| dbo:abstract
|
- مارتين أوبتز (بالألمانية: Martin Opitz) هو كاتب وشاعر وأديب ألماني، ولد عام 1597 في بونزلاو ، ومات في عام 1639 في مدينة دانزيج. درس أوبتز في المدرسة اللاتينية ثم في المدرسة الثانوية وأخيراً درس في مدينة فرانكفورت على نهر الأودر ومدينة هايدلبرغ. وفي عام 1652 نُصِّبَ شاعراً. والفترة من 1626 حتى 1632 كان سكرتيراً ورئيساً لديوان القصر عند دوق دونا. قام بالعديد من الرحلات. وفي عام 1637 أصبح مؤرخاً للبلاط ثم سكرتيراً لملك بولندا في دانزيج حيث مات هناك بمرض الطاعون. (ar)
- Martin Opitz von Boberfeld (23. prosince 1597, Bolesławiec – 20. srpna, 1639 Gdaňsk) byl německy píšící básník a vydavatel období baroka, zakladatel tzv. slezské básnické školy. Vytvořil nový typ poetiky, jejímž základem byla rétorika. (cs)
- Ο Μάρτιν Όπιτς (Martin Opitz von Boberfeld, 23 Δεκεμβρίου 1597 - 20 Αυγούστου 1639) ήταν Γερμανός ποιητής, θεωρούμενος ως ο μεγαλύτερος της εποχής του. (el)
- Martin Opitz (1628 nobilitiert mit Namensmehrung zu Opitz von Boberfeld; * 23. Dezember 1597 in Bunzlau, Herzogtum Schweidnitz-Jauer; † 20. August 1639 in Danzig) war der Begründer der Schlesischen Dichterschule, deutscher Dichter und ein bedeutender Theoretiker des Barock und des Späthumanismus. (de)
- Martin OPITZ [martin opic] (n. la 23-an de decembro 1597 en Bunzlau, m. la 20-an de aŭgusto 1639 en Dancigo) estis germana baroka poeto. Ekde 1627 li portis nobeltitolon: Martin Opitz von Boberfeld. (eo)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bunzlau o Boleslawiec, Silesia, 23 de diciembre de 1597 - Danzig, 20 de agosto de 1639) fue un poeta alemán del Barroco, fundador de la Primera escuela de Silesia. (es)
- Martin Opitz von Boberfeld alemaniar olerkaria izan zen. Frankfurt, Heidelberg eta Leidengo unibertsitateetan egin zituen ikasketak. 1625ean Fernando II.ak erramu-koroa ezarri zion Austriako Karlos Josef erregea hil zenean idatzi zuen requiemarengatik. 1629an alemanaren eraberritzea bultzatu zuen Fruchtbringende Gesellschafft literatura-elkarteko buru hautatu zuten. 1630ean Parisa joan zen eta handik Danzigera. Lehen Silesiar Eskolako poeten taldeko buruetako bat izan zen, eta Alemaniako poeta handienetakoa. Opitz poesiaren formaz arduratu zen batez ere, eta 1624an Buch von der deutschen Poeterey (1624, Alemaniar poesiaren liburua) lanean, hizkuntzaren garbitasunaren, eta erritmoaren eta bertsoen arauak eman zituen. Alexandriar bertsoa proposatu zuen alemaniar olerkigintzaren eredu izateko. XVIII. mendearen erdialdera arte iraun zuten Opitzen arauek. Estetika-irakasle izateaz gainera, itzultzaile ere izan zen: Heinsius, Grotius, Seneka eta Sofoklesen lanak itzuli zituen. O. Rinucciniren Dafne operaren libretoa itzuli zuen alemanera. (eu)
- Martin Opitz von Boberfeld (3 décembre 1597 - 10 août 1639) est un poète allemand, considéré comme le père de la poésie baroque allemande dont il est un des théoriciens. Issu de la petite bourgeoisie luthérienne, il mène une carrière brillante d'homme de lettres et de diplomate. Il publie Aristarque ou Du mépris de la langue allemande par lequel il montre que l'allemand a toutes les qualités d'une langue littéraire, et en 1624 son (de). (fr)
- Martin Opitz von Boberfeld (23 December 1597 – 20 August 1639) was a German poet, regarded as the greatest of that nation during his lifetime. (en)
- Daniel Mögling (1596 à Böblingen - 1635 à Butzbach) est un médecin et astronome allemand. Il fut un des partisans des idées rose-croix. En 1617, c'est sous le pseudonyme de Florentinus de Valentia qu'il rédige Jhesus Nobis Omnia Rosa Florescens. Cet ouvrage est une réponse aux critiques de Menapius (Friedrich Grick). Mögling y défend la Fraternité de la Rose-Croix, ainsi que les membres de l'ordre. Par la suite en 1618, sous le pseudonyme de Theophilus Schweighardt Constantiensem, il publie un Speculum Sophicum Rhodostauroticum (Miroir de la sagesse des rose-croix). Une traduction française en existe à la Bibliothèque nationale de France, dans le manuscrit français 17154 (première moitié du XVIIe siècle). (fr)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bolesławiec, 23 dicembre 1597 – Danzica, 20 agosto 1639) è stato un poeta e scrittore tedesco. (it)
- 마르틴 오피츠 폰 보버펠트(Martin Opitz von Boberfeld, 1597년 12월 23일 ~ 1639년 8월 20일)는 독일의 시인이자 비평가이다. 북부 독일의 슐레겔 궁정시대에 각광을 받은 전기 바로크 문학의 정신적 지도자로서 광범한 분야에 걸친 문학상의 계몽적인 실천 활동을 통하여 독일 문학에 서구화·근대화에의 전기를 가져오게 하였다. 1618년에 오피츠는 프랑크푸르트 대학(오더)[Universität in Frankfurt (Oder)]에 들어가서 인문학을 공부했으며, 그 해에 그의 첫 번째 산문집인《아리스타르쿠스 혹은 독일어에 대한 경멸에 관하여》(Aristarchus, sive De contemptu linguae Teutonicae)라는 작품을 썼다. 이 작품에서 그는 독일어가 시(詩)를 쓰기에 적합한 언어라고 주장했다. 특히 《독일 시학의 서》 (1624년)는 독일 최초의 문예이론서로서 유명할 뿐만 아니라 18세기초에 이르기까지 창작상의 규범으로 존중되었으며 특히 새 운율법과 시형(詩形)의 제창에 큰 공적을 남겼다. 그가 의도하는 바는 고전이나 근세 외국 문학의 여러 형식을 적극적으로 모방하면서 국민 문학의 수준을 높이려 하는 데 있었다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bunzlau, Silezië, 23 december 1597 – Danzig, 20 augustus 1639) was een Duitse diplomaat en dichter uit de Barok. Opitz werd door zijn landgenoten als de grootste dichter aller tijden gezien en maakte er geen geheim van dat hij zich voor zijn dichtkunst van buitenlandse voorbeelden bediende, namelijk van de Fransman Pierre Ronsard en de Nederlander Daniël Heinsius. “Anderzijds beschrijft Maarten Luther wel de betekenis van het calvinisme voor de culturele en literaire ontwikkelingen, waarbij de dichter en diplomaat Martin Opitz (1597-1639) als een prima voorbeeld daarvan wordt voorgesteld,” aldus cultuurhistoricus Klaus Garber. Opitz diende onder andere als rolmodel voor de Kürbishütte, de groep Koningsberger dichters rond Simon Dach. In 1638 was Opitz in Koningsbergen bij hen te gast. Hij stierf in 1639 aan de pest. Hij ligt begraven in de Mariakerk in Gdańsk. (nl)
- Martin Opitz (ur. 23 grudnia 1597 w Bolesławcu, zm. 20 sierpnia 1639 w Gdańsku) – niemiecki poeta i teoretyk literatury. Urodził się w rodzinie rzeźnika. Kształcił się w kalwińskim gimnazjum w Bytomiu Odrzańskim i już w 1617 napisał łacińską rozprawę Aristarchus sive de contemptu linguae teutonicae („Aristarchus, albo przeciw pogardzaniu językiem niemieckim”), w której wychwala zalety mowy niemieckiej i postuluje zastąpienie w poezji łaciny językiem niemieckim jako pięknym i kunsztownym. Po ukończeniu gimnazjum, Opitz studiował we Frankfurcie nad Odrą i w Heidelbergu. W 1624 wydał dzieło swojego życia, którym była rozprawa pt. Buch von der Deutscher Poeterey (Księga o poetyce niemieckiej). Opitz nawoływał do wykwintności języka ojczystego i zarazem do unikania makaronizmów. Był również autorem libretta pierwszej opery w języku niemieckim – opartej na mitologicznym wątku Dafne Heinricha Schütza. Prawykonanie odbyło się 13 kwietnia 1627 na zamku Torgau. Muzyka napisana przez tego wybitnego kompozytora do tekstu Opitza zaginęła, jednak sam fakt napisania opery do tekstu niemieckiego w epoce, w której tworzono dzieła operowe jedynie z tekstem włoskim, wart jest odnotowania. Libretto Opitza zachowało się. Na karcie tytułowej poeta dedykuje swe dzieło m.in. „wysoko urodzonej księżnej ” (jej ślub z Jerzym II landgrafem Hesji-Darmstadtu stał się okazją do napisania dzieła operowego z muzyką Schütza). Opitz tworzył także poezję dworską, panegiryki, poematy i drobne wiersze. Aktywność twórcza przyniosła Opitzowi duże uznanie i w 1629 Opitz został członkiem elitarnego Towarzystwa Owocodajnego (Fruchtbringende Gesellschaft). Poeta zajmował się też polityką i dyplomacją, służąc podczas zawieruchy wojny trzydziestoletniej „różnym panom” – kolejno powstańcom czeskim, Habsburgom, Szwedom i królowi Polski Władysławowi IV Wazie, który w 1637 przyjął Opitza w poczet swych dworzan i powierzył mu stanowisko nadwornego historiografa. Poeta jednak nie potrafił być lojalny i pozostawał w kontakcie ze Szwedami, których informował o zamiarach polskiego króla. Zmarł w Gdańsku, gdzie zaraził się podczas epidemii dżumy. Pochowano go w kościele Mariackim w Gdańsku. W północnej nawie kościoła do dziś zachowała się płyta nagrobna Martina Opitza. 30 września 2012 roku przy ulicy Martina Opitza w Bolesławcu został odsłonięty, ufundowany przez Bogusława Nowaka, pomnik poety. (pl)
- Martin Opitz, född 23 december 1597 i Bunzlau, Schlesien, död 20 augusti 1639 i Danzig, var en tysk skald av barocken och smaklärare, "den nyare tyska skaldekonstens fader". (sv)
- Ма́ртин О́пиц (нем. Martin Opitz; 23 декабря 1597, Бунцлау — 20 августа 1639, Данциг) — немецкий поэт, основное направление классицизм, создатель первой поэтики на немецком языке. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- مارتين أوبتز (بالألمانية: Martin Opitz) هو كاتب وشاعر وأديب ألماني، ولد عام 1597 في بونزلاو ، ومات في عام 1639 في مدينة دانزيج. درس أوبتز في المدرسة اللاتينية ثم في المدرسة الثانوية وأخيراً درس في مدينة فرانكفورت على نهر الأودر ومدينة هايدلبرغ. وفي عام 1652 نُصِّبَ شاعراً. والفترة من 1626 حتى 1632 كان سكرتيراً ورئيساً لديوان القصر عند دوق دونا. قام بالعديد من الرحلات. وفي عام 1637 أصبح مؤرخاً للبلاط ثم سكرتيراً لملك بولندا في دانزيج حيث مات هناك بمرض الطاعون. (ar)
- Martin Opitz von Boberfeld (23. prosince 1597, Bolesławiec – 20. srpna, 1639 Gdaňsk) byl německy píšící básník a vydavatel období baroka, zakladatel tzv. slezské básnické školy. Vytvořil nový typ poetiky, jejímž základem byla rétorika. (cs)
- Ο Μάρτιν Όπιτς (Martin Opitz von Boberfeld, 23 Δεκεμβρίου 1597 - 20 Αυγούστου 1639) ήταν Γερμανός ποιητής, θεωρούμενος ως ο μεγαλύτερος της εποχής του. (el)
- Martin Opitz (1628 nobilitiert mit Namensmehrung zu Opitz von Boberfeld; * 23. Dezember 1597 in Bunzlau, Herzogtum Schweidnitz-Jauer; † 20. August 1639 in Danzig) war der Begründer der Schlesischen Dichterschule, deutscher Dichter und ein bedeutender Theoretiker des Barock und des Späthumanismus. (de)
- Martin OPITZ [martin opic] (n. la 23-an de decembro 1597 en Bunzlau, m. la 20-an de aŭgusto 1639 en Dancigo) estis germana baroka poeto. Ekde 1627 li portis nobeltitolon: Martin Opitz von Boberfeld. (eo)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bunzlau o Boleslawiec, Silesia, 23 de diciembre de 1597 - Danzig, 20 de agosto de 1639) fue un poeta alemán del Barroco, fundador de la Primera escuela de Silesia. (es)
- Martin Opitz von Boberfeld (3 décembre 1597 - 10 août 1639) est un poète allemand, considéré comme le père de la poésie baroque allemande dont il est un des théoriciens. Issu de la petite bourgeoisie luthérienne, il mène une carrière brillante d'homme de lettres et de diplomate. Il publie Aristarque ou Du mépris de la langue allemande par lequel il montre que l'allemand a toutes les qualités d'une langue littéraire, et en 1624 son (de). (fr)
- Martin Opitz von Boberfeld (23 December 1597 – 20 August 1639) was a German poet, regarded as the greatest of that nation during his lifetime. (en)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bolesławiec, 23 dicembre 1597 – Danzica, 20 agosto 1639) è stato un poeta e scrittore tedesco. (it)
- Martin Opitz, född 23 december 1597 i Bunzlau, Schlesien, död 20 augusti 1639 i Danzig, var en tysk skald av barocken och smaklärare, "den nyare tyska skaldekonstens fader". (sv)
- Ма́ртин О́пиц (нем. Martin Opitz; 23 декабря 1597, Бунцлау — 20 августа 1639, Данциг) — немецкий поэт, основное направление классицизм, создатель первой поэтики на немецком языке. (ru)
- Martin Opitz von Boberfeld alemaniar olerkaria izan zen. Frankfurt, Heidelberg eta Leidengo unibertsitateetan egin zituen ikasketak. 1625ean Fernando II.ak erramu-koroa ezarri zion Austriako Karlos Josef erregea hil zenean idatzi zuen requiemarengatik. 1629an alemanaren eraberritzea bultzatu zuen Fruchtbringende Gesellschafft literatura-elkarteko buru hautatu zuten. 1630ean Parisa joan zen eta handik Danzigera. Lehen Silesiar Eskolako poeten taldeko buruetako bat izan zen, eta Alemaniako poeta handienetakoa. Opitz poesiaren formaz arduratu zen batez ere, eta 1624an Buch von der deutschen Poeterey (1624, Alemaniar poesiaren liburua) lanean, hizkuntzaren garbitasunaren, eta erritmoaren eta bertsoen arauak eman zituen. Alexandriar bert (eu)
- Daniel Mögling (1596 à Böblingen - 1635 à Butzbach) est un médecin et astronome allemand. Il fut un des partisans des idées rose-croix. En 1617, c'est sous le pseudonyme de Florentinus de Valentia qu'il rédige Jhesus Nobis Omnia Rosa Florescens. Cet ouvrage est une réponse aux critiques de Menapius (Friedrich Grick). Mögling y défend la Fraternité de la Rose-Croix, ainsi que les membres de l'ordre. Par la suite en 1618, sous le pseudonyme de Theophilus Schweighardt Constantiensem, il publie un Speculum Sophicum Rhodostauroticum (Miroir de la sagesse des rose-croix). (fr)
- 마르틴 오피츠 폰 보버펠트(Martin Opitz von Boberfeld, 1597년 12월 23일 ~ 1639년 8월 20일)는 독일의 시인이자 비평가이다. 북부 독일의 슐레겔 궁정시대에 각광을 받은 전기 바로크 문학의 정신적 지도자로서 광범한 분야에 걸친 문학상의 계몽적인 실천 활동을 통하여 독일 문학에 서구화·근대화에의 전기를 가져오게 하였다. 1618년에 오피츠는 프랑크푸르트 대학(오더)[Universität in Frankfurt (Oder)]에 들어가서 인문학을 공부했으며, 그 해에 그의 첫 번째 산문집인《아리스타르쿠스 혹은 독일어에 대한 경멸에 관하여》(Aristarchus, sive De contemptu linguae Teutonicae)라는 작품을 썼다. 이 작품에서 그는 독일어가 시(詩)를 쓰기에 적합한 언어라고 주장했다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Martin Opitz (ur. 23 grudnia 1597 w Bolesławcu, zm. 20 sierpnia 1639 w Gdańsku) – niemiecki poeta i teoretyk literatury. Urodził się w rodzinie rzeźnika. Kształcił się w kalwińskim gimnazjum w Bytomiu Odrzańskim i już w 1617 napisał łacińską rozprawę Aristarchus sive de contemptu linguae teutonicae („Aristarchus, albo przeciw pogardzaniu językiem niemieckim”), w której wychwala zalety mowy niemieckiej i postuluje zastąpienie w poezji łaciny językiem niemieckim jako pięknym i kunsztownym. (pl)
- Martin Opitz von Boberfeld (Bunzlau, Silezië, 23 december 1597 – Danzig, 20 augustus 1639) was een Duitse diplomaat en dichter uit de Barok. Opitz werd door zijn landgenoten als de grootste dichter aller tijden gezien en maakte er geen geheim van dat hij zich voor zijn dichtkunst van buitenlandse voorbeelden bediende, namelijk van de Fransman Pierre Ronsard en de Nederlander Daniël Heinsius. Hij stierf in 1639 aan de pest. Hij ligt begraven in de Mariakerk in Gdańsk. (nl)
|
