| dbo:abstract
|
- Llewelyn II o Llywelyn ap Gruffudd (c. 1225 – 11 de desembre de 1282) va ser rei de Gal·les des de la mort del seu pare el 1244 fins a la seva mort. Va ser el darrer Príncep d'un país de Gal·les independent abans de la seva conquesta per Eduard I d'Anglaterra. (ca)
- Llywelyn ap Gruffydd, někdy také zván Llywelyn Poslední (velšsky Llywelyn Ein Llyw Olaf; anglicky Llywelyn the Last, 1223? – 11. prosince 1282) byl posledním knížetem nezávislého Walesu předtím, než tato země byla ovládnuta anglickým králem Eduardem I. (cs)
- Llywelyn ap Gruffydd [ɬəˈwɛlɪn ap ˈɡrɪfɪð] (* um 1223; † 11. Dezember 1282 nahe der Ortschaft , einem Vorort von Builth Wells) war von 1246 bis 1282 der letzte Herrscher eines autonomen Wales, bevor es von Eduard I. von England erobert wurde. Im Englischen wird er deshalb auch als Llywelyn the Last (‚Llywelyn der Letzte‘) bezeichnet, im Walisischen auch als Llywelyn Ein Llyw Olaf (‚Llywelyn, unser letzter Herrscher‘). Zuweilen finden sich auch die Bezeichnungen Llywelyn III. (von Gwynedd) oder Llywelyn II. (von Wales). (de)
- Llywelyn ap Gruffydd o Llywelyn Ein Llyw Olaf, también conocido como Llywelyn el Último Rey (1223-11 de diciembre de 1282), fue el último rey nativo de Gales como país independiente antes de que fuera la Conquista de Gales por Eduardo I de Inglaterra. (es)
- Llywelyn ap Gruffudd (1223 inguru – 1282ko abenduaren 11), Llywelyn ap Gruffydd ere idatzia, Llywelyn Azkena ere deitua (galesez: Llywelyn Ein Llyw Olaf, "Llywelyn, gure azken buruzagia") Galeseko printzea izan zen (latinez, Princeps Wallie; galesez, Tywysog Cymru) 1258tik Cilmerin 1282an hil arte. Gwynedden zuen sorterria eta hasierako domeinua. -en semea zen, Llywelyn Handiaren biloba, eta Galesko azken printze subiranoa, Eduardo I.a Ingalaterrakoak Gales konkistatu arte (1282). Llywelyn izan zen Ingalaterrak aitortutako Galesko printze bakarra herrialdea okupatua izan baino lehen. (eu)
- Llywelyn ap Gruffudd (c. 1223 – 11 December 1282), sometimes written as Llywelyn ap Gruffydd, also known as Llywelyn the Last (Welsh: Llywelyn Ein Llyw Olaf, lit. 'Llywelyn, Our Last Leader'), was the native Prince of Wales (Latin: Princeps Walliae; Welsh: Tywysog Cymru) from 1258 until his death at Cilmeri in 1282. Llywelyn was the son of Gruffydd ap Llywelyn Fawr and grandson of Llywelyn the Great, and he was one of the last native and independent princes of Wales before its conquest by Edward I of England and English rule in Wales that followed, until Owain Glyndŵr held the title during the Welsh Revolt of 1400–1415. (en)
- Bhí Llywelyn ap Gruffudd (uaireanta Llywelyn Ein Llyw Olaf nó Llywelyn II) ina phríonsa deireanach na Breataine Bige neamhspleáigh, roimh choncas Éadbhard I Shasana. (ga)
- Llywelyn ap Gruffydd (né en 1220 ou 1223, mort le 11 décembre 1282 à Buith Wells), parfois orthographié Llywelyn ap Gruffudd, fut le dernier roi gallois indépendant avant la conquête du pays de Galles par Édouard Ier d'Angleterre (bien qu'il ait été l'avant-dernier roi de son royaume). Il a reçu les surnoms gallois de Llywelyn Ein Llyw Olaf (Llywelyn, Notre Dernier Chef) et anglais de Llywelyn The Last (Llywelyn le Dernier). Les chroniques médiévales le nomment Loelin de Norgalles ou Loelin de Galles. (fr)
- Llywelyn ap Gruffudd (1223 – 11 Desember 1282), kadang ditulis Llywelyn ap Gruffydd, juga dikenal dengan nama Llywelyn yang Terakhir, atau, dalam bahasa Wales, Llywelyn Ein Llyw Olaf ("Llywelyn, Pemimpin Kami yang Terakhir"), berkuasa sebagai Pangeran Wales (Latin: Princeps Wallie; Wales: Tywysog Cymru) dari tahun 1258 hingga kematiannya di pada tahun 1282. Ia merupakan anak kandung dan cucu Llywelyn yang Agung. Ia menolak menghormati Raja Edward I dari Inggris, sehingga Raja Edward pun memutuskan untuk menyerang dan menaklukkan Wales. Maka dari itu, Llywelyn ap Gruffudd adalah pangeran Wales terakhir yang berdaulat (dan dari sinilah asal julukan "yang Terakhir"). (in)
- Llywelyn II ap Gruffydd, noto anche come Llywelyn l'Ultimo (in gallese Llywelyn Ein Llyw Olaf, lett. "Llywelyn, Nostro Ultimo Signore") (Principato del Galles 1222 – , 11 dicembre 1282), fu Re del Gwynedd dal 1246 alla morte come Llywelyn III e Principe del Galles dal 1258 alla morte. Figlio di Gruffydd ap Llywelyn Fawr e nipote di Llywelyn il Grande, fu l'ultimo principe sovrano del Principato del Galles prima della sua conquista da parte di Edoardo I d'Inghilterra. (it)
- 허웰린 압 그리피드(웨일스어: Llywelyn ap Gruffudd [ɬəˈwɛlɨn vaur ab ˈɡrɨ̞fɨ̞ð], 1223년 ~ 1282년 12월 11일)는 1258년부터 1282년 에서 사망할 때까지 웨일스 대공이었으며, 잉글랜드의 국왕 에드워드 1세가 웨일스를 정복하기 전에는 Gruffydd ap Llywelyn Fawr의 아들이자 허웰린 바우르의 손자인 (Dafydd ap Gruffudd)가 마지막 웨일스 대공이었다. 허웰린 에인 허웨 올라프(웨일스어: Llywelyn Ein Llyw Olaf)라는 별명이 있는데, 이는 "우리의 마지막 지도자 허웰린"이라는 뜻이다. (ko)
- Llywelyn ap Gruffydd (circa 1240 – 11 december 1282) was de laatste onafhankelijke prins van Wales vóór de verovering door Eduard I van Engeland. In het Welsh is hij ook wel bekend als Llywelyn Ein Llyw Olaf, 'Llywelyn de Laatste Leider', en in het Engels als Llywelyn the Last. Hij was een van de vier zonen van Gruffydd, de onwettige zoon van Llywelyn de Grote. Het is niet helemaal duidelijk of Llywelyn de tweede of derde zoon was, maar zeker is dat hij niet de oudste was. Hij eiste de macht op in het vorstendom Gwynedd in 1258 na zijn ooms en zijn oudere broer daarvoor aan de kant te hebben geschoven en nam de titel Prins van Wales aan. Deze titel was tot dan toe onbekend, maar hij werd wel als zodanig erkend door Hendrik III van Engeland in het Verdrag van Montgomery van 1267. Zijn aanspraken maakten hem echter vooral bij de leiders van Zuid-Wales niet erg geliefd. Hoewel hij een kundig veldheer was, was hij politiek niet zo handig als zijn grootvader. Hij zag bijvoorbeeld niet in dat de voortzetting van zijn bondgenootschap met Simon van Montfort onnodig koning Eduard I van Engeland tot zijn vijand maakte. Toen hij in het huwelijk trad met Simons dochter Eleonora van Montfort greep Eduard in door het schip waarin zij uit Frankrijk aankwam te onderscheppen en haar in Windsor gevangen te zetten tot Llywelyn enige concessies deed. Uiteindelijk trouwde het paar in in 1278. In Wales mochten buitenechtelijke kinderen wel opvolgen, maar Llywelyn had - ongebruikelijk voor een vorst in die eeuwen - geen buitenechtelijke kinderen. In 1282 schonk Eleanora het leven aan een dochter Gwenllian, maar stierf in het kraambed. De gebeurtenis had grote emotionele gevolgen voor de vorst. Zijn jongste broer Dafydd maakte misbruik van de situatie door een aanval op de Engelsen te doen. Llywelyn voelde zich gedwongen zijn broer te helpen en zo begon een oorlog waar Wales slecht op voorbereid was. Llywelyn liep in een hinderlaag bij Builth Wells in Brecknockshire en sneuvelde. Zonder zijn leiderschap zakte het verzet van de Welshmen snel ineen. Dafydd, die zichzelf tot opvolger had uitgeroepen, moest vluchten, werd verraden en uitgeleverd aan Eduard I die hem terecht liet stellen. Zijn vrouw en zoons eindigden hun leven in gevangenschap en de baby Gwenllian werd naar een klooster gestuurd. (nl)
- サウェリン・アプ・グリフィズ（Llywelyn ap Gruffydd、1228年頃 - 1282年12月11日、"グリフィズの息子サウェリン"）は、イングランド王エドワード1世による征服以前におけるウェールズ独立時代最後の公である。英語風にルウェリンとカナ表記することもある。英語ではルウェリン・ザ・ラスト（Llywelyn the Last）、ウェールズ語ではサウェリン・エイン・シウ・オラヴ（Llywelyn Ein Llyw Olaf）（いずれも末代公サウェリンの意）というあだ名で呼ばれる。 (ja)
- Лливе́лин III ап Грифид (валл. Llywelyn ap Gruffydd), известный также как Лливелин Последний или Лливелин, наш последний правитель (Llywelyn Ein Llyw Olaf) (около 1223 — 11 декабря 1282) — последний независимый правитель Уэльса, при котором страна была окончательно завоёвана Эдуардом I. Иногда его также называют Лливелином III Гвинедским или Лливелином II Валлийским. (ru)
- Llywelyn ap Gruffydd ou Llywelyn Ein Llyw Olaf (c. 1223 - 11 de dezembro de 1282) - que significa "Llywelyn, Nosso Último Líder" - foi o último príncipe de Gales antes de ser conquistado por Eduardo I da Inglaterra. As vezes ele é chamado de Llywelyn III de Venedócia ou Llywelyn II de Gales. (pt)
- Llywelyn ap Gruffydd (ur. ok. 1223, zm. 11 grudnia 1282) – ostatni książę niepodległej Walii przed jej podbiciem przez króla Anglii Edwarda I. Llywelyn lub Llewelyn ap Gruffyd, walijski książę, wnuk Llywelyna ap Iorwerth. W 1246 przejął tron po swoim wuju, Dawidzie II, jako władca Północnej Walii. W 1247, wraz z bratem Owenem jako współwładcą, złożyli hołd Henrykowi III angielskiemu, poddając mu większą część ich terytorium. W 1256, pozbawiając Owena tronu, Llywelyn rozpoczął działania na rzecz odzyskania swoich ziem. Wkrótce zaskarbił sobie lojalność innych walijskich książąt i do 1263 władał znaczną częścią Walii. Podczas Wojny Baronów sprzymierzył się z Simonem de Montfort, hrabią Leicester, przeciwko Henrykowi III. Upadek Montforta nie powstrzymał Llywelyna; w 1267 podczas Traktatu z Montgomery dał się poznać jako książę Walii – wtedy to po raz pierwszy oficjalnie użyto tego tytułu, mimo że Llywelyn przyjął go w 1258. W 1272, gdy Edward I przejął tron angielski, Llywelyn odmówił złożenia hołdu angielskiemu władcy. Llywelyn został zabity podczas Drugiego Powstania w 1282. Był ostatnim niezależnym władcą Walii. Znany jest również jako Llewelyn ap Griffith. Był drugim z czterech synów Gruffydda ap Llewelyna (najstarszego syna Llewelyna Wielkiego) i Seneny ferch Rhodri.W czasie drugiej wojny baronów (1264–1267) prowadził negocjacje z przywódcą buntu Szymonem z Montfort, zanim ten zginął w bitwie pod Evesham (1265). Po śmierci Montforta negocjował z królem Henrykiem III, co doprowadziło do traktatu w Montgomery, w którym Anglicy uznali władzę Llewelyna nad całą Walią. W 1274 Llywelyn odmówił złożenia hołdu nowo koronowanemu królowi Anglii, Edwardowi I; rok później został przez niego wezwany do Chester, ale odmówił stawienia się. Z jego władzy w Walii był niezadowolony najpotężniejszy baron na pograniczu walijskim, Roger Mortimer, 1. baron Wigmore. Llywelyn zamierzał ożenić się z Eleonorą de Montfort, córką Szymona de Montfort, jednak Edward I dowiedział się o tym, że Eleonora płynie z Francji do Walii i postanowił wykorzystać okazję, opłacając piratów, którzy porwali Eleonorę; rozpoczął też przygotowania do wojny. Jesienią 1276 Edward odrzucił mediacyjną propozycję Llywelyna i rozpoczął zbieranie armii. W listopadzie Rada Królewska uchwaliła "wojnę z Walią w obronie Królestwa". Wojna rozpoczęła się latem 1277. Przewaga wojsk Edwarda była tak miażdżąca, że Llywelyn nie próbował stawiać oporu. Anglicy zajęli rozległe obszary dawnego królestwa Gwynedd i zdobyli Anglesey. Książę Walii musiał podpisać traktat w , w którym zrzekał się pogranicznych terenów i uznawał zwierzchność Edwarda. Po skończonej kampanii Edward obrabował opactwo w Glastonbury, zabierając do Gloucester szczątki uznane za ciała króla Artura i Ginewry. 1 sierpnia 1278 Llywelyn złożył hołd Edwardowi, który pozwolił mu ożenić się z Eleonorą de Montfort. Ślub odbył się 13 października.W niedzielę palmową 1282 młodszy brat Llywelyna, , który w 1277 walczył u boku Edwarda, zaatakował i wybił angielski garnizon w zamku Hawarden, a następnie obległ Rhuddlan. Rewolta szybko rozprzestrzeniła się na inne części Walii; powstańcy zdobyli m.in. zamek w Aberystwyth; w w południowej Walii zdobyto zamek . Llywelyn wysłał list do arcybiskupa Canterbury, Johna Peckhama, w którym przysięgał, że nie miał nic wspólnego z rebelią, jednak uznał za swój obowiązek wesprzeć brata. Edward dowiedział się o buncie w Devizes; wyruszył do Marchii Walijskich i rozpoczął zbieranie armii. Llywelyn zginął 11 grudnia w bitwie pod Orewin Bridge. (pl)
- Llywelyn ap Gruffudd eller Gruffydd, född cirka 1228, död 11 december 1282, var den näst siste fursten av ett självständigt Wales före Edvards I av England erövring. På kymriska är han ihågkommen som Llywelyn Ein Llyw Olaf (Llywelyn, vår siste ledare). (sv)
- 盧埃林·阿頗·格魯菲德（Llywelyn ap Gruffydd，1228年－1282年12月11日）是英格蘭王國征服威爾斯以前的獨立威爾斯最後的親王，卢埃林大帝之孫。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Llewelyn II o Llywelyn ap Gruffudd (c. 1225 – 11 de desembre de 1282) va ser rei de Gal·les des de la mort del seu pare el 1244 fins a la seva mort. Va ser el darrer Príncep d'un país de Gal·les independent abans de la seva conquesta per Eduard I d'Anglaterra. (ca)
- Llywelyn ap Gruffydd, někdy také zván Llywelyn Poslední (velšsky Llywelyn Ein Llyw Olaf; anglicky Llywelyn the Last, 1223? – 11. prosince 1282) byl posledním knížetem nezávislého Walesu předtím, než tato země byla ovládnuta anglickým králem Eduardem I. (cs)
- Llywelyn ap Gruffydd [ɬəˈwɛlɪn ap ˈɡrɪfɪð] (* um 1223; † 11. Dezember 1282 nahe der Ortschaft , einem Vorort von Builth Wells) war von 1246 bis 1282 der letzte Herrscher eines autonomen Wales, bevor es von Eduard I. von England erobert wurde. Im Englischen wird er deshalb auch als Llywelyn the Last (‚Llywelyn der Letzte‘) bezeichnet, im Walisischen auch als Llywelyn Ein Llyw Olaf (‚Llywelyn, unser letzter Herrscher‘). Zuweilen finden sich auch die Bezeichnungen Llywelyn III. (von Gwynedd) oder Llywelyn II. (von Wales). (de)
- Llywelyn ap Gruffydd o Llywelyn Ein Llyw Olaf, también conocido como Llywelyn el Último Rey (1223-11 de diciembre de 1282), fue el último rey nativo de Gales como país independiente antes de que fuera la Conquista de Gales por Eduardo I de Inglaterra. (es)
- Llywelyn ap Gruffudd (1223 inguru – 1282ko abenduaren 11), Llywelyn ap Gruffydd ere idatzia, Llywelyn Azkena ere deitua (galesez: Llywelyn Ein Llyw Olaf, "Llywelyn, gure azken buruzagia") Galeseko printzea izan zen (latinez, Princeps Wallie; galesez, Tywysog Cymru) 1258tik Cilmerin 1282an hil arte. Gwynedden zuen sorterria eta hasierako domeinua. -en semea zen, Llywelyn Handiaren biloba, eta Galesko azken printze subiranoa, Eduardo I.a Ingalaterrakoak Gales konkistatu arte (1282). Llywelyn izan zen Ingalaterrak aitortutako Galesko printze bakarra herrialdea okupatua izan baino lehen. (eu)
- Llywelyn ap Gruffudd (c. 1223 – 11 December 1282), sometimes written as Llywelyn ap Gruffydd, also known as Llywelyn the Last (Welsh: Llywelyn Ein Llyw Olaf, lit. 'Llywelyn, Our Last Leader'), was the native Prince of Wales (Latin: Princeps Walliae; Welsh: Tywysog Cymru) from 1258 until his death at Cilmeri in 1282. Llywelyn was the son of Gruffydd ap Llywelyn Fawr and grandson of Llywelyn the Great, and he was one of the last native and independent princes of Wales before its conquest by Edward I of England and English rule in Wales that followed, until Owain Glyndŵr held the title during the Welsh Revolt of 1400–1415. (en)
- Bhí Llywelyn ap Gruffudd (uaireanta Llywelyn Ein Llyw Olaf nó Llywelyn II) ina phríonsa deireanach na Breataine Bige neamhspleáigh, roimh choncas Éadbhard I Shasana. (ga)
- Llywelyn ap Gruffydd (né en 1220 ou 1223, mort le 11 décembre 1282 à Buith Wells), parfois orthographié Llywelyn ap Gruffudd, fut le dernier roi gallois indépendant avant la conquête du pays de Galles par Édouard Ier d'Angleterre (bien qu'il ait été l'avant-dernier roi de son royaume). Il a reçu les surnoms gallois de Llywelyn Ein Llyw Olaf (Llywelyn, Notre Dernier Chef) et anglais de Llywelyn The Last (Llywelyn le Dernier). Les chroniques médiévales le nomment Loelin de Norgalles ou Loelin de Galles. (fr)
- Llywelyn II ap Gruffydd, noto anche come Llywelyn l'Ultimo (in gallese Llywelyn Ein Llyw Olaf, lett. "Llywelyn, Nostro Ultimo Signore") (Principato del Galles 1222 – , 11 dicembre 1282), fu Re del Gwynedd dal 1246 alla morte come Llywelyn III e Principe del Galles dal 1258 alla morte. Figlio di Gruffydd ap Llywelyn Fawr e nipote di Llywelyn il Grande, fu l'ultimo principe sovrano del Principato del Galles prima della sua conquista da parte di Edoardo I d'Inghilterra. (it)
- 허웰린 압 그리피드(웨일스어: Llywelyn ap Gruffudd [ɬəˈwɛlɨn vaur ab ˈɡrɨ̞fɨ̞ð], 1223년 ~ 1282년 12월 11일)는 1258년부터 1282년 에서 사망할 때까지 웨일스 대공이었으며, 잉글랜드의 국왕 에드워드 1세가 웨일스를 정복하기 전에는 Gruffydd ap Llywelyn Fawr의 아들이자 허웰린 바우르의 손자인 (Dafydd ap Gruffudd)가 마지막 웨일스 대공이었다. 허웰린 에인 허웨 올라프(웨일스어: Llywelyn Ein Llyw Olaf)라는 별명이 있는데, 이는 "우리의 마지막 지도자 허웰린"이라는 뜻이다. (ko)
- サウェリン・アプ・グリフィズ（Llywelyn ap Gruffydd、1228年頃 - 1282年12月11日、"グリフィズの息子サウェリン"）は、イングランド王エドワード1世による征服以前におけるウェールズ独立時代最後の公である。英語風にルウェリンとカナ表記することもある。英語ではルウェリン・ザ・ラスト（Llywelyn the Last）、ウェールズ語ではサウェリン・エイン・シウ・オラヴ（Llywelyn Ein Llyw Olaf）（いずれも末代公サウェリンの意）というあだ名で呼ばれる。 (ja)
- Лливе́лин III ап Грифид (валл. Llywelyn ap Gruffydd), известный также как Лливелин Последний или Лливелин, наш последний правитель (Llywelyn Ein Llyw Olaf) (около 1223 — 11 декабря 1282) — последний независимый правитель Уэльса, при котором страна была окончательно завоёвана Эдуардом I. Иногда его также называют Лливелином III Гвинедским или Лливелином II Валлийским. (ru)
- Llywelyn ap Gruffydd ou Llywelyn Ein Llyw Olaf (c. 1223 - 11 de dezembro de 1282) - que significa "Llywelyn, Nosso Último Líder" - foi o último príncipe de Gales antes de ser conquistado por Eduardo I da Inglaterra. As vezes ele é chamado de Llywelyn III de Venedócia ou Llywelyn II de Gales. (pt)
- Llywelyn ap Gruffudd eller Gruffydd, född cirka 1228, död 11 december 1282, var den näst siste fursten av ett självständigt Wales före Edvards I av England erövring. På kymriska är han ihågkommen som Llywelyn Ein Llyw Olaf (Llywelyn, vår siste ledare). (sv)
- 盧埃林·阿頗·格魯菲德（Llywelyn ap Gruffydd，1228年－1282年12月11日）是英格蘭王國征服威爾斯以前的獨立威爾斯最後的親王，卢埃林大帝之孫。 (zh)
- Llywelyn ap Gruffudd (1223 – 11 Desember 1282), kadang ditulis Llywelyn ap Gruffydd, juga dikenal dengan nama Llywelyn yang Terakhir, atau, dalam bahasa Wales, Llywelyn Ein Llyw Olaf ("Llywelyn, Pemimpin Kami yang Terakhir"), berkuasa sebagai Pangeran Wales (Latin: Princeps Wallie; Wales: Tywysog Cymru) dari tahun 1258 hingga kematiannya di pada tahun 1282. Ia merupakan anak kandung dan cucu Llywelyn yang Agung. (in)
- Llywelyn ap Gruffydd (ur. ok. 1223, zm. 11 grudnia 1282) – ostatni książę niepodległej Walii przed jej podbiciem przez króla Anglii Edwarda I. Llywelyn lub Llewelyn ap Gruffyd, walijski książę, wnuk Llywelyna ap Iorwerth. W 1246 przejął tron po swoim wuju, Dawidzie II, jako władca Północnej Walii. W 1247, wraz z bratem Owenem jako współwładcą, złożyli hołd Henrykowi III angielskiemu, poddając mu większą część ich terytorium. W 1256, pozbawiając Owena tronu, Llywelyn rozpoczął działania na rzecz odzyskania swoich ziem. Wkrótce zaskarbił sobie lojalność innych walijskich książąt i do 1263 władał znaczną częścią Walii. Podczas Wojny Baronów sprzymierzył się z Simonem de Montfort, hrabią Leicester, przeciwko Henrykowi III. Upadek Montforta nie powstrzymał Llywelyna; w 1267 podczas Traktatu z M (pl)
- Llywelyn ap Gruffydd (circa 1240 – 11 december 1282) was de laatste onafhankelijke prins van Wales vóór de verovering door Eduard I van Engeland. In het Welsh is hij ook wel bekend als Llywelyn Ein Llyw Olaf, 'Llywelyn de Laatste Leider', en in het Engels als Llywelyn the Last. Hoewel hij een kundig veldheer was, was hij politiek niet zo handig als zijn grootvader. Hij zag bijvoorbeeld niet in dat de voortzetting van zijn bondgenootschap met Simon van Montfort onnodig koning Eduard I van Engeland tot zijn vijand maakte. (nl)
|
