| dbo:abstract
|
- Els elements metàl·lics situats a la taula periòdica, juntament amb els metal·loides (o semimetalls), dins del bloc p es distingixen dels metalls d'altres blocs de la taula; en alguns casos són denominats «altres metalls». Tendeixen a ser blans i a tenir punts de fusió baixos. Aquests elements són:
* Alumini
* Gal·li
* Indi
* Estany
* Tal·li
* Plom
* Bismut Encara que la divisió entre metalls i no metalls pot variar. Els elements amb nombre atòmic des del 113 al 116 poden incloure's en aquest grup, però no hi solen ser considerats. Aquests elements tenen un (ca)
- الفلزات بعد الانتقالية هي العناصر الفلزية ذات المستوى الفرعى p الواقعة بين أشباه الفلزات والفلزات الانتقالية. وهي ذات كهرسلبية أكبر من الفلزات الانتقالية، ولكن أقل من الفلزات القلوية والفلزات القلوية الترابية. درجات الانصهار والغليان بصفة عامة أقل من الفلزات الانتقالية، كما أنها أيضا أقل صلابة. الفلزات الضعيفة هي : الألومنيوم والغاليوم والإنديوم والقصدير والثاليوم والرصاص والبزموث. العناصر من 113 إلى 116 تم وضعها ضمن هذه المجموعة وتحتوي على العناصر التالية: نيهونيوم، فليروفيوم، موسكوفيوم، ليفرموريوم. (ar)
- La posttransiraj metaloj estas la metalaj elementoj de la , kiuj okazas inter la metaloidoj kaj la transiraj metaloj. Ili estas pli elektropozitivaj ol la transiraj metaloj, sed malpli ol la alkalaj metaloj kaj teralkalaj metaloj. La posttransiraj metaloj estas: aluminio, galiumo, indio, stano, talio, plumbo, kaj bismuto. Elementoj 113 al 116, kiuj estas nune konataj kiel ununtrio, ununkvadio, ununpentio kaj ununheksio, povas ankaŭ inkluziviĝi en ĉi tiu kategorio. Vidu ankaŭ: perioda tabelo (eo)
- Metal txiro izen arrunta taula periodikoaren p blokean dauden elementu kimiko metalikoei ematen zaie. Beren urtze-puntua eta irakite-puntua trantsizio-metalena baino baxuagoak izan ohi dira eta beren elektronegatibotasuna altuagoa, eta bigunagoak izaten dira. Metaloideen lerro berean daude, baina haietatik bereizten dira irakite-puntu askoz altuagoa dutelako. "Metal txiro" terminoa ez da IUPAC-ek onartutako nomenklatura. Talde honek aluminioa, galioa, indioa, eztainua, talioa, beruna eta bismutoa barne hartzen ditu. Zenbaitek germanioa, antimonioa eta polonioa ere sartzen dituzte taldean, baina gehienetan metaloide gisa sailkatzen dira. 133tik 116rainoko elementuek ere segurasko metal txiroen ezaugarriak edukiko lituzkete; hala ere, oraindik horien kantitate urrriegiak sintetizatu dira beraien ezaugarri kimikoak ezagutu ahal izateko. (eu)
- En chimie, un métal pauvre, parfois appelé métal de post-transition ou métal post-transitionnel, est un élément chimique métallique situé, dans le tableau périodique, entre les métaux de transition à leur gauche et les métalloïdes à leur droite. Le terme métal pauvre est assez peu employé, et en concurrence avec diverses autres appellations, également peu employées, recouvrant des notions apparentées, par exemple métal du bloc p ; il rend compte du fait que les propriétés métalliques de ces éléments sont les moins marquées de l'ensemble des métaux. Il est employé ici à défaut d'une terminologie validée par l'IUPAC pour désigner collectivement les éléments de cette nature. Il s'agit de métaux mous ou fragiles et à la résistance mécanique médiocre, avec un point de fusion inférieur à celui des métaux de transition. Leur structure cristalline présente un caractère covalent plus marqué et des structures plus complexes que les autres éléments métalliques, avec un nombre plus réduit de liaisons par atome. Leur chimie est marquée, à des degrés divers, par une tendance à former des liaisons covalentes, un caractère amphotère acide/basique, et la formation d'espèces anioniques telles que les aluminates, les (en) et les (en), respectivement par l'aluminium, l'étain et le bismuth. Ils peuvent également former des (en) avec un métal vrai (métal alcalin ou métal alcalino-terreux), comme les composés intermétalliques NaTl et Na2Tl. (fr)
- Los elementos metálicos situados en la tabla periódica junto a los metaloides (o semimetales), dentro del bloque p se distinguen de los metales de otros bloques de la tabla; en algunos casos son denominados "otros metales". Tienden a ser blandos y a tener puntos de fusión bajos. Estos elementos son los siguientes:
* Aluminio
* Galio
* Indio
* Estaño
* Talio
* Plomo
* Bismuto
* Nihonio
* Flerovio
* Moscovio
* Livermorio Aunque la división entre metales y no metales puede variar. Los elementos con número atómico desde el 113 al 116 pueden incluirse en este grupo, pero no suelen ser considerados. Estos elementos tienen un nombre sistemático
* Datos: Q19591
* Multimedia: Post-transition metals / Q19591 (es)
- The metallic elements in the periodic table located between the transition metals and the chemically weak nonmetallic metalloids have received many names in the literature, such as post-transition metals, poor metals, other metals, p-block metals and chemically weak metals; none have been recommended by IUPAC. The most common name, post-transition metals, is generally used in this article. Depending on where the adjacent sets of transition metals and metalloids are judged to begin and end, there are at least five competing proposals for which elements to count as post-transition metals: the three most common contain six, ten and thirteen elements, respectively (see image). All proposals include gallium, indium, tin, thallium, lead, and bismuth. Physically, these metals are soft (or brittle), have poor mechanical strength, and usually have melting points lower than those of the transition metals. Being close to the metal-nonmetal border, their crystalline structures tend to show covalent or directional bonding effects, having generally greater complexity or fewer nearest neighbours than other metallic elements. Chemically, they are characterised—to varying degrees—by covalent bonding tendencies, acid-base amphoterism and the formation of anionic species such as aluminates, stannates, and bismuthates (in the case of aluminium, tin, and bismuth, respectively). They can also form Zintl phases (half-metallic compounds formed between highly electropositive metals and moderately electronegative metals or metalloids). (en)
- Logam miskin atau logam pascatransisi adalah unsur logam dari blok-p dari tabel periodik, posisinya di antara metaloid dan logam transisi dalam tabel periodik. Mereka lebih elektropositif dari logam transisi, tetapi kurang dibanding dengan logam alkali dan logam alkali tanah. Titik leleh dan titik didih mereka biasanya lebih rendah dibanding dengan logam transisi, dan mereka lebih lunak. (in)
- I metalli di post-transizione sono i metalli appartenenti agli elementi del blocco p, che sono disposti nella tavola periodica fra i metalloidi e i metalli di transizione: sono mostrati qui sotto in rosso. Essi sono più elettropositivi dei metalli di transizione, ma meno dei metalli alcalini e dei metalli alcalino terrosi. I loro punti di fusione e di ebollizione sono di solito più bassi di quelli dei metalli di transizione, ed in generale sono anche meno resistenti meccanicamente. I metalli di post-transizione sono alluminio, gallio, indio, stagno, tallio, piombo e bismuto. Inoltre, gli elementi da 113 a 116 sono inclusi in tale categoria provvisoriamente, in quanto, pur essendo già stati sintetizzati, le loro proprietà chimiche sono ancora ipotetiche: i loro nomi sono nihonio, flerovio, moscovio e livermorio. (it)
- 貧金属（ひんきんぞく、英: poor metal）は、周期表上でPブロック元素内にある金属元素である。したがって、Pブロック金属（英: p-block metals）とも呼ばれる。遷移金属と比べ、一般的に融点や沸点は低く、電気陰性度は高く、軟らかい。金属と非金属の境界に近く、結晶構造は共有結合的な傾向を示し、他の金属元素と比べて一般的に複雑さが増すか、隣り合う原子の数が少なくなる。半金属とは、電気伝導性が非常に高いことと密度が大きいことで区別される。 (ja)
- 전이후 금속(post-transition metal, 轉移後金屬)은 주기율표의 p-구역에 있는 금속 원소를 말한다. 전이 금속과 준금속 사이에 자리하고 있으며, 전기음성도가 전이 금속보다는 작고, 알칼리 금속이나 알칼리 토금속보다는 크다. 전이 금속에 비해 녹는 점과 끓는 점이 낮고, 무르다. 전이후 금속에 속하는 원소는 다음과 같으며, 점선으로 표시한 원소들을 포함시키기도 한다. 여기 실린 7주기 원소들의 경우 아직 화학적 성질이 밝혀지지 않았으나, 전이후 금속의 성질과 비슷한 성질을 보일 것으로 예측된다. (ko)
- De hoofdgroepen in het periodiek systeem worden gevormd door de elementen waarbij een p-orbitaal het laatst toegevoegde elektron bevat. De twaalf zwaardere elementen van de boorgroep, koolstofgroep en de stikstofgroep worden wel de hoofdgroepmetalen genoemd, om deze metalen te onderscheiden van de overgangsmetalen, de lanthaniden en de actiniden. Als het begrip hoofdgroep uitgebreid wordt met elementen waarbij het laatste elektron ook in een s-orbitaal geplaatst mag zijn dan worden de alkali- en aardalkalimetalen ook tot de hoofdgroepmetalen gerekend. De hoofdgroepmetalen hebben gemeen dat zij metallieke geleiders zijn en dat de band waarin deze geleiding plaatsvindt voornamelijk uit p- of s-golffuncties bestaat (en niet uit d- of f-functies). Dit is een belangrijk verschil omdat p- en s-banden door hun grotere overlap meestal veel breder zijn. De elektronen benaderen daarom meer het ideaal van een vrij . Ook hun chemie is meestal wat eenvoudiger omdat er minder met elkaar concurrerende oxidatietoestanden zijn. Wel treedt bij de zwaardere elementen vaak een inertie op in de s-orbitaal: de meest voorkomende ionlading wordt twee lager (de s-elektronen) dan het groepsnummer. In tegenstelling tot de d- en f-metalen zijn de ionen vaak niet gekleurd. Voor gekleurde ionen zijn onvolledig gevulde d- en/of f-orbitalen nodig die dicht genoeg bij elkaar liggen om overgangen in het zichtbare gebied mogelijk te maken. Bij de hoofdgroepmetalen zijn slechts geheel lege, of juist helemaal gevulde d- en f-orbitalen aanwezig. (nl)
- En övrig metall (även posttransitionsmetall) är ett metalliskt ämnen i p-blocket som förekommer mellan halvmetallerna och övergångsmetallerna i det periodiska systemet. De är mer elektropositiva än övergångsmetallerna, men mindre så än alkalimetallerna och alkaliska jordmetallerna. Deras smält- och kokpunkter är i allmänhet lägre än hos övergångsmetallerna. Till övriga metaller räknas:
* aluminium
* gallium
* indium
* tenn
* tallium
* bly
* vismut Även grundämnena med atomnummer 113-116 kan inkluderas, vilka kallas:
* nihonium
* flerovium
* moskovium
* livermorium (sv)
- В химии термин постпереходные металлы используется для описания категории химических элементов, которые по своим свойствам напоминают металлы. Постпереходные металлы располагаются справа от переходных металлов в периодической системе. ИЮПАК определяет нахождение переходных металлов в 3—11 группах или 3—12. В соответствии с первым утверждением, постпереходные металлы включают в себя 12-ю группу — цинк, кадмий и ртуть. В эту группу иногда включают и германий, сурьму и/или полоний, хотя они, как правило, являются металлоидами. Согласно второму определению данных элементов, двенадцатая группа не может быть включена в данную группу металлов. Изучение учебников и монографий в 2003 году показывает, что оба утверждения использовались с примерно одинаковой частотой. В 1950-м году большинство учебников по неорганической химии определяли переходные металлы 11ой группы — медь, серебро и золото как дополнение к 12ой группе. Данное определение постпереходных металлов, указанных выше, ИЮПАК не рекомендует для использования, однако оно ещё до сих пор используется. (ru)
- 貧金屬（poor metals），也稱後過渡金屬（post-transition metals）、其他金屬（other metals）或p區金屬（p-block metals），用於指代位於元素周期表p區塊的金屬。相比過渡金屬，貧金屬的電負度較高，熔點和沸點較低，并且也更软。但由於它們的熔沸點還是比同週期其他的主族元素高很多，貧金屬被與「類金屬」區分開。 貧金屬不是一個嚴格的IUPAC承認的命名法，然而貧金屬約定俗成地包括鋁、鎵、銦、錫、鉈、鉛和鉍。少數時候也包括鍺、銻和釙，儘管這些是通常認為是類金屬或“半金屬”。113至116號元素（鉨、鈇、鏌和鉝）的化學性質預測將與貧金屬相近，然而現在還無法大量製取以供研究。 下图中，绿色格子为貧金屬，浅绿色格子为类金屬，青色格子为非金屬。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Els elements metàl·lics situats a la taula periòdica, juntament amb els metal·loides (o semimetalls), dins del bloc p es distingixen dels metalls d'altres blocs de la taula; en alguns casos són denominats «altres metalls». Tendeixen a ser blans i a tenir punts de fusió baixos. Aquests elements són:
* Alumini
* Gal·li
* Indi
* Estany
* Tal·li
* Plom
* Bismut Encara que la divisió entre metalls i no metalls pot variar. Els elements amb nombre atòmic des del 113 al 116 poden incloure's en aquest grup, però no hi solen ser considerats. Aquests elements tenen un (ca)
- الفلزات بعد الانتقالية هي العناصر الفلزية ذات المستوى الفرعى p الواقعة بين أشباه الفلزات والفلزات الانتقالية. وهي ذات كهرسلبية أكبر من الفلزات الانتقالية، ولكن أقل من الفلزات القلوية والفلزات القلوية الترابية. درجات الانصهار والغليان بصفة عامة أقل من الفلزات الانتقالية، كما أنها أيضا أقل صلابة. الفلزات الضعيفة هي : الألومنيوم والغاليوم والإنديوم والقصدير والثاليوم والرصاص والبزموث. العناصر من 113 إلى 116 تم وضعها ضمن هذه المجموعة وتحتوي على العناصر التالية: نيهونيوم، فليروفيوم، موسكوفيوم، ليفرموريوم. (ar)
- La posttransiraj metaloj estas la metalaj elementoj de la , kiuj okazas inter la metaloidoj kaj la transiraj metaloj. Ili estas pli elektropozitivaj ol la transiraj metaloj, sed malpli ol la alkalaj metaloj kaj teralkalaj metaloj. La posttransiraj metaloj estas: aluminio, galiumo, indio, stano, talio, plumbo, kaj bismuto. Elementoj 113 al 116, kiuj estas nune konataj kiel ununtrio, ununkvadio, ununpentio kaj ununheksio, povas ankaŭ inkluziviĝi en ĉi tiu kategorio. Vidu ankaŭ: perioda tabelo (eo)
- Logam miskin atau logam pascatransisi adalah unsur logam dari blok-p dari tabel periodik, posisinya di antara metaloid dan logam transisi dalam tabel periodik. Mereka lebih elektropositif dari logam transisi, tetapi kurang dibanding dengan logam alkali dan logam alkali tanah. Titik leleh dan titik didih mereka biasanya lebih rendah dibanding dengan logam transisi, dan mereka lebih lunak. (in)
- 貧金属（ひんきんぞく、英: poor metal）は、周期表上でPブロック元素内にある金属元素である。したがって、Pブロック金属（英: p-block metals）とも呼ばれる。遷移金属と比べ、一般的に融点や沸点は低く、電気陰性度は高く、軟らかい。金属と非金属の境界に近く、結晶構造は共有結合的な傾向を示し、他の金属元素と比べて一般的に複雑さが増すか、隣り合う原子の数が少なくなる。半金属とは、電気伝導性が非常に高いことと密度が大きいことで区別される。 (ja)
- 전이후 금속(post-transition metal, 轉移後金屬)은 주기율표의 p-구역에 있는 금속 원소를 말한다. 전이 금속과 준금속 사이에 자리하고 있으며, 전기음성도가 전이 금속보다는 작고, 알칼리 금속이나 알칼리 토금속보다는 크다. 전이 금속에 비해 녹는 점과 끓는 점이 낮고, 무르다. 전이후 금속에 속하는 원소는 다음과 같으며, 점선으로 표시한 원소들을 포함시키기도 한다. 여기 실린 7주기 원소들의 경우 아직 화학적 성질이 밝혀지지 않았으나, 전이후 금속의 성질과 비슷한 성질을 보일 것으로 예측된다. (ko)
- En övrig metall (även posttransitionsmetall) är ett metalliskt ämnen i p-blocket som förekommer mellan halvmetallerna och övergångsmetallerna i det periodiska systemet. De är mer elektropositiva än övergångsmetallerna, men mindre så än alkalimetallerna och alkaliska jordmetallerna. Deras smält- och kokpunkter är i allmänhet lägre än hos övergångsmetallerna. Till övriga metaller räknas:
* aluminium
* gallium
* indium
* tenn
* tallium
* bly
* vismut Även grundämnena med atomnummer 113-116 kan inkluderas, vilka kallas:
* nihonium
* flerovium
* moskovium
* livermorium (sv)
- 貧金屬（poor metals），也稱後過渡金屬（post-transition metals）、其他金屬（other metals）或p區金屬（p-block metals），用於指代位於元素周期表p區塊的金屬。相比過渡金屬，貧金屬的電負度較高，熔點和沸點較低，并且也更软。但由於它們的熔沸點還是比同週期其他的主族元素高很多，貧金屬被與「類金屬」區分開。 貧金屬不是一個嚴格的IUPAC承認的命名法，然而貧金屬約定俗成地包括鋁、鎵、銦、錫、鉈、鉛和鉍。少數時候也包括鍺、銻和釙，儘管這些是通常認為是類金屬或“半金屬”。113至116號元素（鉨、鈇、鏌和鉝）的化學性質預測將與貧金屬相近，然而現在還無法大量製取以供研究。 下图中，绿色格子为貧金屬，浅绿色格子为类金屬，青色格子为非金屬。 (zh)
- Metal txiro izen arrunta taula periodikoaren p blokean dauden elementu kimiko metalikoei ematen zaie. Beren urtze-puntua eta irakite-puntua trantsizio-metalena baino baxuagoak izan ohi dira eta beren elektronegatibotasuna altuagoa, eta bigunagoak izaten dira. Metaloideen lerro berean daude, baina haietatik bereizten dira irakite-puntu askoz altuagoa dutelako. (eu)
- The metallic elements in the periodic table located between the transition metals and the chemically weak nonmetallic metalloids have received many names in the literature, such as post-transition metals, poor metals, other metals, p-block metals and chemically weak metals; none have been recommended by IUPAC. The most common name, post-transition metals, is generally used in this article. Depending on where the adjacent sets of transition metals and metalloids are judged to begin and end, there are at least five competing proposals for which elements to count as post-transition metals: the three most common contain six, ten and thirteen elements, respectively (see image). All proposals include gallium, indium, tin, thallium, lead, and bismuth. (en)
- Los elementos metálicos situados en la tabla periódica junto a los metaloides (o semimetales), dentro del bloque p se distinguen de los metales de otros bloques de la tabla; en algunos casos son denominados "otros metales". Tienden a ser blandos y a tener puntos de fusión bajos. Estos elementos son los siguientes:
* Aluminio
* Galio
* Indio
* Estaño
* Talio
* Plomo
* Bismuto
* Nihonio
* Flerovio
* Moscovio
* Livermorio Aunque la división entre metales y no metales puede variar.
* Datos: Q19591
* Multimedia: Post-transition metals / Q19591 (es)
- En chimie, un métal pauvre, parfois appelé métal de post-transition ou métal post-transitionnel, est un élément chimique métallique situé, dans le tableau périodique, entre les métaux de transition à leur gauche et les métalloïdes à leur droite. Le terme métal pauvre est assez peu employé, et en concurrence avec diverses autres appellations, également peu employées, recouvrant des notions apparentées, par exemple métal du bloc p ; il rend compte du fait que les propriétés métalliques de ces éléments sont les moins marquées de l'ensemble des métaux. Il est employé ici à défaut d'une terminologie validée par l'IUPAC pour désigner collectivement les éléments de cette nature. (fr)
- I metalli di post-transizione sono i metalli appartenenti agli elementi del blocco p, che sono disposti nella tavola periodica fra i metalloidi e i metalli di transizione: sono mostrati qui sotto in rosso. Essi sono più elettropositivi dei metalli di transizione, ma meno dei metalli alcalini e dei metalli alcalino terrosi. I loro punti di fusione e di ebollizione sono di solito più bassi di quelli dei metalli di transizione, ed in generale sono anche meno resistenti meccanicamente. (it)
- De hoofdgroepen in het periodiek systeem worden gevormd door de elementen waarbij een p-orbitaal het laatst toegevoegde elektron bevat. De twaalf zwaardere elementen van de boorgroep, koolstofgroep en de stikstofgroep worden wel de hoofdgroepmetalen genoemd, om deze metalen te onderscheiden van de overgangsmetalen, de lanthaniden en de actiniden. Als het begrip hoofdgroep uitgebreid wordt met elementen waarbij het laatste elektron ook in een s-orbitaal geplaatst mag zijn dan worden de alkali- en aardalkalimetalen ook tot de hoofdgroepmetalen gerekend. (nl)
- В химии термин постпереходные металлы используется для описания категории химических элементов, которые по своим свойствам напоминают металлы. Постпереходные металлы располагаются справа от переходных металлов в периодической системе. ИЮПАК определяет нахождение переходных металлов в 3—11 группах или 3—12. В соответствии с первым утверждением, постпереходные металлы включают в себя 12-ю группу — цинк, кадмий и ртуть. В эту группу иногда включают и германий, сурьму и/или полоний, хотя они, как правило, являются металлоидами. Согласно второму определению данных элементов, двенадцатая группа не может быть включена в данную группу металлов. Изучение учебников и монографий в 2003 году показывает, что оба утверждения использовались с примерно одинаковой частотой. (ru)
|
.jpg){kind=link}
