigma, através da revolução social, quando o modo de produção vigente seria substituído por outro. (pt)
- Продукти́вні си́ли (англ. produce — виробляти) — засоби виробництва (знаряддя праці та предмети праці), за допомогою яких виробляють матеріальні блага (здійснюють матеріальне виробництво), а також люди, що здатні до праці, мають певні навички й знання і приводять у дію ці засоби та вдосконалюють їх. Основою продуктивних сил людського суспільства на всіх етапах його розвитку є трудящі маси. Система «людина — техніка» теж належить до продуктивних сил. (uk)
- Производительные силы (нем. Produktivkräfte) — одно из центральных понятий марксизма, описывающее содержание способа производства. Элементы производительных сил общества:
* люди (их знания, трудовые навыки, производственный опыт), основной элемент;
* средства производства (орудия, производственная техника), вещные производительные силы;
* способ производства (технология производства, особенности распределения труда), функциональные производительные силы. Производительные силы выступают в качестве ведущей стороны общественного производства, закреплённая общественная форма способа производства называется производственными отношениями. Уровень развития производительных сил характеризуется степенью общественного разделения труда и развитием средств труда, прежде всего техники, а также степенью развития производственных навыков и . Марксистская политическая экономия утверждает, что в результате развития производственных сил может возникнуть ситуация, когда производственные отношения перестают им соответствовать. (ru)
- 生产力（英语：productivity或productive forces，德語：Produktivkraft）是人对自然的关系，是改造自然和影响自然并使之适应社会需要的客观物质力量。是历史唯物主义的核心概念。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Les forces productives sont les éléments utilisés par les hommes pour produire leurs moyens d'existence; elles sont composées de la force de travail du corps humain, force musculaire et nerveuse, et des moyens de production sur lesquels elle s'applique : d'une part la nature elle-même, la terre, avec toutes ses ressources, et d'autre part, les outils, d'abord simples silex taillés qui ne cessent de se perfectionner, pour aboutir après des millénaires de progrès technique aux moyens de production modernes : les machines mues par une énergie naturelle qui n'est plus la force musculaire. (fr)
- 생산력(生産力, 독일어: Produktivkräfte)은 마르크스주의와 역사적 유물론의 중심 관념이다. 카를 마르크스와 프리드리히 엥겔스의 정치경제학 비판에서 생산력이란 과 인간 노동력의 조합을 지칭한다. 마르크스와 엥겔스는 이 개념을 『국부론』(1776년) 등에서 애덤 스미스가 언급한 “노동의 생산적 힘”(영어: productive powers of labour)에서 가져왔을 것으로 추측되며, 독일의 프리드리히 리스트도 『정치경제학의 국민적 체계』(1841년)에서 비슷한 개념을 언급했다. 생산과정에서 인간이 사용하게 되는 모든 힘들(신체와 두뇌, 도구와 기술, 원료, 자원, 노동자들의 협력의 질, 장비, 경영, 공학 등)가 생산력이라는 개념으로 포괄된다. 인간의 지식 역시 생산력이 될 수 있다. 생산력이 사회기술적 와 조합되면 역사적으로 특정한 생산양식을 구성하게 된다. (ko)
- Produktivkrafter är hjälpmedel som avgör vad och hur mycket som kan produceras. Den viktigaste produktivkraften var enligt Adam Smith arbetsdelningen. Inom den marxistiska historiematerialismen används ordet på två sätt; dels i singular produktivkraft i betydelsen produktivitet, dels i plural produktivkrafter ungefär i betydelsen teknik och organisation inom produktionen. Denna artikel om politik eller statsvetenskap saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att lägga till den. (sv)
- Продукти́вні си́ли (англ. produce — виробляти) — засоби виробництва (знаряддя праці та предмети праці), за допомогою яких виробляють матеріальні блага (здійснюють матеріальне виробництво), а також люди, що здатні до праці, мають певні навички й знання і приводять у дію ці засоби та вдосконалюють їх. Основою продуктивних сил людського суспільства на всіх етапах його розвитку є трудящі маси. Система «людина — техніка» теж належить до продуктивних сил. (uk)
- 生产力（英语：productivity或productive forces，德語：Produktivkraft）是人对自然的关系，是改造自然和影响自然并使之适应社会需要的客观物质力量。是历史唯物主义的核心概念。 (zh)
- Der Begriff Produktivkraft entstammt der marxistischen Wirtschaftstheorie. Als Produktivkräfte werden alle natürlichen, technischen, organisatorischen und geistig-wissenschaftlichen Ressourcen bezeichnet, die der Gesellschaft zur Produktion von Gütern und Dienstleistungen zur Verfügung stehen. Nach dem Gesetz der Übereinstimmung der Produktionsverhältnisse mit dem Charakter der Produktivkräfte stehen sie in einem dialektischen Verhältnis zu den Produktionsverhältnissen, mit denen sie gemeinsam eine historisch spezifische Produktionsweise bilden. Zitat: (de)
- Ekoizpen indarrak kontzeptua (alemanez: Produktivkräfte) “historiaren ikuspegi materialista” edo “materialismo historikoaren” kontzeptu nagusietako bat da. Materialismo historikoa esan zioten Friedrich Engels eta Karl Marx filosofoak giza historia ulertzeko egindako marko kontzeptualari. Materialismo historikoaren arabera, historia baldintza materialen emaitza da, eta ez giza kontzientziarena; gizarte batean dagoen bizitza materiala ekoizteko moduak, hau da, ekoizpen indarrek eta ekoizpen harremanek, determinatuko dute gizarte horren antolakuntza soziala. (eu)
- Fuerzas productivas o fuerzas de producción (en alemán, Produktivkräfte) es un concepto central en el marxismo y en el materialismo histórico. Subvirtiendo la concepción tradicional de la historia, que situaba en primer plano las hazañas de los personajes ilustres, el marxismo hace hincapié en la vida material de las sociedades. Para Marx, el primer hecho histórico es la producción por los grupos humanos de su propia existencia social. Para producir los bienes necesarios para su subsistencia, los hombres emplean cierto número de medios materiales. Esos medios de producción son primero, elementos que se dan en la naturaleza: tierra, bosque, mar, etc. Otros permiten transformar mediante el trabajo materiales brutos en artículos de consumo. (es)
- Productive forces, productive powers, or forces of production (German: Produktivkräfte) is a central idea in Marxism and historical materialism. In Karl Marx and Friedrich Engels' own critique of political economy, it refers to the combination of the means of labor (tools, machinery, land, infrastructure, and so on) with human labour power. Marx and Engels probably derived the concept from Adam Smith's reference to the "productive powers of labour" (see e.g. chapter 8 of The Wealth of Nations (1776)), although the German political economist Friedrich List also mentions the concept of "productive powers" in The National System of Political Economy (1841). (en)
- Siły wytwórcze - potencjał produkcyjny danego społeczeństwa, techniczna strona procesu produkcji. Na strukturę sił wytwórczych składają się dwa zasadnicze elementy:
* człowiek (siła robocza) jako istota mająca zdolność celowego działania w procesie produkcji i posiadająca określony zasób wiedzy praktycznej i naukowej;
* środki produkcji (materialna strona procesu produkcji), w skład których wchodzą: środki pracy (narzędzia pracy i urządzenia pomocnicze) oraz przedmioty pracy (surowce i półfabrykaty). (pl)
- Forças produtivas (em alemão, Produktivkräfte) é uma ideia central do marxismo e do materialismo histórico. Na crítica da economia política de Karl Marx e Friederich Engels, o conceito corresponde à combinação da força de trabalho humana com os meios de produção - isto é, instrumentos e objetos de trabalho, tais como tecnologia, incluindo infraestrutura, ferramentas, máquinas, técnicas, materiais, conhecimento técnico; a terra e demais recursos naturais. (pt)
- Производительные силы (нем. Produktivkräfte) — одно из центральных понятий марксизма, описывающее содержание способа производства. Элементы производительных сил общества:
* люди (их знания, трудовые навыки, производственный опыт), основной элемент;
* средства производства (орудия, производственная техника), вещные производительные силы;
* способ производства (технология производства, особенности распределения труда), функциональные производительные силы. (ru)
|
