| dbo:abstract
|
- الثُّقْبَةُ السِّدادِيَّة (بالإنجليزية: obturator foramen)؛ هي جزء من عظم الورك وهي ثقبة موجودة في جدار الحوض العظمي، ناجمة من عظمي العانة في الأمام والإسك في الخلف والأسفل، يمر عبرها أوعية دموية وأعصاب. (ar)
- Das Foramen obturatum („verstopftes Loch“, auch Foramen obturatorium) ist eine große Öffnung im knöchernen Becken. Es wird vom Schambein und vom Sitzbein gebildet. Das Foramen obturatum ist von einer derben Bindegewebsmembran (Membrana obturatoria), dem Musculus obturator internus und dem Musculus obturator externus weitestgehend verschlossen. Lediglich eine Öffnung für Leitungsbahnen – der Canalis obturatorius – bleibt frei, durch die der Nervus obturatorius sowie die Vena und Arteria obturatoria ziehen. Der Rand des Foramen obturatum zeigt beim Menschen verschiedene Vorsprünge, die variabel sind, also nicht bei jedem Individuum vorkommen:
* Das Tuberculum obturatorium anterius liegt im oberen vorderen Teil des Randes.
* Das Tuberculum obturatorium posterius liegt im oberen hinteren Teil des Randes, fehlt aber gelegentlich und ist im Röntgenbild nur selten darstellbar.
* Weitere Vorsprünge: Individuell können eher oder weniger stark ausgebildete Vorsprünge auch am übrigen Rand auftreten. Es ist dabei strittig, ob es sich um anatomische Variationen oder Reaktionen des Knochens im Sinne einer Exostose handelt. Das Foramen obturatum stellt eine Schwachstelle im Beckenboden dar. Durch den Kanal können sich Eingeweide hervorstülpen und damit eine Hernia obturatoria verursachen. Es sind vor allem Frauen im Alter von über 70 Jahren betroffen, die mehrere Geburten hatten. Die Hernia obturatoria ist häufig mit einer Schenkelhernie kombiniert. (de)
- The obturator foramen (Latin foramen obturatum) is the large opening created by the ischium and pubis bones of the pelvis through which nerves and blood vessels pass. (en)
- Le foramen obturé (anciennement trou ischio-pubien ou trou obturateur) est, en anatomie, l'orifice présenté par l'os coxal dans sa partie inférieure et limité par le pubis en avant, l'ischium en arrière, la branche ilio-pubienne au-dessus, la branche ischio-pubienne en dessous. Ce dernier contient entre autres entièrement la vessie (vide) qui, gonflée, déborde en hauteur du trou ischio-pubien pour devenir abdomino-pelvienne. Les foramens obturés, parties antéro-latérales et inférieures de l'os coxal sont partiellement fermés par une membrane obturatrice et reçoivent sur leurs bords les insertions des muscles obturateurs internes et externes. (fr)
- 폐쇄구멍(obturator foramen) 또는 폐쇄공(閉鎖孔)은 궁둥뼈와 두덩뼈에 의해 형성되는 큰 구멍으로, 신경과 혈관이 지나간다. (ko)
- Otwór zasłoniony, otwór zasłonowy (foramen obturatum, foramen obturatorium) – duży, parzysty otwór znajdujący się w obrębie kości miednicznej, w jej dolnej części, ograniczany przez kość kulszową i kość łonową. U człowieka otwór przyjmuje kształt trójkątny lub owalny. Posiada ostre brzegi, nie licząc kąta górno-bocznego, w którym znajduje się (sulcus obturatorius). W tę ostatnią przechodzi powierzchnia dolna gałęzi górnej kości łonowej (ramus superior ossis pubis). Bruzda biegnie następnie w bok, do tyłu i w górę, kończąc się na powierzchni wewnętrznej wspomnianej kości. Większa część otworu zasłonionego jest zamknięta (membrana obturatoria). Powstała ona prawdopodobnie z powięzi mięśni. Przyczepia się ona do brzegów otworu. Jej górne pasma przebiegają od leżącego na kości łonowej (na jej , crista obturatoria, zaostrzonym ku dołowi brzegu dzielącym powierzchnie dolną i tylną gałęzi górnej kości łonowej) do na kości kulszowej (na brzegu jej trzonu). W ten sposób przy górno-bocznym brzegu otworu pozostaje wolna, niezamknięta przestrzeń – jest to kanał zasłonowy (canalis obturatorius). Jego ograniczenia stanowią wspomniana już bruzda zasłonowa i górne pasma włókien błony zasłonowej. Przez kanał ten (a więc i przez otwór zasłoniony) przebiegają nerw i . Z kolei błona zasłonowa stanowi miejsce przyczepu mięśni: zasłaniacza wewnętrznego i zasłaniacza zewnętrznego. U innych ssaków otwór zasłoniony może wyglądać inaczej. U ssaków lądowych leży on zwykle przyśrodowo i ogonowo w stosunku do panewki stawu biodrowego (acetabulum). U kopalnego walenia Rodhocetus jego największa średnica liczy sobie 67 mm, najmniejsza zaś 47 mm. U bazylozaura otwór ten jest mniejszy, niż u wcześniejszego ambuloceta, by u dzisiejszego wieloryba grenlandzkiego zniknąć zupełnie. U dziobaka, podobnie jak u człowieka, do błony zamykającej otwór przyczepia się częściowo masa mięśniowa, choć u tego stekowca nie wyodrębniły się jeszcze poszczególne mięśnie opisywane u ssaków wyższych. W jego przypadku wymienia się przedni obturator intermedius, pośrodkowy obturator externus o przyczepie początkowym poniżej i za otworem zasłonionym, oba odpowiadające zasłaniaczowi zewnętrznemu, a może także mięśniu czworobocznemu uda. Mięsień odpowiadający zasłaniaczowi wewnętrznemu przyczepia się w innym miejscu, nie na wewnętrznej powierzchni kości kulszowej. Otwór ten występuje też u zwierząt należących do innych gromad kręgowców, w tym u zauropsydów. U jangczuanozaura, teropoda z grupy karnozaurów, zwraca uwagę duży, mierzący 9,2 cm otwór zasłoniony, który od strony brzusznej zamyka bardzo cienka blaszka kostna. U innego przedstawiciela dinozaurów drapieżnych, pierwotnego tyranozauroida guanlonga, leży on w cienkiej blaszce kostnej brzusznie w stosunku do wyrostka kulszowego. U owiraptorozaura Anzu zredukowany jest do wcięcia. (pl)
- O forame obturado é uma abertura (forame) existente no osso do quadril. É formado pelo ísquio e pelo púbis, que são partes desse osso. É coberto quase completamente pela membrana obturatória, que serve de inserção em ambos os lados para diversos músculos da região. Essa membrana possui uma única abertura, o canal obturatório, que permite a passagem da cavidade pélvica para a coxa do nervo obturatório e de vasos sanguíneos. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- الثُّقْبَةُ السِّدادِيَّة (بالإنجليزية: obturator foramen)؛ هي جزء من عظم الورك وهي ثقبة موجودة في جدار الحوض العظمي، ناجمة من عظمي العانة في الأمام والإسك في الخلف والأسفل، يمر عبرها أوعية دموية وأعصاب. (ar)
- The obturator foramen (Latin foramen obturatum) is the large opening created by the ischium and pubis bones of the pelvis through which nerves and blood vessels pass. (en)
- O forame obturado é uma abertura (forame) existente no osso do quadril. É formado pelo ísquio e pelo púbis, que são partes desse osso. É coberto quase completamente pela membrana obturatória, que serve de inserção em ambos os lados para diversos músculos da região. Essa membrana possui uma única abertura, o canal obturatório, que permite a passagem da cavidade pélvica para a coxa do nervo obturatório e de vasos sanguíneos. (pt)
- Das Foramen obturatum („verstopftes Loch“, auch Foramen obturatorium) ist eine große Öffnung im knöchernen Becken. Es wird vom Schambein und vom Sitzbein gebildet. Das Foramen obturatum ist von einer derben Bindegewebsmembran (Membrana obturatoria), dem Musculus obturator internus und dem Musculus obturator externus weitestgehend verschlossen. Lediglich eine Öffnung für Leitungsbahnen – der Canalis obturatorius – bleibt frei, durch die der Nervus obturatorius sowie die Vena und Arteria obturatoria ziehen. (de)
- Le foramen obturé (anciennement trou ischio-pubien ou trou obturateur) est, en anatomie, l'orifice présenté par l'os coxal dans sa partie inférieure et limité par le pubis en avant, l'ischium en arrière, la branche ilio-pubienne au-dessus, la branche ischio-pubienne en dessous. Ce dernier contient entre autres entièrement la vessie (vide) qui, gonflée, déborde en hauteur du trou ischio-pubien pour devenir abdomino-pelvienne. (fr)
- Otwór zasłoniony, otwór zasłonowy (foramen obturatum, foramen obturatorium) – duży, parzysty otwór znajdujący się w obrębie kości miednicznej, w jej dolnej części, ograniczany przez kość kulszową i kość łonową. U człowieka otwór przyjmuje kształt trójkątny lub owalny. Posiada ostre brzegi, nie licząc kąta górno-bocznego, w którym znajduje się (sulcus obturatorius). W tę ostatnią przechodzi powierzchnia dolna gałęzi górnej kości łonowej (ramus superior ossis pubis). Bruzda biegnie następnie w bok, do tyłu i w górę, kończąc się na powierzchni wewnętrznej wspomnianej kości. (pl)
|
