| dbo:abstract
|
- فرثية (بالفارسية: پارت) و تسمى أيضا ب «بارثيا» - سابقا مملكة قديمة نشأت في جنوب شرقي بحر قزوين بآسيا. أما الآن فهو إقليم في الشمال الشرقي من إيران، وقد اشتهر كون القاعدة السياسية والثقافية للأسرة الأشكانية حكام الامبراطورية الفرثية. (ar)
- Pàrtia va ser el nom d'una regió d'Àsia, més coneguda per haver estat la base política i cultural de la dinastia Arsàcida, els governants de l'Imperi Part. El nom de parts deriva del terme llatí Parthia, que deriva de la paraula Parthava, un terme en antic persa que significa «dels parts», és a dir, la designació dels parts en la seva pròpia llengua, el poble que habitava aquelles terres. (ca)
- Η Παρθία (αρχαία ελληνικά: Παρθυηνή (Parthyēnḗ), ή Παρθυαία ή αρχαία περσικά: Παρθάβα (Parθava), λατινικά: Parthia, κοινή ελληνική: Παρθία, αγγλικά: Parthyene ή Parthyaea ή Parthava ή Parthia, περσικά: پارت ή پرثوه ή پهلو) ήταν περιοχή που κατά την αρχαία εποχή βρισκόταν στη σημερινή περιοχή Χορασάν, στο βορειοανατολικό άκρο, της Περσίας (σημερινό Ιράν). Κάτοικοί της ήταν οι Πάρθοι που ανέπτυξαν την Παρθική Αυτοκρατορία από το 247 π.Χ. μέχρι το 224 μ.Χ. Με το όνομα Παρθάβα εμφανίσθηκε για πρώτη φορά σ΄ επιγραφή του Αχαιμενίδη Βασιλιά Δαρείου του Α' στο Μπεχιστούν, περίπου το 520 π.Χ. που όμως κατά τους ιστορικούς αυτό το όνομα πιθανόν να είναι η απόδοση σε τοπική διάλεκτο του ονόματος Πέρσα (Περσία - περσικός). Κατά τους χρόνους της δυναστείας των Αχαιμενιδών η Παρθία αποτελούσε Σατραπεία του Μεγάλου Βασιλέως. Για τους χρόνους αυτούς δεν είναι τίποτε γνωστό. Όμως στην εποχή του Μ. Αλεξάνδρου, στην Ελληνιστική περίοδο η Παρθία φαίνεται πως είχε ενωθεί με την Υρκανία (σημερινό Γκοργκάν του Ιράν) που αποτέλεσε επαρχία του Βασιλείου των Σελευκιδών. Τότε κτίστηκαν πολλές ελληνιστικές αποικίες, όπως η Εκατόμπυλος, η Ευμένεια, η Καλλιόπη, η Μυσία, οι Φερές και άλλες. Σκοπός ήταν η αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων. Μάλιστα κατά την εποχή του Σελεύκου Α' (312-281 π.Χ.) και του Αντιόχου Α' του Σωτήρα στην Παρθία εγκαταστάθηκαν οι νομάδες Πάρνι (ή και Απάρνι) που προέρχονταν από την κεντρική Ασία. Οι νομάδες αυτοί αφομοιώθηκαν τελικά από τον αυτόχθονα πληθυσμό του οποίου και υιοθέτησαν την παρθική γλώσσα. Πρώτη πρωτεύουσα της Χώρας ήταν πιθανώς η Δάραδα, η σημερινή Αμπιβάρντ, και μεταγενέστερη η Εκατόμπυλος, που βρισκόταν κοντά στο σημερινό Νταμγκάν. Η Παρθία βρισκόταν ακριβώς πάνω στους μεγάλους τότε εμπορικούς δρόμους ανάμεσα στην Ασία και τον Ελληνορωμαϊκό κόσμο, ο έλεγχος των οποίων έδωσε τη δυνατότητα στους Πάρθους να δημιουργήσουν Αυτοκρατορία υπό τη Δυναστεία των Αρσακιδών μέχρι το 224 μ.Χ. όταν ο τοπικός διοικητής Αρδασίφ της νότιας Παρθίας επαναστάτησε και ίδρυσε την Αυτοκρατορία των Σασσανιδών. (el)
- Partio aŭ Partujo (latine: Parthia, Parthyaea) estas nomo de la regno de la Partoj. (eo)
- Parthien ist eine antike Landschaft im Norden des heutigen Iran und im Süden des heutigen Turkmenistan. Im Achämenidenreich bildete diese Landschaft mit Hyrkanien eine Doppelsatrapie. Parthien wird zum ersten Mal in der Behistun-Inschrift von Dareios I. genannt. Alexander der Große eroberte diese Provinz des Achämenidenreiches, wonach sie ein Teil des Seleukidenreiches wurde und weiterhin von Satrapen verwaltet wurde. Zu einem nicht genauer bestimmten Zeitpunkt wanderten die Parner, ein zu den Skythen gehörender nomadischer Volksstamm, in die Region ein und übernahm den Namen der Provinz. Um 245 v. Chr., als ein gewisser Andragoras die Provinz verwaltete, lösten sich die Parner vom Seleukidenreich und gründeten das Partherreich. (de)
- Partia (antzinako persieraz: 𐎱𐎼𐎰𐎺, Parθava; partieraz: 𐭐𐭓𐭕𐭅, Parθaw; pehlevieraz: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥, Pahlaw) Asiako eskualde historikoa da, Irango goi-ordokiaren iparraldean kokatua, Kaspiar itsasoaren hego-ekialdean. Hircania mendiek (Elbruz) bereizten dituzte Partia eta Kaspiar itsasoa. Persiar Inperioaren mende geratu zen (K.a. 540. urtean), Alexandro Handiak konkistatu zuen (K.a. 331. urtean) eta erreinu independentea, Partiar Inperioa, izan zen K.a. 250 - K. o. 224 urteetan. (eu)
- Partia (persa antiguo: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; parto: 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; persa medio: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) es una región histórica situada en el noreste de Irán. Fue conquistada y subyugada por el imperio de los medos durante el siglo VII a. C., fue incorporada al posterior imperio aqueménida bajo Ciro el Grande en el siglo VI a. C., y formó parte del Imperio seléucida tras las conquistas de Alejandro Magno en el siglo IV a. C. Más tarde la región sirvió como base política y cultural de los parnos y de la dinastía arsácida, gobernantes del imperio parto (247 a. C.-224 d. C.). El imperio sasánida, el último estado del Irán preislámico, también dominó la región y mantuvo a los siete clanes partos como parte de su aristocracia feudal. (es)
- La Parthie est une région historique située au nord-est du plateau iranien, ancienne satrapie de l'Empire des Achéménides et berceau de l'Empire parthe qui domine le plateau iranien et par intermittence la Mésopotamie entre 190 av. J.-C. et 224 ap. J.-C. Les frontières de la Parthie sont la chaîne montagneuse du Kopet-Dag au nord (aujourd'hui la frontière entre Iran et Turkménistan) et le désert du Dasht-e Kavir au sud. À l'ouest se trouve la Médie, au nord-ouest l'Hyrcanie, au nord-est la Margiane et au sud-est l'Arie. Cette région est fertile et bien irriguée pendant l'Antiquité, et compte aussi de grandes forêts à cette époque. Les textes assyriens mentionnent un pays nommé Partakka ou Partukka au VIIe siècle av. J.-C.. À une période inconnue, ses habitants ont été assujettis par les Mèdes, qui ont régné sur le premier empire perse avant d'être renversés par Cyrus le Grand en 550 av. J.-C. La Parthie a ensuite appartenu à l'Empire achéménide pendant les deux siècles suivants. (fr)
- Parthia (Old Persian: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; Parthian: 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; Middle Persian: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) is a historical region located in northeastern Greater Iran. It was conquered and subjugated by the empire of the Medes during the 7th century BC, was incorporated into the subsequent Achaemenid Empire under Cyrus the Great in the 6th century BC, and formed part of the Hellenistic Seleucid Empire following the 4th-century-BC conquests of Alexander the Great. The region later served as the political and cultural base of the Eastern Iranian Parni people and Arsacid dynasty, rulers of the Parthian Empire (247 BC – 224 AD). The Sasanian Empire, the last state of pre-Islamic Iran, also held the region and maintained the seven Parthian clans as part of their feudal aristocracy. (en)
- Partia adalah wilayah timur laut Iran, paling dikenal karena menjadi basis politik dan budaya dari , penguasa Kekaisaran Partia. Nama "Partia" merupakan kelanjutan dari bahasa Latin Parthia, dari Persia Kuno Parthava, yang merupakan bahasa Partia, penanda sendiri menandakan "dari Partia" merupakan bangsa Iran.
* l
*
* s (in)
- 파르티아(페르시아어: اشکانیان, Ashkâniân)는 이란 북동부에 해당하는 고대의 지역이다. 파르티아 제국의 전성기때에는 이란을 아울러 오늘날의 아르메니아를 비롯한 이라크, 조지아, 터키 동부, 시리아 동부, 투르크메니스탄, 아프가니스탄, 타지키스탄, 파키스탄, 쿠웨이트, 사우디아라비아의 페르시아만 해안 지역, 바레인, 카타르, 아랍에미리트까지 파르티아의 세력권에 있었다. (ko)
- Parthia of Parthië (Oudperzisch: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; : 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; Middelperzisch: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) was een historische regio in Noordoost-Iran. Het werd veroverd en onderworpen door het rijk van de Meden tijdens de 7e eeuw voor Christus, werd deel van het daaropvolgende Achaemenidenrijk onder Cyrus de Grote in de 6e eeuw v.Chr. Na de veroveringen van Alexander de Grote in de 4e-eeuw v.Chr. vormde het een deel van het Hellenistische Seleucidenrijk. De regio werd later de politieke en culturele basis van de Oost-Iraanse Parni en de Arsacidendynastie, heersers van het Parthische Rijk (247 v.Chr. - 224 AD). Het Sassanidenrijk, de laatste staat van het pre-islamitische Iran, beheerste ook de regio en handhaafde zeven Parthische clans als onderdeel van hun feodale aristocratie. (nl)
- Partia, gr. Παρθία, Παρθυαία, Παρθυηνή, stp. Parthawa – kraina historyczna starożytnego Iranu, położona w dzisiejszym północno-wschodnim Iranie i Turkmenistanie, na południowy wschód od Morza Kaspijskiego. Nazwa „Partia” pochodzi od Partów, którzy wraz z Persami i Medami należeli do zachodnich ludów irańskich. Na północnym zachodzie granicą regionu były góry Elburs, a na zachodzie Bramy Kaspijskie. Poza tym terytorium Partii w czasach Achemenidów jest trudne do określenia, musiało ono jednak obejmować basen Wielkiej Pustyni Słonej. Podczas panowania Arsakidów Partia rozciągała się prawdopodobnie aż do dzisiejszego i Birdżandu. Na wschodzie jej granica biegła obok lub wzdłuż dolnego biegu Hari Rod, w pobliżu dzisiejszej granicy z Afganistanem. Na zachodzie Partia graniczyła z Medią, na północnym zachodzie z Hyrkanią, a na wschodzie z Margianą i Arią. Wąskie doliny pomiędzy górami i pas lądu na północ od Kopet-dag, nawadniane w sposób naturalny lub sztuczny przez górskie strumienie lub rzekę Atrek, były żyzne. Poza tym Partia była pokryta przez lasy i zarośla, poprzecinana wzgórzami i górami, po części pustynna i raczej pozbawiona zasobów naturalnych. Przebiegała przez nią północna odnoga szlaku jedwabnego i stanowiła ona pomost dla wymiany pomiędzy Mezopotamią i zachodnim Iranem a Azją Środkową, a także miejsce kontaktu pomiędzy jej osiadłą populacją a koczownikami i półkoczownikami północnych stepów i stąd brało się „wielkie historyczne znaczenie tego względnie małego kraju”. Być może pierwsza wzmianka o Partii znajduje się w źródłach asyryjskich, które ok. 676 p.n.e. wymieniają kraj Partukku. Według Herodota: „Jest w Azji równina, zamknięta zewsząd górami, a w tych górach jest pięć rozpadlin. Równina ta należała niegdyś do Chorasmiów [tj. mieszkańców Chorezmu], leżąc na pograniczu ich własnego kraju i krajów Hyrkaniów, Partów, Sarangów [tj. mieszkańców ] i Tamanajów". Ten fragment stał się podstawą do sformułowania przez Josefa Markwarta tezy o istnieniu „Wielkiego Chorezmu” – związku wyżej wymienionych plemion irańskich, która nadal jest przedmiotem dyskusji. U Herodota znajdujemy także dwa inne świadectwa powiązań Partów z ludami wschodnioirańskimi. Według niego Partia, Chorezm, Sogdiana i Aria tworzyły jedną satrapię. Ponadto w armii Kserksesa I (486 – 465 p.n.e.) Partowie i Chorezmijczycy mieli walczyć razem pod dowództwem . Według Ktezjasza Partia została podporządkowana Medii, pomimo że w walce o niezależność uciekła się do pomocy Saków. Kiedy Cyrus (559 – 529 p.n.e.) walczył z Astyagesem (585 – 550 p.n.e.), wojska z Partii i Hyrkanii jako pierwsze przeszły na jego stronę. Cyrus opanował obie te krainy w latach 549 – 548 p.n.e. Generalnie źródła antyczne wiążą ze sobą Partię i Hyrkanię, które w okresie achemenidzkim i co najmniej do końca panowania Seleukidów stanowiły jedną satrapię. Prawdopodobnie istniała „wielka" satrapia Partii, obejmująca Partię i Hyrkanię, i mniejsza satrapia Partii właściwej. Za panowania Cyrusa satrapą Partii i Hyrkanii był Hystaspes, ojciec Dariusza I (521 – 486 p.n.e.). W Partii miały leżeć dwa ważne miasta, Wiszpauzati i Patigrabana, jednak nie znamy ich położenia. Zważywszy na jego znaczenie za Arsakidów, stolicą Partii mogło być już wtedy późniejsze hellenistyczne Hekatompylos (najprawdopodobniej dzis. Szahr-e Ghumes). W roku 521 p.n.e. mieszkańcy satrapii poparli bunt z Medii, który wywodził swoje pochodzenie od Kyaksaresa (ok. 625 – ok. 585 p.n.e.), i Hystaspes stłumił rebelię po zwycięstwie w dwóch bitwach. Wydaje się, że w późniejszym okresie Partia nie buntowała się przeciwko Achemenidom. Występuje ona jako odrębna prowincja imperium zarówno w inskrypcji z Behistun, jak i w innych inskrypcjach Dariusza i Kserksesa. Na reliefie z apadany Persepolis delegacja z Partii składa trybut w formie naczyń i dwugarbnego wielbłąda. Achemenidzka część historii Partii dobiegła końca kiedy jej satrapa poddał się Aleksandrowi (336 – 323 p.n.e.) latem 330 roku p.n.e., tuż po śmierci Dariusza III (336 – 330 p.n.e.). Jakiś czas później Aleksander przywrócił go na jego stanowisko, Fratafernes utracił je jednak ponownie w roku 320 p.n.e., kiedy został zastąpiony przez Macedończyka . Ten zginął w roku 317 p.n.e., zabity przez satrapę Medii , wkrótce jednak wypartego z Partii przez wrogą mu koalicję satrapów. W roku 315 p.n.e. Antygon Jednooki (zm. 301 p.n.e.) mianował swojego dowódcę satrapą Medii i strategiem tzw. Górnych Satrapii, w skład których wchodziła Partia. Nikanor został pokonany przez Seleukosa (312/311 p.n.e. – 281 p.n.e.) w roku 312/311 p.n.e. i ostatecznie w wyniku wojen diadochów Partia przypadła Seleukidom. Utracili ją oni kiedy ok. roku 245 p.n.e. przeciwko ich władzy zbuntował się namiestnik Partii i Hyrkanii Andragoras. W III wieku p.n.e. Partia była przedmiotem powtarzających się najazdów koczowniczych Aparnów, należących do federacji Dahów. Ich wódz, Arsakes (247 – ok. 217 – 214 p.n.e.), podbił pograniczny region i w roku 247 p.n.e. koronował się na króla w mieście . Następnie wykorzystując secesję Andragorasa Arsakes ok. roku 238 p.n.e. dokonał inwazji Partii, ustanawiając tam swoją władzę. Dwie ekspedycje Seleukidów – Seleukosa II (245 – 226 p.n.e.) ok. roku 230 p.n.e. i Antiocha III (223 – 187 p.n.e.) w roku 209 p.n.e. zakończyły się niepowodzeniem, i Partia pozostała w rękach Aparnów. Zasymilowali się oni z osiadła ludnością Partii do tego stopnia, że stali się znani jako Partowie. Partia odgrywała początkowo ogromną rolę w państwie Arsakidów – to w niej znajdowały się ich pierwsze rezydencje królewskie, takie jak Nisa (identyfikowana często ze stanowiskiem archeologicznym nieopodal Aszchabadu) i Hekatompylos (najprawdopodobniej Szahr-e Ghumes). Jej znaczenie spadło jednak wraz z rozszerzaniem się państwa Partów na zachód. W I w. p.n.e. nową rezydencja zimową stał się Ktezyfon, a letnią Ekbatana, zaś Hekatompylos zostało w większości opuszczone. W czasach Sasanidzkich Partia była znana pod nazwą „Abarszahr” – „Kraj Aparnów”, i wchodziła w skład wielkiej satrapii Chorasanu, która była rządzona z Marwu. Od IV wieku n.e. była ona przedmiotem najazdów koczowniczych i , a następnie Heftalitów. To właśnie w Marwie zginął ostatni władca z dynastii Sasanidów, Jazdgird III (632 – 651), a wraz z jego śmiercią dobiegła końca historia starożytnej Partii. (pl)
- Pártia era uma região do nordeste do atual Irão, conhecida por ter sido a base político-cultural da dinastia arsácida, soberanos do Império Parta. O nome 'Pártia' vem do latim Parthia, a partir do persa antigo Parthava, uma auto-designação do idioma parta que significa "dos partas", um povo iraniano da Antiguidade. (pt)
- Па́рфия (др.-перс. 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; парф. 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; пехл. 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) — в древности территория, расположенная к юго-востоку от Каспийского моря. Заселена ираноязычными племенами не позднее 1500 года до нашей эры. С VI века до нашей эры, до завоевания её Александром Македонским, Парфия числилась одной из сатрапий державы Ахеменидов, затем входила в состав государства Селевкидов, а с 250 года до нашей эры по 227 год нашей эры на территории Парфии существовало Парфянское царство. По мере того, как приходило в упадок государство Селевкидов, сама Парфия крепла и расширялась. В период своего наибольшего расцвета Парфянское царство простиралось от Вавилонии через Иран до долины Инда. Парфянское царство прекратило своё существование около 227 года, когда возникло государство Сасанидов. (ru)
- Парфія або Партія — в давнину територія, розташована на південний схід від Каспійського моря. З VI ст. до н. е., до завоювання її Олександром Македонським, Парфія вважалася однією з сатрапій держави Ахеменідів, потім входила до складу держави Селевкідів, а з 250 року до н. е. Парфія перетворилась на велике Парфянське царство. У міру того, як приходила в занепад держава Селевкідів, сама Парфія міцніла і розширювалася. У період свого найбільшого розквіту Парфянське царство простягалося від Вавилонії через Іран до долини Інду. Парфянське царство припинило своє існування близько 227 року, коли виникла держава Сасанідів. (uk)
- 帕提亚（英语：Parthia）是伊朗東北部的一個地區，最著名為歷史上安息帝國的文化及政治中心。地理上，為大呼罗珊的西部。約存在至前3世紀至3世紀之間。《魏书》记载的安息国位于康居和波斯之间，指的就是这一地区。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- فرثية (بالفارسية: پارت) و تسمى أيضا ب «بارثيا» - سابقا مملكة قديمة نشأت في جنوب شرقي بحر قزوين بآسيا. أما الآن فهو إقليم في الشمال الشرقي من إيران، وقد اشتهر كون القاعدة السياسية والثقافية للأسرة الأشكانية حكام الامبراطورية الفرثية. (ar)
- Pàrtia va ser el nom d'una regió d'Àsia, més coneguda per haver estat la base política i cultural de la dinastia Arsàcida, els governants de l'Imperi Part. El nom de parts deriva del terme llatí Parthia, que deriva de la paraula Parthava, un terme en antic persa que significa «dels parts», és a dir, la designació dels parts en la seva pròpia llengua, el poble que habitava aquelles terres. (ca)
- Partio aŭ Partujo (latine: Parthia, Parthyaea) estas nomo de la regno de la Partoj. (eo)
- Partia (antzinako persieraz: 𐎱𐎼𐎰𐎺, Parθava; partieraz: 𐭐𐭓𐭕𐭅, Parθaw; pehlevieraz: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥, Pahlaw) Asiako eskualde historikoa da, Irango goi-ordokiaren iparraldean kokatua, Kaspiar itsasoaren hego-ekialdean. Hircania mendiek (Elbruz) bereizten dituzte Partia eta Kaspiar itsasoa. Persiar Inperioaren mende geratu zen (K.a. 540. urtean), Alexandro Handiak konkistatu zuen (K.a. 331. urtean) eta erreinu independentea, Partiar Inperioa, izan zen K.a. 250 - K. o. 224 urteetan. (eu)
- Partia (persa antiguo: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; parto: 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; persa medio: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) es una región histórica situada en el noreste de Irán. Fue conquistada y subyugada por el imperio de los medos durante el siglo VII a. C., fue incorporada al posterior imperio aqueménida bajo Ciro el Grande en el siglo VI a. C., y formó parte del Imperio seléucida tras las conquistas de Alejandro Magno en el siglo IV a. C. Más tarde la región sirvió como base política y cultural de los parnos y de la dinastía arsácida, gobernantes del imperio parto (247 a. C.-224 d. C.). El imperio sasánida, el último estado del Irán preislámico, también dominó la región y mantuvo a los siete clanes partos como parte de su aristocracia feudal. (es)
- Parthia (Old Persian: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; Parthian: 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; Middle Persian: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) is a historical region located in northeastern Greater Iran. It was conquered and subjugated by the empire of the Medes during the 7th century BC, was incorporated into the subsequent Achaemenid Empire under Cyrus the Great in the 6th century BC, and formed part of the Hellenistic Seleucid Empire following the 4th-century-BC conquests of Alexander the Great. The region later served as the political and cultural base of the Eastern Iranian Parni people and Arsacid dynasty, rulers of the Parthian Empire (247 BC – 224 AD). The Sasanian Empire, the last state of pre-Islamic Iran, also held the region and maintained the seven Parthian clans as part of their feudal aristocracy. (en)
- Partia adalah wilayah timur laut Iran, paling dikenal karena menjadi basis politik dan budaya dari , penguasa Kekaisaran Partia. Nama "Partia" merupakan kelanjutan dari bahasa Latin Parthia, dari Persia Kuno Parthava, yang merupakan bahasa Partia, penanda sendiri menandakan "dari Partia" merupakan bangsa Iran.
* l
*
* s (in)
- 파르티아(페르시아어: اشکانیان, Ashkâniân)는 이란 북동부에 해당하는 고대의 지역이다. 파르티아 제국의 전성기때에는 이란을 아울러 오늘날의 아르메니아를 비롯한 이라크, 조지아, 터키 동부, 시리아 동부, 투르크메니스탄, 아프가니스탄, 타지키스탄, 파키스탄, 쿠웨이트, 사우디아라비아의 페르시아만 해안 지역, 바레인, 카타르, 아랍에미리트까지 파르티아의 세력권에 있었다. (ko)
- Pártia era uma região do nordeste do atual Irão, conhecida por ter sido a base político-cultural da dinastia arsácida, soberanos do Império Parta. O nome 'Pártia' vem do latim Parthia, a partir do persa antigo Parthava, uma auto-designação do idioma parta que significa "dos partas", um povo iraniano da Antiguidade. (pt)
- Парфія або Партія — в давнину територія, розташована на південний схід від Каспійського моря. З VI ст. до н. е., до завоювання її Олександром Македонським, Парфія вважалася однією з сатрапій держави Ахеменідів, потім входила до складу держави Селевкідів, а з 250 року до н. е. Парфія перетворилась на велике Парфянське царство. У міру того, як приходила в занепад держава Селевкідів, сама Парфія міцніла і розширювалася. У період свого найбільшого розквіту Парфянське царство простягалося від Вавилонії через Іран до долини Інду. Парфянське царство припинило своє існування близько 227 року, коли виникла держава Сасанідів. (uk)
- 帕提亚（英语：Parthia）是伊朗東北部的一個地區，最著名為歷史上安息帝國的文化及政治中心。地理上，為大呼罗珊的西部。約存在至前3世紀至3世紀之間。《魏书》记载的安息国位于康居和波斯之间，指的就是这一地区。 (zh)
- Parthien ist eine antike Landschaft im Norden des heutigen Iran und im Süden des heutigen Turkmenistan. Im Achämenidenreich bildete diese Landschaft mit Hyrkanien eine Doppelsatrapie. Parthien wird zum ersten Mal in der Behistun-Inschrift von Dareios I. genannt. Alexander der Große eroberte diese Provinz des Achämenidenreiches, wonach sie ein Teil des Seleukidenreiches wurde und weiterhin von Satrapen verwaltet wurde. (de)
- Η Παρθία (αρχαία ελληνικά: Παρθυηνή (Parthyēnḗ), ή Παρθυαία ή αρχαία περσικά: Παρθάβα (Parθava), λατινικά: Parthia, κοινή ελληνική: Παρθία, αγγλικά: Parthyene ή Parthyaea ή Parthava ή Parthia, περσικά: پارت ή پرثوه ή پهلو) ήταν περιοχή που κατά την αρχαία εποχή βρισκόταν στη σημερινή περιοχή Χορασάν, στο βορειοανατολικό άκρο, της Περσίας (σημερινό Ιράν). Πρώτη πρωτεύουσα της Χώρας ήταν πιθανώς η Δάραδα, η σημερινή Αμπιβάρντ, και μεταγενέστερη η Εκατόμπυλος, που βρισκόταν κοντά στο σημερινό Νταμγκάν. (el)
- La Parthie est une région historique située au nord-est du plateau iranien, ancienne satrapie de l'Empire des Achéménides et berceau de l'Empire parthe qui domine le plateau iranien et par intermittence la Mésopotamie entre 190 av. J.-C. et 224 ap. J.-C. (fr)
- Parthia of Parthië (Oudperzisch: 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; : 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; Middelperzisch: 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) was een historische regio in Noordoost-Iran. Het werd veroverd en onderworpen door het rijk van de Meden tijdens de 7e eeuw voor Christus, werd deel van het daaropvolgende Achaemenidenrijk onder Cyrus de Grote in de 6e eeuw v.Chr. Na de veroveringen van Alexander de Grote in de 4e-eeuw v.Chr. vormde het een deel van het Hellenistische Seleucidenrijk. (nl)
- Partia, gr. Παρθία, Παρθυαία, Παρθυηνή, stp. Parthawa – kraina historyczna starożytnego Iranu, położona w dzisiejszym północno-wschodnim Iranie i Turkmenistanie, na południowy wschód od Morza Kaspijskiego. (pl)
- Па́рфия (др.-перс. 𐎱𐎼𐎰𐎺 Parθava; парф. 𐭐𐭓𐭕𐭅 Parθaw; пехл. 𐭯𐭫𐭮𐭥𐭡𐭥 Pahlaw) — в древности территория, расположенная к юго-востоку от Каспийского моря. Заселена ираноязычными племенами не позднее 1500 года до нашей эры. С VI века до нашей эры, до завоевания её Александром Македонским, Парфия числилась одной из сатрапий державы Ахеменидов, затем входила в состав государства Селевкидов, а с 250 года до нашей эры по 227 год нашей эры на территории Парфии существовало Парфянское царство. По мере того, как приходило в упадок государство Селевкидов, сама Парфия крепла и расширялась. В период своего наибольшего расцвета Парфянское царство простиралось от Вавилонии через Иран до долины Инда. Парфянское царство прекратило своё существование около 227 года, когда возникло государство Сасан (ru)
|
