An Entity of Type: company, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Brian Duignan writes on the Encyclopædia Britannica that Postmodern philosophy is a philosophical movement that arose in the second half of the 20th century as a critical response to assumptions allegedly present in modernist philosophical ideas regarding culture, identity, history, or language that were developed during the 18th-century Enlightenment. Postmodernist thinkers developed concepts like difference, repetition, trace, and hyperreality to subvert "grand narratives", univocity of being, and epistemic certainty. Postmodern philosophy questions the importance of power relationships, personalization, and discourse in the "construction" of truth and world views. Many postmodernists appear to deny that an objective reality exists, and appear to deny that there are objective moral value

Property Value
dbo:abstract
  • فلسفة ما بعد الحداثة هي حركة فلسفية نشأت في النصف الثاني من القرن العشرين، بوصفها رد فعل على الافتراضات المزعوم وجودها في الأفكار الفلسفية الحداثية المتعلقة بالثقافة أو الهوية أو التاريخ أو اللغة، والتي تشكلت خلال عصر التنوير في القرن الثامن عشر. طور مفكرو ما بعد الحداثة، مفاهيمَ مثل الإرجاء والتكرار والأثر والواقع الفائق، لتحطيم السرديات الكبرى وأحادية الوجود واليقين المعرفي. تتساءل فلسفة ما بعد الحداثة حول أهمية علاقات القوة، والشخصنة أو إضفاء الطابع الشخصي، والخطاب داخل بُنية الحقيقة والرؤى الشمولية. ينطلق العديد من مفكري ما بعد الحداثة من إنكار وجود واقع موضوعي ومن إنكار وجود قيم أخلاقية موضوعية. عرّف جان فرانسوا ليوتار ما بعد الحداثة الفلسفية في كتابه (الوضع ما بعد الحداثي)، فكتب» أعرِّف ما بعد الحداثة بشكل مبسط للغاية على أنّها التشكك في السرديات الكبرى «إذ أنّ ما يعنيه بالسردية الكبرى هو شيء أشبه بقصة موحدة ومكتملة وشمولية ويقينية من الناحية المعرفية، وذلك فيما يخص كل شيء. يرفض مفكرو ما بعد الحداثة السرديات الكبرى بسبب رفضهم لمفهوم الحقيقة الذي تفترضه تلك السرديات بشكل مسبق. يُحاجج فلاسفة ما بعد الحداثة بشكل عام في أن الحقيقة تكون مشروطة دائمًا بالسياق التاريخي والاجتماعي عوضًا عن كونها مطلقة وشاملة، ودائمًا ما تكون الحقيقة جزئية وموضع نقاش وجدل عوضًا عن كونها مكتملة ويقينية. تتشكك فلسفة ما بعد الحداثة غالبًا وبشكل خاص في سمة التقابلات الثنائية البسيطة للمذهب البنيوي، مؤكدة على مشكلة تمييز الفيلسوف بوضوح المعرفة عن الجهل، والتقدم الاجتماعي عن الرجعية، والهيمنة عن الخضوع، والخير عن الشر، والحضور عن الغياب. ولكن يجب أن تتشكك فلسفة ما بعد الحداثة لنفس الأسباب غالبًا بشأن السمات الطيفية المعقدة للأشياء، مؤكدة على تمييز الفيلسوف بشفافية مرة أخرى للمفاهيم، فيجب أن يُفهم التصور في السياق المقابل له، مثل الوجود والعدم، السوى وغير السوي، الكلام والكتابة وما شابه ذلك. وترتبط فلسفة ما بعد الحداثة أيضًا بعلاقات قوية مع الأدب الأساسي للنظرية النقدية. (ar)
  • La filosofia postmoderna aplica el concepte de postmodernitat al pensament i qüestiona les bases històriques sobre les quals s'ha construït la filosofia occidental. Va iniciar-se amb els escrits de Michel Foucault que relacionaven coneixement i poder, veient com el cànon i el saber privilegiat s'han unit sempre amb els dominadors, silenciant altres subcultures, que amb la postmodernitat reclamen una relectura del passat, per exemple des de l'òptica feminista o les minories ètniques. Els teòrics d'aquest corrent són hereus de Nietzsche. Tant Jean-François Lyotard com Jacques Derrida, influenciats per Ludwig Wittgenstein, van interessar-se per l'anàlisi textual dels escrits filosòfics, aplicable després a altres esferes que són texts expandits (fins i tot, si no estan escrits), com defensa la semiòtica. Així, molts dels problemes filosòfics són en realitat problemes de llenguatge i de definició. Els pensadors d'aquest corrent van rebutjar la fe absoluta en el subjecte i en la raó; van introduir el perspectivisme i van practicar un escepticisme radical, que qüestiona la noció de realitat. Van incorporar enfocaments d'altres disciplines per relacionar filosofia i societat i van afirmar que no hi havia res immutable o segur, en línia amb una època que Zygmunt Bauman va qualificar de líquida. (ca)
  • Postmoderní filosofie je filosofický směr, který zastává kritický postoj k určitým fundamentálním předpokladům západní filosofie, především pak k osvícenství. Poukazuje na to, jakou důležitost v „konstruování“ pravd a světonázorů hrají mocenské vztahy, personalizace a diskurz. Postmoderní filosofové odmítají existenci objektivní reality i existenci objektivních morálních hodnot. Postmoderní filosofie je často skeptická k jednoduchým binárním opozicím, jež jsou charakteristické pro strukturalismus. Poukazuje na problém čistého a zjednodušeného odlišování různých protikladů: vědění od neznalosti, sociálního pokroku od úpadku, dominance od poslušnosti, dobrého od špatného, přítomného od nepřítomného. Postmoderní filosofie má také velmi blízký vztah ke kritické teorii. (cs)
  • La filosofía posmoderna o posmodernismo​​ es una corriente filosófica que asume que se han sobrepasado las ideas que han caracterizado a la modernidad y a la Ilustración. La filosofía posmoderna surgió sobre todo en los años 1960, especialmente en Francia (lo que los estadounidenses denominaron con el nombre de French theory​). Este nombre agrupa pensamientos que desarrollan una fuerte crítica a la tradición y la racionalidad propias de la Modernidad occidental. La filosofía posmoderna propone nuevas formas de cuestionar y leer los textos y la historia, influenciada sobre todo por el marxismo, las críticas de Kierkegaard y Nietzsche a la racionalidad, la fenomenología de Husserl y Heidegger, el existencialismo de Sartre, el psicoanálisis de Freud y Lacan y el estructuralismo de Lévi-Strauss, así como por la lingüística y la crítica literaria.​ El término fue popularizado sobre todo por Lyotard en su obra . Se incluyen detrás de esta denominación filósofos como Foucault, Derrida o Deleuze,​ así como Althusser, Castoriadis, Lyotard, Baudrillard, Guattari, Irigaray, Badiou, Nancy o Kristeva en Francia; Feyerabend, Cavell, Rorty, Jameson, Butler en los Estados Unidos; Vattimo, Perniola o Agamben en Italia; Sloterdijk en Alemania o Žižek en Eslovenia, así como muchos otros. Mantienen en común una postura de crítica, desconfianza y libertad e incluso ruptura con las tradiciones ideológicas de la modernidad occidental. Sin embargo, tanto la unidad de estos pensamientos como el nombre con el que se agrupan plantean numerosos desacuerdos. (es)
  • Brian Duignan writes on the Encyclopædia Britannica that Postmodern philosophy is a philosophical movement that arose in the second half of the 20th century as a critical response to assumptions allegedly present in modernist philosophical ideas regarding culture, identity, history, or language that were developed during the 18th-century Enlightenment. Postmodernist thinkers developed concepts like difference, repetition, trace, and hyperreality to subvert "grand narratives", univocity of being, and epistemic certainty. Postmodern philosophy questions the importance of power relationships, personalization, and discourse in the "construction" of truth and world views. Many postmodernists appear to deny that an objective reality exists, and appear to deny that there are objective moral values. Jean-François Lyotard defined philosophical postmodernism in The Postmodern Condition, writing "Simplifying to the extreme, I define postmodern as incredulity towards meta narratives...." where what he means by metanarrative is something like a unified, complete, universal, and epistemically certain story about everything that is. Postmodernists reject metanarratives because they reject the conceptualization of truth that metanarratives presuppose. Postmodernist philosophers in general argue that truth is always contingent on historical and social context rather than being absolute and universal and that truth is always partial and "at issue" rather than being complete and certain. Postmodern philosophy is often particularly skeptical about simple binary oppositions characteristic of structuralism, emphasizing the problem of the philosopher cleanly distinguishing knowledge from ignorance, social progress from reversion, dominance from submission, good from bad, and presence from absence. But, for the same reasons, postmodern philosophy should often be particularly skeptical about the complex spectral characteristics of things, emphasizing the problem of the philosopher again cleanly distinguishing concepts, for a concept must be understood in the context of its opposite, such as existence and nothingness, normality and abnormality, speech and writing, and the like. Postmodern philosophy also has strong relations with the substantial literature of critical theory, although some critical theorists such as Jurgen Habermas have opposed postmodern philosophy. (en)
  • La philosophie postmoderne désigne un ensemble de discours et de travaux apparus en majorité dans les années 1960, en particulier en France (notamment ceux que les Américains ont rangés sous le nom de « French Theory »). Cette appellation, héritée surtout de la conception qu'une époque avait de sa condition (postmodernité), et popularisée notamment par le philosophe Jean-François Lyotard, regroupe des pensées qui développent une forte critique de la tradition et de la rationalité propres à la modernité occidentale, et qui proposent des manières nouvelles de questionner les textes et l'histoire, influencées notamment par le marxisme, la critique kierkegaardienne et nietzschéenne de la rationalité, la phénoménologie de Husserl, la psychanalyse de Freud et de Lacan, le structuralisme de Lévi-Strauss, mais aussi par la linguistique et la critique littéraire. On inclut souvent derrière cette appellation les philosophies de Foucault, de Deleuze et de Derrida, mais aussi de Althusser, Castoriadis, Lyotard, Baudrillard, Guattari, Irigaray, Nancy, Lacoue-Labarthe, Kristeva en France ; Feyerabend, Cavell, Rorty, Jameson, Butler, Ronell aux États-Unis ; Vattimo, Perniola, Agamben en Italie ; (de), Sloterdijk en Allemagne ; Žižek en Slovénie, et quelques autres, qui ont en commun une posture de critique et de méfiance, de liberté voire de rupture vis-à-vis des traditions idéologiques de la modernité en Occident (humanisme). L'unité de ces pensées, comme le nom sous lequel on les regroupe, soulève toutefois de nombreux désaccords. Ainsi Foucault refusait pour sa part l'appellation « postmoderne », se réclamant plutôt de la modernité. La philosophie postmoderne est parfois confondue à tort avec le postmodernisme en tant que mouvement artistique, surtout dans l'architecture (voir l'article sur le postmodernisme en architecture), qui est un précurseur de cette philosophie. (fr)
  • Filsafat pascamodern adalah aliran filsafat yang memiliki arahan proyeksi kritis terhadap asumsi-asumsi dasar filsafat Barat dan terutama filsafat dari abad ke-18 pada masa Pencerahan. Filsafat pada periode ini menekankan pentingnya hubungan kekuasaan, personalisasi dan wacana dalam proses "konstruksi" suatu kebenaran ataupun suatu pandangan dunia. Para pemikir pascamodern menyangkal bahwa realitas obyektif ada, sebagaimana halnya yang dipercayai oleh para pemikir pada abad modern ataupun pada masa-masa sebelumnya, dan menyangkal bahwa terdapat nilai-nilai moral yang objektif. Filsafat pascamodern sering tampak sangat skeptis akan yang merupakan ciri khas strukturalisme, menekankan bahwa para filsuf umumnya hanya menekankan permasalahan pada pembedaan antara pengetahuan dan kebodohan, kemajuan sosial dan kemunduran, dominasi dan kepatuhan, perihal yang baik dan yang buruk, serta keberadaan dan ketiadaan. Filsafat pascamodern sangat dipengaruhi oleh sebagian besar literatur dari mazhab teori kritis. (in)
  • La filosofia postmoderna è una corrente filosofica che assume un oltrepassamento delle idee che avevano caratterizzato la modernità. Iniziando come critica della filosofia continentale, è stata fortemente influenzata da fenomenologia, strutturalismo ed esistenzialismo, e dai filosofi Friedrich Nietzsche e Martin Heidegger. È stata anche in parte influenzata dalla tarda critica della filosofia analitica da parte di Ludwig Wittgenstein. Il manifesto di tale corrente è La condizione postmoderna del filosofo francese Jean-François Lyotard, del 1979. (it)
  • Postmoderne filosofie is een door twijfel en relativering gekenmerkte wereldbeschouwing die het bestaan van een absolute waarheid ter discussie stelt. Tegenover concepten als kennistheoretische zekerheid, vaste identiteit, historische vooruitgang en eenduidigheid van betekenis, stellen postmoderne denkers ondermijnende concepten als verschil, herhaling, spoor, hyperrealiteit. Hoewel het geen periodebegrip betreft, gaat het om twintigste-eeuwse denkbeelden binnen de hedendaagse filosofie die enerzijds een kritiek op de moderniteit en het modernisme zijn, maar anderzijds een radicale voortzetting van het modernisme. Het postmodernisme werd een controversiële filosofie, doordat tegenstanders deze heftig bekritiseerden. In 1979 introduceerde Jean-François Lyotard het woord postmodernisme in de filosofie met de publicatie van zijn boek La condition postmoderne. (nl)
  • Filosofia pós-moderna ou filosofia pós-modernista refere-se a movimentos filosóficos que se enquadram no período da pós-modernidade, principalmente os surgidos a partir da segunda metade do século XX como uma resposta crítica a suposições presentes nas ideias filosóficas modernistas sobre cultura, identidade, história ou linguagem que foram desenvolvidas durante o Iluminismo do século XVIII. A corrente mais conhecida à qual o termo geralmente faz referência é a dos pensadores franceses chamada pós-estruturalismo, influenciada pela revolução estruturalista pós-guerra na década de 50 em Paris e pelos eventos de maio de 68, que prosseguiu na América; mas há também a menos principal de pensadores italianos, em contraste à desconstrução dos pós-estruturalistas, enfoca a continuidade do legado moderno na hermenêutica, historicismo e estética, incluindo dentre os representantes Gianni Vattimo e Mario Perniola; e uma corrente construtiva e racional, que também reivindica o uso legítimo do termo "pós-moderno", com alguns propondo nela incluir o desenvolvimento americano da lógica da semiótica e pragmatismo crítico de Charles Sanders Peirce e William James, além de características presentes em Henri Bergson e na filosofia do processo. Pensadores pós-modernistas pós-estruturalistas desenvolveram conceitos como diferença, repetição, e hiper-realidade para subverter "grandes narrativas", univocidade do ser e certeza epistêmica. A filosofia pós-moderna pós-estruturalista questiona a importância das relações de poder, personalização e discurso na "construção" da verdade e das visões de mundo. Muitos pós-modernistas parecem negar a existência de uma realidade objetiva e parecem negar a existência de valores morais objetivos. "Pós-moderno" foi um termo que já tinha sido utilizado por Alfred North Whitehead desde 1964, na vertente construtiva. Mas no pós-estruturalismo, Jean-François Lyotard introduziu a definição de pós-modernismo filosófico em 1979, em , escrevendo "Simplificando ao extremo, defino o pós-moderno como incredulidade em relação às meta narrativas ...", onde o que ele quer dizer com metanarrativa é algo como uma história unificada, completa, universal e epistemicamente certa sobre tudo o que é. Os pós-estruturalistas rejeitam as metanarrativas porque rejeitam o conceito de verdade que as metanarrativas pressupõem. Os filósofos pós-modernistas pós-estruturalistas em geral argumentam que a verdade sempre depende do contexto histórico e social, em vez de ser absoluta e universal, e que a verdade é sempre parcial e "em debate", em vez de ser completa e certa. Com isso, a dita filosofia pós-moderna é frequentemente cética em relação à característica de oposições binárias simples de estruturalismo, enquanto enfatiza o problema do filósofo de distinguir claramente o conhecimento da ignorância, o progresso social da reversão, o domínio da submissão, o bem do mal e a presença da ausência. Mas, pelas mesmas razões, a filosofia pós-moderna deve frequentemente ser particularmente cética em relação às complexas características espectrais das coisas, enfatizando-se o problema do filósofo novamente distinguir conceitos claramente, pois um conceito deve ser entendido no contexto de seu oposto, como existência e nada, normalidade e anormalidade, fala e escrita, etc. Na crítica pós-estruturalista da filosofia continental, foi influenciada pesadamente por fenomenologia, estruturalismo e existencialismo, inclusive escritos de Søren Kierkegaard, Friedrich Nietzsche e Martin Heidegger; também é cética de muitos valores e bases da filosofia analítica; um exemplo é que um pós-modernista poderia negar que o complexo sistema de significados incorporados em condições normais ou em linguagens filosóficas poderiam ser representadas na anotação lógica (alguns podem até mesmo negar qualquer noção tradicional de "significado" totalmente). A filosofia pós-moderna também tem fortes relações com a literatura substancial da teoria crítica, apesar de alguns proponentes desta criticarem a irracionalidade dos pós-estruturalistas (ver Pós-estruturalismo#Crítica). (pt)
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 23612 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 17902 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1123499634 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • La filosofia postmoderna è una corrente filosofica che assume un oltrepassamento delle idee che avevano caratterizzato la modernità. Iniziando come critica della filosofia continentale, è stata fortemente influenzata da fenomenologia, strutturalismo ed esistenzialismo, e dai filosofi Friedrich Nietzsche e Martin Heidegger. È stata anche in parte influenzata dalla tarda critica della filosofia analitica da parte di Ludwig Wittgenstein. Il manifesto di tale corrente è La condizione postmoderna del filosofo francese Jean-François Lyotard, del 1979. (it)
  • فلسفة ما بعد الحداثة هي حركة فلسفية نشأت في النصف الثاني من القرن العشرين، بوصفها رد فعل على الافتراضات المزعوم وجودها في الأفكار الفلسفية الحداثية المتعلقة بالثقافة أو الهوية أو التاريخ أو اللغة، والتي تشكلت خلال عصر التنوير في القرن الثامن عشر. طور مفكرو ما بعد الحداثة، مفاهيمَ مثل الإرجاء والتكرار والأثر والواقع الفائق، لتحطيم السرديات الكبرى وأحادية الوجود واليقين المعرفي. تتساءل فلسفة ما بعد الحداثة حول أهمية علاقات القوة، والشخصنة أو إضفاء الطابع الشخصي، والخطاب داخل بُنية الحقيقة والرؤى الشمولية. ينطلق العديد من مفكري ما بعد الحداثة من إنكار وجود واقع موضوعي ومن إنكار وجود قيم أخلاقية موضوعية. (ar)
  • La filosofia postmoderna aplica el concepte de postmodernitat al pensament i qüestiona les bases històriques sobre les quals s'ha construït la filosofia occidental. Va iniciar-se amb els escrits de Michel Foucault que relacionaven coneixement i poder, veient com el cànon i el saber privilegiat s'han unit sempre amb els dominadors, silenciant altres subcultures, que amb la postmodernitat reclamen una relectura del passat, per exemple des de l'òptica feminista o les minories ètniques. Els teòrics d'aquest corrent són hereus de Nietzsche. (ca)
  • Postmoderní filosofie je filosofický směr, který zastává kritický postoj k určitým fundamentálním předpokladům západní filosofie, především pak k osvícenství. Poukazuje na to, jakou důležitost v „konstruování“ pravd a světonázorů hrají mocenské vztahy, personalizace a diskurz. Postmoderní filosofové odmítají existenci objektivní reality i existenci objektivních morálních hodnot. (cs)
  • La filosofía posmoderna o posmodernismo​​ es una corriente filosófica que asume que se han sobrepasado las ideas que han caracterizado a la modernidad y a la Ilustración. La filosofía posmoderna surgió sobre todo en los años 1960, especialmente en Francia (lo que los estadounidenses denominaron con el nombre de French theory​). Este nombre agrupa pensamientos que desarrollan una fuerte crítica a la tradición y la racionalidad propias de la Modernidad occidental. La filosofía posmoderna propone nuevas formas de cuestionar y leer los textos y la historia, influenciada sobre todo por el marxismo, las críticas de Kierkegaard y Nietzsche a la racionalidad, la fenomenología de Husserl y Heidegger, el existencialismo de Sartre, el psicoanálisis de Freud y Lacan y el estructuralismo de Lévi-Straus (es)
  • Brian Duignan writes on the Encyclopædia Britannica that Postmodern philosophy is a philosophical movement that arose in the second half of the 20th century as a critical response to assumptions allegedly present in modernist philosophical ideas regarding culture, identity, history, or language that were developed during the 18th-century Enlightenment. Postmodernist thinkers developed concepts like difference, repetition, trace, and hyperreality to subvert "grand narratives", univocity of being, and epistemic certainty. Postmodern philosophy questions the importance of power relationships, personalization, and discourse in the "construction" of truth and world views. Many postmodernists appear to deny that an objective reality exists, and appear to deny that there are objective moral value (en)
  • Filsafat pascamodern adalah aliran filsafat yang memiliki arahan proyeksi kritis terhadap asumsi-asumsi dasar filsafat Barat dan terutama filsafat dari abad ke-18 pada masa Pencerahan. Filsafat pada periode ini menekankan pentingnya hubungan kekuasaan, personalisasi dan wacana dalam proses "konstruksi" suatu kebenaran ataupun suatu pandangan dunia. Para pemikir pascamodern menyangkal bahwa realitas obyektif ada, sebagaimana halnya yang dipercayai oleh para pemikir pada abad modern ataupun pada masa-masa sebelumnya, dan menyangkal bahwa terdapat nilai-nilai moral yang objektif. (in)
  • La philosophie postmoderne désigne un ensemble de discours et de travaux apparus en majorité dans les années 1960, en particulier en France (notamment ceux que les Américains ont rangés sous le nom de « French Theory »). Cette appellation, héritée surtout de la conception qu'une époque avait de sa condition (postmodernité), et popularisée notamment par le philosophe Jean-François Lyotard, regroupe des pensées qui développent une forte critique de la tradition et de la rationalité propres à la modernité occidentale, et qui proposent des manières nouvelles de questionner les textes et l'histoire, influencées notamment par le marxisme, la critique kierkegaardienne et nietzschéenne de la rationalité, la phénoménologie de Husserl, la psychanalyse de Freud et de Lacan, le structuralisme de Lévi- (fr)
  • Postmoderne filosofie is een door twijfel en relativering gekenmerkte wereldbeschouwing die het bestaan van een absolute waarheid ter discussie stelt. Tegenover concepten als kennistheoretische zekerheid, vaste identiteit, historische vooruitgang en eenduidigheid van betekenis, stellen postmoderne denkers ondermijnende concepten als verschil, herhaling, spoor, hyperrealiteit. Hoewel het geen periodebegrip betreft, gaat het om twintigste-eeuwse denkbeelden binnen de hedendaagse filosofie die enerzijds een kritiek op de moderniteit en het modernisme zijn, maar anderzijds een radicale voortzetting van het modernisme. Het postmodernisme werd een controversiële filosofie, doordat tegenstanders deze heftig bekritiseerden. (nl)
  • Filosofia pós-moderna ou filosofia pós-modernista refere-se a movimentos filosóficos que se enquadram no período da pós-modernidade, principalmente os surgidos a partir da segunda metade do século XX como uma resposta crítica a suposições presentes nas ideias filosóficas modernistas sobre cultura, identidade, história ou linguagem que foram desenvolvidas durante o Iluminismo do século XVIII. A corrente mais conhecida à qual o termo geralmente faz referência é a dos pensadores franceses chamada pós-estruturalismo, influenciada pela revolução estruturalista pós-guerra na década de 50 em Paris e pelos eventos de maio de 68, que prosseguiu na América; mas há também a menos principal de pensadores italianos, em contraste à desconstrução dos pós-estruturalistas, enfoca a continuidade do legado m (pt)
rdfs:label
  • فلسفة ما بعد الحداثة (ar)
  • Filosofia postmoderna (ca)
  • Postmoderní filozofie (cs)
  • Filosofía posmoderna (es)
  • Philosophie postmoderne (fr)
  • Filsafat pascamodern (in)
  • Filosofia postmoderna (it)
  • Postmoderne filosofie (nl)
  • Postmodern philosophy (en)
  • Filosofia pós-moderna (pt)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:philosophicalSchool of
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:schoolTradition of
is dbp:subDiscipline of
is rdfs:seeAlso of
is owl:differentFrom of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License