| dbo:abstract
|
- Claude-Paul Taffanel (Bordeus, 16 de setembre de 1844 - París, Illa de França, 27 de novembre de 1908) fou un reconegut intèrpret i pedagog de flauta travessera i se'l considera el fundador de , representant actualment un dels pilars clau de l'evolució i la interpretació d'aquest instrument dintre d'aquesta escola. També es va dedicar en altres àmbits de la música com la composició i la direcció. (ca)
- Claude Paul Taffanel (* 16. September 1844 in Bordeaux; † 22. November 1908 in Paris) war ein französischer Flötist und Komponist. (de)
- Claude-Paul Taffanel (Burdeos, 16 de septiembre de 1844-París, 22 de noviembre de 1908) fue un flautista, director de orquesta y pedagogo francés, considerado como el fundador de la que dominó la composición y la interpretación de flauta durante la segunda mitad del siglo XIX. (es)
- Claude Paul Taffanel, né le 16 septembre 1844 à Bordeaux et mort le 22 novembre 1908 à Paris, est considéré comme le fondateur de l'école française de flûte traversière, qui domina la discipline de cet instrument tant au plan de la composition que de l'interprétation pendant la majeure partie du XXe siècle. Il était également chef d'orchestre. (fr)
- Claude-Paul Taffanel (16 September 1844 – 22 November 1908) was a French flautist, conductor and instructor, regarded as the founder of the French Flute School that dominated much of flute composition and performance during the mid-20th century. (en)
- クロード・ポール・タファネル（Claude Paul Taffanel, 1844年9月16日 ボルドー - 1908年11月22日 パリ）は、フランスのフルート奏者、作曲家。フルートのフランス楽派の創始者であり、20世紀におけるフルートの演奏指導において主流となる教本を上梓した。 また、指揮者としても活躍した。 (ja)
- Claude Paul Taffanel (Bordeaux, 16 september 1844 - Parijs, 22 november 1908) was een Frans fluitist, die wordt beschouwd als de grondlegger van de Franse fluitschool die wereldwijd toonaangevend was voor zowel de composities voor fluit als de uitvoeringspraktijk tot ver in de 20e eeuw. Taffanel kreeg zijn eerste fluitlessen toen hij negen jaar oud was van zijn vader die muziekleraar was in Bordeaux. Toen hij tien was gaf hij al zijn eerste concert in La Rochelle waar zijn vader kapelmeester was. Op zijn 14e begon hij met studeren aan het Conservatoire de Paris bij Louis Dorus (degene die de Böhmfluit in Frankrijk invoerde), waar hij in 1860 afstudeerde. Toen hij 16 was won hij de eerste van vele prijzen voor zijn fluitspel. Nog tijdens zijn studie werd hij fluitist bij de Parijse Opéra-Comique (1862 – 1864) en daarna bij de "grote" Opéra, waar hij vanaf 1871 solofluitist was. Tegelijkertijd was hij eerste fluitist van het Conservatoriumorkest. Taffanel gaf concerten in, naast Frankrijk, Duitsland, Engeland en Rusland. In 1879 richtte Taffanel de Société de musique de chambre pour instruments à vent (Genootschap voor kamermuziek voor blaasinstrumenten) op, waarmee hij onder andere de muziek voor blazers van Mozart opnieuw onder de aandacht bracht en het schrijven van nieuwe composities voor blazers bevorderde (bijvoorbeeld de Petite Symphonie voor blazers van Charles Gounod). Het genootschap speelde een belangrijke rol om de dominantie in de kamermuziek van strijkers en piano te doorbreken. In 1890 werd hij operadirigent aan het Parijse conservatorium, en in 1893 werd hij fluitdocent aan het conservatorium. Hij voerde er belangrijke veranderingen door in het onderwezen repertoire en lesmethoden, onder andere door de muziek van buitenlandse componisten als Bach weer op het programma te zetten. Hij leerde zijn studenten dat ze licht moesten spelen, met een gecontroleerd vibrato. In 1897 werd hij hoofd van de orkesten, terwijl hij ook fluitdocent bleef. Hij maakte een aanvang met het schrijven van een methode voor fluit Méthode complète de flûte, welke na zijn dood werd afgemaakt door een van zijn studenten, Philippe Gaubert. Nu wordt dit werk als een standaardmethode beschouwd. Taffanel was een van de musici die probeerde een nationale muziekstijl te ontwikkelen in Frankrijk. Als componist schreef hij een aantal werken die tegenwoordig deel uitmaken van het standaardrepertoire voor fluit, waaronder:
* Andante Pastoral et Scherzettino
* Grande Fantaisie (op de opera Mignon van Ambroise Thomas)
* Fantaisie, Thèmes (op de opera Der Freischütz van Carl Maria von Weber)
* blaaskwintet Taffanel kreeg een zenuwinzinking in 1901 en overleed in Parijs op 22 november 1908. (nl)
- Claude Paul Taffanel, född 16 september 1844 i Bordeaux, död 22 november 1908 i Paris, var en fransk flöjtist och dirigent. Taffanel studerade vid Conservatoire de Paris, vann rykte som sin tids främste flöjtist, spelade i Jules Pasdeloups orkester och var medstiftare av kammarmusiksällskapet för blåsinstrument i Paris, omkring 1880. Han blev 1889 lärare i flöjt- och orkesterspel vid nämnda konservatorium, anförde konservatoriekonserterna från 1893 och utnämndes samma år till förste kapellmästare vid L'Opéra Garnier i Paris. Han invaldes 1900 som ledamot av Kungliga Musikaliska Akademien i Stockholm. (sv)
- Claude-Paul Taffanel (16 de setembro de 1844 - 22 de novembro de 1908) foi um flautista francês, diretor e instrutor. Considerado o fundador da , que dominou muito a composição e a interpretação da flauta durante meados do século XX (pt)
- Поль Таффанель (фр. Paul Taffanel; 16 сентября 1844 года, Бордо — 22 ноября 1908 года, Париж) — французский флейтист и дирижёр, педагог. Концертировал с десятилетнего возраста. Окончил Парижскую консерваторию (1860), ученик Луи Дорюса. В 1879 году основал ансамбль «Общество камерной музыки для духовых инструментов» (фр. Société de musique de chambre pour instruments à vent). В 1887 году вместе с гобоистом Жоржем Жилле и кларнетистом Шарлем Тюрбаном сопровождал Камиля Сен-Санса в его петербургских гастролях. В 1890 году начал карьеру дирижёра, в 1892—1901 годах возглавлял Оркестр концертного общества Парижской консерватории. Одновременно с 1893 года занял кафедру флейты в Парижской консерватории. Учебник Таффанеля, «Полный метод игры на флейте» (фр. Méthode complète de flûte), завершили после смерти учителя его ученики Луи Флёри и Филипп Гобер. Таффанель был также композитором, и такие его произведения, как Большая фантазия, Фантазия на темы из оперы Вебера «Вольный стрелок», Квинтет для духовых, до сих пор входят в репертуар музыкантов-духовиков. Был женат с 1874 года на Женевьеве Делиньер (1852—1940), учившейся игре на фортепиано у Сезара Франка; у них были сын и дочь (вторая дочь умерла на втором году жизни). Свояком Таффанеля был художник Жюль Лефевр. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Claude-Paul Taffanel (Bordeus, 16 de setembre de 1844 - París, Illa de França, 27 de novembre de 1908) fou un reconegut intèrpret i pedagog de flauta travessera i se'l considera el fundador de , representant actualment un dels pilars clau de l'evolució i la interpretació d'aquest instrument dintre d'aquesta escola. També es va dedicar en altres àmbits de la música com la composició i la direcció. (ca)
- Claude Paul Taffanel (* 16. September 1844 in Bordeaux; † 22. November 1908 in Paris) war ein französischer Flötist und Komponist. (de)
- Claude-Paul Taffanel (Burdeos, 16 de septiembre de 1844-París, 22 de noviembre de 1908) fue un flautista, director de orquesta y pedagogo francés, considerado como el fundador de la que dominó la composición y la interpretación de flauta durante la segunda mitad del siglo XIX. (es)
- Claude Paul Taffanel, né le 16 septembre 1844 à Bordeaux et mort le 22 novembre 1908 à Paris, est considéré comme le fondateur de l'école française de flûte traversière, qui domina la discipline de cet instrument tant au plan de la composition que de l'interprétation pendant la majeure partie du XXe siècle. Il était également chef d'orchestre. (fr)
- Claude-Paul Taffanel (16 September 1844 – 22 November 1908) was a French flautist, conductor and instructor, regarded as the founder of the French Flute School that dominated much of flute composition and performance during the mid-20th century. (en)
- クロード・ポール・タファネル（Claude Paul Taffanel, 1844年9月16日 ボルドー - 1908年11月22日 パリ）は、フランスのフルート奏者、作曲家。フルートのフランス楽派の創始者であり、20世紀におけるフルートの演奏指導において主流となる教本を上梓した。 また、指揮者としても活躍した。 (ja)
- Claude Paul Taffanel, född 16 september 1844 i Bordeaux, död 22 november 1908 i Paris, var en fransk flöjtist och dirigent. Taffanel studerade vid Conservatoire de Paris, vann rykte som sin tids främste flöjtist, spelade i Jules Pasdeloups orkester och var medstiftare av kammarmusiksällskapet för blåsinstrument i Paris, omkring 1880. Han blev 1889 lärare i flöjt- och orkesterspel vid nämnda konservatorium, anförde konservatoriekonserterna från 1893 och utnämndes samma år till förste kapellmästare vid L'Opéra Garnier i Paris. Han invaldes 1900 som ledamot av Kungliga Musikaliska Akademien i Stockholm. (sv)
- Claude-Paul Taffanel (16 de setembro de 1844 - 22 de novembro de 1908) foi um flautista francês, diretor e instrutor. Considerado o fundador da , que dominou muito a composição e a interpretação da flauta durante meados do século XX (pt)
- Claude Paul Taffanel (Bordeaux, 16 september 1844 - Parijs, 22 november 1908) was een Frans fluitist, die wordt beschouwd als de grondlegger van de Franse fluitschool die wereldwijd toonaangevend was voor zowel de composities voor fluit als de uitvoeringspraktijk tot ver in de 20e eeuw. Taffanel kreeg zijn eerste fluitlessen toen hij negen jaar oud was van zijn vader die muziekleraar was in Bordeaux. Toen hij tien was gaf hij al zijn eerste concert in La Rochelle waar zijn vader kapelmeester was. Taffanel kreeg een zenuwinzinking in 1901 en overleed in Parijs op 22 november 1908. (nl)
- Поль Таффанель (фр. Paul Taffanel; 16 сентября 1844 года, Бордо — 22 ноября 1908 года, Париж) — французский флейтист и дирижёр, педагог. Концертировал с десятилетнего возраста. Окончил Парижскую консерваторию (1860), ученик Луи Дорюса. В 1879 году основал ансамбль «Общество камерной музыки для духовых инструментов» (фр. Société de musique de chambre pour instruments à vent). В 1887 году вместе с гобоистом Жоржем Жилле и кларнетистом Шарлем Тюрбаном сопровождал Камиля Сен-Санса в его петербургских гастролях. В 1890 году начал карьеру дирижёра, в 1892—1901 годах возглавлял Оркестр концертного общества Парижской консерватории. Одновременно с 1893 года занял кафедру флейты в Парижской консерватории. Учебник Таффанеля, «Полный метод игры на флейте» (фр. Méthode complète de flûte), завершили пос (ru)
|
