| dbo:abstract
|
- Přikryvadla nebo přikrývadla (známá též jako přikrývky, pokrývky, krydla, famfrnochy, fanfrnochy, fanfrňochy, fafrnochy, fafrňochy, staročesky fafrnochy) jsou pláště, které si rytíři pokládali na helmu a nechali je splývat jako ochranu z vrcholu přilby na záda. Zřejmě vznikla při křižáckých výpravách do Svaté země jako reakce na přehřívání rytířova těla v těžké kovové zbroji pod žhavým sluncem. Další funkcí, kterou přikryvadla plnila, byla částečná ochrana před sečnými útoky nepřátel nebo před blátem a prachem. (cs)
- Eine Helmdecke (auch: lambrequin) ist der aus Stoff bestehende Teil des Helmes, der ursprünglich als Nacken- bzw. Kopfschutz diente. In der Heraldik wurden die Helmdecken oft eine Verlängerung der Helmzier. Mit den verschiedenen Stilrichtungen verändern sich auch die Helmdecken. Die zunächst mantelartige Helmdecke wurde in Streifen geschnitten (gezaddelt) und wurde an deren Ende mit Quasten oder Fransen bestückt. Ab dem 16. Jahrhundert wurde die Helmdecke nur noch ornamental aufgefasst, also mit vielen Schnörkeln. In der Regel – mit Ausnahmen – stimmen die Farben der Helmdecke mit denen des Schildes überein, wobei sich das Metall meist auf der Innenseite (Futter) der Helmdecke und die Farbe außen befindet. Eine Ausnahme ist beispielsweise das Wappen derer von Bonstetten: „Silber“ (Metall) außen, Innenseite „Schwarz“. In der Wappenbeschreibung wird die Außenseite stets zuerst genannt, dann die Innenseite. Die Helmdecke kann auch „gespalten“ sein, d. h. die Deckentingierung wechselt zwischen rechts und links, was von der Zusammenlegung mehrerer Helme mit verschiedenen Helmdecken zu einem Helm herrühren kann, z. B.: „Auf schwarz-golden-blau-silbern bewulstetem (s. u.) silbernem Stechhelm mit rechts schwarz-goldenen und links blau-silbernen Decken ein…“. Heraldisch unüblich, aber vorkommend, ist eine horizontale Teilung der Deckenfarbe, wie sie auf dem mittleren Helm des ostfriesischen Wappens zu sehen ist. Häufig liegt auf der Helmdecke noch der Wulst, ein aus den Farben der Helmdecke geflochtener, oft als Türkenbund bezeichneter Kranz. In der englischen Heraldik werden sowohl der Helm als auch die Helmdecke weggelassen, nur der Wulst befindet sich freischwebend über dem Schild. Werden Wappenfiguren auf diesen Wulst gesetzt, wird es zum Crest und findet auch ohne Wappenschild als besondere Form und Einschränkung Anwendung.
* Horngroschen von 1465 der Münzstätte Freiberg, Wappen mit Helmdecken
* Helmdecken beim Wappen der Roeder von Diersburg (um 1450)
* Helmdecken beim Wappen derer von Eytingen (um 1450)
* Helmdecken beim Wappen Bautzens
* Wappen Ostfrieslands mit blauen und roten Helmdecken
* Helmwulst, auch Tortillon oder Türkenbund Ein Sonderfall ist die Entwicklung der Helmdecke aus einem Mittelschild im ungarischen Wappen von Báránd.
* Ein Schild geht in Helmdecken über (de)
- Lambrekino estas peco da ŝtofo, kun festona rando ornamita per franĝoj, brodadoj, puntoj, galonoj, , pendita per stango, kiu utilas por ornami supraĵon de fenestro aŭ randon de baldakeno. Supre de teatra scenejo, estis ŝtofa lambrekino, nune anstataŭigita per metala aŭ legna plato imitante pecon da ŝtofo. (eo)
- En Heráldica el lambrequín (o lamequín) son ornamentos que forman parte del timbre, de aspecto similar a una cortina atada al yelmo por encima y detrás del escudo de armas. Son penachos, hojas o cintas, a menudo entrelazadas. El origen de los lambrequines es muy antiguo. Actualmente sirven de ornamento al casco y al escudo, de la misma forma que lo hace la cota de armas para cubrir el resto de la armadura. Generalmente, el lambrequín está blasonado con forma de X o doblado (rayado), y la tela tiene dos caras, una de un esmalte (color) y la otra de un metal. Los lambrequines y penachos que sirven de ornamento al yelmo y acompañan al escudo, deben ser únicamente del esmalte y colores del campo y de las piezas del escudo, excepto por privilegio o concesión especial. Según escribió Francisco Piferrer en 1858 en su Tratado de heráldica, a los blasones de los nuevamente ennoblecidos se les asignan plumajes y no hojas, por cambios en la moda de la caballería y por ser los plumajes menos honorables y correspondientes a los caballeros y soldados de la inferior calidad y graduación en la práctica antigua. En España, los penachos y lambrequines se atan con diversos nudos y lazos dejando largos cabos, llamados giras, volteando al aire. El mantelete es un vestido de cabeza similar compuesto de una sola pieza de tela. Antiguamente se llamó veleta o volante, porque se volteaba o movía con el viento. Estaba sujeto en la parte trasera del yelmo con una venda o trenza compuesta de cintas y cordones enrollados que rodeaban la cima del yelmo. Su propósito principal era el de minimizar el calentamiento de la parte trasera del yelmo por los rayos del sol. Solía ser de los colores de los esmaltes de las armas, y aseguraba la cimera, situada encima. (es)
- Un lambrequin est la partie en tissu du casque qui servait à l'origine à protéger la nuque ou la tête. En héraldique, les lambrequins sont souvent une extension du cimier. Les lambrequins évoluent également avec les différents styles. Le lambrequin, qui ressemble d'abord à un manteau, est découpé en lanières (en forme d'aiguille) et muni à son extrémité de glands ou de franges. À partir du XVIe siècle, le couvre-casque n'est plus conçu que de manière ornementale, c'est-à-dire avec de nombreuses fioritures. En règle générale - sauf exceptions - les couleurs du lambrequin du casque correspondent à celles du bouclier, le métal se trouvant le plus souvent à l'intérieur (doublure) de la coiffe du casque et la couleur à l'extérieur. Les armoiries de la famille (de) constituent par exemple une exception : "argent" (métal) à l'extérieur, "noir" à l'intérieur. Dans la description des armoiries, l'extérieur est toujours mentionné en premier, suivi de l'intérieur. Le lambrequin peut également être "fendu", c'est-à-dire que le dégradé du lambrequin alterne entre la droite et la gauche, ce qui peut résulter de la fusion de plusieurs casques aux lambrequins différents en un seul casque, par exemple : "Sur un casque à pointe d'argent (voir plus bas) à parements noir-or-bleu-argent, avec à droite des parements noir-or et à gauche des parements bleu-argent, un...". Une division horizontale de la couleur de la couverture, telle qu'on la voit sur le casque central des armoiries de la Frise-Orientale, est inhabituelle du point de vue héraldique, mais peut se produire. Souvent, le casque est surmonté d'un (de), une couronne tressée avec les couleurs du casque, souvent appelée "bandeau turc". Dans l'héraldique anglaise, le casque et le lambrequin sont tous deux supprimés, seul le tortil flottant au-dessus de l'écu. Si des figures d'armoiries sont placées sur ce tortil, il devient un cimier et est utilisé comme forme et restriction particulière même sans écusson.
* (de) de 1465 de l'atelier de la (de), armoiries avec lambrequins
* Couvre-casques sur les armoiries des (de) (vers 1450)
* Couvre-casques sur les armoiries de la famille Eytingen (vers 1450)
* Couvre-casques sur les (de)
* Armoiries de la Frise-Orientale avec couvre-casques bleus et rouges
* Perle de casque, également tortillon ou bonnet de Turc Le développement du lambrequin à partir d'un bouclier central dans les armoiries hongroises de Báránd est un cas particulier.
* Un bouclier se fond en lambrequins (fr)
- In heraldry, mantling or "lambrequin" (its name in French) is drapery tied to the helmet above the shield. In paper heraldry it is a depiction of the protective cloth covering (often of linen) worn by knights from their helmets to stave off the elements, and, secondarily, to decrease the effects of sword-blows against the helmet in battle, from which it is usually shown tattered or cut to shreds; less often it is shown as an intact drape, principally in those cases where clergy use a helmet and mantling (to symbolise that, despite the perhaps contradictory presence of the helmet, they have not been involved in combat), although this is usually the artist's discretion and done for decorative rather than symbolic reasons. Generally, mantling is blazoned mantled x, doubled [lined] y; the cloth has two sides, one of a colour and the other of a metal. The mantling is usually in the main colours of the shield, or else in the livery colours that symbolize the entity bearing the arms, though there are exceptions, with occasional tinctures differing from these, or occasional examples in which the outside of the mantling is per pale of two colours or both the inside and outside are per pale, and even rarer examples of other divisions, and there is a perhaps unique example in which the lining of the mantling is per pale of the two metals or of the entire mantling being of a single tincture. The mantling of the Black Loyalist Heritage Society is a unique example in which the mantling is of two furs (ermines, lined ermine). There is also the unique example of the mantling of Bruce Douglas Bolton, which is tartan on the outside. The Coat of Arms of Canada is mantled white and red, or argent doubled gules; furthermore, the current standard rendering of the Canadian arms has mantling in the shape of maple leaves. The arms of sovereigns are a common exception. The arms of the United Kingdom are or, lined ermine, such a mantling often being held to be limited to sovereigns. In the early days of the development of the crest, before the torse (wreath), crest coronets and chapeaux were developed, the crest often "continued into the mantling" if this was feasible (the clothes worn by a demi- human figure, or the fur of the animal, for instance, allowing or encouraging this). It still holds true frequently in Germany. There are rare examples where the mantling is blazoned to complement the armiger's coat of arms, mimicking the ordinaries and charges on the escutcheon. When charges occur, they are usually displayed as a semy. (en)
- Mantel dalam heraldik adalah selembar kain yang disangkutkan pada ketopong di atas perisai. Dalam heraldik kertas (heraldik dalam bentuk gambar beserta jabaran tertulis), mantel adalah sehelai kain (biasanya linen), yang disangkutkan para kesatria pada ketopong mereka sebagai tudung untuk melindungi diri dari terpaan cuaca, dan untuk mengurangi dampak bacokan pedang pada ketopong dalam pertempuran, sehingga lebih sering digambarkan dalam keadaan tercabik-cabik daripada dalam keadaan utuh. Pada umumnya corak mantel menjadi "mantel x berlapis y", karena kedua sisinya berbeda warna. Salah satu sisi mantel dipulas dengan warna-heraldik (merah, biru, hijau, hitam, atau ungu), sementara sisi lainnya dipulas dengan logam-heraldik (putih atau kuning). Warna mantel biasanya sama dengan warna utama pada lambang kebesaran. Meskipun demikian, ada mantel yang sisi luarnya dipulas dengan dua warna-heraldik, ada mantel yang kedua sisinya dipulas dengan dua warna-heraldik, ada mantel yang sisi dalamnya dipulas dengan dua logam-heraldik, dan ada pula mantel yang kedua sisinya dipulas dengan satu macam pulasan. Mantel pada lambang kebesaran Perhimpunan Warisan Loyalis Hitam adalah salah satu contoh unik dari mantel dengan kedua sisinya dipulas dengan kulit bulu (bercorak mantel berlapis bulu cerpelai). Mantel pada lambang kebesaran Bruce Douglas Bolton adalah contoh unik dari mantel yang menampilkan wastra pada sisi luarnya. Mantel pada dipulas dengan warna putih dan merah atau bercorak mantel perak berlapis merah. Mantel pada yang standar sekarang ini berbentuk rangkaian daun pohon mapel berwarna putih dan merah. Mantel pada lambang kebesaran para kepala negara memiliki keistimewaan khusus. Mantel pada lambang kebesaran Inggris Raya dan lambang kebesaran Kaisar Jepang, Akihito, bercorak mantel emas berlapis bulu cerpelai, yakni ragam mantel yang sering kali dianggap hanya boleh digunakan pada lambang kebesaran para kepala negara. Pada masa-masa awal perkembangan jambul, sebelum gambar ikat kepala, mahkota ningrat jambul, dan ditampilkan pada lambang kebesaran, jambul sering kali digambarkan panjang menggelantung menjadi mantel, melambangkan pakaian yang dikenakan oleh sosok separuh-manusia, atau kulit bulu binatang. Mantel semacam ini kerap ditampilkan pada lambang-lambang kebesaran di Jerman. Persi baba Fc (in)
- マント（英: Mantling）又はランバキン（英: 仏: Lambrequin）は、騎士が身につけたマントを模した紋章の構成要素である。エスカッシャンの上のヘルメットに結ばれた生地の形で表され、エスカッシャンの背景を形作る。 (ja)
- Nelle armature medievali, gli svolazzi o lambrecchini erano strisce di stoffa che scendevano dalla cima dell'elmo, come una sorta di criniera, probabilmente allo scopo di proteggerlo dall'eccessiva esposizione ai raggi solari. Gli svolazzi apparvero in araldica, come ornamenti esteriori dello scudo, agli inizi del XIV secolo. Di solito scendono dalla cima dell'elmo, ove sono tenuti fermi dal cercine, fino ai fianchi dello scudo che costituisce la parte principale dello stemma, e ripetono i colori dello scudo o delle figure principali. Per convenzione, generalmente accettata, l'interno degli svolazzi aveva come smalto un metallo, mentre l'esterno era del colore del cimiero; successivamente si preferirono gli smalti dello scudo. Negli scudi delle dame vedove è possibile trovare un laccio d'amore impiegato con funzione di lambrecchini.
* I lambrecchini (d'oro, di rosso e di nero) ripetono i colori dello scudo.
* I lambrecchini non sono corretti, in quanto manca il colore rosso. In alcuni casi il disegnatore delle armi introduce per i lambrecchini dei colori che soddisfano solo esigenze estetiche, ma sono inappropriati.
* I lambrecchini non sono corretti, perché l'azzurro non compare nello stemma. (it)
- Labry (niem. labwerk (ornament roślinny), łac. lista, lusca, fascia) – części zewnętrzne tarczy herbowej, mające kształt wielkich liści wyszczerbionych, wyrastających z boków hełmu, zwykle symetrycznie po obu stronach, często obejmujące jako ornament również całą tarczę herbową. (pl)
- Paquifes são figuras de mantos, capas, ou apenas correias, folhagens e plumagens, desenhadas acima e ao derredor do elmo e que se espalha pelo escudo. A sua origem vem dos mantos que eram usados para proteger o elmo do calor e do frio, e dos golpes de espada. Eram, habitualmente, feitos de linho. (pt)
- In de heraldiek is een dekkleed, ook wel helmkleed genoemd, een op de helm vastgemaakt stuk stof. Het is gebruikelijk om de twee zijden van het dekkleed de voornaamste kleuren van het wapenschild te geven.Op afbeeldingen van helmen van vlak vóór de kruistochten zijn nog geen helmkleden te bekennen. Mogelijk zijn zij een reactie geweest op de felle zon die het dragen van een helm erg oncomfortabel moet hebben gemaakt. Het helmkleed past qua vorm ook beter bij de pothelmen van de Tweede Kruistocht dan bij de puntige helmen van een eerdere generatie ridders. Toen de ridders zich in toernooien en gevechten steeds fraaier gingen uitdossen, werd ook het helmkleed steeds prominenter; het werd groter, kreeg franje, werd in een wrong om de helm gedrapeerd en van soms wel een meter lange uitsteeksels voorzien.In getekende wapens werd het helmkleed met de ornamenten van het wapen versierd. Bekend zijn de tekeningen van helmkleden van Albrecht Dürer.Dürer kon zijn laatgotische lust om te versieren en met ingewikkelde vormen te spelen op helmkleden botvieren. De zeer ingewikkeld geplooide en gewrongen stoffen behoren tot de hoogtepunten van de heraldische en de houtsnijkunst.In de 20e eeuw verwierpen de heraldische tekenaars de "decadente" stijl van de renaissance en 19e-eeuwse vorstenhoven. De wapens moesten weer herkenbaar zijn en zo veel mogelijk op die van de bloeitijd van de heraldiek, de dertiende eeuw, lijken. Ook de plooien van het dekkleed werden nu weer eenvoudig en herkenbaar getekend. (nl)
- Намёт (фр. les lambrequins) — геральдическое украшение, обязанное своим происхождением крестовым походам. (ru)
- Hjälmtäcket är en del av ett heraldiskt vapen som fyller en dekorativ funktion. Det är fäst vid hjälmen med en (vulst) och faller ner längs sköldens kanter. Hjälmtäckets tinkturer anges i blasoneringen och är vanligtvis desamma som i skölden. Det är oftast i färg med foder av metall. Vissa vapen, till exempel Sveriges stora riksvapen, har vapenmantlar istället för hjälmtäcke. (sv)
- Намет (фр. les lambrequins) — геральдична прикраса, яка зобов'язана своїм походженням хрестовим походам. Вже у другому поході, коли з'явилися перші топфхельми, лицарі, щоб шолом не розпікався від променів сонця, стали покривати його вершину шматком матерії, яка в поході і битвах перетворювалася в химерні лахи. В геральдиці намет отримав витончений, візерунчастий вигляд. Якщо щит герба увінчаний шоломом, то останній майже завжди має намет, що складається з двох візерункових прикрас, звичайно у вигляді листків, з'єднаних між собою,які виходять з-за шолома і в'ються по бічних сторонах щита (див. герби , Карамзіних і ін); якщо герб має щитотримачів, то намет розташовується лише по верхній стороні щита (див. герби графів , ); Герб покривали також мантією (фр. le manteau) державного кольору — у суверенів, а у князів — малинового оксамиту на горностаєвому хутрі. Звичай цей пояснюється тим, що на турнірах лицар, чекаючи черги вступу в бій, ставив намет, під яким поміщав свою зброю. Тому мантію зображують у вигляді намету, що спускається з-під корони. У княжих та інших гербах, які мають мантію, намет розташовується усередині останньої (див. герб князів ). Колір намету відповідає кольору герба. При складанні Загального гербовника Павло I наказав «для відзначення тих дворянських прізвищ, котрі дійсно походять від родів князівських, хоча цього титулу і не мають, залишати в гербах їх корону і мантію». До таких родів належали , , та багато інших.
* Геральдичний намет
* Гербовий щит, покритий княжою мантією
* Намет, загальний для всіх гербів католицьких митрополитів (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Přikryvadla nebo přikrývadla (známá též jako přikrývky, pokrývky, krydla, famfrnochy, fanfrnochy, fanfrňochy, fafrnochy, fafrňochy, staročesky fafrnochy) jsou pláště, které si rytíři pokládali na helmu a nechali je splývat jako ochranu z vrcholu přilby na záda. Zřejmě vznikla při křižáckých výpravách do Svaté země jako reakce na přehřívání rytířova těla v těžké kovové zbroji pod žhavým sluncem. Další funkcí, kterou přikryvadla plnila, byla částečná ochrana před sečnými útoky nepřátel nebo před blátem a prachem. (cs)
- Lambrekino estas peco da ŝtofo, kun festona rando ornamita per franĝoj, brodadoj, puntoj, galonoj, , pendita per stango, kiu utilas por ornami supraĵon de fenestro aŭ randon de baldakeno. Supre de teatra scenejo, estis ŝtofa lambrekino, nune anstataŭigita per metala aŭ legna plato imitante pecon da ŝtofo. (eo)
- マント（英: Mantling）又はランバキン（英: 仏: Lambrequin）は、騎士が身につけたマントを模した紋章の構成要素である。エスカッシャンの上のヘルメットに結ばれた生地の形で表され、エスカッシャンの背景を形作る。 (ja)
- Labry (niem. labwerk (ornament roślinny), łac. lista, lusca, fascia) – części zewnętrzne tarczy herbowej, mające kształt wielkich liści wyszczerbionych, wyrastających z boków hełmu, zwykle symetrycznie po obu stronach, często obejmujące jako ornament również całą tarczę herbową. (pl)
- Paquifes são figuras de mantos, capas, ou apenas correias, folhagens e plumagens, desenhadas acima e ao derredor do elmo e que se espalha pelo escudo. A sua origem vem dos mantos que eram usados para proteger o elmo do calor e do frio, e dos golpes de espada. Eram, habitualmente, feitos de linho. (pt)
- Намёт (фр. les lambrequins) — геральдическое украшение, обязанное своим происхождением крестовым походам. (ru)
- Hjälmtäcket är en del av ett heraldiskt vapen som fyller en dekorativ funktion. Det är fäst vid hjälmen med en (vulst) och faller ner längs sköldens kanter. Hjälmtäckets tinkturer anges i blasoneringen och är vanligtvis desamma som i skölden. Det är oftast i färg med foder av metall. Vissa vapen, till exempel Sveriges stora riksvapen, har vapenmantlar istället för hjälmtäcke. (sv)
- En Heráldica el lambrequín (o lamequín) son ornamentos que forman parte del timbre, de aspecto similar a una cortina atada al yelmo por encima y detrás del escudo de armas. Son penachos, hojas o cintas, a menudo entrelazadas. El origen de los lambrequines es muy antiguo. Actualmente sirven de ornamento al casco y al escudo, de la misma forma que lo hace la cota de armas para cubrir el resto de la armadura. Generalmente, el lambrequín está blasonado con forma de X o doblado (rayado), y la tela tiene dos caras, una de un esmalte (color) y la otra de un metal. (es)
- Eine Helmdecke (auch: lambrequin) ist der aus Stoff bestehende Teil des Helmes, der ursprünglich als Nacken- bzw. Kopfschutz diente. In der Heraldik wurden die Helmdecken oft eine Verlängerung der Helmzier. Mit den verschiedenen Stilrichtungen verändern sich auch die Helmdecken. Die zunächst mantelartige Helmdecke wurde in Streifen geschnitten (gezaddelt) und wurde an deren Ende mit Quasten oder Fransen bestückt. Ab dem 16. Jahrhundert wurde die Helmdecke nur noch ornamental aufgefasst, also mit vielen Schnörkeln.
* Horngroschen von 1465 der Münzstätte Freiberg, Wappen mit Helmdecken
*
*
*
*
* (de)
- In heraldry, mantling or "lambrequin" (its name in French) is drapery tied to the helmet above the shield. In paper heraldry it is a depiction of the protective cloth covering (often of linen) worn by knights from their helmets to stave off the elements, and, secondarily, to decrease the effects of sword-blows against the helmet in battle, from which it is usually shown tattered or cut to shreds; less often it is shown as an intact drape, principally in those cases where clergy use a helmet and mantling (to symbolise that, despite the perhaps contradictory presence of the helmet, they have not been involved in combat), although this is usually the artist's discretion and done for decorative rather than symbolic reasons. (en)
- Mantel dalam heraldik adalah selembar kain yang disangkutkan pada ketopong di atas perisai. Dalam heraldik kertas (heraldik dalam bentuk gambar beserta jabaran tertulis), mantel adalah sehelai kain (biasanya linen), yang disangkutkan para kesatria pada ketopong mereka sebagai tudung untuk melindungi diri dari terpaan cuaca, dan untuk mengurangi dampak bacokan pedang pada ketopong dalam pertempuran, sehingga lebih sering digambarkan dalam keadaan tercabik-cabik daripada dalam keadaan utuh. (in)
- Un lambrequin est la partie en tissu du casque qui servait à l'origine à protéger la nuque ou la tête. En héraldique, les lambrequins sont souvent une extension du cimier. Les lambrequins évoluent également avec les différents styles. Le lambrequin, qui ressemble d'abord à un manteau, est découpé en lanières (en forme d'aiguille) et muni à son extrémité de glands ou de franges. À partir du XVIe siècle, le couvre-casque n'est plus conçu que de manière ornementale, c'est-à-dire avec de nombreuses fioritures.
* (de) de 1465 de l'atelier de la (de), armoiries avec lambrequins
*
*
*
*
*
* (fr)
- Nelle armature medievali, gli svolazzi o lambrecchini erano strisce di stoffa che scendevano dalla cima dell'elmo, come una sorta di criniera, probabilmente allo scopo di proteggerlo dall'eccessiva esposizione ai raggi solari. Gli svolazzi apparvero in araldica, come ornamenti esteriori dello scudo, agli inizi del XIV secolo. Di solito scendono dalla cima dell'elmo, ove sono tenuti fermi dal cercine, fino ai fianchi dello scudo che costituisce la parte principale dello stemma, e ripetono i colori dello scudo o delle figure principali.
*
*
* (it)
- In de heraldiek is een dekkleed, ook wel helmkleed genoemd, een op de helm vastgemaakt stuk stof. Het is gebruikelijk om de twee zijden van het dekkleed de voornaamste kleuren van het wapenschild te geven.Op afbeeldingen van helmen van vlak vóór de kruistochten zijn nog geen helmkleden te bekennen. Mogelijk zijn zij een reactie geweest op de felle zon die het dragen van een helm erg oncomfortabel moet hebben gemaakt. Het helmkleed past qua vorm ook beter bij de pothelmen van de Tweede Kruistocht dan bij de puntige helmen van een eerdere generatie ridders. (nl)
- Намет (фр. les lambrequins) — геральдична прикраса, яка зобов'язана своїм походженням хрестовим походам. Вже у другому поході, коли з'явилися перші топфхельми, лицарі, щоб шолом не розпікався від променів сонця, стали покривати його вершину шматком матерії, яка в поході і битвах перетворювалася в химерні лахи. В геральдиці намет отримав витончений, візерунчастий вигляд. Якщо щит герба увінчаний шоломом, то останній майже завжди має намет, що складається з двох візерункових прикрас, звичайно у вигляді листків, з'єднаних між собою,які виходять з-за шолома і в'ються по бічних сторонах щита (див. герби , Карамзіних і ін); якщо герб має щитотримачів, то намет розташовується лише по верхній стороні щита (див. герби графів , ); (uk)
|
