| dbo:abstract
|
- Megaron (řec. μέγαρον) je architektonický typ obdélného domu, později i chrámu a paláce, rozšířeného ve starověkém Středomoří. Původně velký sál paláce, palácová stavba, později nejjednodušší chrámová stavba. Obdélná místnost naos s jedním vchodem v kratší stěně, kde pak vzniká krytá předsíň (in antis), případně i se sloupy, tvoří jádro klasického řeckého domu i chrámu. Hlavní prostor (naos) má uprostřed ohniště a nad ním otvor ve strmé sedlové střeše. Později se kolem chrámového megaronu stavěla i sloupořadí a ochozy. (cs)
- El mègaron (Μέγαρον, vocable grec, però de probable derivació semítica) és el 'Gran Saló' que es trobava en els palaus de la civilització micènica, a Grècia i Anatòlia. Solia estar a un costat del pati central i davant de l'altar. Constava de tres parts: el pòrtic (ἡ αἴϑουσα, τὸ πρόπυλον) obert amb dues columnes in antis, el vestíbul (ὁ πρόδομος), també anomenat pronaos (ὁ πρόναος) i la sala principal (τὸ μέγαρον), també anomenada cella o naos (ὁ ναός). (ca)
- Το Μέγαρο είναι ένα από τα τρία τμήματα του αρχιτεκτονικού σχήματος οίκου στην αρχαία Ελλάδα. Είναι χώρος με επιβλητικές διαστάσεις όπου συναθροίζονταν οι άνδρες. (el)
- La megarono (greke μέγαρον) estis la centra halo de la mikenaj palacaj kompleksoj. Ĝi estis ĝenerale kvarangula, kun malferma enirejo ĉe la fasada parto. En ties tegmento estis okulo por certigi la lumon kaj aerumadon. La arĥitektura historio rigardas la megaronon kiel antaŭulon de la grekaj temploj. Ĝi estis uzata por distrado aŭ kiel konsila halo. Ties muroj estis kolorigitaj kaj la tegmenton portis trabokolonoj. La tegmenton kovris ofte tegoloj. La plej fama megarono troviĝas en palaco de Tirinto. (eo)
- Als Megaron (altgriechisch Μέγαρον) bezeichnet man entweder einen der drei Hauptteile des antiken griechischen Hauses, dessen Funktion als der große Männersaal in späterer Zeit das Andron übernahm, oder einen im östlichen Mittelmeerraum weit verbreiteten Bautyp.
* Haus ohne Vorhalle (Megaron Cella)
* Megaron mit Vorhalle
* Megaron mit Säulen (Antentempel)
* Griechisches Wohnhaus (de)
- Megaroi (antzinako grezieraz: μέγαρον) Greziako eta Ekialde Hurbileko jauregietako gela handia. Hiru parte nagusi ditu: atari zabala, zutabeek eutsia, sarrera-gelatxo bat eta egongela handia, erdian sutondoa zuena. Megaroian egiten ziren harrerak, familiako bilerak etab. Mizenasko jauregi guztietan eta etxe askotan aurkitu da. Jatorriz Egeo inguruko eraikuntza egitura dela diote adituek. (eu)
- The megaron (/ˈmɛɡəˌrɒn/; Ancient Greek: μέγαρον, [mégaron]), plural megara /ˈmɛɡərə/, was the great hall in very early Mycenean and ancient Greek palace complexes. Architecturally, it was a rectangular hall that was surrounded by four columns, fronted by an open, two-columned portico, and had a central, open hearth that vented though an oculus in the roof. The megaron also contained the throne-room of the wanax, or Mycenaean ruler, whose throne was located in the main room with the central hearth. Similar architecture is found in the Ancient Near East though the presence of the open portico, generally supported by columns, is particular to the Aegean. Megara are sometimes referred to as "long-rooms", as defined by their rectangular (non-square) shape and the position of their entrances, which are always along the shorter wall so that the depth of the space is larger than the width. There were often many rooms around the central megaron, such as archive rooms, offices, oil-press rooms, workshops, potteries, shrines, corridors, armories, and storerooms for such goods as wine, oil and wheat. Evidence suggests that the megara of ancient Greece were often created using the construction techniques of “Wattle-and-Daub” and “Pisé”. The megaron is thought to have been used for sacrificial processions, as well as for royal functions and court meetings. However, parts of the megaron functioned as habitable spaces, and were utilized as living quarters prior to the eighth century BC. (en)
- El Megaron (en griego antiguo, μέγαρον, vocablo probablemente derivado de la palabra griega μέγας, «grande») es el Gran Salón que se encontraba en los palacios de las civilizaciones micénica y minoica, en Grecia y Anatolia. Solía estar a un lado del patio central y frente al altar. Constaba de tres partes: el pórtico (πρόπυλο) abierto con dos columnas in antis; el vestíbulo (πρόδομος), también llamado pronaos (πρόναος); y la sala principal (Μέγαρον), también llamada cella o naos (ναός). (es)
- Le mot mégaron (μέγαρον) désigne la pièce principale (parfois unique) des riches habitations de l'âge du bronze, en Grèce et en Anatolie, et par extension le nom de ce type de maison. Elle dispose d'un foyer central entouré de deux ou quatre colonnes. Chez Homère, le terme « mégaron » ne désigne qu'une grande salle sans plus de précision, mais en archéologie, l'usage limite aujourd'hui sa signification à une certaine forme architecturale que l'on trouve dans toutes les habitations et palais mycéniens. (fr)
- Resti del megaron di Micene. Il megaron (da μέγαρον, voce neutra pregnante del vocabolario greco ma di probabile derivazione semitica) designa l'unità architettonica che funge da fulcro della realtà palaziale minoica e soprattutto micenea. Il megaron miceneo era strutturato in tre parti: un vestibolo con due colonne lignee su basi di pietra, un successivo atrio, da cui si accedeva tramite tre porte, in fondo al quale un'apertura singola permetteva di accedere alla sala vera e propria, il mégaron, con un focolare rotondo al centro circondato da quattro colonne che sorreggevano la copertura. I poemi omerici offrono un'incredibile gamma di testimonianze relative alla disposizione ed agli impieghi di questa fondamentale sala, come per esempio le descrizioni dell'accoglienza di Odisseo da parte dei Feaci ed il canto dell'aedo Demodoco (Odissea, libri VI-VIII) o quelle relative al palazzo di Itaca, al canto di Femio e alla strage dei pretendenti (Od. XVII-XXII), ambientata nel megaron. Mégaron è anche il nome della casa micenea, formata da un'unica grande stanza con al centro un grande focolare e tutt'attorno un mobilio molto grezzo ed essenziale (tavolo, sgabelli e letti). Pianta schematica di un complesso megaron. (it)
- メガロン (mɛɡəˌrɒn、古代ギリシア語μέγαρον、複数形megara (mɛɡərə))は、古代ギリシアの宮殿における大広間の形式。長方形のホール、2本の柱が立つ開けたポーチが前面にあり、中央付近に4本の柱に囲まれ、上部の屋根に開いたオクルスへと通じる炉床がある。柱によって支えられた開けたポーチがあることから、特にエーゲ海諸島において見られるものである。入口はその位置からメガロンを識別する特徴となるものである。入口は長さの短い壁に設置されていたため、奥行が幅よりも長くなっている。多くの場合、中央のメガロンを囲む記録保存室、執務室、搾油用の部屋、工房、窯元、神殿、廊下、兵器庫のほか、ワイン、油、小麦等の貯蔵室といった多くの部屋が存在していた。 (ja)
- Een megaron, Oudgrieks: μέγαρον : megaron, was een langgerekt gebouw, met de deur aan een van de korte zijden, en daarvoor een voorportaal met twee zuilen. Het is typisch voor de Minoïsche beschaving en Myceense bouwkunst, maar kwam ook in Anatolië voor. (nl)
- Megaron (stgr. μέγαρον - "duża izba") – charakterystyczny typ budowli w starożytnej kulturze egejskiej, składowa, reprezentacyjna część pałaców mykeńskich i jednocześnie prototyp podstawowej formy starożytnych świątyń greckich. Służył celom reprezentacyjnym oraz kultowym. Początkowo megaron był jednoizbowym, prostokątnym budynkiem użytkowanym przez mężczyzn. Jego forma przypominała perystyl, do którego wchodziło się przez kolumnowy przedsionek umieszczony na krótszej ścianie. Pośrodku izby umieszczano palenisko, nad którym znajdował się otwór w dachu do odprowadzenia dymu. W takiej formie znany był już w V tysiącleciu p.n.e. Z czasem został przekształcony w reprezentacyjną część pałaców (ok. 1400 p.n.e. - 1100 p.n.e.). Miał tylko jedno pomieszczenie podparte czterema kolumnami, dymnik w dachu oraz otwarty przedsionek na krótszym boku z dwiema kolumnami między ścianami z antami. Ta budowla najprawdopodobniej była pierwowzorem świątyni greckiej distylos in antis. Czasami przed budynkiem umieszczano portyk. Przez dodanie ściany przedniej z otworem drzwiowym można było utworzyć dodatkowe pomieszczenie poprzedzające główną izbę. Budowla ta była stosowana w Grecji od czasów minojskich. Przykładem zastosowania jest pałac w Knossos, w którym były dwa megarony:
* królowej, z freskiem z delfinami,
* królewski, zwany również salą podwójnego topora (labrysa). Jego naśladownictwem były również pomieszczenia męskie (andron) w greckim domu. (pl)
- Megaron, "stort rum" på grekiska, är en term som numera används för ett kvadratiskt eller rektangulärt rum, vanligtvis med fyra kolonner som bär upp taket och sidoväggarna skjuter fram för att bilda en portal. Megaron är en traditionell hustyp i Grekland och ibland ansett att vara det doriska templets ursprung. (sv)
- Мегарон (грец. μέγαρο — «велика зала») — тип найдавнішого грецького житла, який склався ще за доби егейської культури. Мегарон являє собою прямокутну будівлю з портиком. Всередині зали облаштовувалось вогнище. Мегарони знайдені в Трої, Тиринфі, Мікенах та інших прадавніх містах. Мегарон послужив прототипом храмів Давньої Греції гомерівської епохи. (uk)
- Mégaro (em grego: Μέγαρον; provável origem semita) é a "Grande Sala" que se encontrava nos palácios da Civilização Micénica, na Grécia Antiga. Costumava estar de um lado do pátio central e frente ao altar. Constava de três partes: o pórtico (πρόπυλο) aberto com duas colunas in antis, o vestíbulo (πρόδομος) também chamado pronau (πρόναος) e a sala principal (Μέγαρον) também chamada cela ou nau (ναός). (pt)
- Ме́гарон (др.-греч. μέγαρον — большой зал) — тип древнегреческого жилого дома периода III—II тыс. до н. э. эгейской цивилизации, в частности крито-микенской культуры, бронзового века, распространённый на островах Эгейского моря, Крите, в материковой Греции и Малой Азии. Мегароны представляли собой глинобитные строения (из сырцового кирпича с рубленой соломой для прочности) и конической соломенной крышей. В раскопках древних Тиринфа и Микен обнаружены остатки фундаментов круглых и овальных в плане жилых домов. Б. Р. Виппер, анализируя результаты археологических исследований, отрицает преемственность прямоугольных в плане жилищ от круглых и овальных. Однако все типы, вероятно, имели широкое распространение. Самые древние мегароны не имели колонн, лишь узкую входную дверь. В центре глиняного пола находился очаг, а вверху, над ним — отверстие для выхода дыма. В таком доме готовили еду, а вокруг очага, вдоль стен спали. В больших «царских мегаронах» нависающую кровлю для отвода дождевой воды от глиняных стен подпирали деревянные опоры — прототипы будущих колонн. Постепенно появлялись постройки с продомосом др.-греч. πρόδομος — «перед домом») — передней, входной частью, которую выделяли двумя столбами или выступами боковых стен — прототип «храма в антах». Однако неверным следует считать отождествление архаического жилого дома и позднейшего храма в антах. В среднеэлладский период (XX—XVII вв. до н. э.) появлялись большие мегароны с входным портиком и двумя помещениями на одной оси. При этом очаг перемещали в дальнее помещение. В царских мегаронах имелось несколько дверей и внутренний круг колонн. Известковый пол, как, например, в царском мегароне в Тиринфе, украшен росписью. На возвышении находился трон властителя. Перед мегароном устраивали большой огороженный двор. Таким образом тип архаичного жилища постепенно превращался в царский дворец. В нём уже не готовили пищу и не спали; очаг становился культовым жертвенником. Такой мегарон был наполовину дворцом и наполовину храмом. В мегаронах совершали жертвоприношения, принимали почётных гостей и устраивали царские пиры.
* Мегарон без передней (Megaron Cella)
* Мегарон с продомосом или передней
* Мегарон с антом (Templum in antis) В 1939 году в Пилосе на юго-западе Пелопоннеса были открыты руины дворца Нестора, правителя гомеровского времени (XIII в. до н. э.). Вокруг большого мегарона (12×10 м) располагались двухэтажные жилые постройки. Перекрытие мегарона, как предполагают специалисты, было не двускатным, а плоским. Остатки другого большого мегарона обнаружили при раскопках в городе Ферм (Термос), в Этолии. Существует гипотеза, что малые мегароны служили жилищем для мужчин. Женщины, дети и рабы жили отдельно. Вероятно, с этим связано то, что малые жилые дома именовали иначе: ойкос, или экос др.-греч. οιχος — дом, жилище, достояние). Ойкосом называли также одно из помещений дома, служившее святилищем домашних богов. На этом основании древнегреческий ойкос считают пробразом наоса — главного помещения большого храма. Латинизированная форма — экус (лат. oecus). (ru)
- 迈加隆(megaron)，爱琴文明的一种建筑类型，于新石器时代即有遗迹可考。迈加隆是一个长方形的厅，入口位于短边且开敞，有一个门廊空间，门廊常设有立柱。典型的迈加隆正厅空间通常在正中心有一个圆形炉位，上方穹顶正中开洞作为通风口，四周设有四只立柱。在迈锡尼及梯林斯地区，迈加隆作为住宅或宫殿的一个组成部分，是接待和社交用的体面场所。简单的迈加隆也可以当作起居室使用。这种建筑类型直接影响了后期古希腊神庙建筑和古希腊带有中庭的住宅。 典型的迈加隆平面可以参考皮洛斯的（Palace of Nestor）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Megaron (řec. μέγαρον) je architektonický typ obdélného domu, později i chrámu a paláce, rozšířeného ve starověkém Středomoří. Původně velký sál paláce, palácová stavba, později nejjednodušší chrámová stavba. Obdélná místnost naos s jedním vchodem v kratší stěně, kde pak vzniká krytá předsíň (in antis), případně i se sloupy, tvoří jádro klasického řeckého domu i chrámu. Hlavní prostor (naos) má uprostřed ohniště a nad ním otvor ve strmé sedlové střeše. Později se kolem chrámového megaronu stavěla i sloupořadí a ochozy. (cs)
- El mègaron (Μέγαρον, vocable grec, però de probable derivació semítica) és el 'Gran Saló' que es trobava en els palaus de la civilització micènica, a Grècia i Anatòlia. Solia estar a un costat del pati central i davant de l'altar. Constava de tres parts: el pòrtic (ἡ αἴϑουσα, τὸ πρόπυλον) obert amb dues columnes in antis, el vestíbul (ὁ πρόδομος), també anomenat pronaos (ὁ πρόναος) i la sala principal (τὸ μέγαρον), també anomenada cella o naos (ὁ ναός). (ca)
- Το Μέγαρο είναι ένα από τα τρία τμήματα του αρχιτεκτονικού σχήματος οίκου στην αρχαία Ελλάδα. Είναι χώρος με επιβλητικές διαστάσεις όπου συναθροίζονταν οι άνδρες. (el)
- La megarono (greke μέγαρον) estis la centra halo de la mikenaj palacaj kompleksoj. Ĝi estis ĝenerale kvarangula, kun malferma enirejo ĉe la fasada parto. En ties tegmento estis okulo por certigi la lumon kaj aerumadon. La arĥitektura historio rigardas la megaronon kiel antaŭulon de la grekaj temploj. Ĝi estis uzata por distrado aŭ kiel konsila halo. Ties muroj estis kolorigitaj kaj la tegmenton portis trabokolonoj. La tegmenton kovris ofte tegoloj. La plej fama megarono troviĝas en palaco de Tirinto. (eo)
- Als Megaron (altgriechisch Μέγαρον) bezeichnet man entweder einen der drei Hauptteile des antiken griechischen Hauses, dessen Funktion als der große Männersaal in späterer Zeit das Andron übernahm, oder einen im östlichen Mittelmeerraum weit verbreiteten Bautyp.
* Haus ohne Vorhalle (Megaron Cella)
* Megaron mit Vorhalle
* Megaron mit Säulen (Antentempel)
* Griechisches Wohnhaus (de)
- Megaroi (antzinako grezieraz: μέγαρον) Greziako eta Ekialde Hurbileko jauregietako gela handia. Hiru parte nagusi ditu: atari zabala, zutabeek eutsia, sarrera-gelatxo bat eta egongela handia, erdian sutondoa zuena. Megaroian egiten ziren harrerak, familiako bilerak etab. Mizenasko jauregi guztietan eta etxe askotan aurkitu da. Jatorriz Egeo inguruko eraikuntza egitura dela diote adituek. (eu)
- El Megaron (en griego antiguo, μέγαρον, vocablo probablemente derivado de la palabra griega μέγας, «grande») es el Gran Salón que se encontraba en los palacios de las civilizaciones micénica y minoica, en Grecia y Anatolia. Solía estar a un lado del patio central y frente al altar. Constaba de tres partes: el pórtico (πρόπυλο) abierto con dos columnas in antis; el vestíbulo (πρόδομος), también llamado pronaos (πρόναος); y la sala principal (Μέγαρον), también llamada cella o naos (ναός). (es)
- Le mot mégaron (μέγαρον) désigne la pièce principale (parfois unique) des riches habitations de l'âge du bronze, en Grèce et en Anatolie, et par extension le nom de ce type de maison. Elle dispose d'un foyer central entouré de deux ou quatre colonnes. Chez Homère, le terme « mégaron » ne désigne qu'une grande salle sans plus de précision, mais en archéologie, l'usage limite aujourd'hui sa signification à une certaine forme architecturale que l'on trouve dans toutes les habitations et palais mycéniens. (fr)
- メガロン (mɛɡəˌrɒn、古代ギリシア語μέγαρον、複数形megara (mɛɡərə))は、古代ギリシアの宮殿における大広間の形式。長方形のホール、2本の柱が立つ開けたポーチが前面にあり、中央付近に4本の柱に囲まれ、上部の屋根に開いたオクルスへと通じる炉床がある。柱によって支えられた開けたポーチがあることから、特にエーゲ海諸島において見られるものである。入口はその位置からメガロンを識別する特徴となるものである。入口は長さの短い壁に設置されていたため、奥行が幅よりも長くなっている。多くの場合、中央のメガロンを囲む記録保存室、執務室、搾油用の部屋、工房、窯元、神殿、廊下、兵器庫のほか、ワイン、油、小麦等の貯蔵室といった多くの部屋が存在していた。 (ja)
- Een megaron, Oudgrieks: μέγαρον : megaron, was een langgerekt gebouw, met de deur aan een van de korte zijden, en daarvoor een voorportaal met twee zuilen. Het is typisch voor de Minoïsche beschaving en Myceense bouwkunst, maar kwam ook in Anatolië voor. (nl)
- Megaron, "stort rum" på grekiska, är en term som numera används för ett kvadratiskt eller rektangulärt rum, vanligtvis med fyra kolonner som bär upp taket och sidoväggarna skjuter fram för att bilda en portal. Megaron är en traditionell hustyp i Grekland och ibland ansett att vara det doriska templets ursprung. (sv)
- Мегарон (грец. μέγαρο — «велика зала») — тип найдавнішого грецького житла, який склався ще за доби егейської культури. Мегарон являє собою прямокутну будівлю з портиком. Всередині зали облаштовувалось вогнище. Мегарони знайдені в Трої, Тиринфі, Мікенах та інших прадавніх містах. Мегарон послужив прототипом храмів Давньої Греції гомерівської епохи. (uk)
- Mégaro (em grego: Μέγαρον; provável origem semita) é a "Grande Sala" que se encontrava nos palácios da Civilização Micénica, na Grécia Antiga. Costumava estar de um lado do pátio central e frente ao altar. Constava de três partes: o pórtico (πρόπυλο) aberto com duas colunas in antis, o vestíbulo (πρόδομος) também chamado pronau (πρόναος) e a sala principal (Μέγαρον) também chamada cela ou nau (ναός). (pt)
- 迈加隆(megaron)，爱琴文明的一种建筑类型，于新石器时代即有遗迹可考。迈加隆是一个长方形的厅，入口位于短边且开敞，有一个门廊空间，门廊常设有立柱。典型的迈加隆正厅空间通常在正中心有一个圆形炉位，上方穹顶正中开洞作为通风口，四周设有四只立柱。在迈锡尼及梯林斯地区，迈加隆作为住宅或宫殿的一个组成部分，是接待和社交用的体面场所。简单的迈加隆也可以当作起居室使用。这种建筑类型直接影响了后期古希腊神庙建筑和古希腊带有中庭的住宅。 典型的迈加隆平面可以参考皮洛斯的（Palace of Nestor）。 (zh)
- The megaron (/ˈmɛɡəˌrɒn/; Ancient Greek: μέγαρον, [mégaron]), plural megara /ˈmɛɡərə/, was the great hall in very early Mycenean and ancient Greek palace complexes. Architecturally, it was a rectangular hall that was surrounded by four columns, fronted by an open, two-columned portico, and had a central, open hearth that vented though an oculus in the roof. (en)
- Resti del megaron di Micene. Il megaron (da μέγαρον, voce neutra pregnante del vocabolario greco ma di probabile derivazione semitica) designa l'unità architettonica che funge da fulcro della realtà palaziale minoica e soprattutto micenea. Il megaron miceneo era strutturato in tre parti: un vestibolo con due colonne lignee su basi di pietra, un successivo atrio, da cui si accedeva tramite tre porte, in fondo al quale un'apertura singola permetteva di accedere alla sala vera e propria, il mégaron, con un focolare rotondo al centro circondato da quattro colonne che sorreggevano la copertura. (it)
- Megaron (stgr. μέγαρον - "duża izba") – charakterystyczny typ budowli w starożytnej kulturze egejskiej, składowa, reprezentacyjna część pałaców mykeńskich i jednocześnie prototyp podstawowej formy starożytnych świątyń greckich. Służył celom reprezentacyjnym oraz kultowym. Przykładem zastosowania jest pałac w Knossos, w którym były dwa megarony:
* królowej, z freskiem z delfinami,
* królewski, zwany również salą podwójnego topora (labrysa). Jego naśladownictwem były również pomieszczenia męskie (andron) w greckim domu. (pl)
- Ме́гарон (др.-греч. μέγαρον — большой зал) — тип древнегреческого жилого дома периода III—II тыс. до н. э. эгейской цивилизации, в частности крито-микенской культуры, бронзового века, распространённый на островах Эгейского моря, Крите, в материковой Греции и Малой Азии.
* Мегарон без передней (Megaron Cella)
* Мегарон с продомосом или передней
* Мегарон с антом (Templum in antis) (ru)
|
