| dbo:abstract
|
- The Bibliotheca Palatina ("Palatinate library") of Heidelberg was the most important library of the German Renaissance, numbering approximately 5,000 printed books and 3,524 manuscripts. The Bibliotheca was a prominent prize captured during the Thirty Years' War, taken as booty by Maximilian of Bavaria, and given to the Pope in a symbolic and political gesture. While some of the books and manuscripts are now held by the University of Heidelberg, the bulk of the original collection is now an integral part of the Bibliotheca Apostolica Vaticana at the Vatican. The important collection of German-language manuscripts have shelf-marks beginning cpg (older usage: Cod. Pal. ger., for "Codices Palatini germanici"), while the vast Latin manuscript collection has shelf-marks with cpl (or Cod. Pal. lat., for "Codices Palatini latini"). (en)
- La Bibliotheca Palatina ("palatinata biblioteko") en Hajdelbergo (hodiaŭ en Baden-Virtembergo, tiam en Palatinato) estis unu el la plej gravaj germanaj bibliotekoj de la renesanco kun riĉa kolektaĵo je mezepokaj manuskriptoj kaj fruaj presaĵoj (inkunabloj). Tiu ĉi biblioteko ne estu konfuzita kun la en Parmo, Italio. La biblioteka historio reiras al elekta princo Ludoviko la 3-a de Palatinato (regis 1410-1436), kiu fondis kolegiatan bibliotekon al la Heidelberg-a Preĝejo Sankta Spirito. Tiu biblioteko formis poste kernon de la „Bibliotheca Palatina“. La libroelektaĵojn de la universitato, la kolegiatan bibliotekon kaj la kastelan bibliotekon de elektaj princoj unuigis elekta princo (reg. 1556-1559) al la Bibliotheca Palatina. Inter la libroj troviĝas la t.n. „Lorŝa Evangelio“ el la kortega lernejo de Karlo la Granda, la „“ kaj la „“ de imperiestro Frederiko la 2-a. Post morto de la aŭgsburga Ulrich Fugger (1526–1584), la biblioteko ekposedis ankaŭ 86 pluajn tre famajn manuskriptojn, ekz. Tiujn de kaj la jurlibron Sachsenspiegel. Tiuj gravaj manuskriptoj donis al la Bibliotheca Palatina karakteron de imperia biblioteko kaj en la 16-a jarcento, ĝi estis nomata kiel „Patrino de ĉiuj bibliotekoj“. La bibliotekon akiris Vatikano en 1622. La transporto de la libroj okazis unu jaron poste en aŭgusto de 1623, kiam la Vatikana biblioteko transprenis 184 kestojn kun 3.500 manuskriptojn kaj 12.000 presaĵojn, kies kovraĵoj estis deŝiritaj por ŝpari la tutpezon (la organizanto Allacci ŝtelas 12 pliajn kestojn por si). Oni rekuperis la librojn en la 17-a jarcento. Ĉar jam Ottheinrich rebindigis multajn el siaj libroj, hodiaŭ apenaŭ ekzistas bindoj de antaŭ 1550. Oni povis retransporti la germanajn manuskriptojn dum la Viena Kongreso (1816) al la . Ĉiuj presaĵoj kaj negermanlingvaj manuskriptoj troviĝas ankaŭ hodiaŭ en la Vatikano. La germanlingvaj mezepokaj manuskriptoj formas fermitajn kaj literaturhistorie gravajn kolektaĵojn. La Heidelberg-a „Bibliotheca Palatina“ estis ciferecigita ĝis 2009 komplete. (eo)
- Die Bibliotheca Palatina (lateinisch für „Pfälzische Bibliothek“) in Heidelberg war eine der wichtigsten deutschen Bibliotheken der Renaissance mit umfangreichen Beständen an mittelalterlichen Handschriften und frühen Drucken (Inkunabeln). Die Bestände befinden sich heute zum größten Teil in der Vatikanischen Apostolischen Bibliothek, die deutschen Handschriften in der Universitätsbibliothek Heidelberg. (de)
- La Bibliotheca Palatina de Heidelberg fue una de las bibliotecas más importantes del Renacimiento, fundada en la década de 1430 como Stiftsbibliotheken ("biblioteca capitular") de la ("iglesia del Espíritu Santo"), por el elector Luis III del Palatinado (elector palatino, de ahí el nombre de la biblioteca). Una de las razones para la elección del lugar fue que disponía de buena luz para leer. (es)
- La Bibliothèque palatine à Heidelberg était une des plus importantes bibliothèques de la Renaissance en Allemagne. En 1622, à la suite de la conquête de la ville par Tilly et la ligue catholique, ses ouvrages ont été pour la plupart transférés à la Bibliothèque apostolique vaticane de Rome, où ils forment depuis une collection spéciale. (fr)
- La Biblioteca palatina di Heidelberg era una delle più importanti biblioteche del Rinascimento fuori d'Italia. Dal 1622, in seguito alla conquista della città, i libri che la componevano sono stati per la maggior parte trasferiti presso la Biblioteca Apostolica Vaticana di Roma, dove costituiscono una raccolta speciale. (it)
- De Bibliotheca Palatina vroeger in Heidelberg was een van de belangrijkste bibliotheken van de renaissance met een belangrijke collectie van middeleeuwse handschriften. De fondsen van de bibliotheek werden vanaf 1622 getransporteerd naar de Vaticaanse Bibliotheek in Rome. Een aantal Duitse werken werd in 1816 terug overgebracht naar de universiteitsbibliotheek van Heidelberg. (nl)
- Bibliotheca Palatina – jedna z najważniejszych niemieckich bibliotek renesansu, mieszcząca się w Heidelbergu do początku XVII w. Posiadała bogate zbiory średniowiecznych rękopisów oraz inkunabułów, nazywana “matką bibliotek”. Obecnie, dawne zbiory Bibliotheca Palatina znajdują się m.in. w Bibliotece Watykańskiej i w bibliotece Uniwersytetu w Heidelbergu. (pl)
- Пала́тинська бібліотека (лат. Bibliotheca Palatina, «Пфальцська Бібліотека») — бібліотека в німецькому місті Гайдельберзі, що була однією з найважливіших бібліотек епохи Відродження в Німеччини й налічувала близько 5000 друкованих книг та 3524 рукописів. (uk)
- Палатинская библиотека (лат. Bibliotheca Palatina, «Пфальцская библиотека») в Гейдельберге была одной из важнейших библиотек эпохи Возрождения в Германии, насчитывая около 5000 печатных книг и 3524 манускрипта. В 1430-х годах курфюрст Людвиг III основал монастырскую библиотеку в соборе Святого Духа в Гейдельберге, так как в нём было достаточно светло для чтения. Это собрание стало ядром Палатинской коллекции, основанной курфюрстом Отто Генрихом в 1550-х, который объединил Монастырскую библиотеку с собраниями университетской библиотеки города и библиотекой своего замка. Ценнейшие манускрипты Палатинской библиотеки включали Золотой кодекс из Лорша эпохи Карла Великого, Соколиную книгу (нем. Falkenbuch, De arte venandi cum avibus, cpl 1071), написанную Фридрихом II, и Манесский кодекс (cpg 848). Затем коллекция была расширена путём приобретения собрания Ульриха Фуггера (ум. 1584), которое включало, в частности, иллюстрированное Саксонское зерцало (cpg 164). Иосиф Скалигер считал эту Фуггеровскую библиотеку, одни только манускрипты которой оценивались в 80 000 крон, превосходящей папскую. С таким количеством ценных манускриптов Палатинская библиотека являлась библиотекой национального значения, называясь во времена своего расцвета, после приобретений XVI века, «матерью всех библиотек». Курпфальц сильно пострадал в годы Тридцатилетней войны, в 1622 году Гейдельберг был разорён Католической лигой, предводитель которой, граф Тилли, находился на службе курфюрста Баварии Максимилиана I. Хотя многие книги были повреждены или расхищены во время разграбления города, Максимилиан счёл благоразумным конфисковать оставшиеся рукописи и преподнести их папе Григорию XV «в знак преданности и уважения». Книги, в том числе личные книги последнего хранителя библиотеки Яна Грутера, были переправлены через Альпы в Рим на 200 мулах под надзором схоласта Аллатиуса. С 1623 года библиотека полностью была включена в Ватиканскую библиотеку, при этом в каждом томе был сохранён лист с гербом Виттельсбахов. По Толентинскому договору (1797), папа передал 37 манускриптов Французской республике, которые затем хранились в парижской Национальной библиотеке. После Венского конгресса, провозгласившего «полное возвращение предметов искусства, украденных Францией у других стран», спорные рукописи были переданы в Гейдельберг, а не Рим. В 1816 году князья Гарденберг и Игнац фон Вессенберг убедили папу Пия VII подарить 852 манускрипта (преимущественно на немецком языке, т. н. Codex Palatinus Germanicus) Гейдельбергскому университету. Во время празднования 600-летнего юбилея университета в 1986 году некоторые другие книги из собрания Палатинской библиотеки были выставлены в соборе Святого Духа. Рукописи Палатинской библиотеки были полностью оцифрованы в 2009 году и доступны через Интернет. Книги, находящиеся в Германии, доступны с 1996 года в форме микрофиш. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Die Bibliotheca Palatina (lateinisch für „Pfälzische Bibliothek“) in Heidelberg war eine der wichtigsten deutschen Bibliotheken der Renaissance mit umfangreichen Beständen an mittelalterlichen Handschriften und frühen Drucken (Inkunabeln). Die Bestände befinden sich heute zum größten Teil in der Vatikanischen Apostolischen Bibliothek, die deutschen Handschriften in der Universitätsbibliothek Heidelberg. (de)
- La Bibliotheca Palatina de Heidelberg fue una de las bibliotecas más importantes del Renacimiento, fundada en la década de 1430 como Stiftsbibliotheken ("biblioteca capitular") de la ("iglesia del Espíritu Santo"), por el elector Luis III del Palatinado (elector palatino, de ahí el nombre de la biblioteca). Una de las razones para la elección del lugar fue que disponía de buena luz para leer. (es)
- La Bibliothèque palatine à Heidelberg était une des plus importantes bibliothèques de la Renaissance en Allemagne. En 1622, à la suite de la conquête de la ville par Tilly et la ligue catholique, ses ouvrages ont été pour la plupart transférés à la Bibliothèque apostolique vaticane de Rome, où ils forment depuis une collection spéciale. (fr)
- La Biblioteca palatina di Heidelberg era una delle più importanti biblioteche del Rinascimento fuori d'Italia. Dal 1622, in seguito alla conquista della città, i libri che la componevano sono stati per la maggior parte trasferiti presso la Biblioteca Apostolica Vaticana di Roma, dove costituiscono una raccolta speciale. (it)
- De Bibliotheca Palatina vroeger in Heidelberg was een van de belangrijkste bibliotheken van de renaissance met een belangrijke collectie van middeleeuwse handschriften. De fondsen van de bibliotheek werden vanaf 1622 getransporteerd naar de Vaticaanse Bibliotheek in Rome. Een aantal Duitse werken werd in 1816 terug overgebracht naar de universiteitsbibliotheek van Heidelberg. (nl)
- Bibliotheca Palatina – jedna z najważniejszych niemieckich bibliotek renesansu, mieszcząca się w Heidelbergu do początku XVII w. Posiadała bogate zbiory średniowiecznych rękopisów oraz inkunabułów, nazywana “matką bibliotek”. Obecnie, dawne zbiory Bibliotheca Palatina znajdują się m.in. w Bibliotece Watykańskiej i w bibliotece Uniwersytetu w Heidelbergu. (pl)
- Пала́тинська бібліотека (лат. Bibliotheca Palatina, «Пфальцська Бібліотека») — бібліотека в німецькому місті Гайдельберзі, що була однією з найважливіших бібліотек епохи Відродження в Німеччини й налічувала близько 5000 друкованих книг та 3524 рукописів. (uk)
- The Bibliotheca Palatina ("Palatinate library") of Heidelberg was the most important library of the German Renaissance, numbering approximately 5,000 printed books and 3,524 manuscripts. The Bibliotheca was a prominent prize captured during the Thirty Years' War, taken as booty by Maximilian of Bavaria, and given to the Pope in a symbolic and political gesture. While some of the books and manuscripts are now held by the University of Heidelberg, the bulk of the original collection is now an integral part of the Bibliotheca Apostolica Vaticana at the Vatican. (en)
- La Bibliotheca Palatina ("palatinata biblioteko") en Hajdelbergo (hodiaŭ en Baden-Virtembergo, tiam en Palatinato) estis unu el la plej gravaj germanaj bibliotekoj de la renesanco kun riĉa kolektaĵo je mezepokaj manuskriptoj kaj fruaj presaĵoj (inkunabloj). Tiu ĉi biblioteko ne estu konfuzita kun la en Parmo, Italio. Oni povis retransporti la germanajn manuskriptojn dum la Viena Kongreso (1816) al la . Ĉiuj presaĵoj kaj negermanlingvaj manuskriptoj troviĝas ankaŭ hodiaŭ en la Vatikano. La germanlingvaj mezepokaj manuskriptoj formas fermitajn kaj literaturhistorie gravajn kolektaĵojn. (eo)
- Палатинская библиотека (лат. Bibliotheca Palatina, «Пфальцская библиотека») в Гейдельберге была одной из важнейших библиотек эпохи Возрождения в Германии, насчитывая около 5000 печатных книг и 3524 манускрипта. С 1623 года библиотека полностью была включена в Ватиканскую библиотеку, при этом в каждом томе был сохранён лист с гербом Виттельсбахов. Рукописи Палатинской библиотеки были полностью оцифрованы в 2009 году и доступны через Интернет. Книги, находящиеся в Германии, доступны с 1996 года в форме микрофиш. (ru)
|
