dbo:abstract
|
- Ma mère l'Oye, Cinq pièces enfantines (La meva mare, l'Oca: cinc quadrets d'infants) és una obra musical del compositor francès Maurice Ravel. L'obra original fou escrita per a piano a quatre mans (1908-1910). Posteriorment el mateix compositor l'arranjà per a orquestra simfònica (1911) i posteriorment es transformà en ballet (1912) amb coreografia de Jeanne Hugard. (ca)
- Ma mère l’oye (deutsch: Mutter Gans, siehe auch: Mother Goose) ist eine Komposition von Maurice Ravel. Sie liegt in verschiedenen Fassungen vor, die zwischen 1908 und 1911 entstanden. (de)
- Ma mère l'Oye est une œuvre de Maurice Ravel d'après des contes de Charles Perrault (La Belle au bois dormant et Le Petit Poucet extraits des Contes de ma mère l'Oye, 1697), de Madame Leprince de Beaumont (La Belle et la Bête, 1757) et de Madame d'Aulnoy (Le Serpentin vert, 1697). Il existe trois versions principales de cette suite : la première, à l'origine de l'œuvre, est écrite pour piano à quatre mains (entre 1908 et 1910), la deuxième, dans la tradition des orchestrations raveliennes, est une partition pour orchestre symphonique (1911), la dernière, plus étoffée, est une adaptation pour ballet, avec une chorégraphie de (1912). L'œuvre porte la référence M.60, dans le catalogue des œuvres du compositeur établi par le musicologue Marcel Marnat. (fr)
- Ma mère l'Oye (English: Mother Goose, literally "My Mother the Goose") is a suite by French composer Maurice Ravel. The piece was originally written as a five-movement piano duet in 1910. In 1911, Ravel orchestrated the work. (en)
- Mi madre, la oca (en francés ma mère, l'oye), es una obra musical del pianista y compositor francés Maurice Ravel compuesta para piano a cuatro manos. (es)
- Ma Mère l'Oye /ma mɛʁ lwa/ (in italiano Mamma oca) è una suite di Maurice Ravel, originalmente composta per pianoforte a quattro mani e successivamente ampliata e trascritta per orchestra. La versione pianistica, pubblicata nel 1910, è composta di cinque pezzi, ispirati da altrettante illustrazioni tratte da un libro di fiabe per l'infanzia (di qui il sottotitolo Cinq pièces enfantines). (it)
- 『マ・メール・ロワ』(仏: Ma Mère l'Oye)は、モーリス・ラヴェルが「マザー・グース」を題材にして作曲したピアノ四手連弾の組曲。また、それをベースとした管弦楽組曲およびバレエ音楽。 (ja)
- Ma Mère l'Oye is een reeks van vijf stukken voor piano vierhandig, gecomponeerd tussen 1908 en 1910 door de Franse componist Maurice Ravel. Ravel schreef zijn 'suite', die voor een groot deel gebaseerd is op de Sprookjes van Moeder de Gans, voor de kinderen Jean en Mimie van zijn vrienden Ida en Cipa Godebski. In dit stuk laat Ravel duidelijk zien, zich volledig in de kinderziel te kunnen verplaatsen, terwijl hijzelf geen kinderen had. Later zou hij dat nog eens doen toen hij L'Enfant et les sortilèges componeerde: naar eigen zeggen is dit zijn beste compositie. In hetzelfde jaar (1910) zette Ravel de vierhandige stukken om voor solopiano ten behoeve van zijn vriend Jacques Charlot. Beide pianoversies dragen de subtitel "cinq pièces enfantines", met de volgende vijf delen:
* Pavane de la Belle au bois dormant (Pavane van Doornroosje)
* Petit Poucet (Klein Duimpje)
* Laideronnette, Impératrice des pagodes (Laideronnette -lelijke heks-, Keizerin van de pagoden)
* Les entretiens de la Belle et de la Bête (Gesprek tussen de Schone en het Beest)
* Le jardin féerique (De toverachtige tuin) (nl)
- Moja matka gęś (fr. Ma Mère l'Oye) – suita Maurice’a Ravela skomponowana w 1908 roku. Tytuł kompozycji nawiązuje do pochodzących z 1697 roku barokowych baśni francuskich napisanych przez Charles’a Perraulta, wydanych pod tytułem Contes de ma Mère l'Oye (w Polsce znanych jako Bajki Babci Gąski). Części suity, nazwane przez Ravela pięcioma utworami dziecięcymi, oparte są na fragmentach utworów zamieszczonych w zbiorze Perraulta. Kompozytor sam nadał tytuły miniaturom instrumentalnym, uzupełniając trzy z nich komentarzami zaczerpniętymi z tekstów bajek. Moja matka gęś, miniaturowe baśnie muzyczne, napisane na fortepian w układzie na cztery ręce, zadedykowane były wnukom polskiego rzeźbiarza, Cypriana Godebskiego. Ravela łączyła bliska przyjaźń z rodzicami dzieci. W 1912 roku Ravel zinstrumentował Ma Mère l'Oye, a w siedem lat później choreograf Baletów Rosyjskich Diagilewa Michaił Fokin zaproponował dzieło w układzie baletowym, włączając trzy dodatkowe kompozycje napisane specjalnie na orkiestrę: Preludium, Taniec kołowrotka (Danse du rouet), Zakończenie. Forma sceniczna Ma Mère l'Oye nie zyskała popularności. Sukces odniosła natomiast suita orkiestrowa. Części suity (z trzema zamieszczonymi przez Ravela cytatami i nazwiskami autorów bajek):
* 1. Pawana Śpiącej Królewny (Pavane de la Belle au bois dormant)
* 2. Tomcio Paluch (Petit Poucet) Zdawało mu się, że z łatwością odnajdzie drogę przy pomocy okruszyn chleba, które rozsypywał wszędzie, gdzie przechodził. Ale był bardzo zaskoczony, nie mogąc odnaleźć ani jednej okruszynki; oto przyfrunęły ptaki, które zjadły wszystko. (Ch. Perrault)
* 3. Brzydulka, Cesarzowa Pagód (Laideronette, Impératrice des Pagodes) Rozebrała się i weszła do kąpieli. Natychmiast wszystkie pagody zaczęły śpiewać i grać na instrumentach; jedne miały teorbany zrobione ze skorupki orzecha, inne miały wiole sporządzone z łupek migdała, bo trzeba było dostosować instrumenty do ich wzrostu. (M-me d'Aulnoy)
* 4. Rozmowy Pięknotki z Potworem (Les entrétiens de la Belle et de la Bête) Gdy myślę o twym dobrym sercu, nie wydajesz mi się taki brzydki – Ach, ja mam wprawdzie dobre serce, ale jestem potworem – Jest wiele ludzi, którzy są gorszymi potworami od ciebie – Gdybym był mądry, ułożyłbym na podziękowanie piękny komplement, ale jestem przecież tylko głupim zwierzęciem. Umieram szczęśliwy, ponieważ widzę cię jeszcze raz. – Nie, mój najdroższy, nie umrzesz. Będziesz żyć, by zostać moim mężem. – I oto zniknął Potwór, a ona ujrzała u swych stóp księcia pięknego jak miłość, który dziękował jej za uwolnienie od czarów. (M-me de Beaumont).
* 5. Zaczarowany ogród (Le jardin féerique) W zaczarowanym świecie baśni Ravel czuł się bardzo dobrze, były one bliskie jego psychice. Całe życie zbierał różnego rodzaju bibeloty, zabawki mechaniczne, zachowując odczuwanie i fantazję małego dziecka. Dlatego kompozycja jego zachowuje dziecięcą świeżość i prostotę, wzmocnioną mistrzostwem instrumentacji i bogactwem harmoniki. (pl)
- Ma mère l'oye (Mamãe Gansa) é uma obra musical do compositor erudito francês Maurice Ravel. (pt)
- 《鵝媽媽》(法語:Ma mère l'Oye,法语发音:[ma mɛʁ lwaj])是法國作曲家拉威爾於1910年完成的四手聯彈鋼琴組曲。1911年,拉威尔改编了芭蕾舞曲版本。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- Ma mère l'Oye, Cinq pièces enfantines (La meva mare, l'Oca: cinc quadrets d'infants) és una obra musical del compositor francès Maurice Ravel. L'obra original fou escrita per a piano a quatre mans (1908-1910). Posteriorment el mateix compositor l'arranjà per a orquestra simfònica (1911) i posteriorment es transformà en ballet (1912) amb coreografia de Jeanne Hugard. (ca)
- Ma mère l’oye (deutsch: Mutter Gans, siehe auch: Mother Goose) ist eine Komposition von Maurice Ravel. Sie liegt in verschiedenen Fassungen vor, die zwischen 1908 und 1911 entstanden. (de)
- Ma mère l'Oye (English: Mother Goose, literally "My Mother the Goose") is a suite by French composer Maurice Ravel. The piece was originally written as a five-movement piano duet in 1910. In 1911, Ravel orchestrated the work. (en)
- Mi madre, la oca (en francés ma mère, l'oye), es una obra musical del pianista y compositor francés Maurice Ravel compuesta para piano a cuatro manos. (es)
- Ma Mère l'Oye /ma mɛʁ lwa/ (in italiano Mamma oca) è una suite di Maurice Ravel, originalmente composta per pianoforte a quattro mani e successivamente ampliata e trascritta per orchestra. La versione pianistica, pubblicata nel 1910, è composta di cinque pezzi, ispirati da altrettante illustrazioni tratte da un libro di fiabe per l'infanzia (di qui il sottotitolo Cinq pièces enfantines). (it)
- 『マ・メール・ロワ』(仏: Ma Mère l'Oye)は、モーリス・ラヴェルが「マザー・グース」を題材にして作曲したピアノ四手連弾の組曲。また、それをベースとした管弦楽組曲およびバレエ音楽。 (ja)
- Ma mère l'oye (Mamãe Gansa) é uma obra musical do compositor erudito francês Maurice Ravel. (pt)
- 《鵝媽媽》(法語:Ma mère l'Oye,法语发音:[ma mɛʁ lwaj])是法國作曲家拉威爾於1910年完成的四手聯彈鋼琴組曲。1911年,拉威尔改编了芭蕾舞曲版本。 (zh)
- Ma mère l'Oye est une œuvre de Maurice Ravel d'après des contes de Charles Perrault (La Belle au bois dormant et Le Petit Poucet extraits des Contes de ma mère l'Oye, 1697), de Madame Leprince de Beaumont (La Belle et la Bête, 1757) et de Madame d'Aulnoy (Le Serpentin vert, 1697). Il existe trois versions principales de cette suite : la première, à l'origine de l'œuvre, est écrite pour piano à quatre mains (entre 1908 et 1910), la deuxième, dans la tradition des orchestrations raveliennes, est une partition pour orchestre symphonique (1911), la dernière, plus étoffée, est une adaptation pour ballet, avec une chorégraphie de (1912). (fr)
- Ma Mère l'Oye is een reeks van vijf stukken voor piano vierhandig, gecomponeerd tussen 1908 en 1910 door de Franse componist Maurice Ravel. Ravel schreef zijn 'suite', die voor een groot deel gebaseerd is op de Sprookjes van Moeder de Gans, voor de kinderen Jean en Mimie van zijn vrienden Ida en Cipa Godebski. In dit stuk laat Ravel duidelijk zien, zich volledig in de kinderziel te kunnen verplaatsen, terwijl hijzelf geen kinderen had. Later zou hij dat nog eens doen toen hij L'Enfant et les sortilèges componeerde: naar eigen zeggen is dit zijn beste compositie. (nl)
- Moja matka gęś (fr. Ma Mère l'Oye) – suita Maurice’a Ravela skomponowana w 1908 roku. Tytuł kompozycji nawiązuje do pochodzących z 1697 roku barokowych baśni francuskich napisanych przez Charles’a Perraulta, wydanych pod tytułem Contes de ma Mère l'Oye (w Polsce znanych jako Bajki Babci Gąski). Części suity, nazwane przez Ravela pięcioma utworami dziecięcymi, oparte są na fragmentach utworów zamieszczonych w zbiorze Perraulta. Kompozytor sam nadał tytuły miniaturom instrumentalnym, uzupełniając trzy z nich komentarzami zaczerpniętymi z tekstów bajek. (pl)
|