| dbo:abstract
|
- Řečové hry (angl. language-games, něm. Sprachspiel) je filosoficko-filologický koncept vytvořený Ludwigem Wittgensteinem, rozvedený především v jeho pozdějších pracích. Pro Wittgensteina je studium řečových her, základů jazyků velmi důležité, protože skrze něj se můžeme propracovat k otázkám hlubším (pravdivost a lež, shodování se tezí se skutečností atd.). Mezi kritiky Wittgensteinova zkoumání patří i Bertrand Russell a Ernest Gellner. (cs)
- Unter Sprachspiel (engl. language game) wird allgemein eine sprachliche Äußerung verstanden, die innerhalb einer bestimmten Verwendungssituation auftritt. Der Begriff wurde vor allem durch Ludwig Wittgensteins (1889–1951) Hauptwerk Philosophische Untersuchungen populär und im philosophischen Diskurs etabliert. (de)
- Es un concepto mayor de la filosofía de Ludwig Wittgenstein. Desarrollado en la parte denominada post-Tractatus de su obra, el concepto es uno de los más célebres del pensamiento wittgensteiniano. Aunque se menciona en textos anteriores, el concepto de juego de lenguaje no es desarrollado por primera vez hasta el Cuaderno azul (1933-1934), pero recibe en lo sucesivo otras explicaciones. Formas primitivas de lenguaje o experiencias de pensamiento, los juegos de lenguaje son el centro de la filosofía "intermediaria" de Wittgenstein. (es)
- A language-game (German: Sprachspiel) is a philosophical concept developed by Ludwig Wittgenstein, referring to simple examples of language use and the actions into which the language is woven. Wittgenstein argued that a word or even a sentence has meaning only as a result of the "rule" of the "game" being played. Depending on the context, for example, the utterance "Water!" could be an order, the answer to a question, or some other form of communication. (en)
- Le jeu de langage est un concept majeur de la philosophie de Ludwig Wittgenstein. Développé dans la partie dite post-Tractatus de son œuvre, le concept est l'un des plus célèbres de la pensée wittgensteinienne. Il est défini la première fois dans Cahier bleu en 1934, mais reçoit par la suite d'autres explicitations. Formes de langage primitive ou expériences de pensée, les jeux de langage sont au centre de la philosophie « intermédiaire » de Wittgenstein. (fr)
- Tata Permainan Bahasa adalah sebuah teori yang dicetuskan oleh Ludwig WIttgenstein dalam bukunya yang berjudul . Tata Permainan Bahasa secara luas dimaknai sebagai cara menggunakan bahasa pada konteks kehidupan manusia dengan bahasa sebagai wujudnya. Penggunaan awal teori Tata Permainan Bahasa adalah untuk menunjukkan karakter dan mengatasi berbagai proposisi dalam penggunaan kata dalam bahasa. Tata Permainan Bahasa juga digunakan untuk mengetahui nilai dari suatu informasi yang disampaikan dengan memperhatikan etika berbahasanya. Tata Permainan Bahasa merupakan sarana bagi manusia dalam menyampaikan pikiran dan gagasannya dengan bahasa biasa. Selain itu, teori Tata Permainan Bahasa juga dapat diterapkan dalam logika matematika. (in)
- 언어놀이(독일어: Sprachspiel, 영어: language-game)는 루트비히 비트겐슈타인이 제안한 철학적 개념이다. 이것은 언어 사용의 단순한 실례들과 언어들이 짜여진 활동을 언급한 것이다(referring to simple examples of language use and the actions into which the language is woven). 비트겐슈타인은 언어가 마치 놀이처럼 다양한 인간 활동으로 구성되어 사용된다는 것을 보이기 위해 이 개념을 창안하였다. (ko)
- Taalspelen vormen een belangrijk begrip uit het postume werk Philosophische Untersuchungen, vertaald uitgegeven als Filosofische Onderzoekingen, van de Oostenrijks-Engelse filosoof Ludwig Wittgenstein. Hij borduurt hiermee voort op zijn ideeën uit de Tractatus, waarin hij taal beschouwde als een middel om de werkelijkheid weer te geven. Wittgenstein is na dit boek tot de conclusie gekomen, mede onder invloed van de Italiaanse econoom Piero Sraffa, dat taal een complexer systeem is dan hij dacht. Daarom introduceert hij het begrip "taalspel". Hij doet dit door aan te geven dat er geen eensluidende definitie voor "spel" gegeven kan worden. Dit geldt ook voor taal. Is het een communicatiemiddel? Wat valt er dan te zeggen van de eenzame lezer die hardop een gedicht leest? Volgens Wittgenstein kan taal niet verder gedefinieerd worden dan de grenzen van zijn toepassing. De taal die twee werklui gebruiken tijdens het repareren van een dak ("Geef me een dakpan. Nee, die andere."), is niet de taal van twee geliefden, noch de taal tussen moeder en kind. Zie ook: taalregister. In de Untersuchungen probeert Wittgenstein, door elke keer een verschillend taalspel aan te halen, een beeld te scheppen van taal, zonder er een eensluidende definitie voor te geven. De metafoor die hij zelf hiervoor gebruikt, is die van een wandeling door een stad. Als je een stad vanuit verschillende richtingen doorkruist, de ene keer vanuit het noorden, de andere keer vanuit het zuiden, krijg je langzaam maar zeker een behoorlijk goed idee van de stad, zonder ooit een kaart ervan gezien te hebben.Een plattegrond is slechts een tweedimensionale weergave, die niet het hele verhaal vertelt. Ook in Het Bruine en het Blauwe Boek - een verzameling postuum uitgegeven lesnotities - werkte Wittgenstein op deze manier aan zijn theorie. (nl)
- La teoria dei giochi linguistici è stata elaborata da Ludwig Wittgenstein nelle Ricerche filosofiche (1953), capovolgendo completamente la visione del linguaggio espressa in una delle sue precedenti pubblicazioni Tractatus logico-philosophicus (1921). Ad una visione del linguaggio, "specchio del mondo", "immagine della realtà" se ne sostituisce una in cui il carattere denotativo del linguaggio è solo una delle tante sue , dei suoi impieghi, è soltanto uno degli infiniti giochi linguistici. Creare nuovi linguaggi equivale a creare nuove "forme di vita". Ciò che conta infatti è l'uso che del linguaggio si fa, è questo il suo significato, non ha quindi senso studiare i fenomeni linguistici in modo generale e generalizzante prescindendo dagli infiniti usi possibili delle parole e considerando solo i nomi come, secondo Wittgenstein, aveva fatto Agostino pensando "ai rimanenti tipi di parole come a qualcosa che si accomoderà". (it)
- 言語ゲーム（英語: language-game）とは、ルートヴィヒ・ウィトゲンシュタインが提唱した言語活動をゲームとして比喩したもので、特に側から見ると意味不明なやりとりとなっているものを言う。 (ja)
- Jogo de Linguagem (em alemão: Sprachspiel) é um conceito filosófico desenvolvido por Ludwig Wittgenstein, que se refere a exemplos simples de uso da linguagem e as ações nas quais a linguagem é tecida. Wittgenstein argumentou que uma palavra ou mesmo uma frase só tem significado dentro das "regras" do "jogo" linguístico que está sendo jogado em determinado momento. (pt)
- Språkspel (tyska: Sprachspiel) är ett centralt begrepp i Ludwig Wittgensteins senare tänkande. Wittgenstein menade med begreppet att yttranden får innebörd i en konkret kontext, och att språkanvändning i olika sammanhang kan betraktas som ett spel där ord och meningar får sin innebörd genom de för ett visst sammanhang givna regler som etablerats genom samspelet mellan människor. (sv)
- Языкова́я игра́ (нем. Sprachspiel) — философское понятие, введённое Людвигом Витгенштейном в «Философских исследованиях» 1953 года, для описания языка как системы конвенциональных правил, которые соблюдаются в коммуникации. Языковая игра имеет отношение к приведённым им примерам использования примитивных языков и действий, в которые вплетаются эти языки. Витгенштейн утверждал, что слово или предложение имеет определённое значение, основанное только на «правилах» текущей «игры». Например, в зависимости от контекста, высказывание «Плита!» может быть либо приказом, либо ответом на вопрос, либо каким-нибудь другим видом коммуникации. Концепция языковой игры приходит на смену концепции метаязыка. Согласно позднему Витгенштейну, речевой оборот «Солнце восходит» в рамках современной астрономической теории является не ложным, а бессмысленным; в контексте же языковой игры крестьян или туристов он, напротив того, осмыслен. (ru)
- Мовна гра — термін Людвіга Вітгенштейна, введений ним у «Філософських дослідженнях» 1945 року для опису мови як системи конвенціональних правил, зафіксованих мовленнєвою системою. Поняття мовної гри передбачає плюралізм значень. Концепція мовної гри приходить на зміну концепції метамови. Значення слова є його вживання в рамках мовної гри, а правила такої гри є практика. За Вітгенштейном мовний зворот «Сонце сходить» в рамках сучасної астрономічної теорії є не хибним, а безглуздим; в контексті ж мовної гри селян або туристів він, навпаки, осмислений. (uk)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 8281 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- Řečové hry (angl. language-games, něm. Sprachspiel) je filosoficko-filologický koncept vytvořený Ludwigem Wittgensteinem, rozvedený především v jeho pozdějších pracích. Pro Wittgensteina je studium řečových her, základů jazyků velmi důležité, protože skrze něj se můžeme propracovat k otázkám hlubším (pravdivost a lež, shodování se tezí se skutečností atd.). Mezi kritiky Wittgensteinova zkoumání patří i Bertrand Russell a Ernest Gellner. (cs)
- Unter Sprachspiel (engl. language game) wird allgemein eine sprachliche Äußerung verstanden, die innerhalb einer bestimmten Verwendungssituation auftritt. Der Begriff wurde vor allem durch Ludwig Wittgensteins (1889–1951) Hauptwerk Philosophische Untersuchungen populär und im philosophischen Diskurs etabliert. (de)
- Es un concepto mayor de la filosofía de Ludwig Wittgenstein. Desarrollado en la parte denominada post-Tractatus de su obra, el concepto es uno de los más célebres del pensamiento wittgensteiniano. Aunque se menciona en textos anteriores, el concepto de juego de lenguaje no es desarrollado por primera vez hasta el Cuaderno azul (1933-1934), pero recibe en lo sucesivo otras explicaciones. Formas primitivas de lenguaje o experiencias de pensamiento, los juegos de lenguaje son el centro de la filosofía "intermediaria" de Wittgenstein. (es)
- A language-game (German: Sprachspiel) is a philosophical concept developed by Ludwig Wittgenstein, referring to simple examples of language use and the actions into which the language is woven. Wittgenstein argued that a word or even a sentence has meaning only as a result of the "rule" of the "game" being played. Depending on the context, for example, the utterance "Water!" could be an order, the answer to a question, or some other form of communication. (en)
- Le jeu de langage est un concept majeur de la philosophie de Ludwig Wittgenstein. Développé dans la partie dite post-Tractatus de son œuvre, le concept est l'un des plus célèbres de la pensée wittgensteinienne. Il est défini la première fois dans Cahier bleu en 1934, mais reçoit par la suite d'autres explicitations. Formes de langage primitive ou expériences de pensée, les jeux de langage sont au centre de la philosophie « intermédiaire » de Wittgenstein. (fr)
- Tata Permainan Bahasa adalah sebuah teori yang dicetuskan oleh Ludwig WIttgenstein dalam bukunya yang berjudul . Tata Permainan Bahasa secara luas dimaknai sebagai cara menggunakan bahasa pada konteks kehidupan manusia dengan bahasa sebagai wujudnya. Penggunaan awal teori Tata Permainan Bahasa adalah untuk menunjukkan karakter dan mengatasi berbagai proposisi dalam penggunaan kata dalam bahasa. Tata Permainan Bahasa juga digunakan untuk mengetahui nilai dari suatu informasi yang disampaikan dengan memperhatikan etika berbahasanya. Tata Permainan Bahasa merupakan sarana bagi manusia dalam menyampaikan pikiran dan gagasannya dengan bahasa biasa. Selain itu, teori Tata Permainan Bahasa juga dapat diterapkan dalam logika matematika. (in)
- 언어놀이(독일어: Sprachspiel, 영어: language-game)는 루트비히 비트겐슈타인이 제안한 철학적 개념이다. 이것은 언어 사용의 단순한 실례들과 언어들이 짜여진 활동을 언급한 것이다(referring to simple examples of language use and the actions into which the language is woven). 비트겐슈타인은 언어가 마치 놀이처럼 다양한 인간 활동으로 구성되어 사용된다는 것을 보이기 위해 이 개념을 창안하였다. (ko)
- 言語ゲーム（英語: language-game）とは、ルートヴィヒ・ウィトゲンシュタインが提唱した言語活動をゲームとして比喩したもので、特に側から見ると意味不明なやりとりとなっているものを言う。 (ja)
- Jogo de Linguagem (em alemão: Sprachspiel) é um conceito filosófico desenvolvido por Ludwig Wittgenstein, que se refere a exemplos simples de uso da linguagem e as ações nas quais a linguagem é tecida. Wittgenstein argumentou que uma palavra ou mesmo uma frase só tem significado dentro das "regras" do "jogo" linguístico que está sendo jogado em determinado momento. (pt)
- Språkspel (tyska: Sprachspiel) är ett centralt begrepp i Ludwig Wittgensteins senare tänkande. Wittgenstein menade med begreppet att yttranden får innebörd i en konkret kontext, och att språkanvändning i olika sammanhang kan betraktas som ett spel där ord och meningar får sin innebörd genom de för ett visst sammanhang givna regler som etablerats genom samspelet mellan människor. (sv)
- Мовна гра — термін Людвіга Вітгенштейна, введений ним у «Філософських дослідженнях» 1945 року для опису мови як системи конвенціональних правил, зафіксованих мовленнєвою системою. Поняття мовної гри передбачає плюралізм значень. Концепція мовної гри приходить на зміну концепції метамови. Значення слова є його вживання в рамках мовної гри, а правила такої гри є практика. За Вітгенштейном мовний зворот «Сонце сходить» в рамках сучасної астрономічної теорії є не хибним, а безглуздим; в контексті ж мовної гри селян або туристів він, навпаки, осмислений. (uk)
- La teoria dei giochi linguistici è stata elaborata da Ludwig Wittgenstein nelle Ricerche filosofiche (1953), capovolgendo completamente la visione del linguaggio espressa in una delle sue precedenti pubblicazioni Tractatus logico-philosophicus (1921). (it)
- Taalspelen vormen een belangrijk begrip uit het postume werk Philosophische Untersuchungen, vertaald uitgegeven als Filosofische Onderzoekingen, van de Oostenrijks-Engelse filosoof Ludwig Wittgenstein. Hij borduurt hiermee voort op zijn ideeën uit de Tractatus, waarin hij taal beschouwde als een middel om de werkelijkheid weer te geven. Wittgenstein is na dit boek tot de conclusie gekomen, mede onder invloed van de Italiaanse econoom Piero Sraffa, dat taal een complexer systeem is dan hij dacht. Daarom introduceert hij het begrip "taalspel". Hij doet dit door aan te geven dat er geen eensluidende definitie voor "spel" gegeven kan worden. Dit geldt ook voor taal. Is het een communicatiemiddel? Wat valt er dan te zeggen van de eenzame lezer die hardop een gedicht leest? (nl)
- Языкова́я игра́ (нем. Sprachspiel) — философское понятие, введённое Людвигом Витгенштейном в «Философских исследованиях» 1953 года, для описания языка как системы конвенциональных правил, которые соблюдаются в коммуникации. Языковая игра имеет отношение к приведённым им примерам использования примитивных языков и действий, в которые вплетаются эти языки. Витгенштейн утверждал, что слово или предложение имеет определённое значение, основанное только на «правилах» текущей «игры». Например, в зависимости от контекста, высказывание «Плита!» может быть либо приказом, либо ответом на вопрос, либо каким-нибудь другим видом коммуникации. Концепция языковой игры приходит на смену концепции метаязыка. (ru)
|
| rdfs:label
|
- Řečové hry (cs)
- Sprachspiel (de)
- Juego del lenguaje (filosofía) (es)
- Tata Permainan Bahasa (in)
- Jeu de langage (philosophie) (fr)
- Language game (philosophy) (en)
- Teoria dei giochi linguistici (it)
- 언어놀이 (ko)
- 言語ゲーム (ja)
- Taalspel (Wittgenstein) (nl)
- Jogo de linguagem (filosofia) (pt)
- Språkspel (sv)
- Языковая игра (ru)
- Мовна гра (uk)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
