| dbo:abstract
|
- Louis Pierre Édouard, Baron Bignon (3 January 1771 in La Mailleraye-sur-Seine – 6 January 1841) was a French diplomat and historian. (en)
- Le baron Louis Pierre Édouard Bignon, né à La Mailleraye-sur-Seine le 3 janvier 1771 et mort à Paris le 6 janvier 1841, est un diplomate, homme politique et historien français. (fr)
- Луи Пьер Эдуар Биньон (фр. Louis Pierre Édouard Bignon; 1771—1841) — французский политик, дипломат, публицист и историк; министр иностранных дел Франции. (ru)
- Louis Pierre Édouard, baron Bignon (ur. 3 stycznia 1771 w La Mailleraye-sur-Seine, zm. 6 stycznia 1841 w Paryżu) – francuski dyplomata i historyk, par Francji od 1837. Od 1797 we francuskiej służbie dyplomatycznej. Sekretarz poselstw francuskich w Szwajcarii i od 1798 w Republice Cisalpińskiej. Od 1799 w poselstwie francuskim w Berlinie. Od 1804 francuski Chargé d’affaires w Królestwie Prus. Jako minister pełnomocny w Kassel, wziął aktywny udział w tworzeniu Związku Reńskiego. Po klęsce Prus w 1806 mianowany administratorem pruskich finansów publicznych, podobną funkcję sprawował po klęsce Austrii w 1809. W 1811 i w 1813 rezydent francuski w Księstwie Warszawskim, w 1812 rezydent francuski przy Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego. W czasie 100 dni Napoleona, po klęsce Napoleona I w bitwie pod Waterloo pełnił przez krótki czas urząd francuskiego ministra spraw zagranicznych. 3 lipca 1815 oficjalnie poddał Paryż wojskom koalicji antynapoleońskiej. Był wielokrotnie wybierany do Izby Deputowanych (w latach 1817, 1820, 1822, 1827 i w 1830). W parlamencie dał się poznać jako jeden z najzagorzalszych przeciwników Restauracji. W czasie rewolucji lipcowej, został 1 sierpnia 1830 mianowany tymczasowym ministrem spraw zagranicznych Francji. W rządzie Ludwika Filipa I był ministrem bez teki, który to urząd złożył 27 października tego roku. Ponownie wybrany deputowanym w 1831 i 1834. Był przeciwnikiem oddania Belgii w strefę wpływów Wielkiej Brytanii. Wielokrotnie przemawiał w obronie Polski. Po upadku powstania listopadowego, wystosował w 1833 specjalny adres, w którym domagał się złożenia dowodów uznania Polakom jako herosom znad Wisły. W 1804 został Kawalerem, w 1823 Komandorem, a w 1838 Wielkim Oficerem Legii Honorowej. (pl)
- Louis Pierre Édouard Bignon, född 3 juli 1771, död 6 januari 1841, var en fransk baron och diplomat. Bignon anlitades av Napoleon I i olika diplomatiska uppdrag i Schweiz, Italien, Tyskland och Polen. Särskilt spelade han en stor roll vid tillkomsten av Rhenförbundet och ordnandet av de polska angelägenheterna. Under de hundra dagarna utnämndes han till utrikesminister och undertecknade 1815 Paris kapitulation. Bignon invaldes 1817 i deputeradekammaren, anslöt sig här till oppositionen, vars talan han förde med kraft och sakkunskap. Även i händelserna efter julirevolutionen tog han del, och var 1830 en kort tid utrikes- och undervisningsminister och hade fortfarande säte i deputeradekammaren, där han varmt talade för polackernas sak. I sitt testamente ihågkom Napoleon Bignon med 100 000 francs, och anförtrodde honom uppgiften att skriva den franska diplomatins historia 1792-1815. Till en del efterkom Bignon Napoleons önskemål, när han publicerade sin Histoire de France depuis le 18 brumair jusqu'à la paix de Tilsit (7 band, 1829-38) och dess fortsättning Histoire de France sous Napoléon (6 band, 1838-50), vilken fullbordades av . (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Louis Pierre Édouard, Baron Bignon (3 January 1771 in La Mailleraye-sur-Seine – 6 January 1841) was a French diplomat and historian. (en)
- Le baron Louis Pierre Édouard Bignon, né à La Mailleraye-sur-Seine le 3 janvier 1771 et mort à Paris le 6 janvier 1841, est un diplomate, homme politique et historien français. (fr)
- Луи Пьер Эдуар Биньон (фр. Louis Pierre Édouard Bignon; 1771—1841) — французский политик, дипломат, публицист и историк; министр иностранных дел Франции. (ru)
- Louis Pierre Édouard, baron Bignon (ur. 3 stycznia 1771 w La Mailleraye-sur-Seine, zm. 6 stycznia 1841 w Paryżu) – francuski dyplomata i historyk, par Francji od 1837. Od 1797 we francuskiej służbie dyplomatycznej. Sekretarz poselstw francuskich w Szwajcarii i od 1798 w Republice Cisalpińskiej. Od 1799 w poselstwie francuskim w Berlinie. Od 1804 francuski Chargé d’affaires w Królestwie Prus. Jako minister pełnomocny w Kassel, wziął aktywny udział w tworzeniu Związku Reńskiego. Po klęsce Prus w 1806 mianowany administratorem pruskich finansów publicznych, podobną funkcję sprawował po klęsce Austrii w 1809. W 1811 i w 1813 rezydent francuski w Księstwie Warszawskim, w 1812 rezydent francuski przy Komisji Rządu Tymczasowego Wielkiego Księstwa Litewskiego. (pl)
- Louis Pierre Édouard Bignon, född 3 juli 1771, död 6 januari 1841, var en fransk baron och diplomat. Bignon anlitades av Napoleon I i olika diplomatiska uppdrag i Schweiz, Italien, Tyskland och Polen. Särskilt spelade han en stor roll vid tillkomsten av Rhenförbundet och ordnandet av de polska angelägenheterna. Under de hundra dagarna utnämndes han till utrikesminister och undertecknade 1815 Paris kapitulation. Bignon invaldes 1817 i deputeradekammaren, anslöt sig här till oppositionen, vars talan han förde med kraft och sakkunskap. Även i händelserna efter julirevolutionen tog han del, och var 1830 en kort tid utrikes- och undervisningsminister och hade fortfarande säte i deputeradekammaren, där han varmt talade för polackernas sak. I sitt testamente ihågkom Napoleon Bignon med 100 000 fr (sv)
|
