| dbo:abstract
|
- Marc Argentari (en llatí Marcus Argentarius) va ser un poeta grec autor d'una trentena d'epigrames inclosos a l'Antologia grega, molts d'ells eròtics. Pel seu estil es pot deduir que probablement va viure al segle I aC. (ca)
- Ο Μάρκος Αργεντάριος ήταν αρχαίος Έλληνας επιγραμματοποιός. Έζησε περί τα μέσα του 1ου μ.Χ. αιώνα. Ίσως είναι ο ρήτορας Αργεντάριος που μνημονεύεται στις «Suasoria» του Σενέκα. Είναι ποιητής ερωτικός, ξένοιαστος και χαριτωμένος. Σώθηκαν 37 επιγράμματά του στην Παλατινή Ανθολογία, από τον Στέφανο του Φιλίππου. (el)
- Marcus Argentarius (Greek: Μάρκος Ἀργεντάριος; fl. c. AD 60) was a Greek epigrammatist. Some thirty-seven epigrams are attributed to Marcus in the Greek Anthology, most of which are erotic, and some are plays on words. Stylistic evidence suggests he wrote during the early days of the Roman Empire, certainly not later than the middle of the first century AD, and his received epithet (argentarius, "money changer") supports a commercial Roman connection, but nothing more is known of his age. (en)
- Marcus Argentarius (parfois francisé en Marc Argentaire) est un poète grec antique ayant vraisemblablement vécu au Ier siècle ap. J.-C. (fr)
- Marcus Argentarius was een verder onbekend gebleven dichter van Griekse epigrammen. In de Anthologia Palatina zijn enkele tientallen puntdichten van hem bewaard. Er is vrijwel niets bekend over het leven van deze auteur. Op grond van enkele inhoudelijke gegevens uit zijn gedichten kan men afleiden dat hij heeft geleefd, vermoedelijk te Rome, ergens tussen 50 voor en 50 na Chr., en dat zijn hoogtepunt als dichter vermoedelijk samenvalt met de eerste jaren van de Romeinse Keizertijd. Zo heeft hij het in één gedicht over een altaar van Serapis: nu werd de cultus van deze Egyptische god te Rome officieel geïntroduceerd in 43 v.Chr., maar hij werd pas echt populair onder Tiberius. In een ander gedicht maakt Marcus Argentarius een toespeling op zijn armoede, maar of dit au sérieux genomen moet worden is hoogst twijfelachtig, omdat het om een literaire pose zou kunnen gaan. Zijn Latijnse naam hoeft niet te betekenen dat Marcus Argentarius van oorsprong een Romein was, want er zijn uit die tijd andere gevallen bekend van niet-Romeinse personen die een Latijnse naam aannamen. Dat hij zich van het Grieks bediende hoeft anderzijds evenmin te betekenen dat hij een Griek was, want in die periode beheersten de Romeinen haast even vlot het Grieks als het Latijn. Seneca de Oudere citeert in zijn werken Suasoriae (uit 34 na Chr.) en Controversiae regelmatig passages uit het werk van een zekere (verder onbekende) redenaar "Argentarius" (zonder praenomen); het is niet uitgesloten dat het om één en dezelfde persoon gaat. Uit de 37 in de Anthologia Palatina op naam van Marcus Argentarius bewaarde epigrammen kan men de volgende stijlkenmerken afleiden:
* een zekere voorkeur voor neologismen: een vrij groot aantal woorden zijn zelfs hapax legomena;
* een gecultiveerd gevoel voor humor. (nl)
- Marco Argentario (seconda metà I sec. a.C. – prima del 40 d.C.?) è stato un poeta e retore romano. (it)
- Марк Аргента́рий (лат. Marcus Argentarius, др.-греч. Μάρκος Ἀργεντάριος) — античный поэт-эпиграмматист. В Палатинской антологии и Планудовом приложении сохранилось 37 его эпиграмм, на основании языка и стиля датируемых I веком н. э. Имя поэта — римское, но, как и многие образованные римляне его эпохи, стихи он писал по-гречески. Свидетель — светильник Грудью к груди и сосками к соскам Антигоны прильнул я, Губы прижаты к губам — сладость вкушаю сполна!Тело моё с её телом сливается… Я умолкаю… Видел светильник один всё, что случилось затем. (Перевод Е. Свиясова) Эпиграммы Марка Аргентария по большей части игриво-любовного, умеренно эротического содержания. Видное место занимает также тема пирушек, вина, прославления Вакха. Поэт охотно использует игру слов, что затрудняет перевод его эпиграмм на современные языки; в русском переводе публиковались только 19 из 37 стихотворений. К примеру, в одной из эпиграмм (AP XI, 320) обыгрывается созвучие имени девушки «Антигона» с фразой «поджав колени» («антиа гоната»); в другой (AP IX, 270) шутка построена на двойном значении греческого слова «космос» — «Вселенная, миропорядок» и «добропорядочность (жизни)». С некоторой долей вероятности эпиграмматист Марк Аргентарий отождествляется с ритором Аргентарием, которого неоднократно упоминает (без преномена) Сенека Старший, приводя примеры из его латинских речей и характеризуя как оратора азианского стиля. Кроме того, Марк Аргентарий мог быть дедом Поллы Аргентарии, жены поэта Лукана, приходившегося Сенеке Старшему внуком. Обе эти не доказанные, но правдоподобные гипотезы приняты, в частности, в историческом романе «День рождения Лукана» (2013). (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Marc Argentari (en llatí Marcus Argentarius) va ser un poeta grec autor d'una trentena d'epigrames inclosos a l'Antologia grega, molts d'ells eròtics. Pel seu estil es pot deduir que probablement va viure al segle I aC. (ca)
- Ο Μάρκος Αργεντάριος ήταν αρχαίος Έλληνας επιγραμματοποιός. Έζησε περί τα μέσα του 1ου μ.Χ. αιώνα. Ίσως είναι ο ρήτορας Αργεντάριος που μνημονεύεται στις «Suasoria» του Σενέκα. Είναι ποιητής ερωτικός, ξένοιαστος και χαριτωμένος. Σώθηκαν 37 επιγράμματά του στην Παλατινή Ανθολογία, από τον Στέφανο του Φιλίππου. (el)
- Marcus Argentarius (Greek: Μάρκος Ἀργεντάριος; fl. c. AD 60) was a Greek epigrammatist. Some thirty-seven epigrams are attributed to Marcus in the Greek Anthology, most of which are erotic, and some are plays on words. Stylistic evidence suggests he wrote during the early days of the Roman Empire, certainly not later than the middle of the first century AD, and his received epithet (argentarius, "money changer") supports a commercial Roman connection, but nothing more is known of his age. (en)
- Marcus Argentarius (parfois francisé en Marc Argentaire) est un poète grec antique ayant vraisemblablement vécu au Ier siècle ap. J.-C. (fr)
- Marco Argentario (seconda metà I sec. a.C. – prima del 40 d.C.?) è stato un poeta e retore romano. (it)
- Marcus Argentarius was een verder onbekend gebleven dichter van Griekse epigrammen. In de Anthologia Palatina zijn enkele tientallen puntdichten van hem bewaard. Er is vrijwel niets bekend over het leven van deze auteur. Op grond van enkele inhoudelijke gegevens uit zijn gedichten kan men afleiden dat hij heeft geleefd, vermoedelijk te Rome, ergens tussen 50 voor en 50 na Chr., en dat zijn hoogtepunt als dichter vermoedelijk samenvalt met de eerste jaren van de Romeinse Keizertijd. Zo heeft hij het in één gedicht over een altaar van Serapis: nu werd de cultus van deze Egyptische god te Rome officieel geïntroduceerd in 43 v.Chr., maar hij werd pas echt populair onder Tiberius. In een ander gedicht maakt Marcus Argentarius een toespeling op zijn armoede, maar of dit au sérieux genomen moet w (nl)
- Марк Аргента́рий (лат. Marcus Argentarius, др.-греч. Μάρκος Ἀργεντάριος) — античный поэт-эпиграмматист. В Палатинской антологии и Планудовом приложении сохранилось 37 его эпиграмм, на основании языка и стиля датируемых I веком н. э. Имя поэта — римское, но, как и многие образованные римляне его эпохи, стихи он писал по-гречески. Свидетель — светильник Грудью к груди и сосками к соскам Антигоны прильнул я, Губы прижаты к губам — сладость вкушаю сполна!Тело моё с её телом сливается… Я умолкаю… Видел светильник один всё, что случилось затем. (Перевод Е. Свиясова) (ru)
|
