| dbo:abstract
|
- Privilegium maius (Větší privilegium) byla zfalšovaná středověká listina, vytvořená na popud rakouského vévody Rudolfa IV. Habsburského v letech 1358–1359. Jednalo se o pozměněnou verzi tzv. Privilegia minus (Menší privilegium), vydaného císařem Fridrichem I. Barbarossou v roce 1156, který tímto dokumentem povýšil bývalou Východní marku (součást Bavorského vévodství) na samostatné vévodství. Privilegia popsaná v dokumentu měla velký vliv na rakouskou politickou scénu a vytvořila zvláštní vazby mezi rodem Habsburků a Rakouskem. (cs)
- Das Privilegium maius (lateinisch; „großer Freiheitsbrief“) gilt als eine der geschicktesten Urkundenfälschungen des Mittelalters, wodurch die Dynastie der Habsburger eine Reihe von Sonderrechten (Privilegien) erlangte bzw. bereits gewährte Sonderrechte retrograd zusammengefasst wurden. Seit der Mitte des 15. Jahrhunderts bildete sich aus ihm das staatsrechtliche Fundament für das Zusammenwachsen der von ihnen beherrschten „österreichischen“ Länder. (de)
- El Privilegium Maius (en alemán, Großer Freiheitsbrief, lit., 'privilegio mayor') fue un documento medieval falsificado en 1358 o 1359 a instancias del duque Rodolfo IV de Austria de la Casa de Habsburgo que elevaba el ducado de Austria a archiducado. Era esencialmente una versión modificada del Privilegium Minus emitido por el emperador Federico I Barbarroja en 1156, que había elevado la antigua marca de Austria a ducado. Los privilegios descritos en el documento tuvieron una gran influencia en el panorama político de Austria, y crearon una conexión única entre la Casa de Habsburgo y Austria. (es)
- Le Privilegium Maius est un document médiéval daté de 1358-1359, contrefait à la demande de Rodolphe IV d'Autriche (1358-1365), un scion de la maison de Habsbourg. Il s'agit d'une version modifiée du Privilegium Minus de l'empereur Frédéric Barberousse en 1156, qui a élevé le margraviat d'Autriche au rang de duché. Les privilèges listés dans le document ont une grande influence sur le paysage politique autrichien, créant un lien unique entre la maison des Habsbourg et l'Autriche. Ce document élève le duché d'Autriche au rang d'archiduché. Outre le caractère prestigieux du titre (mettant le souverain sur un pied d'égalité avec les princes-électeurs), cela confère notamment à l'Autriche les privilèges suivants :
* L'indivisibilité du territoire.
* L'héritage automatique pour le fils aîné (droit étendu à la fille aînée en 1713 à la suite de la Pragmatique Sanction).
* L'indépendance juridique et législative, sans possibilité d'appel de la part de l'empereur.
* L'autorisation d'utiliser certains symboles comme la couronne archiducale. (fr)
- The Privilegium maius (German: Großer Freiheitsbrief 'greater privilege') was a medieval document forged in 1358 or 1359 at the behest of Duke Rudolf IV of Austria (1358–65) of the House of Habsburg, claiming the family has the right to rule Rome because of land rights granted to them by Nero and Julius Caesar. It was essentially a modified version of the Privilegium minus issued by Emperor Frederick I Barbarossa in 1156, which had elevated the former March of Austria into a duchy. In a similar way, the Privilegium maius elevated the duchy into an Archduchy of Austria. The privileges described in the document had great influence on the Austrian political landscape, and created a unique connection between the House of Habsburg and Austria. (en)
- Privilegium Maius adalah dokumen abad pertengahan yang dipalsukan pada tahun 1358/59 atas desakan Rudolf IV dari Austria (1358–1365) yang merupakan anggota Wangsa Habsburg. Dokumen ini merupakan modifikasi Privilegium Minus yang dikeluarkan oleh Friedrich I Barbarossa pada tahun 1156 yang telah mengangkat status wilayah perbatasan Austria menjadi kadipaten. Keistimewaan-keistimewaan yang disebutkan di dalam dokumen ini mengubah dunia perpolitikan Austria dan menghasilkan hubungan yang unik antara Habsburg dengan Austria. (in)
- Het Privilegium maius (Duits: Großer Freiheitsbrief) was een vervalst document dat in de winter van 1358/1359 werd uitgevaardigd in opdracht van de Oostenrijkse hertog Rudolf IV van Habsburg, bijgenaamd de Stichter (Ook bekend als Rudolf I) Hiermee eiste Rudolf een groot aantal privileges en rechten op:
* bezit van leengoederen in zijn land
* soevereiniteitssymbolen (kroon en scepter)
* rechtspraak zonder beroep op de keizer (van het Heilig Roomse Rijk)
* erfopvolging volgens het eerstgeboorterecht én in de vrouwelijke lijn
* Het hertogdom Oostenrijk, en de daarmee verbonden domeinen, waren ondeelbaar.
* Bij plechtigheden moest de hertog als aartshertog beschouwd worden en rechts van de keizer zitten, direct na de keurvorsten Het doel van de vervalsing was om de Habsburgse dynastie van hertogen van Oostenrijk dichter bij het aartshertogdom te brengen, en daardoor hun status en macht zouden kunnen uitbreiden. In totaal liet Rudolf IV 5 documenten vervalsen, het zogenaamde Henricianum (gedateerd 1056) bevat zelfs documenten die terug zouden gaan tot Julius Caesar en keizer Nero. 1.
* Akte van 4 oktober 1058 (door keizer Hendrik IV voor markgraaf Ernst van Oostenrijk). (in sommige tellingen zijn dit 3 documenten). 2.
* Akte van 17 september 1156 (van keizer Frederik I Barbarossa), de "uitbreiding" van het Privilegium Minus 3.
* Akte van 24 augustus 1228 (van koning Hendrik (VII) voor hertog Leopold VI van Oostenrijk) 4.
* Akte van juni 1245 (van keizer Frederik II, waarbij het privilegium maius werd bevestigd en verdere rechten werden toegevoegd) 5.
* Oorkonde van 11 juni 1283 (door koning Rudolf I voor zijn zonen Albrecht en Rudolf, ter bevestiging van alle voorgaande oorkonden) Om de privileges van het Huis van Oostenrijk duidelijk samen te vatten, liet Rudolf IV op 11 juli 1360 een Vidimus uitvaardigen. Ze werden aan keizer Karel IV voorgelegd op de Hofdag in Nürnberg in november 1360 Op advies van Francesco Petrarca was Keizer Karel IV niet bereid het Privilegium maius volledig te aanvaarden , maar het werd bekrachtigd door Frederik III als Koning in 1442 en als Keizer in 1453. Keizer Rudolf II herbevestigde het document in 1599 en keizer Karel VI deed dat nogmaals in 1729. Het Privilegium maius verloor zijn grondwettelijke betekenis in 1804 toen Napoleon Bonaparte het Heilig Roomse Rijk ontbond en in plaats daarvan zijn Duitse vazallen verenigde in de Rijnbond. De documenten werden in 1852 ontmaskerd als vervalsingen door (nl)
- Tecnicamente un privilegium maius era un documento della cancelleria papale redatto in forma solenne, a differenza del privilegium minus, redatto in forma semplice. Successivamente il privilegium minus venne sostituito dalla breve, mentre il privilegium maius venne sostituito dalla bolla Ma in storiografia si conosce come privilegium maius una falsa versione del privilegium minus, redatta su incarico di Rodolfo IV d'Asburgo tra il 1358 e 1359, probabilmente come reazione alla mancata inclusione dei duchi d'Austria tra i principi elettori nella bolla d'oro del 1356. Infatti il documento falsificato stabilisce l'elevazione dell'Austria a , e attribuisce all'arciduca d'Austria privilegi analoghi a quelli dei principi elettori. In particolare il documento stabiliva:
* l'indivisibilità dell'Austria
* il diritto di primogenitura (senza bisogno di conferma imperiale) (più tardi ampliata nella Prammatica Sanzione)
* Giurisdizione autonoma, senza possibilità di appello presso l'imperatore
* Regalie Il privilegium maius contiene cinque documenti falsi, tra cui alcuni attribuiti addirittura a Giulio Cesare e Nerone, che avrebbero attribuito particolari diritti all'Austria, allora Norico. Il documento venne prodotto sulla base del privilegium minus del 1156, il cui contenuto venne molto ampliato. Al privilegium maius venne apposto il sigillo del privilegium minus, e quest'ultimo venne distrutto (ce ne sono giunte solamente trascrizioni) L'imperatore Carlo IV non confermò il privilegium maius, che Francesco Petrarca, in una sua perizia, aveva denunciato come falso. Il privilegium maius venne confermato solamente nel 1453, dall'imperatore Federico III d'Asburgo, appartenente alla casa d'Asburgo. Il privilegium maius perse la sua importanza dopo lo scioglimento del Sacro Romano Impero, nel 1806. (it)
- Privilegium Maius (łac. przywilej większy) – fałszywy dokument wystawiony dla księcia Austrii Rudolfa IV Habsburga na przełomie 1358/1359. Wobec niezaliczenia Austrii w poczet elektorów Rzeszy w Złotej Bulli cesarza Karola IV Luksemburskiego, aby podnieść rangę swojego księstwa, książę Rudolf zlecił stworzenie serii fałszywych dokumentów, które miały potwierdzić nadanie przywilejów dla Austrii w przeszłości. Wystawcami tych szczególnych przywilejów dla ziem prowincji Noricum późniejszej Austrii mieli być m.in. rzymscy władcy Juliusz Cezar i Neron. Najważniejszym fałszerstwem było tzw. Privilegium Maius, będące przeredagowaną wersją autentycznego Privilegium Minus. Oryginalny, starszy dokument wydany w 1156 r. przez cesarza Fryderyka Barbarossę podnosił Marchię Austriacką do rangi księstwa. Cesarz Karol IV nie uznał dokumentów, gdy przedstawiono mu je do zatwierdzenia w 1360 roku w Norymberdze. Na fałszerstwo przywilejów nadanych rzekomo przez Cezara i Nerona wskazywał jeszcze Petrarka. Tytuł arcyksiążęcy usankcjonował dopiero w 1438 wywodzący się z dynastii habsburskiej cesarz i jednocześnie książę Austrii, Fryderyk III. Sfałszowany dokument:
* nadawał władcy Austrii tytuł arcyksięcia,
* przyznawał insygnia równe królewskim,
* wprowadzał niepodzielność terytorium księstwa,
* wprowadzał dziedziczność tronu opartą na primogeniturze,
* wprowadzał niezależną legislaturę i niezależne sądownictwo, bez możliwości odwołania się do cesarza. (pl)
- «Большая привилегия» (лат. Privilegium Maius) — сборник фальшивых писем и указов императоров Римской и Священной Римской империй, предоставляющих особые права монархам Австрии и закрепляющих фактическую независимость австрийского государства от Германии. Сборник был составлен в 1358 году австрийским герцогом Рудольфом IV (1358—1365). В частности, в «Privilegium Maius» впервые упомянут новый титул правителей Австрии — эрцгерцог. (ru)
- 《大特权》 （德語：Großer Freiheitsbrief，即英語：Greater Privilege）是哈布斯堡王朝的鲁道夫四世于1358或1359年的一份文件，将奥地利从神圣罗马帝国内的公国提升为大公国。1156年，神圣罗马皇帝腓特烈一世颁布了《小特权》，将原属巴伐利亚的奥地利藩侯国提升为一个独立的公国，称奥地利公国。同样，1358或1359年的《大特权》将奥地利公国提升为奥地利大公国。 这份文件极大影响了奥地利随后的政治发展，并在哈布斯堡王朝和奥地利之间建立了一道神圣罗马帝国内独一无二的联结。 (zh)
- «Privilegium Maius» (лат. Великі привілеї; 1358) — збірка фальшивих листів та указів імператорів Римської та Священної Римської імперій, що надають особливі права монархам Австрії та закріплюють фактичну незалежність австрійської держави від Німеччини. Збірку було складено у 1358 році австрійським герцогом Рудольфом IV (1358—1365). Зокрема, в «Privilegium Maius» вперше згадано новий титул правителів Австрії — ерцгерцог. (uk)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 8312 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| gold:hypernym
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Privilegium maius (Větší privilegium) byla zfalšovaná středověká listina, vytvořená na popud rakouského vévody Rudolfa IV. Habsburského v letech 1358–1359. Jednalo se o pozměněnou verzi tzv. Privilegia minus (Menší privilegium), vydaného císařem Fridrichem I. Barbarossou v roce 1156, který tímto dokumentem povýšil bývalou Východní marku (součást Bavorského vévodství) na samostatné vévodství. Privilegia popsaná v dokumentu měla velký vliv na rakouskou politickou scénu a vytvořila zvláštní vazby mezi rodem Habsburků a Rakouskem. (cs)
- Das Privilegium maius (lateinisch; „großer Freiheitsbrief“) gilt als eine der geschicktesten Urkundenfälschungen des Mittelalters, wodurch die Dynastie der Habsburger eine Reihe von Sonderrechten (Privilegien) erlangte bzw. bereits gewährte Sonderrechte retrograd zusammengefasst wurden. Seit der Mitte des 15. Jahrhunderts bildete sich aus ihm das staatsrechtliche Fundament für das Zusammenwachsen der von ihnen beherrschten „österreichischen“ Länder. (de)
- El Privilegium Maius (en alemán, Großer Freiheitsbrief, lit., 'privilegio mayor') fue un documento medieval falsificado en 1358 o 1359 a instancias del duque Rodolfo IV de Austria de la Casa de Habsburgo que elevaba el ducado de Austria a archiducado. Era esencialmente una versión modificada del Privilegium Minus emitido por el emperador Federico I Barbarroja en 1156, que había elevado la antigua marca de Austria a ducado. Los privilegios descritos en el documento tuvieron una gran influencia en el panorama político de Austria, y crearon una conexión única entre la Casa de Habsburgo y Austria. (es)
- Privilegium Maius adalah dokumen abad pertengahan yang dipalsukan pada tahun 1358/59 atas desakan Rudolf IV dari Austria (1358–1365) yang merupakan anggota Wangsa Habsburg. Dokumen ini merupakan modifikasi Privilegium Minus yang dikeluarkan oleh Friedrich I Barbarossa pada tahun 1156 yang telah mengangkat status wilayah perbatasan Austria menjadi kadipaten. Keistimewaan-keistimewaan yang disebutkan di dalam dokumen ini mengubah dunia perpolitikan Austria dan menghasilkan hubungan yang unik antara Habsburg dengan Austria. (in)
- «Большая привилегия» (лат. Privilegium Maius) — сборник фальшивых писем и указов императоров Римской и Священной Римской империй, предоставляющих особые права монархам Австрии и закрепляющих фактическую независимость австрийского государства от Германии. Сборник был составлен в 1358 году австрийским герцогом Рудольфом IV (1358—1365). В частности, в «Privilegium Maius» впервые упомянут новый титул правителей Австрии — эрцгерцог. (ru)
- 《大特权》 （德語：Großer Freiheitsbrief，即英語：Greater Privilege）是哈布斯堡王朝的鲁道夫四世于1358或1359年的一份文件，将奥地利从神圣罗马帝国内的公国提升为大公国。1156年，神圣罗马皇帝腓特烈一世颁布了《小特权》，将原属巴伐利亚的奥地利藩侯国提升为一个独立的公国，称奥地利公国。同样，1358或1359年的《大特权》将奥地利公国提升为奥地利大公国。 这份文件极大影响了奥地利随后的政治发展，并在哈布斯堡王朝和奥地利之间建立了一道神圣罗马帝国内独一无二的联结。 (zh)
- «Privilegium Maius» (лат. Великі привілеї; 1358) — збірка фальшивих листів та указів імператорів Римської та Священної Римської імперій, що надають особливі права монархам Австрії та закріплюють фактичну незалежність австрійської держави від Німеччини. Збірку було складено у 1358 році австрійським герцогом Рудольфом IV (1358—1365). Зокрема, в «Privilegium Maius» вперше згадано новий титул правителів Австрії — ерцгерцог. (uk)
- Le Privilegium Maius est un document médiéval daté de 1358-1359, contrefait à la demande de Rodolphe IV d'Autriche (1358-1365), un scion de la maison de Habsbourg. Il s'agit d'une version modifiée du Privilegium Minus de l'empereur Frédéric Barberousse en 1156, qui a élevé le margraviat d'Autriche au rang de duché. Les privilèges listés dans le document ont une grande influence sur le paysage politique autrichien, créant un lien unique entre la maison des Habsbourg et l'Autriche. (fr)
- The Privilegium maius (German: Großer Freiheitsbrief 'greater privilege') was a medieval document forged in 1358 or 1359 at the behest of Duke Rudolf IV of Austria (1358–65) of the House of Habsburg, claiming the family has the right to rule Rome because of land rights granted to them by Nero and Julius Caesar. It was essentially a modified version of the Privilegium minus issued by Emperor Frederick I Barbarossa in 1156, which had elevated the former March of Austria into a duchy. In a similar way, the Privilegium maius elevated the duchy into an Archduchy of Austria. (en)
- Tecnicamente un privilegium maius era un documento della cancelleria papale redatto in forma solenne, a differenza del privilegium minus, redatto in forma semplice. Successivamente il privilegium minus venne sostituito dalla breve, mentre il privilegium maius venne sostituito dalla bolla In particolare il documento stabiliva:
* l'indivisibilità dell'Austria
* il diritto di primogenitura (senza bisogno di conferma imperiale) (più tardi ampliata nella Prammatica Sanzione)
* Giurisdizione autonoma, senza possibilità di appello presso l'imperatore
* Regalie (it)
- Privilegium Maius (łac. przywilej większy) – fałszywy dokument wystawiony dla księcia Austrii Rudolfa IV Habsburga na przełomie 1358/1359. Wobec niezaliczenia Austrii w poczet elektorów Rzeszy w Złotej Bulli cesarza Karola IV Luksemburskiego, aby podnieść rangę swojego księstwa, książę Rudolf zlecił stworzenie serii fałszywych dokumentów, które miały potwierdzić nadanie przywilejów dla Austrii w przeszłości. Wystawcami tych szczególnych przywilejów dla ziem prowincji Noricum późniejszej Austrii mieli być m.in. rzymscy władcy Juliusz Cezar i Neron. Najważniejszym fałszerstwem było tzw. Privilegium Maius, będące przeredagowaną wersją autentycznego Privilegium Minus. Oryginalny, starszy dokument wydany w 1156 r. przez cesarza Fryderyka Barbarossę podnosił Marchię Austriacką do rangi księstwa. (pl)
- Het Privilegium maius (Duits: Großer Freiheitsbrief) was een vervalst document dat in de winter van 1358/1359 werd uitgevaardigd in opdracht van de Oostenrijkse hertog Rudolf IV van Habsburg, bijgenaamd de Stichter (Ook bekend als Rudolf I) Hiermee eiste Rudolf een groot aantal privileges en rechten op: Het doel van de vervalsing was om de Habsburgse dynastie van hertogen van Oostenrijk dichter bij het aartshertogdom te brengen, en daardoor hun status en macht zouden kunnen uitbreiden. Ze werden aan keizer Karel IV voorgelegd op de Hofdag in Nürnberg in november 1360 (nl)
|
| rdfs:label
|
- Privilegium Maius (en)
- Privilegium maius (cs)
- Privilegium Maius (de)
- Privilegium Maius (es)
- Privilegium Maius (in)
- Privilegium maius (it)
- Privilegium Maius (fr)
- Privilegium maius (nl)
- Privilegium Maius (pl)
- Privilegium Maius (ru)
- 大特权 (zh)
- Privilegium Maius (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
