| dbo:abstract
|
- La nasalització és un fenomen fonètic que afecta tant a les vocals com a les consonants i que consisteix a articular el so deixant sortir alhora l'aire pel nas i per la boca. Hi ha sons que són sempre nasals, com [m], mentre que d'altres tenen una variant nasalitzada i una sense nasalitzar. La variant nasalitzada s'indica amb un diacrític ~ sobre el signe de l'AFI. Hi ha llengües amb vocals nasals en contrast amb les seves corresponents vocals orals, com en francès, portuguès, bretó, polonès. En altres llengües, com el català, només hi ha vocals orals. (ca)
- الغن هو إصدار الغنة وهي صفة صوت له رنين في الخيشوم، تتبع حرفي النون والميم عند تحقق بعض الحالات لأحكام التجويد. يخرج صوت الغنة من مخرج الخيشوم وهو المنطقة التي تلي الأنف مباشرة إلى الداخل. بحيث لو أغلقت أنفك ونطقت النون أو الميم لاختفت الغنة وهو صوت مستمر يشبه الأنين زمنه حركتان (الحركة الواحدة هي المقدار الزمني الذي يحتاجه الشخص الطبيعي لبسط أحد أصابعه أو قبضه سريعا ويستغرق ربع أو ثلث الثانية فقط) أماكن وجوب الغنة في القرآن الكريم: 1.
* في الميم والنون المشددتين. 2.
* عند وجود حكم الإخفاء. 3.
* عند وجود حكم الإقلاب. 4.
* عند وجود حكم إدغام بغنة. تلك المواضع الأربعة على رواية حفص عن عاصم. من الملاحظ عند أهل الصنعة أن الغنة تخرج من التجويف الأنفي الداخلي، غير أن صوتها يتسرب من مكانين، ألا وهما الأنف والفم، فلو نطق القارئ الغنة وأغلق الأنف لتسرب الصوت من الفم واختنق. ولو أغلق الفم عند النطق بالغنة لتولدت الميم وغنتها تتسرب من الأنف. والتجربة خير برهان على ذلك. الفرق بين النون والغنة أن النون حرف والغنة ليست بحرف بل هي صفة. والنون حرف دائم الترقيق وأما الغنة المحضة فإنها قابلة للترقيق والتفخيم. (ar)
- Nazalizace je způsob obměny výslovnosti hlásek, které se vysloví se spuštěným měkkým patrem, čímž je umožněno proudění vzduchu nosní dutinou (lat. nasum = nos). Při tom dochází k rezonanci nosní dutiny. Při přepisu výslovnosti se v mezinárodní fonetické abecedě označuje vlnovkou nad symbolem odpovídající hlásky, např. nazalizované [e] se zapisuje [ẽ]. Nazalizované hlásky se řadí mezi nazální hlásky (nosovky), kam patří i další hlásky – např. [m], [n], které nejsou obměnou výslovnosti jiné hlásky (typu a > ã). Nosovky se dělí na:
* nazální samohlásky
* nazální souhlásky (cs)
- Fonetikan, sudurkaritzea hots bat ahosabai biguna behean dagoenean ahoskatzea da; hori dela eta, airea, ahotik ez ezik, sudurretik ere irteten da. Hots sudurkaririk ezagunena [n] da. Batzuetan sudurkaritzea beste hots bat ahoskatzerakoan gertatzen da. Horrela sortzen dira, adibidez, gaur egun zubereran oraindik bizirik dirauten bokal sudurkariak. Nazioarteko Alfabeto Fonetikoan, sudurkaritasuna tilde (~) baten bidez markatzen da sudurkarituriko hotsaren gainean. [ã], [a] sudurkaritzearen baliokidea da, eta [ṽ], [v]-rena. Ikur zenbait ere erabiliak dira kontsonante sudurkari batzuentzat, hurrengo herskariak kasu: [m], [n], [ɲ], [ŋ], etab. Jakin behar da ere, bokalen sudurkaritzeak, bai artikulatorioki eta baita akustikoki ere, bereizgarri bat baino gehiago dituela. Adibidez, [ã] soinua ahoskatzean, ahosabai bigunaren behatzearekin batera, mihiaren toki aldatzea gertatzen da [a]ren ohiko kokapenarekin alderatuta. Bokal sudurkariak frantsesez, bretainieraz, portugesez edo polonieraz aurki daitezke. Euskaraz atzemaiten dira ere zubereran, erronkerian eta bizkaiera zaharrean. Kasu zenbaitetan, bokalak sudurkaritze maila desberdinekin atzemaiten ahal dira. Adibidez, ingelesez bokalen sudurkaritze maila aldatzen ahal da, baina ezaugarri fonetiko honek ez ditu item lexikoak bereizten (ingelesean ez da bokal sudurkari eta ahokarien arteko oposaketarik, sudurkaritze fonetikoa baino ez). Fonologikoki, kasu gehienetan, bokal sudurkarien eta bokal ahokarien arteko oposaketa kategorikoa da. Kontsonante sudurkariak, (adibidez [m], [n], [ɲ], [ŋ], etab.) ez dira sudurkarituak deituak, ez direlako dagokien soinu ahokariari gehituriko bigarren mailako ahoskatzeak. Hau da, ahoskatze modu bat da zeinetan airea sudurretik aske pasatzen den, aire-emaria ahoan eragotzia den bitartean. Horregatik herskari sudurkariak ere deituak dira. Kontsonante sudurkarituak ere atzemaiten ahal dira, hau da, haien ahoskerari sudurkaritasuna gehitzen zaien kontsonanteak. Horiek kontsonante ahokariekin oposizioan daude. Adibidez:
* Hego arabiar hizkuntza moderno batzuek kontsonante igurzkari sudurkarituak dituzte, [z̃] adibidez, [n] eta [z]-ren aldibereko igorpena diruditenak.
* Mandarineraz r notatutako hotsak historia berezia du (adibidez, japonierak [z] eta [n] mailegatu zituen) eta seguru aski antzinako igurzkari sudurkaritutik eratorria da, kontsonante igurzkari sudurkaritu ahostuna [ʝ̃] izaiten ahal da.
* Hupan maiz gertatzen da mihia ahosabaiarekin erabat kontaktuan ez egotea [ŋ] kontsonantearen artikulazioan zehar, eta horrek hurbilkari belar sudurkaritua [ɰ̃] ebakitzea eragiten du. Fenomeno hau hizkuntza atabaskarren [j̃] kontsonante sudurkariaren garapenaren antzekoa da.
* Umbundu hizkuntzan, [ṽ] fonema [w̃]-rekin oposaketan dago, eta seguru aski benetako igurzkaria da hurbilkaria baino. Ahozko igurzkari sudurkarituetaz gain, badira benetako igurzkari sudurkariak ere, igurzkari narealak deituak izan direnak, batzuetan fonazio akatsak dituzten pertsonek ekoizten dituztenak. Kontsonante mota hauetan, igurzkarien ezaugarri diren aire-emariaren turbulentziak ez dira ahoan sortzen, baizik eta sudur-barrunbetan. Nazioarteko Alfabeto Fonetiko hedatuak bi diakritikoren konbinazioaren bidez irudikatzen du, tilde eta dieresi baten bidez alegia: [n͋] igurzkari nareal hobikaria da, ahoko aire-emari gabea, eta [v͋], [v] igurzkari ahokariaren baliokidea aldi bereko igurtzi narealarekin.
* (eu)
- En phonétique, la nasalisation est la production d'un son alors que le voile du palais est abaissé, de telle sorte que de l'air puisse s'échapper par le nez durant la production d'un son (pour un exemple sur les voyelles nasales du français, voir). Le phénomène peut être décrit comme si un son [n] (ou plus précisément, une résonance nasale qui se superpose aux autres caractéristiques du son produit et qui ne possède pas de qualité consonantique particulière, caractéristiques pouvant être vocaliques ou consonantiques) était produit simultanément à l'articulation orale. Dans l'alphabet phonétique international, la nasalisation est indiquée par la présence d'un tilde au-dessus du symbole du son à nasaliser, ou par des symboles uniques pour certaines consonnes nasales (occlusives [m], [n], [ɲ], [ŋ], etc.) : [ã] est l'équivalent nasalisé de [a], et [ṽ] est celui de [v]. Il est aussi important de noter que phonétiquement, la nasalité des voyelles peut comporter plus d'un indice articulatoire ou acoustique (par exemple, en français, la position de la langue qui change légèrement entre [a] et [ã] en plus de l'abaissement du voile du palais). Certains sons nasaux sont les voyelles nasales que l'on trouve en français, en portugais, en breton, en polonais etc. Dans quelques cas, on peut rencontrer des voyelles avec plusieurs degrés de nasalité, tout dépendant du statut phonologique de ces voyelles dans la langue (voir voyelle nasale, phonologie). Par exemple, en anglais, le degré de nasalité sur les voyelles est variable, mais cette propriété phonétique vocalique ne sert pas à distinguer des items lexicaux (il n'y a pas d'opposition entre les voyelles nasales et orales en anglais, seulement de la nasalisation phonétique). En termes phonologiques, dans la plupart des cas, l'opposition entre voyelles nasales et orales est catégorique. Les consonnes nasales (par exemple [m], [n], [ɲ], [ŋ], etc.) ne sont pas dites nasalisées puisqu'il s'agit non d'une articulation surajoutée au son oral correspondant mais d'un mode d'articulation par blocage du flux d'air au niveau de la bouche, alors que son passage par le nez est libre. On parle donc aussi d'occlusives nasales. Il existe également des consonnes nasalisées, ; elles possèdent un mode d'articulation principal auquel s'ajoute le mode nasal, qui contrastent avec les consonnes purement orales. Par exemple :
* Certaines des langues sudarabiques modernes possèdent des consonnes fricatives nasalisées, telles que [z̃], dont le son ressemble à l'émission simultanée de [n] et [z].
* Le son noté r en mandarin a une histoire singulière (par exemple, le japonais l'a emprunté à la fois comme [z] et [n]) et dérive probablement d'une ancienne fricative nasalisée, peut-être une consonne fricative palatale voisée nasalisée [ʝ̃].
* En hupa, il est fréquent que la langue ne soit pas complètement en contact avec le palais lors de l'articulation, de la consonne [ŋ], ce qui entraîne l'émission d'une spirante vélaire nasalisée [ɰ̃]. Ce phénomène s'apparente à la consonne nasalisée [j̃] d'autres langues athapascanes.
* En umbundu, le phonème [ṽ] contraste avec [w̃], et il s'agit probablement d'une véritable fricative plutôt que d'une spirante. En dehors des fricatives orales nasalisées, il existe de vraies fricatives nasales, dénommées fricatives naréales, qui sont parfois émises par des personnes ayant des défauts de phonation. Pour ce type de consonnes, la turbulence du flux d'air qui caractérise les fricatives est produit non pas dans la bouche mais dans les cavités nasales. L'alphabet phonétique international étendu les note par deux diacritiques combinés, un tilde et un tréma : [n͋] est une fricative naréale alvéolaire, sans flux d'air buccal, alors que [v͋] est une fricative orale (un [v]) avec frication naréale simultanée. (fr)
- La nasalización es un proceso fonético por el cual un sonido que normalmente es oral se pronuncia con el velo del paladar bajado, de manera que, en mayor o menor medida, el aire también escapa a través de la nariz. En el Alfabeto Fonético Internacional un sonido nasalizado se indica mediante una virgulilla (~) sobre el sonido nasalizado: /ã/, /æ̃/, /ʌ̃/, /ɒ̃/ /ẽ/, /ɛ̃/, /œ̃/, /ə̃/, /õ/, /ɔ̃/, /ɤ̃/, /ĩ/, /ɨ̃/, /ɯ̃/, /ũ/ . En el alfabeto fonético americanista se empleó un diacrítico diferente (ogonek): /ą/, /ę/, /į/, /ǫ/, /ų/, etc. Nótese que la nasalización puede ser un proceso asimilatorio que no crea distinción fonológica o bien ser un fonema más del idioma. Así, en francés, hay vocales nasales que contrastan con no nasales (distinción entre bon y beau, donde contrasta el rasgo [+nasal] de bon), por lo cual son fonemas distintos. En castellano, en cambio, la nasalización en sílaba trabada con consonantes nasales (como manta) es un proceso asimilativo del rasgo nasal y no existe oposición entre un sonido [a] no nasal y un sonido [ã] nasal (distribución complementaria, es decir, donde aparece [ã] no aparece [a]). En ciertas variedades de esta lengua, como por ejemplo andaluzas o caribeñas, la nasalidad adquiere relevancia fonológica, dado que al contrario de lo que sucede en la mayoría de las demás variedades, la consonante [n] en posición implosiva tiende a "perderse". De esta forma, las palabras "están" [eh'tã] y "está" [eh'ta] pasan a ser pares mínimos. Estas variedades tienen por lo tanto un sistema fonológico vocálico más complejo y extenso que muchas otras.En portugués la nasalización se usa únicamente sobre la vocal "a" (siendo representada como [ã]) para nasalizar su acento original, en algunas palabras y sílabas como: ção, en español; ción -de información, "informação", "tradução" etc., y ão, en español; "o", -de no y -son; "não" y "são". En el español, la virgulilla es usada para nasalizar la "n", transformándola en la "ñ" y que es apodada como la "eñe", "tilde de la n", "virgulilla de la n" o la "n nasalizada". La "ñ" está reconocida como una letra del alfabeto latino por la RAE. Asimismo, hay consonantes nasalizadas (diferentes a las consonantes nasales, como /m/ o /n/, que son puramente nasales, no sale aire por la boca) que contrastan con otras consonantes puramente orales. Por ejemplo, algunos idiomas arábigos meridionales tienen fricativas nasalizadas, como [z̃]. La virgulilla se usa para indicar fonemas completamente nasalizados, aunque también existen prenasalizadas (ⁿX) y postnasalizadas (Xⁿ, relajación nasal). (es)
- In phonetics, nasalization (or nasalisation) is the production of a sound while the velum is lowered, so that some air escapes through the nose during the production of the sound by the mouth. An archetypal nasal sound is [n]. In the International Phonetic Alphabet, nasalization is indicated by printing a tilde diacritic U+0303 ◌̃ COMBINING TILDE above the symbol for the sound to be nasalized: [ã] is the nasalized equivalent of [a], and [ṽ] is the nasalized equivalent of [v]. A subscript diacritic [ą], called an ogonek or nosinė, is sometimes seen, especially when the vowel bears tone marks that would interfere with the superscript tilde. For example, [ą̄ ą́ ą̀ ą̂ ą̌] are more legible in most fonts than [ã̄ ã́ ã̀ ã̂ ã̌]. (en)
- Dalam ilmu fonetika, penyengauan atau nasalisasi merupakan suatu proses penghasilan suara saat velum digerakkan ke bawah, jadi beberapa aliran udara keluar melalui hidung saat bagian artikulasi lain (selain saluran hidung) mengalami produksi suara. Suara sengauan arketipal yang terjadi karena proses ini biasanya adalah [n]. Dalam Alfabet Fonetik Internasional, penyengauan diindikasikan oleh diakritik tilda U+0303 ◌̃ combining tilde (HTML: ̃) yang ditulis diatas huruf untuk menunjukkan suara yang mengalami penyengauan, sebagai contoh, [ã] merupakan [a] yang mengalami penyengauan, dan [ṽ] merupakan [v] yang mengalami penyengauan. Diakritik subskrip [ą], yang biasa dipanggil sebagai ogonek atau nosinė, biasanya digunakan untuk mengindikasikan penyengauan saat sebuah vokal memiliki tanda nada yang akan memudahkan pembaca dalam memahami nada dan penyengauan dalam vokal tersebut. Sebagai contoh, [ą̄ ą́ ą̀ ą̂ ą̌] lebih dapat dilihat dengan benar pada kebanyakan font daripada [ã̄ ã́ ã̀ ã̂ ã̌]. (in)
- 비음화(鼻音化)는 닿소리가 가까운 비음으로 변하는 현상이다. 즉 자음의 조음점이 코와 가까워지는 현상을 의미한다. 영어에서는 p와 b가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 m으로 바뀌고, t와 d가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 n으로 바뀌고, k와 ɡ가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 ŋ으로 바뀐다. 한국어에서도 일어난다. 예시: 밥물→[밤물], 뒷날→[뒨날], 먹물→[멍물] (ko)
- 鼻音化（びおんか）とは、鼻音以外の音を調音しているときに、口蓋帆が下がって呼気が同時に鼻腔へも抜けることをいう。 (ja)
- Nasalisatie, waarbij de neusklinkers ontstaan, is een fonologisch proces, dat optreedt door de huig te laten zakken en de lucht grotendeels door de neus te laten gaan. Hierdoor ontstaan zogenaamde 'neusklanken' ofwel nasaliteit.Nasale klanken zijn vooral bekend vanuit het Frans. "Un bon vin blanc" geeft alle neusklanken uit het Frans weer. Minder bekend is dat talen als Hindi, Pools, Portugees en Bretons ook nasale klanken kennen. Ook in Germaanse talen komen neusklanken voor. In het Fries worden alle klinkers en tweeklanken die voor n + s, z, f, v, w, j, l of r staan genasaliseerd. De neusklanken die voor ns of nz staan worden ook nog eens allemaal verlengd. Enkele Duitse dialecten in onder andere Baden-Württemberg, maar ook een aantal dialecten uit Noord-Holland zijn hier, zij het minder duidelijk, voorbeelden van. In de Keltische talen kunnen nasalisaties betekenisonderscheidend zijn: een genasaliseerde consonant kan de marker van een naamval zijn, waarbij de niet-genasaliseerde allofoon de nominatief aangeeft. Zodoende kan nasalisatie, naast een fonologisch, ook een fonematisch proces behelzen. (nl)
- Nasalitet, sammanfattande term för olika klangförändringar av talet som beror på olika grad av inblandning av näshålan. Främst vokaler påverkas. Nasaliteten påverkas av velofarynxfunktionen (se artikeln). Hypernasal (öppen nasalklang) är klangen när mjuka gommen inte sluter tätt upp till näshålan så att även språkljud som inte ska vara nasala blir det. Orsaken kan vara anatomisk som vid gomspalt eller neurologisk som vid dysartri. Orsaken kan också vara vilje- eller vanemässig. Hyponasal (sluten nasalklang) är klangen när stopp eller förträngningar gör att språkljud som ska vara nasala (det vill säga m, n och ng) inte blir det på rätt sätt. Man skiljer på främre och bakre. Främre sluten nasalklang uppfattas när förträngningen sitter långt fram i näshålan. Fenomenet kallas även cul de sac (fr. återvändsgränd) och kan enkelt åstadkommas om man kniper åt näsborrarna. Ljudet är vanligt i språk som portugisiska (skrivet med ~ över vokalen) och franska. Bakre sluten nasalklang kallas det när förträngningen finns långt bak i näshålan, kring den normala tillstängningsplatsen upp till näshålan. Orsaken kan exempelvis vara en stor adenoid (hos barn) eller snuva. Resultatet blir att man låter täppt. Blandad nasalklang är en kombination av båda, som beror på att luft ständigt läcker upp i näshålan men samtidigt hindras av förträngning längre fram. För att bedöma och behandla dylika klangavvikelser krävs kontakt med logoped. Ofta åtgärdas avvikelserna kirurgiskt. (sv)
- Nazalizacja – w najszerszym znaczeniu unosowienie, czyli przyjęcie przez głoskę cech nosowości, na przykład w otoczeniu innych głosek nosowych (zob. asymilacja fonetyczna). W węższym znaczeniu jest to tzw. przesłonięcie (irl. uru) – regularna wymiana spółgłosek na początku wyrazu, charakterystyczna zwłaszcza dla języków celtyckich, zachodząca w określonych warunkach syntaktycznych i morfologicznych. W językach irlandzkim i szkockim wprowadzenia jej wymagają na przykład niektóre stojące przed rzeczownikiem przyimki, liczebniki oraz rodzajnik określony. W języku irlandzkim zachodzi ona według następującego paradygmatu:
* spółgłoski: p, p', f, f', t, t', k, k' przyjmują dźwięczność,
* spółgłoski: b, b', d, d', g, g' przechodzą w odpowiadające im pod względem miejsca artykulacji sonanty nosowe: m, m', n, ń, ŋ, ŋ',
* jeżeli kontekst wymaga nazalizacji, a wyraz zaczyna się od samogłoski, to na jego początku dodawane jest w wymowie i piśmie [n],
* w przypadku, gdy wyraz zaczyna się od innej spółgłoski, nazalizacja nie zachodzi W ortografii nazalizację oznacza się w językach celtyckich najczęściej poprzez postawienie przed danym wyrazem litery odpowiadającej nowemu dźwiękowi, na przykład: irl. ceann → gceann (głowa) Wyjaśnia to alternatywną nazwę nazalizacji - przesłonięcie, postać wyrazu w grafii zostaje bowiem dość radykalnie zmieniona. Uwaga: Nazalizację oznacza się zawsze małą literą, nawet jeśli rzeczownik, którego głoska początkowa ulega nazalizacji, pisany jest wielką literą, na przykład: szkoc. Béarla (język angielski) → i mBéarla (po angielsku). (pl)
- Назаліза́ція (від фр. nasal — «носовий») — вимова звуків мови, що полягає у пониженні м'якого піднебіння та одночасному виході повітря через рот та ніс. Одночасна активація ротового та носового резонаторів надає звуку особливого тембру. Назалізовані (носові) голосні можуть виступати окремими фонемами у певних мовах, зокрема у французькій, польській, португальській, де вони складають пари до неназалізованих: a — ã, o — õ, i — ĩ, та інші. Порівняймо до прикладу французькі мінімальні пари: va [va] «іди!» — vent [vã] «вітер», barreau [baRo] «стрижень» — baron [baRõ] «барон». Назалізація виникає також і в українській мові, зокрема коли голосний передує або наслідує носовим приголосним ([н] та [м]). Тобто у словах ну, мак голосний вимовляється з назалізацією порівняно зі словами ту, пак, де він звучить без назалізації. Але на відміну від вищенаведених мов, в українській мові назалізовані (носові) звуки не є фонемами, а є лише позиційними варіантами звуків, тому назалізація в українській мові не несе функцію розрізнення змісту слова. З плином часу назалізація може втрачатися, це явище називається деназалізацією. Так, колись були назалізовані голосні і в спільнослов'янській мові, але давньоруська мова їх уже була втратила. У спільнослов'янській існувало два носові звуки: [ẽ] і [õ]. Вони були збереглися ще у старослов'янській, де записувалися відповідними буквами — малим юсом (ѧ) та великим юсом (ѫ). Наприклад, старослов. пѧть [pẽtь] «5» або сѫдъ [sõdъ] «суд». У давньоруській, а за нею і українській, юси втратили назалізацію та перетворилися, відповідно, на ['а] та [у]: п'ять, суд. А от у польській мові носові збереглися: pięć [p'ẽć], sąd [sõt]. (uk)
- Nasalização é um metaplasmo (um tipo de transformação linguística) que consiste na permuta de um fonema oral para nasal. Exemplos:
* mortadela > "mortandela";
* mihi > mii > mi > mim. (pt)
- 鼻音化（nasalization）在語音學中指的是發音時，軟顎會略降，使得部分氣流能在嘴巴發出聲音時從鼻子流出。 (zh)
- Назализация (от фр. nasal — носовой < лат. nasus — нос) — изменение звука, состоящее в приобретении звуком носового тембра и вызванное опущением нёбной занавески и выходом голоса одновременно через рот и нос. Назализации в языке могут подвергаться звуки (гласные и согласные) в положении перед носовыми; при дальнейшем развитии назализации такие звуки могут переходить в носовые; носовые согласные после носовых гласных такого происхождения нередко подвергаются утрате. То же было в праславянском языке, предке русского и других славянских языков. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- La nasalització és un fenomen fonètic que afecta tant a les vocals com a les consonants i que consisteix a articular el so deixant sortir alhora l'aire pel nas i per la boca. Hi ha sons que són sempre nasals, com [m], mentre que d'altres tenen una variant nasalitzada i una sense nasalitzar. La variant nasalitzada s'indica amb un diacrític ~ sobre el signe de l'AFI. Hi ha llengües amb vocals nasals en contrast amb les seves corresponents vocals orals, com en francès, portuguès, bretó, polonès. En altres llengües, com el català, només hi ha vocals orals. (ca)
- Nazalizace je způsob obměny výslovnosti hlásek, které se vysloví se spuštěným měkkým patrem, čímž je umožněno proudění vzduchu nosní dutinou (lat. nasum = nos). Při tom dochází k rezonanci nosní dutiny. Při přepisu výslovnosti se v mezinárodní fonetické abecedě označuje vlnovkou nad symbolem odpovídající hlásky, např. nazalizované [e] se zapisuje [ẽ]. Nazalizované hlásky se řadí mezi nazální hlásky (nosovky), kam patří i další hlásky – např. [m], [n], které nejsou obměnou výslovnosti jiné hlásky (typu a > ã). Nosovky se dělí na:
* nazální samohlásky
* nazální souhlásky (cs)
- 비음화(鼻音化)는 닿소리가 가까운 비음으로 변하는 현상이다. 즉 자음의 조음점이 코와 가까워지는 현상을 의미한다. 영어에서는 p와 b가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 m으로 바뀌고, t와 d가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 n으로 바뀌고, k와 ɡ가 m이나 n, l, ɹ 앞에 오면 ŋ으로 바뀐다. 한국어에서도 일어난다. 예시: 밥물→[밤물], 뒷날→[뒨날], 먹물→[멍물] (ko)
- 鼻音化（びおんか）とは、鼻音以外の音を調音しているときに、口蓋帆が下がって呼気が同時に鼻腔へも抜けることをいう。 (ja)
- Nasalização é um metaplasmo (um tipo de transformação linguística) que consiste na permuta de um fonema oral para nasal. Exemplos:
* mortadela > "mortandela";
* mihi > mii > mi > mim. (pt)
- 鼻音化（nasalization）在語音學中指的是發音時，軟顎會略降，使得部分氣流能在嘴巴發出聲音時從鼻子流出。 (zh)
- Назализация (от фр. nasal — носовой < лат. nasus — нос) — изменение звука, состоящее в приобретении звуком носового тембра и вызванное опущением нёбной занавески и выходом голоса одновременно через рот и нос. Назализации в языке могут подвергаться звуки (гласные и согласные) в положении перед носовыми; при дальнейшем развитии назализации такие звуки могут переходить в носовые; носовые согласные после носовых гласных такого происхождения нередко подвергаются утрате. То же было в праславянском языке, предке русского и других славянских языков. (ru)
- الغن هو إصدار الغنة وهي صفة صوت له رنين في الخيشوم، تتبع حرفي النون والميم عند تحقق بعض الحالات لأحكام التجويد. يخرج صوت الغنة من مخرج الخيشوم وهو المنطقة التي تلي الأنف مباشرة إلى الداخل. بحيث لو أغلقت أنفك ونطقت النون أو الميم لاختفت الغنة وهو صوت مستمر يشبه الأنين زمنه حركتان (الحركة الواحدة هي المقدار الزمني الذي يحتاجه الشخص الطبيعي لبسط أحد أصابعه أو قبضه سريعا ويستغرق ربع أو ثلث الثانية فقط) أماكن وجوب الغنة في القرآن الكريم: 1.
* في الميم والنون المشددتين. 2.
* عند وجود حكم الإخفاء. 3.
* عند وجود حكم الإقلاب. 4.
* عند وجود حكم إدغام بغنة. (ar)
- La nasalización es un proceso fonético por el cual un sonido que normalmente es oral se pronuncia con el velo del paladar bajado, de manera que, en mayor o menor medida, el aire también escapa a través de la nariz. En el Alfabeto Fonético Internacional un sonido nasalizado se indica mediante una virgulilla (~) sobre el sonido nasalizado: /ã/, /æ̃/, /ʌ̃/, /ɒ̃/ /ẽ/, /ɛ̃/, /œ̃/, /ə̃/, /õ/, /ɔ̃/, /ɤ̃/, /ĩ/, /ɨ̃/, /ɯ̃/, /ũ/ . En el alfabeto fonético americanista se empleó un diacrítico diferente (ogonek): /ą/, /ę/, /į/, /ǫ/, /ų/, etc. (es)
- Fonetikan, sudurkaritzea hots bat ahosabai biguna behean dagoenean ahoskatzea da; hori dela eta, airea, ahotik ez ezik, sudurretik ere irteten da. Hots sudurkaririk ezagunena [n] da. Batzuetan sudurkaritzea beste hots bat ahoskatzerakoan gertatzen da. Horrela sortzen dira, adibidez, gaur egun zubereran oraindik bizirik dirauten bokal sudurkariak. Kontsonante sudurkarituak ere atzemaiten ahal dira, hau da, haien ahoskerari sudurkaritasuna gehitzen zaien kontsonanteak. Horiek kontsonante ahokariekin oposizioan daude. Adibidez:
* (eu)
- In phonetics, nasalization (or nasalisation) is the production of a sound while the velum is lowered, so that some air escapes through the nose during the production of the sound by the mouth. An archetypal nasal sound is [n]. (en)
- Dalam ilmu fonetika, penyengauan atau nasalisasi merupakan suatu proses penghasilan suara saat velum digerakkan ke bawah, jadi beberapa aliran udara keluar melalui hidung saat bagian artikulasi lain (selain saluran hidung) mengalami produksi suara. Suara sengauan arketipal yang terjadi karena proses ini biasanya adalah [n]. (in)
- En phonétique, la nasalisation est la production d'un son alors que le voile du palais est abaissé, de telle sorte que de l'air puisse s'échapper par le nez durant la production d'un son (pour un exemple sur les voyelles nasales du français, voir). Le phénomène peut être décrit comme si un son [n] (ou plus précisément, une résonance nasale qui se superpose aux autres caractéristiques du son produit et qui ne possède pas de qualité consonantique particulière, caractéristiques pouvant être vocaliques ou consonantiques) était produit simultanément à l'articulation orale. (fr)
- Nasalisatie, waarbij de neusklinkers ontstaan, is een fonologisch proces, dat optreedt door de huig te laten zakken en de lucht grotendeels door de neus te laten gaan. Hierdoor ontstaan zogenaamde 'neusklanken' ofwel nasaliteit.Nasale klanken zijn vooral bekend vanuit het Frans. "Un bon vin blanc" geeft alle neusklanken uit het Frans weer. Minder bekend is dat talen als Hindi, Pools, Portugees en Bretons ook nasale klanken kennen. Ook in Germaanse talen komen neusklanken voor. In het Fries worden alle klinkers en tweeklanken die voor n + s, z, f, v, w, j, l of r staan genasaliseerd. De neusklanken die voor ns of nz staan worden ook nog eens allemaal verlengd. Enkele Duitse dialecten in onder andere Baden-Württemberg, maar ook een aantal dialecten uit Noord-Holland zijn hier, zij het minder (nl)
- Nazalizacja – w najszerszym znaczeniu unosowienie, czyli przyjęcie przez głoskę cech nosowości, na przykład w otoczeniu innych głosek nosowych (zob. asymilacja fonetyczna). W węższym znaczeniu jest to tzw. przesłonięcie (irl. uru) – regularna wymiana spółgłosek na początku wyrazu, charakterystyczna zwłaszcza dla języków celtyckich, zachodząca w określonych warunkach syntaktycznych i morfologicznych. W językach irlandzkim i szkockim wprowadzenia jej wymagają na przykład niektóre stojące przed rzeczownikiem przyimki, liczebniki oraz rodzajnik określony. irl. ceann → gceann (głowa) (pl)
- Nasalitet, sammanfattande term för olika klangförändringar av talet som beror på olika grad av inblandning av näshålan. Främst vokaler påverkas. Nasaliteten påverkas av velofarynxfunktionen (se artikeln). Hypernasal (öppen nasalklang) är klangen när mjuka gommen inte sluter tätt upp till näshålan så att även språkljud som inte ska vara nasala blir det. Orsaken kan vara anatomisk som vid gomspalt eller neurologisk som vid dysartri. Orsaken kan också vara vilje- eller vanemässig. För att bedöma och behandla dylika klangavvikelser krävs kontakt med logoped. Ofta åtgärdas avvikelserna kirurgiskt. (sv)
- Назаліза́ція (від фр. nasal — «носовий») — вимова звуків мови, що полягає у пониженні м'якого піднебіння та одночасному виході повітря через рот та ніс. Одночасна активація ротового та носового резонаторів надає звуку особливого тембру. Назалізовані (носові) голосні можуть виступати окремими фонемами у певних мовах, зокрема у французькій, польській, португальській, де вони складають пари до неназалізованих: a — ã, o — õ, i — ĩ, та інші. Порівняймо до прикладу французькі мінімальні пари: va [va] «іди!» — vent [vã] «вітер», barreau [baRo] «стрижень» — baron [baRõ] «барон». (uk)
|
