| dbo:abstract
|
- Maturin Veyssière de La Croze (auch Mathurin; * 4. Dezember 1661 in Nantes; † 21. Mai 1739 in Berlin) war ein französischer Orientalist und Bibliothekar. Er wirkte am Berliner Hof und gehörte zur Gemeinschaft der Hugenotten. Er hinterließ vier Wörterbücher in koptisch, armenisch, slawisch und syrisch. (de)
- Maturinus Veyssière La Croze (4 December 1661, Nantes – 21 May 1739) was in his early years a learned French Benedictine historian and orientalist. Later, as a Protestant convert, he became royal librarian and professor of the University of Berlin Armenologist. He received his first education from his father, who owned a private library. In 1677 his family got into financial difficulties and he became a novice in Saint-Florent de Saumur. He studied theology in Le Mans and by 1682 he was a Benedictine at the Abbey of Saint-Germain-des-Prés in Paris. In 1696 he came into trouble with his prior and fled to Basel, where he received support from Swiss Reformed professors Peter Werenfels and J. Buxtorf and converted to the Reformed Church. A year later, he became a Prussian royal librarian in Berlin. He also was a teacher for several members of the royal family. Since 1725 he was also professor of philosophy at the French Collegium in Berlin. He left many unpublished works and a considerable private library. Besides French, he spoke Latin, German, Armenian, and some Semitic and Slavic languages. Among his unpublished works were four dictionaries in Coptic, Armenian, Slavic and Syriac. His works include Vindiciae veterum scriptorum contra J. Hardunium' (1708), the Histoire du christianisme des Indes (1724), Histoire du Christianisme d'Ethiopie et d'Arménie (1739), and a Coptic-Latin dictionary. (en)
- Mathurin Veyssière de La Croze, né le 4 décembre 1661 à Nantes et mort le 21 mai 1739 à Berlin, est un érudit orientaliste et bibliothécaire prussien de naissance française. Huguenot, il a travaillé à la cour de Berlin et laissé en manuscrit quatre dictionnaires des langues copte, arménienne, slave et syriaque. (fr)
- Mathurin Veyssière de La Croze (1661 – 1739) è stato uno scrittore ed erudito francese. Convertito al protestantesimo, fu bibliotecario del re di Prussia e precettore della sorella favorita di Federico II, che divenne margravia di Bayreuth; pubblicò opere sull'Oriente. (it)
- Maturin Veyssière de la Croze (ur. 4 grudnia 1661 w Nantes, zm. 21 maja 1739 w Berlinie) – francuski uczony, bibliotekarz królewski w Prusach, członek założonej w 1700 r. Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk. Był erudytą i poliglotą. We wcześniejszym okresie życia był uczonym katolickim, benedyktynem. Pod wpływem jansenizmu odszedł z kościoła katolickiego. Głosił, iż jest chrześcijaninem bezwyznaniowym, nienależącym do żadnego z kościołów, do żadnej z istniejących wspólnot wyznaniowych. Prowadził badania nad Pismem Świętym. Był propagatorem stoickiej postawy w życiu, a za wzór moralny stawiał jednego z najbardziej znanych stoików wszech czasów, cesarza rzymskiego Marka Aureliusza. Przyjaźnił się z tak znanymi przedstawicielami elit intelektualnych swojej epoki jak Gottfried Wilhelm Leibniz i Pierre Bayle. Był mistrzem Duhana de Jandun – wychowawcy Fryderyka II Wielkiego. Duhan przekazywał przyszłemu królowi Prus nauki, jakie sam otrzymał od swojego nauczyciela, przez co Fryderyk Wielki, także w swoim dorosłym życiu wysoko cenił wartości stoickie oraz postać Marka Aureliusza. (pl)
- Матурен Вейсьер де Лакроз (Ла-Кроз) (фр. Mathurin Veyssière de La Croze; 4 декабря 1661, Нант — 21 мая 1739, Берлин) — французский востоковед-арменовед, лингвист, бенедиктинец. Был профессором французского коллежа в Берлине.Впервые составил словарь коптского языка, изданный в 1775 после его смерти.Владел латинским, немецким, армянским, рядом семитских и славянских языков.Переводил с армянского языка. Армянский перевод Библии назвал «королевой переводов». (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Maturin Veyssière de La Croze (auch Mathurin; * 4. Dezember 1661 in Nantes; † 21. Mai 1739 in Berlin) war ein französischer Orientalist und Bibliothekar. Er wirkte am Berliner Hof und gehörte zur Gemeinschaft der Hugenotten. Er hinterließ vier Wörterbücher in koptisch, armenisch, slawisch und syrisch. (de)
- Mathurin Veyssière de La Croze, né le 4 décembre 1661 à Nantes et mort le 21 mai 1739 à Berlin, est un érudit orientaliste et bibliothécaire prussien de naissance française. Huguenot, il a travaillé à la cour de Berlin et laissé en manuscrit quatre dictionnaires des langues copte, arménienne, slave et syriaque. (fr)
- Mathurin Veyssière de La Croze (1661 – 1739) è stato uno scrittore ed erudito francese. Convertito al protestantesimo, fu bibliotecario del re di Prussia e precettore della sorella favorita di Federico II, che divenne margravia di Bayreuth; pubblicò opere sull'Oriente. (it)
- Матурен Вейсьер де Лакроз (Ла-Кроз) (фр. Mathurin Veyssière de La Croze; 4 декабря 1661, Нант — 21 мая 1739, Берлин) — французский востоковед-арменовед, лингвист, бенедиктинец. Был профессором французского коллежа в Берлине.Впервые составил словарь коптского языка, изданный в 1775 после его смерти.Владел латинским, немецким, армянским, рядом семитских и славянских языков.Переводил с армянского языка. Армянский перевод Библии назвал «королевой переводов». (ru)
- Maturinus Veyssière La Croze (4 December 1661, Nantes – 21 May 1739) was in his early years a learned French Benedictine historian and orientalist. Later, as a Protestant convert, he became royal librarian and professor of the University of Berlin Armenologist. His works include Vindiciae veterum scriptorum contra J. Hardunium' (1708), the Histoire du christianisme des Indes (1724), Histoire du Christianisme d'Ethiopie et d'Arménie (1739), and a Coptic-Latin dictionary. (en)
- Maturin Veyssière de la Croze (ur. 4 grudnia 1661 w Nantes, zm. 21 maja 1739 w Berlinie) – francuski uczony, bibliotekarz królewski w Prusach, członek założonej w 1700 r. Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk. Był erudytą i poliglotą. We wcześniejszym okresie życia był uczonym katolickim, benedyktynem. Pod wpływem jansenizmu odszedł z kościoła katolickiego. Głosił, iż jest chrześcijaninem bezwyznaniowym, nienależącym do żadnego z kościołów, do żadnej z istniejących wspólnot wyznaniowych. Prowadził badania nad Pismem Świętym. Był propagatorem stoickiej postawy w życiu, a za wzór moralny stawiał jednego z najbardziej znanych stoików wszech czasów, cesarza rzymskiego Marka Aureliusza. Przyjaźnił się z tak znanymi przedstawicielami elit intelektualnych swojej epoki jak Gottfried Wilhelm Leib (pl)
|
.jpg?width=300)
.jpg?width=300){kind=link}
.jpg){kind=link}