| dbo:abstract
|
- Mahmut II (20 de juliol de 1785 – 1 de juliol de 1839) va ser soldà de l'Imperi Otomà des del 1808 fins a la seva mort. Fill del soldà Abdülhamit I (el petit de dotze fills), el seu regne destaca principalment per les extenses reformes legals i militars que va instaurar. (ca)
- Mahmut II. (20. července 1785 – 1. července 1839) Turky nazývaný Mahmut Adli (Mahmut Spravedlivý), byl sultánem Osmanské říše v letech 1808–1839. Patří nepochybně k nejpozoruhodnějším osobnostem moderních dějin Osmanské říše. Jeho matkou měla být údajně Francouzka Aimée Dubucq de Rivera, již během plavby z Marseilles na Martinik zajali berberští piráti, kteří ji poté jako smířlivé gesto zaslali z Alžíru sultánovi Abdülhamitovi I. do Cařihradu. Zde měla žít Aimée šťastně až do smrti jako „francouzská sultánka“ a seznámit svého syna Mahmuta s myšlenkami osvícenského absolutismu. Ve skutečnosti se však Mahmut narodil přinejmenším tři roky předtím, než Aimée opustila Francii a neexistuje ani žádné hodnověrné svědectví, že by se mladá žena vůbec kdy do Alžíru či Turecka dostala. Jedná se tedy pouze o nepodložené romantické pověsti. Mahmutův otec, sultán Abdülhamit I. (1774–1789), poskytl svému synovi tradiční vzdělání osmanského prince, spočívající ve výuce turečtiny, perštiny, arabštiny, náboženství, práva, poezie a dějin. Mahmut byl výborným kaligrafem a básníkem, psal pod pseudonymem Adli. Nezískal však žádné zvláštní vědomosti o Evropě. (cs)
- السلطان محمود خان الثاني بن عبد الحميد الأول بن أحمد الثالث بن محمد الرابع بن إبراهيم الأول بن أحمد الأول بن محمد الثالث بن مراد الثالث بن سليم الثاني بن سليمان القانوني بن سليم الأول بن بايزيد الثاني بن محمد الفاتح بن مراد الثاني بن محمد الأول جلبي بن بايزيد الأول بن مراد الأول بن أورخان غازي بن عثمان بن أرطغل. (20 يوليو 1785 – 1 يوليو 1839) كان السلطان الثلاثون للدولة العثمانية، وهو ابن السلطان عبد الحميد الأول شهد عصرة خطوات إصلاح واسعة، وحاول أن يوقظ الدولة العثمانية، وأن يدفعها إلى ما تستحقه من مكانة وتقدير. (ar)
- Ο Μαχμούτ Β΄ (: محمود ثان, τουρκ.: II. Mahmud ) (20 Ιουλίου 1785 – 1 Ιουλίου 1839) ήταν ο 30ός Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από το 1808 μέχρι τον θάνατό του το 1839. (el)
- Mahmudo la 2-a (naskiĝis la 20-an de julio 1785 en Konstantinopolo hodiaŭ Istanbulo; mortis la 1-an de julio 1839 ankaŭ tie) estis ekde 1808 ĝis 1839 sultano de la Otomana Imperio. Li estas konata por siaj militistaraj reformoj kaj distingivo de la janiĉaroj. (eo)
- Mahmud II. (osmanisch محمود ثاني Mahmud-ı sānī; * 20. Juli 1785 in Istanbul; † 1. Juli 1839 ebenda) war von 1808 bis 1839 Sultan des Osmanischen Reiches. In seine Regierungszeit fallen die Autonomie Serbiens und die Unabhängigkeit Griechenlands. Dem ägyptischen Statthalter Muhammad Ali Pascha gelang es zu Lasten der Zentralregierung, seinen Einfluss auszudehnen. Auf der anderen Seite fallen zahlreiche Reformen in seine Regierungszeit. Durch die gewaltsame Zerschlagung der Janitscharen eröffnete er den Weg zum Aufbau einer modernen Armee. Innenpolitisch strebte er eine Stärkung der Zentralgewalt an und versuchte das Osmanische Reich auch durch die Schaffung vorkonstitutioneller Beratungsgremien und Einrichtungen nach europäischem Vorbild zu reformieren. (de)
- Mahmud II.a (arabieraz: محمودالثانى; Konstantinopla, 1785eko uztailaren 20a - 1839ko uztailaren 1a) Otomandar Inperioko sultana izan zen 1808-1839 bitartean. (eu)
- Mahmud II (Ottoman Turkish: محمود ثانى, romanized: Maḥmûd-u s̠ânî, Turkish: II. Mahmud; 20 July 1785 – 1 July 1839) was the 30th Sultan of the Ottoman Empire from 1808 until his death in 1839. His reign is recognized for the extensive administrative, military, and fiscal reforms he instituted, which culminated in the Decree of Tanzimat ("reorganization") that was carried out by his sons Abdulmejid I and Abdülaziz. Often described as "Peter the Great of Turkey", Mahmud's reforms included the 1826 abolition of the conservative Janissary corps, which removed a major obstacle to his and his successors' reforms in the Empire. The reforms he instituted were characterized by political and social changes, which would eventually lead to the birth of the modern Turkish Republic. Notwithstanding his domestic reforms, Mahmud's reign was also marked by nationalist uprisings in Ottoman-ruled Serbia and Greece, leading to a loss of territory for the Empire following the emergence of an independent Greek state. In terms of the general social structure of the Ottoman Empire, Mahmud's reign was characterized by a major interest in Westernization; institutions, palace order, daily life, clothing, music and many other areas saw radical reform as the Ottoman Empire opened up to the modernization. (en)
- Mahmut II (en turco otomano محمودالثانى ) (Constantinopla, 20 de julio de 1785 - id. 1 de julio de 1839) fue sultán del Imperio otomano desde 1808 hasta su fallecimiento. (es)
- Mahmud II (bahasa Turki Utsmaniyah: محمود ثانى Mahmud-u s̠ānī, محمود عدلى Mahmud-u Âdlî; bahasa Turki: İkinci Mahmut; 20 Juli 1785 - 1 Juli 1839) adalah sultan ke-30 dari Kesultanan Utsmaniyah dari 1808 sampai kematiannya pada tahun 1839. Pemerintahannya diakui untuk reformasi administrasi, militer, dan fiskal yang ekstensif yang dia terapkan, yang memuncak dalam Keputusan Tanzimat ("reorganisasi") yang dilakukan oleh anak-anaknya Abdul Mejid I dan Abdul Aziz. Sering digambarkan sebagai "Pyotr yang Agung dari Turki", reformasi Mahmud termasuk penghapusan 1826 korps Janissary konservatif, yang menghilangkan hambatan besar bagi reformasi dirinya dan para penerusnya di Kesultanan. Reformasi yang dia lakukan ditandai dengan perubahan politik dan sosial, yang pada akhirnya akan mengarah pada kelahiran Republik Turki modern. Terlepas dari reformasi domestiknya, pemerintahan Mahmud juga ditandai oleh pemberontakan nasionalis di Serbia dan Yunani yang dikuasai Utsmaniyah, yang menyebabkan hilangnya wilayah yang signifikan bagi Kesultanan menyusul munculnya negara Yunani yang merdeka. (in)
- Mahmoud II, né le 20 juillet 1784 au Palais de Topkapı, à Constantinople, et mort le 1er juillet 1839 dans la même ville, est sultan de l'Empire ottoman et calife du 28 juillet 1808 au 1er juillet 1839. Il reprend les réformes commencées par son cousin Sélim III, visant à restaurer l'autorité centrale ottomane et à réformer l'armée. Il contribue à lancer la réorganisation de l'empire connu sous le nom de Tanzimat. Il fait ainsi supprimer l'ordre des janissaires en 1826 et crée une nouvelle armée sur le modèle européen. Son esprit réformateur lui a parfois valu le surnom de « Pierre le Grand de Turquie ». Malgré certains succès, ses défaites face aux Égyptiens, aux Russes, aux Français et aux Britanniques conduisent à l'indépendance de la Grèce en 1830 et à l'indépendance de fait de l'Égypte de Méhémet-Ali à laquelle il ne peut s'opposer. Son fils Abdülmecid Ier lui succède à sa mort en 1839. (fr)
- Mahmud II (in turco ottomano: محمود ثاني, Maḥmūd sānī, anche noto come Maḥmūd ‛Adlī, "Mahmud il Giusto"; Istanbul, 20 luglio 1785 – Istanbul, 1º luglio 1839) fu il trentesimo sultano dell'Impero ottomano, in carica dal 1808 al 1839. Durante il suo regno dovette fronteggiare la crescente ingerenza dell'Impero russo nelle province balcaniche e caucasiche, le violente spinte irridentiste delle popolazioni greca, serba e bosniaca, l'espansionismo francese nelle province maghrebine, il riaccendersi della secolare rivalità tra Costantinopoli e la Persia ed il crescente potere della dinastia alawita, che alla fine svincolò l'Egitto, la Siria e la Cilicia (una regione amministrativa dell'Anatolia sud-orientale) dal dominio della Sublime Porta. Introdusse altresì numerose riforme amministrative, militari e fiscali, culminate con il Decreto delle Tanzimat (lett. "Riorganizzazioni") emanato dai suoi figli Abdülmecid I e Abdul Aziz, ed operò l'eliminazione del tradizionale corpo di fanteria dei giannizzeri, da tempo ritenuti obsoleti nel quadro della riorganizzazione militare ottomana e divenuti col passare del tempo un serio ostacolo al necessario processo di modernizzazione dell'impero. Per questa sua opera di grande rinnovatore è stato definito il "Pietro il Grande della Turchia". (it)
- マフムト2世（Mahmud II, 1785年7月20日 - 1839年7月1日）は、オスマン帝国の第30代皇帝（在位：1808年 - 1839年）。父は第27代皇帝アブデュルハミト1世、母ナクシディル・スルタンはフランス人でナポレオン1世の義理の従妹とする伝説が有名だが、実際は不詳である。第29代ムスタファ4世の異母弟。アブデュルメジト1世、アブデュルアズィズの父。 内外の危機的状況によって帝国の支配が揺らぐ中で即位し、中央集権化と西洋化を軸とする上からの改革を推し進めて帝国の再生をはかった皇帝であり、オスマン帝国における啓蒙専制君主と評価される。 (ja)
- 마흐무드 2세(오스만 튀르크어: محمود ثانى Mahmud-ı sānī, 튀르키예어: II. Mahmut, 1785년 7월 20일 ~ 1839년 7월 1일)는 1808년부터 1839년 그가 죽을 때까지 오스만 제국의 30대 술탄이었다. 그는 콘스탄티노플의 톱카피 궁전(Topkapi Palace)에서 태어났다. 그는 압뒬하미트 1세의 사후 아들이었다. 그는 주로 광범위한 분야를 주목하여 관리하였다. 특히 군사 및 국가 재정을 시행하였고, 그 정책들 중 하나인 탄지마트 정책(개혁정책)은 압뒬메지트 1세와 그의 아들 압뒬라지즈에 의하여 실시되었다. (ko)
- Mahmud II (ur. 20 lipca 1785 w Stambule, zm. 1 lipca 1839 tamże) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1808–1839. Syn sułtana Abdulhamida I. (pl)
- Mahmut II (Istanboel, 20 juli 1785 – aldaar, 1 juli 1839) was de 30e sultan van het Osmaanse Rijk. Hij volgde in 1808 zijn broer Mustafa IV op.Hij staat bekend om zijn belangrijke hervormingen. Één daarvan is de invoering van de fez voor ambtenaren. Ook werd er voortaan een pantalon gedragen door ambtenaren. Tevergeefs probeerde hij de macht van zijn rijk te versterken. Hij leed tussen 1806 en 1812 een nederlaag tegen Rusland en moest enkele gebieden in Klein-Azië afstaan. De Grieken kwamen tijdens zijn regering in opstand. Mahmut II riep de hulp in van Mohamed Ali, maar kon niet vermijden dat de Grieken zich in 1827 onafhankelijk verklaarden na de zeeslag om Navarino. De Sultan erkende die onafhankelijkheid pas na tussenkomst van Fransen, Britten en Russen. De opstand van de Grieken heeft het Ottomaanse rijk sterk verzwakt. De ontevredenheid van de Grieken tegen het verzwakte Ottomaanse rijk was zeer groot. Vele moegetergde boeren vluchtten de bergen in als hun dorp geplunderd werd of een Turks garnizoen moest herbergen. In onherbergzame gebieden hielden deze «kleften» (κλέφτες, eigenlijk «rovers») stand als ondergrondse strijders voor de vrijheid. Het streven van de Grieken om los te komen van het in ontbinding verkerende Turkse rijk werd door de grote mogendheden besproken in 1815 op het Congres van Wenen, maar Engeland voelde er niet veel voor, omdat het de veroverde Ionische eilanden voor zichzelf wenste te behouden. De drang naar onafhankelijkheid en de propaganda van de geheime genootschappen hadden succes: in 1821 brak de opstand tegen de Turken uit. Maar al spoedig begon de tegenslag en wel door de komst van Ibrahim Pasja, de veldheer van Mehmed Ali van Egypte, die de sultan te hulp snelde. Met bloeddorstige wreedheid onderwierp hij verscheidene eilanden: op Chios werden 23.000 mensen vermoord («le massacre de Scio»). Hij veroverde de Peloponnesos en drong door tot Midden-Griekenland. In 1826 vielen Athene en de sterke vesting Mesolóngion hem in handen. De Griekse opstand was in bloed gesmoord, het land verwoest. Ondertussen had echter de publieke opinie in Europa partij gekozen voor de Grieken; de genootschappen van filhellenen stuurden geld, wapens en vrijwilligers. Ze verafschuwden de Turkse moordpartijen op de Grieken, die ze als afstammelingen van de helden van Marathon en Thermopylai beschouwden. De bekendste filhelleen was de Engelse dichter Lord Byron (1788-1824), die zich, na een zwerversleven door Europa, in 1824 als vrijwilliger meldde in het belegerde Mesolongi, waar hij drie maanden later aan de malaria bezweek. In 1827 keerde alles ten nadele van Turkije: Rusland, Frankrijk en Engeland grepen in. Hun vloot bracht de Turks-Egyptische de nederlaag toe bij Navarínon, op de westkust van de Peloponnesos ten noorden van Pylos. De Turken werden verdreven uit de Pelopónnesos en Midden-Griekenland. Dit bevrijde gebied werd een republiek met Ioannis Kapodistrias als president. Mohamed Ali`s vloot werd ook grotendeels vernietigd. Deze eiste compensatie maar kreeg die niet. Daarop bezette hij dan maar Syrië en raakte zodoende zelfs in oorlog met de sultan. Dit alles verrichtte hij zonder zich formeel af te scheiden van het Ottomaanse rijk.Zes jaar later moest Mahmut ten slotte Syrië wel afstaan aan Mohamed Ali nadat hij hem het gouverneurschap had geweigerd. Deze slag werd niet ver van de stad Konya uitgevochten. Dankzij de Russen werd Ali ervan weerhouden om in 1833 ook nog Constantinopel op te eisen. Mahmut legde ook de grondvesten voor de Tanzimat, de eerste bestuurlijke en politieke liberalisering in het Osmaanse Rijk. Hij reorganiseerde zijn leger en versloeg de Janitsaren, die zich tegen de vernieuwingen hadden verzet, in 1826. Mahmut stelde een ridderorde met daarop zijn portret, de Orde van het Verheven Portret in. Na zijn dood in 1839 werd hij opgevolgd door zijn zoon Abdülmecit. (nl)
- Mamude II (em turco otomano: محمود ثاني; romaniz.: Mahmud-ı sānī; 20 de julho de 1785 – 1 de julho de 1839) foi o 30º sultão do Império Otomano de 1808 até o seu falecimento. Filho póstumo do sultão Abdulamide I, nasceu no Palácio de Topkapı, em Constantinopla. Seu governo é especialmente notável pelas extensivas reformas legais e militares que instituiu. (pt)
- Mahmud II, född 20 juli 1785, död 1 juli 1839, var den 30:e sultanen i det Osmanska riket och regerade från 1808 till sin död. Han var son till sultan Abd ül-Hamid I och Nakşidil Sultan. (sv)
- 馬哈茂德二世（鄂圖曼土耳其語：محمود ثانى，土耳其語：II. Mahmud，1785年7月20日－1839年7月1日）是奧斯曼帝國第三十任蘇丹，於1808年登基並統治至1839年逝世。他出生於伊斯坦堡托卡比皇宮，是阿卜杜勒-哈米德一世的兒子。因北方強鄰俄羅斯帝國屢次的軍事威脅，令他統治期間致力於大規模的法制及軍事改革，馬哈茂德二世因此被稱為奧斯曼改革的始祖，有開明專制君主之稱。 (zh)
- Махму́д II (осман. محمود ثانى — Mahmûd-u sânî, тур. İkinci Mahmut) (20 июля 1785, Константинополь — 1 июля 1839, Константинополь) — 30-й османский султан в 1808—1839. В 1820–1830-х годах заложил основы Танзимата, проведя ряд прогрессивных реформ, в том числе уничтожение янычарского корпуса, ликвидацию военно-ленной системы и другое. При нём обострились отношения Османской империи с Египтом, который фактически проводил независимую от султанского правительства политику. (ru)
- Махму́д ІІ (Магмуд II; нар. 20 липня 1784 — пом. 1 липня 1839) — османський султан у 1808-1839. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Mahmut II (20 de juliol de 1785 – 1 de juliol de 1839) va ser soldà de l'Imperi Otomà des del 1808 fins a la seva mort. Fill del soldà Abdülhamit I (el petit de dotze fills), el seu regne destaca principalment per les extenses reformes legals i militars que va instaurar. (ca)
- السلطان محمود خان الثاني بن عبد الحميد الأول بن أحمد الثالث بن محمد الرابع بن إبراهيم الأول بن أحمد الأول بن محمد الثالث بن مراد الثالث بن سليم الثاني بن سليمان القانوني بن سليم الأول بن بايزيد الثاني بن محمد الفاتح بن مراد الثاني بن محمد الأول جلبي بن بايزيد الأول بن مراد الأول بن أورخان غازي بن عثمان بن أرطغل. (20 يوليو 1785 – 1 يوليو 1839) كان السلطان الثلاثون للدولة العثمانية، وهو ابن السلطان عبد الحميد الأول شهد عصرة خطوات إصلاح واسعة، وحاول أن يوقظ الدولة العثمانية، وأن يدفعها إلى ما تستحقه من مكانة وتقدير. (ar)
- Ο Μαχμούτ Β΄ (: محمود ثان, τουρκ.: II. Mahmud ) (20 Ιουλίου 1785 – 1 Ιουλίου 1839) ήταν ο 30ός Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από το 1808 μέχρι τον θάνατό του το 1839. (el)
- Mahmudo la 2-a (naskiĝis la 20-an de julio 1785 en Konstantinopolo hodiaŭ Istanbulo; mortis la 1-an de julio 1839 ankaŭ tie) estis ekde 1808 ĝis 1839 sultano de la Otomana Imperio. Li estas konata por siaj militistaraj reformoj kaj distingivo de la janiĉaroj. (eo)
- Mahmud II. (osmanisch محمود ثاني Mahmud-ı sānī; * 20. Juli 1785 in Istanbul; † 1. Juli 1839 ebenda) war von 1808 bis 1839 Sultan des Osmanischen Reiches. In seine Regierungszeit fallen die Autonomie Serbiens und die Unabhängigkeit Griechenlands. Dem ägyptischen Statthalter Muhammad Ali Pascha gelang es zu Lasten der Zentralregierung, seinen Einfluss auszudehnen. Auf der anderen Seite fallen zahlreiche Reformen in seine Regierungszeit. Durch die gewaltsame Zerschlagung der Janitscharen eröffnete er den Weg zum Aufbau einer modernen Armee. Innenpolitisch strebte er eine Stärkung der Zentralgewalt an und versuchte das Osmanische Reich auch durch die Schaffung vorkonstitutioneller Beratungsgremien und Einrichtungen nach europäischem Vorbild zu reformieren. (de)
- Mahmud II.a (arabieraz: محمودالثانى; Konstantinopla, 1785eko uztailaren 20a - 1839ko uztailaren 1a) Otomandar Inperioko sultana izan zen 1808-1839 bitartean. (eu)
- Mahmut II (en turco otomano محمودالثانى ) (Constantinopla, 20 de julio de 1785 - id. 1 de julio de 1839) fue sultán del Imperio otomano desde 1808 hasta su fallecimiento. (es)
- マフムト2世（Mahmud II, 1785年7月20日 - 1839年7月1日）は、オスマン帝国の第30代皇帝（在位：1808年 - 1839年）。父は第27代皇帝アブデュルハミト1世、母ナクシディル・スルタンはフランス人でナポレオン1世の義理の従妹とする伝説が有名だが、実際は不詳である。第29代ムスタファ4世の異母弟。アブデュルメジト1世、アブデュルアズィズの父。 内外の危機的状況によって帝国の支配が揺らぐ中で即位し、中央集権化と西洋化を軸とする上からの改革を推し進めて帝国の再生をはかった皇帝であり、オスマン帝国における啓蒙専制君主と評価される。 (ja)
- 마흐무드 2세(오스만 튀르크어: محمود ثانى Mahmud-ı sānī, 튀르키예어: II. Mahmut, 1785년 7월 20일 ~ 1839년 7월 1일)는 1808년부터 1839년 그가 죽을 때까지 오스만 제국의 30대 술탄이었다. 그는 콘스탄티노플의 톱카피 궁전(Topkapi Palace)에서 태어났다. 그는 압뒬하미트 1세의 사후 아들이었다. 그는 주로 광범위한 분야를 주목하여 관리하였다. 특히 군사 및 국가 재정을 시행하였고, 그 정책들 중 하나인 탄지마트 정책(개혁정책)은 압뒬메지트 1세와 그의 아들 압뒬라지즈에 의하여 실시되었다. (ko)
- Mahmud II (ur. 20 lipca 1785 w Stambule, zm. 1 lipca 1839 tamże) – sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1808–1839. Syn sułtana Abdulhamida I. (pl)
- Mamude II (em turco otomano: محمود ثاني; romaniz.: Mahmud-ı sānī; 20 de julho de 1785 – 1 de julho de 1839) foi o 30º sultão do Império Otomano de 1808 até o seu falecimento. Filho póstumo do sultão Abdulamide I, nasceu no Palácio de Topkapı, em Constantinopla. Seu governo é especialmente notável pelas extensivas reformas legais e militares que instituiu. (pt)
- Mahmud II, född 20 juli 1785, död 1 juli 1839, var den 30:e sultanen i det Osmanska riket och regerade från 1808 till sin död. Han var son till sultan Abd ül-Hamid I och Nakşidil Sultan. (sv)
- 馬哈茂德二世（鄂圖曼土耳其語：محمود ثانى，土耳其語：II. Mahmud，1785年7月20日－1839年7月1日）是奧斯曼帝國第三十任蘇丹，於1808年登基並統治至1839年逝世。他出生於伊斯坦堡托卡比皇宮，是阿卜杜勒-哈米德一世的兒子。因北方強鄰俄羅斯帝國屢次的軍事威脅，令他統治期間致力於大規模的法制及軍事改革，馬哈茂德二世因此被稱為奧斯曼改革的始祖，有開明專制君主之稱。 (zh)
- Махму́д II (осман. محمود ثانى — Mahmûd-u sânî, тур. İkinci Mahmut) (20 июля 1785, Константинополь — 1 июля 1839, Константинополь) — 30-й османский султан в 1808—1839. В 1820–1830-х годах заложил основы Танзимата, проведя ряд прогрессивных реформ, в том числе уничтожение янычарского корпуса, ликвидацию военно-ленной системы и другое. При нём обострились отношения Османской империи с Египтом, который фактически проводил независимую от султанского правительства политику. (ru)
- Махму́д ІІ (Магмуд II; нар. 20 липня 1784 — пом. 1 липня 1839) — османський султан у 1808-1839. (uk)
- Mahmut II. (20. července 1785 – 1. července 1839) Turky nazývaný Mahmut Adli (Mahmut Spravedlivý), byl sultánem Osmanské říše v letech 1808–1839. Patří nepochybně k nejpozoruhodnějším osobnostem moderních dějin Osmanské říše. (cs)
- Mahmud II (Ottoman Turkish: محمود ثانى, romanized: Maḥmûd-u s̠ânî, Turkish: II. Mahmud; 20 July 1785 – 1 July 1839) was the 30th Sultan of the Ottoman Empire from 1808 until his death in 1839. His reign is recognized for the extensive administrative, military, and fiscal reforms he instituted, which culminated in the Decree of Tanzimat ("reorganization") that was carried out by his sons Abdulmejid I and Abdülaziz. Often described as "Peter the Great of Turkey", Mahmud's reforms included the 1826 abolition of the conservative Janissary corps, which removed a major obstacle to his and his successors' reforms in the Empire. The reforms he instituted were characterized by political and social changes, which would eventually lead to the birth of the modern Turkish Republic. (en)
- Mahmoud II, né le 20 juillet 1784 au Palais de Topkapı, à Constantinople, et mort le 1er juillet 1839 dans la même ville, est sultan de l'Empire ottoman et calife du 28 juillet 1808 au 1er juillet 1839. Malgré certains succès, ses défaites face aux Égyptiens, aux Russes, aux Français et aux Britanniques conduisent à l'indépendance de la Grèce en 1830 et à l'indépendance de fait de l'Égypte de Méhémet-Ali à laquelle il ne peut s'opposer. Son fils Abdülmecid Ier lui succède à sa mort en 1839. (fr)
- Mahmud II (bahasa Turki Utsmaniyah: محمود ثانى Mahmud-u s̠ānī, محمود عدلى Mahmud-u Âdlî; bahasa Turki: İkinci Mahmut; 20 Juli 1785 - 1 Juli 1839) adalah sultan ke-30 dari Kesultanan Utsmaniyah dari 1808 sampai kematiannya pada tahun 1839. Terlepas dari reformasi domestiknya, pemerintahan Mahmud juga ditandai oleh pemberontakan nasionalis di Serbia dan Yunani yang dikuasai Utsmaniyah, yang menyebabkan hilangnya wilayah yang signifikan bagi Kesultanan menyusul munculnya negara Yunani yang merdeka. (in)
- Mahmud II (in turco ottomano: محمود ثاني, Maḥmūd sānī, anche noto come Maḥmūd ‛Adlī, "Mahmud il Giusto"; Istanbul, 20 luglio 1785 – Istanbul, 1º luglio 1839) fu il trentesimo sultano dell'Impero ottomano, in carica dal 1808 al 1839. (it)
- Mahmut II (Istanboel, 20 juli 1785 – aldaar, 1 juli 1839) was de 30e sultan van het Osmaanse Rijk. Hij volgde in 1808 zijn broer Mustafa IV op.Hij staat bekend om zijn belangrijke hervormingen. Één daarvan is de invoering van de fez voor ambtenaren. Ook werd er voortaan een pantalon gedragen door ambtenaren. De bekendste filhelleen was de Engelse dichter Lord Byron (1788-1824), die zich, na een zwerversleven door Europa, in 1824 als vrijwilliger meldde in het belegerde Mesolongi, waar hij drie maanden later aan de malaria bezweek. (nl)
|
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
