| dbo:abstract
|
- La Veu de Catalunya va ser un diari en català fundat per Enric Prat de la Riba que es publicà a Barcelona des del primer de gener de 1899 fins al 8 de gener de 1937, amb dues edicions diàries. Fou portaveu del programa ideològic i polític de la Lliga Regionalista i la línia editorial, conservadora, promogué l'autonomia, la normalitat de l'ús públic de la llengua, i l'escola catalana. Des del punt de vista periodístic, era un diari modern, ordenat per seccions, amb corresponsals i col·laboradors al territori i un equip que combinava gent jove i els millors periodistes de l'època. Va ser el diari en català més longeu del segle xx, amb 38 anys de publicació diària. La capçalera, dissenyada per Domènec i Montaner, mostrava una àliga quadribarrada. Josep Pla i Eugeni Xammar, en el seu moment, i l'historiador del periodisme Josep Maria Figueres, en l'actualitat, l'han considerat el diari més important editat en català. També amb aquest nom s'havia publicat prèviament el Diari Català, de Valentí Almirall, durant un dels períodes en què fou suspès, entre el 30 de juliol i el 28 d'agost de 1880. (ca)
- La Veu de Catalunya (Katalanisch für ‚Die Stimme Kataloniens‘) war eine katalanische Tageszeitung, die in Barcelona vom 1. Januar 1899 bis zum 8. Januar 1937 zweimal täglich erschien. (de)
- La Veu de Catalunya (euskaraz: «Kataluniako Ahotsa») Bartzelonan argitaratutako argitalpen luzeena izan zuen kataluniar egunkaria izan zen, 1899ko urtarrilaren 1etik 1937ko urtarrilaren 8ra arte argitaratu zelarik. Egunero bi edizio argitaratzen ziren. Lliga Regionalista alderdi politikoaren egunkari ofiziala izan zen. eta aldizkariekin batera, "La Veu de Catalunya" egunkaria garai hartako katalanez argitaratutako aldizkari garrantzitsuena zen egunkariaren alternatiba bilakatu zen. (eu)
- La Veu de Catalunya fue un diario en catalán publicado en Barcelona entre 1899 y 1937. El periódico, propiedad de la Liga Regionalista, ejerció como órgano del partido y constituyó una de las principales publicaciones catalanistas. Se publicaban dos ediciones diarias y estaba escrito íntegramente en catalán. Desapareció tras el estallido de la Guerra civil. (es)
- La Veu de Catalunya (Catalonia voice) was a Catalan newspaper founded by Enric Prat de la Riba that was published in Barcelona from 1 January 1899 to 8 January 1937, with two editions daily. It was the press organ for the ideological and political program of the Lliga Regionalista, and the conservative editorial line promoted the so-called Autonomia, the normality of the public use of the Catalan language and the Catalan school. From a journalistic point of view, it was a modern newspaper, organized by sections, with correspondents and collaborators in the territory, and a team that combined young people and the best journalists of the time. It was the longest running newspaper in Catalan of the 20th century, with 38 years of daily publication. The header, designed by Domènec i Montaner, showed a quadribarred eagle. Josep Pla and , in their day, and journalism historian Josep Maria Figueres, nowadays, have considered La Veu the best Catalan newspaper ever. Also under that name, Valentí Almirall's had previously been published during one of the periods in which it was suspended, between 30 July and 28 August 1880. (en)
- La Veu de Catalunya (La Voix de Catalogne ; couramment abrégé en La Veu) est un journal de Catalogne, fondé en 1899 et écrit en catalan. (fr)
- La Veu de Catalunya meestal kortweg La Veu was tussen 1899 en 1937 een krant uit Catalonië in het Catalaans. In de loop van zijn bestaan heeft het blad herhaaldelijk last gehad met de Spaanse censuur en werd het regelmatig verboden. Het was de opvolger van een letterkundig weekblad met dezelfde naam dat op 11 januari 1891 door advocaat (1862-1918), goudsmid en financier (1861-1951) en priester-dichter (1846-1932) werd gelanceerd. Onder de leiding van Enric Prat de la Riba i Sarrà werd begin 1899 tot een dagblad omgevormd, als spreekbuis van de politieke partij Lliga Regionalista. Het verscheen tweemaal per dag.Door de medewerking van gerenommeerde schrijvers en politici was het in de eerste helft van de twintigste-eeuws een van de invloedrijkste kranten. Enric Prat de la Riba, , , , , , (pseudoniem Xènius), Josep Pla, (Puck, Guerau de Liost, One), Josep Carner (Bellafila, Caliban, Two), , , , , (Pol) schreven regelmatige bijdragen. Vooral de essays van Xènius en Josep Carner hebben de tand des tijds weerstaan en blijven tot op vandaag interessante lectuur. Het werd een eerste keer verboden tussen mei 1900 en maart 1901 wegens een hoofdartikel. In die tijd bleef het wel onder andere namen zoals La Creu de Catalunya en Diari de Catalunya verschijnen. In maart 1902 werd Prat de la Riba kort gevangen gezet wegens een artikel dat ook in L'indépendant uit Perpinyà verscheen. Beledigd door een karikatuur van Joan Junceda over de nederlagen van het Spaanse leger, heeft het leger de redactielokalen in de nacht van 25 november 1905 bestormd. Daarop volgden een aantal represailles en de zogenaamde “Wet op de Jurisdicties” die aan het leger verregaande macht gaf om op te treden tegen alles wat het als beledigend of als een bedreiging voor de eenheid van Spanje beschouwde. Als reactie op deze repressieve wet hebben alle Catalaanse politieke partijen zich in 1906 verenigd in een nieuwe partij: . In 1936, bij het begin van de Spaanse Burgeroorlog werd het blad onteigend. De installaties werden gebruikt voor een aantal linkse publicaties zoals Diari de l'autonomia i de la República, Diari antifeixista en CNT-Diari antifeixista-AIT. Na de machtsovername door dictator Francisco Franco in 1939 werd de pers door het franquistische regime streng gecontroleerd en werd het verboden in het Catalaans te publiceren. Het zou nog duren tot na de dood van de dictator vooraleer er in 1976 met Avui opnieuw een Catalaans dagblad kon verschijnen. (nl)
|
| rdfs:comment
|
- La Veu de Catalunya (Katalanisch für ‚Die Stimme Kataloniens‘) war eine katalanische Tageszeitung, die in Barcelona vom 1. Januar 1899 bis zum 8. Januar 1937 zweimal täglich erschien. (de)
- La Veu de Catalunya (euskaraz: «Kataluniako Ahotsa») Bartzelonan argitaratutako argitalpen luzeena izan zuen kataluniar egunkaria izan zen, 1899ko urtarrilaren 1etik 1937ko urtarrilaren 8ra arte argitaratu zelarik. Egunero bi edizio argitaratzen ziren. Lliga Regionalista alderdi politikoaren egunkari ofiziala izan zen. eta aldizkariekin batera, "La Veu de Catalunya" egunkaria garai hartako katalanez argitaratutako aldizkari garrantzitsuena zen egunkariaren alternatiba bilakatu zen. (eu)
- La Veu de Catalunya fue un diario en catalán publicado en Barcelona entre 1899 y 1937. El periódico, propiedad de la Liga Regionalista, ejerció como órgano del partido y constituyó una de las principales publicaciones catalanistas. Se publicaban dos ediciones diarias y estaba escrito íntegramente en catalán. Desapareció tras el estallido de la Guerra civil. (es)
- La Veu de Catalunya (La Voix de Catalogne ; couramment abrégé en La Veu) est un journal de Catalogne, fondé en 1899 et écrit en catalan. (fr)
- La Veu de Catalunya va ser un diari en català fundat per Enric Prat de la Riba que es publicà a Barcelona des del primer de gener de 1899 fins al 8 de gener de 1937, amb dues edicions diàries. Fou portaveu del programa ideològic i polític de la Lliga Regionalista i la línia editorial, conservadora, promogué l'autonomia, la normalitat de l'ús públic de la llengua, i l'escola catalana. Des del punt de vista periodístic, era un diari modern, ordenat per seccions, amb corresponsals i col·laboradors al territori i un equip que combinava gent jove i els millors periodistes de l'època. Va ser el diari en català més longeu del segle xx, amb 38 anys de publicació diària. La capçalera, dissenyada per Domènec i Montaner, mostrava una àliga quadribarrada. Josep Pla i Eugeni Xammar, en el seu moment, i (ca)
- La Veu de Catalunya (Catalonia voice) was a Catalan newspaper founded by Enric Prat de la Riba that was published in Barcelona from 1 January 1899 to 8 January 1937, with two editions daily. It was the press organ for the ideological and political program of the Lliga Regionalista, and the conservative editorial line promoted the so-called Autonomia, the normality of the public use of the Catalan language and the Catalan school. From a journalistic point of view, it was a modern newspaper, organized by sections, with correspondents and collaborators in the territory, and a team that combined young people and the best journalists of the time. It was the longest running newspaper in Catalan of the 20th century, with 38 years of daily publication. The header, designed by Domènec i Montaner, s (en)
- La Veu de Catalunya meestal kortweg La Veu was tussen 1899 en 1937 een krant uit Catalonië in het Catalaans. In de loop van zijn bestaan heeft het blad herhaaldelijk last gehad met de Spaanse censuur en werd het regelmatig verboden. (nl)
|
