| dbo:abstract
|
- Otto Winter-Hjelm (Cristiania, Noruega, 8 d'octubre, de 1837 – 1931) fou un compositor noruec. Estudià a Leipzig i Berlín, i des del 1864 es dedicà a l'ensenyança en la seva ciutat natal, on entre d'altres alumnes tingué a Agathe Backer-Grøndahl i Borghild Holmsen. El 1874 fou nomenat organista de l'"església de la Trinitat" i després s'encarregà de la direcció de la Societat Filharmònica, que servà fins a la seva dissolució, llavors en fundà una altra. És autor de dues simfonies, un gran nombre de peces per a piano; lieder; cors; un mètode per a piano: un altre per a orgue; 50 salms, i 46 melodies noruegues amb acompanyament de piano. (ca)
- Otto Winter-Hjelm (* 8. Oktober 1837 in Christiania; † 3. Mai 1931 in Oslo) war ein norwegischer Komponist, Dirigent, Organist, Musikkritiker und -pädagoge. (de)
- Otto Winter-Hjelm (Christiana, 8 octobre 1837 – Oslo, 3 mai 1931) est un organiste, chef d'orchestre, critique musical et compositeur norvégien. (fr)
- Otto Winter-Hjelm (8 October 1837 – 3 May 1931) was a Norwegian musician, conductor, writer, composer and music critic. (en)
- Otto Winter-Hjelm (Christiania, 8 oktober 1837 – aldaar, 3 mei 1931 was een Noors componist, organist, dirigent en muziekcriticus. Hij werd op de boerderij "Aker" (een verbastering van akker) nabij Oslo geboren binnen het gezin van jurist aan het Hooggerechtshof (1797-1871) en Wilhelmine Johanne Helene von Munthe af Morgenstierne (1810–1858). Hij was broer van redacteur/schrijver . Otto Winter-Hjelm huwde in augustus 1865 Anna Louise Wilhelmine Pignol (5 juni 1843–14 mei 1910). Uit het huwelijk kwamen meer dan tien kinderen voort. Een van zijn zonen Halfdan Kjerulf Winter-Hjelm vernoemde hij naar zijn leraar Halfdan Kjerulf. Die zoon werd niet ouder dan vijf jaar. Na zijn middelbare school begon hij in 1855 aan een studie theologie. In diezelfde periode nam hij pianolessen bij en Halfdan Kjerulf. Kjerulf adviseerde hem te stoppen met theologie en zich verder te wijden aan muziek. Hij kreeg in 1857 zijn opleiding in Leipzig en later weer in Oslo bij . Hij kon door een studiebeurs verder studeren in Berlijn (1861-1863) bij Theodor Kullak (piano) en (compositie). Door deze studie componeerde hij in de stijl van Felix Mendelssohn-Bartholdy en Robert Schumann. Hij werd een leidende figuur binnen de Noorse muziekwereld. Hij hief bijvoorbeeld het gebrek aan opleidingsmogelijkheden in Noorwegen op door in 1864 met violist Gudbrand Bøhn een eigen muziekschool te beginnen en twee jaar later met Edvard Grieg een muziekacademie te beginnen. Om dat te ondersteunen bracht hij een aantal educatieve boeken uit. Later werd hij een van de eerste dirigenten van Christiania Musikerforening , de voorloper van het Oslo Filharmoniske Orkester. Hij beïnvloedde de muziek van Edvard Grieg, door de opname van volksmelodietjes in zijn composities. Hij was organist aan de Trefoldighetskirken in Oslo (1874-1921) en was muziekcriticus bij Aftenposten van 1887 tot 1913. Enkele werken:
* 1856: Wals
* 1860: Al tijdens zijn studie bij Arnold werkte hij aan pianotrio
* 1861: Ouverture voor orkest
* 1862: Symfonie nr. 1
* 1863: Symfonie nr. 2
* 1870: Ho Åstrid, lied op tekst van gezongen door op 5 juli 1870; voorafgegaan door een gedicht van
* 1870: Fjukande skyer
* 1871: 12 Sangstudier med text, uitgegeven door Warmuth Musikforlag
* 1872: Vijftig psalmmelodieën voor piano of harmonium; uitgegeven door Warmuth Musikforlag
* voor 1886:: Til Hans Gude; een werkje voor piano; hommage aan Hans Gude , uitgegeven door in een verzamelband van Noorse pianomuziek
* 1883: Luthercantate voor koor en orkest; op tekst van Lorentz Dietrichson, uitvoering november 1883
* 1897: Lyset, universiteitscantate op tekst van Bjørnstjerne Bjørnson); uitvoering 3 april 1897 (nl)
- Otto Winter-Hjelm, född den 8 oktober 1837 i Kristiania, död den 3 maj 1931, var en norsk musiker, son till höjesteretsassessoren Claus Winter Hjelm, bror till Kristian Winterhjelm. Winter-Hjelm blev student 1855, studerade musik vid konservatoriet i Leipzig och i Berlin hos Theodor Kullak och Richard Wüerst samt var 1874 -1917 organist vid Trefaldighetskyrkan i Kristiania, där han även verkade som pianolärare, konsertgivare och (1863-71) ledare av Filharmoniska sällskapet samt musikrecensent i "Aftenposten" sedan 1886. Som tonsättare gjorde han sig bemärkt genom två symfonier, piano- och orgelstycken, universitetskantaten Lyset (till Björnsons text) med flera kantater samt flera häften sånger, varjämte han arrangerade psalmer och folkmelodier samt utgavt 12 sangstudier, Orgelskole, Pianoforte-skole, Musikalsk realordbog (1880; 3:e upplagan 1907), Elementœr musiklœre (1888). Det Mendelssohn-Schumannska skedets kompositionsstil hade i Winter-Hjelm en trogen odlare. (sv)
- Отто Винтер-Ельм (норв. Otto Winter-Hjelm; 8 октября 1837 — 3 мая 1931) — норвежский композитор, органист и дирижёр. Сын известного норвежского юриста, судьи Верховного суда Клауса Винтер-Ельма (1797—1871). Начал изучать теологию в университете Христиании, затем переключился на занятия музыкой, в том числе под руководством Хальфдана Хьерульфа. В 1857—1858 гг. учился в Лейпцигской консерватории, затем в Новой Академии музыки Теодора Куллака. В берлинский период написал симфонию си бемоль мажор (1862), первое произведение норвежского автора в этом жанре. Вернувшись в Норвегию, дирижировал концертами Филармонического общества Кристиании (наряду с Эдвардом Григом), преподавал, в 1874—1921 гг. был органистом церкви Троицы в Осло. Опубликовал сборник «Тридцать семь старинных гимнов» (норв. 37 ældre Salmemelodier; 1876, на основе фольклорных изысканий Л. М. Линдемана), кантату «Свет» (норв. Lyset; 1897, текст Бьёрнстьерне Бьёрнсона), ряд камерных сочинений. В 1886—1913 гг. выступал, с консервативных позиций, как музыкальный критик в газете «Aftenposten». (ru)
- Отто Вінтер-Ельм (норв. Otto Winter-Hjelm; 8 жовтня 1837 — 3 травня 1931) — норвезький композитор, органіст та диригент. Син відомого норвезького юриста, суді Верховного суду Клауса Вінтер-Ельма (1797—1871). Почав вивчати теологію в університеті Христиании, потім займався музикою, в тому числі під керівництвом Хальфдана Х'єрульфа. В 1857—1858 рр. навчався в Лейпцизькій консерваторії, потім в Новій Академії музики Теодора Куллака. В берлінський період написав симфонію сі бемоль мажор (1862), перший твір норвезького автора в цьому жанрі. Повернувшись до Норвегії, диригував концертами Філармонічної спільноти Крістіании (поряд з Едвардом Григом), викладав в 1874—1921 рр., був органістом церкви Трійці в Осло. Опублікував збірку «Тридцять сім давніх гімнів» (норв. 37 ældre Salmemelodier; 1876, на основі фольклорних пошуків Л. М. Ліндемана), кантату «Світло» (норв. Lyset; 1897, текст Б'єрнст'єрне Б'єрнсона) та багато камерних творів. В 1886—1913 рр. виступав з консервативних позицій, як музичний критик в газеті «Aftenposten». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Otto Winter-Hjelm (Cristiania, Noruega, 8 d'octubre, de 1837 – 1931) fou un compositor noruec. Estudià a Leipzig i Berlín, i des del 1864 es dedicà a l'ensenyança en la seva ciutat natal, on entre d'altres alumnes tingué a Agathe Backer-Grøndahl i Borghild Holmsen. El 1874 fou nomenat organista de l'"església de la Trinitat" i després s'encarregà de la direcció de la Societat Filharmònica, que servà fins a la seva dissolució, llavors en fundà una altra. És autor de dues simfonies, un gran nombre de peces per a piano; lieder; cors; un mètode per a piano: un altre per a orgue; 50 salms, i 46 melodies noruegues amb acompanyament de piano. (ca)
- Otto Winter-Hjelm (* 8. Oktober 1837 in Christiania; † 3. Mai 1931 in Oslo) war ein norwegischer Komponist, Dirigent, Organist, Musikkritiker und -pädagoge. (de)
- Otto Winter-Hjelm (Christiana, 8 octobre 1837 – Oslo, 3 mai 1931) est un organiste, chef d'orchestre, critique musical et compositeur norvégien. (fr)
- Otto Winter-Hjelm (8 October 1837 – 3 May 1931) was a Norwegian musician, conductor, writer, composer and music critic. (en)
- Otto Winter-Hjelm (Christiania, 8 oktober 1837 – aldaar, 3 mei 1931 was een Noors componist, organist, dirigent en muziekcriticus. Hij werd op de boerderij "Aker" (een verbastering van akker) nabij Oslo geboren binnen het gezin van jurist aan het Hooggerechtshof (1797-1871) en Wilhelmine Johanne Helene von Munthe af Morgenstierne (1810–1858). Hij was broer van redacteur/schrijver . Otto Winter-Hjelm huwde in augustus 1865 Anna Louise Wilhelmine Pignol (5 juni 1843–14 mei 1910). Uit het huwelijk kwamen meer dan tien kinderen voort. Een van zijn zonen Halfdan Kjerulf Winter-Hjelm vernoemde hij naar zijn leraar Halfdan Kjerulf. Die zoon werd niet ouder dan vijf jaar. (nl)
- Otto Winter-Hjelm, född den 8 oktober 1837 i Kristiania, död den 3 maj 1931, var en norsk musiker, son till höjesteretsassessoren Claus Winter Hjelm, bror till Kristian Winterhjelm. Winter-Hjelm blev student 1855, studerade musik vid konservatoriet i Leipzig och i Berlin hos Theodor Kullak och Richard Wüerst samt var 1874 -1917 organist vid Trefaldighetskyrkan i Kristiania, där han även verkade som pianolärare, konsertgivare och (1863-71) ledare av Filharmoniska sällskapet samt musikrecensent i "Aftenposten" sedan 1886. (sv)
- Отто Винтер-Ельм (норв. Otto Winter-Hjelm; 8 октября 1837 — 3 мая 1931) — норвежский композитор, органист и дирижёр. Сын известного норвежского юриста, судьи Верховного суда Клауса Винтер-Ельма (1797—1871). Начал изучать теологию в университете Христиании, затем переключился на занятия музыкой, в том числе под руководством Хальфдана Хьерульфа. В 1857—1858 гг. учился в Лейпцигской консерватории, затем в Новой Академии музыки Теодора Куллака. В берлинский период написал симфонию си бемоль мажор (1862), первое произведение норвежского автора в этом жанре. (ru)
- Отто Вінтер-Ельм (норв. Otto Winter-Hjelm; 8 жовтня 1837 — 3 травня 1931) — норвезький композитор, органіст та диригент. Син відомого норвезького юриста, суді Верховного суду Клауса Вінтер-Ельма (1797—1871). Почав вивчати теологію в університеті Христиании, потім займався музикою, в тому числі під керівництвом Хальфдана Х'єрульфа. В 1857—1858 рр. навчався в Лейпцизькій консерваторії, потім в Новій Академії музики Теодора Куллака. В берлінський період написав симфонію сі бемоль мажор (1862), перший твір норвезького автора в цьому жанрі. (uk)
|
