| dbo:abstract
|
- Řád svatého Huberta (německy Orden des Heiligen Hubertus nebo Hubertusorden), také se používá Řád lovecké trubky (Orden vom Horn), byl falcký a bavorský řád. Vznikl 3. listopadu 1444 jako světský rytířský řád. Založil ho vévoda na památku svého vítězství v , která se odehrála na den svatého Huberta. Jeho syn dal řádu statuta. Roku 1609 vymřel celý rod a řád upadl do zapomnění. Byl obnoven 29. září 1708 falckým kurfiřtem Janem Vilémem Falckým. Potvrzením a rozšířením statut kurfiřtem Karlem Theodorem Falckým se stal k roku 1744 řádem bavorským. Dosud se uděluje jako rodinný řád dynastie Wittelsbachů. Uděluje se v jediné třídě vždy omezenému počtu lidí. Současným velmistrem je František, vévoda bavorský. Na území českých zemí bylo lovecké bratrstvo se stejným jménem ustaveno hrabětem Šporkem roku 1695 a působí v Česku i dnes. (cs)
- Der Orden des Heiligen Hubertus (kurz Hubertusorden, auch Orden vom Horn) war ein jülich-bergischer, pfälzischer und bayerischer Orden. Er wird heute noch als Hausorden der Wittelsbacher verliehen. (de)
- L'ordre de Saint-Hubert était le plus ancien et le plus prestigieux des ordres de chevalerie de Bavière. (fr)
- Gerardo VII, duque de Jülich-Cléveris-Berg, para celebrar sus victorias instituyó el año 1444 la Orden caballeresca de San Huberto. Su divisa era una cruz de oro empastada y esmaltada de azul, ornada con doce diamantes y ocho perlas finas y aspada con cinco radios de oro rectos y en forma de culebra, alternando: en su centro había un óvalo de oro volcado con la efigie del Santo Patrono, San Huberto, muerto siendo obispo de Lieja, con el mote: In fidelitas firmiter. Esta orden se extinguió en 1489 pero en 1708 el elector palatino Juan Guillermo de Neoburgo, duque de Jülich, la restableció siendo su divisa una cruz de oro de ocho puntas pometada y esmaltada de blanco, sembrada de llamas de oro, orlada y angulada con radios del mismo metal. En el centro del anverso un medallón de esmalte rojo con un globo de oro centrado y cruzado, superado de una cruz y el mote: In memorian recuperata dignitatis avita 1708. La cinta, roja con filetes verdes. La placa es de radios de plata cargada con la cruz de la orden y en su centro un medallón de esmalte encarnado, orlado de oro y el mote. (es)
- The Royal Order of Saint Hubert (German: Sankt Hubertus Königlicher Orden), or sometimes (German: Königlicher Orden des Heiligen Hubertus) is a Roman Catholic dynastic order of knighthood founded in 1444 or 1445 by Gerhard VII, Duke of Jülich-Berg. He sought to commemorate his victory over the House of Egmond at the Battle of Linnich on 3 November, which is Saint Hubert's day. The establishment of the Order occurred during a long-term, intermittent territorial dispute, initially between the Dukes of Jülich and the Dukes of Guelders, who were descended from a female line of the House of Jülich. The dispute began in the 1430s, when Arnold, Duke of Gelderland claimed the duchy of Jülich and the county of Ravensberg, and was resolved in the 1614 Treaty of Xanten, which established the United Duchies of Jülich-Cleves-Berg of the counties of Ravensberg and Mark with the duchies of Cleves, Jülich and Berg. In 1778, Charles Theodore, Duke of Jülich and Berg and the Count-Elector Palatine, succeeded his childless cousin, Maximilian III Joseph, Elector of Bavaria and brought the Order to Bavaria. Initially, the order was open to men and women, although limiting the number of male companions to sixty. It commemorated the conversion of Saint Hubert and his standing as the patron saint of hunters and knights. Over time, the award had other uses as a reward for loyalty to the monarch and service to the princely state. (en)
- L'Ordine di Sant'Uberto fu il più antico e il più importante degli ordini cavallereschi del Regno di Baviera. (it)
- De Huisridderorde van Sint-Hubertus is een van de historische Orden van Beieren en is onder diverse namen bekend. "Sint Hubertus-Orde" en "Orde van de Heilige Hubert" komen ook voor. Een in Beieren gangbare naam is "Hausritterorden vom Heiligen Hubertus". De Orde van Sint Hubertus werd door hertog Gerard van Gulik-Berg gesticht als aandenken aan een op de feestdag van de heilige Hubertus, 3 november 1444, bij Linnich gewonnen veldslag waarin de hertog van Gelre werd verslagen zodat hertog Gerard na 20 jaar strijd eindelijk in het bezit van zijn hertogdom Gulik kwam. In het oudste statuut, in 1476 vastgesteld door Gerards zoon en opvolger Willem heet de nieuwgestichte Orde "in der Eere Gots, Marien seyne lieve moeders ende des hilgen Marschalks St. Hubert" te zijn ingesteld. De Orde werd dus aan de Moeder Gods en de in het Rijnland geliefde Heilige gewijd. Het ceremonieel van de Orde is altijd katholiek gebleven maar de even vrome als tolerante Beierse koningen van de 19e eeuw verleenden de Orde ook aan protestanten. (nl)
- Sankt Hubertusorden var den äldsta och förnämsta av de bayerska ordnarna, instiftad den 3 november 1444 (Hubertusdagen) av hertig , förnyad 1708 av kurfurst Johan Wilhelm av Pfalz-Neuburg och 1808 av kung Maximilian I Josef av Bayern. Orden bestod av en klass och räknade endast 12 riddare samt en storkommendör. Dekorationen utgjordes av ett vitemaljerat guldkors med åtta spetsar och gyllene kulor; i korsets vinklar fanns gyllene strålar och över korset en krona. På framsidan var den helige Hubertus omvändelse avbildad, med omskriften, In traw vast ("fast i tro"). Tecknet bars i ett högrött band med gröna kanter, vid galatillfällen i en guldkedja av 42 länkar. Riddarna bar på bröstet dessutom en silverstjärna med strålar. Orden utdelas fortfarande som så kallad husorden till medlemmar av huset Wittelsbach. (sv)
- Order Świętego Huberta, właśc. Order Rycerski Świętego Huberta (niem. Ritterorden des Heiligen Hubertus, St. Hubertus Orden łac. Ordo Divi Huberti), pierw. Order Rogu (niem. Orden vom Horn) – odznaczenie ustanowione w 1444 po bitwie pod Linnich przez julijskiego księcia Gerarda. Order wygasł po śmierci Jana Wilhelma. 29 września 1708 został odnowiony przez Elektora Palatynatu Jana Wilhelma Wittelsbacha i odtąd przyznawany przez władców bawarskich. (pl)
- Орден Святого Губерта (нем. Der Orden des Heiligen Hubertus) — один из старейших орденов Европы, ныне вручаемый Баварским королевским домом. (ru)
- Орден святого Губерта (нім. Der Orden des Heiligen Hubertus), під назвою орден Горна, (відомий також як орден Мисливського Рогу або орден Вірності), був започаткований 1444 року Герхардом V, герцогом Юліх-Берзьким, на пам'ять про воєнну перемогу над Арнольдом Егмонтським під Равенсбургом у день Святого Губерта (3 листопада) під час суперечки за спадщину. Деякі джерела відносять заснування ордену до 1473—1475 років. Святий Губерт (~655-727) був місіонером та єпископом Л'єзьким, який за легендою навернувся у християнську віру після того, як йому явився олень із сяючим хрестом між рогами, і згодом був визнаний покровителем мисливців. До 1609 року орден згас разом із герцогським родом. На початку XVIII століття герцогство Юліх-Берзьке відійшло до Іоганна Вільгельма, герцога Нойберзького, курфюрста Пфальц-Нойберга, й у 1708 році він відновив забутий упродовж ста років орден. Іоганн Вільгельм став гросмейстером ордену та вручив його знаки кільком своїм придворним разом зі значним пенсіоном та умовами роздати десяту частину отриманих грошей біднякам, а також пожертвувати на доброчинність деяку частину суми у день вступу до ордену. До кінця XVIII століття більша частина Пфальцу перейшла до Баварії, і Максиміліан Йосип IV, курфюрст Баварський, який згодом став королем Баварії, 30 березня 1800 року затвердив орден під назвою ордена Святого Губерта, а у 1808 році зробив його найвищим баварським орденом, зарезервувавши його для дванадцяти лицарів із числа найзнатніших графів та баронів Баварії, а також для членів королівської родини та іноземних принців. У подальшому обмеження на кількість лицарів не додержувалось. Первинно вимагалось, щоб до вступу в орден кавалер пробув не менше шести років командором ордену Баварської Корони, але згодом, у статуті 1808 року з'явились вимоги не бути членом інших орденів, яке, втім, серйозно не сприймалось. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Der Orden des Heiligen Hubertus (kurz Hubertusorden, auch Orden vom Horn) war ein jülich-bergischer, pfälzischer und bayerischer Orden. Er wird heute noch als Hausorden der Wittelsbacher verliehen. (de)
- L'ordre de Saint-Hubert était le plus ancien et le plus prestigieux des ordres de chevalerie de Bavière. (fr)
- L'Ordine di Sant'Uberto fu il più antico e il più importante degli ordini cavallereschi del Regno di Baviera. (it)
- Order Świętego Huberta, właśc. Order Rycerski Świętego Huberta (niem. Ritterorden des Heiligen Hubertus, St. Hubertus Orden łac. Ordo Divi Huberti), pierw. Order Rogu (niem. Orden vom Horn) – odznaczenie ustanowione w 1444 po bitwie pod Linnich przez julijskiego księcia Gerarda. Order wygasł po śmierci Jana Wilhelma. 29 września 1708 został odnowiony przez Elektora Palatynatu Jana Wilhelma Wittelsbacha i odtąd przyznawany przez władców bawarskich. (pl)
- Орден Святого Губерта (нем. Der Orden des Heiligen Hubertus) — один из старейших орденов Европы, ныне вручаемый Баварским королевским домом. (ru)
- Řád svatého Huberta (německy Orden des Heiligen Hubertus nebo Hubertusorden), také se používá Řád lovecké trubky (Orden vom Horn), byl falcký a bavorský řád. Vznikl 3. listopadu 1444 jako světský rytířský řád. Založil ho vévoda na památku svého vítězství v , která se odehrála na den svatého Huberta. Jeho syn dal řádu statuta. Roku 1609 vymřel celý rod a řád upadl do zapomnění. Byl obnoven 29. září 1708 falckým kurfiřtem Janem Vilémem Falckým. Potvrzením a rozšířením statut kurfiřtem Karlem Theodorem Falckým se stal k roku 1744 řádem bavorským. Dosud se uděluje jako rodinný řád dynastie Wittelsbachů. Uděluje se v jediné třídě vždy omezenému počtu lidí. Současným velmistrem je František, vévoda bavorský. (cs)
- Gerardo VII, duque de Jülich-Cléveris-Berg, para celebrar sus victorias instituyó el año 1444 la Orden caballeresca de San Huberto. Su divisa era una cruz de oro empastada y esmaltada de azul, ornada con doce diamantes y ocho perlas finas y aspada con cinco radios de oro rectos y en forma de culebra, alternando: en su centro había un óvalo de oro volcado con la efigie del Santo Patrono, San Huberto, muerto siendo obispo de Lieja, con el mote: In fidelitas firmiter. (es)
- The Royal Order of Saint Hubert (German: Sankt Hubertus Königlicher Orden), or sometimes (German: Königlicher Orden des Heiligen Hubertus) is a Roman Catholic dynastic order of knighthood founded in 1444 or 1445 by Gerhard VII, Duke of Jülich-Berg. He sought to commemorate his victory over the House of Egmond at the Battle of Linnich on 3 November, which is Saint Hubert's day. (en)
- De Huisridderorde van Sint-Hubertus is een van de historische Orden van Beieren en is onder diverse namen bekend. "Sint Hubertus-Orde" en "Orde van de Heilige Hubert" komen ook voor. Een in Beieren gangbare naam is "Hausritterorden vom Heiligen Hubertus". (nl)
- Sankt Hubertusorden var den äldsta och förnämsta av de bayerska ordnarna, instiftad den 3 november 1444 (Hubertusdagen) av hertig , förnyad 1708 av kurfurst Johan Wilhelm av Pfalz-Neuburg och 1808 av kung Maximilian I Josef av Bayern. Orden bestod av en klass och räknade endast 12 riddare samt en storkommendör. Dekorationen utgjordes av ett vitemaljerat guldkors med åtta spetsar och gyllene kulor; i korsets vinklar fanns gyllene strålar och över korset en krona. På framsidan var den helige Hubertus omvändelse avbildad, med omskriften, In traw vast ("fast i tro"). Tecknet bars i ett högrött band med gröna kanter, vid galatillfällen i en guldkedja av 42 länkar. Riddarna bar på bröstet dessutom en silverstjärna med strålar. Orden utdelas fortfarande som så kallad husorden till medlemmar av hu (sv)
- Орден святого Губерта (нім. Der Orden des Heiligen Hubertus), під назвою орден Горна, (відомий також як орден Мисливського Рогу або орден Вірності), був започаткований 1444 року Герхардом V, герцогом Юліх-Берзьким, на пам'ять про воєнну перемогу над Арнольдом Егмонтським під Равенсбургом у день Святого Губерта (3 листопада) під час суперечки за спадщину. Деякі джерела відносять заснування ордену до 1473—1475 років. До 1609 року орден згас разом із герцогським родом. (uk)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
