An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Mamercus Aemilius Scaurus (died AD 34) was a Roman rhetorician, poet and senator. Tacitus writes that Scaurus was "a man of distinguished rank and ability as an advocate, but of infamous life." He was suffect consul from July to the end of the year AD 21, with Gnaeus Tremellius as his colleague.

Property Value
dbo:abstract
  • Mamerc Emili Escaure (en llatí: Marmercus Aemilius Scaurus), fill de Marc Emili Escaure, va ser un senador romà que destacà per la seva activitat com a orador i poeta tràgic, i també pel seu caràcter controvertit. Era senador quan Tiberi va pujar al tron l'any 14 i es va fer sospitós a l'emperador per alguns dels seus discursos. L'any 21 va acusar Domici Corbuló i el 22 a . L'any 32 ell mateix va ser acusat de majestas (traïció) però Tiberi va aturar el procediment. Aviat va ser altre cop acusat de màgia i d'adulteri, l'any 34, per Servili i Corneli Tusc però en realitat per una crítica a l'emperador en una de les seves tragèdies (intitulada Atreu). Per suggeriment de la seva dona Sèxtia es van suïcidar junts. Tàcit i Sèneca li donen rang consular, però no apareix als Fasti. Abans d'estar casat amb Sèxtia va tenir una dona de nom Lèpida amb la que va tenir una filla, i més tard es va casar amb la vídua del germà de Lèpida. (ca)
  • Ο Μαμέρκος Αιμίλιος Σκαύρος (λατ. Mamercus Aemilius Scaurus) ήταν Ρωμαίος ρήτορας, ποιητής και Γερουσιαστής, γιος του . Ήταν μέλος της Γερουσίας το 14, επί αυτοκρατορίας Τιβέριου. Παντρεύτηκε την και μετέπειτα τη . Έγινε ύπατος το 21. Κατηγορήθηκε ότι έγραψε τραγωδία της οποίας αρκετοί στίχοι αντανακλούσαν άσχημα στον Τιβέριο, αλλά τελικά η επίσημη αγωγή εναντίον του αφορούσε μοιχεία και ενασχόληση με μαγεία. Αυτοκτόνησε όταν κατηγορήθηκε για προδοσία το έτος 34. (el)
  • Mamerco Emilio Escauro (en latín Mamercus Aemilius M. f. Scaurus) fue un retórico, poeta y senador romano, hijo de Marco Emilio Escauro. Fue miembro del Senado romano en 14 al momento del ascenso de Tiberio al trono. En 21, fue cónsul. Primero se casó con Emilia Lépida y luego con . Fue acusado de escribir una tragedia, algunos de cuyos versos retrataban negativamente a Tiberio, aunque los cargos que le fueron imputados se redujeron a adulterio y práctica de magia.​ Se suicidó tras ser acusado de traición bajo la lex maiestas en 34. (es)
  • Mamercus Aemilius Scaurus († 34 n. Chr.) war ein römischer Senator, Dichter und Redner und, wohl im Jahr 21 n. Chr., Suffektkonsul. Mamercus Aemilius Scaurus war ein Enkel des jüngeren Marcus Aemilius Scaurus und das letzte männliche Mitglied seines Familienzweiges, der Aemilii Scauri. In den Annalen des Tacitus wird er mehrmals erwähnt: So verärgerte er schon kurz nach dem Regierungsantritt des Tiberius den Kaiser in einer Senatssitzung. Tacitus nennt Scaurus auch einen angesehenen Redner. In erster Ehe war Scaurus mit Aemilia Lepida verheiratet, einer Nachfahrin von Sulla und Pompeius, mit der er eine Tochter hatte. Sie wurde 20 n. Chr. von ihrem ersten Ehemann Publius Sulpicius Quirinius wegen diverser Vergehen, u. a. des Ehebruchs, angeklagt, aber von ihrem Bruder Manius Aemilius Lepidus verteidigt. Schließlich befand sie der Senat für schuldig und verbannte sie. 22 n. Chr., als ihr durch die Vernehmung ihrer Sklaven unter der Folter der Giftmord an ihrem ersten Mann nachgewiesen wurde und sie verbannt wurde, verstieß auch Scaurus sie und heiratete Sextia, die Witwe seines Halbbruders Lucius Cornelius Sulla. 32 n. Chr. wurde er gemeinsam mit einigen anderen im Zusammenhang mit dem Sturz des Seian wegen maiestas angeklagt, doch Tiberius verzichtete auf einen Prozess. Zwei Jahre später wurde erneut Anklage gegen ihn erhoben, diesmal aufgrund einiger Verse in einer von ihm verfassten Tragödie, die sein Gegner, der Prätorianerpräfekt Macro, als Beleidigung des Kaisers auslegte. Scaurus’ Ankläger Cornelius und Servilius machten daraus Zauberei und Ehebruch mit einer Livia (möglicherweise war Livia Iulia gemeint). Scaurus beging zusammen mit seiner Frau Selbstmord. (de)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (died AD 34) was a Roman rhetorician, poet and senator. Tacitus writes that Scaurus was "a man of distinguished rank and ability as an advocate, but of infamous life." He was suffect consul from July to the end of the year AD 21, with Gnaeus Tremellius as his colleague. Scaurus was a member of the patrician Aemilia gens. His father was Marcus Aemilius Scaurus. The younger Scaurus was married twice. His first wife was Aemilia Lepida, who bore him a daughter; Lepida was accused of adultery and attempting to poison Publius Sulpicius Quirinius, found guilty, and exiled. After Lepida had died, or Scaurus divorced her, he married Sextia. (en)
  • Mamercus Aemilius Scaurus est un rhéteur, poète et homme politique romain du début de l'Empire. (fr)
  • Mamercus Aemilius Scaurus was een eminent Romeins redenaar en dichter. Zowel Tacitus als Seneca noemen hem een man van consulaire rang en vermoedelijk was hij in 21 n.Chr. consul suffectus. Hij was lid van de senaat ten tijde van de opvolging van Augustus door Tiberius in 14 n.Chr. Zijn uitlatingen over de hoop dat Tiberius niet te lang meer aarzelt, leverden hem slechts het stilzwijgen van deze laatste op. Hij was getrouwd met Aemilia Lepida, die hem een dochter schonk, maar deze werd veroordeeld in 20 n.Chr. Hij zou ook een van de aanklagers van Gnaius Domitius Corbulo in 21 n.Chr. zijn geweest. In datzelfde jaar wordt hij ook vermeld als oom langs vaderskant (patruus) en stiefvader (vitricus) van Sulla, waardoor we dus kunnen veronderstellen dat hij na de dood van Lepida hertrouwde met de weduwe van zijn broer. In 22 zou hij bij de aanklagers van zijn geweest. Hij werd zelf in 32 n.Chr. beschuldigd van maiestas, maar Tiberius stopte de gerechtelijke procedures tegen hem. Hij werd echter in 34 n.Chr. opnieuw beschuldigd van dezelfde misdaad door Servilius en Cornelius (Tuscus), die hem beschuldigden van magie en van het plegen van overspel met Livilla. Maar de echte steen des aanstoots was zijn tragedie van Atreus, waaraan zijn vijand Macro - de nieuwe praefectus praetorio enkele verzen aan had toegevoegd die verwezen naar Tiberius. Hij maakte een eind aan zijn eigen leven op aanraden van zijn vrouw Sextia, die zichzelf tegelijkertijd met hem zelfmoord pleegde. Se­neca vermeldt ook dat deze Scaurus de laatste overgeblevene van zijn familie was. (nl)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (zm. 34 n.e.) – rzymski polityk w I wieku n.e. Był konsulem dodatkowym (consul suffectus) w 21 n.e. Syn Marka Emiliusza Skaura. Uznany mówca i poeta. Był członkiem senatu w 4 n.e. i w czasie debaty dotyczącej objęcia władzy przez Tyberiusza, obraził podejrzliwego cesarza uwagami o wahaniu się w przyjęciu władzy. W latach późniejszych jest wymieniany przez Tacyta jako oskarżyciel w procesach o obrazę cesarza – w 21 n.e. w procesie Domicjusza Korbulona, w 22 n.e. oskarżał Sylanusa. W 32 n.e. sam stał się przedmiotem takich oskarżeń, choć Tyberiusz tym razem powstrzymał oskarżenia. W 34 n.e. został ponownie oskarżony. Wszechwładny prefekt pretorianów Makron twierdził, że pewne wiersze w tragedii Atreus napisanej przez Skaurusa, odnoszą się w obraźliwy sposób do Tyberiusza. W obliczu nieuchronnego wyroku skazującego, za sugestią swej żony Sestii popełnił samobójstwo – a Sestia poszła w jego ślad. Według Seneki Skaurus był ostatnim przedstawicielem swojej rodziny. (pl)
  • Mamerco Emílio Escauro (em latim: Mamercus Aemilius Scaurus; m. 34) foi um senador, retórico e romano da gente Emília nomeado cônsul sufecto em 21 com Cneu Tremélio. Era filho de e foi o último membro masculino conhecido de sua família. (pt)
  • Ма́мерк Эми́лий Скавр (лат. Mamercus Aemilius Scaurus) — римский ритор, поэт и сенатор. По свидетельству Тацита, Скавр отличался выдающейся знатностью и блестящим ораторским дарованием, но запятнал себя постыдным образом жизни. Он занимал должность консула-суффекта с июля по декабрь 21 года совместно с . Скавр происходил из патрицианского рода Эмилиев. Его отцом был Марк Эмилий Скавр. Младший Скавр был дважды женат. Первая жена Скавра, Эмилия Лепида, от которой он имел дочь, была обвинена в прелюбодеянии и попытке отравить Публия Сульпиция Квириния, признана виновной и отправлена в изгнание. После смерти Лепиды или развода с ней он женился на Секстии. Впервые Скавр упоминается в 14 году, во время восшествия на престол Тиберия. Вместе с он вызвал его подозрения своей речью, поздравляющей Тиберия с получением императорской власти. Тиберий ответил Гатерию с неприязнью, в то время как слова Скавра обошёл молчанием. В 21 году жаловался в cенате на молодого нобиля Луция Суллу, который не уступил ему место на гладиаторском представлении, несмотря на то, что Корбулон был уже преторием (бывшим претором), намного старше Суллы и более уважаем старшими сенаторами. Скавр, Луций Aррунций и другие родственники молодого Суллы защищали его. Последовавшие за этим споры закончились только тогда, когда Друз вмешался и примирил стороны. Сулла и Скавр были вынуждены извиниться перед Корбулоном. В следующем году Скавр, вместе с и Бруттедием Нигром, выступал одним из обвинителей проконсула Азии , которому вменялись в вину провинциальные вымогательства и оскорбление величия принцепса. В результате этого судебного разбирательства Силан был сослан на остров Кинф. В 32 году Сервилий и обвинили Скавра и ряд других сенаторов в государственной измене. В то время как некоторые из них были спасены вмешательством одного из трибунов городских когорт, Тиберий отложил дело Скавра, намереваясь разобраться с ним самостоятельно; Тацит отмечает, что император высказал о Скавре несколько замечаний, которые не сулили ему ничего хорошего. Когда Тиберий рассматривал дело Скавра два года спустя, его враг, префект претория Невий Суторий Макрон, добавил, что некоторые стихи в трагедии, написанной Скавром, могли быть расценены в качестве скрытого оскорбления Тиберия. По побуждению своей жены Секстии Мамерк Эмилий Скавр покончил с собой, не дожидаясь суда; она последовала его примеру вскоре после этого. (ru)
  • Маме́рк Емі́лій Скавр (лат. Mamercus Aemilius Scaurus; близько 20 року до н. е. — 34 рік н. е.) — політичний, державний та військовий діяч ранньої Римської імперії, консул-суфект 21 року. (uk)
dbo:wikiPageID
  • 1749017 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 4620 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1016307733 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:after
dbp:before
dbp:regent
dbp:title
dbp:wikiPageUsesTemplate
dbp:years
  • 21 (xsd:integer)
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Ο Μαμέρκος Αιμίλιος Σκαύρος (λατ. Mamercus Aemilius Scaurus) ήταν Ρωμαίος ρήτορας, ποιητής και Γερουσιαστής, γιος του . Ήταν μέλος της Γερουσίας το 14, επί αυτοκρατορίας Τιβέριου. Παντρεύτηκε την και μετέπειτα τη . Έγινε ύπατος το 21. Κατηγορήθηκε ότι έγραψε τραγωδία της οποίας αρκετοί στίχοι αντανακλούσαν άσχημα στον Τιβέριο, αλλά τελικά η επίσημη αγωγή εναντίον του αφορούσε μοιχεία και ενασχόληση με μαγεία. Αυτοκτόνησε όταν κατηγορήθηκε για προδοσία το έτος 34. (el)
  • Mamerco Emilio Escauro (en latín Mamercus Aemilius M. f. Scaurus) fue un retórico, poeta y senador romano, hijo de Marco Emilio Escauro. Fue miembro del Senado romano en 14 al momento del ascenso de Tiberio al trono. En 21, fue cónsul. Primero se casó con Emilia Lépida y luego con . Fue acusado de escribir una tragedia, algunos de cuyos versos retrataban negativamente a Tiberio, aunque los cargos que le fueron imputados se redujeron a adulterio y práctica de magia.​ Se suicidó tras ser acusado de traición bajo la lex maiestas en 34. (es)
  • Mamercus Aemilius Scaurus est un rhéteur, poète et homme politique romain du début de l'Empire. (fr)
  • Mamerco Emílio Escauro (em latim: Mamercus Aemilius Scaurus; m. 34) foi um senador, retórico e romano da gente Emília nomeado cônsul sufecto em 21 com Cneu Tremélio. Era filho de e foi o último membro masculino conhecido de sua família. (pt)
  • Маме́рк Емі́лій Скавр (лат. Mamercus Aemilius Scaurus; близько 20 року до н. е. — 34 рік н. е.) — політичний, державний та військовий діяч ранньої Римської імперії, консул-суфект 21 року. (uk)
  • Mamerc Emili Escaure (en llatí: Marmercus Aemilius Scaurus), fill de Marc Emili Escaure, va ser un senador romà que destacà per la seva activitat com a orador i poeta tràgic, i també pel seu caràcter controvertit. (ca)
  • Mamercus Aemilius Scaurus († 34 n. Chr.) war ein römischer Senator, Dichter und Redner und, wohl im Jahr 21 n. Chr., Suffektkonsul. Mamercus Aemilius Scaurus war ein Enkel des jüngeren Marcus Aemilius Scaurus und das letzte männliche Mitglied seines Familienzweiges, der Aemilii Scauri. In den Annalen des Tacitus wird er mehrmals erwähnt: So verärgerte er schon kurz nach dem Regierungsantritt des Tiberius den Kaiser in einer Senatssitzung. Tacitus nennt Scaurus auch einen angesehenen Redner. (de)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (died AD 34) was a Roman rhetorician, poet and senator. Tacitus writes that Scaurus was "a man of distinguished rank and ability as an advocate, but of infamous life." He was suffect consul from July to the end of the year AD 21, with Gnaeus Tremellius as his colleague. (en)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (zm. 34 n.e.) – rzymski polityk w I wieku n.e. Był konsulem dodatkowym (consul suffectus) w 21 n.e. Syn Marka Emiliusza Skaura. Uznany mówca i poeta. Był członkiem senatu w 4 n.e. i w czasie debaty dotyczącej objęcia władzy przez Tyberiusza, obraził podejrzliwego cesarza uwagami o wahaniu się w przyjęciu władzy. W latach późniejszych jest wymieniany przez Tacyta jako oskarżyciel w procesach o obrazę cesarza – w 21 n.e. w procesie Domicjusza Korbulona, w 22 n.e. oskarżał Sylanusa. W 32 n.e. sam stał się przedmiotem takich oskarżeń, choć Tyberiusz tym razem powstrzymał oskarżenia. W 34 n.e. został ponownie oskarżony. Wszechwładny prefekt pretorianów Makron twierdził, że pewne wiersze w tragedii Atreus napisanej przez Skaurusa, odnoszą się w obraźliwy sposób do Tyber (pl)
  • Mamercus Aemilius Scaurus was een eminent Romeins redenaar en dichter. Zowel Tacitus als Seneca noemen hem een man van consulaire rang en vermoedelijk was hij in 21 n.Chr. consul suffectus. Hij was lid van de senaat ten tijde van de opvolging van Augustus door Tiberius in 14 n.Chr. Zijn uitlatingen over de hoop dat Tiberius niet te lang meer aarzelt, leverden hem slechts het stilzwijgen van deze laatste op. Hij was getrouwd met Aemilia Lepida, die hem een dochter schonk, maar deze werd veroordeeld in 20 n.Chr. Hij zou ook een van de aanklagers van Gnaius Domitius Corbulo in 21 n.Chr. zijn geweest. In datzelfde jaar wordt hij ook vermeld als oom langs vaderskant (patruus) en stiefvader (vitricus) van Sulla, waardoor we dus kunnen veronderstellen dat hij na de dood van Lepida hertrouwde met (nl)
  • Ма́мерк Эми́лий Скавр (лат. Mamercus Aemilius Scaurus) — римский ритор, поэт и сенатор. По свидетельству Тацита, Скавр отличался выдающейся знатностью и блестящим ораторским дарованием, но запятнал себя постыдным образом жизни. Он занимал должность консула-суффекта с июля по декабрь 21 года совместно с . Впервые Скавр упоминается в 14 году, во время восшествия на престол Тиберия. Вместе с он вызвал его подозрения своей речью, поздравляющей Тиберия с получением императорской власти. Тиберий ответил Гатерию с неприязнью, в то время как слова Скавра обошёл молчанием. (ru)
rdfs:label
  • Mamerc Emili Escaure (ca)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (de)
  • Μαμέρκος Αιμίλιος Σκαύρος (el)
  • Mamerco Emilio Escauro (es)
  • Mamercus Æmilius Scaurus (fr)
  • Mamerco Emilio Scauro (it)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (en)
  • Mamercus Aemilius Scaurus (nl)
  • Mamerco Emílio Escauro (pt)
  • Mamerkus Emiliusz Skaurus (pl)
  • Мамерк Эмилий Скавр (ru)
  • Мамерк Емілій Скавр (консул-суфект 21 року) (uk)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageWikiLink of
is dbp:after of
is dbp:before of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License