| dbo:abstract
|
- Els língons (en llatí Lingones, en grec antic Λίγγονες) van ser un poble gal de la Gàl·lia Transalpina que es va establir també a la Gàl·lia Cisalpina. (ca)
- Die Lingonen (lateinisch Lingones) waren ein keltisches Volk in Gallien und siedelten an der oberen Seine, Marne und Saône, zwischen den Senonen und den Sequanern. (de)
- Los lingones fueron una tribu gala que en origen vivió en la Galia en la región de la cabecera de los ríos Sena y Marne. Algunos lingones emigraron cruzando los Alpes y se asentaron cerca de la boca del río Po en la Galia Cisalpina de Italia septentrional alrededor del año 400 a. C. Estos lingones eran parte de una ola de tribus celtas que incluía a los boyos y a los senones (Polibio, Historias ii.17). Los lingones puede que ayudaran a saquear Roma en el año 390 a. C. Los lingones de la Galia estaban perfectamente romanizados para el siglo I, viviendo en una sociedad rica y urbanizada en la región de Langres y Dijon y acuñando monedas, pero se vieron implicados en la Rebelión de los bátavos (año 69), descrita por Tácito. El estratega Sexto Julio Frontino, autor del Strategematicon, el texto militar romano más antiguo que se conserva, menciona a los lingones entre sus ejemplos de tácticas militares exitosas: En la guerra movida bajo los auspicios del emperador César Domiciano Augusto Germánico y comenzada por Julio Civil en la Galia, la muy rica ciudad de los lingones, que se había rebelado contra Civil, temía que sería saqueada por el ejército de César que se estaba acercando. Pero cuando, en contra de lo que se esperaba, los habitantes permanecieron inermes y no perdieron nada de su propiedad, regresaron a su lealtad, y me entregaron 70.000 hombres armados. Su capital recibía el nombre de Andematunnum, luego Lingones, hoy Langres en Alto Marne, Francia. Fue construida sobre un promontorio rocoso sobre el río Marne, y aún conserva parte de sus fortificaciones medievales, que permiten vistas panorámicas al valle del Marne, la meseta de Langres y los Vosgos. La catedral de san Mamés fue construida en estilo románico burgundio para la antigua diócesis a la que llamaban Lingonae ("de los lingones") y rival de Dijon. Tres de sus primeros obispos fueron martirizados durante la invasión de los vándalos, alrededor del año 407. En la Britania romana, cuatro cohortes de lingones, la Cohors I Lingonum equitata, la Cohors II Lingonum equitata, la Cohors III Lingonum y la Cohors IIII Lingonum equitata, y otra más en Dacia, la Cohors V Lingonum, probablemente escogidas entre los lingones que habían permanecido en la región de Langres y Dijon, están documentadas en los siglos II y III, a partir de inscripciones dedicadas por miembros de estas unidades y por materiales de construcción sellados con sus figlinae. (es)
- The Lingones (Gaulish: 'the jumpers') were a Gallic tribe of the Iron Age and Roman periods. They dwelled in the region surrounding the present-day city of Langres, between the provinces of Gallia Lugdunensis and Gallia Belgica. (en)
- Les Lingons sont un des plus anciens peuples gaulois protohistorique participant du développement socioculturel de l'Arc alpin. L'ethnogenèse des Lingons est directement liée aux cultures successives de Hallstatt et de la Tène ; elle s'achève avec le déclin de l'Empire romain d'Occident. Une partie de la population lingonne s'établit au début du IVe siècle av. J.-C. dans le Nord de l'Italie, au sud du delta du Pô dans l'actuelle Province de Ferrare, où elle participa à la formation de la Gaule cisalpine. À l'instar de la plupart des autres peuples gaulois, l'ethnonyme latin des Lingons, en l'occurrence Lingonenses, s'est transmis dans le toponyme actuel de leur civitas en Gaule transalpine, l'ancienne Andemantunnum rebaptisée Langres, qui devint l'un des plus puissants évêchés du Royaume de France. Fondée plus tardivement que cette dernière, leur métropole méridionale, Divio, est devenue la capitale historique de la Bourgogne : l'actuelle Dijon. Situé entre les bassins parisien, rhodanien et meuso-rhénan, le territoire originel reconnu des Lingons couvrait à sa plus grande extension un espace d'environ 18 000 km2 se partageant sur une partie de ceux des actuelles régions Grand Est et Bourgogne-Franche-Comté. De par son positionnement topographique, ce territoire était une zone de transit des échanges commerciaux et culturels de l'Europe occidentale protohistorique puis antique, entre les civilisations du Bassin méditerranéen et les groupes de populations tant d'Europe centrale que de l'Arc Atlantique. Outre de bonnes ressources agro-alimentaires et un sous-sol recélant plusieurs gisements de minerai de fer, cette position territoriale stratégique permit aux Lingons de bénéficier d'une prospérité économique et d'un développement culturel soutenus. Lors des premières manifestations significatives de l'expansion germanique à l'est de la Gaule chevelue, la maîtrise territoriale de l'espace géographique correspondant au territoire des Lingons transalpins ainsi qu'à ceux de leurs voisins Éduens et Séquanes fut un enjeu géostratégique entre Jules César et le chef suève Arioviste, dont l'issue déboucha sur la guerre des Gaules… Deux sites archéologiques de premier ordre ont été notamment légués par les Lingons à la connaissance de l'Europe centrale protohistorique : le complexe aristocratique de Vix / Mont-Lassois et l'ensemble funéraire de Lavau. (fr)
- I Lingoni erano un popolo celtico della Gallia, stanziato tra i fiumi Senna e Marna (Francia). (it)
- De Lingones waren een Gallische stam die (in ieder geval in de 1e eeuw v.Chr.) verbleef in het huidige Franse departement Haute-Marne. Hun hoofdstad was Andematunnum, het huidige Langres. In de 4e eeuw v.Chr. verschenen de Lingones voor het eerst in de geschiedenis toen zij als onderdeel van een grotere Keltische migratie en in samenwerking met andere Gallische stammen Italië binnentrokken. Senones, Boii en Lingones hadden eerst een verwoestende werking op de laatste Etruskische bolwerken in Noord-Italië voordat zij Rome zelf het vuur na aan de schenen legden. Onder leiding van de Senonische aanvoerder Brennus werd Rome praktisch geheel ingenomen en geplunderd (386 v.Chr.). Pas door het betalen van een groot losgeld voorkwamen de Romeinen volledige vernietiging. De Lingones en de andere Gallische stammen trokken zich terug en vestigden zich in de Povlakte. In 58 v.Chr. speelden de Lingones opnieuw een belangrijke rol in de geschiedenis. Door de vanuit geografisch oogpunt gunstige ligging die Andematunnum had, had het zich ontwikkeld tot een economisch centrum van handel tussen noord en zuid, en west en zuid. De verovering door de Romeinen van Gallië onder leiding van Gaius Julius Caesar betekende voor de Lingones dan ook een versteviging van hun handel door de versteviging van de verbinding met de Middellandse Zee. Tijdens hun aanwezigheid in Oost-Frankrijk konden de Romeinen dan ook rekenen op graantoevoer van de Lingones. Ook politiek en militair gezien kon Caesar op de Lingones rekenen. Aan het begin van de opstand van Ambiorix vonden twee in de verdrukking geraakte Romeinse legioenen onderdak in Andematunnum en bij de slag bij Alesia leverden zij Caesar hulptroepen. In korte tijd werden de Lingones dan ook volledig geromaniseerd. Dit bleek toen de Lingones in de zestiger jaren van de eerste eeuw n.Chr. een opmerkelijke rol gingen spelen in de toen woedende Romeinse burgeroorlog. Na de verschillende pogingen tot overname van de Romeinse keizerspositie tijdens het Vierkeizerjaar van 69 n.Chr. en verschillende opstanden tegen Rome, was daar ineens de Lingoonse Julius Sabinus die zich tegen Rome keerde. Echter niet om het Romeinse juk af te werpen, maar juist om Romeins keizer te worden. Ondanks aanvankelijke successen slaagde hij er echter niet in om andere Gallische stammen te onderwerpen of aan zijn zijde te krijgen en de Lingones werden uiteindelijk verslagen door drie Romeinse legioenen onder leiding van . Hoewel de inwoners van Andematunnum vreesden voor een plundering van hun stad werden hun angsten niet bewaarheid. Wel moesten de Lingones hulptroepen leveren aan Rome en werd Julius Sabinus geëxecuteerd. In de eeuwen na deze opstand werden de Lingones volledig geïntegreerd in het Romeinse Rijk. Als aparte – Gallische – identiteit hielden ze dan ook op te bestaan. (nl)
- Língones ou Lingões (em latim: Lingones) era uma tribo celta que vivia originalmente na Gália perto das nascentes dos rios Sena e Marna. Alguns deles atravessaram os Alpes e se assentaram perto da foz do rio Pó na Gália Cisalpina por volta de 400 a.C. Este grupo era parte de uma onda migratória de tribos celtas que incluía também os boios e os sênones. É possível que os língones tenham participado do saque de Roma em 387 a.C. (pt)
- Lingonerna var ett av Julius Caesar och andra klassiska författare omtalat keltiskt folkslag i nuvarande nordöstra Frankrike med huvudstaden , nuvarande Langres. Lingonerna har fått sitt namn bevarat i ortnamnet Langres. Caesar redogör för en förföljelseoperation mot fienden, helvetierna, i sin bok Kriget i Gallien: Under de keltiska folkvandringarna drog en del av dem över Alperna och bosatte sig vid Pos mynning. (sv)
- Лингоны (лат. Lingones) — кельтское племя жившее в Трансальпийской Галлии на водоразделе между рек Марна, Сена, Маас и Сона; столицей их был город Андематун (современный Лангр). Часть лингонов переселились в Италию где расселились по правому берегу реки По и до Апеннин, по соседству с землями сенонов и бойев. Эта ветвь известна в связи событиями IV века до нашей эры — I века нашей эры. Лингоны Трансальпийской Галлии упомянуты в связи с событиями I века до нашей эры — II века нашей эры. (ru)
- 林貢斯人是一個凱爾特部族，原先居住在高盧塞納河源頭與馬恩河地區。大約前400年左右，有些林貢斯人遷移至阿爾卑斯山，定居於山內高盧的波河河口旁，其位在義大利北部。這些林貢斯人是凱爾特部落浪潮中的一分子，其中也包含與塞農人。林貢斯人有可能曾於前390年協助洗劫羅馬。 塔西陀描述，高盧林貢斯人在1世紀時完全羅馬化，住在富饒的朗格勒與第戎之都市化社會，鑄造錢幣，卻在(69年)中被捉到一同叛亂。 戰略家弗朗提努斯，《謀略》的作者，在最早的羅馬軍事生存課本上，提及林貢斯人成功的軍事策略範例。 他們的首都稱作Andematunnum，為現在的法國上馬恩省朗格勒。它被建在馬恩河的岩岬上,仍保留許多中世紀防禦工事, 提供馬恩谷地、朗格勒高原與佛日的地景。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Els língons (en llatí Lingones, en grec antic Λίγγονες) van ser un poble gal de la Gàl·lia Transalpina que es va establir també a la Gàl·lia Cisalpina. (ca)
- Die Lingonen (lateinisch Lingones) waren ein keltisches Volk in Gallien und siedelten an der oberen Seine, Marne und Saône, zwischen den Senonen und den Sequanern. (de)
- The Lingones (Gaulish: 'the jumpers') were a Gallic tribe of the Iron Age and Roman periods. They dwelled in the region surrounding the present-day city of Langres, between the provinces of Gallia Lugdunensis and Gallia Belgica. (en)
- I Lingoni erano un popolo celtico della Gallia, stanziato tra i fiumi Senna e Marna (Francia). (it)
- Língones ou Lingões (em latim: Lingones) era uma tribo celta que vivia originalmente na Gália perto das nascentes dos rios Sena e Marna. Alguns deles atravessaram os Alpes e se assentaram perto da foz do rio Pó na Gália Cisalpina por volta de 400 a.C. Este grupo era parte de uma onda migratória de tribos celtas que incluía também os boios e os sênones. É possível que os língones tenham participado do saque de Roma em 387 a.C. (pt)
- Lingonerna var ett av Julius Caesar och andra klassiska författare omtalat keltiskt folkslag i nuvarande nordöstra Frankrike med huvudstaden , nuvarande Langres. Lingonerna har fått sitt namn bevarat i ortnamnet Langres. Caesar redogör för en förföljelseoperation mot fienden, helvetierna, i sin bok Kriget i Gallien: Under de keltiska folkvandringarna drog en del av dem över Alperna och bosatte sig vid Pos mynning. (sv)
- Лингоны (лат. Lingones) — кельтское племя жившее в Трансальпийской Галлии на водоразделе между рек Марна, Сена, Маас и Сона; столицей их был город Андематун (современный Лангр). Часть лингонов переселились в Италию где расселились по правому берегу реки По и до Апеннин, по соседству с землями сенонов и бойев. Эта ветвь известна в связи событиями IV века до нашей эры — I века нашей эры. Лингоны Трансальпийской Галлии упомянуты в связи с событиями I века до нашей эры — II века нашей эры. (ru)
- 林貢斯人是一個凱爾特部族，原先居住在高盧塞納河源頭與馬恩河地區。大約前400年左右，有些林貢斯人遷移至阿爾卑斯山，定居於山內高盧的波河河口旁，其位在義大利北部。這些林貢斯人是凱爾特部落浪潮中的一分子，其中也包含與塞農人。林貢斯人有可能曾於前390年協助洗劫羅馬。 塔西陀描述，高盧林貢斯人在1世紀時完全羅馬化，住在富饒的朗格勒與第戎之都市化社會，鑄造錢幣，卻在(69年)中被捉到一同叛亂。 戰略家弗朗提努斯，《謀略》的作者，在最早的羅馬軍事生存課本上，提及林貢斯人成功的軍事策略範例。 他們的首都稱作Andematunnum，為現在的法國上馬恩省朗格勒。它被建在馬恩河的岩岬上,仍保留許多中世紀防禦工事, 提供馬恩谷地、朗格勒高原與佛日的地景。 (zh)
- Los lingones fueron una tribu gala que en origen vivió en la Galia en la región de la cabecera de los ríos Sena y Marne. Algunos lingones emigraron cruzando los Alpes y se asentaron cerca de la boca del río Po en la Galia Cisalpina de Italia septentrional alrededor del año 400 a. C. Estos lingones eran parte de una ola de tribus celtas que incluía a los boyos y a los senones (Polibio, Historias ii.17). Los lingones puede que ayudaran a saquear Roma en el año 390 a. C. (es)
- Les Lingons sont un des plus anciens peuples gaulois protohistorique participant du développement socioculturel de l'Arc alpin. L'ethnogenèse des Lingons est directement liée aux cultures successives de Hallstatt et de la Tène ; elle s'achève avec le déclin de l'Empire romain d'Occident. Une partie de la population lingonne s'établit au début du IVe siècle av. J.-C. dans le Nord de l'Italie, au sud du delta du Pô dans l'actuelle Province de Ferrare, où elle participa à la formation de la Gaule cisalpine. (fr)
- De Lingones waren een Gallische stam die (in ieder geval in de 1e eeuw v.Chr.) verbleef in het huidige Franse departement Haute-Marne. Hun hoofdstad was Andematunnum, het huidige Langres. In de 4e eeuw v.Chr. verschenen de Lingones voor het eerst in de geschiedenis toen zij als onderdeel van een grotere Keltische migratie en in samenwerking met andere Gallische stammen Italië binnentrokken. Senones, Boii en Lingones hadden eerst een verwoestende werking op de laatste Etruskische bolwerken in Noord-Italië voordat zij Rome zelf het vuur na aan de schenen legden. Onder leiding van de Senonische aanvoerder Brennus werd Rome praktisch geheel ingenomen en geplunderd (386 v.Chr.). Pas door het betalen van een groot losgeld voorkwamen de Romeinen volledige vernietiging. (nl)
|
