| dbo:abstract
|
- Pelayo, latinsky Pelagius (pravděpodobně 685 – 737) byl vizigótský šlechtic, zakladatel Asturského království, jemuž kraloval od roku 718 až do své smrti roku 737. Jeho vítězstvím v bitvě u Covadongy roku 722 začala tzv. reconquista, tedy vytlačení Maurů z Pyrenejského poloostrova. Není ovšem jisté, zda Pelayovi šlo skutečně o christianizaci své říše nebo spíše o obnovu Vizigótského království. O Pelayově životě pojednávají dva prameny, latinské kroniky Codex Vigilanus a Chronica Adefonsi tertii regis. Zejména druhý zdroj je však historiky považovaný na nepříliš důvěryhodný, především nadhodnocuje význam vítězství v bitvě u Covadongy, která byla pravděpodobně jen málo významným střetem s arabskou trestnou výpravou. Nepochybné však je, že šlo o první křesťanské vítězství po velmi dlouhé sérii porážek. I proto je Pelayo španělským národním hrdinou, v anketě Největší Španělé historie obsadil 44. místo. (cs)
- Pelai o Pelagi (Vall del Liébana, ~ 690 - Cangues d'Onís, 737) és el cabdill astur que va protagonitzar una rebel·lió contra el govern musulmà i va fundar el Regne d'Astúries del qual en fou el primer rei (722-737). (ca)
- بُلاي من أَسْتُورِيش (بالإنجليزية: Pelagius of Asturias) قام بتأسيس مملكة أستورياس. (ar)
- Pelayo (portugiesisch: Pelágio; lateinisch: Pelagius; * um 685; † 737 in Cangas de Onís, Asturien) war der Gründer des Königreichs Asturien, des ersten christlichen Staates, der auf der Iberischen Halbinsel nach der muslimischen Eroberung entstand. Von dort aus begann die Zurückeroberung durch die Christen (Reconquista). Über die Herkunft Pelayos sowie die Vorgeschichte und den Verlauf seines Aufstands berichteten asturische Chroniken des 9. und 10. Jahrhunderts (Chronicon Albeldense, Redaktionen A und B der Chronik Alfons’ III.). Diese Quellen verherrlichten seine Taten, übertrieben sie und schmückten sie aus.Jan Prelog belegte 1980, dass diese Chroniken gefälscht waren. (de)
- Don Pelayo (en esperanto Don Pelaĝo) (m. , 737) estis la unua reĝo de la reĝlando Asturio, kiun li regis ĝis sia morto. Lia origino estas diskutinda kaj pluraj originoj estas atribuitaj al li. La igas lin nobela goto. La testamento de Alfonso la 3a, de la jaro 869, en kiu la grandanima reĝo donacis al la sacerdoto Sisnando la preĝejon Sankta María de Tenciana (Tiñana, Siero) kiun sia onklo Alfonso la Ĉastulo ricevis el la propraĵoj de sia praavo Pelaĝo, ligas teritorie Pelajĝon kun la centra areo de Asturio, kvankam ne donas datumojn pri lia naskiĝloko. Pelaĝo bremsis la ekspansiiĝon de la muzulmanoj norden, ekigis la Reconquista-n kaj tradicie li estis konsiderata kiel la fondinto de la Regnum Asturorum (Reĝlando Asturio), kvankam ĵusaj arkeologiaj esploroj sugestas, ke li povis ĝin fari super antaŭ loka politika organizo. (eo)
- Pelayo o Pelagio (en latín, Pelagius; en árabe, Belai al-Rumi), nombrado frecuentemente como don Pelayo, es considerado el primer monarca del reino de Asturias, que rigió durante 19 años. Su origen, que ha sido discutido en las últimas décadas por una serie de investigadores, pudo ser visigodo, astur o hispanorromano. La historiografía internacional se decanta por la procedencia visigoda, aunque la más moderna historiografía lo considera de origen astur-romano. El testamento de Alfonso III, del año 869, en que el rey Magno dona al presbítero Sisnando la iglesia de Santa María de Tenciana (Tiñana, Siero) que su tío Alfonso el Casto había ganado de las propiedades pertenecientes a su bisabuelo Pelayo, vincula territorialmente a Pelayo con el área central de Asturias, aunque sin aportar datos sobre su lugar de origen. Frenó la expansión de los musulmanes hacia el norte, comenzó la Reconquista y se le ha considerado tradicionalmente como el fundador del reino de Asturias, aunque recientes investigaciones arqueológicas sugieren que podría haberlo hecho sobre una organización política local previa. Para las fuentes árabes el origen hispano-romano de Pelayo no ofrece dudas, ya que es nombrado como Belai al-Rumi: «Pelayo el Romano». (es)
- Pelaio Asturietakoa edo Pelaio I.a ( 690 - 737 ), Musulmanen Agintearen aurkako matxinada zuzendu zuen buruzagi astura da. Asturietako Erresuma fundatu eta bere lehenbiziko erregea bilakatuko zen. Bere erregetza 722an hasi eta 737an bere heriotzarekin batera amaituko da. (eu)
- Fear uasal Viseagotach Don Pelayo nó Pelagius (an Spáinnis: Pelayo, Asturian: Pelayu; c. 685 – 737) a bhunaigh an Ríocht Asturias, gus ina cheannaire air as 718 go dtí a bhás. (ga)
- Pelagius (Asturian: Pelayu; Galician: Paio; Spanish: Pelayo; Portuguese: Pelágio; c. 685 – 737) was a Hispano-Visigoth nobleman who founded the Kingdom of Asturias in 718. Pelagius is credited with initiating the Reconquista, the Christian reconquest of the Iberian Peninsula from the Moors, and establishing the Asturian monarchy, making him the forefather of all the future Iberian monarchies, including the Kings of Castile, the Kings of León, and the Kings of Portugal. (en)
- Pelayo (Bahasa Spanyol: Pelayo; Bahasa Portugal: Pelágio; Bahasa Latin: Pelagius ) (690–737) adalah pendiri dari Kerajaan Asturias, bertahta dari 718 hingga kematiannya. Pelayo merupakan tokoh dalam pengambilalihan kembali sebagian wilayah Semenanjung Iberia (saat ini adalah Portugal dan Spanyol) dari tangan Bangsa Moor. (in)
- Pélage (en latin Pelagius, en espagnol Don Pelayo), né à la fin du VIIe siècle probablement en Cantabrie, mort en 737 à Cangas de Onís (Asturies), est le premier roi des Asturies. Il règne de 718 à 737. (fr)
- ペラーヨ（スペイン語：Don Pelayo, ? - 737年）は、西ゴート王国の貴族で、初代アストゥリアス王（在位：718年 - 737年）。 (ja)
- Pelagio di Fafila (Don Pelayo in spagnolo, Pelai in catalano, Paio in galiziano, Pelayu in asturiano e Pelágio in portoghese; 690 circa – Cangas de Onís, 737), è stato un condottiero asturiano dell'VIII secolo, animatore di un'insurrezione contro il governo musulmano e, dopo la vittoria di Covadonga, fondatore del regno delle Asturie. È il capostipite, attraverso il padre Favila e il matrimonio della figlia Ermesinda da cui le varie famiglie governarono i vari regni successivi al principato, dell'attuale casa reale spagnola. (it)
- Don Pelayo (Latijn: Pelagius) (ca. 685 – 737) was de eerste koning van Asturië. Hij regeerde van 718 tot aan zijn dood. Pelayo heeft het begin van de Reconquista ofwel de christelijke herovering van het Iberisch Schiereiland op de Moren ingeluid. Pelayo was een edelman van hoge komaf in het Visigotische koninkrijk dat in Iberië aan de macht was vanaf de vroege vijfde eeuw totdat het in 711 in de slag bij Guadalete door de Moren werd verslagen. Mogelijk was Pelayo tijdens de slag bij Guadalte een van de lijfwachten van de Visigotische koning Roderik. Pelayo wist aan gevangenschap te ontsnappen en keerde terug naar zijn thuisland Asturië, in het noorden van het hedendaagse Spanje. Daar was hij de leider van een opstand tegen , de Moorse gouverneur van dat gebied. In 717 werd Pelayo door de Moren opgepakt en gevangengezet. Al vlug wist hij te ontsnappen en keerde terug naar Asturië. Hij versloeg en stichtte het Koninkrijk Asturië in 718. De hoofdstad was Cangas de Onís. In overeenstemming met de gebruiken van de Visigoten werd Pelayo door zijn landgenoten gekozen tot de eerste koning van de natie. Gedurende de eerste jaren was het koningschap van Pelayo meer fictie dan werkelijkheid omdat hij te maken had met een mogendheid die veel sterker was dan hijzelf. In 722 kreeg zijn koninkrijk vaste grond toen hij in de slag bij Covadonga een moslimovermacht, die Asturië kwam veroveren, van de kaart veegde. Dit wordt gezien als de eerste christelijke overwinning van de Reconquista. De Moren, rancuneus door hun verlies, beschreven Pelayo en zijn mannen in hun verslagen als “dertig wilde ezels”. Hoe dan ook, Pelayo had voor zijn land onafhankelijkheid verworven. De echtgenote van Pelayo was , en twee kinderen worden genoemd:
* , gehuwd met Alfonso, zoon van Peter van Cantabrië, hertog van Cantabrië
* Favila Pelayo stierf in 737. Zijn zoon Favila volgde hem op als koning. Lang kon hij niet van de troon genieten. Volgens legenden werd hij gedood door een beer. De volgende koningen van Asturië, León, Castilië, Portugal en Spanje zouden hun afstamming op Pelayo herleiden en nog verder terug. Pogingen om Pelayo te verbinden met het Visigotische koningshuis zijn twijfelachtig. Volgens de Chronica Adefonsi tertii regis is Pelayo de kleinzoon van de Visigotische koning (563-653). (nl)
- Pelayo, Pelagiusz (zm. 737 w Cangas de Onís) – wizygocki wódz, który zapoczątkował rekonkwistę, pierwszy król Asturii. (pl)
- Пела́йо (Пелаги́й; исп. Pelayo, лат. Pelagius, астур. Pelayu; ок. 690—737) — вестготский аристократ, король Астурии, правивший в 718—737 годах.Происхождение Пелайо остаётся невыясненным, мнения историков по этому вопросу расходятся. Готские хроники называют его «благородным готом». В завещании Альфонсо III (869 год) говорится, что король передаёт священнику Сиснандо церковь Санта-Мария-де-Тенсьяна (парокия Тиньяна, муниципалитет Сьеро), которую его дядя Альфонсо II получил от прадеда Пелайо. Таким образом, этот документ даёт территориальную привязку имени Пелайо к центральной части Астурии, но не позволяет определить место более точно. Пелайо замедлил продвижение мусульман на север Пиренейского полуострова и положил начало Реконкисте. Считается, что он основал Астурийское королевство, хотя недавние археологические исследования дают основания полагать, что скорее это была некая группа людей, объединённых одним лидером. Во всяком случае, имеется указание на то, что астурийцы выбрали его принцепсом (принцем, главой) по вестготскому церемониальному обряду. (ru)
- Pelágio (em latim: Pelagius; galego: Paio; asturiano: Pelayu; castelhano Pelayo; c; 685 – 737) foi um nobre, fundador e o primeiro monarca do Reino das Astúrias, governando em Cangas de Onís, Astúrias, de 718 a 737, data de sua morte. Sua origem é controversa, embora a ele se atribuam as mais variadas origens. A Crónica Albeldense faz dele um nobre godo. O testamento de Afonso III, no ano 869, em que o rei Magno fez doação ao presbítero Sisnando, a Igreja de Santa Maria de Tenciana (Tiñana, Siero) que seu tio Afonso, o Casto, havia ganho das propriedades pertencentes a seu bisavô Pelágio, vincula territorialmente Pelágio com a área central das Astúrias, mas sem fornecer dados sobre o seu lugar de origem. Ele retardou a expansão dos muçulmanos para o norte, iniciou a Reconquista e tem sido tradicionalmente considerado como o fundador do Reino das Astúrias, embora investigações arqueológicas recentes sugiram que ele podia ter feito em uma organização política local anterior. (pt)
- Pelayo, (Pelayo I av Asturien, lat. Pelagius), född cirka 685, död 737, var en antingen en asturisk romaniserad-iberier eller en asturisk adelsman med visigotisk bakgrund som grundade Kungariket Asturien, vilket han regerade från 718 till sin död. Genom sin seger vid slaget vid Covadonga, började han den så kallade reconquistan, den kristna återerövringen av den Iberiska halvön från morerna, genom att han etablerade en självständig kristen stat i opposition till den moriska hegemonin. (sv)
- Пела́йо (ісп. Pelayo), або Пела́гій (лат. Pelagius; бл. 685—737) — перший король Астурії (718—737), засновник Астурійського королівства. Син Вермудо, небіж вестготського короля Родеріха. Служив в Толедо меченосцем вестготських королів Вітіци та Родеріха. За правління Вітіци вигнаний з Толедо. Після мусульманського завоювання Іспанії прибув до Астурії, очолив християнський визвольний рух. 718 року обраний королем Астурії в горах Пікос-де-Европа. Заклав столицю в Кангасі. Здобув перемогу при Ковадонзі над мусульманами (722). Помер в астурійській столиці, похований в церкві святого Евлалія. Був одружений із Гаудіосою. Мав двох дітей — сина Фавілу, другого астурійського короля, та доньку , дружину третього астурійського короля Альфонсо I. Діяння описані в «Хроніці Альфонсо III». (uk)
- 佩拉約（西班牙語：Pelayo，拉丁語：Pelagius，約685年－737年）是西哥德的貴族，他建立了阿斯圖里亞斯王國，從718年開始統治直到去世。他在科瓦東加戰役的勝利，被視為「收復失地運動」的起點，基督徒從摩爾人手中收復伊比利半島，從他建立獨立的基督教國家對抗摩爾人政權開始，但是並沒有強力的證據證明他的目的是復興過去的西哥德王國或者只是因為任何宗教渴望的刺激。 佩拉約一生的經歷和他的統治生涯事蹟，主要出現在兩份九世紀晚期完成於他的王國的拉丁語史書。較早的是《》，881年完成於，保存於《》附有寫到976年的續篇。較晚的是《》，修訂於十世紀早期，現存有兩種版本，稱為《羅騰西斯編年史》（Chronica Rotensis）以及《賽巴斯提安編年史》（Chronica ad Sebastianum），兩種版本在數個關鍵段落的內容不同。這些早期編年史的資料中唯一可信的只有在位年表可以從中得知。 佩拉約是西哥德的貴族，法維拉（Favila）的兒子。《》中稱這位法比拉是一位（今日的加利西亞）的公爵（dux），後來被殺害。《阿方索三世編年史》稱佩拉約是的一個孫子，並提到他的父親在科爾多瓦瞎了眼，同時也說到維提薩的煽動。維提薩也被提到在托萊多放逐佩拉約，在他702年取得王位之後。然而這些的一切是後來的傳說。 根據後來的傳說，柏柏人在「伊爾希翁尼」（Iegione，包含希洪或者莱昂）的統治者對佩拉約的妹妹產生興趣，並傳話給塔里克·伊本·齊亞德，命令他俘虜佩拉約並將他帶到哥多華。就姆努薩的勢力在希洪或者莱昂這點而言，足以顯現阿拉伯人已經在阿斯圖里亞斯地區建立完整的統治，而因此佩拉約並非面對阿拉伯征服的本土反抗勢力領導者。更確切的說，佩拉約可能和阿拉伯精英做了協商，因此他才被允許用早先西哥德的方式統治當地，這樣的情況之前也曾發生在阿拉伯統治者和西哥德貴族之間，如的例子。 在某些論點認為，佩拉約曾經發起叛亂過，但是為了什麼原因無從得知，而且在西哥德時期的西班牙，地方掌權者反叛在上位者是很常見的事。及基督徒下令派一支軍隊去打壓他，阿爾卡瑪是一位將軍，塞維亞主教歐帕因為他的軍階而同意出兵。於是在附近（在或是）打了一場戰爭，阿爾卡瑪被殺，而歐帕被俘虜。摩爾人對這個事件的史料描述佩拉約及他的小批軍隊為「三十隻野驢」（thirty wild donkeys）。這場戰役通常被標記發生於718年或719年，在及兩位總督的統治之間，然而有些史料定位於晚至722年，而《阿爾貝丹西亞編年史》則錯將時間記錄在740年代。 在他被地方豪強依照西哥德慣例選為阿斯圖里亞斯國君（princeps，首要領導者）之後，佩拉約選定他的首都在，羅騰西斯編年史對這場推選有一段描述： 而他（佩拉約），走向他那多山的領土，聚集眾人走向集會，並登上名為奧瑟瓦的山峰。他散佈他的命令致所有的阿斯圖里亞斯人，他們聚在一起並推選佩拉約為他們的國君羅騰西斯編年史 他的王國，起初以東部的阿斯圖里亞斯為中心，發展迅速。他將他的女兒艾爾梅辛達（Ermesinda）嫁給他東邊鄰國的君主坎塔布里亞的之子阿方索一世。佩拉約在位十八或十九年直到737年他去世，他的兒子法維拉繼承他的王位。 他最初埋葬在阿巴米亞的，位於坎加斯-德-歐尼斯附近的村莊科拉歐（Corao）附近。卡斯提爾的阿方索十世將他的遺體移到與他的妻子高迪歐莎（Gaudiosa）及妹妹葬在一起。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Pelai o Pelagi (Vall del Liébana, ~ 690 - Cangues d'Onís, 737) és el cabdill astur que va protagonitzar una rebel·lió contra el govern musulmà i va fundar el Regne d'Astúries del qual en fou el primer rei (722-737). (ca)
- بُلاي من أَسْتُورِيش (بالإنجليزية: Pelagius of Asturias) قام بتأسيس مملكة أستورياس. (ar)
- Pelaio Asturietakoa edo Pelaio I.a ( 690 - 737 ), Musulmanen Agintearen aurkako matxinada zuzendu zuen buruzagi astura da. Asturietako Erresuma fundatu eta bere lehenbiziko erregea bilakatuko zen. Bere erregetza 722an hasi eta 737an bere heriotzarekin batera amaituko da. (eu)
- Fear uasal Viseagotach Don Pelayo nó Pelagius (an Spáinnis: Pelayo, Asturian: Pelayu; c. 685 – 737) a bhunaigh an Ríocht Asturias, gus ina cheannaire air as 718 go dtí a bhás. (ga)
- Pelagius (Asturian: Pelayu; Galician: Paio; Spanish: Pelayo; Portuguese: Pelágio; c. 685 – 737) was a Hispano-Visigoth nobleman who founded the Kingdom of Asturias in 718. Pelagius is credited with initiating the Reconquista, the Christian reconquest of the Iberian Peninsula from the Moors, and establishing the Asturian monarchy, making him the forefather of all the future Iberian monarchies, including the Kings of Castile, the Kings of León, and the Kings of Portugal. (en)
- Pelayo (Bahasa Spanyol: Pelayo; Bahasa Portugal: Pelágio; Bahasa Latin: Pelagius ) (690–737) adalah pendiri dari Kerajaan Asturias, bertahta dari 718 hingga kematiannya. Pelayo merupakan tokoh dalam pengambilalihan kembali sebagian wilayah Semenanjung Iberia (saat ini adalah Portugal dan Spanyol) dari tangan Bangsa Moor. (in)
- Pélage (en latin Pelagius, en espagnol Don Pelayo), né à la fin du VIIe siècle probablement en Cantabrie, mort en 737 à Cangas de Onís (Asturies), est le premier roi des Asturies. Il règne de 718 à 737. (fr)
- ペラーヨ（スペイン語：Don Pelayo, ? - 737年）は、西ゴート王国の貴族で、初代アストゥリアス王（在位：718年 - 737年）。 (ja)
- Pelagio di Fafila (Don Pelayo in spagnolo, Pelai in catalano, Paio in galiziano, Pelayu in asturiano e Pelágio in portoghese; 690 circa – Cangas de Onís, 737), è stato un condottiero asturiano dell'VIII secolo, animatore di un'insurrezione contro il governo musulmano e, dopo la vittoria di Covadonga, fondatore del regno delle Asturie. È il capostipite, attraverso il padre Favila e il matrimonio della figlia Ermesinda da cui le varie famiglie governarono i vari regni successivi al principato, dell'attuale casa reale spagnola. (it)
- Pelayo, Pelagiusz (zm. 737 w Cangas de Onís) – wizygocki wódz, który zapoczątkował rekonkwistę, pierwszy król Asturii. (pl)
- Pelayo, (Pelayo I av Asturien, lat. Pelagius), född cirka 685, död 737, var en antingen en asturisk romaniserad-iberier eller en asturisk adelsman med visigotisk bakgrund som grundade Kungariket Asturien, vilket han regerade från 718 till sin död. Genom sin seger vid slaget vid Covadonga, började han den så kallade reconquistan, den kristna återerövringen av den Iberiska halvön från morerna, genom att han etablerade en självständig kristen stat i opposition till den moriska hegemonin. (sv)
- Пела́йо (ісп. Pelayo), або Пела́гій (лат. Pelagius; бл. 685—737) — перший король Астурії (718—737), засновник Астурійського королівства. Син Вермудо, небіж вестготського короля Родеріха. Служив в Толедо меченосцем вестготських королів Вітіци та Родеріха. За правління Вітіци вигнаний з Толедо. Після мусульманського завоювання Іспанії прибув до Астурії, очолив християнський визвольний рух. 718 року обраний королем Астурії в горах Пікос-де-Европа. Заклав столицю в Кангасі. Здобув перемогу при Ковадонзі над мусульманами (722). Помер в астурійській столиці, похований в церкві святого Евлалія. Був одружений із Гаудіосою. Мав двох дітей — сина Фавілу, другого астурійського короля, та доньку , дружину третього астурійського короля Альфонсо I. Діяння описані в «Хроніці Альфонсо III». (uk)
- Pelayo, latinsky Pelagius (pravděpodobně 685 – 737) byl vizigótský šlechtic, zakladatel Asturského království, jemuž kraloval od roku 718 až do své smrti roku 737. Jeho vítězstvím v bitvě u Covadongy roku 722 začala tzv. reconquista, tedy vytlačení Maurů z Pyrenejského poloostrova. Není ovšem jisté, zda Pelayovi šlo skutečně o christianizaci své říše nebo spíše o obnovu Vizigótského království. O Pelayově životě pojednávají dva prameny, latinské kroniky Codex Vigilanus a Chronica Adefonsi tertii regis. Zejména druhý zdroj je však historiky považovaný na nepříliš důvěryhodný, především nadhodnocuje význam vítězství v bitvě u Covadongy, která byla pravděpodobně jen málo významným střetem s arabskou trestnou výpravou. Nepochybné však je, že šlo o první křesťanské vítězství po velmi dlouhé sér (cs)
- Pelayo (portugiesisch: Pelágio; lateinisch: Pelagius; * um 685; † 737 in Cangas de Onís, Asturien) war der Gründer des Königreichs Asturien, des ersten christlichen Staates, der auf der Iberischen Halbinsel nach der muslimischen Eroberung entstand. Von dort aus begann die Zurückeroberung durch die Christen (Reconquista). (de)
- Don Pelayo (en esperanto Don Pelaĝo) (m. , 737) estis la unua reĝo de la reĝlando Asturio, kiun li regis ĝis sia morto. Lia origino estas diskutinda kaj pluraj originoj estas atribuitaj al li. La igas lin nobela goto. La testamento de Alfonso la 3a, de la jaro 869, en kiu la grandanima reĝo donacis al la sacerdoto Sisnando la preĝejon Sankta María de Tenciana (Tiñana, Siero) kiun sia onklo Alfonso la Ĉastulo ricevis el la propraĵoj de sia praavo Pelaĝo, ligas teritorie Pelajĝon kun la centra areo de Asturio, kvankam ne donas datumojn pri lia naskiĝloko. (eo)
- Pelayo o Pelagio (en latín, Pelagius; en árabe, Belai al-Rumi), nombrado frecuentemente como don Pelayo, es considerado el primer monarca del reino de Asturias, que rigió durante 19 años. Su origen, que ha sido discutido en las últimas décadas por una serie de investigadores, pudo ser visigodo, astur o hispanorromano. La historiografía internacional se decanta por la procedencia visigoda, aunque la más moderna historiografía lo considera de origen astur-romano. (es)
- Don Pelayo (Latijn: Pelagius) (ca. 685 – 737) was de eerste koning van Asturië. Hij regeerde van 718 tot aan zijn dood. Pelayo heeft het begin van de Reconquista ofwel de christelijke herovering van het Iberisch Schiereiland op de Moren ingeluid. Pelayo was een edelman van hoge komaf in het Visigotische koninkrijk dat in Iberië aan de macht was vanaf de vroege vijfde eeuw totdat het in 711 in de slag bij Guadalete door de Moren werd verslagen. De echtgenote van Pelayo was , en twee kinderen worden genoemd:
* , gehuwd met Alfonso, zoon van Peter van Cantabrië, hertog van Cantabrië
* Favila (nl)
- Pelágio (em latim: Pelagius; galego: Paio; asturiano: Pelayu; castelhano Pelayo; c; 685 – 737) foi um nobre, fundador e o primeiro monarca do Reino das Astúrias, governando em Cangas de Onís, Astúrias, de 718 a 737, data de sua morte. Sua origem é controversa, embora a ele se atribuam as mais variadas origens. (pt)
- Пела́йо (Пелаги́й; исп. Pelayo, лат. Pelagius, астур. Pelayu; ок. 690—737) — вестготский аристократ, король Астурии, правивший в 718—737 годах.Происхождение Пелайо остаётся невыясненным, мнения историков по этому вопросу расходятся. Готские хроники называют его «благородным готом». В завещании Альфонсо III (869 год) говорится, что король передаёт священнику Сиснандо церковь Санта-Мария-де-Тенсьяна (парокия Тиньяна, муниципалитет Сьеро), которую его дядя Альфонсо II получил от прадеда Пелайо. Таким образом, этот документ даёт территориальную привязку имени Пелайо к центральной части Астурии, но не позволяет определить место более точно. (ru)
- 佩拉約（西班牙語：Pelayo，拉丁語：Pelagius，約685年－737年）是西哥德的貴族，他建立了阿斯圖里亞斯王國，從718年開始統治直到去世。他在科瓦東加戰役的勝利，被視為「收復失地運動」的起點，基督徒從摩爾人手中收復伊比利半島，從他建立獨立的基督教國家對抗摩爾人政權開始，但是並沒有強力的證據證明他的目的是復興過去的西哥德王國或者只是因為任何宗教渴望的刺激。 佩拉約一生的經歷和他的統治生涯事蹟，主要出現在兩份九世紀晚期完成於他的王國的拉丁語史書。較早的是《》，881年完成於，保存於《》附有寫到976年的續篇。較晚的是《》，修訂於十世紀早期，現存有兩種版本，稱為《羅騰西斯編年史》（Chronica Rotensis）以及《賽巴斯提安編年史》（Chronica ad Sebastianum），兩種版本在數個關鍵段落的內容不同。這些早期編年史的資料中唯一可信的只有在位年表可以從中得知。 佩拉約是西哥德的貴族，法維拉（Favila）的兒子。《》中稱這位法比拉是一位（今日的加利西亞）的公爵（dux），後來被殺害。《阿方索三世編年史》稱佩拉約是的一個孫子，並提到他的父親在科爾多瓦瞎了眼，同時也說到維提薩的煽動。維提薩也被提到在托萊多放逐佩拉約，在他702年取得王位之後。然而這些的一切是後來的傳說。 (zh)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
