| dbo:abstract
|
- اللغة الروثينية هي لغة بائدة والتي كانت عبارة عن مجموعة من الألسن من أسرة اللغات السلافية الشرقية تحدث بها الناس في دوقية ليتوانيا الكبرى وفي وقت متأخر في المناطق السلافية الشرقية من الكومنولث البولندي الليتواني. يعرف النمط المكتوب من هذه اللغة عند اللغويين الليتوانيين باسم «سلافونية الأرشيف» Chancery Slavonic. لا يوجد اتفاق بين الباحثين فيما إذا كانت اللغة الروثينية لغة مستقلة بحد ذاتها أو أنها لهجة غربية من السلافية الشرقية القديمة، إذ أن الأخيرة كانت هي اللغة المتداولة في خقانات روس بين القرنين العاشر والثالث عشر. يمكن النظر إلى اللغة الروثينية على أنها لغة سالفة للغات اللاحقة البيلاروسية والروسينية والأوكرانية. (ar)
- Rutenština (latinsky lingua ruthenica) či rusínština (neplést s karpatskou rusínštinou), též nazýváno jako staroběloruština (v Bělorusku), staroukrajinština (Ukrajina) nebo západoruština (v Rusku), byl historický východoslovanský jazyk, kterým se mluvilo, psalo a úřadovalo na Litvě před i po roce 1569 ve východní (litevské) části Polsko-litevské unie. Šlo o původní jazyk s uplatněním běloruských, ukrajinských, polských a církevněslovanských vlivů. Jazyk se používal jako alternativa k církevní slovanštině. Vyvinul se ze staroruštiny. (cs)
- Die ruthenische Sprache (ruthenisch руский языкъ) war eine ostslawische Sprache, die vom 14. bis ins 18. Jahrhundert im Großfürstentum Litauen bzw. in Polen-Litauen verwendet wurde. Sie ist eine Vorläuferin der belarussischen und der ukrainischen Sprache von heute. (de)
- Η ρουθενιανή γλώσσα ήταν πικοιλόμορφη γλωσσική ομάδα των ανατολικών σλαβικών ομιλούμενης στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας και αργότερα στα ανατολικά σλαβικά εδάφη της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Η γραπτή μορφή ονομάζεται επίσης «δικαστικά σλαβικά» από λιθουανούς γλωσσολόγους, ή δυτικορωσική γραπτή γλώσσα (ρωσικά: Западнорусский письменный язык). (el)
- La estas historia orienta slava lingvo, kiu ĉesis esti aktive parolata dum la 17-a jarcento. La lingvo evoluis en la belorusan, ukrainan kaj rusinan lingvojn. En la mezepoka grandpotenco Grandduklando Litovio, kiu kovris ankaŭ plejparton de la nunaj ŝtatoj Belorusio kaj Ukrainio, la rutena estis unu el la ŝtataj lingvoj. (eo)
- Ruteniera edo kantzilertzaren eslaviera (руска(я) мова) ekialdeko eslaviar hizkuntza da, Lituaniako Dukerri Handian eta Bi Nazioen Errepublikan hitz egiten zutena. Bere izaera zalantzazkoa da: aditu batzuek hizkunetzat eta besteek antzinako ekialdeko eslavierazko dialekto edo dialekto-multzotzat hartzen dute. Bere aldaerek egungo bielorrusiera, rusiniera eta ukrainera sortu zituzten. (eu)
- El ruteno (también conocido como ucraniano antiguo o bielorruso antiguo; en ruteno: руский языкъ, no confundirse con el autoglónimo del ruso), es un término usado para denominar las distintas variedades del eslavónico oriental habladas en el Gran Ducado de Lituania y más tarde en los territorios eslavo-orientales de Polonia-Lituania. En bielorruso se conoce como lengua bielorrusa antigua (en bielorruso, старабеларуская мова). En ucraniano se conoce como lengua literaria ucraniana antigua (en ucraniano, староукраїнська літературна мова) o ruteno (Rutenśka – рутенська). En ruso se denomina lengua rusa occidental escrita (del ruso: западнорусский письменный язык). Los investigadores no se ponen de acuerdo en si el ruteno es un idioma diferenciado o un dialecto occidental del antiguo eslavónico oriental, pero en lo que sí están de acuerdo es en que tienen una estrecha relación en su origen. El antiguo eslavo oriental era el idioma coloquial del Rus de Kiev, entre los siglos X y XIII. Puede considerarse el predecesor de los modernos idiomas bielorruso, rusino, ruso y ucraniano. (es)
- Le ruthène ancien (ou ukrainien ancien ou biélorusse ancien ou rusyn ancien ou russe occidental ancien) est une langue éteinte qui faisait partie des langues slaves orientales, comme le russe. De cette langue ancienne sont nés le biélorusse, l'ukrainien et le rusyn modernes actuels, d'où la désignation fréquente du ruthène comme ukrainien ancien ou rusyn ancien. Ce nom est utilisé par certains linguistes pour désigner les langues ou dialectes vivants utilisés par les Ruthènes, que d'autres dénomment rusyn. Historiquement, les Ruthènes étaient les anciennes populations slavophones occidentales de l’actuelle Ukraine (à laquelle a été annexée la Ruthénie subcarpatique) et des alentours qui ont adopté le rite uniate (voir Église grecque-catholique ukrainienne) plutôt que le rite orthodoxe. La dispersion des Ruthènes dans diverses parties de l'Empire austro-hongrois, par une politique de migrations organisées, a eu pour résultat la différenciation des dialectes parlés, qui ont été érigés en deux langues ausbau distinctes au XXe siècle. Toutefois, des minorités linguistiques se sont déplacées dans différentes régions d'Europe centrale (Slovaquie, Pologne), d'Europe du Sud (Voïvodine en Serbie, Ukraine) et de Russie occidentale, pour former et maintenir un groupe de dialectes modernes minoritaires, souvent désigné (à tort selon certains linguistes) comme « ruthènes » bien qu'ils aient de nombreuses différences et qu'ils aient beaucoup évolué, sous l'influence d'autres langues, par rapport au ruthène d'origine. Collectivement, ces langues ou dialectes modernes (ainsi que des formes régionales traditionnelles minoritaires de l'ukrainien, du biélorusse et du russe actuels) sont maintenant souvent appelés rusyn, au lieu de ruthène. (fr)
- Ruthenian (Belarusian: руская мова; Ukrainian: руська мова; Ruthenian: руска(ѧ) мова; also see ) is an exonymic linguonym for a closely-related group of East Slavic linguistic varieties, particularly those spoken from the 15th to 18th centuries in the Grand Duchy of Lithuania and in East Slavic regions of the Polish–Lithuanian Commonwealth. Regional distribution of those varieties, both in their literary and vernacular forms, corresponded approximately to the territories of the modern states of Belarus and Ukraine. By the end of the 18th century, they gradually diverged into regional variants, which subsequently developed into the modern Belarusian, Ukrainian, and Rusyn languages. In the Austrian and Austro-Hungarian Empires, the same term (German: ruthenische Sprache, Hungarian: Rutén nyelv) was employed continuously (up to 1918) as an official exonym for the entire East Slavic linguistic body within the borders of the Monarchy. Several linguistic issues are debated among linguists: various questions related to classification of literary and vernacular varieties of this language; issues related to meanings and proper uses of various endonymic (native) and exonymic (foreign) linguonyms (names of languages and linguistic varieties); questions on its relation to modern East Slavic languages, and its relation to Old East Slavic (the colloquial language used in Kievan Rus' in the 10th through 13th centuries). (en)
- Bahasa Rutenia (juga disebut Ukraina Kuno atau Belarusia Kuno) adalah sekelompok ragam bahasa-bahasa Slavia Timur yang dituturkan di Keharyapatihan Lituania dan kemudian di wilayah-wilayah Slavia Timur Persemakmuran Polandia-Lituania. Para ahli masih memperdebatkan apakah bahasa Rutenia adalah bahasa yang terpisah atau hanya dialek barat bahasa Slavia Timur Kuno, tetapi keduanya memiliki hubungan yang erat. Bahasa Slavia Timur Kuno merupakan bahasa sehari-hari yang digunakan di Rus' Kiev (abad kesepuluh-ketigabelas). Bahasa Rutenia dapat dianggap sebagai pendahulu bahasa Belarusia, Rusyn dan Ukraina modern. Bahasa-bahasa ini juga sempat dijuluki "bahasa Rutenia" dalam sejarah (bahasa Ukraina: рутенська мова, русинська мова). Selain itu, bahasa Ukraina dan Belarusia modern kadang-kadang digolongkan sebagai anggota subkelompok Rutenia dalam rumpun bahasa Slavia Timur. (in)
- ( 다른 뜻에 대해서는 루테니아어 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 루테니아어는 동슬라브어군에 속한 지금은 사멸한 언어이다. (ko)
- ルーシ語（ルーシご; руский языкъ, проста мова）は、インド・ヨーロッパ語族スラヴ語派東スラヴ語群の言語の一つである。14世紀から18世紀にかけて今日のウクライナやベラルーシにあたる地域におけるルーシ人、およびモルダヴィアの正教徒が用いた文語である。ウクライナ語やベラルーシ語の祖語であり、今日では死語となっている。外名でルテニア語（英語: Ruthenian language; ドイツ語: Ruthenische Sprache）あるいはロシア語と呼ばれることもあるが（）、それぞれ別の言語と紛らわしい。 (ja)
- Roetheens of Oudroetheens (руский языкъ) (zie onder voor andere namen), is een term die wordt gebruikt voor de Oost-Slavische dialecten gesproken in het grootvorstendom Litouwen en later in de Oost-Slavische gebieden van het Pools-Litouwse Gemenebest. De geschreven vorm wordt ook wel Kanselarij-Slavisch genoemd. Geleerden zijn het niet eens of het Roetheens een aparte taal was of een of meer dialecten van het Oudrussisch, de omgangstaal van het Kievse Rijk (10e - 13e eeuw). Het is echter algemeen geaccepteerd dat het Roetheens er een nauwe genetische verwantschap mee heeft. Het Roetheens kan gezien worden als een voorloper van het moderne Wit-Russisch, (modern) Roetheens (Roesynisch) en Oekraïens. Al deze talen, van het Oudrussisch tot het moderne Roetheens, worden dan ook als Roetheens bestempeld. (nl)
- O ruteno foi uma língua eslava oriental histórica, falada no Grão-Ducado da Lituânia e depois nos territórios eslavos orientais da República das Duas Nações (Comunidade polaco-lituana). Não há uma unanimidade entre os especialistas quanto a se o ruteno foi uma língua separada ou um (ou mais de um) dialeto do eslavo oriental antigo. De todo modo, o ruteno descende diretamente do eslavo oriental antigo, a língua coloquial usada na Rússia de Quieve (do século X ao XIII). Foi o ancestral dos idiomas modernos bielorrusso e ucraniano. Esta língua, hoje extinta, é frequentemente confundida com o russino, que designa um grupo de línguas, objeto de uma querela envolvendo nacionalistas e linguistas, sobre sua pertinência ou não à língua ucraniana. Dessa língua antiga, nasceram o búlgaro e o russino moderno, daí a designação frequente do ruteno como búlgaro antigo ou russino antigo. Historicamente os rutenos eram antigas populações eslavas ocidentais da atual Ucrânia, à qual haviam sido anexadas a Rutênia subcarpática e regiões vizinhas que adotaram o rito católico uniata (nomeadamente a Igreja Católica Bizantina Rutena), e não o rito ortodoxo. A dispersão dos rutenos por todo o Império Austro-Húngaro em razão de uma política de migrações organizadas, teve como resultado a diferenciação dos dialetos falados, que se constituíram em duas línguas ausbau (de , "língua por elaboração"), distintas, no século XX. Todavia, minorias linguísticas se deslocaram nas diferentes regiões da Europa Central (Eslováquia, Polônia), da Europa do Leste (Voivodina sérvia, Ucrânia e Rússia ocidental), para formar e manter um grupo de dialetos modernos minoritários erradamente designados como "rutenos", já que têm muitas diferenças e evoluíram muito em relação ao ruteno original, sob influência de outras línguas. Esse grupo de línguas ou dialetos modernos (assim como formas regionais tradicionais minoritárias do ucraniano, do bielorrusso e do russo atuais) são chamadas atualmente de russino e não de ruteno. (pt)
- Język ruski (nazywany od XIX wieku także starobiałoruskim albo staroukraińskim, a jego wczesna forma staroruskim; jego nazwą własną jest руский ѧзыкъ lub русский языкъ, podobnie jak języka staroruskiego i współczesnego rosyjskiego) – wymarły język wschodniosłowiański, którym posługiwano się na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej zajętych przez Wielkie Księstwo Litewskie, a także Hospodarstwie Mołdawskim. Jako że podlegał dyglosji wraz ze staro-cerkiewno-słowiańskim, często był nazywany проста(я) мова (język prosty). Mimo to w księstwach ruskich oraz w Wielkim Księstwie Litewskim był językiem państwowym i kancelaryjnym. Język ruski był językiem urzędowym w Wielkim Księstwie Litewskim do 1696, kiedy ostatecznie ustaliła się tam supremacja języka polskiego; pozostał jednak językiem urzędowym w województwie bracławskim, kijowskim i wołyńskim, które po zawarciu unii lubelskiej (1569) włączono do Korony Królestwa Polskiego. Jednak w serii ruskiej Metryki Koronnej wszystkie dokumenty po 1653 roku wpisywane były w języku polskim. Język ruski był kancelaryjnym odpowiednikiem mówionego języka białoruskiego i języka ukraińskiego, odległy od języka używanego przez Moskwę. W akademickiej tradycji rosyjskiej język ruski bywa określany jako wczesnobiałoruski, gdyż nie istniał oddzielny rosyjski termin dla tego języka. (pl)
- Западнору́сский язы́к (западнорус. рус(ь)кий ѧзыкъ, рус(ь)ка мова, проста мова, белор. старабеларуская мова, укр. староукраїнська мова, польск. język ruski, лат. lingua ruthenica) — восточнославянский язык, имевший распространение в Западной Руси и Молдавском княжестве. (ru)
- 羅塞尼亞語即古盧森尼亞语是古東斯拉夫語的語言變體，最初在立陶宛大公國被使用，後期在波蘭－立陶宛聯邦的東斯拉夫地區被使用。書寫語文被稱作Chancery Slavonic。 學者們對於羅塞尼亞語是否屬於古東斯拉夫語的西方方言意見不一，但他們一致認為羅塞尼亞語與它有著密切的親緣關係。古東斯拉夫語是10至13世紀的基辅罗斯的。羅塞尼亞語被視為現代白俄罗斯语、卢森尼亚语和乌克兰语的前身，事實上由古東斯拉夫語至卢森尼亚语，這些語言都被標籤為羅塞尼亞語（烏克蘭語：Рутенська мова）。 (zh)
- Рýська мóва — самоназва мови русинів (предків українців та білорусів) з XII—XVII століття. Офіційна мова Великого князівства Литовського (до 1696 року), нею видано головні збірники законів, відомі як Литовські Статути. Найдовше терміни «русини» та «руська мова» для етнічної та мовної самоідентифікації вживали українці Буковини, Галичини та Закарпаття (аж до кінця XIX — початку XX ст.). Зовнішня назва — «рутенська мова». (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Rutenština (latinsky lingua ruthenica) či rusínština (neplést s karpatskou rusínštinou), též nazýváno jako staroběloruština (v Bělorusku), staroukrajinština (Ukrajina) nebo západoruština (v Rusku), byl historický východoslovanský jazyk, kterým se mluvilo, psalo a úřadovalo na Litvě před i po roce 1569 ve východní (litevské) části Polsko-litevské unie. Šlo o původní jazyk s uplatněním běloruských, ukrajinských, polských a církevněslovanských vlivů. Jazyk se používal jako alternativa k církevní slovanštině. Vyvinul se ze staroruštiny. (cs)
- Die ruthenische Sprache (ruthenisch руский языкъ) war eine ostslawische Sprache, die vom 14. bis ins 18. Jahrhundert im Großfürstentum Litauen bzw. in Polen-Litauen verwendet wurde. Sie ist eine Vorläuferin der belarussischen und der ukrainischen Sprache von heute. (de)
- Η ρουθενιανή γλώσσα ήταν πικοιλόμορφη γλωσσική ομάδα των ανατολικών σλαβικών ομιλούμενης στο Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας και αργότερα στα ανατολικά σλαβικά εδάφη της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας. Η γραπτή μορφή ονομάζεται επίσης «δικαστικά σλαβικά» από λιθουανούς γλωσσολόγους, ή δυτικορωσική γραπτή γλώσσα (ρωσικά: Западнорусский письменный язык). (el)
- La estas historia orienta slava lingvo, kiu ĉesis esti aktive parolata dum la 17-a jarcento. La lingvo evoluis en la belorusan, ukrainan kaj rusinan lingvojn. En la mezepoka grandpotenco Grandduklando Litovio, kiu kovris ankaŭ plejparton de la nunaj ŝtatoj Belorusio kaj Ukrainio, la rutena estis unu el la ŝtataj lingvoj. (eo)
- Ruteniera edo kantzilertzaren eslaviera (руска(я) мова) ekialdeko eslaviar hizkuntza da, Lituaniako Dukerri Handian eta Bi Nazioen Errepublikan hitz egiten zutena. Bere izaera zalantzazkoa da: aditu batzuek hizkunetzat eta besteek antzinako ekialdeko eslavierazko dialekto edo dialekto-multzotzat hartzen dute. Bere aldaerek egungo bielorrusiera, rusiniera eta ukrainera sortu zituzten. (eu)
- ( 다른 뜻에 대해서는 루테니아어 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 루테니아어는 동슬라브어군에 속한 지금은 사멸한 언어이다. (ko)
- ルーシ語（ルーシご; руский языкъ, проста мова）は、インド・ヨーロッパ語族スラヴ語派東スラヴ語群の言語の一つである。14世紀から18世紀にかけて今日のウクライナやベラルーシにあたる地域におけるルーシ人、およびモルダヴィアの正教徒が用いた文語である。ウクライナ語やベラルーシ語の祖語であり、今日では死語となっている。外名でルテニア語（英語: Ruthenian language; ドイツ語: Ruthenische Sprache）あるいはロシア語と呼ばれることもあるが（）、それぞれ別の言語と紛らわしい。 (ja)
- Западнору́сский язы́к (западнорус. рус(ь)кий ѧзыкъ, рус(ь)ка мова, проста мова, белор. старабеларуская мова, укр. староукраїнська мова, польск. język ruski, лат. lingua ruthenica) — восточнославянский язык, имевший распространение в Западной Руси и Молдавском княжестве. (ru)
- 羅塞尼亞語即古盧森尼亞语是古東斯拉夫語的語言變體，最初在立陶宛大公國被使用，後期在波蘭－立陶宛聯邦的東斯拉夫地區被使用。書寫語文被稱作Chancery Slavonic。 學者們對於羅塞尼亞語是否屬於古東斯拉夫語的西方方言意見不一，但他們一致認為羅塞尼亞語與它有著密切的親緣關係。古東斯拉夫語是10至13世紀的基辅罗斯的。羅塞尼亞語被視為現代白俄罗斯语、卢森尼亚语和乌克兰语的前身，事實上由古東斯拉夫語至卢森尼亚语，這些語言都被標籤為羅塞尼亞語（烏克蘭語：Рутенська мова）。 (zh)
- Рýська мóва — самоназва мови русинів (предків українців та білорусів) з XII—XVII століття. Офіційна мова Великого князівства Литовського (до 1696 року), нею видано головні збірники законів, відомі як Литовські Статути. Найдовше терміни «русини» та «руська мова» для етнічної та мовної самоідентифікації вживали українці Буковини, Галичини та Закарпаття (аж до кінця XIX — початку XX ст.). Зовнішня назва — «рутенська мова». (uk)
- اللغة الروثينية هي لغة بائدة والتي كانت عبارة عن مجموعة من الألسن من أسرة اللغات السلافية الشرقية تحدث بها الناس في دوقية ليتوانيا الكبرى وفي وقت متأخر في المناطق السلافية الشرقية من الكومنولث البولندي الليتواني. يعرف النمط المكتوب من هذه اللغة عند اللغويين الليتوانيين باسم «سلافونية الأرشيف» Chancery Slavonic. (ar)
- El ruteno (también conocido como ucraniano antiguo o bielorruso antiguo; en ruteno: руский языкъ, no confundirse con el autoglónimo del ruso), es un término usado para denominar las distintas variedades del eslavónico oriental habladas en el Gran Ducado de Lituania y más tarde en los territorios eslavo-orientales de Polonia-Lituania. En bielorruso se conoce como lengua bielorrusa antigua (en bielorruso, старабеларуская мова). En ucraniano se conoce como lengua literaria ucraniana antigua (en ucraniano, староукраїнська літературна мова) o ruteno (Rutenśka – рутенська). En ruso se denomina lengua rusa occidental escrita (del ruso: западнорусский письменный язык). (es)
- Le ruthène ancien (ou ukrainien ancien ou biélorusse ancien ou rusyn ancien ou russe occidental ancien) est une langue éteinte qui faisait partie des langues slaves orientales, comme le russe. De cette langue ancienne sont nés le biélorusse, l'ukrainien et le rusyn modernes actuels, d'où la désignation fréquente du ruthène comme ukrainien ancien ou rusyn ancien. Ce nom est utilisé par certains linguistes pour désigner les langues ou dialectes vivants utilisés par les Ruthènes, que d'autres dénomment rusyn. (fr)
- Bahasa Rutenia (juga disebut Ukraina Kuno atau Belarusia Kuno) adalah sekelompok ragam bahasa-bahasa Slavia Timur yang dituturkan di Keharyapatihan Lituania dan kemudian di wilayah-wilayah Slavia Timur Persemakmuran Polandia-Lituania. Para ahli masih memperdebatkan apakah bahasa Rutenia adalah bahasa yang terpisah atau hanya dialek barat bahasa Slavia Timur Kuno, tetapi keduanya memiliki hubungan yang erat. Bahasa Slavia Timur Kuno merupakan bahasa sehari-hari yang digunakan di Rus' Kiev (abad kesepuluh-ketigabelas). Bahasa Rutenia dapat dianggap sebagai pendahulu bahasa Belarusia, Rusyn dan Ukraina modern. Bahasa-bahasa ini juga sempat dijuluki "bahasa Rutenia" dalam sejarah (bahasa Ukraina: рутенська мова, русинська мова). Selain itu, bahasa Ukraina dan Belarusia modern kadang-kadang dig (in)
- Ruthenian (Belarusian: руская мова; Ukrainian: руська мова; Ruthenian: руска(ѧ) мова; also see ) is an exonymic linguonym for a closely-related group of East Slavic linguistic varieties, particularly those spoken from the 15th to 18th centuries in the Grand Duchy of Lithuania and in East Slavic regions of the Polish–Lithuanian Commonwealth. Regional distribution of those varieties, both in their literary and vernacular forms, corresponded approximately to the territories of the modern states of Belarus and Ukraine. By the end of the 18th century, they gradually diverged into regional variants, which subsequently developed into the modern Belarusian, Ukrainian, and Rusyn languages. (en)
- Roetheens of Oudroetheens (руский языкъ) (zie onder voor andere namen), is een term die wordt gebruikt voor de Oost-Slavische dialecten gesproken in het grootvorstendom Litouwen en later in de Oost-Slavische gebieden van het Pools-Litouwse Gemenebest. De geschreven vorm wordt ook wel Kanselarij-Slavisch genoemd. Geleerden zijn het niet eens of het Roetheens een aparte taal was of een of meer dialecten van het Oudrussisch, de omgangstaal van het Kievse Rijk (10e - 13e eeuw). Het is echter algemeen geaccepteerd dat het Roetheens er een nauwe genetische verwantschap mee heeft. (nl)
- Język ruski (nazywany od XIX wieku także starobiałoruskim albo staroukraińskim, a jego wczesna forma staroruskim; jego nazwą własną jest руский ѧзыкъ lub русский языкъ, podobnie jak języka staroruskiego i współczesnego rosyjskiego) – wymarły język wschodniosłowiański, którym posługiwano się na ziemiach dawnej Rusi Kijowskiej zajętych przez Wielkie Księstwo Litewskie, a także Hospodarstwie Mołdawskim. (pl)
- O ruteno foi uma língua eslava oriental histórica, falada no Grão-Ducado da Lituânia e depois nos territórios eslavos orientais da República das Duas Nações (Comunidade polaco-lituana). Não há uma unanimidade entre os especialistas quanto a se o ruteno foi uma língua separada ou um (ou mais de um) dialeto do eslavo oriental antigo. De todo modo, o ruteno descende diretamente do eslavo oriental antigo, a língua coloquial usada na Rússia de Quieve (do século X ao XIII). Foi o ancestral dos idiomas modernos bielorrusso e ucraniano. (pt)
|
