| dbo:abstract
|
- En música, un motiu és una idea musical curta, un fragment musical o successió de notes destacat, que té una importància especial o és característic d'una composició.Un motiu pot tenir una o més cèl·lules melòdiques, rítmiques o harmòniques, i és l'element més petit d'un tema musical susceptible de ser analitzat, que conserva una identitat com a idea musical.Els motius més freqüents són els motius melòdics, definits per una breu fórmula melòdica. Un motiu associat amb una persona, lloc, o idea s'anomena un leitmotiv. Ocasionalment tal motiu és un criptograma musical del nom implicat. Hi ha qui distingeix motiu de figura, entenent que un motiu es mostra en primer pla mentre que una figura és al rerefons. Qualsevol motiu es pot utilitzar per a construir una melodia, tema o obra completa. El desenvolupament musical utilitza una figura clara que posteriorment s'altera i es repeteix al llarg d'una peça o secció d'una peça de música, garantint la seva unitat. Dins la música occidental tal desenvolupament motivic té les seves arrels en les sonates de Domenico Scarlatti i la forma sonata de l'època de Joseph Haydn i Wolfgang Amadeus Mozart. Possiblement fou Ludwig van Beethoven qui elaborà aquesta tècnica en el seu grau màxim: el famós "motiu del destí", el patró de tres notes curtes seguides per una de llarga, que obre la seva Cinquena simfonia i reapareix al llarg de la mateixa n'és l'exemple més conegut. (ca)
- Motiv (z francouzského slova motif) v hudbě představuje krátký, ucelený a poměrně výrazný hudební úryvek, či myšlenku, dlouhý obvykle 1 - 2 takty. Hlavní složkou motivu je melodie, to jest melodická linka a rytmus. Výjimečně je motiv tvořen jen hudebním fragmentem, nebo sledem not, majícím zvláštní význam, nebo který je charakteristický pro nějakou konkrétní skladbu. Lze tedy říci, že "motiv je nejmenší strukturální jednotka nesoucí tematickou hudební myšlenku". Skladatelé někdy dělí delší motivy do drobnějších motivků, které se v dalším průběhu skladby mohou používat též samostatně. (cs)
- In der musikalischen Formenlehre bezeichnet der Begriff Motiv (von lateinisch movere = bewegen; spätlateinisch motivus = beweglich) die kleinste sinntragende musikalische Einheit. Sie ist ein typisches, herausgehobenes und einprägsames Gebilde, das als charakteristische Tonfolge für eine Komposition oder einen ihrer Formteile von Bedeutung ist und auch vom Hörer so wahrgenommen werden kann. Ein Motiv kann als kleinster Baustein (eines musikalischen Gedankens) bereits aus nur zwei Tönen bestehen, zum Beispiel als aufsteigende Quarte (Jagdmotiv) oder als absteigende kleine Terz (Kuckucksmotiv). Die Abgrenzung des Motivs ist meistens durch Phrasierungseinschnitte, Pausen und andere Zäsuren hörbar gemacht. Ein Motiv hat die Kraft zur Verselbstständigung: Es kann im weiteren Verlauf der Komposition wiederholt, auf andere Tonstufen versetzt, verändert oder mit anderen Motiven verbunden werden. Darum ist das Motiv im Unterschied zu einer Begleitfigur oder Verzierung als melodische Keimzelle einer musikalischen Entwicklung in einem Werk anzusehen. In der Klassik wird das Motiv durch seine vielfältige Verarbeitung zentraler Bestandteil der Komposition. Haydn entwickelte diese Kompositionsweise entscheidend weiter und wurde damit zu einem Begründer der „klassischen“ Musik. Ludwig van Beethoven setzte die Verwandlung und Kombination von Motiven als elementares formbildendes Element ein. Fast alle auf ihn folgenden Komponisten wie Schubert, Brahms, Tschaikowski, Bruckner und Mahler setzen diese Tradition fort. Auch in der Dodekaphonie spielt die motivisch-thematische Arbeit eine zentrale Rolle. (de)
- تعزيز (بالإنجليزية: Motif (music)) هي عبارة موسيقية قصيرة، أو شخصية متكررة بارزة، أو مقطع موسيقي، أو سلسلة من النوتات التي لها بعض الأهمية الخاصة في مقطوعة موسيقية أو تتميز بها: «التعزيز هو أصغر وحدة هيكلية تمتلك هوية موضوعية». تعتبر موسوعة الثرايا أن «التعزيز» خلية لحنية أو إيقاعية أو متناسقة، في حين تؤكد موسوعة فاسكويل لعام 1958 أنها قد تحتوي على خلية واحدة أو أكثر، على الرغم من أنها تظل أصغر عنصر أو عبارة قابلة للتحليل داخل الموضوع. يُنظر إليه عمومًا على أنه أقصر تقسيم فرعي لموضوع أو عبارة لا تزال تحافظ على هويتها كفكرة موسيقية. «أصغر وحدة هيكلية تمتلك هوية موضوعية». يتفق قاموس الموسيقى للسير/ جورج جروف أيضًا على أن التصميم قد يكون له جوانب توافقية و / أو لحنية و / أو إيقاعية، مضيفًا جروف أنه "غالبًا ما يُفكر فيه بمصطلحات لحنية، وهذا الجانب من التعزيز هو الذي يشير إليه المصطلح "الشكل". التعزيز التوافقي هو سلسلة من الأوتار المحددة في التجريد، أي بدون الإشارة إلى اللحن أو الإيقاع. التعزيز اللحني هو صيغة لحنية، تم إنشاؤها دون الرجوع إلى فترات. التعزيز الإيقاعي هو المصطلح الذي يعين صيغة إيقاعية مميزة، وهو تجريد مستمد من القيم الإيقاعية للحن. يُطلق على التعزيز المرتبط موضوعيًا بشخص أو مكان أو فكرة مهيمنة (في بعض الأحيان، يكون هذا الشكل عبارة عن تشفير موسيقي للاسم المعني) تعزيز البداية، وهي فكرة موسيقية عند افتتاح مجموعة من الحركات التي تعمل على توحيد تلك الحركات. (ar)
- En la muzika teorio la nocio motivo (vd. lat.: movere = movi; malfru-lat.: motivus = movebla) nomas la plej malgrandan melodian sencunuon. Ĝi estas tipa, elstara kaj memorigebla formitaĵo, kiu gravas kiel karakteriza tonsinsekvo por komponaĵo aŭ iu el ĝiaj formeroj kaj tiel estas ankaŭ perceptebla por aŭskultanto. Motivo povas konsisti el eĉ nur du tonoj, ekzemple kiel suprenira kvarto (ĉasmotivo) aŭ kiel malsuprenira malgrada tercio (kukolomotivo). La limigo de motivo aŭdeblas pro frazigotranĉoj, kaj aliaj cezuroj. Motivo havas la forton de sendependiĝo: oni povas ĝin ripeti dumpase de la komponaĵo, transloki sur aliajn tonŝtupojn, varii aŭ ligi kun aliaj motivoj. Pro tio motivo estas, male al akompana figuro aŭ ornamaĵo, melodia genera ĉelo de muzika disvolviĝo en komponaĵo . En la klasikismo motivo estas pro sia multspeca prilaborado centra ero de la komponado. Haydn decide pluevoluis ĉi tiun komponmanieron kaj per tio fariĝis fondinto de la „klasika“ muziko. Ludwig van Beethoven utiligis la aliformadon kaj kombinadon de motivoj kiel fundamenta formiga elemento. Preskaŭ ĉiuj liaj sukcedontoj kiel Schubert, Brahms, Ĉajkovskij, Bruckner kaj Mahler daŭrigis ĉi tiun tradicion. Ankaŭ en la dekdutonismo la motivtema laboro ludas gravan rolon. (eo)
- El motivo es la unidad mínima con sentido musical que funciona como elemento generador de elaboraciones. El motivo está construido por una o dos organizaciones rítmico-melódicas mínimas, llamadas células. Se distingue del tema o sujeto por ser mucho más breve y generalmente fragmentario. En efecto, los motivos suelen derivarse de los temas. En algunos tipos de música (como por ejemplo la polifonía renacentista o barroca) el motivo se denomina “cabeza de tema”. Ejemplos:
* Motivo BACH
* Motivo DSCH
* Motivo de la cruz
* Datos: Q908349
* Multimedia: Motifs (music) / Q908349 (es)
- In music, a motif IPA: (/moʊˈtiːf/) (also motive) is a short musical phrase, a salient recurring figure, musical fragment or succession of notes that has some special importance in or is characteristic of a composition: "The motive is the smallest structural unit possessing thematic identity". The Encyclopédie de la Pléiade regards it as a "melodic, rhythmic, or harmonic cell", whereas the 1958 Encyclopédie Fasquelle maintains that it may contain one or more cells, though it remains the smallest analyzable element or phrase within a subject. It is commonly regarded as the shortest subdivision of a theme or phrase that still maintains its identity as a musical idea. "The smallest structural unit possessing thematic identity". Grove and Larousse also agree that the motif may have harmonic, melodic and/or rhythmic aspects, Grove adding that it "is most often thought of in melodic terms, and it is this aspect of the motif that is connoted by the term 'figure'." A harmonic motif is a series of chords defined in the abstract, that is, without reference to melody or rhythm. A melodic motif is a melodic formula, established without reference to intervals. A rhythmic motif is the term designating a characteristic rhythmic formula, an abstraction drawn from the rhythmic values of a melody. A motif thematically associated with a person, place, or idea is called a leitmotif. Occasionally such a motif is a musical cryptogram of the name involved. A (German: Kopfmotiv) is a musical idea at the opening of a set of movements which serves to unite those movements. Scruton, however, suggests that a motif is distinguished from a figure in that a motif is foreground while a figure is background: "A figure resembles a moulding in architecture: it is 'open at both ends', so as to be endlessly repeatable. In hearing a phrase as a figure, rather than a motif, we are at the same time placing it in the background, even if it is...strong and melodious". Any motif may be used to construct complete melodies, themes and pieces. Musical development uses a distinct musical figure that is subsequently altered, repeated, or sequenced throughout a piece or section of a piece of music, guaranteeing its unity. Such motivic development has its roots in the keyboard sonatas of Domenico Scarlatti and the sonata form of Haydn and Mozart's age. Arguably Beethoven achieved the highest elaboration of this technique; the famous "fate motif" —the pattern of three short notes followed by one long one—that opens his Fifth Symphony and reappears throughout the work in surprising and refreshing permutations is a classic example. Motivic saturation is the "immersion of a musical motive in a composition", i.e., keeping motifs and themes below the surface or playing with their identity, and has been used by composers including Miriam Gideon, as in "Night is my Sister" (1952) and "Fantasy on a Javanese Motif" (1958), and Donald Erb. The use of motives is discussed in Adolph Weiss' "The Lyceum of Schönberg". Hugo Riemann defines a motif as, "the concrete content of a rhythmically basic time-unit." Anton Webern defines a motif as, "the smallest independent particle in a musical idea", which are recognizable through their repetition. Arnold Schoenberg defines a motif as, "a unit which contains one or more features of interval and rhythm [whose] presence is maintained in constant use throughout a piece". (en)
- Un motif est une phrase musicale ou un fragment complet, identifiable et contribuant à la structure, par exemple en se répétant de façon régulière et continue au sein d'une œuvre.
* En musique classique, Bruckner (motif au violon : Symphonie no 9, 3e mouvement, mesure 206), Sibelius (Symphonie no 4, 2e mouvement, lettre K - Doppio più lento), Stravinsky (Symphonie en ut, 1er mouvement, 2 mesures avant le repère #15), … ont fait usage de motifs. Terry Riley a composé une œuvre exclusivement basée sur l'usage de motifs. Il s'agit de In C.
* En musique rock, ce procédé est extrêmement utilisé en tant que constituant des parties d'accompagnement rythmique des morceaux (voir : riffs). Par exemple, Metallica (Harvester of Sorrow, motif repris en leitmotiv durant l'intégralité du morceau), Godspeed You! Black Emperor (motif de Rockets fall on Rocket falls). (fr)
- Een motief is in de muziek een gedeelte van een thema, dat een karakteristiek ritme en melodisch of harmonisch materiaal bevat. Het is het kleinste element van de muzikale zinsontleding. Thema's zijn vaak uit meerdere motieven opgebouwd. De frasering doet de waarde van de motieven uitkomen. Indien een korte melodie in een compositie (vaak in symfonisch werk of opera's) vaker terugkomt spreekt men ook van een leidmotief. Dit motief is dan vaak gekoppeld aan een karakter, plaats of persoon. Door herhaling van motieven ontstaan muzikale patronen, die voor een luisteraar tot herkenning kunnen leiden. Een bekend voorbeeld van een motief is het 'noodlotsmotief' uit Beethovens 5e Symfonie:Hier heeft het motief een morseritme van 'kort, kort, kort, lang'. Dit motief werd door Radio Oranje gedurende de Tweede Wereldoorlog gebruikt omdat het toen de letter 'V' van vrijheid of victorie symboliseerde. Een frase die origineel gehoord wordt als een motief kan ook een begeleidingsfiguur worden, die een andere melodie begeleidt. Een motief kan dan bijvoorbeeld ook als Albertijnse bas worden gebruikt. (nl)
- 음악에서 동기는 또는 선율을 구성하는 가장작은 단위의 연속된 음을 말한다. 2개의 동기가 결합해서 작은악절을 이루고, 2개의 작은악절이 큰악절을 형성한다. (ko)
- Motyw – struktura powstająca w wyniku współdziałania elementów muzycznych (głównie meliki, rytmiki, harmoniki), najmniejszy element formy. Motyw może być złożony z dwóch do kilkunastu dźwięków. Najczęściej motywy traktuje się jako budulec bardziej złożonej struktury dźwiękowej: frazy lub tematu muzycznego. Temat jest samowystarczalną myślą muzyczną, w przeciwieństwie do motywu, którego natura jest podstawowa, niedopełniająca się. Związek między motywem a tematem jest taki, jaki pomiędzy tematem a całym utworem muzycznym. W obu przypadkach element mniejszy wydaje się niekompletny, ale mimo to posiada cechy, które wpływają bezpośrednio na strukturę wyższego rzędu. Motyw jest więc najmniejszym, posiadającym wewnętrzną logikę budulcem („cegiełką”) dzieła muzycznego. Zazwyczaj motyw wiąże się z meliką, jest swego rodzaju „figurą”. Motyw można wyodrębnić z dzieła muzycznego, jedynie znając jego kontekst. Jeżeli grupa dźwięków powtarza się niezmiennie w ciągu trwania całego dzieła, a przy tym sprawia wrażenie niepodzielnego budulca, podstawowej idei – jest motywem. Motyw można podzielić na komórki, które jednak same w sobie nie stanowią idei muzycznej, oderwane od pozostałych komórek tracą znaczenie formotwórcze. Jakkolwiek motywy związane są najczęściej z meliką, niekiedy cechą konstytuujące je jest element rytmiczny. Prawdopodobnie najbardziej znanym tego przykładem jest motyw otwierający V Symfonię Beethovena. Element meliczny jest tu istotny, ale nie najważniejszy. Kierunek linii melodycznej się zmienia, natomiast ten sam charakterystyczny rytm przenika całą Symfonię. Jeszcze rzadziej zdarza się, by elementem tworzącym motyw była harmonika. W muzyce okresu późnego romantyzmu oraz modernizmu, szczególnie u Wagnera (leitmotiv) czy impresjonistów, charakter harmoniczny motywu często odgrywa kluczową rolę (np. zwrot tristanowski). Z pojęciem motywu związane jest pojęcie pracy motywicznej, to jest budowania dzieła muzycznego za pomocą motywów i ich wariantów (Johann Sebastian Bach, Béla Bartók). Praca motywiczna jest przeciwstawiana pracy tematycznej, gdzie budowanie dzieła oparte jest na tematach i ich przetwarzaniu (Wolfgang Amadeus Mozart). (pl)
- 音楽においてモチーフまたはモティーフ（独：Motiv）とは、動機（どうき）と訳され、独立した楽想を持った最小単位のいくつかの音符ないし休符の特徴的な連なりを言う。 (ja)
- Моти́в — (от итал. motivo — повод, побуждение; от лат. motus — движение) — наименьший элемент музыкальной структуры, простейшая ритмическая единица мелодии, состоящая из короткой последовательности звуков, объединённой одним логическим акцентом и имеющей самостоятельное выразительное значение. В общераспространённом значении — напев, мелодия. В музыке мотив — короткая музыкальная идея, выделяющаяся из текущей музыкальной фигуры; музыкальный фрагмент или последовательность, выделяющиеся тем, что в произведении имеют либо несколько специальных, либо одно единственное значение. Encyclopédie de la Pléiade считает его единой мелодической, ритмической или гармонической ячейкой, в то время как в 1958 году Encyclopédie Fasquelle утверждала, что он может содержать одну или более ячеек, но все же по-прежнему остается минимально-анализируемым элементом или фразой в пределах данного контекста. Его считают самым коротким разбиением для темы или фразы, которое все ещё содержит в себе целостную музыкальную идею. Grove и Larousse также согласились, что мотив может иметь гармонические, мелодические и/или ритмические аспекты, Grove также добавляет, что он «чаще всего является задумкой в смысле мелодики, и именно он характеризует музыкальную фигуру». Различают мотивы:
* Гармонический мотив — серия конкретных абстрактных аккордов, не связанная с мелодией или ритмом.
* Мелодический мотив — мелодическая формула, независимая от интервалов.
* Ритмический мотив — характерная ритмическая формула, абстрактный аспект мелодии. Мотив, тематически связанный с человеком, местом или идеей, называется лейтмотивом. Изредка встречаются случаи, когда мотив в музыке зашифрован в названии произведения. Главный мотив (англ.) (нем. Kopfmotiv) — мотив в начале ряда произведений, состоящих из нескольких частей, служащий в качестве объединяющего момента для всех частей. Он также может назваться девизом, что чаще всего распространено в католических циклических мессах XV—XVII веков. По Р. Скрутону, мотив отличается от музыкальной фигуры тем, что мотив является передним планом, тогда как фигура — фоном. «Музыкальная фигура имеет сходство с орнаментом в архитектуре: она „открыта в оба конца“ с тем, чтобы быть бесконечно повторимой. При прослушивании фразы как фигуры, а не как мотива, мы в это же самое время концентрируемся на её фоне, даже если она сама … целостная и мелодичная». Любой мотив может быть использован для сочинения мелодии, темы, пьесы. Музыкальная разработка использует четкую музыкальную фигуру, которая впоследствии изменяется, повторяется, или упорядочевается в музыкальном произведении или его , обеспечивая их целостность. Такая мотивная разработка имет свои корни в сонатах Доменико Скарлатти и в сонатной форме венских классиков — Гайдна и Моцарта. Бетховен был одним из тех, кто достиг наивысших вершин в этой технике. Классическим примером является его знаменитый «мотив судьбы» — сочетание трёх коротких и одной длинной ноты — открывающий Пятую Симфонию и появляющийся в различных местах произведения. «Мотивное насыщение» — «погружение музыкального мотива в композиции», используется композиторами, включая, Марию Гидеон (англ.), в произведениях «Ночь моей сестры» (1952) и «Фантазия в мотиве Эванесы» (1958), и Доналда Эрба (англ.). Использование мотивов обсуждается в «Лицее Шёнберга» Адольфа Вайса. (ru)
- Em música, um motivo é um fragmento recorrente, perceptível ou saliente, ou uma sucessão de notas que podem ser utilizadas para construir a inteireza ou partes de uma melodia completa e os temas. Um motivo difere da figura no sentido de que um motivo se constitui no primeiro plano da obra enquanto que a figura é o seu fundo. Um motivo pode ser harmônico, uma altura melódica e/ou uma duração rítmica. O The New Oxford Companion to Music define motivo como:
* "Uma unidade musical melódica ou rítmica que reaparece no decorrer da composição, seja na sua forma original ou em diferentes transposições, e talvez com intervalos alterados." Um motivo tematicamente associado a uma pessoa, lugar (como nas óperas da tetralogia O Anel dos Nibelungo de Wagner) ou ideia (como na Ideia fixa da Sinfonia Fantástica de Berlioz) é chamado de leitmotif. Uma frase originalmente apresentada ou escutada como um motivo pode se transformar numa figura que acompanha outra melodia, como acontece no segundo movimento do Quarteto de Cordas, em Sol menor, Op. 10, de 1893, composto por Claude Debussy Provavelmente, o mais famoso exemplo de motivo musical está na Quinta Sinfonia de Beethoven durante a qual o padrão de três notas curtas seguidas por uma longa é repetido ao longo de todo o primeiro movimento. Saturação motívica é a "imersão de um motivo musical numa composição" e tem sido utilizado por vários compositores, incluindo Miriam Gideon, em "A Noite é Minha Irmã" (1952) e em "Fantasia Sobre Um Motivo Javanês" (1958) e Donald Erb. Adolph Weiss discute o uso de motivos em seu artigo "O Liceu de Schönberg" (pt)
- Моти́в (від італ. motivo — привід, спонукання; від лат. motus — рух), в теорії музики, найменший елемент музичної структури, найпростіша ритмічна одиниця мелодії, що складається з короткої послідовності звуків, об'єднаної одним логічним акцентом і має самостійне виразне значення. У загальнопоширеному значенні — наспів, мелодія, що має виразний музичний зміст. (uk)
- 动机（英語：motif），音译为母题，是作曲者在作曲时的一段简短的音乐灵感、反复再现的几个突出的、一小段音符构成的音乐片段，是构成音乐的基本材料。这些乐想通常奠定了该作品的主要基调，对作品有着特殊的意义：“乐想是可用来辨别音乐主题的最小单位。” 应注意的是，动机是乐思的一种，但两者不等价。乐思是指有表情意义的音乐片段，音乐的基本材料，其规模可大可小，小到几个音，大至完整的主题。而动机则必须是短小的。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Motiv (z francouzského slova motif) v hudbě představuje krátký, ucelený a poměrně výrazný hudební úryvek, či myšlenku, dlouhý obvykle 1 - 2 takty. Hlavní složkou motivu je melodie, to jest melodická linka a rytmus. Výjimečně je motiv tvořen jen hudebním fragmentem, nebo sledem not, majícím zvláštní význam, nebo který je charakteristický pro nějakou konkrétní skladbu. Lze tedy říci, že "motiv je nejmenší strukturální jednotka nesoucí tematickou hudební myšlenku". Skladatelé někdy dělí delší motivy do drobnějších motivků, které se v dalším průběhu skladby mohou používat též samostatně. (cs)
- El motivo es la unidad mínima con sentido musical que funciona como elemento generador de elaboraciones. El motivo está construido por una o dos organizaciones rítmico-melódicas mínimas, llamadas células. Se distingue del tema o sujeto por ser mucho más breve y generalmente fragmentario. En efecto, los motivos suelen derivarse de los temas. En algunos tipos de música (como por ejemplo la polifonía renacentista o barroca) el motivo se denomina “cabeza de tema”. Ejemplos:
* Motivo BACH
* Motivo DSCH
* Motivo de la cruz
* Datos: Q908349
* Multimedia: Motifs (music) / Q908349 (es)
- 음악에서 동기는 또는 선율을 구성하는 가장작은 단위의 연속된 음을 말한다. 2개의 동기가 결합해서 작은악절을 이루고, 2개의 작은악절이 큰악절을 형성한다. (ko)
- 音楽においてモチーフまたはモティーフ（独：Motiv）とは、動機（どうき）と訳され、独立した楽想を持った最小単位のいくつかの音符ないし休符の特徴的な連なりを言う。 (ja)
- Моти́в (від італ. motivo — привід, спонукання; від лат. motus — рух), в теорії музики, найменший елемент музичної структури, найпростіша ритмічна одиниця мелодії, що складається з короткої послідовності звуків, об'єднаної одним логічним акцентом і має самостійне виразне значення. У загальнопоширеному значенні — наспів, мелодія, що має виразний музичний зміст. (uk)
- 动机（英語：motif），音译为母题，是作曲者在作曲时的一段简短的音乐灵感、反复再现的几个突出的、一小段音符构成的音乐片段，是构成音乐的基本材料。这些乐想通常奠定了该作品的主要基调，对作品有着特殊的意义：“乐想是可用来辨别音乐主题的最小单位。” 应注意的是，动机是乐思的一种，但两者不等价。乐思是指有表情意义的音乐片段，音乐的基本材料，其规模可大可小，小到几个音，大至完整的主题。而动机则必须是短小的。 (zh)
- تعزيز (بالإنجليزية: Motif (music)) هي عبارة موسيقية قصيرة، أو شخصية متكررة بارزة، أو مقطع موسيقي، أو سلسلة من النوتات التي لها بعض الأهمية الخاصة في مقطوعة موسيقية أو تتميز بها: «التعزيز هو أصغر وحدة هيكلية تمتلك هوية موضوعية». تعتبر موسوعة الثرايا أن «التعزيز» خلية لحنية أو إيقاعية أو متناسقة، في حين تؤكد موسوعة فاسكويل لعام 1958 أنها قد تحتوي على خلية واحدة أو أكثر، على الرغم من أنها تظل أصغر عنصر أو عبارة قابلة للتحليل داخل الموضوع. يُنظر إليه عمومًا على أنه أقصر تقسيم فرعي لموضوع أو عبارة لا تزال تحافظ على هويتها كفكرة موسيقية. «أصغر وحدة هيكلية تمتلك هوية موضوعية». (ar)
- En música, un motiu és una idea musical curta, un fragment musical o successió de notes destacat, que té una importància especial o és característic d'una composició.Un motiu pot tenir una o més cèl·lules melòdiques, rítmiques o harmòniques, i és l'element més petit d'un tema musical susceptible de ser analitzat, que conserva una identitat com a idea musical.Els motius més freqüents són els motius melòdics, definits per una breu fórmula melòdica. Un motiu associat amb una persona, lloc, o idea s'anomena un leitmotiv. Ocasionalment tal motiu és un criptograma musical del nom implicat. (ca)
- In der musikalischen Formenlehre bezeichnet der Begriff Motiv (von lateinisch movere = bewegen; spätlateinisch motivus = beweglich) die kleinste sinntragende musikalische Einheit. Sie ist ein typisches, herausgehobenes und einprägsames Gebilde, das als charakteristische Tonfolge für eine Komposition oder einen ihrer Formteile von Bedeutung ist und auch vom Hörer so wahrgenommen werden kann. (de)
- En la muzika teorio la nocio motivo (vd. lat.: movere = movi; malfru-lat.: motivus = movebla) nomas la plej malgrandan melodian sencunuon. Ĝi estas tipa, elstara kaj memorigebla formitaĵo, kiu gravas kiel karakteriza tonsinsekvo por komponaĵo aŭ iu el ĝiaj formeroj kaj tiel estas ankaŭ perceptebla por aŭskultanto. Motivo povas konsisti el eĉ nur du tonoj, ekzemple kiel suprenira kvarto (ĉasmotivo) aŭ kiel malsuprenira malgrada tercio (kukolomotivo). La limigo de motivo aŭdeblas pro frazigotranĉoj, kaj aliaj cezuroj. (eo)
- In music, a motif IPA: (/moʊˈtiːf/) (also motive) is a short musical phrase, a salient recurring figure, musical fragment or succession of notes that has some special importance in or is characteristic of a composition: "The motive is the smallest structural unit possessing thematic identity". A motif thematically associated with a person, place, or idea is called a leitmotif. Occasionally such a motif is a musical cryptogram of the name involved. A (German: Kopfmotiv) is a musical idea at the opening of a set of movements which serves to unite those movements. (en)
- Un motif est une phrase musicale ou un fragment complet, identifiable et contribuant à la structure, par exemple en se répétant de façon régulière et continue au sein d'une œuvre.
* En musique classique, Bruckner (motif au violon : Symphonie no 9, 3e mouvement, mesure 206), Sibelius (Symphonie no 4, 2e mouvement, lettre K - Doppio più lento), Stravinsky (Symphonie en ut, 1er mouvement, 2 mesures avant le repère #15), … ont fait usage de motifs. Terry Riley a composé une œuvre exclusivement basée sur l'usage de motifs. Il s'agit de In C.
* En musique rock, ce procédé est extrêmement utilisé en tant que constituant des parties d'accompagnement rythmique des morceaux (voir : riffs). Par exemple, Metallica (Harvester of Sorrow, motif repris en leitmotiv durant l'intégralité du morceau), Gods (fr)
- Motyw – struktura powstająca w wyniku współdziałania elementów muzycznych (głównie meliki, rytmiki, harmoniki), najmniejszy element formy. Motyw może być złożony z dwóch do kilkunastu dźwięków. Najczęściej motywy traktuje się jako budulec bardziej złożonej struktury dźwiękowej: frazy lub tematu muzycznego. Temat jest samowystarczalną myślą muzyczną, w przeciwieństwie do motywu, którego natura jest podstawowa, niedopełniająca się. Związek między motywem a tematem jest taki, jaki pomiędzy tematem a całym utworem muzycznym. W obu przypadkach element mniejszy wydaje się niekompletny, ale mimo to posiada cechy, które wpływają bezpośrednio na strukturę wyższego rzędu. Motyw jest więc najmniejszym, posiadającym wewnętrzną logikę budulcem („cegiełką”) dzieła muzycznego. (pl)
- Een motief is in de muziek een gedeelte van een thema, dat een karakteristiek ritme en melodisch of harmonisch materiaal bevat. Het is het kleinste element van de muzikale zinsontleding. Thema's zijn vaak uit meerdere motieven opgebouwd. De frasering doet de waarde van de motieven uitkomen. Indien een korte melodie in een compositie (vaak in symfonisch werk of opera's) vaker terugkomt spreekt men ook van een leidmotief. Dit motief is dan vaak gekoppeld aan een karakter, plaats of persoon. (nl)
- Em música, um motivo é um fragmento recorrente, perceptível ou saliente, ou uma sucessão de notas que podem ser utilizadas para construir a inteireza ou partes de uma melodia completa e os temas. Um motivo difere da figura no sentido de que um motivo se constitui no primeiro plano da obra enquanto que a figura é o seu fundo. Um motivo pode ser harmônico, uma altura melódica e/ou uma duração rítmica. O The New Oxford Companion to Music define motivo como: (pt)
- Моти́в — (от итал. motivo — повод, побуждение; от лат. motus — движение) — наименьший элемент музыкальной структуры, простейшая ритмическая единица мелодии, состоящая из короткой последовательности звуков, объединённой одним логическим акцентом и имеющей самостоятельное выразительное значение. В общераспространённом значении — напев, мелодия. Различают мотивы: Мотив, тематически связанный с человеком, местом или идеей, называется лейтмотивом. Изредка встречаются случаи, когда мотив в музыке зашифрован в названии произведения. (ru)
|
