An Entity of Type: book, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Les Paradis Artificiels (Artificial Paradises) is a book by French poet Charles Baudelaire, first published in 1860, about the state of being under the influence of opium and hashish. Baudelaire describes the effects of the drugs and discusses the way in which they could theoretically aid mankind in reaching an "ideal" world. The text was influenced by Thomas de Quincey's Confessions of an English Opium-Eater and Suspiria de Profundis.

Property Value
dbo:abstract
  • Els paradisos artificials —en francès original Les Paradis artificiels— són un recull de poemes en forma d'assaig i prosa del poeta francès Charles Baudelaire, publicat per primera vegada de manera completa com a tal el 1860 per l'editorial Poulet-Malassis, i que tracta sobre l'estat sota la influència de l'opi i l'haixix; descriu com aquestes substàncies permeten als homes assolir l'ideal al que aspiren a la primera part, i a la segona —la transcripció d'un escrit de l'escriptor Thomas de Quincey— mostra els efectes assoladors que comporta el seu ús. La primera part, De l'Idéal artificiel, le Haschisch, fou publicada per primer cop el 30 setembre de 1858 a la ; en ella descriu la progressió amb què les drogues l'ajuden a escapar de la condició humana artificialment —ni que sigui per moments curts de temps—, començant per sensacions de benestar fins a arribar a l'èxtasi, conduint-lo al paradís, al seu propi «Idéal artificiel». A la segona part, Enchantements et tortures d'un mangeur d'opium, publicada a la mateixa revista els dies 15 i 30 de gener de 1860 i influenciada per Confessions d'un Anglais mangeur d'opium de Thomas de Quincey, Baudelaire transcriu passatges de l'obra incloent-hi reflexions personals i analitzant la motivació de l'addicte. (ca)
  • Los paraísos artificiales es el nombre con el que se conocen una serie de ensayos de Charles Baudelaire publicados por separado en dos fechas distintas. La primera parte, con el título "Sobre el Ideal artificial, el Haschish", aparecería en la Revue contemporaine el 30 de septiembre de 1858. Posteriormente este artículo se convertirá en el "Poema del haschisch". En él Baudelaire narra su experiencia con el hachís. La segunda parte aparecería en la misma revista el 15 y el 30 de septiembre de 1860 bajo el título: "Encantamientos y torturas de un comedor de opio", pasando luego a ser "Un comedor de opio". Esta segunda parte trata de la recreación de los libros de De Quincey Confesiones de un comedor de opio y Suspiria de profundis. La expresión tuvo éxito, y las palabras "paraísos artificiales" designan en la actualidad toda droga (en particular las alucinógenas como la mescalina o el LSD) consumida con el objeto de estimular la creatividad poética y la invención de imágenes inéditas. Estas experiencias con las drogas (que llegar a la dependencia o la intoxicación, como Thomas de Quincey) y, de una manera más general, un camino que comporta riesgos importantes para la estabilidad mental, se integra en la concepción decadentista de los llamados poetas malditos. La obra se divide en dos partes: Un comedor de opio y El poema del hachís. (es)
  • Les Paradis Artificiels (Artificial Paradises) is a book by French poet Charles Baudelaire, first published in 1860, about the state of being under the influence of opium and hashish. Baudelaire describes the effects of the drugs and discusses the way in which they could theoretically aid mankind in reaching an "ideal" world. The text was influenced by Thomas de Quincey's Confessions of an English Opium-Eater and Suspiria de Profundis. Baudelaire analyzes the motivation of the addict, and the individual psychedelic experience of the user. His descriptions have foreshadowed other such work that emerged later in the 1960s regarding LSD. (en)
  • Les Paradis artificiels est un essai de Charles Baudelaire paru en 1860, où le poète traite de la relation entre les drogues et la création poétique.Baudelaire met cependant en question l'intimité du lien qui pourrait exister entre les drogues et le poète, le poète véritable n'ayant pas besoin de drogues pour trouver l'inspiration. (fr)
  • I paradisi artificiali (Les Paradis artificiels) è il titolo di un saggio sugli effetti delle droghe di Charles Baudelaire. (it)
  • Искусственный рай (фр. Les Paradis artificiels) — это книга французского поэта Шарля Бодлера, впервые опубликованная в 1860 году. В ней рассказывается о состоянии нахождения под влиянием опия и гашиша. Бодлер описывает влияние наркотиков и обсуждает, каким образом они могут теоретически помочь человечеству в достижении «идеального» мира. На текст повлияли «Исповедь англичанина, употреблявшего опиум» (англ. Confession of an English Opium-Eater; 1822) и «Suspiria de Profundis (с латыни „вздохи из глубин“)» Томаса де Куинси. Бодлер анализирует мотивацию наркомана и индивидуальный психоделический опыт пользователя. Его описания предвещали другие подобные работы, которые появились позже в 1960-х годах в отношении ЛСД. (ru)
  • Paraísos Artificiais (Les paradis artificiels no original) é um livro do poeta francês Charles Baudelaire publicado em 1860. Escrito em forma de artigo, o texto analisa o efeitos de três substâncias psicotrópicas, muito populares à época, quais sejam: o haxixe, o ópio e o vinho. Ao discorrer sobre o haxixe, o autor se baseia em suas próprias experiências, vivenciadas no ”Club des Hachichins“, círculo de artistas e intelectuais que se reunia no Hotel Pimodan, onde residia Charles Baudelaire. As sensações de alargamento dos sentidos provocadas por tais expedientes são descritas com a linguagem precisa e poética própria do autor.Os efeitos do ópio, por sua vez, são apresentados tendo como plano de fundo os escritos de Thomas De Quincey, “Confissões de um Comedor de Ópio”. Os efeitos iniciais e os efeitos crônicos do uso do ópio são expostos de forma a ilustrar tanto as abstrações surreais advindas de tal higiene, quanto os reveses que se deflagram no organismo dos adictos.Por fim, o poeta faz uma ode ao vinho, descrevendo os agradáveis efeitos advindos de seu consumo moderado. O livro inspirou o filme de drama brasileiro de mesmo nome, Paraísos Artificiais, de 2012, do diretor Marcos Prado. O diretor se pronunciou contando que sentiu que o título "se encaixava perfeitamente no filme, embora aborde outra época, meados do século XIX, e o consumo de outras drogas, vinho, ópio e haxixe". (pt)
  • 《人造天堂》(法语:Les Paradis Artificiels)是法国诗人夏尔·波德莱尔的一本作品,于1860年出版,描写在鸦片和哈希什影响下的状态。波德莱尔描述了毒品的影响,并讨论了它们在理论上帮助人类达到“理想”世界的方式。这本书受到托马斯·德·昆西的《一个英格兰鸦片吸食者的自白》和Suspiria de Profundis的影响。 波德莱尔分析成瘾者的动机,以及使用者的个人迷幻体验。他的描写,预示了后来1960年代的嬉皮士運動中出现的涉及致幻劑麥角酸二乙酰胺的此类事件。 (zh)
dbo:author
dbo:language
dbo:nonFictionSubject
dbo:publisher
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 725222 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 2379 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1111357094 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:author
dbp:country
  • France (en)
dbp:language
  • French (en)
dbp:name
  • Les Paradis Artificiels (en)
dbp:pubDate
  • 1860 (xsd:integer)
dbp:publisher
dbp:subject
dbp:wikiPageUsesTemplate
dc:publisher
  • Auguste Poulet-Malassis
dcterms:subject
gold:hypernym
rdf:type
rdfs:comment
  • Les Paradis artificiels est un essai de Charles Baudelaire paru en 1860, où le poète traite de la relation entre les drogues et la création poétique.Baudelaire met cependant en question l'intimité du lien qui pourrait exister entre les drogues et le poète, le poète véritable n'ayant pas besoin de drogues pour trouver l'inspiration. (fr)
  • I paradisi artificiali (Les Paradis artificiels) è il titolo di un saggio sugli effetti delle droghe di Charles Baudelaire. (it)
  • 《人造天堂》(法语:Les Paradis Artificiels)是法国诗人夏尔·波德莱尔的一本作品,于1860年出版,描写在鸦片和哈希什影响下的状态。波德莱尔描述了毒品的影响,并讨论了它们在理论上帮助人类达到“理想”世界的方式。这本书受到托马斯·德·昆西的《一个英格兰鸦片吸食者的自白》和Suspiria de Profundis的影响。 波德莱尔分析成瘾者的动机,以及使用者的个人迷幻体验。他的描写,预示了后来1960年代的嬉皮士運動中出现的涉及致幻劑麥角酸二乙酰胺的此类事件。 (zh)
  • Els paradisos artificials —en francès original Les Paradis artificiels— són un recull de poemes en forma d'assaig i prosa del poeta francès Charles Baudelaire, publicat per primera vegada de manera completa com a tal el 1860 per l'editorial Poulet-Malassis, i que tracta sobre l'estat sota la influència de l'opi i l'haixix; descriu com aquestes substàncies permeten als homes assolir l'ideal al que aspiren a la primera part, i a la segona —la transcripció d'un escrit de l'escriptor Thomas de Quincey— mostra els efectes assoladors que comporta el seu ús. (ca)
  • Los paraísos artificiales es el nombre con el que se conocen una serie de ensayos de Charles Baudelaire publicados por separado en dos fechas distintas. La primera parte, con el título "Sobre el Ideal artificial, el Haschish", aparecería en la Revue contemporaine el 30 de septiembre de 1858. Posteriormente este artículo se convertirá en el "Poema del haschisch". En él Baudelaire narra su experiencia con el hachís. La segunda parte aparecería en la misma revista el 15 y el 30 de septiembre de 1860 bajo el título: "Encantamientos y torturas de un comedor de opio", pasando luego a ser "Un comedor de opio". Esta segunda parte trata de la recreación de los libros de De Quincey Confesiones de un comedor de opio y Suspiria de profundis. (es)
  • Les Paradis Artificiels (Artificial Paradises) is a book by French poet Charles Baudelaire, first published in 1860, about the state of being under the influence of opium and hashish. Baudelaire describes the effects of the drugs and discusses the way in which they could theoretically aid mankind in reaching an "ideal" world. The text was influenced by Thomas de Quincey's Confessions of an English Opium-Eater and Suspiria de Profundis. (en)
  • Paraísos Artificiais (Les paradis artificiels no original) é um livro do poeta francês Charles Baudelaire publicado em 1860. Escrito em forma de artigo, o texto analisa o efeitos de três substâncias psicotrópicas, muito populares à época, quais sejam: o haxixe, o ópio e o vinho. Ao discorrer sobre o haxixe, o autor se baseia em suas próprias experiências, vivenciadas no ”Club des Hachichins“, círculo de artistas e intelectuais que se reunia no Hotel Pimodan, onde residia Charles Baudelaire. As sensações de alargamento dos sentidos provocadas por tais expedientes são descritas com a linguagem precisa e poética própria do autor.Os efeitos do ópio, por sua vez, são apresentados tendo como plano de fundo os escritos de Thomas De Quincey, “Confissões de um Comedor de Ópio”. Os efeitos iniciais (pt)
  • Искусственный рай (фр. Les Paradis artificiels) — это книга французского поэта Шарля Бодлера, впервые опубликованная в 1860 году. В ней рассказывается о состоянии нахождения под влиянием опия и гашиша. Бодлер описывает влияние наркотиков и обсуждает, каким образом они могут теоретически помочь человечеству в достижении «идеального» мира. На текст повлияли «Исповедь англичанина, употреблявшего опиум» (англ. Confession of an English Opium-Eater; 1822) и «Suspiria de Profundis (с латыни „вздохи из глубин“)» Томаса де Куинси. (ru)
rdfs:label
  • Els paradisos artificials (ca)
  • Los paraísos artificiales (es)
  • Les Paradis artificiels (fr)
  • I paradisi artificiali (it)
  • Les Paradis artificiels (en)
  • Искусственный рай (ru)
  • Paraísos Artificiais (pt)
  • 人造天堂 (zh)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
foaf:name
  • Les Paradis Artificiels (en)
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License