| dbo:abstract
|
- الهوية القومية هي هوية الفرد واحساسه بالانتماء للأمة. هو الشعور بأمة متماسكة بالمجمل، ممثلة بتقاليد، ثقافة، سياسات ولغة مميزة. يُنظر إلى الهوية القومية بأنها حالة نفسية من الوعي بالاختلاف، شعور وتمييز لـ«نحن» مقابل «هم». يُنظر إلى التعبير عن الهوية القومية إيجابياً كأحد تمظهرات الوطنية من ناحية الفخر القومي أو محبة البلد. التعبير المبالغ فيه للهوية القومية والذي يروج لتفوق راسخ وطبيعي يدعى شوفينية. (ar)
- Με τον γενικό όρο εθνική ταυτότητα προσδιορίζεται ένα σύνολο στοιχείων τα οποία προσδίδουν συγκεκριμένη εθνική υπόσταση σε άτομο, άτομα ή ομάδες ατόμων. Αποτελεί τον όρο μέσω του οποίου ομάδες ή άτομα αυτοπροσδιορίζονται εθνικά. Παράγωγο στοιχείο της εθνικής ταυτότητας είναι η χρήση της για τον αυτοπροσδιορισμό ή αναπροσδιορισμό του ατόμου ή κάποιας ομάδας ατόμων. Οι εθνικές ταυτότητες, όπως και κάθε ταυτότητα, δεν αποτελούν σταθερά και αμετάβλητα στοιχεία. Πρόκειται για νοητικές κατασκευές που διαμορφώνονται σταδιακά σύμφωνα με τις εκάστοτε κοινωνικές, πολιτικές και ιστορικές συνθήκες. Ο εθνικισμός είναι μία σύγχρονη σχετικά ιδεολογία που νομιμοποιεί την πολιτική πράξη με πολιτισμικά επιχειρήματα, τα οποία αντλεί από το παρελθόν. Αυτό επιτεύχθηκε, κατά μεγάλο μέρος, μέσω της οριοθέτησης και τυποποίησης μιας ιδιαίτερης εθνικής παράδοσης, η οποία θα χρησιμοποιείτο ως αποκλειστικό, συμβολικό και παγιωμένο ιδεολογικό υπόβαθρο. Η συμβολική και ιδεολογική αυτή χρήση του παρελθόντος, που εμφανίζεται έντονα στο πλαίσιο της εμφάνισης των νέων κρατών, έχει τη μορφή του μύθου μίας κοινής καταγωγής και σύνδεσης με μία αρχική ταυτότητα και αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό του εθνικού κράτους καθώς ενισχύει και διαμορφώνει μία κοινή συνείδηση. (el)
- Nationale Identität bezeichnet eine Menge von gemeinschaftlichen Überzeugungen, Verhaltensweisen und oft auch emotionalen Bezügen, die Individuen oder Gruppen als eine Nation verbinden. Nach Benedict Anderson handelt es sich bei Nationen um „vorgestellte Gemeinschaften“ (imagined communities), weil deren Mitglieder sich aufgrund der räumlichen Trennung nicht persönlich kennen, aber in ihren Köpfen die Vorstellung von einer Gemeinschaft kreieren. Die Vorstellungen von der Nation fungieren als verbindende Elemente innerhalb der Gemeinschaft und als Bezugspunkte der kollektiven Identifikation. Insofern lässt sich nationale Identität allgemein als ein Bewusstsein oder ein Gefühl der Zugehörigkeit innerhalb einer Gemeinschaft bezeichnen, das unter dem Vorzeichen der Nation steht. Als spezieller Fall von kollektiver Identität kann nationale Identität nicht nur verbindend, sondern auch abgrenzend gegenüber anderen Gruppen bzw. Nationen wirken, wenn die in der Gemeinschaft behaupteten Ähnlichkeiten auf einer Differenz zu Außenstehenden beruhen. In dieser Hinsicht wirkt nationale Identität exklusiv und kann damit ähnliche Effekte hervorrufen wie die Anhängerschaft einer Fußballmannschaft oder einer politischen Ideologie. Es können sich jedoch auch mehrere nationale Identitäten zu transnationalen oder transkulturellen Formen von Identität verbinden, wenn beispielsweise eine französische und algerische oder eine deutsche und amerikanische Zugehörigkeit existiert. Werden die Besonderheiten einer Nation im Unterschied zu anderen Gruppierungen besonders betont und für machtpolitische Zwecke instrumentalisiert, kann die Identifikation mit der Nation in Nationalismus münden. Nationalismus ist im Unterschied zu nationaler Identität durch politische Zielsetzungen charakterisiert, etwa eine Staatsgründung, und geht in vielen Fällen mit starken Formen der Abgrenzung gegenüber anderen Gruppierungen einher, um beispielsweise einen Krieg oder eine rigide Ausländerpolitik zu legitimieren. Die Übergänge zwischen nationaler Identität und dem politisch-ideologischen Phänomen des Nationalismus sind oft fließend. (de)
- Nacia identeco estas individua sento de identeco kaj de aparteno je ŝtato aŭ nacio, sento dividata kun grupo da homoj, senrigarde de la persona stato de civitaneco. Nacia identeco ne estas denaska trajto; pluraj studoj montris ke la nacia identeco de persono estas rekta rezulto de la ĉeesto de komunaj, grupidentigaj elementoj en la ĉiutaga vivo: naciaj simboloj kaj koloroj, lingvo, aludoj kaj memorigoj pri la nacia historio kaj pri nacia konscio, kulturaj elementoj kiel muziko, kuirarto, literaturo aŭ teatro, kaj amaskomunikiloj kiel radiofonio, televido, gazetaro aŭ grupidentigaj interretaj servoj. La nacia identeco de multaj ŝtatanoj aŭ nacianoj tendencas fortiĝi se la ŝtato aŭ la nacio estas minacata milite. La senco aparteni al la nacio pliklariĝas kiam individuoj serĉas grupiĝon kun samnacianoj por protekti sin kaj lukti kontraŭ la komuna minaco. Estas kazoj kiam nacia identeco kolizias kun la persona civitana identeco: ekzemple, multaj israelaj araboj identigas sin kun araba aŭ palestina identeco, dum formale ili estas civitanoj de la ŝtato Israelo kiu estas en konflikta stato kun la Palestina Aŭtonomio kaj multaj arabaj ŝtatoj. La civitanoj de Tajvano ankaŭ havas identecan krizon: la personaj identigiloj kaj pasportoj nomas la hejmlandon "Respubliko de Ĉinio", sed pro la jardeka minaco de la Popola Respubliko de Ĉinio aŭ Kontinenta Ĉinio kontraŭ la insulo de Tajvano, signifa parto de la insulanoj pli identigas sin "tajvananoj" ol "ĉinoj". Krome kompreneble estas nemalmultaj kazoj en kiuj la nacia identeco de socia grupo estas subpremata fare de la registaro de la ŝtato en kiu la grupo vivas. Konata ekzemplo estis en Hispanio sub la aŭtoritata diktatoreco de Francisco Franco (1939-1975) kiu nuligis la oficialan rekonon de la eŭska, galega kaj kataluna lingvoj unuafoje en la historio de Hispanio, kaj deklaris la hispanan sola permesata lingvo de ŝtataj aferoj kaj de edukado, kvankam milionoj de la ŝtataj civitantoj parolis aliajn lingvojn. Pozitiva esprimiĝo de nacia identeco estas patriotismo, dum negativa esprimiĝo nomatas ŝovinismo. (eo)
- La identidad nacional se basa en una condición social, cultural y territorial. Es la identidad basada en el concepto de nación, es decir, el sentimiento de pertenencia a una colectividad histórico-cultural definida con características diversas, rasgos de cosmovisión definidos con mayor o menor localismo o universalismo (desde la cultura a la civilización), costumbres de interacción, organización social y política (particularmente, el Estado tanto si se identifica con él como si se identifica contra él). La identificación con una nación suele suponer la asunción, con distintos tipos y grados de sentimiento (amor a lo propio, odio o temor a lo ajeno, orgullo, fatalismo, victimismo entre otros) de las formas concretas que esas características toman en ella. Se da simultáneamente a otras identidades individuales o identidades colectivas basadas en cualquier otro factor (la lengua, la raza, la religión, la clase social,y más.), asumiéndolas, superponiéndolas, ignorándolas o negándolas. Suele tomar como referencia elementos explícitos tales como símbolos patrios, símbolos naturales y signos distintivos (banderas, escudos, himnos, selecciones deportivas, monedas, entre otros). Según Liah Greenfeld la identidad nacional es la «identidad fundamental» en el mundo moderno frente a otras identidades en cuanto que «se considera definidora de la esencia misma del individuo». Así Greenfeld define el término «nacionalismo» en un sentido general como el «conjunto de ideas y de sentimientos que conforman el marco conceptual de la identidad nacional». Un punto de vista semejante es el que defiende Anthony D. Smith cuando afirma, refiriéndose al nacionalismo, «que ningún otro principio dispone de la lealtad de la humanidad» —«el mundo moderno es un "mundo de naciones"»—. En cuanto a cuándo se formaron las identidades nacionales Greenfeld afirma que «la primera nación en constituirse fue Inglaterra, en el siglo XVI. Francia y Rusia se definieron en el siglo XVIII. La mayoría de las otras naciones lo hicieron en los siglos XIX y XX». Históricamente la identidad nacional es una comunidad imaginada, la forma en que se efectuó la construcción de nación por los nacionalismos del siglo XIX en los estados-nación europeos y americanos; extendida al resto del mundo por los movimientos de resistencia al imperialismo y el colonialismo, y en la segunda mitad del siglo XX por la descolonización y el tercermundismo. (es)
- National identity is a person's identity or sense of belonging to one or more states or to one or more nations. It is the sense of "a nation as a cohesive whole, as represented by distinctive traditions, culture, and language". National identity may refer to the subjective feeling one shares with a group of people about a nation, regardless of one's legal citizenship status. National identity is viewed in psychological terms as "an awareness of difference", a "feeling and recognition of 'we' and 'they'". National identity also includes the general population and diaspora of multi-ethnic states and societies that have a shared sense of common identity identical to that of a nation while being made up of several component ethnic groups. Hyphenated ethnicities are an example of the confluence of multiple ethnic and national identities within a single person or entity. As a collective phenomenon, national identity can arise as a direct result of the presence of elements from the "common points" in people's daily lives: national symbols, language, the nation's history, national consciousness, and cultural artifacts. Under the International Law a term national identity, with respect to states, is interchangeable with the term state's identity or sovereign identity of the state. State's identity by definition in related to the Constitutional name of the state used as a legal identification in international relations and an essential element of the state's . Sovereign identity of the nation also represent a common denominator for identification of the national culture or cultural identity and under the International Law any external interference into the cultural identity or cultural beliefs and traditions appears to be inadmissible. Any deprivation or external modification of the cultural national identity seems to violate the basic collective human rights. The expression of one's national identity seen in a positive light is patriotism which is characterized by national pride and positive emotion of love for one's country. The extreme expression of national identity is chauvinism, which refers to the firm belief in the country's superiority and extreme loyalty toward one's country. (en)
- Identitas nasional adalah identitas atau rasa memiliki seseorang terhadap suatu negara atau suatu bangsa. Ini adalah pengertian "suatu bangsa sebagai satu kesatuan yang utuh, yang diwakili oleh tradisi, budaya, dan bahasa yang khas." Identitas nasional dapat merujuk pada perasaan subjektif yang dimiliki seseorang dengan sekelompok orang tentang suatu bangsa, terlepas dari status kewarganegaraan hukum seseorang. Identitas nasional dipandang dalam istilah psikologis sebagai "kesadaran akan perbedaan", "perasaan dan pengakuan 'kita' dan 'mereka'". Sebagai fenomena kolektif, identitas nasional dapat muncul sebagai akibat langsung dari kehadiran unsur-unsur dari "titik-titik bersama" dalam kehidupan sehari-hari masyarakat: , bahasa, sejarah bangsa, , dan artefak budaya. Ekspresi identitas nasional seseorang dilihat secara positif adalah patriotisme yang ditandai dengan kebanggaan nasional dan emosi positif cinta tanah air. Ekspresi ekstrem dari identitas nasional adalah chauvinisme, yang mengacu pada keyakinan kuat pada keunggulan negara dan kesetiaan ekstrem terhadap negaranya. (in)
- L'expression « identité nationale », dont l'utilisation est devenue assez courante à partir des années 1980, a connu une certaine vogue en France dans la première décennie du XXIe siècle. Elle a été et reste la source de nombreuses controverses, témoignant à la fois du flou de sa définition et de son usage souvent équivoque, qui en font, selon la formule de deux sociologues britanniques, « un des concepts les plus discutés mais les moins compris de la fin du XXe siècle ». (fr)
- ナショナル・アイデンティティー（英語: National identity）あるいは国民意識とは、国民としての自己認識のことをさす。アイデンティティーは、他者と比較しなければみえてくるものではなく、ナショナル・アイデンティティーの場合、他者とは外国や他文明のことを指す。 (ja)
- 국민 정체성(National identity,國民正體性)은 한 개인이 특정 국민에 소속된다는 정체성이다. 다민족 국가에서는 국민 정체성과 민족 정체성이 충돌을 빚기 쉬운데 특히 자신들의 문화를 지원받지 못하고 차별받는 민족의 경우 그러하다. (ko)
- Tożsamość narodowa – poczucie odrębności wobec innych narodów kształtowane przez czynniki narodowotwórcze takie jak: symbole narodowe, język, barwy narodowe, religię, świadomość pochodzenia, historia narodu, świadomość narodowa, więzy krwi, stosunek do dziedzictwa kulturowego, kultura, terytorium, charakter narodowy. Największy wpływ na charakter narodu wywierają elity, czyli: pisarze, historycy, etnografowie, artyści i uczeni oraz ośrodki ich działania: uniwersytety, placówki badawcze, stowarzyszenia kulturalne, towarzystwa naukowe Poczucie tożsamości narodowej szczególnie ujawnia się w sytuacjach kryzysowych, gdy potrzebne jest wspólne działanie na rzecz ogólnie pojętego dobra narodu, na przykład planowanie powstań narodowych. (pl)
- Nationale identiteit is de collectieve identificatie met de natiestaat. De nationale identiteit is onderdeel van de sociale identiteit. Benedict Anderson spreekt over naties als verbeelde gemeenschappen omdat men elkaar nooit allemaal persoonlijk kan kennen, maar er onderling wel een binding gevoeld wordt. stelt dan ook dat de nationale identiteit niet aangeboren is, maar dat er sprake is van culturele representatie. Daartoe worden verhalen gebruikt waarmee men zich kan identificeren, wat tot uiting komt in nationale geschiedenissen, , onderwijs en de media, maar ook in wat Eric Hobsbawm en uitgevonden tradities noemen. Het proces werd versterkt door de die plaatsvond door de verspreiding van een standaardtaal, een standaardtijd en omgangsvormen en levensstijlen die nog wel variëren met de sociale rol, maar niet meer streekgebonden zijn. De noodzaak voor een nationale identiteit ontstond aan het einde van de achttiende eeuw bij de overgang van traditioneel gezag naar rationeel-legaal gezag. De macht kon niet langer gelegitimeerd worden door gewoontes en gebruiken. Om de bevolking te kunnen mobiliseren voor het nationaal belang, werd de nadruk gelegd bij de onderlinge overeenkomsten, continuïteit en uniciteit. Terwijl daarmee de sociale cohesie bevorderd kan worden, kan het tegelijkertijd tot gevolg hebben en soms ook extreem nationalisme. Na de Tweede Wereldoorlog leek in West-Europa de nationale identiteit op de achtergrond te raken. Door de mondialisering en de internationalisering waarbij functies en taken worden overgenomen van nationale overheden leek dit verder te vervagen. Dat bracht echter de paradox van de nationale identiteit. Deze bestaat er uit dat men juist door die vervaging een behoefte voelt om de inhoud en betekenis van de nationale identiteit te onderzoeken, wat het regionalisme versterkt. Migratie en de vestiging van minderheden op het eigen grondgebied droegen daar aan bij. Reacties daarop bestonden uit het verhinderen van vestiging, verjaging en zelfs etnische zuivering. Bij dit laatste is er meestal sprake van extreme vormen van etnisch nationalisme. In andere gevallen was er wel sprake van aanvaarding, maar werden burgerrechten ontzegd. In landen met een sterk cultuurnationalisme werd wel gekozen voor culturele assimilatie, waarbij immigranten en minderheidsgroepen door integratie geabsorbeerd worden in de gevestigde gemeenschap. Een andere benadering is multiculturalisme waarbij men uitgaat van gelijkheid van verschillende culturele gemeenschappen. Dit is mogelijk bij staatsnationalisme waarbij men wel voldoende op de hoogte moet zijn van de wetgeving, gewoontes en normen van de staat om als volledig staatsburger mee te tellen, maar niet de etniciteit of cultuur hoeft te delen van de meerderheid. Daarbij komt de vraag op of een bovenstatelijke identiteitsvorming mogelijk is en of deze organisch van onder af moet groeien of dat deze ook van bovenaf gestuurd kan worden. (nl)
- Con identità nazionale si indica quel senso di appartenenza derivato dalla nazionalità, ossia quando un gruppo di persone preferisce cooperare, parlare e costruire legami sociali più volentieri tra di loro che tra altre persone esterne a questo gruppo. Riconoscersi all'interno di questo gruppo consiste nell'avere un'identità "nazionale". La creazione di gruppi sempre più grossi che si riconoscevano in un'unica identità nazionale favorì la costituzione di alcune nazioni. (it)
- Identidade nacional é o conceito que indica a condição social de um indivíduo e que sintetiza um conjunto de sentimentos patrióticos, os quais o fazem sentir-se identificado e de fazer parte integrante de uma ou mais nações e com suas culturas. Esse conceito começa a ser definido somente a partir do século XVIII, e se consolida no século XIX, por não haver, antes disso, a concepção de nação propriamente dita. Ela é construída por meio de uma autodescrição da cultura patrimonial de uma sociedade, que se pode apresentar a partir de uma consciência de unidade identitária ou como forma de alteridade, buscando demonstrar a diferença com relação à população de outros países. Isso, ao nível das estruturas sociais, das manifestações culturais (baseados na língua, nos hábitos e dos valores, modelos de virtudes nacionais, na série de heróis, nos monumentos, no folclore, na paisagem ) nos seu símbolos nacionais (no hino, na bandeira, etc.), mas também numa ideia de um passado comum. Segundo José Luiz Fiorin, há dois princípios que regem as culturas, princípios esses, que se definem pela exclusão e pela participação. A exclusão se manifesta por meio da triagem e segregação dos indivíduos, já a participação promove a heterogeneidade e a .O convívio social promove a assimilação da identidade do grupo, além de sua veiculação pela mídia, tradições e mitologia. Identidades são criações, por isso são frágeis, suscetíveis a distorções, simplificações e interpretações variando entre os indivíduos e naturalmente entre os próprios estudiosos sobre o tema. (pt)
- Национа́льная иденти́чность или национа́льное самосозна́ние — одна из составляющих идентичности человека, связанная с ощущаемой им принадлежностью к определённому этносу или нации. Национальная идентичность — это чувство «нации как связного целого, представленного уникальными традициями, культурой и языком». Национальная идентичность не тождественна понятиям национальности или гражданства, хотя они могут быть факторами, оказывающими на неё сильное влияние. Национальная идентичность не является прирождённой чертой. Она проистекает из приобретённого осознания общности культуры, истории, языка с определённой группой людей. К этому может добавиться чувство принадлежности к определённому государству, приверженность его государственной идентичности, национальной идее и государственным символам. Национальная идентичность может быть многоуровневой и сложносоставной. У малых народов, не имеющих собственной государственности, нередко имеет место национальная идентичность, комбинирующая региональную этнокультурную идентичность с более широкой национальной идентичностью, связанной с политической нацией и государством. Национальную идентичность мигрантов может определять как их происхождение, так и самоидентификация с их новым государством и его культурной средой. На определённых этапах развития в рамках одной и той же этнокультурной группы могут конкурировать несколько проектов национальной идентичности. Примером может служить соперничество носителей малороссийской идентичности и носителей украинства на малороссийских землях Российской империи. В некоторых контекстах понятие «национальная идентичность» употребляется в отрыве от индивида, как некая совокупность черт и установок, присущих целой группе людей. Позитивное и конструктивное выражение чувства, связанного с собственной национальной идентичностью, называется патриотизмом, негативное и гипертрофированное — национализмом и шовинизмом. (ru)
- 國族認同（英語：National Identity，又稱為國家認同、民族認同，又可稱為「國家身分」、「民族身分」、「國族身分」），是個人對於國家、國族或民族的歸屬感或認同感，是民族主義的重要成份。這是種將國族視為一凝聚整體的觀念，通常以一個國家或民族獨特的傳統、文化、語言和政治作為代表。國族認同也可以指自己與另一群分享同一個國族的主觀感覺，無論該人的法律公民地位為何，例如在日朝鮮人在法律地位上是日本公民，也不具備朝鮮公民的身分，但這不妨礙在日朝鮮人以朝鮮做為自己的國族認同。國族認同被視為是心理學詞彙，用來表示「差異之覺察」、「『我群』與『他者』的認知與感覺」。 國族認同的積極表現是愛國主義，其特徵是對於自身所屬國族的驕傲感和對自身所屬國族的積極熱愛情緒。國族認同的極端表現則是沙文主義（例如第一次世界大战时期的泛日耳曼主义和泛斯拉夫主义），其特徵是堅信自身所屬國族具有優越性以及極端忠誠於自身所屬國族。 (zh)
- Націона́льна іденти́чність — це персональна ідентичність або відчуття належності до певної держави чи нації. Це сенс «нації як цілісного цілого, представленої самобутніми традиціями, культурою та мовою». Національна ідентичність може означати суб'єктивне відчуття, яке людина поділяє з групою людей про націю, незалежно від законного статусу громадянства. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الهوية القومية هي هوية الفرد واحساسه بالانتماء للأمة. هو الشعور بأمة متماسكة بالمجمل، ممثلة بتقاليد، ثقافة، سياسات ولغة مميزة. يُنظر إلى الهوية القومية بأنها حالة نفسية من الوعي بالاختلاف، شعور وتمييز لـ«نحن» مقابل «هم». يُنظر إلى التعبير عن الهوية القومية إيجابياً كأحد تمظهرات الوطنية من ناحية الفخر القومي أو محبة البلد. التعبير المبالغ فيه للهوية القومية والذي يروج لتفوق راسخ وطبيعي يدعى شوفينية. (ar)
- L'expression « identité nationale », dont l'utilisation est devenue assez courante à partir des années 1980, a connu une certaine vogue en France dans la première décennie du XXIe siècle. Elle a été et reste la source de nombreuses controverses, témoignant à la fois du flou de sa définition et de son usage souvent équivoque, qui en font, selon la formule de deux sociologues britanniques, « un des concepts les plus discutés mais les moins compris de la fin du XXe siècle ». (fr)
- ナショナル・アイデンティティー（英語: National identity）あるいは国民意識とは、国民としての自己認識のことをさす。アイデンティティーは、他者と比較しなければみえてくるものではなく、ナショナル・アイデンティティーの場合、他者とは外国や他文明のことを指す。 (ja)
- 국민 정체성(National identity,國民正體性)은 한 개인이 특정 국민에 소속된다는 정체성이다. 다민족 국가에서는 국민 정체성과 민족 정체성이 충돌을 빚기 쉬운데 특히 자신들의 문화를 지원받지 못하고 차별받는 민족의 경우 그러하다. (ko)
- Con identità nazionale si indica quel senso di appartenenza derivato dalla nazionalità, ossia quando un gruppo di persone preferisce cooperare, parlare e costruire legami sociali più volentieri tra di loro che tra altre persone esterne a questo gruppo. Riconoscersi all'interno di questo gruppo consiste nell'avere un'identità "nazionale". La creazione di gruppi sempre più grossi che si riconoscevano in un'unica identità nazionale favorì la costituzione di alcune nazioni. (it)
- 國族認同（英語：National Identity，又稱為國家認同、民族認同，又可稱為「國家身分」、「民族身分」、「國族身分」），是個人對於國家、國族或民族的歸屬感或認同感，是民族主義的重要成份。這是種將國族視為一凝聚整體的觀念，通常以一個國家或民族獨特的傳統、文化、語言和政治作為代表。國族認同也可以指自己與另一群分享同一個國族的主觀感覺，無論該人的法律公民地位為何，例如在日朝鮮人在法律地位上是日本公民，也不具備朝鮮公民的身分，但這不妨礙在日朝鮮人以朝鮮做為自己的國族認同。國族認同被視為是心理學詞彙，用來表示「差異之覺察」、「『我群』與『他者』的認知與感覺」。 國族認同的積極表現是愛國主義，其特徵是對於自身所屬國族的驕傲感和對自身所屬國族的積極熱愛情緒。國族認同的極端表現則是沙文主義（例如第一次世界大战时期的泛日耳曼主义和泛斯拉夫主义），其特徵是堅信自身所屬國族具有優越性以及極端忠誠於自身所屬國族。 (zh)
- Націона́льна іденти́чність — це персональна ідентичність або відчуття належності до певної держави чи нації. Це сенс «нації як цілісного цілого, представленої самобутніми традиціями, культурою та мовою». Національна ідентичність може означати суб'єктивне відчуття, яке людина поділяє з групою людей про націю, незалежно від законного статусу громадянства. (uk)
- Nationale Identität bezeichnet eine Menge von gemeinschaftlichen Überzeugungen, Verhaltensweisen und oft auch emotionalen Bezügen, die Individuen oder Gruppen als eine Nation verbinden. Nach Benedict Anderson handelt es sich bei Nationen um „vorgestellte Gemeinschaften“ (imagined communities), weil deren Mitglieder sich aufgrund der räumlichen Trennung nicht persönlich kennen, aber in ihren Köpfen die Vorstellung von einer Gemeinschaft kreieren. Die Vorstellungen von der Nation fungieren als verbindende Elemente innerhalb der Gemeinschaft und als Bezugspunkte der kollektiven Identifikation. Insofern lässt sich nationale Identität allgemein als ein Bewusstsein oder ein Gefühl der Zugehörigkeit innerhalb einer Gemeinschaft bezeichnen, das unter dem Vorzeichen der Nation steht. (de)
- Με τον γενικό όρο εθνική ταυτότητα προσδιορίζεται ένα σύνολο στοιχείων τα οποία προσδίδουν συγκεκριμένη εθνική υπόσταση σε άτομο, άτομα ή ομάδες ατόμων. Αποτελεί τον όρο μέσω του οποίου ομάδες ή άτομα αυτοπροσδιορίζονται εθνικά. Παράγωγο στοιχείο της εθνικής ταυτότητας είναι η χρήση της για τον αυτοπροσδιορισμό ή αναπροσδιορισμό του ατόμου ή κάποιας ομάδας ατόμων. Οι εθνικές ταυτότητες, όπως και κάθε ταυτότητα, δεν αποτελούν σταθερά και αμετάβλητα στοιχεία. Πρόκειται για νοητικές κατασκευές που διαμορφώνονται σταδιακά σύμφωνα με τις εκάστοτε κοινωνικές, πολιτικές και ιστορικές συνθήκες. (el)
- Nacia identeco estas individua sento de identeco kaj de aparteno je ŝtato aŭ nacio, sento dividata kun grupo da homoj, senrigarde de la persona stato de civitaneco. Nacia identeco ne estas denaska trajto; pluraj studoj montris ke la nacia identeco de persono estas rekta rezulto de la ĉeesto de komunaj, grupidentigaj elementoj en la ĉiutaga vivo: naciaj simboloj kaj koloroj, lingvo, aludoj kaj memorigoj pri la nacia historio kaj pri nacia konscio, kulturaj elementoj kiel muziko, kuirarto, literaturo aŭ teatro, kaj amaskomunikiloj kiel radiofonio, televido, gazetaro aŭ grupidentigaj interretaj servoj. (eo)
- La identidad nacional se basa en una condición social, cultural y territorial. Es la identidad basada en el concepto de nación, es decir, el sentimiento de pertenencia a una colectividad histórico-cultural definida con características diversas, rasgos de cosmovisión definidos con mayor o menor localismo o universalismo (desde la cultura a la civilización), costumbres de interacción, organización social y política (particularmente, el Estado tanto si se identifica con él como si se identifica contra él). La identificación con una nación suele suponer la asunción, con distintos tipos y grados de sentimiento (amor a lo propio, odio o temor a lo ajeno, orgullo, fatalismo, victimismo entre otros) de las formas concretas que esas características toman en ella. Se da simultáneamente a otras ident (es)
- National identity is a person's identity or sense of belonging to one or more states or to one or more nations. It is the sense of "a nation as a cohesive whole, as represented by distinctive traditions, culture, and language". National identity may refer to the subjective feeling one shares with a group of people about a nation, regardless of one's legal citizenship status. National identity is viewed in psychological terms as "an awareness of difference", a "feeling and recognition of 'we' and 'they'". National identity also includes the general population and diaspora of multi-ethnic states and societies that have a shared sense of common identity identical to that of a nation while being made up of several component ethnic groups. Hyphenated ethnicities are an example of the confluence (en)
- Identitas nasional adalah identitas atau rasa memiliki seseorang terhadap suatu negara atau suatu bangsa. Ini adalah pengertian "suatu bangsa sebagai satu kesatuan yang utuh, yang diwakili oleh tradisi, budaya, dan bahasa yang khas." Identitas nasional dapat merujuk pada perasaan subjektif yang dimiliki seseorang dengan sekelompok orang tentang suatu bangsa, terlepas dari status kewarganegaraan hukum seseorang. Identitas nasional dipandang dalam istilah psikologis sebagai "kesadaran akan perbedaan", "perasaan dan pengakuan 'kita' dan 'mereka'". (in)
- Nationale identiteit is de collectieve identificatie met de natiestaat. De nationale identiteit is onderdeel van de sociale identiteit. Benedict Anderson spreekt over naties als verbeelde gemeenschappen omdat men elkaar nooit allemaal persoonlijk kan kennen, maar er onderling wel een binding gevoeld wordt. stelt dan ook dat de nationale identiteit niet aangeboren is, maar dat er sprake is van culturele representatie. Daartoe worden verhalen gebruikt waarmee men zich kan identificeren, wat tot uiting komt in nationale geschiedenissen, , onderwijs en de media, maar ook in wat Eric Hobsbawm en uitgevonden tradities noemen. Het proces werd versterkt door de die plaatsvond door de verspreiding van een standaardtaal, een standaardtijd en omgangsvormen en levensstijlen die nog wel variëren met (nl)
- Tożsamość narodowa – poczucie odrębności wobec innych narodów kształtowane przez czynniki narodowotwórcze takie jak: symbole narodowe, język, barwy narodowe, religię, świadomość pochodzenia, historia narodu, świadomość narodowa, więzy krwi, stosunek do dziedzictwa kulturowego, kultura, terytorium, charakter narodowy. Największy wpływ na charakter narodu wywierają elity, czyli: pisarze, historycy, etnografowie, artyści i uczeni oraz ośrodki ich działania: uniwersytety, placówki badawcze, stowarzyszenia kulturalne, towarzystwa naukowe (pl)
- Национа́льная иденти́чность или национа́льное самосозна́ние — одна из составляющих идентичности человека, связанная с ощущаемой им принадлежностью к определённому этносу или нации. Национальная идентичность — это чувство «нации как связного целого, представленного уникальными традициями, культурой и языком». Национальная идентичность не тождественна понятиям национальности или гражданства, хотя они могут быть факторами, оказывающими на неё сильное влияние. (ru)
- Identidade nacional é o conceito que indica a condição social de um indivíduo e que sintetiza um conjunto de sentimentos patrióticos, os quais o fazem sentir-se identificado e de fazer parte integrante de uma ou mais nações e com suas culturas. Esse conceito começa a ser definido somente a partir do século XVIII, e se consolida no século XIX, por não haver, antes disso, a concepção de nação propriamente dita. (pt)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
